Kinderen
alle pijlers
Bewust genieten van jonge kinderen
woensdag 10 november 2021 om 08:34
Iedereen zegt het: 'geniet er nu maar van, voor je het weet zijn ze groot en verlang je terug naar de tijd dat ze klein waren!'
Mijn kids zijn 1 en 2,5 en ik weet dat ze gelijk hebben. Maar hoe dan! Het is echt niet zo dat ik het moederschap zwaar vind of dat ik de kinderen vaak 'beu ben'. Integendeel! Maar bewust genieten
Phoe, dat vind ik lastig... Ik ben iemand die van hot naar haar vliegt, altijd bezig is met dingen (is het niet in mijn hoofd dan ben ik thuis wel met van alles bezig). En krijg ik het niet meteen gedaan dan gaat het op mijn lange to-do lijst 
Allemaal leuke dingen hoor, daar niet van! Maar de tijd vliegt en er zit dus ook vaak in mijn hoofd dat ik bewust moet genieten, maar de vertaalslag naar de praktijk vind ik lastig
Kortom, herkenbaar voor iemand? Of hebben jullie echt het idee dat jullie bewust genieten? En zo ja, oe dan? Tips welkom
Mijn kids zijn 1 en 2,5 en ik weet dat ze gelijk hebben. Maar hoe dan! Het is echt niet zo dat ik het moederschap zwaar vind of dat ik de kinderen vaak 'beu ben'. Integendeel! Maar bewust genieten
Phoe, dat vind ik lastig... Ik ben iemand die van hot naar haar vliegt, altijd bezig is met dingen (is het niet in mijn hoofd dan ben ik thuis wel met van alles bezig). En krijg ik het niet meteen gedaan dan gaat het op mijn lange to-do lijst Allemaal leuke dingen hoor, daar niet van! Maar de tijd vliegt en er zit dus ook vaak in mijn hoofd dat ik bewust moet genieten, maar de vertaalslag naar de praktijk vind ik lastig Kortom, herkenbaar voor iemand? Of hebben jullie echt het idee dat jullie bewust genieten? En zo ja, oe dan? Tips welkom
donderdag 11 november 2021 om 08:37
Wat een fijn topic is dit zeg!
Volgens mij leef ik van mezelf wel vrij 'in het nu'. Ik maak me meestal niet zo druk over troep in huis (er staat gerust een week een volle wasmand met schoongoed midden in de kamer te wachten om opgevouwen te worden) al doe ik dat dan weer wel over gezond en vers koken.
Ik heb meestal wel dagelijks genietmomenten. Onze jongste is 7 en kan vreselijke buien hebben overdag. Maar bijna iedere ochtend kruipt ze (veels te vroeg!) bij ons in bed en dan liggen we 15-30 minuten te kletsen, kroelen en spelletjes te doen (tafels oefenen, woorden spellen). Daarmee kan ik haar buien in de loop van de dag weer aan en daar geniet ik onwijs van.
Mijn oudste is 10 en daarmee kan ik ontzettend lachen. Hij is echt heel grappig, maar we kunnen ook samen echt lol maken met suffe dingen. Maffe dansjes, woordspelingen, wat dan ook.
En tussendoor leef ik het leven. Ben ik iedere avond moe en kapot, heb ik soms geen zin mijn werk en WEER het ophalen van de BSO, het gemopper over huiswerk of het gezeik over speelgoed dat ik op moet ruimen.
Zolang de balans er maar is, is het goed. Ik ben ook niet zo'n moeder die terugkijkt en zegt 'o, wat gaat het allemaal snel' of verdrietig is als er een fase heel duidelijk voorbij is (voor het eerst naar school bijvoorbeeld). Wel had ik het laatst voor het eerst het besef dat we voor onze oudste gewoon al over de helft van zijn kindertijd zijn!!! O.o
Volgens mij leef ik van mezelf wel vrij 'in het nu'. Ik maak me meestal niet zo druk over troep in huis (er staat gerust een week een volle wasmand met schoongoed midden in de kamer te wachten om opgevouwen te worden) al doe ik dat dan weer wel over gezond en vers koken.
Ik heb meestal wel dagelijks genietmomenten. Onze jongste is 7 en kan vreselijke buien hebben overdag. Maar bijna iedere ochtend kruipt ze (veels te vroeg!) bij ons in bed en dan liggen we 15-30 minuten te kletsen, kroelen en spelletjes te doen (tafels oefenen, woorden spellen). Daarmee kan ik haar buien in de loop van de dag weer aan en daar geniet ik onwijs van.
Mijn oudste is 10 en daarmee kan ik ontzettend lachen. Hij is echt heel grappig, maar we kunnen ook samen echt lol maken met suffe dingen. Maffe dansjes, woordspelingen, wat dan ook.
En tussendoor leef ik het leven. Ben ik iedere avond moe en kapot, heb ik soms geen zin mijn werk en WEER het ophalen van de BSO, het gemopper over huiswerk of het gezeik over speelgoed dat ik op moet ruimen.
