Alleenstaande ouder: Waar ga jij heen op vakantie?

quote]duploo schreef op 18 december 2007 @ 20:34:

[...]





Ik vind het erg aardig van dat oudere echtpaar! ja , vond ik eigenlijk ook



Ik kan me trouwens wel voorstellen dat jonge gezinnen erg op zichzelf gericht zijn en niet zo'n behoefte hebben iemand anders erbij en dat ze echt even van elkaar willen genieten. In het hectische leven van alledag schiet quality time er maar al te vaak bij in! Deden ze dat dan ook maar , dat genieten .....straalt er in ieder geval ook niet altijd vanaf Maar jeumig..............actief een praatje maken is toch geen inbreuk ? Ik vind het nogal meutig en kleingeestig . Terwijl je normaal gesproken in elke speeltuin of zwembad direct aanspraak hebt met collega-moeders .



En van die alleenstaande single reizen. Ik kan me voorstellen dat dat je niet aanspreekt. En het zal een vooroordeel zijn, maar ik verwacht op die reizen toch een moederoverschot en dat al die moeders zich dan op de enkele schaarse vaders storten...[/quote]

Ja ? Ik had net bedacht dat het zou stikken van de vaders die niet kunnen bedenken hoe en wanneer je nou moet poepen met kind.....

Het is ook een voooroordeel, maar: Vaders met kinderen... die blijven lekker makkelijk thuis in de weken dat ze de kinderen hebben en gaan op vakantie in de weken "dat ze de kinderen niet hebben" met een clupke vrienden. En dan natuurlijk flink zuipen, vrouwen jagen en alleen over hun koters praten omdat dat het "goed doet bij de vrouwtjes" met als enige doel ze in hun bed te krijgen!

er zijn ook weduwnaars,.............zouden die nooit meer op vakantie gaan dan ?

Bianca,



Ik ken toevallig 1 alleenstaande vader die ook echt alleenstaande vader is, geen co-ouder of omgangsregeling (de moeder heeft een omgangsregeling) en mijn ervaring met hem is dat vaders veul fantastischer gevonden worden en aan alle kanten hulp aangeboden krijgen enzo. Zo van "oooh, die arme jongen, die doet het toch maar in zijn eentje". Alleenstaande vaders zijn cool, die liggen lekker bij de vrouwtjes en worden eigenlijk behoorlijk in de watten gelegd.

Klopt , zo gaat het ook .

Vrouwen met kind lijken trouwens véél liever weer eenécht vaste relatie met alles erop en eraan te willen dan een man met kind .

Nou ben ik alles behalve alleenstaand , maar ik zou voor zo'n eenoudergroepsvakantie gaan als ik niet met familie of vrienden in dezelfde tijd iets kon boeken ...................zijn de mensen niet leuk hóef je niks met de groep te doen en ben je net zo upperig als dat je anders gaat , je zal meer geld kwijt zijn.......maar daar heb je - volgens mij - dan wel weer oppas voor .

Als je bijvoorbeeld graag wat cultuur snuift en je komt nu niet verder dan het peuterbad en de snackbar lijkt het mij niet écht leuk ...ik zou ook niet gelukkig worden van alleen maar peutergesprekken .



Er zijn zoveel allenstaande moeders............ weten die elkaar buiten een reisbureau om niet te vinden ?

Ik ga, sinds ik alleenstaande ouder ben, regelmatig op vakantie. Campings, bungalowparken en huisjes.

Ik heb de ervaring niet dat ik meewarig wordt aangekeken. Helemaal niet zelfs.

Niet op familiecampings, niet in bungalowparken.



Maar ik moet wel zeggen dat ik een partner of ander volwassen gezelschap geen gemis vind: ik ben gewoon met mijn kinderen op vakantie.



Ik ben ook op vakantie geweest met anderen, mijn zus en haar gezin, mijn ouders...Wel heel leuk, maar ook veel onrustiger, vond ik.

Ik voel me niet verloren zonder ander volwassen gezelschap.

Maar dat kan aan mij liggen, natuurlijk..



Wat ik dus vooral wil zeggen; ik doe dezelfde dingen die ik zou doen met een partner erbij.



