Alleen thuis blijven langere tijd, leeftijd?

29-07-2021 14:25 243 berichten
Onze jongste, nu 14, gaat niet graag op vakantie. We zijn nu aan de middellandse zee maar hij is echt heel chagrijnig. Sorry maar thuis is die best heel lief en leuk, alleen nu effe niet.
Hij was nu al erover bezig dat hij volgend jaar niet mee wilde. Ondanks dat we dan naar de VS willen vliegen. Maar 15 jaar en dan drie weken alleen thuis vind ik wel wat lastig.
Een oppas hebben we niet echt, oma en opa kunnen een keer komen kijken maar die zitten er niet op te wachten om drie weken op een puber te letten.
Hij is verstandig, gaat naar 4 vwo. Is ook geen feestvierder. Hangt vooral veel achter de pc.
Maar hij vind natuurlijk dat hij met 15 dat best kan terwijl wij dat niet vinden.
Welke leeftijd vinden jullie geschikt hiervoor?
Alle reacties Link kopieren
Het staat mij trouwens bij dat er al een keer een topic was over deze reis en een kind dat het daar moeilijk mee zou hebben.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Is er een versnelde adoptie procedure mogelijk zodat ik mee mag? :hyper:
Maar serieus. Een puber van 14 alleen drie weken met z’n ouders.. dat wordt niet leuk. Ik zou m op kamp doen, of zorgen dat er support is ergens als hij drie weken thuis zit.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou hem meenemen en dan in de VS een beetje zijn gang laten gaan. Maak dan wel veel foto's en wie weet zijn er uiteindelijk toch wat dingen die hij samen leuk vindt om te doen. Maar als hij elke dag in hotelkamer met wifi wil hangen of bij zwembad dan is het ook oké. Geen druk er op leggen. Voelt voor jullie misschien minder, maar dan is hij er in ieder geval bij.
Over 10 jaar bedankt hij je er waarschijnlijk voor gezien de gezondheid van je partner. Ik vind het lief hoeveel je met iedereen rekening probeert te houden.
Moiren schreef:
29-07-2021 16:19
Kost nogal wat, een vriend mee. En je hebt voortdurend een gast bij je. En met een beetje pech 2 nee knikkers :lol:

Of je eigen kind vermaakt zich ineens wel met andere pubers die hij dat ontmoet en het vriendje zit sip bij jou.

Mij niet overkomen maar mijn grootste angst als ik een vriendje mee zou nemen. Ooit gezien bij andere mensen op de camping. Hun zoon trok met onze kinderen op. Het vriendje had nergens zin in.
Haha dat is ook erg!

Op een hotel kamer blijven past niet echt bij het soort reis lijkt me.
Natuurlijk laat je zo’n jongen thuis. Wie gaat er nou iemand tegen wil en dank mee naar de USA slepen. Weet je wat dat kost (retorische vraag). Een verstandige, zelfstandige 15-jarige kan makkelijk alleen thuis blijven. Gewoon goede afspraken maken en wel een lijstje achterlaten met mensen die hij in geval van nood kan bellen. Regelmatig FaceTimen. En voor je het weet ben je weer thuis en kan je gaan schoonmaken. :proud:
En als zoon volgens jullie nog niet zelfstandig genoeg is, maar hij wil wel dolgraag alleen thuisblijven, is de komende tijd toch hét moment om te gaan oefenen en te laten zien dat hij het kan.
Dochter (oudste) was 18 toen ze voor het eerst niet meer mee ging en alleen thuis bleef.

Middelste is nu 21 en nog nooit alleen thuis geweest. Die zit nu bij zijn vriendin.

Jongste is nu 18 en op dit moment samen met zijn zus van 23 alleen thuis.

Het is bij ons nooit een vraag geweest of het wel of niet kon. Het is gewoon zoals het liep of loopt.

Jongste was wel heel verbaasd dat thuisblijven ook betekende dat hij voor het huis en de tuin moest zorgen. (De hulp komt gewoon en een heel lastige plant logeert bij mijn ouders)

Bij ons vond ik oudste en jongste daar eerder aan toe dan middelste.
Alle reacties Link kopieren
Rond diezelfde leeftijd waren mijn brussen en ik ook niet te genieten op vakanties. En dan hadden we inspraak gehad naar welke camping we gingen. Zaten we op van die mega-campings waar elke avond/nacht de disco-herrie over de camping schalde...want wij wilden alleen n camping met n disco. Daar gingen we dan de eerste avond een uur naartoe om te concluderen dat t niks was. De rest van de vakantie zaten we met 30 graden te stinken in de caravan of tent met walkman op of sliepen en gat in de dag. En de hèle dag een chagrijnige muil. Waarom? Vooral puur hormonaal; super snel geirriteerd. En mega onzeker dus no way dat ik in zwemkleding wilde of met andere jongeren wilde afspreken. En dan was ik echt geen erge puber he... nooit uitgaan, nooit spijbelen, etc.

Ik denk dat het niet uit had gemaakt wat mn ouders wel/niet hadden gedaan. Het was n fase die moest worden uitgezeten. Laatst nog met mn ouders besproken dat ik me nu pas realiseerde hoe rot dat moet zijn geweest: na een jaar hard werken, "lekker" 3 weken naar chagrijnige pubers aankijken en maar begripvol proberen te blijven. Pffffff

Ik zou zoon gewoon meenemen naar de VS, en hem zoals iemand hier al voorstelde, regelmatig zijn eigen ding te laten doen: dag op hotelkamer laten chillen, dag afzetten bij n zwempark/computer-mall en dat afgewisseld met gezamemlijke dagen.
Alle reacties Link kopieren
lisbeth schreef:
29-07-2021 14:49
Het is een adhd’er. Wat lastig op sociaal gebied ook.
We hebben tot nu toe op drie locaties gezeten in Frankrijk
Hij heeft een middagje gezwommen, we hebben wat rondgereden. We zitten nu vlakbij de kust dus gaan straks nog naar het strand

Ik snap hem wel, het is een puber en we willen ook echt wel rekening met hem houden. Maar mede door zijn adhd is hij af en toe een puber in het kwadraat en dat is lastig. Ik wil namelijk ook gewoon dat hij een leuke zomer heeft
Dan zul je - hoe lastig misschien ook - zowel deze vakantie als de reis naar de VS toch meer rekening moeten houden met je kind. En als je dat ook al moet doen met een zieke man, snap ik ook dat je daarvan baalt.
Maar beiden hebben hier niet voor gekozen; je man niet voor Parkinson en je zoon niet voor zijn adhd?.

Je zegt dat jullie tot nu toe op DRIE locaties hebben gezeten…. Pffff. En ik neem aan dat dat binnen drie weken is? Ik ben zelfs bang voor misschien nog maar 10 dagen ofzo?

Ik snap wel dat juist dit kind een rondreis niet ziet zitten. Of dat nu in Frankrijk is of in de VS. Elke keer een nieuwe omgeving, je slaapplek elders, toilet elders, douche anders, de buren anders, wel of geen zand voor de caravan/tent anders. De plek waar je ijs haalt anders… Waarschijnlijk elke keer bij verkassen z'n spullen bij elkaar zoeken en in de juiste tas/koffer/kastje leggen. Voortdurend weer kijken waar je je opladers en andere spullen laat. Enig idee hoe uitputtend alleen al dat is voor iemand met adhd?
En door de vakantie ben je toch al uit je ritme, is het eten anders, doet iedereen anders en moet je misschien een dag lang door een warme, al dan niet drukke omgeving wandelen of slenteren.
En dikke kans dat hij ook nog de zorgen van jou TO en zijn vader aanvoelt over het ziekzijn. En daar geen raad mee weet. Of het gewoon 'stom' vindt (wat mag, als je 14 bent).

Ik zou nu het aantal plekken waar jullie heen gaan zoveel mogelijk beperken. En ook de reis naar de VS; niet in drie weken tijd 6 of 7 overnachtingsplekken. Hooguit 3 of 4. En - wat de rest zegt - betrek hem bij het plannen. En maak hem ook bewust van het feit dat hij mogelijk last heeft van telkens verkassen. Dikke kans dat hij dat zelf niet eens beseft (ik moest er 40 voor worden…).

Sorry TO, ik snap dat dit ingewikkeld is en belastend voor jou. En dat jij heel veel moet inleveren op deze manier. En dat is niet tof. Maar zo heeft nu en krijgt ook volgend jaar niemand vakantie.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
29-07-2021 19:09
Of je eigen kind vermaakt zich ineens wel met andere pubers die hij dat ontmoet en het vriendje zit sip bij jou.

Mij niet overkomen maar mijn grootste angst als ik een vriendje mee zou nemen. Ooit gezien bij andere mensen op de camping. Hun zoon trok met onze kinderen op. Het vriendje had nergens zin in.
Ik had ooit een vriendinnetje mee op vakantie, we waren toen 16. Thuis was ze altijd een heel verantwoordelijk meisje, die wel van gezelligheid hield maar zich altijd wel aan de regels hield en ook rekening hield met anderen. Tijdens die vakantie was ze echt een totaal ander mens, ze ging volledige haar eigen gang, hield zich niet aan afspraken, gedroeg zich echt grenzeloos. Ze was constant bezig om jongens te versieren, wat op zich niet zo'n probleem zou zijn, ware het niet dat de types die ze met haar gedrag aantrok echt hele foute types waren en ik heb haar meer dan eens uit benarde situaties moeten 'redden'. Toen ik haar op een nacht weer kwijt was en ik mijn ouders moest wakker maken om haar te gaan zoeken (ze was met jongens meegegaan met de auto en die hadden haar ergens in the middle of nowhere achter gelaten), waren mijn ouders er klaar mee en hebben ze haar, in overleg met haar ouders, op het vliegtuig naar huis gezet. Ik heb veel meer lol gehad toen ze naar huis was en ik nog alleen met mijn ouders was, dan in de periode dat ze erbij was.
Alle reacties Link kopieren
Corzon schreef:
29-07-2021 19:36

Ik zou zoon gewoon meenemen naar de VS, en hem zoals iemand hier al voorstelde, regelmatig zijn eigen ding te laten doen: dag op hotelkamer laten chillen, dag afzetten bij n zwempark/computer-mall en dat afgewisseld met gezamemlijke dagen.
En dit ook uiteraard. Dagen waarop niks moet en hij alle prikkels op zijn eigen manier kan verwerken.

TO, heeft je zoon medicatie?
En zo ja, slikt hij die in de vakantie door?
Mijn eigen puberbuien op vakantie kan ik me niet herinneren. Wel die van mijn jongere zussen. Die hebben ooit een vakantie steeds de naam van een andere camping genoemd omdat het daar vorig jaar zo leuk was. En we gingen echt iets heel leuks doen dat jaar. Op elke vraag die mijn ouders stelden was het antwoord: 'Camping xyz.' Echt mega vervelend.

Mijn eigen pubers, hadden altijd veel inspraak en hebben nooit iets echt verpest. Wel eens een bui gehad maar nooit lang. Wel hadden ze allemaal wel een jaar waarin ze heel passief deelnamen aan de vakantie. Wel willen eten maar niet willen tafeldekken, dat soort dingen. Geen dingen in je rugzak willen bij het beklimmen van een bergje, maar wel als eerste een broodje in je mik douwen uit de tas van een ander zodra we gaan picknicken.

We hebben er maar om gelachen en het jaar daarna ging het al weer beter.

Vooral ook om jongste gelachen die steeds heel hard over broer en zus zei: 'Maar zo ga ik later nooit doen als ik groot ben.'. Je raadt het al, hij was de ergste!'
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef:
29-07-2021 18:41
Enig kind ?


Te weinig tijd steeds om vrienden te maken en daar mee op te trekken. Dat duurt op die leeftijd ook een aantal dagen ( en dan gaf ik vaak nog de voorzet )
Ik ben enig kind en dat vond ik op vakantie inderdaad niet altijd makkelijk. Er waren jaren waarin ik heel veel kinderen had om mee op te trekken (ik herinner me een camping in Frankrijk waar het echt heel makkelijk ging, iedereen hing 's avonds bij de tafeltennistafels en je hoorde er meteen bij) maar ook bijvoorbeeld een jaar waarin we in Italië waren, waarin ik helemaal niemand heb leren kennen. Er zijn ook wel jaren geweest waarin er een nichtje meeging.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Heeft hij wel een beeld van de VS en hoe uniek dit is om als gezin te kunnen doen?

Iemand zei ook al: laat hem eens de vakantie inplannen. Wat wil hij graag doen? Hoe zou zijn reisplan eruit zien?

Vijftien vind ik echt te jong als je ouders niet op rijafstand zitten. Ik was 15 toen mijn ouders een weekje naar Spanje gingen maar ik was die hele week bij mijn oma (althans, daar sliep ik. Overdag was ik veel met vrienden), broertje bij goede buren en zijn bestie en zusje bij goede vrienden. En ik was een heel verantwoordelijk kind en paste ook veel op maar een week alleen was echt een stap te ver geweest. Ik vind het ook heel bijzonder als ik sommige leerlingen heb die nog geen grijntje verantwoordelijk bezitten en dan een hele week alleen thuis zijn terwijl ouders op vakantie zijn.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Als hij een gamer is vind hij een paar uurtjes op de schietbaan vast wel heel leuk.
Alle reacties Link kopieren
Moiren schreef:
29-07-2021 20:18
Als hij een gamer is vind hij een paar uurtjes op de schietbaan vast wel heel leuk.
Mag dat met 15 jaar?
Yavanna schreef:
29-07-2021 20:28
Mag dat met 15 jaar?
In de VS mag het al vanaf veel jonger. Kind was 13 denk ik (was met zijn vader op vakantie) en alleen vol automatische wapens mochten niet. Het had van mij nooit gemogen, maar het was echt hét hoogtepunt van zijn vakantie.
Alle reacties Link kopieren
Moiren schreef:
29-07-2021 20:31
In de VS mag het al vanaf veel jonger. Kind was 13 denk ik (was met zijn vader op vakantie) en alleen vol automatische wapens mochten niet. Het had van mij nooit gemogen, maar het was echt hét hoogtepunt van zijn vakantie.
Oh ja, is VS natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Zoon dwingen om mee te gaan zou ik niet doen. Is voor niemand leuk...
Alle reacties Link kopieren
bloesem76 schreef:
29-07-2021 15:47
Ik denk dat je hier het punt te pakken hebt. Hij lijkt me niet gelukkig in deze situatie, met een zieke vader op een vakantie die hij niet wil, en uit dat misschien zo? Hij heeft niet veel meer mogelijkheden dan flink tegen jullie te chagrijnen.

Daar vind ik het ook op lijken. Ik kan me ook voorstellen dat hij met zijn ADHD het helemaal niet prettig vindt om elke keer te verkassen. Daarnaast is het voor die jongen ook zwaar om een zieke vader te hebben en zich niet gezien te voelen.



KamilleT schreef:
29-07-2021 16:12
Ik weet niet zo goed wat ik ervan vind om (bewust) een reis te kiezen die niet bij je kinderen past. Wij hebben een keer een rondreis gedaan. Dat bleek geen goede zet in combinatie met de aard en beperkingen van de kinderen (ASS en ADHD), dus dat hebben we niet meer gedaan. Langer dan twee weken trekken ze ook niet, dus dat deden we ook niet. Alleen thuis blijven voor meerdere weken zie ik nog niet gebeuren voor de jongste 17 is, als ik dat al zou willen.
Ik weet ook niet wat ik zou doen als ik in de situatie nu of nooit zou komen, zoals jullie. Ik vermoed nooit, want dat is voor mij een logisch gevolg van het krijgen van de kinderen.

Tja, ik vind dat je dat gewoon niet moet doen. Je kunt een kind moeilijk dwingen om jouw manier van vakantie leuk te vinden terwijl hij dat helemaal niet trekt. En dan kun je hem wel meenemen op zo'n vakantie maar voor wie is dat dan leuk?

Ben het eens met een andere forummer die zegt dat hij nu een beetje onderaan lijkt te bungelen qua 'zijn zin' krijgen. Ouders moeten per sé volgend jaar naar de VS, en het moet een rondreis en het moet 3 weken. En het kan niet zo geregeld worden dat het tijdens schoolweken is en de twee kinderen thuisblijven want de oudste moet ook haar zin krijgen en die wil mee. En voor alles is iets te zeggen, maar puntje bij paaltje is het verre van waar die jongen zich fijn bij voelt.

Dan maar kijken of hij twee weken op kamp wil en een weekje thuis/bij opa en oma?
blijfgewoonbianca schreef:
29-07-2021 18:41
Enig kind ?


Te weinig tijd steeds om vrienden te maken en daar mee op te trekken. Dat duurt op die leeftijd ook een aantal dagen ( en dan gaf ik vaak nog de voorzet )
Nee, de jongste van twee. Maar oudste is een totaal ander type
Ze zijn niet de beste vrienden
Veel sterkte TO. Ik vind het vooral ontzettend verdrietig dat je man ziek is (hun vader neem ik aan). Parkinson is K-U-T. Ik snap heel goed dat jullie nog van alles willen zien van de wereld maar het allerbelangrijkste is dat je kinderen echte quality time met jullie doorbrengen, voor hun vader er straks niet meer is of nog beperkter is. Om dat te bereiken zal je man en jij zich moeten voegen naar je zoon, als hij zich niet goed voelt en loopt te balen dan is er geen ruimte voor die aandacht voor elkaar.
Het is een puber, het is niet anders, als je hem wil bereiken en nog wat fijne herinneringen op wil bouwen dan moet je zorgen dat hij het ook naar zijn zin heeft.
Ik zou de VS dus skippen of evt een lang weekend naar NY gaan met z'n tweeën of drieën en zoon bij opa en oma. Je man heeft straks geen reet aan herinneringen aan de VS, jullie kind heeft wel wat aan herinneringen aan een fijne zomer thuis met papa en mama en dagtochtjes hee en der of gewoon thuis lekker bbqen of uit eten. Of een keer een bootje huren, dingen die jullie allemaal misschien leuk vinden of die jullie als gezin in ieder geval fijne herinneringen gaan geven. Je oudste kan altijd nog een keer naar de VS, als het haar alleen daae om gaat .Of als ze iets bijzonders wil doen met haar vader dan kan ze mee dat weekend naar NY ofzo.
Ik heb even bij gelezen.

Ze zijn beide niet verwend vind ik. NY zeggen ze beide nee op omdat ze realistisch genoeg zijn om te weten dat ze waarschijnlijk binnen ene dag gek zouden worden van de prikkels.

Ik heb net nog even met hem gesproken en het rondreizen vind die niet zo bezwaarlijk. Het is gewoon het niet thuis zijn, wij zijn irritant uiteraard en grote zus doet ook vervelend. Daar heeft die trouwens wel een beetje een punt.

We gaan met hem praten hoe we het volgend jaar leuk voor hem kunnen maken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven