Aanvoelen dat de bevalling er aan komt?

24-04-2008 15:34 58 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo mensen,

Even een vraagje: hadden jullie voordat je ging bevallen een soort van 'voortekens' wanneer je zou gaan bevallen. Ik bedoel geen weeen of slijmprop o.i.d. maar gewoon... onrustig gevoel, voelde je je vermoeiender, etc.



Ik ben namelijk zelf over 10 dagen uitgerekend en ik voel me nog zo goed en kiplekker (wel wat vermoeider) maar heb helemaal geen tekens dat ik binnenkort ga bevallen. Dus vandaar....



Ik ben benieuwd...

Groetjes Ingeding
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
bij de 1e ingeleid.

bij de 2e ging ik mijn dochter op bed leggen en toen kon ik nog net inhouden om te zeggen dat ze morgen haar broertje of zusje zou krijgen.

ik nog lachend naar beneden tegen mijn man; wat ik nu wou zeggen! hihi.

en ja hoor. ik werd wakker s'ochtends en stond op om naar de wc te gaan en gelijk braken mijn vliezen. (dochter van toen 5 zei; mama wat is dat? plas je in je broek? jhihihi)



veel succes nog en ik hoop mee voor je dat je snel mag beginnen.
Alle reacties Link kopieren
Bij mijn oudste vroeg ik mijn man toch maar thuis te blijven die maandagochtend. Ik had er niet écht een reden voor, geen weeën ofzo, meer zoiets van 'je weet maar nooit'. Het was wel een dag voor de uitgerekende datum en we moesten nog veel doen. We hebben wat klusjes gedaan en alle enveloppen geschreven voor de geboortekaartjes. Aan het eind van de middag was dat klaar, ging ik douchen en daarna wilden we even op bed gaan liggen en ook nog wel even seksen. Na de douche ging ik naar de wc en voelde het eerste golfje vruchtwater komen. Snel daarna begonnen toen ook de weeën.



Bij de tweede had ik een week voor de daadwerkelijke bevalling een hele avond voorweeën. Toch was ik er niet echt van overtuigd dat het zou doorzetten, geloof ik. Een week later was ik chagrijning en had totáál geen zin in bevallen, terwijl ik er tot dan toe best naar uitgekeken had. Maar niet díe avond. Er was geen enkel teken hoor. Het was een week voor de uitgerekende datum. Ik vroeg mijn man nog wat foto's van de buik te maken, misschien toch ergens iets aangevoeld. Ook toen zouden we nog vrijen, ik zei nog 'laten we 't maar niet doen, wie weet lokt het de bevalling uit en ik heb nu écht géén zin in baren'. Toch gedaan en jawel hoor, een half uur later begon het te rommelen. Ik heb mezelf nog een paar uur kunnen wijsmaken dat het weer voorwee'tjes waren. Toen toch maar man wakker gemaakt, áls het zou doorzetten moesten er nog wat dingetjes gedaan worden zoals bed op klossen en wieg klaarzetten. En nu kon ik alles nog. Een uur later nog steeds twijfel, toch maar verloskundige gebeld (om half vijf) en iets na half zeven is mijn zoontje geboren!

xx lisa.
Alle reacties Link kopieren
Zowel mijn vlos als mijn schoonmoeder vertelden mij met 40 weken dat ik voorlopig waarschijnlijk nog niet zou bevallen, want mijn buik zat nog zo hoog. Geen idee hoe het eruit hoort te zien, maar inderdaad...dat bevallen duurde nog wel even.

Pas met 42+2 dagen ben ik bevallen.
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Allereerst dank jullie wel voor al die reacties! Wat een verschillen he? Ik hoop dat ik wel even een voorteken ga krijgen, want lijkt me best 'scary' om ineens te ontdekken dat je al ontsluiting hebt. V

oor de 37 weken liep ik nog te roepen dat het wat mij betreft wel kon beginnen, maar nu beginnen de kriebels toch wel te komen! Vooral als mensen vragen: Hoelang moet je nog? En ik ogenschijnlijk nuchter antwoord: "Nog 8 daagjes!"

Held op sokken ben ik ook :)



Groetjes Ingeding
Alle reacties Link kopieren
Ik verbaas me er over dat er blijkbaar nog zoveel hoogzwangeren zin hebben om te vrijen... Ik heb dit al tijden niet meer (en we hebben het dan ook al tijden niet meer gedaan). Kreeg van een vriendin wel de tip om het te proberen, aangezien er dan oxytocine vrij komt wat de bevalling kan helpen starten, maar ik moet er niet aan denken...
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Ingeding, je ontdekt niet zomaar zelf dat je al ontsluiting hebt hoor. Dat kan alleen de verloskundige voelen en dat toucheren gebeurt onder normale omstandigheden alleen als je al weeën hebt en 'bezig' bent. En ja, dan is elke centimeter die je al ontsluiting hebt er maar mooi weer één. (voor mij ging dat niet zo op, ging bij bevalling 1 in één wee van 2 cm naar volledige ontsluiting en bij bevalling 2 in een uur van 3 cm naar volledige ontsluiting)



Laat het over je heenkomen, dat is echt het beste advies volgens mij. Wel goed inlezen vantevoren zodat je wat er in je lijf gebeurt.

Ik wens je een hele goede bevalling toe!

xx lisa.
Alle reacties Link kopieren
Oh en dat vrijen, ik had er in mijn beide zwangerschappen erg veel zin in. Veel meer dan normaal. (mijn man verlangt er wat dat betreft zeer naar terug!)

xx lisa.
Alle reacties Link kopieren
Ik voelde echt niets aankomen. Zelfs na een hele nacht weeen was ik nog verbaasd toen de verloskundige zei: Je hebt 4cm ontsluiting, je gaat vandaag bevallen. Ik riep verbaasd naar mijn vriend: We krijgen vandaag een kind :-O
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
qwertu schreef op 25 april 2008 @ 15:08:

Morrie, had je wel in de gaten dat je zwanger was? :-d




Net aan ;-).

Het was echt zo stom, ik beviel een week te vroeg, misschien kwam het daardoor, maar die hele nacht weeen (en ook echt regelmatige pijnlijke weeen) dacht ik toch nog steeds dat het oefenweeen waren. Ik was echt nog helemaal niet bezig met bevallen. Kwam misschien ook doordat we net die week ervoor verhuisd waren. In ieder geval was ik echt heel verbaasd, ik snap er achteraf zelf ook niets van :).
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Ah, die vraag aan Morrie was dus eigenlijk een gevalletje van zelfherkenning! :rofl:
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
qwertu schreef op 25 april 2008 @ 16:10:

Oh, maar dat herken ik wel hoor. Toen ik werd opgenomen vanwege een dreigende vroeggeboorte, kwam ik er pas achter dat ik zo'n beetje volcontinue harde buiken had. En dat dat dus helemaal niet góed was. Wist ik veel. Ik voelde (meestal) wel dat mijn buik aanspande bij alles wat ik deed, maar ik dacht dat dat er gewoon bij hoorde. :-$



Tijdens mijn inleiding sprak ik trouwens ook nog doodleuk over "harde buiken", waarop de gynaecoloog me verbeterde: dat waren dus weeën. Ehhh... ik lag op de verloskamer aan de wee-opwekkers. Dúhuh. :-$




:)



Het overkomt je gewoon allemaal, dat bevallen en alles er omheen. Misschien ook omdat je het nooit eerder meegemaakt hebt en het zo heftig is allemaal.
Alle reacties Link kopieren
qwertu schreef op 25 april 2008 @ 16:10:

Oh, maar dat herken ik wel hoor. Toen ik werd opgenomen vanwege een dreigende vroeggeboorte, kwam ik er pas achter dat ik zo'n beetje volcontinue harde buiken had. En dat dat dus helemaal niet góed was. Wist ik veel. Ik voelde (meestal) wel dat mijn buik aanspande bij alles wat ik deed, maar ik dacht dat dat er gewoon bij hoorde. :-$



Tijdens mijn inleiding sprak ik trouwens ook nog doodleuk over "harde buiken", waarop de gynaecoloog me verbeterde: dat waren dus weeën. Ehhh... ik lag op de verloskamer aan de wee-opwekkers. Dúhuh. :-$




Heel herkenbaar... Ik zit nu (met bijna 31 weken) thuis omdat ik ook volcontinue harde buiken heb. Vonden ze in het ziekenhuis toch wel een beetje riskant, vooral omdat ik er zelf eerst om moest lachen... 8-P

Vond jij dat jouw weeën leken op je harde buiken die je eerder had...? Bij mij zijn ze af en toe best pijnlijk, dus ik vraag me weleens af met welke vermenigvuldigingsfactor die weeën dan straks komen...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook best veel harde buiken (nu 24w maar ik heb het al vanaf het begin), had ik bij de eerste ook. Maar mijn vk doet er vrij laconiek over. Het ligt aan mijn gevoelige baarmoeder zegt ze.

Ik moet er wel bijzeggen dat ze niet pijnlijk zijn, en ook niet regelmatig als bij weeen. Maar toch vraag ik me af wat dan het verschil is.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
.
Kamelen-weeen. Hoe kom je erop, Q. ;-)



Bij mijn eerste 2 bevallingen had ik de dagen voor de (spontane) bevallingen dat ik me niet zo lekker voelde, humeurig was en gewoon nergens zin in had. Zo'n onbestemd 'BLEH' gevoel.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Ik voelde niks aankomen, 2 uur voordat de vliezen braken zat ik nog op een Mylene-party.

Op een gegeven moment kwam er een product voorbij waar etherische olie inzat. Een vriendin griste het flesje snel uit mijn handen, omdat ze had gehoord dat dat "gevaarlijk" was voor zwangere vrouwen omdat het de bevalling zou kunnen opwekken. Maar dat wilde ik juist!!!

Dus ik heb een flinke snuif genomen uit het flesje.

En een paar uur later zijn mijn vliezen dus gebroken...



Naderhand hebben we natuurlijk grapjes gemaakt over het wonderbaarlijke effect van de rozemarijnolie. Waarschijnlijk is het toeval geweest, maar je weet maar nooit...



Oja, mijn uiterlijk was schijnbaar wel veranderd de laatste weken voor de bevalling: andere mensen zeiden tegen me dat ik er wat 'voller' (lees: opgeblazen) uitzag.



Tot een paar weken voor de bevalling kreeg ik nog van iedereen complimenten dat ik er zo stralend uitzag. De laatste weken keken ze me alleen meelevend aan en zeiden 'zwaar he, die laatste loodjes'



Succes met je bevalling!
Alle reacties Link kopieren
de dag voor mij weeen heb ik echt helemaal niks gemerkt. Nog stuk gefietst (was mooi weer, dus zijn we in de betuwe kersen gaan kopen. Tja, je moet toch wat als je zolang over tijd loopt). OOk een normale avond gehad en gewoon normaal gaan slapen. Dacht dat de beeb nooit meer ging komen en had me al ingesteld op de controle en mogelijk inleiding de volgende dag. Totdat ik dus 's nachts wakker werd van pijnlijke krampen die elke paar minuten terugkwamen. Toen was al snel duidelijk dat het begonnen was.

Het duurde nog wel 28 uur voordat de beeb zich liet zien.
Alle reacties Link kopieren
Bij de jongste heb ik de hele tijd heel stellig geroepen dat hij op 7-1-7 om 7.17u geboren zou worden. Had ik zelfs op proefdruk geboortekaartje gezet. Uiteindelijk werd het 7-1-7 om 7.07u, die 10 minuten heb ik hem niet meer binnen kunnen houden.

Maar het had geen donder met aanvoelen te maken, was gewoon bluf ;-)



Bij de middelste had ik wel zo'n vaag gevoel. We hadden 's avonds een etentje bij mensen en ik zei tegen vent dat hij beter niet te veel kon drinken omdat het wel eens een vermoeiende nacht zou kunnen gaan worden.

Paar uur later begon het inderdaad en was hij heel blij dat hij het bij een glas wijn had gehouden.



En bij de oudste heb ik van de uitgerekende datum tot ze er was, 16 dagen later, gedacht dat het vast elk moment zou kunnen gebeuren. En uiteindelijk dus gelijk gekregen ;-)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven