Angst kersverse moeder

Plinkie donderdag 5 mei 2022 om 23:18

Hoi allemaal,

8 dagen geleden ben ik moeder geworden van een prachtige dochter. Dat ik het allemaal spannend zou vinden, wist ik al. Maar soms vliegt het me zo aan, het idee dat ik dit hummeltje kan verliezen. Het is absoluut niet allesoverheersend hoor, dat gelukkig niet.

Vorig jaar kreeg mijn partner een herseninfarct, en hoewel het allemaal goed is afgelopen (wel restverschijnselen, maar ons leven is goed momenteel) heb ik toen wel ‘geleerd’ dat alles zomaar ineens anders kan zijn. Ik denk dat de angst om onze kleine meid te verliezen daarmee te maken heeft. Hormonen spelen ook nog een rol natuurlijk.

Als iemand zegt: baby’s stoppen écht niet zomaar met ademen, wéét ik rationeel heus ook wel dat dat zo is. Maar een ander stemmetje zegt: jaja, vooraf had ook niemand gedacht dat mijn vriend op die leeftijd een herseninfarct zou krijgen…

Verder weet ik dat angsten en zorgen normaal zijn, ik ben gewoon een beetje bang dat ik nu minder geniet van de kleine frummel omdat ik zo gespitst ben op geluidjes en of alles wel goed met haar gaat.

Herkenbaar voor anderen? Tips misschien?

calvijn1 vrijdag 6 mei 2022 om 13:51

Minik schreef: ↑
06-05-2022 13:20
Ja Dankje! De twijfel tussen het uitspreken en als daar geen fatsoenlijke reactie op komt een officiële klacht indienen (er zijn namelijk echt heel idiote dingen gezegd) of het maar gewoon laten en echt alleen voor vaccinaties gaan is er nog steeds. Zelfs meten en wegen wil ik eigenlijk niet meer want ook daar komt hier constant echt idioot commentaar op. Ik weet dat ik nu overkom als een moeder die het gewoon heel ingewikkeld maakt, maar echt.. je moest eens weten wat ze hier durven te zeggen.

Dan echt alleen voor de prikken gaan. De rest levert jou alleen maar stress op

Frankly my dear, I don"t give a damn

Eidde vrijdag 6 mei 2022 om 14:23

Bobo schreef: ↑
06-05-2022 12:54
Ik heb een hekel aan mensen die zeggen " er gebeurd niet zomaar wat"
Mijn dochter is ingeënt, kreeg met 9 maanden de hersenvliesontsteking waar ze juist voor ingeënt is en overleefde het kantje boord ( door mijn eigen oplettendheid want volgens de dokter was het niets) de kans is misschien 1 op miljoen maar het gebeurde wel.

Wat ik me voorneem ( kinderen zijn inmiddels 21 en 24) : ik heb op veel dingen geen invloed, dus probeer me niet druk te maken over dingen die ik niet kan voorkomen ( als ze onderweg zijn oid)
En zolang je niets hoort zal het goed zijn.
Verder, de dingen waar ik wel invloed op heb, is signalen opvangen als je denkt dat er iets niet goed is.
Maar dus niet, nog niet bestaande scenario's in je hoofd afspelen, want als er echt iets gebeurd zie je het vanzelf ( zeg ik stoer maar probeer het)

Als jij nog zo vol hormonen zit is dit moeilijk.
Maar zie dat piekeren als verspilde energie.
Ik heb veel aan een uitspraak van een kennis, zijn vrouw lag wakker omdat de kinderen in een vliegtuig naar Mexico zaten en ze het spannend vond.
Hij zei : helpt dat, als je wakker ligt? Nee dus. Want in veel gevallen gaat het goed en maak je je voor niets zorgen.

Toch moet ik mijzelf dit wel voorhouden anders word ik knettergek en functioneer ik, als moeder, helemaal niet meer.
Dus sorry als je dan een hekel aan mij krijgt.

Wel heftig wat er gebeurd is en snap ook wel dat zo'n opmerking je dan raakt.

Verder heel erg eens dat piekeren nooit helpt. Helaas gaat het nogal vanzelf..

I wanna live my life with the volume full!

Bobo vrijdag 6 mei 2022 om 14:43

Eidde schreef: ↑
06-05-2022 14:23
Toch moet ik mijzelf dit wel voorhouden anders word ik knettergek en functioneer ik, als moeder, helemaal niet meer.
Dus sorry als je dan een hekel aan mij krijgt.

Wel heftig wat er gebeurd is en snap ook wel dat zo'n opmerking je dan raakt.

Verder heel erg eens dat piekeren nooit helpt. Helaas gaat het nogal vanzelf..

Nee sorry niet aan de mensen, maar aan de opmerking.
En ja ik was/ ben ook een angsthaas, maar het brengt me nergens.
Het is een middenweg vinden tussen angst en het continu beheersen van je dag door angst.
En dan heb je allerlei scenario's bedacht en dan gebeurd er wat anders.

