Afspraken met puberdochter lopen stroef

18-11-2023 08:54 150 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, geen unieke situatie.

Dochterlief is bijna 16 jaar. Leuke meid, met vlagen behulpzaam en gezellig, andere dagen weer een echte, norse en eigenzinnige puber.

Nu zijn wij sinds 2 weken het huis aan het verbouwen. De zolder wordt het puber gebied, tweepersoonsbed, grote tv, eigen loungebank etc. Hier steken wij naast onze baan veel tijd en geld in. Dat maakt niet zo veel uit, natuurlijk. Ze helpt ook netjes mee.

Gisteren heeft ze gevraagd of er 2 meiden mochten blijven slapen na het “uitgaan”. Vonden we goed. Twee luchtbedden en dekbedden gehaald, van alles versleept en de zolder zover afgemaakt dat er gelogeerd kon worden. Friet besteld, nog een zakcentje voor wat te snoepen gegeven als ze terug zijn. Tv en PlayStation neergezet.

Afspraak was; om 00.00 u thuis. Om 23.40 krijg ik een appje dat ze 10 minuten later zijn, vervolgens zijn ze er om 01.40

En krijg ik een grote mond dat ze er morgen wel op terugkomt en het onbegrijpelijk is dat ik “boos” ben, aangezien ze heeft laten weten dat ze 10 minuten later is, en het 40 minuten fietsen is vanaf het moment dat ze vertrekken. Ze bedoelde dus dat ze 10 minuten later zouden gaan fietsen etc. En het is niet normaal dat ik dit niet begrijp. Ook onderweg wordt er bij navraag gereageerd dat ze in de straat fietsen, de straat is kort en daar fiets je geen 30 minuten doorheen. Dat eindeloze gelieg….

Dit is maar een voorbeeld, maar ik word gewoon doodmoe van alle goede bedoelingen en moeite van mijn/onze kant als ouders om een beetje relekst met het ouderschap om te gaan en ik mij elke keer weer zo enorm “dikke schijt aan de ouders” voel.

Hoe gaan jullie hier mee om?

Eigenlijk wil ik het bouwproject stoppen en haar lekker op haar oude kamertje laten blijven. Ze heeft verkeerd begrepen dat wij de kamer verbouwen, dat doen we pas over 5 jaar ofzo. Zeg ik dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een kennis die ook zo kan mopperen dat haar pubers niet dankbaar zijn. Tja, als je dankbaarheid verwacht, kom je altijd bedrogen uit bij pubers.
Hahaha je laatste zinnen 🤣
Alleen beste stuurlui staan aan wal tips, ik heb een tienjarige die zo geboren is.
Ga straks met hem weer zitten voor Strakke Afspraken, want hij is 10, denkt dat hij de rechten van een 23 jarige afgestudeerde huisgenoot heeft maar vindt het bijhouden van zijn:
- beugel. Maakt ZELF afspraken met de charmante ortho, begrijpt daar niet wat er mis gaat, want ik maak de beugel kwijt, hij doet niet anders dan mij erop attenderen dat hij zijn beugel in moet, echt
- kamer. Vol snoep papier, van snoep dat ik blijkbaar zelf aan hem geef. Dure legosets liggen erbij alsof erop wordt gedanst, maar dat doe ik, als ik zijn kamer schoonmaak. Dat schoonmaken doet hij ook zelf de hele tijd. Waarom het er dan toch zo uitziet, geen idee.
- schoolwerk. Ook weer afspraken met de juf, waarbij onderwerp van gesprek is dat als ik zijn werk niet kwijtmaak en hij een eigen laptop zou krijgen, het allemaal heel anders zou gaan. Maar hijzelf? Hij vindt het LEUK, extra rekenen, en alles voor de juf, echt.

Niet normaal allemaal, vindt hij zijn leven als de charmes van de juf en de ortho zijn uitgewerkt.
NIEMAND, geen enkel kind, hoeft dit allemaal te doen. Die mogen gewoon gamen, met de mond vol snoep.
Dan hebben we het nog niet over de herkenbare verhalen over op tijd thuiskomen 'oh ik dacht dat 20.30 iets met 9 was dus ik dacht 21.15 mag ook en ik was gewoon bij de buren dus je had me ook kunnen ophalen, als je het zo belangrijk vindt, die 3 kwartiertjes..'
Alle reacties Link kopieren Quote
Wees niet zo stipt qua tijd…

Denk zelf terug aan vroeger. Tijd gaat zo snel na 00.00 en meestal de gezelligste tijd 😅.

Van het vriendenclub van mijn dochter had niemand een eindtijd. Enige afspraak, altijd bij elkaar blijven.

Pubers zijn egoïstisch, verwacht geen dankbaarheid. Alle nutteloze discussies om tijd etcetera is gewoon zonde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pindakaasjes schreef:
18-11-2023 09:24
Ik herken het hoor!😚
Mijn oudste kan het ene moment mijn grootste vriendin zijn, om even later weer lijnrecht tegenover me te staan. Vijandig zelfs.
Ik probeer het meestal ook maar weg te zetten of weg te lachen als: "ach ja, puber hé!" Maar soms vind ik het ook wel oprecht pijnlijk en moeilijk.
Soms voel ik me enkel haar huishoudster, als degene die haar van schone kleding en verse maaltijden voorziet. Als die wandelende pinautomaat en degene die haar huis geregeld moet afstaan voor de 'meiden avonden' (waarbij ik me écht te gast voel in mijn eigen huis).
Vraag ik eens iets terug zoals: "een flinke wandeling met de honden maken of haar eigen kamer eens opruimen en stofzuigen!"
Dan krijg ik zelden gewoon een 'ja, oké, of is goed!'
Ze wil altijd eerst aankijken wat de dag haar brengt, en of ze tijd, zin en ruimte kan maken voor hetgeen ik haar gevraagd heb.
Kortom, ik vind het ook vaak moeilijk hoor TO!
Laatst kwam Madame om 1:00 uur thuis op een zondagavond.
Terwijl ze de andere dag moest werken. Zelf was ik die dag ook naar mijn werk vertrokken, terwijl zij zich verliep. Was mijn schuld, want ik had haar moeten wekken!
Zucht.. :facepalm:
Dit is tijdelijk, toch?🙄
Herkenbaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus als ze van te voren 1:30 had gezegd was het goed geweest? Wat is dan nu het probleem?

En van die grote mond. Zou je kunnen zijn dat je haar voor schut hebt gezegd tegen over naar vriendinnen door er over te beginnen toen ze thuis kwamen? Weet je dan écht niet meer hoe het was toen je zelf puber was.

Het is echt jouw probleem dat je niet om kan gaan met typisch puber gedrag (ik geef zoveel en krijg zo weinig terug bv). Je dochter gedraagt zich keurig leeftijdsadequaat . Beter nog. Ze appt zelfs even.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
18-11-2023 09:24
Ik heb een kennis die ook zo kan mopperen dat haar pubers niet dankbaar zijn. Tja, als je dankbaarheid verwacht, kom je altijd bedrogen uit bij pubers.
Ik heb er wel moeite mee dat ik alles moet geven en niks mag verwachten, ja.

Dacht altijd dat het een beetje geven en nemen is in relaties.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou rustig blijven en de volgende dag, als logees weg zijn, dit bespreken. Dit wekt erg veel irritatie op van beide kanten.

Zaak is m.i. om dan om even stil te staan bij de afspraken zelf. Is dit gezamenlijk besproken, is de afgesproken tijd reeel, is het je kind duidelijk hoe gecommuniceerd wordt en wanneer (10 minuten later communiceren en vervolgens 1 uur en 40 minuten binnenkomen is nogal een mega verschil).

Ik zou er heel erg voor waken om er met het gestrekte been in te gaan, zeker bij kinderen in deze leeftijd dat kan namelijk enorm escaleren en dan ben je niet dichter bij een oplossing van het probleem. En die zolder heeft daar natuurlijk niets mee te maken en zie ik als een manier om je kind 'terug te pakken', haar even te laten weten wat haar plaats is. Hier spreken met name jouw gekwetste gevoelens als ook een machteloosheid hoe hier mee om te gaan (heel begrijpelijk en herkenbaar maar daar ga je echt niets mee bereiken).

Mocht ondanks duidelijke gezamenlijke afspraken je kind nog steeds lak hebben, dan kun je altijd nog paal en perk stellen aan bepaalde uitjes zolang zij niet in staat is zich aan haar kant van de deal te houden. Maar dus wel een consequentie die passend is bij de 'overtreding'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je midden in de nacht dan toch wakker bent, je weet dat ze met z'n driéen zijn en 40 minuten moeten fietsen, zou ik zorgen voor een kan warme thee op hun kamer. Iets lekkers erbij, jij weer onder de wol en de meiden pyjamafeestje.

En ja, ik weet waar ik het over heb. Hier de regel schoenen uit in de hal, om te zien of en wie er thuis waren, nu zijn het vriendinnen straks vriendjes :)
Alles sal reg kom
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het raar dat je een soort dankbaarheid verwacht, omdat je een leuke puberkamer voor haar maakt. Dat deed je toch ook niet toen ze een leuke kinderkamer had? Toen liep ze als peuter waarschijnlijk ook wel eens te jengelen, ondanks de leuke kamer. (Het 1 heeft natuurlijk niks met het ander te maken.)
Koppel dit aub snel los van elkaar, want je gaat nog een lastige tijd krijgen dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dan had je niet aan kinderen moeten beginnen, want een ouder-kindrelatie werkt niet op die manier.

Stop met proberen waardering te krijgen van je kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mariejan schreef:
18-11-2023 09:27
Dus als ze van te voren 1:30 had gezegd was het goed geweest? Wat is dan nu het probleem?

En van die grote mond. Zou je kunnen zijn dat je haar voor schut hebt gezegd tegen over naar vriendinnen door er over te beginnen toen ze thuis kwamen? Weet je dan écht niet meer hoe het was toen je zelf puber was.

Het is echt jouw probleem dat je niet om kan gaan met typisch puber gedrag (ik geef zoveel en krijg zo weinig terug bv). Je dochter gedraagt zich keurig leeftijdsadequaat . Beter nog. Ze appt zelfs even.
Nee. Persoonlijk vind ik om 1u door het veld en langs de dijk fietsen echt laat.

Ik heb niemand voor schut gezet, ik heb een appje gestuurd. Niet op speaker gebeld. Ook bij thuiskomst lagen wij op bed en kon ze rustig haar gang gaan.

Nog steeds vind ik het heel bijzonder dat ik mijn rol als wandelende pinautomaat en voetveeg maar moet ondergaan zonder iets terug te mogen vragen.
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
18-11-2023 09:29
Dan had je niet aan kinderen moeten beginnen, want een ouder-kindrelatie werkt niet op die manier.

Stop met proberen waardering te krijgen van je kind.
Echt? Je mag dus echt geen enkele verwachting of enige wederzijdse respectvolle gevoelens mogen vragen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
18-11-2023 09:27
Ik heb er wel moeite mee dat ik alles moet geven en niks mag verwachten, ja.

Dacht altijd dat het een beetje geven en nemen is in relaties.
In relaties met volwassenen ben ik het helemaal met je eens, maar pubers zijn nou eenmaal egocentrisch en voor henzelf is het ook een lastige fase met hormonen die alle kanten op schieten. Ik herken het echt wel, hoor: heb je net het hele weekend extra moeite voor ze gedaan, er een feestje van gemaakt, je eigen wensen opzij gezet, en dan krijg je vervolgens een grote mond/ het verwijt dat ze ook nóóit iets mogen/ te horen dat ándere ouders wél… Maar echt, proberen de humor er van in te zien en te relativeren is uiteindelijk het beste.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar waarom is die tijd zo belangrijk? Je wil dat ze veilig thuis komt neem ik aan? Dan lijkt me bijvoorbeeld de afspraak “samen naar huis” belangrijker dan een specifieke tijd. En ze kan wel 12:00 afspreken, maar als er op dat moment iets totaal grappigs, leuks of TikTokwaardigs gebeurt dan is een puber natuurlijk zo de tijd vergeten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
18-11-2023 09:31
Nee. Persoonlijk vind ik om 1u door het veld en langs de dijk fietsen echt laat.
Maar wat is het verschil met om 12 uur diezelfde route fietsen? Bij ons werkt het het beste als ik pas het gesprek aanga als mijn eigen emoties gekalmeerd zijn. Dan valt er toch vaak heel redelijk met ze te praten, is mijn ervaring.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.
Blossom schreef:
18-11-2023 09:25
Wees niet zo stipt qua tijd…

Denk zelf terug aan vroeger. Tijd gaat zo snel na 00.00 en meestal de gezelligste tijd 😅.

Van het vriendenclub van mijn dochter had niemand een eindtijd. Enige afspraak, altijd bij elkaar blijven.

Pubers zijn egoïstisch, verwacht geen dankbaarheid. Alle nutteloze discussies om tijd etcetera is gewoon zonde.
Goeie tip.
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
18-11-2023 09:27
Ik heb er wel moeite mee dat ik alles moet geven en niks mag verwachten, ja.