Ik heb wel eens bij het aanbod vakanties alleenstaande ouders gekeken en geinformeerd, maar ik zou nu niet weten waarom ik dat zou kiezen.



Zijn er echt zoveel negatieve ervaringen als alleenstaande ouder tussen de stelletjes? Ik dacht dat dat meer iets was wat wel gezegd wordt maar in de praktijk meevalt.

Lonbonton,



Jij hebt natuurlijk ook 3 kinderen, dat is sowieso anders dan maar 1 kind. Jouw kinderen vermaken elkaar, jouw oudste kinderen zijn ook al een stuk ouder dan mijn zoon, dus ik denk dat dat sowieso een hele andere situatie is. Begrijp me niet verkeerd, ik voel me ook niet 'verloren' zonder andere volwassenen, wél vind ik het voor ons allebei gewoon een stuk saaier zonder wat impulsen van buitenaf, net zoals ik dat thuis ook vind. Maar goed, dat vond ik ook toen ik nog als volwassene met 1 andere volwassene op vakantie ging, ik ben gewoon op een gegeven moment wel uitgeluld met iemand, hoe lief ik diegene ook vind. Op een vakantie niemand anders dan mijn vriend of mijn moeder spreken was toen ook niet mijn idee van een geweldige vakantie. Maar goed, dat kwam ook nooit voor, dat je dagen hebt dat je echt helemaal niemand anders spreekt dan degene met wie je bent, dát ken ik echt pas sinds ik een kind heb en dat vind ik eigenlijk wel een hele rare en ook geen leuke gewaarwording. En volgens mij ligt dat echt aan het feit dat twee-oudergezinnen énorm op zichzelf gericht zijn, want ik hoor datzelfde van kinderloze vriendinnen, dat het contact met vriendinnen die kinderen krijgen enorm veranderd en dat die zich veel meer terugtrekken in een eigen cocon waar voor single vriendinnen minder plaats is dan ervoor. Ik heb van al mijn kinderloze vriendinnen gehoord in de loop der jaren dat ze mij wat dat betreft hun leukste moeder-vriendin vinden en dat ik hun enige moedervriendin ben met wie het contact ongeveer hetzelfde is gebleven, dat vond ik wel erg leuk om te horen. Betekent overigens wel dat ik als 'echt' eenoudergezin (ik ben immers nooit een tweeoudergezin geweest) een beetje tussen wal en schip val, want natuurlijk heb ik wel praktische beperkingen in vergelijk met kinderloze vriendinnen. Maar mijn ervaring is idd ook dat ik meer aansluiting heb met single vrouwen zonder kinderen, dan met moeders die een partner hebben.

blijfgewoonbianca schreef op 18 december 2007 @ 22:21:

Nou ben ik alles behalve alleenstaand , maar ik zou voor zo'n eenoudergroepsvakantie gaan als ik niet met familie of vrienden in dezelfde tijd iets kon boeken ...................zijn de mensen niet leuk hóef je niks met de groep te doen en ben je net zo upperig als dat je anders gaat , je zal meer geld kwijt zijn.......maar daar heb je - volgens mij - dan wel weer oppas voor .

Als je bijvoorbeeld graag wat cultuur snuift en je komt nu niet verder dan het peuterbad en de snackbar lijkt het mij niet écht leuk ...ik zou ook niet gelukkig worden van alleen maar peutergesprekken .



Er zijn zoveel allenstaande moeders............ weten die elkaar buiten een reisbureau om niet te vinden ?

Ik doe ook buiten vakanties om veel dingen met mijn zoon die in vergelijking met twee-oudergezinnen misschien wat minder kind-gericht zijn. Zo ga ik bijvoorbeeld al van baby af aan gewoon uit eten of naar een eetcafé met mijn kind erbij, want inderdaad, ik ben er zelf ook nog. Ik probeer een beetje een balans te vinden tussen dingen die leuk voor mij zijn en dingen die leuk voor kind zijn, en ben dat voor de toekomst ook qua vakanties van plan. Kindgerichte vakanties zijn duidelijk niet my cup of tea, ik denk dat ik nog liever gewoon mijn kind meesleep naar Ibiza en daar mijn dagbesteding wat meer aanpas op mijn kind, dan dat ik nog een keer een gezinsvakantie boek.



