Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 26
woensdag 23 december 2020 om 13:06
Ik heb met mijn vriend nog wel eens een gekscherende discussie over onze filmvoorkeuren. Ik ben dol op Star Trek, hij op James Bond. Wij vinden elkaars voorkeur tamelijk onrealistisch 
Werk en identiteit. Het speelt bij mij wel mee, hoewel ik eerder de organisatie waarvoor ik werk benoem dan mijn functie. Denk maar eens aan het praatje wat je houdt als iemand zegt: vertel eens wat over jezelf. Of de bio van mijn insta account.
Ik definieer mij meer met de waarden in mijn leven dan met mijn werk.
Werk en identiteit. Het speelt bij mij wel mee, hoewel ik eerder de organisatie waarvoor ik werk benoem dan mijn functie. Denk maar eens aan het praatje wat je houdt als iemand zegt: vertel eens wat over jezelf. Of de bio van mijn insta account.
Ik definieer mij meer met de waarden in mijn leven dan met mijn werk.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 23 december 2020 om 13:16
Klein ergernisje. RTL boulevard gisteren (sowieso twijfelachtig, I know). Bibi in beeld, want finalist van het Perfecte Plaatje. Redactie vraagt of Waylon trots op haar is. Waylon antwoordt: Natuurlijk, ze heeft mijn kind gebaard. WTF... ze maakt (blijkbaar) mooie foto's en komt ver in een tv competitie en jij begint over een baby?! Dan erken je toch gewoon niet dat je vrouw meer is dan een broedmachine?!
(ondertussen vraag ik me ook af of ie ook zo trots was op de vrouw die zijn eerste kind baarde....)
(ondertussen vraag ik me ook af of ie ook zo trots was op de vrouw die zijn eerste kind baarde....)
doornroosje75 wijzigde dit bericht op 23-12-2020 13:35
0.59% gewijzigd
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 23 december 2020 om 13:27
Als het kind net geboren is en hij net vader is geworden (maar ik begrijp dat hij dus al een kind heeft bij een andere vrouw ook?) dan kan ik me het antwoord het antwoord nog wel voorstellen. Daar zit ie nog in de 'Wauw! Ik ben papa geworden" modus, maar anders behoorlijkDoornroosje75 schreef: ↑23-12-2020 13:16Klein ergernisje. RTL boulevard gisteren (sowieso twijfelachtig, I know). Bibi in beeld, want finalist van het Perfecte Plaatje. Redactie vraagt of Waylon trots op haar is. Waylon antwoordt: Natuurlijk, ze mijn kind gebaard. WTF... ze maakt (blijkbaar) mooie foto's en komt ver in een tv competitie en jij begint over een baby?! Dan erken je toch gewoon niet dat je vrouw meer is dan een broedmachine?!
(ondertussen vraag ik me ook af of ie ook zo trots was op de vrouw die zijn eerste kind baarde....)
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
woensdag 23 december 2020 om 13:30
Aaargh wat een ergenis! Ik keek van de week een Q&A video van een Youtube kookkanaal waar ik graag naar kijk. Daarin vroeg iemand 'hoe combineer je je kanaal met het zijn van moeder en getrouwde vrouw?' Heeft er ooooooit iemand aan een man gevraagd 'hoe combineer je je werk met het zijn van een vader en getrouwde man????'Doornroosje75 schreef: ↑23-12-2020 13:16Klein ergernisje. RTL boulevard gisteren (sowieso twijfelachtig, I know). Bibi in beeld, want finalist van het Perfecte Plaatje. Redactie vraagt of Waylon trots op haar is. Waylon antwoordt: Natuurlijk, ze mijn kind gebaard. WTF... ze maakt (blijkbaar) mooie foto's en komt ver in een tv competitie en jij begint over een baby?! Dan erken je toch gewoon niet dat je vrouw meer is dan een broedmachine?!
(ondertussen vraag ik me ook af of ie ook zo trots was op de vrouw die zijn eerste kind baarde....)
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 23 december 2020 om 13:35
Ja, wat je vriendin voelt, dat voel ik ook. Wat praat je lief over haar. Fijn om het van de andere kant te lezen, van iemand die 'gewoon normaal' isSkadí schreef: ↑23-12-2020 10:20
@Rookgordijn1 ik heb een vriendin die is afgekeurd. Ik zie haar hier al jaren mee worstelen. Haar verwachtingen waren altijd hoog en dat leerde zij ook zo van haar ouders. Op school was zij altijd één van de slimmere kinderen die goed leek mee te komen. Ze is al jaren bezig met het verwerken van het feit dat ze dus niet 'normaal' mee kan komen plus de eeuwige teleurstelling van haar ouders die het allemaal niet willen/kunnen begrijpen. Ze heeft een tijdje vrijwilligerswerk gedaan, maar ze vindt het moeilijk om zich hier helemaal voor in te zetten, omdat ze voor haar gevoel vreselijk heeft gefaald.
Ik weet niet zo goed waarom ik je dit verhaal vertel. Ze is voor mij een hele goeie vriendin waar ik vreselijk mee kan lachen. Ze probeert het altijd weer opnieuw ondanks de mentale last die ze ervaart. Ik word altijd heel blij van haar aanwezigheidik vind het vervelend voor je dat je het gevoel soms hebt dat je niet leuk genoeg bent.
Ik herken trouwens heel erg wat je schrijft over dat je individuele mensen leuk vindt, maar de mensheid op zich niet. Dat is iets waar ik ook vaak over nadenk
En ik ben het met je eens dat Dianaf zich altijd goed uit weet te drukken
woensdag 23 december 2020 om 13:43
Jammer dat het soms eentonig is. Wil je hier wel blijven?hondenmens schreef: ↑23-12-2020 11:54Het wisselt of ik er blij mee ben. Soms is er redelijk afwisseling in een week en dan weer eentonig. Soms is er helemaal geen werk en dan zit je gewoon je tijd uit. Of je moet gaan schoonmaken, dat doe ik echt niet graag. Ten 1e omdat ik sommige dingen daar te vies vind om aan te raken, maar ook omdat er dan geen duidelijke taakverdeling is.
Ik heb binnen dat bedrijf ook eens een administratieve functie gehad. Maar daar was structuur heel ver te zoeken. Ik werd steeds van het kastje naar de muur gestuurd. Daarna was er een werkje voor mij gecreëerd. De archiefkast van het bedrijf, documenten scannen. Dat ging wel goed, maar toen ik ermee klaar was hadden ze niks meer voor me.
woensdag 23 december 2020 om 13:51
Uitdaging voor 2021: vraag aan een man hoe hij dit doet!Skadí schreef: ↑23-12-2020 13:30Aaargh wat een ergenis! Ik keek van de week een Q&A video van een Youtube kookkanaal waar ik graag naar kijk. Daarin vroeg iemand 'hoe combineer je je kanaal met het zijn van moeder en getrouwde vrouw?' Heeft er ooooooit iemand aan een man gevraagd 'hoe combineer je je werk met het zijn van een vader en getrouwde man????'
Ah... wat een lieve complimenten over mijn schrijfvaardigheden.
Fijn om te horen dat het ook nog een beetje logisch is en niet alleen veeeel. 
Ik ben via het ouderenfonds in contact gekomen met een paar oudere mensen. Ik schrijf ze regelmatig brieven en kaartjes. Vorige week kreeg ik van één van hen het bericht dat diegene voor euthanasie heeft gekozen. Het was een super lieve brief waarin ik bedankt werd voor alles wat ik gedaan heb. Ik heb absoluut begrip voor de keuze, want er was geen kwaliteit van leven meer, want diegene kon eigenlijk niets meer doen dat leuk gevonden was, puur door fysieke beperkingen en daardoor ook eenzaamheid en een gevoel van nutteloosheid. De ergste schok is nu wel voorbij, maar tjee...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 23 december 2020 om 13:54
woensdag 23 december 2020 om 13:59
Heel mijn leven dit doen niet. Ik zou best gedetacheerd willen worden, als het maar passend werk is. Dat heb ik ook aangegeven bij mijn baas. Het doel is zoveel mogelijk mensen te detacheren. Zijn voorstel was om eerst wat anderen proberen te detacheren en kijken hoe het hen vergaat. En volgend jaar eens voor mij gaan kijken. Ik zit niet op een schopstoel. Het is niet dat ik er perse weg MOET. Meer van: het zou toch leuk zijn als...
woensdag 23 december 2020 om 14:06
Suf hè hoe je je aan mensen kunt hechten die je nooit gezien hebt. In het afgelopen jaar zijn er meerdere mensen overleden, maar weet je, op een normale manier. Zelf iemand die ik al mijn hele leven kende, maar die man was ook dik in de 80 en begon ook te dementeren. Ik vond het wel erg, maar ik was veel minder van streek.
Dit contact was trouwens van vergelijkbare leeftijd. Dit was een heel fijn contact en we klikte heel erg . Diegene had geen partner en kinderen (ook nooit gehad), was altijd onwijs zelfstandig geweest (lees in de jaren 70 gewoon in je eentje met de auto naar Frankrijk), super leuke hobby's. Echt veel gemeen. De schok was ook een beetje van, tjee, dat kan ik ook ooit zijn. Hopelijk ben ik tzt ook zo dapper om deze keuze te maken, ipv mijn tijd maar uit te zitten.
Dit contact was trouwens van vergelijkbare leeftijd. Dit was een heel fijn contact en we klikte heel erg . Diegene had geen partner en kinderen (ook nooit gehad), was altijd onwijs zelfstandig geweest (lees in de jaren 70 gewoon in je eentje met de auto naar Frankrijk), super leuke hobby's. Echt veel gemeen. De schok was ook een beetje van, tjee, dat kan ik ook ooit zijn. Hopelijk ben ik tzt ook zo dapper om deze keuze te maken, ipv mijn tijd maar uit te zitten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 23 december 2020 om 14:36
Bedankt. Het is ook echt zo'n dubbel gevoel.
Ik heb al jaren penvriendinnen, de meesten van mijn eigen leeftijd. Dat zijn ook gewoon vriendinnen voor mij. Je bouwt toch wel een goede band op met diegenen.
Ik heb al jaren penvriendinnen, de meesten van mijn eigen leeftijd. Dat zijn ook gewoon vriendinnen voor mij. Je bouwt toch wel een goede band op met diegenen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 23 december 2020 om 14:50
Ik heb 't de afgelopen weken moeilijk gehad met de vermissing en uiteindelijk dood van de 75-jarige Rob van Berkel. Dat verhaal raakte me enorm. Zo erg voor die familie dat hun man/vader even een kaartje ging posten en niet meer thuis kwam. Eergisteren is zijn lichaam gevonden in een rivier. Zo zielig voor die mensen.
woensdag 23 december 2020 om 14:53
Echt heel naar.
woensdag 23 december 2020 om 17:28
Ik wilde trouwens nog vragen welk veld dat dan is. Soms overweeg ik een studie tot sociaal werker te volgen. Omdat dat in lijn ligt met het vrijwilligerswerk dat ik doe. Ik ben afgekeurd maar heb het idee dat ik best kan werken. Niet als ik nu aan de slag ga en een baantje ver onder mijn niveau moet doen wegens gebrek aan diploma. Daarom zou ik graag een studie volgens zodat ik betere kansen heb.
Aan de ene kant weet ik dat ik er goed in ben, sociaal werk. Aan de andere kant weet ik niet of ik er zin in heb om er mijn werk van te maken om altijd maar met problematische gevallen bezig te zijn. En dan ook nog eens vier jaar terug aan de studie, pfff. En eigenlijk hou ik meer van de natuur dan van mensen. Natuur, milieu en duurzaamheid heeft mijn interesse. Ergens heb ik gelezen dat er vrijwilligers worden gezocht om met mensen in de stad het gesprek aan te gaan over klimaatverandering, om zorgen en ideeën te verzamelen en dit bij de politiek onder de aandacht te brengen. Ook interessant.
Eigenlijk lijkt het me ook wel leuk een beroep te hebben waarvoor je een bepaalde vaardigheid nodig hebt. Schoenmaker ofzo. Hondentrimmer of paardenmasseur. Boomverzorger. En als kind wilde ik onder andere beroepsduiker worden.
Je zegt ergens ook nog iets over hobby's. Als kind tekende ik heel graag. Zat hele avonden allerlei personages te bedenken voor de strip die ik later zou gaan tekenen. Nu raak ik vooral gefrustreerd dat het er niet uit komt zoals ik het in mijn hoofd heb. Jammer want als ik in de flow zit, dan kan ik echt genieten van dat gepriegel met een potlood.
Ik heb een idee voor een tattoo in mijn hoofd, misschien moet ik dan eens gaan tekenen.
Sorry ik heb geen vrienden om al deze overpeinzingen mee te delen
woensdag 23 december 2020 om 18:01
@Rookgordijn1 ik lees graag je overpeinzingen en andere dingen die je wil delen, dus bied geen excuses aan!
Ik werk in de juridische wereld. Het is dus niet zingevend in de zin van dat ik iets bijdraag aan de mensheid, maar voor de mensen die ik bijsta heel belangrijk. Ik heb mensen om mij heen die bijvoorbeeld in de wetenschap werken. Ik vind het prachtig om erover te horen, maar ik hoor ook de onzekerheden. Een andere kennis van mij werkt in een lab en doet onderzoek. In de praktijk vind ik het tegenvallen wat dat inhoudt (van wat ik van hem hoor). Mijn punt is meer dat ik andere verwachtingen had van bepaalde velden, maar natuurlijk zijn dit alleen verhalen die ik hoor van mensen om mij heen. Ik zal het nooit zeker weten.
Zoals ik zei draag ik niks bij aan de mensheid, maar ik sta mensen bij in moeilijke perioden van hun leven. Ik vind het heel zinvol om mensen te ondersteunen, goed - juridisch - werk af te leveren en zaken tot een 'goed' einde te brengen. Ik heb zoveel fijne berichten gehad van mensen die mij na een lange tijd contacten. Het klinkt heel cheesy maar iets voor een ander kunnen betekenen maakt mij gewoon blij.
Ik werk in de juridische wereld. Het is dus niet zingevend in de zin van dat ik iets bijdraag aan de mensheid, maar voor de mensen die ik bijsta heel belangrijk. Ik heb mensen om mij heen die bijvoorbeeld in de wetenschap werken. Ik vind het prachtig om erover te horen, maar ik hoor ook de onzekerheden. Een andere kennis van mij werkt in een lab en doet onderzoek. In de praktijk vind ik het tegenvallen wat dat inhoudt (van wat ik van hem hoor). Mijn punt is meer dat ik andere verwachtingen had van bepaalde velden, maar natuurlijk zijn dit alleen verhalen die ik hoor van mensen om mij heen. Ik zal het nooit zeker weten.
Zoals ik zei draag ik niks bij aan de mensheid, maar ik sta mensen bij in moeilijke perioden van hun leven. Ik vind het heel zinvol om mensen te ondersteunen, goed - juridisch - werk af te leveren en zaken tot een 'goed' einde te brengen. Ik heb zoveel fijne berichten gehad van mensen die mij na een lange tijd contacten. Het klinkt heel cheesy maar iets voor een ander kunnen betekenen maakt mij gewoon blij.
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 23 december 2020 om 18:11
Op zich leek het mij ook altijd leuk om een baan te hebben op het sociale vlak. Ik vind het namelijk wel leuk om met mensen bezig te zijn. Vroeger dacht ik aan zoiets als psycholoog, maar ook iets als budgetcoach lijkt mij leuk/zinnig. Het punt is dat ik geen zin heb om steeds bezig te moeten zijn met een ander zijn problemen. Ook een reden waarom ik nooit bijvoorbeeld arts of zo heb willen worden.
Ook dat over een echt vak uit kunnen oefenen herken ik wel. Dat als je klaar bent je dan kunt zeggen, kijk die tafel of zo heb ik gemaakt. Aan de andere kant ben ik een realist, op lang termijn is dat niets voor mij omdat er niet genoeg mentale uitdaging in zit.
Soms lijkt het mij best leuk om een ander beroep uit te kiezen, maar ik weet niet of ik zin heb om weer onderaan de ladder te beginnen. Aan de andere kant, ik ben nog super jong, ik moet nog wel 40 jaar.
Rookgordijn, voor jou geldt dat natuurlijk ook. Je bent nog jong. Vier jaar lijkt misschien wel veel, maar misschien voorkom je dan wel dat je teveel van jezelf gaat vragen. Je kunt het ook via thuisstudie of deeltijdstudie doen. En misschien krijg je wel vrijstellingen op basis van vorige/vooropleiding/middelbare school.
Ook dat over een echt vak uit kunnen oefenen herken ik wel. Dat als je klaar bent je dan kunt zeggen, kijk die tafel of zo heb ik gemaakt. Aan de andere kant ben ik een realist, op lang termijn is dat niets voor mij omdat er niet genoeg mentale uitdaging in zit.
Soms lijkt het mij best leuk om een ander beroep uit te kiezen, maar ik weet niet of ik zin heb om weer onderaan de ladder te beginnen. Aan de andere kant, ik ben nog super jong, ik moet nog wel 40 jaar.
Rookgordijn, voor jou geldt dat natuurlijk ook. Je bent nog jong. Vier jaar lijkt misschien wel veel, maar misschien voorkom je dan wel dat je teveel van jezelf gaat vragen. Je kunt het ook via thuisstudie of deeltijdstudie doen. En misschien krijg je wel vrijstellingen op basis van vorige/vooropleiding/middelbare school.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 23 december 2020 om 18:23
Ik werk wel voor een organisatie die mensen helpt, maar voer zelf niet één van de kerntaken uit. Ik help / begeleid dus niet zelf mensen met problemen. Dat doen mijn collega's. Dat vind ik fijn: ik heb het gevoel dat mijn werk ertoe doet, zonder steeds middenin de problemen van andere mensen te zitten.
Wel twijfel ik regelmatig of ik mijn vak nog 25 jaar wil uitvoeren. En wat dan wel als dit het niet meer is? Weer onderaan beginnen? Wat doet dat met de zekerheden die ik nu heb? (voor zover er zekerheden bestaan natuurlijk...)
Wel twijfel ik regelmatig of ik mijn vak nog 25 jaar wil uitvoeren. En wat dan wel als dit het niet meer is? Weer onderaan beginnen? Wat doet dat met de zekerheden die ik nu heb? (voor zover er zekerheden bestaan natuurlijk...)
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 23 december 2020 om 18:50
Doornroosje, als ik naar mijn eigen werk kijk (accountancy), heeft mijn werk best wel een meerwaarde voor mensen. Administratieve dingen vinden de meeste ondernemers gewoon niet leuk. Ik vind het contact met klanten heel fijn, want ik krijg vaak te horen dat ik goed meedenk, dingen goed uitleg en oprecht geinteresseerd over kom (ben ik ook hoor).
De grote drama's (gedoe met scheidingen, betalingsproblemen, geneuzel over facturen, overlijdens ed) komen voor de rekening van mijn leidinggevende. Dat scheelt wel.
Maar inderdaad nog 20 jaar dit werk doen. Pft... ik kan mij nog geen eens voorstellen om dit werk 20 jaar achter elkaar te doen. Ik heb best veel collega's die al 20 jaar bij hetzelfde bedrijf zitten en al jaren in dezelfde functie. Ik ben er een paar keer uit geweest ivm verhuizingen, geen werk kunnen vinden, tijdelijk iets anders gaan doen. Ik zie mijzelf dus niet op de administratie van een bedrijf werken, ook niet als hoofd of zo. Veel te saai. En doordat ik een paar keer moest wisselen is het allemaal wel interessant gebleven. Maar of dat over 5 jaar nog steeds bij mijn huidige werkgever is.
Weet je wat mij ook nog wel interessant lijkt, in de richting van dietist. Ik weet alleen niet of ik daar geschikt voor ben. Het lijkt mij fijn als ik bij een dietist zou komen, dat het ook best prettig is als zo iemand een beetje begrijpt hoe lastig het kan zijn. En die ervaring heb ik (gelukkig) dus niet. Zou je zo iemand dan betrouwbaar vinden?
De grote drama's (gedoe met scheidingen, betalingsproblemen, geneuzel over facturen, overlijdens ed) komen voor de rekening van mijn leidinggevende. Dat scheelt wel.
Maar inderdaad nog 20 jaar dit werk doen. Pft... ik kan mij nog geen eens voorstellen om dit werk 20 jaar achter elkaar te doen. Ik heb best veel collega's die al 20 jaar bij hetzelfde bedrijf zitten en al jaren in dezelfde functie. Ik ben er een paar keer uit geweest ivm verhuizingen, geen werk kunnen vinden, tijdelijk iets anders gaan doen. Ik zie mijzelf dus niet op de administratie van een bedrijf werken, ook niet als hoofd of zo. Veel te saai. En doordat ik een paar keer moest wisselen is het allemaal wel interessant gebleven. Maar of dat over 5 jaar nog steeds bij mijn huidige werkgever is.
Weet je wat mij ook nog wel interessant lijkt, in de richting van dietist. Ik weet alleen niet of ik daar geschikt voor ben. Het lijkt mij fijn als ik bij een dietist zou komen, dat het ook best prettig is als zo iemand een beetje begrijpt hoe lastig het kan zijn. En die ervaring heb ik (gelukkig) dus niet. Zou je zo iemand dan betrouwbaar vinden?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 23 december 2020 om 19:28
Lief!
Nee hoor, dat klinkt helemaal niet cheesy. Ik begrijp helemaal dat je goede energie krijgt van dit werk! Dat is wat ik ook altijd heb gezocht in mijn vrijwilligerswerk: Iets voor een ander kunnen betekenen.Skadí schreef: ↑23-12-2020 18:01Ik werk in de juridische wereld. Het is dus niet zingevend in de zin van dat ik iets bijdraag aan de mensheid, maar voor de mensen die ik bijsta heel belangrijk. Ik heb mensen om mij heen die bijvoorbeeld in de wetenschap werken. Ik vind het prachtig om erover te horen, maar ik hoor ook de onzekerheden. Een andere kennis van mij werkt in een lab en doet onderzoek. In de praktijk vind ik het tegenvallen wat dat inhoudt (van wat ik van hem hoor). Mijn punt is meer dat ik andere verwachtingen had van bepaalde velden, maar natuurlijk zijn dit alleen verhalen die ik hoor van mensen om mij heen. Ik zal het nooit zeker weten.
Zoals ik zei draag ik niks bij aan de mensheid, maar ik sta mensen bij in moeilijke perioden van hun leven. Ik vind het heel zinvol om mensen te ondersteunen, goed - juridisch - werk af te leveren en zaken tot een 'goed' einde te brengen. Ik heb zoveel fijne berichten gehad van mensen die mij na een lange tijd contacten. Het klinkt heel cheesy maar iets voor een ander kunnen betekenen maakt mij gewoon blij.
Misschien draag je niks bij aan de mensheid maar wel in het leven van mensen. Heel waardevol.
anoniem_63c1db6b0b36d wijzigde dit bericht op 23-12-2020 19:34
2.50% gewijzigd
woensdag 23 december 2020 om 19:33
Behalve als je die tafels ook nog zelf gaat ontwerpen en slimme oplossingen gaat bedenken voor kleine eetkamers
Mentale uitdaging vind ik ook wel belangrijk. Voor mezelf geldt echter dat mijn hoofd dat soms niet toelaat. Dan vind ik het juist heerlijk om down to earth met iets simpels, liefst in de natuur, bezig te zijn.
Mentale uitdaging zou voor mij ook dmv bijvoorbeeld een taalcursus kunnen. Vind ik erg leuk maar omdat het puur voor mezelf is, zit er geen druk achter.
