Kinderen
alle pijlers
baby 9 maanden probeert te klimmen en valt vaak
woensdag 30 juni 2021 om 13:40
Ik ben niet op mijn kut getrapt. Dat maak jij ervan. Pijn en vallen hoort er zeker bij. Dat hoor je mij niet zeggen. Mijn kleine man beschouwd de grondbox niet alsof ie naar hartelust kan vallen omdat het toch geen pijn doet. Hij weet donders goed wat pijn is. Hij kan nu gecontroleerd vallen en leren hoe hij moet vallen. Zodra hij stevig op zijn beentjes staat gaat hij uit de grondbox en heeft hij alle kans om weer te vallen maar dan weet ie wel wat beter om het op te vangen.spuit_111 schreef: ↑30-06-2021 13:07Je kan nu wel op je kut getrapt gaan doen, maar schrijft zelf: 'Ik heb toen een grondbox gekocht. Daar ligt een dik speelkleed in en daar kan ie naar hartelust kruipen, optrekken, staan lopen en vallen voelt ie niet. Gisteren viel ie en dat hoorde als een hele harde bonk maar hij lachte en ging direct weer verder.'
Nogal wiedes dat ik daarop reageer, niet op allerlei dingen uit je leven die je niet schrijft. Mensen zitten TO hier allerlei hysterie aan te praten. Niemand zegt dat haar of jouw kind een gat in zn kop moet vallen. Wel dat vallen en pijn erbij horen.
Ik geloof dat ze een valhelmpje heeft gekocht? Dat gaat wel wat erg ver...
Op elk potje past dekseltje, maar als dat niet past dan heb je altijd nog afdekfolie.
donderdag 1 juli 2021 om 08:08
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-07-2021 16:54
Reden: ongepast/kwetsend
Reden: ongepast/kwetsend
18.12% gewijzigd
donderdag 1 juli 2021 om 09:04
Ik heb er ook zo een. Mijn eerste was ook net zo. En wat bij de eerste werkte,, doen we nu ook: leren vallen.
Als ze van het bed wil kruipen, zorg ik dat ik haar been pak of wat kleding. Dat ze valt maar niet hard genoeg om zich te bezeren, maar wel genoeg om te schrikken. Ergens moet geleerd worden dat dat geen goed idee is.
Trap op klimmen? Prima, doe maar. Ik ben in de buurt en als ze uitglijdt zorg ik dat ze niet naar beneden klettert. En zet ik haar nog een keer terug, behalve als ze zelf niet meer wil.
Als ze zich aan een tafel optrekt, en probeert weer te gaan zitten, kijk ik het ook van een afstandje aan. Ze valt wel eens. Als ze huilt dan loop ik rustig naar haar toe en praat op rustige toon tegen haar. "oh, ben je gevallen?" en glimlach ik. Ik pak haar in eerste instantie niet op, aai over de bol. Behalve als ze duidelijk opgepakt wil worden, dan wel. Als jij in paniek raakt of in de stress schiet, dan leren ze dat het iets is om in de stress over te schieten.
En ze moeten leren dat het er bij hoort en dat je dan even schrikt, dat kan.
Vaak is het huilen binnen 10 seconden weer over en gaan ze door met waar ze me bezig waren. Juist nog een keer proberen, zodat er geen angst ontstaat.
En zodat ze leren wat wel of geen goed idee is.
Ik heb ook bijv nooit een rekje naast het eerste grote bed gedaan. Vallen ze uit bed, dan gaan ze de volgende keer wel beter in het midden liggen. Na 3 of 4x uit bed vallen, nooit meer gebeurd.
Je kan ze voor vanalles behoeden, maar beter is om te leren hoe dan wel.
Mijn oudste wilde met 1,5 jaar de vlisotrap op. Dus is hij naar boven geklommen, terwijl ik m'n handen paraat had om hem op te vangen. Niet nodig geweest. Hij kon met 2,5 jaar zelfstandig de gewone trap op en af. Hij is nu een echte klimmer, en je ziet dat hij weet wat hij doet. Draait z'n hand er niet voor om.