Wat ik persoonlijk wel jammer vind qua alleenstaande moeders is dat ik maar heel weinig alleenstaande moeders ken of tegenkom die ook gewoon een normale baan hebben en maar 1 kind hebben, ik heb toevallig 1 alleenstaande vriendin die wat dat betreft wel vergelijkbaar is (haar kind is alleen veel ouder dan het mijne) , maar ik heb met veel alleenstaande moeders gewoon weinig binding. De vrouwen die ik tegenkom die ook met jonge kinderen alleenstaand zijn, zijn vaak veel lager opgeleid en hebben bijvoorbeeld een uitkering, of zijn net gescheiden en hebben al meer kinderen en willen het liefst zo snel mogelijk weer een nieuwe relatie. Dus tja, de cijfers zeggen dat er heel veel alleenstaande moeders zijn maar eigenlijk kom ik ze weinig tegen. Ik zit qua leefomgeving toch veel meer tussen de tweeverdieners, kennelijk.

Ik ben vorige zomer met Chica naar Lanzarote geweest (Canarische eilanden). We hebben alleen gereist en aldaar zaten we samen in heel leuk appartementje. Onze 'buurvrouw' waren we in het vliegveld al tegen gekomen, een vrouw van mijn leeftijd, ook alleenstaand, met zoontje. Dat was grappig, we spraken meteen af dat we bij elkaar konden aankloppen als er iets zou zijn. Verder zat mijn zus met haar gezin in zelfde dorp, op ongeveer 15 minuten loopafstand. Helemaal perfect, want zo kon Chica met nichtjes spelen en ik met zus en man kletsen en wijn drinken enzo. Was erg gezellig. We hebben ook dagen met zijn tweetjes dingen gedaan, maar nooit meewarrige blikken ofzo en ook geen vragen. Alleen keer van leuke gids tijdens tocht over t eiland. Hielp ook wel dat ik de taal spreek en half Spaanse ben denk ik. Heb ik ook nooit gehad als ik alleen reisde trouwens, meewarrige blikken, voordat Chica geboren werd. Meestal ging ik door voor local. Bijvoorbeeld in Griekenland, Frankrijk en Italie. Denk dat een groot deel van die meewarrige blikken ook wel projectie is, al komt het echt wel voor natuurlijk. Maar scheelt ook hoe je er zelf in staat. Misschien valt het me ook niet op, omdat ik die gezinnetjesmensen (sorry Tila ) niet speciaal aankijk ofzo. Niet met meer aandacht dan waarmee ik naar wie dan ook kijk.



Ik wilde eigenlijk naar Griekenland of Turkije. Gewoon echt helemaal alleen met Chica, zonder dat op bestemming al iemand zat die ik kende. Dat zou ik een volgende keer zo doen ook. Maar vond het wel heel ideaal en heel erg gezellig zo met zus. Maar vooral voor de gezelligheid, niet omdat ik alleen reizen met Chica niet durf of het me eenzaam lijkt.

Allenstaande moeders worden sowieso met argusogen beken zodra je de stadsgrenzen verlaat.Op een verjaardagsfeestje bij een vriendin die naar zo'n klompendam/boerhufterveen gat is verhuisd (leuk voor de kinderen) werd ik met mijn 8 maanden dikke buik en als enige die zonder partner was gekomen constant belaagd met hele brutale en vervelende vragen en vervolgens genegeerd. Toen 1 van de wat vriendelijkere mannen toch een gesprekje aanknoopte met als zeer gewaagd en provocerend onderwerp het weer, kwam zijn vrouw hem letterlijk wegsleuren. "Joop, we gaan NU naar huis, het is mooi geweest". Ik moet bekennen dat ik huizehoog opzie tegen vakanties. Gelukkig heb ik veel vrienden en familie in het buitenland....

..wat doe je trouwens asl je in het buitenland bent en je kindje wordt ziek ?? lijkt mij toch heel moeilijk en lastig. Hier in mijn buurtje bel k altijd ff de buurvrouw om even op te passen als ik naar de apotheek moet en kleine is niet lekker. Ik ben ook een keertje met doodziek kind in een taxi gesprongen en naar ziekenhuis geraced. het lijkt me echt heel naar om dat in het buitenland te moeten doen zonder dat iemand met je mee kan.

Dat lijkt me hier in Nederland net zo goed erg, in een andere stad of s'nachts of in eigen huis. Waar dan ook is dat niet leuk. Oke, in buitenland nog minder en zeker in een land waar je de taal niet spreek en de ziekenhuizen stuk minder zijn dan hier, maar een vakantie zou ik om zo'n eventualiteit die helemaal niet zo waarschijnlijk is niet laten.

Fv,

Ja, je hebt wel gelijk, voor mij met 3 kinderen is het wel anders.



Maar als ik denk aan die parken, mét partner is het niet veel anders, vind ik. Je bent dan ook de hele dag in de weer met de kinderen. Maar dan met 2 volwassenen. In die parken zie ik vooral gezinnen die de hele dag helemaal opgaan in het kindergebeuren.



En als ik stelletjes zie met kinderen, zitten die ook niet echt heel interessant samen te praten, ze zorgen gewoon voor de kinderen net als ik dat doe in mijn eentje.

En ook mét partner heb ik in die parken geen diepgaand contact gehad met andere stellen. Ik heb daar geen behoefte aan, met of zonder partner.



Mijn ervaring is niet dat de stelletjes wel met me praten als ik mèt partner ben, en niet met met praten als ik alleen ben. Ook niet op campings.

Ik heb als alleenstaande dezelfde oppervlakkige gesprekjes met andere vakantiegangers als toen ik nog met partner was. Gewoon over het weer, de huisjes, de afwas, de kinderen..





Wat hier dus gezegd wordt: dat je genegeerd wordt als alleenstaande moeder, lijkt me wel heel erg. Ik herken het alleen niet.

Ook oudere vakantiegangers (op een camping) praten met mij en beginnen een gesprek.



Maar het kan ook zijn dat ik sowieso niet gericht ben op contacten.

Ik lees lekker een boek, zit in mijn eentje voor de tent met een wijntje.

En anderen zitten dan wel met zijn tweeen, maar lezen ook gewoon een boek.



Het buitenland ben ik nog niet aan begonnen. Dat lijkt me ook wel een drempel.



Oja, nog iets, ik zie ook vrij veel 'alleenstaanden' waarvan de partner aan het werk is. Dan lijkt iemand alleenstaand maar de partner is er gewoon niet bij.

Soms is dan wel een ander familielid erbij.

Ik zie dus ook niet alleen maar stelletjes met kinderen, ik zie allerlei variaties in de samenstelling van een gezelschap. Steeds meer zelfs.

Vind ik wel fijn, want waarom zou je per se met je partner weg moeten? Ook al heb je een partner?

Ik vind het wel leuk dat je steeds meer andere combinaties ziet, en dus ook gewoon alleenstaanden met kinderen.

Nu maar hopen dat dit steeds gewoner wordt en dat meewarig bekeken worden minder wordt.

Want, ook al maak ik het niet mee, ik lees wel vaak dat het gebeurt, dat een alleenstaande moeder meewarig bekeken wordt.

Mijn zus is een paar jaar geleden op zo'n 1-ouderreis meegeweest met haar dochtertje, ik meen van cirkel-reizen. Het was haar supergoed bevallen, er werden heel veel activiteiten georganiseerd voor de kinderen en de ouders werden echt in de watten gelegd.

Overigens is ze de jaren erna wel gewoon met haar dochter op vliegvakantie geweest (dochter wilde graag naar Turkije) en dat is ook goed bevallen hoor. Haar dochter is al wat ouder (13) dus dat is misschien wel wat makkelijker dan een jonger kind.

Lenie06, ook ik ben een alleenstaande mama met dreumes van 15 maanden die op vakantie wil. Het liefst wel met een beetje zon...

Ben je er al een beetje uit? Ik wilde naar een vriendin die in Frankrjk woont, maar hoor nu net deze week dat ze in mei uitgerekend is.. dus dat lijkt me niet handig voor de zomer.



Ik heb naar eenoudervakanties gezocht maar moeilijk om iets te vinden ook voor dreumessen..