Ik werk al 30 jaar in de gehandicaptenzorg en soms heb ik het daar ook, maar dan denk ik, ik zie het wel want piekeren heeft gewoon echt geen zin en is zonde van je tijd en energie.

En met kinderen komt er steeds wat nieuws. Mijn dochter heeft 3 jaar haar rijbewijs. Kostte me in het begin ook gepieker. Maar wat schoot ik er mee op?
Ik zoek nu vooral een hoop dingen om te doen, als ik weet dat ze in Rotterdam is tijdens de spits ofzo

Plinkie vrijdag 6 mei 2022 om 20:17

Zo, wat veel reacties! Bedankt allemaal.

Vanmorgen was ‘t consultatiebureau dus hier. Wat een geitenwollensokkenbende zeg, mijn hemel. Ik had er niet zo’n goed gevoel bij, dus heb daarna met mijn vriend besproken dat ik hen prima vind voor meten en wegen enzo, en dat ik naar de huisarts of de mij bekende psycholoog ga als de angsten de overhand nemen. Heb na het infarct van mijn vriend ook EMDR gehad en dat heeft me goed geholpen.

Ik reageer later verder: heb nu even een momentje om mijn ogen dicht te doen terwijl mijn vriend beneden zit met onze kleine

Plinkie vrijdag 6 mei 2022 om 20:19

Wat een heftig verhaal Bobo, en goddank liet jij je niet afschepen met ‘het is niets’. Vreselijk, ik moet er niet aan denken.

De modus: geen zorgen maken over waar je geen invloed op hebt, is een goeie. Die modus moet ik alleen nog even zien te vinden.

CHL zaterdag 7 mei 2022 om 07:19

Het wordt ook minder door gewoon te ervaren dat je baby ook doorademt als jij niet de hele tijd let op welke geluidjes ze produceert. Ik heb dat ook heel erg gehad, toen mijn oudste net was geboren moest van mij wekenlang het grote licht aan s nachts zodat ik wel kon zien of hij ademde als ik wakker werd. En eigenlijk durfde ik ook niet zo goed te slapen, dus doezelde ik maar een beetje om 80 keer per nacht te controleren of hij nog ademde. Maar dat ging over door te ervaren dat hij nog steeds ademde als ik ook had geslapen, al moet ik bekennen dat ik 5 jaar en nog 2 kinderen verder nog altijd de kinderen een kus ga geven voor ik ga slapen omdat ik niet kan slapen zonder te hebben gecheckt of ze nog ademen. Er blijft wel iets van de angst over, maar het hoort voor mij bij het ouderschap, je hebt ineens de zorg en verantwoordelijkheid voor een klein hummeltje waar je zoveel van houdt.

Plinkie zaterdag 7 mei 2022 om 18:17

Ja, ik doe ook telkens het lampje bij haar bedje aan om te kijken of ze nog ademt.

Normaal ga ik om half 10 met haar naar bed, maar we hebben nu afgesproken dat zij dan beneden blijft en na de fles van half 1 met papa mee naar boven gaat (die slaapt toch niet voor die tijd), zodat ik dan in elk geval alvast rustiger kan slapen die eerste uren.

Bobo zaterdag 7 mei 2022 om 18:21

Plinkie schreef: ↑
06-05-2022 20:19
Wat een heftig verhaal Bobo, en goddank liet jij je niet afschepen met ‘het is niets’. Vreselijk, ik moet er niet aan denken.

De modus: geen zorgen maken over waar je geen invloed op hebt, is een goeie. Die modus moet ik alleen nog even zien te vinden.

Precies dat is moeilijk hoor, maar jezelf gek maken wat ik ook nog weleens doe, lost ook geen probleem op

patchouli_ zaterdag 7 mei 2022 om 18:34

Bij een baby krijg je helemaal gratis een vat angst, een vat schuldgevoel en een vat sentiment. En helemaal weg gaat dat nooit meer.

De angst vond ik heel lastig, maar het went. Kinderen maken je ongelofelijk kwetsbaar en dat is iets waar je je in moet ‘voegen’. Het is normaal om je zo te voelen en bijna iedereen leert er ook echt wel mee omgaan binnen een paar weken. Zo niet dan is de poh ggz een goeie optie.

Gefeliciteerd met je kindje, en hou haar maar lekker dicht bij je, waar het veilig is

S0LEIL zaterdag 7 mei 2022 om 18:36

calvijn1 schreef: ↑
06-05-2022 13:51
Dan echt alleen voor de prikken gaan. De rest levert jou alleen maar stress op

Vaccinaties kun je ook via de huisarts regelen, als je het cb echt wilt vermijden. Alleen draag je dan zelf de kosten, maar die zijn niet vreselijk hoog meen ik.

S0LEIL zaterdag 7 mei 2022 om 18:40

Plinkie schreef: ↑
06-05-2022 20:19
Wat een heftig verhaal Bobo, en goddank liet jij je niet afschepen met ‘het is niets’. Vreselijk, ik moet er niet aan denken.

De modus: geen zorgen maken over waar je geen invloed op hebt, is een goeie. Die modus moet ik alleen nog even zien te vinden.

Als het niet lukt, dan kan de poh je daarbij helpen. Die hebben zelfs online modules die je kunt volgen om hier wat mee te leren omgaan.

Maar realiseer je ook, dat een beetje van die angst normaal is. Ik ken geen moeder die de eerste tijd niet controleerde of hun baby ademde. Met de tijd zal je er meer vertrouwen in krijgen. Zo niet, dan zou ik aan de bel trekken en ondersteuning zoeken. Zeker met jouw ervaring met je partner kan ik je voorstellen dat het lastiger is.

@Bobo, wat heftig zeg! Gelukkig heb je zelf volgehouden dat er wel iets was!

-April- zondag 8 mei 2022 om 12:20

Zeker herkenbaar. Die angst schijnt ook deels hormonaal te zijn, nog een overblijfsel uit de tijd dat moeders hyperalert moesten zijn om over hun kind te waken.

Er is geen andere keus dan ermee leren leven. Gaat nooit meer helemaal weg. Wat mij helpt is de gedachte dat loslaten al bij de geboorte begint en dat kind op de wereld is om zijn eigen leven te leiden. Dus om te beginnen gewoon in zijn bedje slapen

-April- zondag 8 mei 2022 om 12:31

Wat betreft CB:
Wegen kan ook thuis.

Plinkie dinsdag 10 mei 2022 om 22:02

Ik moet zeggen dat het met de dag beter gaat, het vertrouwen groeit. Nu vanavond ben ik alleen thuis met de kleine en vannacht hebben we een slechte nacht gehad met veel krampjes en huilen. Dus moet zeggen dat ik me nu wel kwetsbaar en een beetje gespannen voel.
Ik hoop zo op de bank even in slaap te vallen en dat de baby ook even doorslaapt tot mijn vriend terug is.

Kan gewoon toch, slapen als je alleen thuis bent met een baby die op bed ligt?

S0LEIL dinsdag 10 mei 2022 om 22:03

Plinkie schreef: ↑
10-05-2022 22:02
Ik moet zeggen dat het met de dag beter gaat, het vertrouwen groeit. Nu vanavond ben ik alleen thuis met de kleine en vannacht hebben we een slechte nacht gehad met veel krampjes en huilen. Dus moet zeggen dat ik me nu wel kwetsbaar en een beetje gespannen voel.
Ik hoop zo op de bank even in slaap te vallen en dat de baby ook even doorslaapt tot mijn vriend terug is.

Kan gewoon toch, slapen als je alleen thuis bent met een baby die op bed ligt?

Natuurlijk. Ik neem aan dat je een babyfoon hebt. Die hoor je echt wel als er iets is.

Plinkie dinsdag 10 mei 2022 om 22:07

Ja, zeker. Komt ook wel goed. Denk dat ik na vannacht sowieso wel even lekker indut dadelijk.

AnAppleADay woensdag 11 mei 2022 om 09:17

Plinkie schreef: ↑
10-05-2022 22:02
Ik moet zeggen dat het met de dag beter gaat, het vertrouwen groeit. Nu vanavond ben ik alleen thuis met de kleine en vannacht hebben we een slechte nacht gehad met veel krampjes en huilen. Dus moet zeggen dat ik me nu wel kwetsbaar en een beetje gespannen voel.
Ik hoop zo op de bank even in slaap te vallen en dat de baby ook even doorslaapt tot mijn vriend terug is.

Kan gewoon toch, slapen als je alleen thuis bent met een baby die op bed ligt?

Je slaap toch ook wel eens tegelijk met je vriend 's nachts

Plinkie woensdag 11 mei 2022 om 22:12

Ja, is ook. Het is ook een niet-reële angst dat ze sneller stopt met ademen als ik alleen thuis ben

Plinkie dinsdag 12 juli 2022 om 06:18

Een update: inmiddels is ze bijna 11 weken oud en ben ik de relaxte moeder die ik hoopte te worden. Onze dochter doet het goed, ze slaapt al redelijk door, huilt weinig, is vrolijk en we kunnen haar overal makkelijk mee naartoe nemen.

Nu hadden we een druk weekend gehad en was ik gisteren erg vermoeid, bovendien huilde mijn dochter veel en wilde ze ontzettend vaak en veel drinken. Dan heb ik wel zo’n dag waarop af en toe de gedachte ‘is dit dan de dag dat alles misgaat?’ voorbij komt. Ik wijt dat toch ook wel aan het herseninfarct van mijn vriend, dat ik daardoor meer een soort van op m’n hoede ben. Vermoeidheid helpt dan ook niet mee.

Vannacht goed geslapen en kan er voor m’n gevoel nu alweer beter tegenaan