Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28
zondag 30 januari 2022 om 09:47
RickDalton schreef: ↑29-01-2022 13:59Leuk!
Hier op de bank hangen het hele weekend. heb gisteren een bevriend stel geholpen met verhuizen (4 vrachtwagens vol met spullen!) ben echt compleet af.
Zondagmiddag gaan we een weekendje weg regelen op Vlieland. we hebben een nieuwe tandenborstel gekocht en willen deze dan graag uitproberen hebben we tegen elkaar gezegd
Ik dacht dat wij alleen dat soort idiote gesprekken hebben.
zondag 30 januari 2022 om 22:02
Aaaargh… ik zit het programma ‘Ontvoerd’ te kijken. Er was al sprake van een waardeloze relatie met mishandeling en toen dacht de vrouw: Goh laten we een kind nemen, dat verbetert de relatie vast.
Kind is getuige geweest van mishandelingen, stoelen die door de kamer vlogen, vaders die moeders met een schaar te lijf ging. En einde van het liedje is dat vader kind heeft ontvoerd naar Turkije.
In zo’n situatie kinderen krijgen… het zou bij wet verboden moeten zijn. Ik kan daar echt woest van worden.
Kind is getuige geweest van mishandelingen, stoelen die door de kamer vlogen, vaders die moeders met een schaar te lijf ging. En einde van het liedje is dat vader kind heeft ontvoerd naar Turkije.
In zo’n situatie kinderen krijgen… het zou bij wet verboden moeten zijn. Ik kan daar echt woest van worden.
zondag 30 januari 2022 om 23:28
dit. 100%RickDalton schreef: ↑24-01-2022 18:49argh! het is die muts 'tessa' weer, typische naam voor een moedertje
die doos tikt allee maar columns met deze inhoud om ze 'herkenbaar mogelijk' te blijven voor die andere huismoekes die NL rijk is.
waarom geven deze mensen niet gewoon toe dat kids krijgen de grootste fout is die ze hadden kunnen maken, dat het je 18 jaar + van je leven kost, je ruzie met je partner krijgt (40% kans op een echtscheiding met kids!) geen seksleven meer hebt en het hele huishouden ontdaan is van enige spontaniteit.
en dan vergeet ik nog dat je 1x per jaar met de kids in de auto naar zuid Frankrijk moet om op een 'kindvriendelijke' camping (=hell op aarde) door te brengen met de 2 'bloedjes' (roepnaam: lucifer en Beëlzebub, straight from hell) alwaar je zelf wegkwijnt in de verveling.
exit carriere, exit relatie, financieel zit je aan de grond maar 'je krijgt er zoveel voor terug'
ondertussen heeft mij in 20 jaar tijd nog nooit iemand goed kunnen uitleggen wat dat dan precies is. als ik uitga wat dat is van alle mannen die ik spreek dan is dat 0, nop, nada. want 90% van de mannen die ik spreek geeft gewoon toe (!) dat ze en fout hebben gemaakt.
maandag 31 januari 2022 om 07:33
Waardeloos om onder zulke omstandigheden voor een kind te kiezen. Vreselijk om daarin op te groeien.
Over dat verhaal van Rick: ik heb een tijd geleden een wat langere cursus gedaan voor werk waar veel mannen aan deelnamen. Veel daarvan zeurden ook vaak tegen elkaar (en helaas tegen mij) over het drukke leven met kinderen. Zo onaantrekkelijk zulke mannen. Je kiest ervoor dus je gaat ervoor klaar. Beetje op kantoor zeuren over je leven thuis. Getverdemme. Aan mij hebben ze niks in zo een gesprek omdat ik aangeef dat ze er zelf voor hebben gekozen en dat ik het als partner niet zou accepteren als mijn man zo zou zeuren tegen collega's. Waarschijnlijk weten al die partners dat niet, maar toch. Zo laag bij de grond.
Over dat verhaal van Rick: ik heb een tijd geleden een wat langere cursus gedaan voor werk waar veel mannen aan deelnamen. Veel daarvan zeurden ook vaak tegen elkaar (en helaas tegen mij) over het drukke leven met kinderen. Zo onaantrekkelijk zulke mannen. Je kiest ervoor dus je gaat ervoor klaar. Beetje op kantoor zeuren over je leven thuis. Getverdemme. Aan mij hebben ze niks in zo een gesprek omdat ik aangeef dat ze er zelf voor hebben gekozen en dat ik het als partner niet zou accepteren als mijn man zo zou zeuren tegen collega's. Waarschijnlijk weten al die partners dat niet, maar toch. Zo laag bij de grond.
Emboldened by the flame of ambition
maandag 31 januari 2022 om 08:09
maandag 31 januari 2022 om 09:37
Wie van jullie heeft hier mede geen kinderen vanwege de gevolgen die dat met name op een vrouw heeft? Vroeg ik me eens af.
Hier bedoel ik mee dat als dingen vanuit emancipatie oogpunt beter geregeld zouden zijn, had je het dan misschien wél overwogen? Of langer over de beslissing nagedacht?
Wat bedoel ik hiermee? Dingen als: gratis en goede kinderopvang, geen onuitgesproken verwachting naar vrouwen voor meer zorg, man doet vanzelfsprekend evenveel qua zorg en huishouden, geen nadelig gevolg op carrière, geen afhankelijke positie van veel moeders, goede pijnbestrijding bij bevalling, geen verwachtingen omtrent per sé borstvoeding en andere invullingen van moederrol, geen (voor)oordelen over vrouwen die moeder zijn, en dat soort dingen. Als dat zo zou zijn (wat nu dus niet zo is).
Hoe kijk je hier als kindvrije tegenaan? Ook naar vriendinnen met kinderen bijvoorbeeld?
Hier bedoel ik mee dat als dingen vanuit emancipatie oogpunt beter geregeld zouden zijn, had je het dan misschien wél overwogen? Of langer over de beslissing nagedacht?
Wat bedoel ik hiermee? Dingen als: gratis en goede kinderopvang, geen onuitgesproken verwachting naar vrouwen voor meer zorg, man doet vanzelfsprekend evenveel qua zorg en huishouden, geen nadelig gevolg op carrière, geen afhankelijke positie van veel moeders, goede pijnbestrijding bij bevalling, geen verwachtingen omtrent per sé borstvoeding en andere invullingen van moederrol, geen (voor)oordelen over vrouwen die moeder zijn, en dat soort dingen. Als dat zo zou zijn (wat nu dus niet zo is).
Hoe kijk je hier als kindvrije tegenaan? Ook naar vriendinnen met kinderen bijvoorbeeld?
maandag 31 januari 2022 om 09:45
Nee, ook dan niet. Ik wil namelijk geen kind.
Het is niet: ik wil een kind maar reden X dus wil ik het niet, maar als X er niet was dan wilde ik het wel.
Het is: ik wil geen kind, omdat ik het niet wil. Net als dat ik ook geen zeilboot, groene bikini, vakantie naar Tibet wil. Ik wil het gewoon niet. Het boeit mij niet.
Het is niet: ik wil een kind maar reden X dus wil ik het niet, maar als X er niet was dan wilde ik het wel.
Het is: ik wil geen kind, omdat ik het niet wil. Net als dat ik ook geen zeilboot, groene bikini, vakantie naar Tibet wil. Ik wil het gewoon niet. Het boeit mij niet.
Emboldened by the flame of ambition
maandag 31 januari 2022 om 09:48
maandag 31 januari 2022 om 09:50
Reden voor mijn vraag is ook omdat dit bij mijzelf wel een grote rol heeft gespeeld. Ik vond heel lang de kosten als het ware niet tegen de baten opwegen (bijvoorbeeld waarom zou je jezelf een pijnlijke bevalling willen aandoen met alle complicaties van dien zonder mogelijkheid op pijnbestrijding?), maar uiteindelijk heb ik nu 1 kind. Ik zou er ook niet meer willen vanwege deze redenen naast dat ik denk dat er overbevolking is en iedereen maar beter geen of maar 1 kind zou nemen.
maandag 31 januari 2022 om 09:52
Als ik een kind zou willen, dan zou ik het er denk ik voor over hebben (de bevalling en al het gedoe erna). Om een kind te willen moet je echter een verlangen hebben. Je wilt dat ervaren, je mist iets.
Ik heb dat niet. Geen verlangen of nieuwsgierigheid. Ik ben al waar ik wil zijn
Ik heb dat niet. Geen verlangen of nieuwsgierigheid. Ik ben al waar ik wil zijn
Emboldened by the flame of ambition
maandag 31 januari 2022 om 10:07
Ik wil geen kind omdat ik geen kind wil. Ik heb dat echt bij mezelf nagegaan, of er niet ergens toch een latente wens verscholen lag. Maar die is er niet. Wat Skadi zegt, ik heb geen verlangen naar een kind en ben ook niet nieuwsgierig naar hoe het leven met kinderen zou zijn.
Als ik wel een kinderwens zou hebben, zou voor mij voornamelijk de taakverdeling tussen man en mij belangrijk zijn. Man en ik werken allebei al 4 dagen en dat zou ik zo willen houden. Voor veroordeling en vooroordelen ben ik niet zo gevoelig, dus dat zou me niks kunnen schelen. En kosten voor kinderopvang; tsjah je wilt kinderen, die kosten geld. Dat moet je gewoon meewegen in de beslissing en als je dat niet wilt of kunt betalen, dan krijg je maar geen kinderen.
Als ik wel een kinderwens zou hebben, zou voor mij voornamelijk de taakverdeling tussen man en mij belangrijk zijn. Man en ik werken allebei al 4 dagen en dat zou ik zo willen houden. Voor veroordeling en vooroordelen ben ik niet zo gevoelig, dus dat zou me niks kunnen schelen. En kosten voor kinderopvang; tsjah je wilt kinderen, die kosten geld. Dat moet je gewoon meewegen in de beslissing en als je dat niet wilt of kunt betalen, dan krijg je maar geen kinderen.
maandag 31 januari 2022 om 10:30
Vinden jullie het wel eens lastig dat 'iedereen om je heen kinderen lijkt te krijgen'? Ik ben nu bijna 32 en het is echt losgebroken in mijn familie/kennissenkring. 'T gaat bijna nergens anders meer over. Ik ben hartstikke blij voor ze, maar vind het lastig dat het nergens anders meer over gaat dan zwangerschappen, borstvoeding, poep van het desbetreffende kind en omrollen 
maandag 31 januari 2022 om 10:41
Leuk jullie reacties te horen.MissPiglet schreef: ↑31-01-2022 10:07Ik wil geen kind omdat ik geen kind wil. Ik heb dat echt bij mezelf nagegaan, of er niet ergens toch een latente wens verscholen lag. Maar die is er niet. Wat Skadi zegt, ik heb geen verlangen naar een kind en ben ook niet nieuwsgierig naar hoe het leven met kinderen zou zijn.
Als ik wel een kinderwens zou hebben, zou voor mij voornamelijk de taakverdeling tussen man en mij belangrijk zijn. Man en ik werken allebei al 4 dagen en dat zou ik zo willen houden. Voor veroordeling en vooroordelen ben ik niet zo gevoelig, dus dat zou me niks kunnen schelen. En kosten voor kinderopvang; tsjah je wilt kinderen, die kosten geld. Dat moet je gewoon meewegen in de beslissing en als je dat niet wilt of kunt betalen, dan krijg je maar geen kinderen.
Wat betreft de kinderopvang: ja daar heb je een punt. Maar de kwaliteit is ook beroerd. Het is inflexibel, niet ingericht op twee werkende partners. En de kosten zijn wel vaak een reden dat “de vrouw dan maar stopt”. Je zou ergens ook kunnen zeggen dat het een maatschappelijke voorziening is omdat kinderen ook nodig zijn, misschien niet zoveel als eerst maar helemaal zonder kinderen krijg je als maatschappij ook een probleem.
maandag 31 januari 2022 om 11:23
Dat je als vrouw vaak de Sjaak bent als er kinderen komen, maakt het moederschap voor mij zeker wel minder aantrekkelijk. Maar ook zonder die ongelijkwaardige verdeling, zou ik geen kinderwens hebben. Net zoals mijn vriend geen kinderwens heeft, zeg maar 
Inmiddels ben ik op een leeftijd dat er om mij heen geen kinderen meer geboren worden. Vriendinnen hebben (pre)pubers en in de vriendenkring van mijn vriend zijn de kids vaak al volwassen. Dat is vaak een verademing! Gesprekken over hun kinderen gaan dan vaak over hun opleiding, loopbaan etc. Toch iets interessanter dan peutergeneuzel
Afgelopen weekend kreeg ik wel een wat onprettig gevoel. Kon er niet echt de vinger opleggen. We waren met twee andere stellen, die reeds volwassen kinderen hadden. Gesprek ging over familie; hun eigen ouders, broers en zussen. En hun kinderen en diens partners en eventuele kinderen. Dat ze merken dat het contact met hun oorspronkelijke kerngezin veranderde (verminderde) nu hun eigen gezin zich uitbreidde. Best een neutrale constatering en waarschijnlijk ook best een logische ontwikkeling. Ik hield me maar buiten het gesprek. Ik kan er immers niet over mee praten. Tegelijkertijd werd ik wat verdrietig, omdat mijn oorspronkelijke kerngezin sowieso aan diggelen is. Ineens werd ik me heel erg bewust dat ik geen onderdeel ben van een warme, gezellige familie. Het zal dat laatste glas wijn geweest zijn, waardoor het zo bij me binnenkwam... Normaal gesproken ben ik immers
tamelijk tevreden met mijn leven en zelf verkozen 'gezinssamenstelling'.
Ergens in hetzelfde gesprek maakte één van de aanwezigen de opmerking 'Als ouder ben je zo gelukkig als je minst gelukkige kind.'. Waarop ik er in gooide: 'Dat lijkt me nou een prima argument om er niet aan te beginnen!'
Inmiddels ben ik op een leeftijd dat er om mij heen geen kinderen meer geboren worden. Vriendinnen hebben (pre)pubers en in de vriendenkring van mijn vriend zijn de kids vaak al volwassen. Dat is vaak een verademing! Gesprekken over hun kinderen gaan dan vaak over hun opleiding, loopbaan etc. Toch iets interessanter dan peutergeneuzel
Afgelopen weekend kreeg ik wel een wat onprettig gevoel. Kon er niet echt de vinger opleggen. We waren met twee andere stellen, die reeds volwassen kinderen hadden. Gesprek ging over familie; hun eigen ouders, broers en zussen. En hun kinderen en diens partners en eventuele kinderen. Dat ze merken dat het contact met hun oorspronkelijke kerngezin veranderde (verminderde) nu hun eigen gezin zich uitbreidde. Best een neutrale constatering en waarschijnlijk ook best een logische ontwikkeling. Ik hield me maar buiten het gesprek. Ik kan er immers niet over mee praten. Tegelijkertijd werd ik wat verdrietig, omdat mijn oorspronkelijke kerngezin sowieso aan diggelen is. Ineens werd ik me heel erg bewust dat ik geen onderdeel ben van een warme, gezellige familie. Het zal dat laatste glas wijn geweest zijn, waardoor het zo bij me binnenkwam... Normaal gesproken ben ik immers
tamelijk tevreden met mijn leven en zelf verkozen 'gezinssamenstelling'. Ergens in hetzelfde gesprek maakte één van de aanwezigen de opmerking 'Als ouder ben je zo gelukkig als je minst gelukkige kind.'. Waarop ik er in gooide: 'Dat lijkt me nou een prima argument om er niet aan te beginnen!'
Ik geloof niet meer in sprookjes.
maandag 31 januari 2022 om 11:25
Ik quote jou, dat scheelt typwerk. Al kreeg ik een miljoen toe, ik wil geen kind.Skadí schreef: ↑31-01-2022 09:45Nee, ook dan niet. Ik wil namelijk geen kind.
Het is niet: ik wil een kind maar reden X dus wil ik het niet, maar als X er niet was dan wilde ik het wel.
Het is: ik wil geen kind, omdat ik het niet wil. Net als dat ik ook geen zeilboot, groene bikini, vakantie naar Tibet wil. Ik wil het gewoon niet. Het boeit mij niet.
Een vakantie naar Tibet zou ik dan wel weer best willen
maandag 31 januari 2022 om 11:37
Ik ben een enorme meelezerT maar zou graag hier meeschrijven zo nu en dan. Zelf heb ik (bewust) geen kinderen en heb al 14 jaar een partner die ook geen kinderwens heeft.
Wat ik lastig vond en vind is dat bijna al mijn vriendinnen wel kinderen hebben en het de afgelopen jaren niet echt veel minder is geworden qua gespreksonderwerp. Vind dat echt vies tegenvallen, zeker nu hun kinderen al echt een stuk ouder zijn had ik verwacht dat de interesse in andere onderwerpen groter zou worden. Het gaat echter helaas nog steeds grotendeels over de kinderen.
Ik heb nog geprobeerd om aansluiting te vinden (ben zelf tenslotte ook kind geweest), maar dat ging echt moeizaam. Voelde me er echt buiten vallen tijdens etentjes ed. Vind het ook niet echt reclame waar het dan over gaat, mn veel gepraat over problemen. Overigens is dit gelukkig wel wat veranderd, anders was ik afgehaakt
Wat ik lastig vond en vind is dat bijna al mijn vriendinnen wel kinderen hebben en het de afgelopen jaren niet echt veel minder is geworden qua gespreksonderwerp. Vind dat echt vies tegenvallen, zeker nu hun kinderen al echt een stuk ouder zijn had ik verwacht dat de interesse in andere onderwerpen groter zou worden. Het gaat echter helaas nog steeds grotendeels over de kinderen.
Ik heb nog geprobeerd om aansluiting te vinden (ben zelf tenslotte ook kind geweest), maar dat ging echt moeizaam. Voelde me er echt buiten vallen tijdens etentjes ed. Vind het ook niet echt reclame waar het dan over gaat, mn veel gepraat over problemen. Overigens is dit gelukkig wel wat veranderd, anders was ik afgehaakt
Hoea, ik ga wel naar het Enge Bos
maandag 31 januari 2022 om 11:39
Doornroosje75 schreef: ↑31-01-2022 11:23
Ergens in hetzelfde gesprek maakte één van de aanwezigen de opmerking 'Als ouder ben je zo gelukkig als je minst gelukkige kind.'. Waarop ik er in gooide: 'Dat lijkt me nou een prima argument om er niet aan te beginnen!'
Hoea, ik ga wel naar het Enge Bos
maandag 31 januari 2022 om 11:45
Vroeger riep ik altijd, als ik later ooit kinderen krijg ga ik het heel anders doen hoor.
Toen ik begin 20 was dacht ik: Kinderen? Leuk, ooit..
Nu ben ik 30 en denk ik: Nee, echt no way.
Ik ben vorig jaar tante geworden en dat vind ik wel leuk, maar ik heb zelf totaal geen behoefte om er 1 op de wereld te zetten, om meerdere redenen trouwens.
Toen ik begin 20 was dacht ik: Kinderen? Leuk, ooit..
Nu ben ik 30 en denk ik: Nee, echt no way.
Ik ben vorig jaar tante geworden en dat vind ik wel leuk, maar ik heb zelf totaal geen behoefte om er 1 op de wereld te zetten, om meerdere redenen trouwens.
maandag 31 januari 2022 om 11:50
Allereerst een knuffel voor Aeon, ben een beetje spuit 11, maar al dat kindvrije gespuis hierzo die schrijft zich het ongans...als je ff niet oplet moet je zo weer tig blz bijlezen.
@Bor de wolf: Ik herken het als zodanig dat de vriendinnen die hier ooit in beeld waren en het alleen maar over de kinderen konden hebben de revue zijn gepasseerd. Wat nu over is een een gevarieerde club waarvan de meeste (toeval?) 1 kind hebben, varierend van lagereschool leeftijd tot aan volwassen, studerend en of het huis uit.
Net zomin als ik alleen maar over 1 onderwerp praat met mijn vriendinnen (bv werk), verwacht ik dat eigenlijk ook van hen.
Iemand hier (volgens mij dianaf) zei heel raak dat er sprake is van mentale armoede als je maar over 1 onderwerp kan praten in groepsverband (in dit geval kinderen) en dat vond ik zo waar.
@Bor de wolf: Ik herken het als zodanig dat de vriendinnen die hier ooit in beeld waren en het alleen maar over de kinderen konden hebben de revue zijn gepasseerd. Wat nu over is een een gevarieerde club waarvan de meeste (toeval?) 1 kind hebben, varierend van lagereschool leeftijd tot aan volwassen, studerend en of het huis uit.
Net zomin als ik alleen maar over 1 onderwerp praat met mijn vriendinnen (bv werk), verwacht ik dat eigenlijk ook van hen.
Iemand hier (volgens mij dianaf) zei heel raak dat er sprake is van mentale armoede als je maar over 1 onderwerp kan praten in groepsverband (in dit geval kinderen) en dat vond ik zo waar.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 31 januari 2022 om 12:22
Ik weet niet of dat toeval is hoor Sprokkelientje. Ik ken echt bijna geen mensen die maar 1 kind hebben, en van die het hebben is het bij een deel ook nog vanwege medische redenen. Ik denk dat mensen die uit vrije keuze maar 1 kind hebben sowieso bewuster erover nadenken en misschien ook meer een leven willen behouden buiten een gezin. Ben natuurlijk bevooroordeeld vanwege mijn eigen ervaring. Dus dat die mensen dan net jouw vrienden zijn lijkt me eigenlijk geen toeval.
maandag 31 januari 2022 om 12:32
Ik ken wel mensen die 1 kind hebben, en ook die praten heel erg veel over hun kind in die groep, op zich ook logisch wanneer kinderen steeds het onderwerp zijn.
Misschien heb ik gewoon pech hoor, ik ken ook niet zoveel mensen zonder kinderen. Het ergste vond ik dat ik zo n beetje genegeerd werd (mn toen de kinderen nog erg jong waren) tijdens gesprekken, dus ook wanneer ik mee probeerde te doen. Gelukkig wel iets minder geworden + heb die contacten in de loop van de tijd wel behoorlijk teruggeschroefd. Moet zeggen dat die groep ook niet echt openstond voor feedback op dat gebied, wel geprobeerd, maar dan werd er snel overheen gepraat of aangebrand gereageerd. Ach het zijn nu meer kennissen, maar wel erg jammer, ik ken ze al heel lang.
Sinds kort een tweetal vrouwen leren kennen die geen kinderen hebben, wat een verademing...
Misschien heb ik gewoon pech hoor, ik ken ook niet zoveel mensen zonder kinderen. Het ergste vond ik dat ik zo n beetje genegeerd werd (mn toen de kinderen nog erg jong waren) tijdens gesprekken, dus ook wanneer ik mee probeerde te doen. Gelukkig wel iets minder geworden + heb die contacten in de loop van de tijd wel behoorlijk teruggeschroefd. Moet zeggen dat die groep ook niet echt openstond voor feedback op dat gebied, wel geprobeerd, maar dan werd er snel overheen gepraat of aangebrand gereageerd. Ach het zijn nu meer kennissen, maar wel erg jammer, ik ken ze al heel lang.
Sinds kort een tweetal vrouwen leren kennen die geen kinderen hebben, wat een verademing...
Hoea, ik ga wel naar het Enge Bos
maandag 31 januari 2022 om 12:40
@Bor de wolf: Ik herken het als zodanig dat de vriendinnen die hier ooit in beeld waren en het alleen maar over de kinderen konden hebben de revue zijn gepasseerd. Wat nu over is een een gevarieerde club waarvan de meeste (toeval?) 1 kind hebben, varierend van lagereschool leeftijd tot aan volwassen, studerend en of het huis uit.
Net zomin als ik alleen maar over 1 onderwerp praat met mijn vriendinnen (bv werk), verwacht ik dat eigenlijk ook van hen.
Iemand hier (volgens mij dianaf) zei heel raak dat er sprake is van mentale armoede als je maar over 1 onderwerp kan praten in groepsverband (in dit geval kinderen) en dat vond ik zo waar.
[/quote]
Ik ben hier nu ook mee bezig: langzamerhand meer gelijkgestemden aan het verzamelen - lees vrienden zonder kinderen (wat overigens geen must is, maar in mijn ervaring daar wel op neerkomt). Overigens is het erg om te zeggen (en teleurstellend), maar ik merk persoonlijk grote verschillen op wanneer ik met mannelijke vrienden praat/sport die kinderen hebben - tov vriendinnen. Die mannen praten er wel over, maar als zijnde een onderdeel in hun leven en niet hun hele leven.
Net zomin als ik alleen maar over 1 onderwerp praat met mijn vriendinnen (bv werk), verwacht ik dat eigenlijk ook van hen.
Iemand hier (volgens mij dianaf) zei heel raak dat er sprake is van mentale armoede als je maar over 1 onderwerp kan praten in groepsverband (in dit geval kinderen) en dat vond ik zo waar.
[/quote]
Ik ben hier nu ook mee bezig: langzamerhand meer gelijkgestemden aan het verzamelen - lees vrienden zonder kinderen (wat overigens geen must is, maar in mijn ervaring daar wel op neerkomt). Overigens is het erg om te zeggen (en teleurstellend), maar ik merk persoonlijk grote verschillen op wanneer ik met mannelijke vrienden praat/sport die kinderen hebben - tov vriendinnen. Die mannen praten er wel over, maar als zijnde een onderdeel in hun leven en niet hun hele leven.
Hoea, ik ga wel naar het Enge Bos
maandag 31 januari 2022 om 12:42
Ik ben hier nu ook mee bezig: langzamerhand meer gelijkgestemden aan het verzamelen - lees vrienden zonder kinderen (wat overigens geen must is, maar in mijn ervaring daar wel op neerkomt). Overigens is het erg om te zeggen (en teleurstellend), maar ik merk persoonlijk grote verschillen op wanneer ik met mannelijke vrienden praat/sport die kinderen hebben - tov vriendinnen. Die mannen praten er wel over, maar als zijnde een onderdeel in hun leven en niet hun hele leven.BordeWolf schreef: ↑31-01-2022 12:40@Bor de wolf: Ik herken het als zodanig dat de vriendinnen die hier ooit in beeld waren en het alleen maar over de kinderen konden hebben de revue zijn gepasseerd. Wat nu over is een een gevarieerde club waarvan de meeste (toeval?) 1 kind hebben, varierend van lagereschool leeftijd tot aan volwassen, studerend en of het huis uit.
Net zomin als ik alleen maar over 1 onderwerp praat met mijn vriendinnen (bv werk), verwacht ik dat eigenlijk ook van hen.
Iemand hier (volgens mij dianaf) zei heel raak dat er sprake is van mentale armoede als je maar over 1 onderwerp kan praten in groepsverband (in dit geval kinderen) en dat vond ik zo waar.
[/quote]
Heeft dit niet ook te maken met de vraag die ik hier eerder stelde?
maandag 31 januari 2022 om 13:31
Het is voor mij al 30 jaar heel duidelijk dat ik kinderen gewoon niet wil en ze ook niet zo leuk vind. Bovendien wil ik niet dat mijn leven gedicteerd wordt door de behoeften van een kind. Ik zie het bij mijn zus ook die 3 jonge kinderen in de basisschoolleeftijd heeft. Zit je net even lekker met een kop koffie komt er wéér een kind je aandacht claimen. Daar heb ik nooit zin in gehad. Het is voor geen kostenafweging geweest.deadpoetssociety schreef: ↑31-01-2022 09:37Wie van jullie heeft hier mede geen kinderen vanwege de gevolgen die dat met name op een vrouw heeft? Vroeg ik me eens af.
Hier bedoel ik mee dat als dingen vanuit emancipatie oogpunt beter geregeld zouden zijn, had je het dan misschien wél overwogen? Of langer over de beslissing nagedacht?
Wat bedoel ik hiermee? Dingen als: gratis en goede kinderopvang, geen onuitgesproken verwachting naar vrouwen voor meer zorg, man doet vanzelfsprekend evenveel qua zorg en huishouden, geen nadelig gevolg op carrière, geen afhankelijke positie van veel moeders, goede pijnbestrijding bij bevalling, geen verwachtingen omtrent per sé borstvoeding en andere invullingen van moederrol, geen (voor)oordelen over vrouwen die moeder zijn, en dat soort dingen. Als dat zo zou zijn (wat nu dus niet zo is).
Hoe kijk je hier als kindvrije tegenaan? Ook naar vriendinnen met kinderen bijvoorbeeld?
Mijn ervaring met vriendschappen waar kinderen komen is dat de kwaliteit van de vriendschap er niet op vooruit gaat. Je moet als bewust kindvrije veel accepteren en er ook telkens rekening mee houden dat de belevingswereld van je vriendin ineens heel anders is. Men zal niet snel vragen hoe het voor jou als vriendin was dat er ineens een kind kwam en alle verandering die daarmee gepaard gaat. Ik bedoel daarmee dus niet dat vriendinnen mijn goedkeuring ofzo nodig hebben om een kind op de wereld te zetten, maar ik mis dan soms een beetje die erkenning dat er, in dit geval, voor mij ook best veel is veranderd sinds zij kinderen heeft.
Vorig jaar is er bij mij na 15 jaar een vriendschap mede daardoor geëindigd. Niet alleen om het kind, die dame had maar 1 kind, maar die hele houding van mijn vroegere vriendin dat je alles als bewust kindvrije persoon maar moest accepteren omdat je nu eenmaal zonder kinderen flexibeler bent.
Ik denk ook dat de belevingswereld heel ver uit elkaar kan komen te liggen. Je begrijpt elkaar dan iets minder goed omdat je zo'n ander leven leidt. Niet iedere vriendschap 'overleeft' een kind. Het kan wel, maar ik heb het idee dat het vrij zeldzaam is. Je ziet elkaar veel minder en men kan zich minder goed in jou verplaatsen.
Wat mij het meest daaraan tegenstaat is dat je maar moet afwachten of en wanneer de ander tijd voor je heeft. Die agenda wordt heel leidend vind ik. Veel vrouwen die kinderen krijgen veranderen in mijn optiek, misschien klinkt dit wel heel onaardig, in een soort 'moekes.' Of 'bakfietsmama.' Of 'Ouders van nu.'
aardbei35 wijzigde dit bericht op 31-01-2022 13:32
0.05% gewijzigd
maandag 31 januari 2022 om 13:31
Ik moet zeggen dat ik wel blij ben dat er relatief weinig vrienden met kinderen heb en de kinderen die er zijn, zijn ook echt leuk.
En eens met Skadi, ik wil geen kinderen, want ik heb geen wens. En ik weet vrij zeker dat als ik wel kinderen zou willen, ik dat 50-50 zou willen doen en ook geen vent zou willen die dat niet wil, net zoals we nu ieder de helft van het huishouden doen enzo. Nu heb ik denk ik sowieso makkelijk praten, want ik verdien meer dan mijn vriend en dus ook in een parallel universum waarin we wel kinderen zouden willen, zou het sowieso niet voor de hand liggen dat ik zou stoppen met werken.
En in mijn omgeving is het inmiddels ook niet meer normaal dat een vrouw thuisblijft of naast een deeltijdbaan alle zorg op zich neemt.
En eens met Skadi, ik wil geen kinderen, want ik heb geen wens. En ik weet vrij zeker dat als ik wel kinderen zou willen, ik dat 50-50 zou willen doen en ook geen vent zou willen die dat niet wil, net zoals we nu ieder de helft van het huishouden doen enzo. Nu heb ik denk ik sowieso makkelijk praten, want ik verdien meer dan mijn vriend en dus ook in een parallel universum waarin we wel kinderen zouden willen, zou het sowieso niet voor de hand liggen dat ik zou stoppen met werken.
En in mijn omgeving is het inmiddels ook niet meer normaal dat een vrouw thuisblijft of naast een deeltijdbaan alle zorg op zich neemt.
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
