Kinderen
alle pijlers
Bewust genieten van jonge kinderen
woensdag 10 november 2021 om 08:34
Iedereen zegt het: 'geniet er nu maar van, voor je het weet zijn ze groot en verlang je terug naar de tijd dat ze klein waren!'
Mijn kids zijn 1 en 2,5 en ik weet dat ze gelijk hebben. Maar hoe dan! Het is echt niet zo dat ik het moederschap zwaar vind of dat ik de kinderen vaak 'beu ben'. Integendeel! Maar bewust genieten
Phoe, dat vind ik lastig... Ik ben iemand die van hot naar haar vliegt, altijd bezig is met dingen (is het niet in mijn hoofd dan ben ik thuis wel met van alles bezig). En krijg ik het niet meteen gedaan dan gaat het op mijn lange to-do lijst 
Allemaal leuke dingen hoor, daar niet van! Maar de tijd vliegt en er zit dus ook vaak in mijn hoofd dat ik bewust moet genieten, maar de vertaalslag naar de praktijk vind ik lastig
Kortom, herkenbaar voor iemand? Of hebben jullie echt het idee dat jullie bewust genieten? En zo ja, oe dan? Tips welkom
Mijn kids zijn 1 en 2,5 en ik weet dat ze gelijk hebben. Maar hoe dan! Het is echt niet zo dat ik het moederschap zwaar vind of dat ik de kinderen vaak 'beu ben'. Integendeel! Maar bewust genieten
Phoe, dat vind ik lastig... Ik ben iemand die van hot naar haar vliegt, altijd bezig is met dingen (is het niet in mijn hoofd dan ben ik thuis wel met van alles bezig). En krijg ik het niet meteen gedaan dan gaat het op mijn lange to-do lijst Allemaal leuke dingen hoor, daar niet van! Maar de tijd vliegt en er zit dus ook vaak in mijn hoofd dat ik bewust moet genieten, maar de vertaalslag naar de praktijk vind ik lastig Kortom, herkenbaar voor iemand? Of hebben jullie echt het idee dat jullie bewust genieten? En zo ja, oe dan? Tips welkom
woensdag 10 november 2021 om 09:44
Dit idd.mardejo schreef: ↑10-11-2021 09:10Hier zijn de jongens inmiddels 12 en 14 en kan ik ongelooflijk genieten van de fotoboeken van toen ze jong waren. Daarin staan (bijna) alleen de mooie momenten.
En dan kan ik echt heel blij, warm, trots zijn op hoe de afgelopen 14 jaar zijn verlopen en vergeet ik de huilbaby, de nachtelijke sessies met een dreumes, de bedplasser etc.
Tip: Maak veel foto's! Niet alleen van feestjes en hoogtepunten, maar ook van gewone momenten als (samen) koken/bakken, spelen, spelletje spelen, boodschappen doen, of van 'rituelen' voor de herinnering later (zo vond mijn zoon het fantastische als 2,5 jarig kereltje om bij de autowasstraat te kijken).
Van foto's kan je met terugwerkende kracht enorm genieten!
Mijn kinderen zijn 6&7 ook met weinig leeftijdsverschil dus, en de eerste jaren waren aanpoten, Door slaapgebrek heb ik er weinig herinneringen aan en destijds vond ik het ook allesbehalve feest... maar als ik foto's / filmpjes terug zie uit die tijd kan ik alsnog genieten. Vooral bij de tweede is het maken van filmpjes er door de drukte wat bij ingeschoten en dat vind ik heel jammer. (ik ben sowieso niet zo'n fotograaf/filmer, moet daar echt bewust aan denken, en had toen ook nog geen telefoon die fatsoenlijke filmpjes kon maken, moest je speciaal camera pakken).
Als ik nu een moeder zie met 2 ukkies in een duowagen ofzo word ik toch wat weemoedig. Dan denk ik enerzijds aan hoe zwaar het toen was, en anderzijds hoe schattig ze waren en kneuterig het leven toen was. Ons dagelijkse wandelingetje, boodschappen, eendjes voeren etc.
Ik moet eigenlijk nu ook nog meer filmpjes maken want hoewel het nu stoere jongens zijn, denk ik daar over 10 jaar waarschijnlijk weer anders over en word ik weemoedig van filmpjes toen ze 6 waren.
Ik verlang trouwens niet terug naar de tijd dat ze klein waren, meer naar de dag waarop ik weet dat de opvoeding is geslaagd
. Ik vind het leuk om de ontwikkeling te zien, leuk hoe ze nu zijn en kijk ook uit naar de volgende fases, op weg naar volwassenheid. Er zullen nog wel wat uitdagingen komen maar voor mij is het doel echt om ze 'zelfstandig en volwassen' te laten worden. Niet om ze klein te houden en eeuwig te verzorgen. 
nootboek wijzigde dit bericht op 10-11-2021 10:00
18.80% gewijzigd
woensdag 10 november 2021 om 09:45
Ik vind dat hele ' geniet ervan' zo opgelegd. Waar dan ook van. Van je baby, je trouwdag, je vakantie. Je hersenen zijn gewoon niet in staat om alles te onthouden. "Herinneringen maken" is ook zo'n enge uitdrukking. Je hersenen zijn plastisch, en herinneringen nemen andere vormen aan in de loop van je leven. Ze zijn niet statisch, die herinneringen, zoals een foto dat wel is. En volgens mij maken je hersenen zelf wel uit wat ze zich herinneren.
Dat je je hersenen stiekem helpt met foto's of een reisverslag, dat is iets anders.
Ik denk dat je gewoon je leven moet leven, en over tig jaar schiet er ineens hier of daar een herinnering op, al dan niet leuk. Prima toch?
Dat moeten genieten legt een druk op je leven die niet nodig is. Het is al druk genoeg.
En jazeker, ik ben blij met fotoalbums van mijn kindertijd en die van mijn kinderen, uit de vorige eeuw. Een vakantie leverde een rolletje van 24 foto's op, en dat was dat. We zijn er niet minder gelukkig door dan nu, waar van elk moment een foto kan worden gemaakt. Zodra je die foto maakt ontneem je je hoofd de kans om zelf dingen op te slaan denk ik.
Beetje lang verhaal met als moraal..leef, ren, vlieg, en zit af en toe even stil en kijk toe. Gewoon, leven. Niet te moeilijk over doen.
Dat je je hersenen stiekem helpt met foto's of een reisverslag, dat is iets anders.
Ik denk dat je gewoon je leven moet leven, en over tig jaar schiet er ineens hier of daar een herinnering op, al dan niet leuk. Prima toch?
Dat moeten genieten legt een druk op je leven die niet nodig is. Het is al druk genoeg.
En jazeker, ik ben blij met fotoalbums van mijn kindertijd en die van mijn kinderen, uit de vorige eeuw. Een vakantie leverde een rolletje van 24 foto's op, en dat was dat. We zijn er niet minder gelukkig door dan nu, waar van elk moment een foto kan worden gemaakt. Zodra je die foto maakt ontneem je je hoofd de kans om zelf dingen op te slaan denk ik.
Beetje lang verhaal met als moraal..leef, ren, vlieg, en zit af en toe even stil en kijk toe. Gewoon, leven. Niet te moeilijk over doen.
woensdag 10 november 2021 om 09:48
O ja: ik vond baby's en peuters ontzettend schattig en lief. Maar ik had dus een hekel aan de eendjes eten geven, zo ontzettend saai. En puzzels maken en spelletjes spelen, dat vond ik als kind ook al niet leuk. Dus genieten: mwah.
Nu ga ik met mijn kinderen op de fiets naar de bieb en dan een broodje halen bij de hema. Heel gezellig samen. Geniet ik meer van, eerlijk gezegd.
Nu ga ik met mijn kinderen op de fiets naar de bieb en dan een broodje halen bij de hema. Heel gezellig samen. Geniet ik meer van, eerlijk gezegd.
woensdag 10 november 2021 om 09:49
Ik geniet als ik gewoon even kan zitten en kijken hoe ze spelen en ik er niet achteraan hoef te rennen of iets moet doen.
Bijvoorbeeld als we bij een strandje zitten en ze druk zijn met emmertjes en schepjes.
Of als ik ze in de tuin laat en er gewoon bij ga zitten met een kop koffie (ja ook met winterjas aan)
Bijvoorbeeld als we bij een strandje zitten en ze druk zijn met emmertjes en schepjes.
Of als ik ze in de tuin laat en er gewoon bij ga zitten met een kop koffie (ja ook met winterjas aan)
woensdag 10 november 2021 om 09:52
Ik krijg tegenwoordig van mijn telefoon en iPad elke dag foto’s uit mijn album te zien. Dat gaat een jaar of 8 terug dus ik zit nog regelmatig weemoedig te kijken naar hoe leuk ze toen waren. Nu nog steeds trouwens, maar wel heel anders. Ik vond de eerste twee jaar echt zo ontzettend leuk en heb daar destijds ook wel bewust van genoten, maar je beseft niet wat je allemaal gaat verliezen. Ik vond het altijd geweldig om naar bijv de kinderboerderij te gaan of kastanjes te zoeken in het bos (en kaasboerderijen, dierentuinen, molenmuseums, echte ‘kinderuitjes’). Daar krijg ik ze nu gewoon niet meer mee naar toe.
woensdag 10 november 2021 om 09:53
Ik vond mijn baby en later peuter heel schattig en lief, maar ook hard werken en ik heb er maar 1! Weet niet of ik dat echt “genieten” vond hoor 
.
Ik vind het, nu hij is 7 is, meer genieten eigenlijk. Temeer omdat ik niet continue luiers moet verschonen, hij zelf kan douchen/aankleden etc en ik gesprekken met hem kan voeren/hij zelf kan aangeven als hem iets dwars zit.
Klinkt beetje raar misschien, maar ik vind hele kleine kinderen dus super schattig, maar als je er midden in zit, is het vooral aanpoten i.p.v. genieten. Dat zegt in mij geval niets over de liefde die ik voel (en voelde) voor mijn kind, maar ik vind het nu gewoon een stuk relaxter.
.Ik vind het, nu hij is 7 is, meer genieten eigenlijk. Temeer omdat ik niet continue luiers moet verschonen, hij zelf kan douchen/aankleden etc en ik gesprekken met hem kan voeren/hij zelf kan aangeven als hem iets dwars zit.
Klinkt beetje raar misschien, maar ik vind hele kleine kinderen dus super schattig, maar als je er midden in zit, is het vooral aanpoten i.p.v. genieten. Dat zegt in mij geval niets over de liefde die ik voel (en voelde) voor mijn kind, maar ik vind het nu gewoon een stuk relaxter.
woensdag 10 november 2021 om 09:55
boerinnetje-van-buuten schreef: ↑10-11-2021 09:48O ja: ik vond baby's en peuters ontzettend schattig en lief. Maar ik had dus een hekel aan de eendjes eten geven, zo ontzettend saai. En puzzels maken en spelletjes spelen, dat vond ik als kind ook al niet leuk. Dus genieten: mwah.
Nu ga ik met mijn kinderen op de fiets naar de bieb en dan een broodje halen bij de hema. Heel gezellig samen. Geniet ik meer van, eerlijk gezegd.
Ja. Zo denk ik er ook over.
woensdag 10 november 2021 om 10:02
Ja, vreselijk die tripjes naar de kinderboerderij, de zelfde verhaaltjes steeds, dat mee moeten doen met alles en gehele ( vrije) dagen vermaken, wat prima lukte maar zo niet mijn ding eerlijk gezegd.
Ik vond alle leeftijden leuk en lief en mooi... maar vanaf 5 vond ik het toch wel het leukst.
Nu een echte puber van bijna 15 en een 9 jarige.
Vind dit zo'n heerlijke tijd, uitjes zijn ook echt leuk en de gesprekken. Hilarisch.
Ik vond alle leeftijden leuk en lief en mooi... maar vanaf 5 vond ik het toch wel het leukst.
Nu een echte puber van bijna 15 en een 9 jarige.
Vind dit zo'n heerlijke tijd, uitjes zijn ook echt leuk en de gesprekken. Hilarisch.
woensdag 10 november 2021 om 10:27
Ik vind dit juist ook echt een heerlijke tijd. Ik geniet er echt van als ik zie hoe blij m'n manneke is als hij op de boerderij rond scharrelt (lopen doen we nog niet......), als hij de diertjes ziet en alles aanwijst. Hoe blij hij kijkt als hij andere kindjes ziet spelen (hij gaat niet naar de opvang, dus hij ziet eigenlijk nooit andere kindjes, behalve met boerderij/speeltuinbezoekjes)FeeLucifer01 schreef: ↑10-11-2021 10:02Ja, vreselijk die tripjes naar de kinderboerderij, de zelfde verhaaltjes steeds, dat mee moeten doen met alles en gehele ( vrije) dagen vermaken, wat prima lukte maar zo niet mijn ding eerlijk gezegd.
Hoe graag hij bij één van ons kruipt met een boekje (wat hij zelf uit de kast pakt, en waarbij hij dan eerst een aantal boekjes er een stukje uittrekt en weer terug duwt tot hij hét boekje heeft
). Of als hij ziet dat jij wat (lekkers....) zit te eten of drinken, en dat hij dan naar je toe scharrelt en zegt "lekkah" (en dus een hapje/slokje wil, haha)
woensdag 10 november 2021 om 10:37
Heel fijn voor jou.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑10-11-2021 10:27Ik vind dit juist ook echt een heerlijke tijd. Ik geniet er echt van als ik zie hoe blij m'n manneke is als hij op de boerderij rond scharrelt (lopen doen we nog niet......), als hij de diertjes ziet en alles aanwijst. Hoe blij hij kijkt als hij andere kindjes ziet spelen (hij gaat niet naar de opvang, dus hij ziet eigenlijk nooit andere kindjes, behalve met boerderij/speeltuinbezoekjes)
Hoe graag hij bij één van ons kruipt met een boekje (wat hij zelf uit de kast pakt, en waarbij hij dan eerst een aantal boekjes er een stukje uittrekt en weer terug duwt tot hij hét boekje heeft
woensdag 10 november 2021 om 11:30
Ik heb bij de tweede bewuster tijd genomen. Dus lekker lang kijken bij een saaie bouwplaats met een opgetogen jongetje, naar de kinderboerderij en dan niet op mijn telefoon etc. Meer kun je niet doen. Het leven, de was en alle andere dingen gaan gewoon door.
Het is gewoon jammer dat er geen mogelijkheid is de eerdere versies van je kinderen nog even te knuffelen. Ik had laatst een dreumes op de arm en het deed gewoon fysiek pijn, dat ik die versie van mijn kinderen nooit meer ga zien, voelen, horen.
Gelukkig heb ik de 60.000 foto's nog
, al vind ik het jammer dat ik niet meer filmpjes heb gemaakt. Die stemmetjes 
Het is gewoon jammer dat er geen mogelijkheid is de eerdere versies van je kinderen nog even te knuffelen. Ik had laatst een dreumes op de arm en het deed gewoon fysiek pijn, dat ik die versie van mijn kinderen nooit meer ga zien, voelen, horen.
Gelukkig heb ik de 60.000 foto's nog
, al vind ik het jammer dat ik niet meer filmpjes heb gemaakt. Die stemmetjes
woensdag 10 november 2021 om 11:39
Daar was ik vroeger jaloers op, op moeders zoals jij. Ik moet altijd iets 'met mijn hoofd' doen. Lezen of nadenken of met iemand praten. Maar goed: voor mijn kinderen vertaalde zich dat in een moeder die urenlang voorlas. Dus die hadden daar ook baat bij.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑10-11-2021 10:27Ik vind dit juist ook echt een heerlijke tijd. Ik geniet er echt van als ik zie hoe blij m'n manneke is als hij op de boerderij rond scharrelt (lopen doen we nog niet......), als hij de diertjes ziet en alles aanwijst. Hoe blij hij kijkt als hij andere kindjes ziet spelen (hij gaat niet naar de opvang, dus hij ziet eigenlijk nooit andere kindjes, behalve met boerderij/speeltuinbezoekjes)
Hoe graag hij bij één van ons kruipt met een boekje (wat hij zelf uit de kast pakt, en waarbij hij dan eerst een aantal boekjes er een stukje uittrekt en weer terug duwt tot hij hét boekje heeft
woensdag 10 november 2021 om 11:47
Genieten doe ik nu de kinderen 4 en 6 zijn. Die eigenwijze, slimme dametjes verrassen me bijna iedere dag wel met nieuwe dingen die ze hebben meegemaakt, wat ze allemaal al begrijpen, commentaren wat ze ergens van vinden (och die meningen af en toe )
Die hele baby en peuter fase vond ik geen drol aan. Natuurlijk waren de mijne wel de meest fantastische exemplaren op aard, maar pffff wat een getut. Ik vind het wel leuk om nu de foto's en filmpjes terug te kijken
)Die hele baby en peuter fase vond ik geen drol aan. Natuurlijk waren de mijne wel de meest fantastische exemplaren op aard, maar pffff wat een getut. Ik vind het wel leuk om nu de foto's en filmpjes terug te kijken
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
woensdag 10 november 2021 om 12:31
Ik denk dat het ook komt omdat ik, vanaf dat ik 17/18 was, bijna full-time voor andermans kinderen heb gezorgd. Eerst op een kdv, daarna persoonlijker, als gastouder. Ik heb het dus ook altijd leuk gevonden mij met die kleintjes bezig te houden.boerinnetje-van-buuten schreef: ↑10-11-2021 11:39Daar was ik vroeger jaloers op, op moeders zoals jij. Ik moet altijd iets 'met mijn hoofd' doen. Lezen of nadenken of met iemand praten. Maar goed: voor mijn kinderen vertaalde zich dat in een moeder die urenlang voorlas. Dus die hadden daar ook baat bij.
Ik heb ook echt wel tijd voor mezelf nodig hoor!! Want ik vind stilte ook echt heel fijn. Gelukkig heb ik een slaapkind
woensdag 10 november 2021 om 13:15
Ik vond de activiteiten niet bijzonder leuk, maar meer dat het zo belangrijk was voor mijn kinderen en dat ze het zo leuk hadden.boerinnetje-van-buuten schreef: ↑10-11-2021 11:39Daar was ik vroeger jaloers op, op moeders zoals jij. Ik moet altijd iets 'met mijn hoofd' doen. Lezen of nadenken of met iemand praten. Maar goed: voor mijn kinderen vertaalde zich dat in een moeder die urenlang voorlas. Dus die hadden daar ook baat bij.
En zien hoe ze elke keer weer meer oppikten en het anders beleefden. Van superspannend naar gewoon gezellig en op hun gemak en dan alle namen weten.
Het gaat daarnaast nooit meer gebeuren dat mijn achtjarige (of wie ook) zo opgetogen is iets samen met mij te doen als toen in die baby-dreumes- peutertijd.
Gewoon dat knusse en dat onbekommerde blij zijn met kleine dingetjes, een tak, een steen, mis ik echt.
Ik zat laatst een filmpje te kijken van ophalen van de crèche. Echt fantastisch zo'n onthaal.
woensdag 10 november 2021 om 13:22
Oef, was even weg. Wat een reacties. Even alles in één keer. Fijn om te lezen dat er meer mee worstelen, of eigenlijk niet. Maar geeft mij niet het gevoel dat ik de enige ben
Ja goede tip! Ben daar nu ook mee bezig en ik kijk nu al met weemoed (in de goede zin van het woord) terug op die eerste jaren. Veel werk die albums, maar even doorbikkelen dus
Ja goede vraag. 99% hoeft uiteraard niet dan. Maar zooo lastig om het dan te ‘parkeren’.
Ja uitstapjes en weekendjes weg plannen. Ook een goede! We doen het wel hoor, maar ok dat moet je best bewust doen. Voor je het weet ben je zo weer een paar maanden verder merk ik!
Haha, goed te horen dat het bijzonder blijft! Soms klinkt het alsof die eerste jaren het mooiste zijn en je daar met weemoed aan terug denkt. Maar misschien is alles gewoon heel mooi inderdaad!
Ja dit probeer ik ook. Maar soms zo lastig!
Oh gosh. Ook wel herkenbaar. Ik wil er van genieten. Maar af en toe is het misschien ook gewoon een beetje saai! Haha! Mijn concentratieboog is wellicht ook niet zo lang. Soms ga ik wandelen en dan zijn we ineens twee uur weg. Dan komen we eendjes tegen, graafmachine, komen er leuke uitspraken etc. En dan denk ik ‘dit moeten we echt vaker doen!’. Maar de week daarna heb ik daar helemaal geen zin in. Of mijn kids niet en is het helemaal niet leuk haha!
Kijk, goede vooruitzichten! Ik kan blijven genieten als ik jou moet geloven
Wat zeg je dit mooi! Wat zou het mooi zijn om eerdere versies van je kinderen te knuffelen
Ik probeer het ook: bewuster genieten, minder op de telefoon. Maar meer kun je misschien ook niet doen. En er gaan ook dingen door.
Ja goede tip! Ben daar nu ook mee bezig en ik kijk nu al met weemoed (in de goede zin van het woord) terug op die eerste jaren. Veel werk die albums, maar even doorbikkelen dus
Due-scimmie schreef: ↑10-11-2021 09:04En hoeveel van die dingen moet daadwerkelijk pp dat moment? En welke kunnen als de kinderen slapen bijvoorbeeld/zijn wat overbodig?
Ja goede vraag. 99% hoeft uiteraard niet dan. Maar zooo lastig om het dan te ‘parkeren’.
yukon schreef: ↑10-11-2021 09:04Dat is ook lastig.
Ik heb vooral veel foto's en filmpjes gemaakt en veel uitstapjes/weekendjes weg gepland. Dan hoef je minder, meer tijd voor elkaar en ontdek je samen nieuwe dingen, dus veel quality time.
Maar hecht niet teveel waarde aan de leeftijd: als ze 4/6/8/10 etc zijn, zijn ze nog steeds schattig en verbazingwekkend. Ook die tijd is bijzonder
Ja uitstapjes en weekendjes weg plannen. Ook een goede! We doen het wel hoor, maar ok dat moet je best bewust doen. Voor je het weet ben je zo weer een paar maanden verder merk ik!
Haha, goed te horen dat het bijzonder blijft! Soms klinkt het alsof die eerste jaren het mooiste zijn en je daar met weemoed aan terug denkt. Maar misschien is alles gewoon heel mooi inderdaad!
Arequipa schreef: ↑10-11-2021 09:42Probeer wel af en toe wat bewuster in het moment te zijn, waar ik niet zo goed in ben maar bijvoorbeeld als mijn zoon van 1,5 in slaapzak 's ochtends op schoot zijn melk drinkt dat ik telefoon wegleg en gewoon even lekker samen ga zitten of iets anders. Dus meer kiezen om iets met aandacht voor/met zoontje te doen en hoop dat ik het op die manier beter zal onthouden en meer van geniet dus. Maar geen idee of dat zo is, het geeft wel wat rust.
Ja dit probeer ik ook. Maar soms zo lastig!
boerinnetje-van-buuten schreef: ↑10-11-2021 09:48O ja: ik vond baby's en peuters ontzettend schattig en lief. Maar ik had dus een hekel aan de eendjes eten geven, zo ontzettend saai. En puzzels maken en spelletjes spelen, dat vond ik als kind ook al niet leuk. Dus genieten: mwah.
Nu ga ik met mijn kinderen op de fiets naar de bieb en dan een broodje halen bij de hema. Heel gezellig samen. Geniet ik meer van, eerlijk gezegd.
Oh gosh. Ook wel herkenbaar. Ik wil er van genieten. Maar af en toe is het misschien ook gewoon een beetje saai! Haha! Mijn concentratieboog is wellicht ook niet zo lang. Soms ga ik wandelen en dan zijn we ineens twee uur weg. Dan komen we eendjes tegen, graafmachine, komen er leuke uitspraken etc. En dan denk ik ‘dit moeten we echt vaker doen!’. Maar de week daarna heb ik daar helemaal geen zin in. Of mijn kids niet en is het helemaal niet leuk haha!
FeeLucifer01 schreef: ↑10-11-2021 10:02Ik vond alle leeftijden leuk en lief en mooi... maar vanaf 5 vond ik het toch wel het leukst.
Nu een echte puber van bijna 15 en een 9 jarige.
Vind dit zo'n heerlijke tijd, uitjes zijn ook echt leuk en de gesprekken. Hilarisch.
Kijk, goede vooruitzichten! Ik kan blijven genieten als ik jou moet geloven
Surebaby schreef: ↑10-11-2021 11:30Ik heb bij de tweede bewuster tijd genomen. Dus lekker lang kijken bij een saaie bouwplaats met een opgetogen jongetje, naar de kinderboerderij en dan niet op mijn telefoon etc. Meer kun je niet doen. Het leven, de was en alle andere dingen gaan gewoon door.
Het is gewoon jammer dat er geen mogelijkheid is de eerdere versies van je kinderen nog even te knuffelen. Ik had laatst een dreumes op de arm en het deed gewoon fysiek pijn, dat ik die versie van mijn kinderen nooit meer ga zien, voelen, horen.
Gelukkig heb ik de 60.000 foto's nog
Wat zeg je dit mooi! Wat zou het mooi zijn om eerdere versies van je kinderen te knuffelen
Ik probeer het ook: bewuster genieten, minder op de telefoon. Maar meer kun je misschien ook niet doen. En er gaan ook dingen door.
woensdag 10 november 2021 om 15:24
Wel 'fijn' om te lezen, dit topic.VanAs21 schreef: ↑10-11-2021 13:22Oh gosh. Ook wel herkenbaar. Ik wil er van genieten. Maar af en toe is het misschien ook gewoon een beetje saai! Haha! Mijn concentratieboog is wellicht ook niet zo lang. Soms ga ik wandelen en dan zijn we ineens twee uur weg. Dan komen we eendjes tegen, graafmachine, komen er leuke uitspraken etc. En dan denk ik ‘dit moeten we echt vaker doen!’. Maar de week daarna heb ik daar helemaal geen zin in. Of mijn kids niet en is het helemaal niet leuk
Ik probeer het ook: bewuster genieten, minder op de telefoon. Maar meer kun je misschien ook niet doen. En er gaan ook dingen door.
Ik heb zelf inderdaad soms ook moeite om echt lang met de kinderen mee te spelen. Deels vanwege mss wat saai en/of concetratieboog, en deels vanwege nog andere dingen te moeten doen van de to do list of ook even iets voor 'mezelf willen doen'.
Maar aan de andere kant ga ik het ook wel heel jammer vinden als mijn jongste binnenkort ook naar school gaat en heb ik de neiging om maar zoveel mogelijk leuke uitstapjes met de kinderen of onder schooltijd met de jongste te gaan doen, want deze tijd zonder school komt straks nooit meer terug.
woensdag 10 november 2021 om 18:46
Dit dus.ambra schreef: ↑10-11-2021 09:45Ik vind dat hele ' geniet ervan' zo opgelegd. Waar dan ook van. Van je baby, je trouwdag, je vakantie. Je hersenen zijn gewoon niet in staat om alles te onthouden. "Herinneringen maken" is ook zo'n enge uitdrukking. Je hersenen zijn plastisch, en herinneringen nemen andere vormen aan in de loop van je leven. Ze zijn niet statisch, die herinneringen, zoals een foto dat wel is. En volgens mij maken je hersenen zelf wel uit wat ze zich herinneren.
Dat je je hersenen stiekem helpt met foto's of een reisverslag, dat is iets anders.
Ik denk dat je gewoon je leven moet leven, en over tig jaar schiet er ineens hier of daar een herinnering op, al dan niet leuk. Prima toch?
Dat moeten genieten legt een druk op je leven die niet nodig is. Het is al druk genoeg.
En jazeker, ik ben blij met fotoalbums van mijn kindertijd en die van mijn kinderen, uit de vorige eeuw. Een vakantie leverde een rolletje van 24 foto's op, en dat was dat. We zijn er niet minder gelukkig door dan nu, waar van elk moment een foto kan worden gemaakt. Zodra je die foto maakt ontneem je je hoofd de kans om zelf dingen op te slaan denk ik.
Beetje lang verhaal met als moraal..leef, ren, vlieg, en zit af en toe even stil en kijk toe. Gewoon, leven. Niet te moeilijk over doen.
Van dat hele opgelegde verplichte genieten krijg ik persoonlijk bultjes.
Leef met vlag en wimpel.
Maar hou het simpel
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 10 november 2021 om 19:07
Ik heb volle bak genoten van de babytijd en peutertijd van mijn kinderen (25, 17 en 14). Ik kijk er ook met heel veel plezier op terug.
Maar toen en achteraf ging het niet om de uitstapjes, maar om gewoon leven met het kleine grut erbij. Met goede en slechte dagen. Met dagen waarop alles druk was en tegenzat en je aan het eind van de dag een ontroerende veeg van een snottebel in je nek kreeg en dagen dat zo’n ukkepuk heel aandoenlijk nóg een broodje aan een zinkende eend wil voeren terwijl ik in mijn hoofd een boodschappenlijstje aan het maken was en dagen dat we alle zin en tijd hadden en elk vlindertje en bloempje mooi was..
Gewoon leven met kleine kinderen is genoeg genieten. Ook achteraf.
Maar toen en achteraf ging het niet om de uitstapjes, maar om gewoon leven met het kleine grut erbij. Met goede en slechte dagen. Met dagen waarop alles druk was en tegenzat en je aan het eind van de dag een ontroerende veeg van een snottebel in je nek kreeg en dagen dat zo’n ukkepuk heel aandoenlijk nóg een broodje aan een zinkende eend wil voeren terwijl ik in mijn hoofd een boodschappenlijstje aan het maken was en dagen dat we alle zin en tijd hadden en elk vlindertje en bloempje mooi was..
Gewoon leven met kleine kinderen is genoeg genieten. Ook achteraf.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 10 november 2021 om 19:29
Ik vond 2,5 en 1 jaar een moeilijke combinatie en genoot er toen niet echt van. Wel van de kinderen afzonderlijk, maar samen en ik als enige verzorger vond ik vooral zwaar. Vond ik toen ook, maar dat besef heb ik een stuk meer nu ik anderhalf jaar verder ben en al maanden heel veel genietmomenten heb. Vind 2,5 en 4 echt een topcombi, ze rennen achter elkaar aan in het bos, racen door de plassen met fietsen, maken Duplo kastelen en brandweerauto’s etc. Echt heel leuk. En vooral omdat ik dat dus niet constant hoef te doen en ze niet alleen maar ruzie hebben (die ze een jaar geleden nog alleen fysiek oplosten). Dus ik zou zeggen: heb geduld en verwacht niet teveel van jezelf. Je mag het best zwaar vinden en niet zo genieten. Het ís ook zwaar, zo’n klein leeftijdsverschil.
woensdag 10 november 2021 om 20:01
Toen mijn oudste kinderen klein waren was mijn man terminaal ziek. Ik heb er dus weinig van genoten en heb best wel wat dingen gewoon gemist omdat ik, zeker op het laatst, soms meer met mijn man bezig was.
Dus toen ik hertrouwde en we besloten samen een kind te krijgen nam ik me bewust voor om er echt van te genieten. Dat lukte grotendeels ook wel. Ik heb de eerste twee jaar met de derde echt de tijd kunnen nemen om te genieten van die periode. Toen kregen we nog een kindje samen (mijn vierde dus) en dat veranderde het toch enorm. Vanaf dat moment vond ik het een stuk minder leuk en genieten want de aandacht verdelen tussen een baby en peuter (en nog twee tieners) vond ik vrij lastig. Ik was meer bezig met zorgen en regelen. Ook uitjes en zo met de twee kleintjes waren een stuk lastiger. Ik had (heb) vaak het gevoel te kort te komen. Nu de vierde 2 is (en de derde 4) vind ik het wat makkelijker worden al overheerst nog steeds wel het gevoel dat ik vooral bezig ben met te zorgen dat ze allebei gezond en heel het eind van de dag halen.
Dus toen ik hertrouwde en we besloten samen een kind te krijgen nam ik me bewust voor om er echt van te genieten. Dat lukte grotendeels ook wel. Ik heb de eerste twee jaar met de derde echt de tijd kunnen nemen om te genieten van die periode. Toen kregen we nog een kindje samen (mijn vierde dus) en dat veranderde het toch enorm. Vanaf dat moment vond ik het een stuk minder leuk en genieten want de aandacht verdelen tussen een baby en peuter (en nog twee tieners) vond ik vrij lastig. Ik was meer bezig met zorgen en regelen. Ook uitjes en zo met de twee kleintjes waren een stuk lastiger. Ik had (heb) vaak het gevoel te kort te komen. Nu de vierde 2 is (en de derde 4) vind ik het wat makkelijker worden al overheerst nog steeds wel het gevoel dat ik vooral bezig ben met te zorgen dat ze allebei gezond en heel het eind van de dag halen.
woensdag 10 november 2021 om 20:05
Ik vind het trouwens echt veel leuker om met 1 kind apart iets te ondernemen dan met allebei tegelijk. Dan kan ik ook echt veel bewuster met het kind bezig zijn en hem/haar in zijn ritme volgen.
(gek genoeg had ik dat bij de oudsten (een tweeling) veel minder, misschien omdat ze dezelfde leeftijd hebben en dus ook meer in dezelfde fase zitten waardoor het makkelijker was om ze allebei mee te nemen & waarschijnlijk ook omdat de situatie gewoon heel anders was door mijn man en hoe we toen leefden.)
(gek genoeg had ik dat bij de oudsten (een tweeling) veel minder, misschien omdat ze dezelfde leeftijd hebben en dus ook meer in dezelfde fase zitten waardoor het makkelijker was om ze allebei mee te nemen & waarschijnlijk ook omdat de situatie gewoon heel anders was door mijn man en hoe we toen leefden.)
donderdag 11 november 2021 om 08:10
Misschien heb je gelijk... Zoals jij het schets is het leven met kinderen ook gewoon... En eigenlijk is juist dat heerlijk!feow schreef: ↑10-11-2021 19:07Ik heb volle bak genoten van de babytijd en peutertijd van mijn kinderen (25, 17 en 14). Ik kijk er ook met heel veel plezier op terug.
Maar toen en achteraf ging het niet om de uitstapjes, maar om gewoon leven met het kleine grut erbij. Met goede en slechte dagen. Met dagen waarop alles druk was en tegenzat en je aan het eind van de dag een ontroerende veeg van een snottebel in je nek kreeg en dagen dat zo’n ukkepuk heel aandoenlijk nóg een broodje aan een zinkende eend wil voeren terwijl ik in mijn hoofd een boodschappenlijstje aan het maken was en dagen dat we alle zin en tijd hadden en elk vlindertje en bloempje mooi was..
Gewoon leven met kleine kinderen is genoeg genieten. Ook achteraf.
donderdag 11 november 2021 om 08:11
Jeetje wat een heftige periode heb je gehad. Wat fijn dat je er een beetje modus in hebt gevonden, maar het zal ongetwijfeld nog wel eens pitig zijn!Valia_1 schreef: ↑10-11-2021 20:01Toen mijn oudste kinderen klein waren was mijn man terminaal ziek. Ik heb er dus weinig van genoten en heb best wel wat dingen gewoon gemist omdat ik, zeker op het laatst, soms meer met mijn man bezig was.
Dus toen ik hertrouwde en we besloten samen een kind te krijgen nam ik me bewust voor om er echt van te genieten. Dat lukte grotendeels ook wel. Ik heb de eerste twee jaar met de derde echt de tijd kunnen nemen om te genieten van die periode. Toen kregen we nog een kindje samen (mijn vierde dus) en dat veranderde het toch enorm. Vanaf dat moment vond ik het een stuk minder leuk en genieten want de aandacht verdelen tussen een baby en peuter (en nog twee tieners) vond ik vrij lastig. Ik was meer bezig met zorgen en regelen. Ook uitjes en zo met de twee kleintjes waren een stuk lastiger. Ik had (heb) vaak het gevoel te kort te komen. Nu de vierde 2 is (en de derde 4) vind ik het wat makkelijker worden al overheerst nog steeds wel het gevoel dat ik vooral bezig ben met te zorgen dat ze allebei gezond en heel het eind van de dag halen.
