Kinderen
alle pijlers
Afrekenen met goedbedoelde adviezen
maandag 3 december 2007 om 14:23
Veel zwangeren en nieuwe moeders klagen hier op het forum wel eens over ongevraagde goedbedoelde adviezen.
Ik ben nu zelf 3 maanden zwanger en krijg deze adviezen vooral van mijn moeder. Ik merk dat ik me aan sommige dingen behoorlijk ga ergeren. Toen zij zwanger was van mij mocht een wijntje op zn tijd wel, dat zegt nu ook steeds tegen mij, ook al zeg ik haar dat ik dat absoluut niet wil omdat het niet goed is voor het kindje.
Ik heb laatst een schok van 230 volt gekregen, ik was erg ongerust of dat effect kon hebben voor het kindje, dus ik heb meteen de verloskundige gebeld die binnen een half uur bij ons was om het hartje op te sporen, ook al kon het voor het kindje niet schadelijk zijn, ze begreep mn ongerustheid. Mama had me ook wel kunnen vertellen dat het kindje veilig in mn buik zit en het hier niets van kan voelen. Ik had volgens haar de vlos niet hoeven bellen, zij wist het zelf ook wel...
Mijn moeder werkt in de gezinszorg (soort supernanny) uit haar werk en ervaring weet ze erg veel van opvoeden. Ik denk dat ik haar hulp vast wel eens nodig zal hebben, maar door deze voorbeelden ga ik me irriteren aan alle advies die ze me geeft.
Hoe kan ik dit zo vriendelijk / duidelijk mogelijk uitleggen aan haar?
Ik ben nu zelf 3 maanden zwanger en krijg deze adviezen vooral van mijn moeder. Ik merk dat ik me aan sommige dingen behoorlijk ga ergeren. Toen zij zwanger was van mij mocht een wijntje op zn tijd wel, dat zegt nu ook steeds tegen mij, ook al zeg ik haar dat ik dat absoluut niet wil omdat het niet goed is voor het kindje.
Ik heb laatst een schok van 230 volt gekregen, ik was erg ongerust of dat effect kon hebben voor het kindje, dus ik heb meteen de verloskundige gebeld die binnen een half uur bij ons was om het hartje op te sporen, ook al kon het voor het kindje niet schadelijk zijn, ze begreep mn ongerustheid. Mama had me ook wel kunnen vertellen dat het kindje veilig in mn buik zit en het hier niets van kan voelen. Ik had volgens haar de vlos niet hoeven bellen, zij wist het zelf ook wel...
Mijn moeder werkt in de gezinszorg (soort supernanny) uit haar werk en ervaring weet ze erg veel van opvoeden. Ik denk dat ik haar hulp vast wel eens nodig zal hebben, maar door deze voorbeelden ga ik me irriteren aan alle advies die ze me geeft.
Hoe kan ik dit zo vriendelijk / duidelijk mogelijk uitleggen aan haar?
maandag 3 december 2007 om 14:29
Ik zou het zoals je het nu met ons op het forum ook met je moeder bespreekbaar maken. Gezien haar werk moet dat wel lukken lijkt me!
Leg haar uit wat het met jou doet, praat vanuit jezelf en geef aan hoe je het graag wil (ipv vanuit verwijten praten).
succes!
Leg haar uit wat het met jou doet, praat vanuit jezelf en geef aan hoe je het graag wil (ipv vanuit verwijten praten).
succes!
De wonderen zijn de wereld nog niet uit en ik geloof ik wonderen.
maandag 3 december 2007 om 15:29
Gewoon laten merken dat je oud genoeg bent voor een kind en dús oud genoeg om zelf overal achter te komen mbt kinderen. En dat, wanneer je haar nodig hebt, je haar heus wel weet te vinden 
E.e.a. kun je natuurlijk leuk verpakken om je moeder niet bot af te kappen 
(Ik had er ook "last" van, nu kind 1,5 is, is het al heeeeeeeeeel wat minder, dus het komt vast goed )
E.e.a. kun je natuurlijk leuk verpakken om je moeder niet bot af te kappen (Ik had er ook "last" van, nu kind 1,5 is, is het al heeeeeeeeeel wat minder, dus het komt vast goed
)
maandag 3 december 2007 om 15:35
maandag 3 december 2007 om 15:42
maandag 3 december 2007 om 15:52
Toevallig heb ik gisteren mijn hart uitgestort bij mijn vriend. Mijn moeder weet ook alles heel goed te vertellen aangezien ze op een kinderdagverblijf werkt. Komt ze binnen gaat ze meteen aan de luier van mijn zoontje ruiken en rent ze meteen naar boven om hem te verschonen, terwijl ik zeker wist dat hij nog niet klaar met poepen was (doet ie altijd in etappes, dus je kunt altijd beter nog even 10 minuten wachten).
Zit ze me half op te dringen om mijn zoontje op zijn buik te laten slapen tegen krampjes. Ik zie dat helemaal niet zitten, omdat ik dat eng vind i.v.m. wiegedood, dus hou het bij de veilige andere mogelijkheden, aangezien mijn zoontje daar ook baat bij heeft. Maar tóch even elke keer weer vermelden en dan afsluiten met: "Ja, je moet het zelf weten, het is maar een tip..." of "Wij op het KDV doen het zus en zo...".
En of het spijkerbroekje niet vervelend ligt bij het slapen: "Nee mam, dat vindt ie héééérlijk zitten, zei hij net nog" (hij is 5 weken...). Kan me niet voorstellen dat je een baby van 5 weken elke keer een pyama aandoet als hij gaat slapen en tijdens het voeden zijn gewone kloffie. Ben je helemaal de hele dag bezig met aan- en uitkleden, of zie ik dat nou verkeerd?
Mijn vriend vermaakt zich kostelijk als ik me dood loop te irriteren (komt er vooral uit nadat ze weg is).
En ik weet dat ze het allemaal hartstikke goed bedoeld hoor, da's het lastige. Misschien ook maar eens op een vriendelijke manier bedanken voor de tips, maar vragen of ze de tips iets minder vaak wil rondstrooien en mij lekker mijn eigen gang wil laten gaan. Als ik iets wil weten, hoort ze het vanzelf...
Voel me helemaal schuldig als ik zo praat, maar ja, het moet er toch even uit... En ja, het lucht op!
Zit ze me half op te dringen om mijn zoontje op zijn buik te laten slapen tegen krampjes. Ik zie dat helemaal niet zitten, omdat ik dat eng vind i.v.m. wiegedood, dus hou het bij de veilige andere mogelijkheden, aangezien mijn zoontje daar ook baat bij heeft. Maar tóch even elke keer weer vermelden en dan afsluiten met: "Ja, je moet het zelf weten, het is maar een tip..." of "Wij op het KDV doen het zus en zo...".
En of het spijkerbroekje niet vervelend ligt bij het slapen: "Nee mam, dat vindt ie héééérlijk zitten, zei hij net nog" (hij is 5 weken...). Kan me niet voorstellen dat je een baby van 5 weken elke keer een pyama aandoet als hij gaat slapen en tijdens het voeden zijn gewone kloffie. Ben je helemaal de hele dag bezig met aan- en uitkleden, of zie ik dat nou verkeerd?
Mijn vriend vermaakt zich kostelijk als ik me dood loop te irriteren (komt er vooral uit nadat ze weg is).
En ik weet dat ze het allemaal hartstikke goed bedoeld hoor, da's het lastige. Misschien ook maar eens op een vriendelijke manier bedanken voor de tips, maar vragen of ze de tips iets minder vaak wil rondstrooien en mij lekker mijn eigen gang wil laten gaan. Als ik iets wil weten, hoort ze het vanzelf...
Voel me helemaal schuldig als ik zo praat, maar ja, het moet er toch even uit... En ja, het lucht op!
maandag 3 december 2007 om 16:05
Hier ook lastige schoonmoeder. Ik vind het erg lastig om bij haar aan te kaarten. Onze band is al niet zo. Maar sinds ik bevallen ben, gaat het erg bergafwaarts. Ze heeft veel commentaar, waardoor ik me onzeker voel. Als kersverse moeder ben je al zo onzeker en zij vraagt zich continu hardop af of wat ik doe wel goed is.
Bijvoorbeeld: Onze dochter zat in de maxi cosi, was in slaap gevallen en hing nogal scheef.
Vraagt schoonmoeder: zit dat wel lekker??!!!! ik heb maar weer eens diep adem gehaald en gezegd dat als het niet zo was, ons meisje waarschijnlijkk niet zo lekker zou zitten te slapen...
Ik weet ook niet of alles wat ik doe goed is. (of ik weet zeker dat ik niet alles goed, niemand is perfect, maar ik doe mn best) Maar ik merk wel wat voor ons werkt en wat niet en ik vind het erg irritant als iemand anders dat in twijfel trekt, want toen haar kinderen klein waren deden we dat heel anders....(dat is wel 30 jaar geleden, toen je nog gewoon doorrookte tijdens je zwangerschap)
Wat wel weer grappig is, vroeger mocht je je kind gewoon in de reiswieg op de achterbank vervoeren. Mijn man is op die manir zelfs vervoerd naar OOstenrijk voor vakantie, toen hij een paar maanden oud was.
Nu moet het kind vastgegespt in de maxicosi. Laatst was onze dochter in de kinderwagenbak in slaap gevallen, we hebben de bak zo op de achterbank gezet en wilden naar huis rijden. Zegt schoonloeder: Dat mag zo helemaal niet, ze moet in de maxicosi. Toen antwoorde mijn man, dat wij maar 2km hoefden te rijden en niet helemaal naar Oostenrijk. ;)
Ik heb helaas geen tips, maar moest ook even mijn frustraties kwijt
Bijvoorbeeld: Onze dochter zat in de maxi cosi, was in slaap gevallen en hing nogal scheef.
Vraagt schoonmoeder: zit dat wel lekker??!!!! ik heb maar weer eens diep adem gehaald en gezegd dat als het niet zo was, ons meisje waarschijnlijkk niet zo lekker zou zitten te slapen...
Ik weet ook niet of alles wat ik doe goed is. (of ik weet zeker dat ik niet alles goed, niemand is perfect, maar ik doe mn best) Maar ik merk wel wat voor ons werkt en wat niet en ik vind het erg irritant als iemand anders dat in twijfel trekt, want toen haar kinderen klein waren deden we dat heel anders....(dat is wel 30 jaar geleden, toen je nog gewoon doorrookte tijdens je zwangerschap)
Wat wel weer grappig is, vroeger mocht je je kind gewoon in de reiswieg op de achterbank vervoeren. Mijn man is op die manir zelfs vervoerd naar OOstenrijk voor vakantie, toen hij een paar maanden oud was.
Nu moet het kind vastgegespt in de maxicosi. Laatst was onze dochter in de kinderwagenbak in slaap gevallen, we hebben de bak zo op de achterbank gezet en wilden naar huis rijden. Zegt schoonloeder: Dat mag zo helemaal niet, ze moet in de maxicosi. Toen antwoorde mijn man, dat wij maar 2km hoefden te rijden en niet helemaal naar Oostenrijk. ;)
Ik heb helaas geen tips, maar moest ook even mijn frustraties kwijt
maandag 3 december 2007 om 16:20
ja, dat weet ik. Er zijn altijd risico's, er kan altijd wat gebeuren en dat is mijn verantwoording. En ik ben ook blij dat er inderdaad niets is gebeurd.
Waar ik aan erger is dat ze vaak zegt, ja maar toen mijn kinderen klein waren deden we het ook zo....en nu deden we het zoals zij en is het weer niet goed.
Na de vele topics die hier geweest zijn over de (schoon)moeders, vraag ik me ook best wel of of er ook ergens een topic is van )schoon)moeders over hun (schoon)dochters...
Waar ik aan erger is dat ze vaak zegt, ja maar toen mijn kinderen klein waren deden we het ook zo....en nu deden we het zoals zij en is het weer niet goed.
Na de vele topics die hier geweest zijn over de (schoon)moeders, vraag ik me ook best wel of of er ook ergens een topic is van )schoon)moeders over hun (schoon)dochters...
maandag 3 december 2007 om 16:24
Herkenbaar. Toch je eigen plan trekken. En daar ook duidelijk in zijn !
Mijn moeder had laatst Danoontjes gekocht voor mijn 5 mnd oude dochter. Lief bedoeld, maar nee ! Ik wil niet dat ze dat al krijgt. Volgens mijn moeder kregen wij op die leeftijd ook al suiker. Ik heb daar niets mee te maken. IK wil het niet hebben, punt uit.
(en van die kinderwagenbak Manderley zou ik nooit doen. Al ik het maar 100 meter. Als er wèl iets gebeurt, vergeef je het jezelf nooit).
Mijn moeder had laatst Danoontjes gekocht voor mijn 5 mnd oude dochter. Lief bedoeld, maar nee ! Ik wil niet dat ze dat al krijgt. Volgens mijn moeder kregen wij op die leeftijd ook al suiker. Ik heb daar niets mee te maken. IK wil het niet hebben, punt uit.
(en van die kinderwagenbak Manderley zou ik nooit doen. Al ik het maar 100 meter. Als er wèl iets gebeurt, vergeef je het jezelf nooit).
