Aanmelding consultatiebureau vrijwillig?

S0LEIL schreef: ↑

15-12-2021 16:46

Buiten de hielprik kwam er hier in de kraamweek, of vlak daarna, ook een verpleegkundige voor een huisbezoek. Volgens mij gewoon even kijken hoe het ging, hoe de thuissituatie was... Ik had er geen moeite mee, ze was snel weer weg. Ik denk altijd maar het is niet per se voor mij, maar om de gevallen eruit te pikken waar wel iets mis is. Beter dat ze dat signaleren en ik daarom ook een bezoek krijg, dan dat ze schrijnende gevallen over het hoofd zien.
Ik weet van een vriendin in een andere regio dat ze daar ook bij 18 maanden nog een huisbezoek doen.

Overigens hier een vervelende situatie aan de hand gehad waar ik nu niet over wil uitwijden, maar dat is heel goed en fijn opgepakt door het cb, met wat extra contactmomenten waarbij ze de controle volledig bij mij hielden. Vond ik het niet prettig of niet meer nodig, dan gebeurde het niet.
Ook wat zorgen gehad over de gezondheid van zoon in de eerste maanden en ik had zonder problemen een juiste doorverwijzing van de kinderarts van het cb.

Hielprik en gehoortest vond ik nuttig de rest niet dus verder laat ik ze hier niet binnen. Dat signaleren..daar worden veel fouten mee gemaakt en ben ik het ook niet mee eens. De schrijnende gevallen kunnen ook gemeld worden door de kraamhulp die een paar dagen bij het gezin is of de verloskundige die het gezin begeleidt heeft en een beter beeld kan vormen dan iemand die even binnenkomt lopen en meteen conclusies moet trekken.
Zo is een vriendin van mij gemeld als " risico geval" door de cb muts die op huis bezoek kwam, want...er stond een fles drank open op het aanrecht en het was midden op de dag. Nou daar moet wel een ernstig drankprobleem spelen. Fles wijn werd echter gebruikt voor een stoofschotel die manlief aan het maken was en hij had de lege fles nog niet opgeruimd. Verder drinken ze niet eens maar werden wel op het matje geroepen en moesten allerlei vragenlijsten invullen etc.

Ik ben tevreden over het consultatiebureau. Vooral bij mijn oudste zoon vroeg ik me dingen af over hoeveelheid voeding en dan vond ik het heel fijn dat ik ze kon bellen. Bij jongste zoon belde ik ze ook over advies over reflux en dan krijg je een standaard antwoord, nutrilon a.r. geven

Maar ik heb zelf besloten om mijn normale voeding te blijven geven met johannesbroodpitmeel van de natuurwinkel. Want ik wilde zelf controle hebben over hoeveel hij naar binnen kreeg. En dat ging goed.

Ze geven de standaard antwoorden maar als je nog wat zoekende bent dan kan het heel fijn zijn.

En ik ben pro vaccinatie dus geen probleem, en ik vond het ook fijn dat de groei en ontwikkeling van mijn kind werd bijgehouden. Verder stelt het niet zoveel voor.

Snoops2 schreef: ↑

15-12-2021 17:14

Hielprik en gehoortest vond ik nuttig de rest niet dus verder laat ik ze hier niet binnen. Dat signaleren..daar worden veel fouten mee gemaakt en ben ik het ook niet mee eens. De schrijnende gevallen kunnen ook gemeld worden door de kraamhulp die een paar dagen bij het gezin is of de verloskundige die het gezin begeleidt heeft en een beter beeld kan vormen dan iemand die even binnenkomt lopen en meteen conclusies moet trekken.
Zo is een vriendin van mij gemeld als " risico geval" door de cb muts die op huis bezoek kwam, want...er stond een fles drank open op het aanrecht en het was midden op de dag. Nou daar moet wel een ernstig drankprobleem spelen. Fles wijn werd echter gebruikt voor een stoofschotel die manlief aan het maken was en hij had de lege fles nog niet opgeruimd. Verder drinken ze niet eens maar werden wel op het matje geroepen en moesten allerlei vragenlijsten invullen etc.

Maar is dat een hele toestand geworden? Of was het een kwestie van uitleggen hoe de situatie zat en klaar?

Pergamon schreef: ↑

15-12-2021 13:59

Ik kwam bij de POP-poli vandaag wegens zwangerschapsdepressie. Daar wouden ze heel veel van weten, trokken de conclusie van mijn behandelend psychiater in twijfel, bespraken mijn POP-behandeling (en hun twijfel aan mijn vermogen voor mijn kind te zorgen) in twijfel waar de stagiaire bij zat. Ik kreeg het idee dat zij twijfelde aan mijn psychische gesteldheid, terwijl mijn psychiater daar heel anders over dacht. Ik heb zelf een behandelend team, daar zijn zij geen onderdeel van. Ze zijn er niet voor opgeleid en ik ben niet hun patiënt. Ik vond het al met al heel erg vervelend. Ze stopten ook niet toen ik aangaf er niet [met hen] over te willen praten.

Pff lekker dan. Dan heb je goede hulp en dan zien zij het anders en willen ze het naadje van de kous weten. Wat een nare ervaring!

S0LEIL schreef: ↑

15-12-2021 19:23

Maar is dat een hele toestand geworden? Of was het een kwestie van uitleggen hoe de situatie zat en klaar?

Ja dat werd een hele toestand, behalve vragenlijsten invullen kregen ze bezoek van veilig thuis en dan moet je maar aan zien te tonen dat het anders in elkaar zit want ze doen zelf niet aan waarheidsvinding. Zaak is uiteindelijk gesloten maar blijft wel geregistreerd.
Kijk de intentie van signaleren is goed bedoeld maar loopt in de praktijk vaak verkeerd. Het is te veel gebaseerd op persoonlijke interpretatie en mening van de medewerker dan op feiten.

Laatst een interview gelezen van ouders die ook waren gemeld als risico door CB omdat de medewerker het " idee" had dat ouders in de criminaliteit zaten en drugs zouden gebruiken. Waar ze dat op baseerde...ouders droegen tattoos en dat hoorde in haar ogen bij criminele mensen. Erg ouderwetse gedachte natuurlijk maar in de beleving van deze zwarte kousenkerk dame haar waarheid. Deze dame is uiteindelijk op haar vingers getikt maar het gezin heeft er lang last van gehad om van het stigma af te komen.

Ik ben zelf eens met het kindje van een vriendin naar het CB gegaan. Vriendin had flink griep en haar man zat voor zijn werk in het buitenland en het ging om een vaccinatie dus was wel fijn als de afspraak doorging. Nou daar begrepen ze niks van bij het CB, er werd meteen maar vanuit gegaan dat er heel wat aan de hand was, de uitleg griep werd niet geloofd. Vriendin moest met spoed op gesprek komen voor tekst en uitleg waarom zij zelf niet kwam....erg overdreven allemaal.

En natuurlijk zijn er goede ervaringen, die ontken ik niet.

Ik heb niet zo’n problemen met ze. Bij de oudste vond ik het in het begin wel prettig om meer tips en info te krijgen over de ontwikkeling. Bij de jongste heb ik het idee dat ik ze nauwelijks zie. Volgens mij zijn de contact momenten omlaag gegooid ivm Corona. Ook prima. Volgens mij val ik niet in een risico categorie, onze kinderen zijn heerlijk gemiddeld en ik heb eigenlijk ook geen vragen voor ze. Ze geven een prik, wegen&meten, zien hoe cool ons kind is en dat was het weer. Advies filter ik. Ik lach vrolijk en vertel trots over de kids. Prima.

Hier best tevreden over cb. Ergens vind ik het best een risico als je bewust niet gaat, want ze zijn er toch om achterstanden/afwijkende zaken te signaleren die je zelf misschien niet zo snel zou zien. Zo zagen zij bij mijn dreumes bijvoorbeeld dat ze (waarschijnlijk) een bril nodig had. Dat had ik zelf waarschijnlijk niet zo snel doorgehad.

Hier eigenlijk ook heel tevreden. Veel hulp gehad, inderdaad in de vorm van verwijzingen naar fysio en prelogopedie. En fijne gesprekken. Ook als wij dingen niet volgens het boekje deden zei de arts: nou prima, als jullie aanvoelen dat ze (onze dochter) het nodig heeft. Vind het wel luxe dat dit er gewoon is in Nederland.