Toen hij met 3 jaar zelfstandig op een speeltoestel klom en van een glijbaan ging, had ik wel even medelijden met het meisje van een jaar of 6, dat heel voorzichtig door haar vader naar boven werd geholpen.
Hij viel ook regelmatig met lopen toen hij dat net zelfstandig kon. Ik liet hem gaan, niet er naartoe vliegen, even reactie aankijken en vragen of het goed gaat, meestal was dat het geval. Maar ook andere moeders die er op af duiken om hem op te willen pakken, omdat ik er maar bijstond en hem zelf liet opstaan.. Regelmatig moeten zeggen, hoeft niet, er is niks aan de hand. Want zo lang hij zegt dat het oké is, is het oké. Soms harde smakkers, maar geen kick geven en weer opstaan en door.
Dus, durf je kindje te volgen in hun ontdekkingstocht. Leer ze klimmen, leer ze vallen, leer ze omgaan met de schrik en dat het even kort zeer kan doen. En dat dat oké is en ze even een momentje mogen pakken. Wees er voor ze, maar geef ook de ruimte om het zelf te doen, hoe lastig dat soms ook is.
Als ze van het bed wil kruipen, zorg ik dat ik haar been pak of wat kleding. Dat ze valt maar niet hard genoeg om zich te bezeren, maar wel genoeg om te schrikken. Ergens moet geleerd worden dat dat geen goed idee is.
Trap op klimmen? Prima, doe maar. Ik ben in de buurt en als ze uitglijdt zorg ik dat ze niet naar beneden klettert. En zet ik haar nog een keer terug, behalve als ze zelf niet meer wil.
Als ze zich aan een tafel optrekt, en probeert weer te gaan zitten, kijk ik het ook van een afstandje aan. Ze valt wel eens. Als ze huilt dan loop ik rustig naar haar toe en praat op rustige toon tegen haar. "oh, ben je gevallen?" en glimlach ik. Ik pak haar in eerste instantie niet op, aai over de bol. Behalve als ze duidelijk opgepakt wil worden, dan wel. Als jij in paniek raakt of in de stress schiet, dan leren ze dat het iets is om in de stress over te schieten.
En ze moeten leren dat het er bij hoort en dat je dan even schrikt, dat kan.
Vaak is het huilen binnen 10 seconden weer over en gaan ze door met waar ze me bezig waren. Juist nog een keer proberen, zodat er geen angst ontstaat.
En zodat ze leren wat wel of geen goed idee is.
Ik heb ook bijv nooit een rekje naast het eerste grote bed gedaan. Vallen ze uit bed, dan gaan ze de volgende keer wel beter in het midden liggen. Na 3 of 4x uit bed vallen, nooit meer gebeurd.
Je kan ze voor vanalles behoeden, maar beter is om te leren hoe dan wel.
Mijn oudste wilde met 1,5 jaar de vlisotrap op. Dus is hij naar boven geklommen, terwijl ik m'n handen paraat had om hem op te vangen. Niet nodig geweest. Hij kon met 2,5 jaar zelfstandig de gewone trap op en af. Hij is nu een echte klimmer, en je ziet dat hij weet wat hij doet. Draait z'n hand er niet voor om.
Toen hij met 3 jaar zelfstandig op een speeltoestel klom en van een glijbaan ging, had ik wel even medelijden met het meisje van een jaar of 6, dat heel voorzichtig door haar vader naar boven werd geholpen.
Hij viel ook regelmatig met lopen toen hij dat net zelfstandig kon. Ik liet hem gaan, niet er naartoe vliegen, even reactie aankijken en vragen of het goed gaat, meestal was dat het geval. Maar ook andere moeders die er op af duiken om hem op te willen pakken, omdat ik er maar bijstond en hem zelf liet opstaan.. Regelmatig moeten zeggen, hoeft niet, er is niks aan de hand. Want zo lang hij zegt dat het oké is, is het oké. Soms harde smakkers, maar geen kick geven en weer opstaan en door.