What matters most is how you see yourself
maandag 3 december 2007 om 16:26
Ik denk dat het heel menselijk is. En ik heb nu wel makkelijk praten maar ik denk dat je het wel bespreekbaar moet maken. Ik heb gezien hoe mijn vriendinnetje er onder door ging door al het commentaar van haar schoonmoeder. Ik denk trouwens dat dit soort commentaar lastiger is van je schoonmoeder dan je eigen moeder. Tegen je eigen moeder zal je toch sneller en makkelijker aan geven dat je het niet prettig vindt en je er juist onzeker van wordt (en dat willen ze natuurlijk helemaal niet).
Maar maak het nu bespreekbaar, het zal alleen maar moeilijker worden en ze zal er niet zomaar mee stoppen.
Maar maak het nu bespreekbaar, het zal alleen maar moeilijker worden en ze zal er niet zomaar mee stoppen.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit en ik geloof ik wonderen.
maandag 3 december 2007 om 16:36
maandag 3 december 2007 om 16:54
Heel irritant soms die adviezen, vooral ook als ze van je stiefmoeder komen, die nooit een kind heeft gebaard, maar mij wel heel mede-opgevoed vanaf mijn 7e. Heb met haar een discussie over borstvoeding gehad en zij wist het allemaal wel, want ze had een opleiding met kinder-aantekening gehad (als verpleegkundige). Maar ja, dat was zo'n 40 jaar geleden... inmiddels is er van alles veranderd. Heb soms zo de neiging te roepen hoe zij dat nu allemaal kan weten, zij heeft zelf geen kinderen gebaard. Maar ik weet niet wat er ooit allemaal gespeeld heeft misschien, dus ik hou maar wijselijk mijn mond.
Laatst was ze trouwens wat meer toegeeflijk, ik denk dat mijn vader het er met haar over heeft gehad. Ik hoop dat het straks na de bevalling een beetje leuk blijft, maar ik denk dat ze zich wel in zal houden.
Laatst was ze trouwens wat meer toegeeflijk, ik denk dat mijn vader het er met haar over heeft gehad. Ik hoop dat het straks na de bevalling een beetje leuk blijft, maar ik denk dat ze zich wel in zal houden.
maandag 3 december 2007 om 17:01
Mmm.... daar zeg je wat snoopysnoopy....
Mocht ik ooit moeder worden dan kan dat nog wel eens leuk worden, ik heb nl alleen een stief en een schoonmoeder!
Maar in jou posting zit ook wel een oplossing! De vaders en schoonvaders kunnen hierin volgens mij wel een bemiddelende rol spelen!!!!
Mocht ik ooit moeder worden dan kan dat nog wel eens leuk worden, ik heb nl alleen een stief en een schoonmoeder!
Maar in jou posting zit ook wel een oplossing! De vaders en schoonvaders kunnen hierin volgens mij wel een bemiddelende rol spelen!!!!
De wonderen zijn de wereld nog niet uit en ik geloof ik wonderen.
maandag 3 december 2007 om 17:05
Zijn er bij jou dan wel vader en schoonvader in beeld? Scheelt een hoop hoor, mijn vader en ik kunnen het goed met elkaar vinden gelukkig, hij heeft mij ook een aantal jaar in z'n eentje opgevoed. Biologische moeder is niet meer in beeld.
Schoonmoeder is net zo betweterig als mijn stiefmoeder, dat scheelt
. Maar sinds ik zwanger ben ben ik wat mondiger (hormoontjes...) en dat lijkt wel te werken.
Schoonmoeder is net zo betweterig als mijn stiefmoeder, dat scheelt
. Maar sinds ik zwanger ben ben ik wat mondiger (hormoontjes...) en dat lijkt wel te werken.
maandag 3 december 2007 om 17:08
Ach het is allemaal vast goed bedoeld. Mijn ouders wonen in het buitenland dus de goedbedoelde adviezen beperken zich tot msn en telefoon. Ik laat het direct weten als de adviezen mij een beetje te veel worden of als ik het liever zelf wil uitzoeken (ik probeer het wel zo vriendelijk mogelijk te brengen, maar misschien wordt het alsnog wel afgedaan als zwangerschaps-buien)
Als mini straks geboren is en mijn moeder zou ongevraagd gaan verschonen en doen bij mij thuis zou ik er ook niet op zitten te wachten. Nu lijkt dat meer iets voor mijn schoonmoeder dan voor mijn moeder, die gaat als ze bij ons logeert (want ook mijn schoonouders wonen in het buitenland) zomaar het schone bestek uit de bestekla staan afwassen als ze zich verveelt op zaterdagochtend, dus dat belooft nog wat.
Als mini straks geboren is en mijn moeder zou ongevraagd gaan verschonen en doen bij mij thuis zou ik er ook niet op zitten te wachten. Nu lijkt dat meer iets voor mijn schoonmoeder dan voor mijn moeder, die gaat als ze bij ons logeert (want ook mijn schoonouders wonen in het buitenland) zomaar het schone bestek uit de bestekla staan afwassen als ze zich verveelt op zaterdagochtend, dus dat belooft nog wat.
maandag 3 december 2007 om 17:43
Ja ik ken het. Ik woon zelf in het buitenland, dus heb hier alleen m`n schoonouders/familie.
Ik heb twee schoonzussen die alletwee vrijwillig zijn 'platgespoten' voor hun bevalling en natuurlijk 'aan hun lijf geen borstvoeding'. Ik moet dus elke keer aanhoren dat het onmenselijk is dat ik mijn bevalling zonder verdoving or-what-so-ever wil gaan doen ("wat zou jij je slecht voelen erna zeg!!!" Ja duhh...), en ze kregen met z`n tweeen bijna een rolberoerte toen ik het woord borstvoeding in de mond nam. Ik moest ook maar vast een voorraadje flesvoeding inslaan 'voor het geval het niet gaat lukken'.
En ik kreeg verleden week ook nog even mede gedeeld dat ze wel fijn in de wachtkamer zouden wachten als ik aan het bevallen was. Daar heb ik ook echt zin in, dat ik dan 15 man naast m`n bed heb staan terwijl ik amper de nageboorte er uit heb geperst... :S.
Ik heb twee schoonzussen die alletwee vrijwillig zijn 'platgespoten' voor hun bevalling en natuurlijk 'aan hun lijf geen borstvoeding'. Ik moet dus elke keer aanhoren dat het onmenselijk is dat ik mijn bevalling zonder verdoving or-what-so-ever wil gaan doen ("wat zou jij je slecht voelen erna zeg!!!" Ja duhh...), en ze kregen met z`n tweeen bijna een rolberoerte toen ik het woord borstvoeding in de mond nam. Ik moest ook maar vast een voorraadje flesvoeding inslaan 'voor het geval het niet gaat lukken'.
En ik kreeg verleden week ook nog even mede gedeeld dat ze wel fijn in de wachtkamer zouden wachten als ik aan het bevallen was. Daar heb ik ook echt zin in, dat ik dan 15 man naast m`n bed heb staan terwijl ik amper de nageboorte er uit heb geperst... :S.
dinsdag 4 december 2007 om 10:40
Ik heb er veel aan om jullie adviezen en ervaringen te lezen. Ik denk dat ik het inderdaad maar tegen haar zeg zoals ik het eerder al aan jullie verwoorde.
We komen er niet onderuit als zwangeren / jonge moeders.
AnneDaisyMay, als ik lees dat jij je moeder niet meer bij je hebt, dan besef ik wel dat ik dit goed moet uitpraten en er niet een te groot probleem van moet maken. Ik heb haar nog.
En als dat niet werkt, heb ik altijd plan B van Int nog. Gebaseerd op eigen ervaringen of op die reclame van die moeder in de supermarkt?
Ava, jouw schoonzussen klinken echt erg, net als van die zuurstokroze types uit een slechte Amerikaanse comedy.
Ik zag laatst bij de OC (serie) een stel zwangere mutsen die zich wilden laten inleiden met 8 maanden, dan kregen ze ook niet zo'n dikke buik, mn mond viel open...
We komen er niet onderuit als zwangeren / jonge moeders.
AnneDaisyMay, als ik lees dat jij je moeder niet meer bij je hebt, dan besef ik wel dat ik dit goed moet uitpraten en er niet een te groot probleem van moet maken. Ik heb haar nog.
En als dat niet werkt, heb ik altijd plan B van Int nog. Gebaseerd op eigen ervaringen of op die reclame van die moeder in de supermarkt?
Ava, jouw schoonzussen klinken echt erg, net als van die zuurstokroze types uit een slechte Amerikaanse comedy.
Ik zag laatst bij de OC (serie) een stel zwangere mutsen die zich wilden laten inleiden met 8 maanden, dan kregen ze ook niet zo'n dikke buik, mn mond viel open...