Op zich heb ik niet zo'n probleem met het instituut consultatiebureau. Het is echt een prima middel wat betreft vroegsignalering. Stel dat er wat is qua ontwikkeling van je kind dan wil je er snel bij zijn. Ze kennen de zorgroutes en kunnen je doorverwijzen. De hielprik, oogtest (met 4 jaar) en de hoortest zijn ontzettend belangrijk. Het probleem is dat deze sterke punten van het consultatiebureau tevens de zwakke punten van dit systeem tonen. Ze zijn zo gericht op vroegsignalering dat sommige te grote conclusies trekken uit alles wat buiten het gemiddelde valt. Plus het is zo'n bureaucratische molen dat je er bijna niet vanaf komt (of je wordt als zorgmijder aangemerkt).

ZombieQueen schreef: ↑

15-12-2021 10:55

Hier net zo, zoon is bijna 14 maanden en krijg steeds uitnodigingen op de mat. Ze blijven inderdaad maar inplannen.
Ze zijn net plakpoep, je blijft maar vegen, maar je komt er niet vanaf.

idd. Wij kwamen met 2 jonge kinderen vanuit het buitenland in NL wonen, hadden ons amper aangemeld bij de gemeente en de uitnodigingen van consultatiebureau vielen al op de mat.

Werd ook gestalkt voor in hun ogen missende vaccinaties trouwens. Dat was een administratief probleem want wel volledig gevaccineerd en bewijs daarvan opgestuurd maar dat was niet goed verwerkt ofzo. In elk geval kom je er niet zomaar onderuit, ik bleef uitnodigingen krijgen en brieven om te wijzen op het nut van vaccinatie.

Hier al gelijk aangegeven dat we alleen voor de prikken willen komen. Ze probeerden er af en toe wel sneaky vragen door te duwen (of ik m'n man wel met de baby vertrouwde omdat hij voor zoon zorgt als ik werk, like serieusly? )
Bovendien heb ik zelf >20 jaar ervaring (en opleidingen) in kinderen (van pasgeboren t/m 18 jaar) en weten ze dat ook.

Er is nu een nieuwe verpleegkundige. Jonge dame, lekker vlot (heb ook wel eens de lange grijze vlecht gehad.....) en ze geeft ook steeds aan "jullie weten ons te vinden mochten jullie een keer extra willen komen of toch eens vragen hebben he?"
Maar na de laatste prik met 14 maanden zijn we er vanaf tot 4 jaar (tenzij we zelf dus eens langs willen komen).

Wat betreft de melding van veilig thuis, die kan echt niet zomaar gedaan worden na 1 fles drank op tafel. Daar zijn zeer uitgebreide protocollen voor, net als in de andere takken van zorg. Daar moet dan ook een zeer zorgvuldige afweging gemaakt worden en echt ik heb best met veilig thuis te maken maar die lachen me vierkant uit als ik bel met het verhaal dat ik een fles drank heb zien staan. En tijdens een huisbezoek maak ik echt geen aantekeningen van het ontbreken van traphekken, vijvers, fles drank op tafel..
ik noteer wel hoe de zwangerschap is ervaren, of er complicaties zijn geweest, hoe de bevalling was en hoe de kraamperiode is ervaren. Ja een pop poli kan dan ter sprake komen, maar wil je daar verder niets over kwijt? Ook prima. Ik denk graag met ouders mee als ze vragen hebben of ergens tegenaan lopen, maar hebben ze geen vragen en gaat alles ook goed: hartstikke fijn!

Ik denk zeker dat ook de jongere verpleegkundige ander advies geven dan de oudere collega’s, net als dat je ouders mogelijk ouderwetser advies geven dan je vriendinnen. Oh en het ontbreken van kennis over borstvoeding herken ik bij ons niet, hebben in onze organisatie een hele nauwe samenwerking met de lactatiekundige en zetten die snel in voor moeder zodra naast onze inzet meer ondersteuning nodig is.

Snoops2 schreef: ↑

15-12-2021 17:14

Zo is een vriendin van mij gemeld als " risico geval" door de cb muts die op huis bezoek kwam

Sorry maar ik vind dit zo denigrerend, is dat echt nodig? Cb medewerker, verpleegkundige, assistente…
Beetje jammer.

De twee consultatiebureau's waar ik ben geweest daar ben ik niet zo kapot van. Bij mijn oudste was het wegen en meten helemaal prima. Het was mijn eerste en ik vond het wel prettig te weten of hij goed groeide. Hij was ook een spugertje. De hysterie van het consultatiebureau was vreselijk. Misschien had hij verborgen reflux. Waarop ik heel sarcastisch zei dat hij het dan niet goed verborg aangezien hij alles onderspuugde De huisarts was er ook ontzettend geïrriteerd over. Er was geen reden tot zorg. Hij groeide prima, had geen pijn en was een tevreden baby. Daarna begonnen ze te miepen over een taalachterstand met 1 jaar omdat hij alleen nog maar papa, mama en op zei. Ik probeerde nog uit te leggen dat hij tweetalig werd opgevoed en dat het dan echt niet abnormaal was ging er niet in.
De laatste check was trouwens wel prima.

Bij mijn jongste word ik knettergek van ze. Bij de aangifte heeft de gemeente extra aangegeven dat ze geen contact hoefde op te nemen aangezien ze veel te vroeg geboren was en in het ziekenhuis lag. Tot twee keer toe ben ik gebeld terwijl mijn kind lag te vechten voor haar leven op het NICU. Ik was niet zo aardig. Vervolgens presteren ze het om naar het NICU te bellen voor de hoortest. Terwijl de hielprik en de hoortest gewoon op het NICU plaatsvindt. Vervolgens plannen ze ongevraagd de 4 weken afspraak in terwijl kind nog in het ziekenhuis ligt. Vervolgens als ik aangeef alleen voor vaccinaties te komen staan ze erop dat eerst de arts een controle doet. Toen ben ik echt uit mijn plaat gegaan en heb ik aangegeven dat ze de kinderarts/neonatoloog van mijn kind mag bellen om de vaccinaties te checken maar dat er geen onderzoek plaats vindt. Er zitten al regelmatig genoeg artsen aan haar. Kwartje is nog steeds niet gevallen want ze blijvende stug afspraken inplannen en vragen of ik echt geen check wil. Word er helemaal gek van. Snap ook niet wat er zo moeilijk aan is. We hebben elke 2 maanden (eerder frequenter) controles bij de kinderarts. Er komt fysio aan huid van het ToP programma, ze loopt bij de kno arts en de logopedie vanwege haar slechthorendheid en we hebben extra begeleiding voor de spraak- taalontwikkeling vanwege de slechthorendheid. Hoe moeilijk is het te begrijpen dat we dit wel genoeg vinden

Dit moest er ff uit geloof ik

Pluma schreef: ↑

15-12-2021 16:44

Hoe checken ze of je de adviezen opvolgt? Ik heb hier namelijk nog nooit iemand door het raam zien kijken of ik het wel aanpakte op de manier die geadviseerd werd.

Een extra bezoek bij vermeend ondergewicht (verkeerd gewogen of kapotte weegschaal, kind was echt niet mager) en advies voor Mensendieck. Beide werden genoteerd. Het kwam erg opdringerig over.

Het consultatiebureau waar ik met mijn drie kinderen heen ging was bij de eerste 2 heel prima. Toen kwamen er andere artsen en verpleegkundigen te werken. Bij mijn 3e kind zijn zulke ernstige fouten gemaakt dat ik wel kan zeggen dat ik daar een trauma van heb opgelopen, en mijn kind had haar leven lang gehandicapt kunnen zijn. Ze heeft flinke achterstanden opgelopen, dat merken we nu nog op school, ze is wat jonger met veel zaken, ook is ze nog steeds ontzettend klein en licht voor haar leeftijd. Ze zal pas rond haar 7e ongeveer gelijk zijn aan haar leeftijdsgenoten is ons later door de artsen van het centrum voor ontwikkelings achterstanden verteld. Gelukkig wees een mri scan uit dat haar hersenen niet permanent beschadigd waren!

Het geval was dat mijn dochter rand prematuur was, en de overgang naar vast voedsel totaal niet lukte, als ze voedsel zag moest ze al
kokhalzen. Volgens het consultatie bureau was ik gewoon niet streng genoeg. Ook toen ik aangaf dat ik nooit nieuwe kleertjes hoefde te kopen, en dat ik
haar letargisch vond bij vergeleken eerder, werd er gezegd dat dat niet zo erg was. Wel kregen we een fysio therapeut vanwege motorische achterstanden. Toen ik vroeg of die achterstand niet door honger kon worden veroorzaakt werd dat weggewuifd.
Uiteindelijk hadden we een vervangend arts, die zich kapot schrok van mijn dochters groeicurve. Ze was al een half jaar niets gegroeid in lengte en gewicht! Die arts is meteen gaan bellen. Ziekenhuis, dietist, pre logepedist, en centrum voor ontwikkelings achterstanden. Mijn dochter kreeg dezelfde dag nog vloeibaar voedsel van de dieetist, en knapte enorm op. Ze ging rap alles doen waarmee we aan het oefenen waren met de fysio, dus daar konden we al gauw mee stoppen. Bij dat centrum kregen we te horen dat dit een veel vaker voorkomend probleem was bij rand prematuren. En na een mri scan hoorden we van de neuroloog dat ze verbaasd was dat er geen schade te zien was, ze vroeg of ik nog steeds borstvoeding gaf, want dat zou kunnen verklaren waarom zo' n zwaar ondervoed kind geen gekrompen schil van witte materie had. God zij dank ben ik haar tegen alle adviezen in stug borstvoeding blijven geven!
Mijn kind had een verstoorde mond motoriek en een prikkel overgevoeligheig in dat gebied. En ons werd verteld, dat als wij streng waren geweest, zoals volgens het cb moest, ons kind een bijkomend trauma zou hebben opgelopen, en waarschijnlijk met een sconde in de neus naar de basisschool zou hebben moeten gaan. Het eet probleem was met de juiste hulp binnen een half jaar opgelost. Ik heb zovaak aangegeven dat het niet goed ging, het was al mij 3e kind,ik was niet onervaren als moeder.
Helaas wilde de huisarts ook de ernst er niet van inzien, die vertrouwde op de kundigheid van het consultatie bureau. Die laatste keer dat we naar het cb gingen zei ik nog tegen mijn man: Als er vandaag weer niet naar me geluisterd word bel ik zelf het ziekenhuist en smeek ik of ik asjeblieft zonder verwijzing een afspraak zou mogen maken met een kinderarts.Ik stond voor mijn gevoel met de rug tegen de muur, want niemand luisterde naar mij als moeder. Ik zit er gewoon weer om te janken. Wat ik hiermee wil zeggen is: Blijf bij je eigen gevoel als moeder, en vertrouw niet alles wat er gezegd wordt. Het is inderdaad erg waar gebleken, op het consultatiebureau ligt het er maar net aan met welke persoon je te maken hebt! Die muts die wij hadden kon nog geen groeicurve lezen klaarblijkelijk!

Bashtopic

Westerpaviljoen schreef: ↑

16-12-2021 04:02

Bashtopic

Als mensen slechte ervaringen hebben dan is het terrecht dat we niet overlopen van enthousiasme dunkt me.

Ik wil zeker niet bashen.
Maar ik was met mijn schoonmoeder naar het cb. Daar vertelde ik aan de jeugdarts dat ik een postpartum depressie had. Toen ging ze mijn zoon ineens driftig onderzoeken. Toen ze klaar was zei ze opgelucht 'gelukkig zie ik geen blauwe plekken want moeders met een postpartum depressie mishandelen hun baby vaak'. Ik was toen al een gebroken vrouw en daarna was er helemaal niks van mij over. Het heeft me getraumatiseerd en ik ben maanden met zoon binnen gebleven toen hij begon met kruipen en staan en nog wel eens viel en daar een blauwe plek of schram aan overhield. Ik was echt bang dat mensen dan zouden denken dat ik hem iets aandeed.

Toen bleek volgens de meting dat het hoofdje van mijn zoon 3cm gekrompen... Dikke paniek, en doordat ze mijn zoon zo had onderzocht naar blauwe plekken was hij flink over de zeik. En door het huilen was zijn fontanel hard geworden. Er werd meteen geroepen dat zijn fontanel al gesloten was en dat hij craniostenose had. Zoon zijn schedel moest operatief opengebroken worden en helmpjes therapie krijgen...
Waren beide flink overstuur. Kon 2 dagen later bij de kinderarts terecht. Zoon zijn hoofdje was niet gekrompen en had geen afwijking. De kinderarts heeft nog wel met het cb gebeld en dat is geen leuk telefoongesprek geweest. Die was woest.

Dus ik kom er nooit weer, wat een vakidioten. De assistente die zeker wist dat ze goed had gemeten, de jeugdarts, maar de wijkverpleegkundige was ook een bijzondere man.