Zolang de balans er maar is, is het goed. Ik ben ook niet zo'n moeder die terugkijkt en zegt 'o, wat gaat het allemaal snel' of verdrietig is als er een fase heel duidelijk voorbij is (voor het eerst naar school bijvoorbeeld). Wel had ik het laatst voor het eerst het besef dat we voor onze oudste gewoon al over de helft van zijn kindertijd zijn!!! O.o
donderdag 11 november 2021 om 11:09
Mag ik die op een tegeltje?sprokkelientje schreef: ↑10-11-2021 18:46Dit dus.
Van dat hele opgelegde verplichte genieten krijg ik persoonlijk bultjes.
Leef met vlag en wimpel.
Maar hou het simpel
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
donderdag 11 november 2021 om 11:20
Mijn volwassen dochter woont in het buitenland en krijgt deze maand bezoek van haar vader. Ze vertelde dat ze zich afvroeg hoe dat zou zijn, omdat ze nog nooit langer dan een paar uur alleen met haar vader had doorgebracht. Dat had ik me nooit gerealiseerd, maar het zal natuurlijk vaker voorkomen, zeker bij gezinnen waar de ouders nog bij elkaar zijn en waar nooit een ouder alleen meerdere dagen weg gaat. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat, ze zijn uit hetzelfde (bewerkelijke) hout gesnedenValia_1 schreef: ↑10-11-2021 20:05Ik vind het trouwens echt veel leuker om met 1 kind apart iets te ondernemen dan met allebei tegelijk. Dan kan ik ook echt veel bewuster met het kind bezig zijn en hem/haar in zijn ritme volgen.
(gek genoeg had ik dat bij de oudsten (een tweeling) veel minder, misschien omdat ze dezelfde leeftijd hebben en dus ook meer in dezelfde fase zitten waardoor het makkelijker was om ze allebei mee te nemen & waarschijnlijk ook omdat de situatie gewoon heel anders was door mijn man en hoe we toen leefden.)
donderdag 11 november 2021 om 18:56
Ik heb maar 1 kind (maar dan weer geen andere ouder), dus dan is het ook minder zwaar. Maar ik let wel heel bewust ook op die fijne momenten. Dat ik net in het donker met haar naar huis liep vanaf de crèche, met dat kleine handje in mijn hand, en dat ze de lichtjes in de boom waar we langslopen zo mooi vindt. Juist door daar even bewust van te zijn, kun je het vervolgens weer aan als ze niet naar binnen wil omdat ze wil schommelen. Of niet wil eten. Enz.
Ik heb zelfs wel eens naast haar bedje op een matras gelegen, en liggen bedenken dat het weliswaar klote was dat ik zo slecht sliep, maar dat het ook wel gezellig was, en dat er vast nog momenten in haar leven komen waarop ik wilde dat ik alle problemen op kon lossen door gewoon een nachtje op de grond te slapen.
Dat klinkt allemaal een beetje zweverig, maar zo is het niet. Ik baal ook gewoon als ik weer mijn bed uit moet, er iemand echt niet wil luisteren of ik moet haasten om op tijd bij de opvang te zijn. Maar ik ben me wel actief bewust van de fijne dingen. Misschien scheelt het ook wel dat ik er maar 1 heb, ik weet dus dat ik die specifieke leuke dingen niet nog een keer mee ga maken. En er is ook gewoon minder gezeur natuurlijk.
Ik heb zelfs wel eens naast haar bedje op een matras gelegen, en liggen bedenken dat het weliswaar klote was dat ik zo slecht sliep, maar dat het ook wel gezellig was, en dat er vast nog momenten in haar leven komen waarop ik wilde dat ik alle problemen op kon lossen door gewoon een nachtje op de grond te slapen.
Dat klinkt allemaal een beetje zweverig, maar zo is het niet. Ik baal ook gewoon als ik weer mijn bed uit moet, er iemand echt niet wil luisteren of ik moet haasten om op tijd bij de opvang te zijn. Maar ik ben me wel actief bewust van de fijne dingen. Misschien scheelt het ook wel dat ik er maar 1 heb, ik weet dus dat ik die specifieke leuke dingen niet nog een keer mee ga maken. En er is ook gewoon minder gezeur natuurlijk
.
vrijdag 12 november 2021 om 21:37
Pas bij mijn derde kon ik bewust genieten vanaf het begin. Mijn oudste was toen net 5 en de middelste 2.
Mijn jongste is eind november geboren en rond kerst gaf ik de nachtvoedingen beneden met de lichtjes in de kerstboom aan. Na een voeding viel zij gelijk weer in slaap, maar bleef ik nog even onder een dekentje met een slapend hummeltje tegen me aan gekropen nog even zitten genieten van de stilte 's nachts.
Dit soort dingen lukte me bij de oudste en middelste niet.
Mijn jongste is eind november geboren en rond kerst gaf ik de nachtvoedingen beneden met de lichtjes in de kerstboom aan. Na een voeding viel zij gelijk weer in slaap, maar bleef ik nog even onder een dekentje met een slapend hummeltje tegen me aan gekropen nog even zitten genieten van de stilte 's nachts.
Dit soort dingen lukte me bij de oudste en middelste niet.