Dus, durf je kindje te volgen in hun ontdekkingstocht. Leer ze klimmen, leer ze vallen, leer ze omgaan met de schrik en dat het even kort zeer kan doen. En dat dat oké is en ze even een momentje mogen pakken. Wees er voor ze, maar geef ook de ruimte om het zelf te doen, hoe lastig dat soms ook is.
donderdag 1 juli 2021 om 09:20
Mijn baby krijgt sinds kort kunstvoeding en als ik hem na een flesje niet 5-10 minuten rechtop houd moet hij soms ook een klein beetje overgeven, dus denk dat je vooral je baby even 5 minuten moet laten wachten voordat je haar laat zitten. Ook omdat ze op deze leeftijd zoveel buigen en rollen.
Ik heb dit valprobleem proberen op te lossen door foam vakken met letters en dieren te plaatsen op laminaat delen en onder het tapijt, hierdoor is de val minder hard
communitymanagerviva wijzigde dit bericht op 01-07-2021 10:02
Reden: Op gequote
Reden: Op gequote
41.38% gewijzigd
donderdag 1 juli 2021 om 13:15
Als er zoiets verschrikkelijks gebeurd geeft het mensen een fijn gevoel om iemand de schuld te geven. Vaak de moeder.
Op die manier kunnen ze zich inbeelden dat ze zelf allemaal wel de goede beslissingen nemen en hun dit nooit zou overkomen.
Blijf lekker in je eigen droomwereld hoor.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-07-2021 16:54
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
12.78% gewijzigd
donderdag 1 juli 2021 om 13:29
Verschrikkelijk inderdaad. Ik kan hier van kotsen.Dropdrop schreef: ↑01-07-2021 13:15Als er zoiets verschrikkelijks gebeurd geeft het mensen een fijn gevoel om iemand de schuld te geven. Vaak de moeder.
Op die manier kunnen ze zich inbeelden dat ze zelf allemaal wel de goede beslissingen nemen en hun dit nooit zou overkomen.
Blijf lekker in je eigen droomwereld hoor.
Victim blaming noemen ze dit geloof ik
donderdag 1 juli 2021 om 13:45
Loslaten!
Dat is het moeilijkste wat er is!
Je kind is zich aan het ontwikkelen en dat gebeurd met vallen en opstaan. Het hoort er gewoon bij.
Begeleidt je kind waar het kan, maar neem het niet over.
Hier stonden ze aan de tafel met 9 mnd en liepen ze met 12 mnd. Kijk gewoon naar hoe ze ontwikkelen, het gaat al zo snel.
Dat is het moeilijkste wat er is!
Je kind is zich aan het ontwikkelen en dat gebeurd met vallen en opstaan. Het hoort er gewoon bij.
Begeleidt je kind waar het kan, maar neem het niet over.
Hier stonden ze aan de tafel met 9 mnd en liepen ze met 12 mnd. Kijk gewoon naar hoe ze ontwikkelen, het gaat al zo snel.
donderdag 1 juli 2021 om 14:39
donderdag 1 juli 2021 om 16:00
Dus het was de schuld van de moeder? Heel naar deze insinuatie (die ook nog eens uit de lucht gegrepen is).
Voortaan wellicht even nadenken voordat je zoiets de lucht inslingert?
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-07-2021 16:54
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
17.42% gewijzigd
donderdag 1 juli 2021 om 16:12
Maar dat heeft dus nog helemaal geen zin op die leeftijd. Verkeersinzicht begint pas bij 11 jaar. Het maakt daarbij niet uit of je je kleuter al naar school laat fietsen op z'n eigen fiets ( ) of "pas" met acht/negen. Tuurlijk moet je fietsen oefenen met je kind, en hem/haar leren met het apparaat fiets om te gaan, en er is niks mis met je kleuter fietsen, maar ga dat alsjeblieft níet midden in de stad (of nog erger; tijdens de spits) doen. Vanaf een jaar of acht/negen, als ze hun eigen fiets en motoriek onder controle hebben, kun je best meefietsen naar school, maar ik fiets dagelijks de stad in, en ik zie ook dagelijks bijna-ongelukken gebeuren met (hele) jonge kinderen op de fiets (met of zonder ouders....). Doe ze (zowel de kinderen als de overige weggebruikers) dat niet aan, echt. Doodeng. (want helaas is het gros van de automobilisten met van alles en nog wat bezig, maar slechts weinig met wat er om hun heen gebeurt....)
donderdag 1 juli 2021 om 18:12
Ik fiets ook dagelijks door de stad en ik heb hele andere ervaringen. De meeste jonge kinderen fietsen onder toezicht naar ouders en ik zie daar zelden gevaarlijke situaties.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑01-07-2021 16:12Maar dat heeft dus nog helemaal geen zin op die leeftijd. Verkeersinzicht begint pas bij 11 jaar. Het maakt daarbij niet uit of je je kleuter al naar school laat fietsen op z'n eigen fiets ( ) of "pas" met acht/negen. Tuurlijk moet je fietsen oefenen met je kind, en hem/haar leren met het apparaat fiets om te gaan, en er is niks mis met je kleuter fietsen, maar ga dat alsjeblieft níet midden in de stad (of nog erger; tijdens de spits) doen. Vanaf een jaar of acht/negen, als ze hun eigen fiets en motoriek onder controle hebben, kun je best meefietsen naar school, maar ik fiets dagelijks de stad in, en ik zie ook dagelijks bijna-ongelukken gebeuren met (hele) jonge kinderen op de fiets (met of zonder ouders....). Doe ze (zowel de kinderen als de overige weggebruikers) dat niet aan, echt. Doodeng. (want helaas is het gros van de automobilisten met van alles en nog wat bezig, maar slechts weinig met wat er om hun heen gebeurt....)
Wel gevaarlijke situaties door pubers met oortjes en telefoon in de hand (ik zie zeker 1 x per week een hachelijke situatie) en ouderen, die op de ebike te hard in bepaalde (drukke) situaties rijden.
Ook in de stad zijn er zat plekken te vinden waar kinderen veilig kunnen leren fietsen, al moet je daarvoor soms een langere route nemen. Verkeersinzicht hebben ze nog niet, maar daarom fiets je als ouder nu net mee.
Gevaarlijke situaties ontstaan hier bij school door gehaaste ouders in de auto, zelden door de fietsende kinderen.
Ook VVN raadt juist aan om kinderen vanaf jong op de fiets naar school te laten gaan, juist om verkeersinzicht op te doen.
donderdag 1 juli 2021 om 20:39
Vandaar dat veilig verkeer Nederland ze natuurlijk ook met tien jaar fietsexamen laat doen - waarbij ze hier in de stad dus helemaal zelfstandig door het drukke verkeer moeten fietsen. Ik was dit jaar controlepost, en de verschillen tussen kinderen die geroutineerd fietsten en de beginners waren echt enorm.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑01-07-2021 16:12Maar dat heeft dus nog helemaal geen zin op die leeftijd. Verkeersinzicht begint pas bij 11 jaar. Het maakt daarbij niet uit of je je kleuter al naar school laat fietsen op z'n eigen fiets ( ) of "pas" met acht/negen. Tuurlijk moet je fietsen oefenen met je kind, en hem/haar leren met het apparaat fiets om te gaan, en er is niks mis met je kleuter fietsen, maar ga dat alsjeblieft níet midden in de stad (of nog erger; tijdens de spits) doen. Vanaf een jaar of acht/negen, als ze hun eigen fiets en motoriek onder controle hebben, kun je best meefietsen naar school, maar ik fiets dagelijks de stad in, en ik zie ook dagelijks bijna-ongelukken gebeuren met (hele) jonge kinderen op de fiets (met of zonder ouders....). Doe ze (zowel de kinderen als de overige weggebruikers) dat niet aan, echt. Doodeng. (want helaas is het gros van de automobilisten met van alles en nog wat bezig, maar slechts weinig met wat er om hun heen gebeurt....)