Ik heb ook nog zo' n soort bijzondere ervaring , te idioot voor woorden, in de soort categorie van het gekrompen hoofdje hierboven.

Mijn dochter was dus rand prematuur en dan zijn sommige onderdeeltjes nog niet volgroeid. Bij mijn dochtertje waren de labia nog niet helemaal af, en de boel zag er onder invloed van mijn hormonen die nog in haar lijfje zaten wat anders uit zeg maar.
De CB arts dacht dat mijn dochter misschien interseksueel was, want dit zag er toch erg zorgelijk uit. Dus wij idd naar het ziekenhuis voor nader onderzoek. De kinderarts daar was erg geirriteerd dat ze ons zo' n zorgen bezorgd hadden. Er was niks aan de hand. Hij zei dat het volstrekt normaal was en dat ze er binnen een paar weken heel gewoon uit zou zien. Dus tja, vals alarm, en een jaar later het probleem wat ik hierboven beschreven heb, wat niet werd opgemerkt terwijl er duidelijk echt iets mis was. Bij mijn eerste twee had ik echt goede ervaringen, alleen maar positief, maar na de wisseling van de wacht daar...ik zou zonder beter af zijn geweest.

Sorry trouwens voor de off-topic. Deze verhalen hebben in principe natuurlijk geen betrekking op de gestelde vraag. Door het lezen kwam het weer ff boven borrelen bij me.

moonpoppy schreef: ↑

16-12-2021 06:51

Sorry trouwens voor de off-topic. Deze verhalen hebben in principe natuurlijk geen betrekking op de gestelde vraag. Door het lezen kwam het weer ff boven borrelen bij me.

Hier net zo, het is bijna 4,5 jaar geleden. Maar het maakt me nog zo ontzettend boos.

moonpoppy schreef: ↑

16-12-2021 06:05

Als mensen slechte ervaringen hebben dan is het terrecht dat we niet overlopen van enthousiasme dunkt me.

Als tegengeluid hier dan alleen positieve ervaringen. Geen gestalk, geen ongevraagde of achterhaalde adviezen. Fijne vraagbaak waar we bij de eerste veel gebruik van hebben gemaakt. Ze vragen steeds wanneer we zelf willen komen voor een volgende afspraak. Wil je een afspraak tussendoor? Geen probleem? Vind je het wel prima om pas over een halfjaar bij de volgende inentingen weer te komen? Ook geen probleem.

Horcrux schreef: ↑

16-12-2021 07:11

Als tegengeluid hier dan alleen positieve ervaringen. Geen gestalk, geen ongevraagde of achterhaalde adviezen. Fijne vraagbaak waar we bij de eerste veel gebruik van hebben gemaakt. Ze vragen steeds wanneer we zelf willen komen voor een volgende afspraak. Wil je een afspraak tussendoor? Geen probleem? Vind je het wel prima om pas over een halfjaar bij de volgende inentingen weer te komen? Ook geen probleem.

Als ik geen derde kind had gekregen had ik ook alleen maar een positief geluid laten horen hier. Toen was het echt een heel fijn cb. De artsen waren kundig maar ook relaxed, als er een klein dingetje was werd het ook niet opgeblazen. En als je zorgen had ging je met een gerust gesteld gevoel weer naar huis omdat je kindje echt wel in goede handen was daar. Het is natuurlijk zo dat de gebeurtenissen rond mijn derde echt te erg voor woorden waren, dat vind ik in elk geval wel. En dat blijft je dan helaas meer bij dan de goede ervaringen met de eerdere kinderen en de cb artsen die zij hadden.

Wij hadden steeds een andere op het CB.
Er zijn veel verschillen.
Het kostte me veel tijd en het is daar altijd heel warm.
We gingen om en om, mijn man en ik.
Hij kreeg complimenten dat hij kwam. Ik de vraag waarom ik niet gewoon zelf was geweest de vorige keer? Omdat ik maar 1 van de 2 ouders ben mevrouw.

Kinderen doen het verder goed gelukkig, dus er is ook geen druk.
Maar ze kunnen niet allemaal goed meten, en ze hangen er zelf wel veel aan op. Ik snap heus wel dat mijn kind niet gekrompen kan zijn, de medewerkers niet. Maken zich zorgen en willen een extra meet moment. Ik meet thuis wel.