Dacht altijd dat het een beetje geven en nemen is in relaties.
Ja, ach, met pubers is het toch echt een beetje anders. Waar moet je puber dankbaar voor zijn? Wat moet ze meer geven dan ze nu doet? Als je dat voor jezelf helder hebt, kun je, bijvoorbeeld hier, toetsen of dat realistisch is. En pick your battles, ik denk dat het al heel fijn is dat ze in ieder geval contact houdt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent er toch zelf bij, je hoeft je niet als pinautomaat of voetveeg te laten gebruiken, toch?
Alles sal reg kom
Away schreef:
18-11-2023 09:27
Ik heb er wel moeite mee dat ik alles moet geven en niks mag verwachten, ja.

Dacht altijd dat het een beetje geven en nemen is in relaties.

Dat vind ik ook hoor. En ik verwacht ook juist helemaal geen dankbaarheid. Ik vind dat zo triest! Ouders die dankbaarheid van hun kinderen verlangen.
Dat zijn vaak ook van die types die alleen maar zielige honden en katten willen adopteren, want dan voelen ze zogenaamd zoveel dankbaarheid 🤣
Gewoon een beetje fatsoenlijk met elkaar omgaan als ouder(s) & kind.
Ookal draait als puber het hele universum om jou! Dat mag geen vrijbrief zijn je maar te mogen gedragen zoals het jou zint.. en over anderen heen te walsen.
Sharing* schreef:
18-11-2023 09:27
Als je midden in de nacht dan toch wakker bent, je weet dat ze met z'n driéen zijn en 40 minuten moeten fietsen, zou ik zorgen voor een kan warme thee op hun kamer. Iets lekkers erbij, jij weer onder de wol en de meiden pyjamafeestje.

En ja, ik weet waar ik het over heb. Hier de regel schoenen uit in de hal, om te zien of en wie er thuis waren, nu zijn het vriendinnen straks vriendjes :)
Dit is niet echt toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
18-11-2023 09:37
Ja, ach, met pubers is het toch echt een beetje anders. Waar moet je puber dankbaar voor zijn? Wat moet ze meer geven dan ze nu doet? Als je dat voor jezelf helder hebt, kun je, bijvoorbeeld hier, toetsen of dat realistisch is. En pick your battles, ik denk dat het al heel fijn is dat ze in ieder geval contact houdt.
Dat is zo, ik ben ook blij dat ze altijd wat laat weten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Away schreef:
18-11-2023 09:33
Echt? Je mag dus echt geen enkele verwachting of enige wederzijdse respectvolle gevoelens mogen vragen?
Zeker wel. Je mag best verwachten dat ze zich in grote lijnen houdt aan afspraken waar jullie samen achter kunnen staan. Je mag ook verwachten dat er enig respect over en weer is. Maar het is ook verstandig om te verwachten dat ze zich in deze fase afzet tegen haar ouders, dat is een normaal proces. Helaas hoort een grote mond daar soms gewoon bij. Probeer te blijven relativeren en probeer de grote lijnen te blijven zien in plaats van alleen de incidenten.
Away schreef:
18-11-2023 09:33
Echt? Je mag dus echt geen enkele verwachting of enige wederzijdse respectvolle gevoelens mogen vragen?
Tuurlijk wel. Laat je niet gek maken TO.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn belangrijkste insteek is veiligheid, dus samen fietsen, niet in de kleine uurtjes (mijn kind is iets jonger) over straat door het bos, niet weten waar je bent, even communiceren als het wat later wordt. Ik merkte dat toen ik iets realistischer omging met tijden (ik zat te vroeg) en uitlegde dat ik haar echt een leuke avond gunde maar ik mij zorgen maakte waar zij bleef de communicatie ook een stuk beter ging. I

Ik laat bovendien veel meer van mij afglijden (het typische vervelende pubergedrag), neem het niet persoonlijk en reageer met humor. In het uiterste geval geef ik kort aan dat het nu wel even genoeg is. Het gehakketak over en weer is niet fijn voor jezelf maar ook je kind vind dit echt niet fijn. De norse en botte en afwijzende manier van reageren is ook maar een buitenste schil, daaronder zit veel meer dan dat. Het is alleen soms lastig om bij te kunnen komen.
Truffel schreef:
18-11-2023 09:42
Tuurlijk wel. Laat je niet gek maken TO.

Nee, je zeker niet op de kast laten jagen TO.
Héél veel ouders ervaren dezelfde worstelingen als jij!
En het is weer typisch des Viva, dat het vast allemaal aan jou als ouder ligt, en mensen zoals jij eigenlijk nóóit aan kinderen hadden moeten beginnen.
Nou, daar heb je nog eens wat aan, toch? :facepalm:
Dit wordt weer zo'n topic... :-D

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven