Co ouderschap en verdeling zomervakantie: hoe lang zonder 1

07-01-2021 14:27 183 berichten
Hoi

Mijn ex wil afwijken van ons ouderschapsplan en stelt voor om onze 10 jarige nu drie weken achtereen met hem en zn vriendin (plus 2 kinderen) mee te laten gaan op vakantie. Onze communicatie is heel slecht; vorig jaar toen ze twee weken met hem mee was, heb ik haar twee keer heel kort gesproken door de telefoon. Op mijn verzoek om contact met mij wat vaker te stimuleren en niet het gesprek af te kappen na 3 minuten als ze met mij aan de telefoon is, werd genegeerd.

Ik vind (buiten wat er tussen x en mij speelt) drie weken zonder 1 ouder te lang voor een 10 jarige.
Daarnaast speelt mee dat de communicatie tussen ex en mijn heel slecht is.

Mijn gevoel zegt me dat ik me aan het ouderschapsplan moet houden. Ik ben benieuwd wat jullie mening/ ervaring is.
Melofkim schreef:
08-01-2021 13:17
Waar haal jij vandaan dat TO ‘drama schopt’?

Maar eens dat TO gewoon meteen nee had moeten zeggen.
Bij kind neerleggen, zij moet kiezen, niet relevante zaken als niet lang genoeg mogen bellen en geen bericht krijgen van goed aangekomen zijn erbij halen is echt drama schoppen. Totaal niet relevant. Als ex zegt ‘we zijn goed aangekomen’ is dat toch prima? Hoezo ‘na een autorit van 10 uur’ je kind zelf willen spreken? Bang dat ex liegt en ze halverwege gestrand zijn? Hoezo is die autorit van 10 uur relevant?

Eindeloos rekken van het weigeren en ‘mijn gevoel zegt me dat ik me aan het ouderschapsplan moet houden’. Allemaal drama.

Ik zal wel ontaard zijn maar als mijn puber van toen 12 naar het buitenland gaat met school verwacht ik echt geen ‘goed aangekomen’ berichtje. Als de boot gezonken was had ik het vast al gehoord.
anoniem_64062c7ab7b55 wijzigde dit bericht op 08-01-2021 13:22
7.41% gewijzigd
Thordïs schreef:
08-01-2021 13:19
Nee zeggen omdat je weet dat er anders een eindeloze reeks van grensoverschrijdende vragen komt ook. Nee zeggen omdat je weet dat kind het niet trekt ook.
En dat doet ze. Dus goed als ze nee zegt.
Melofkim schreef:
08-01-2021 13:22
En dat doet ze. Dus goed als ze nee zegt.
Nee dat doet ze niet. Ze twijfelt en overlegt, opent een topic, legt het bij kind. Er is nog geen nee gezegd
Thordïs schreef:
08-01-2021 13:22
Bij kind neerleggen, zij moet kiezen, niet relevante zaken als niet lang genoeg mogen bellen en geen bericht krijgen van goed aangekomen zijn erbij halen is echt drama schoppen. Totaal niet relevant. Als ex zegt ‘we zijn goed aangekomen’ is dat toch prima? Hoezo ‘na een autorit van 10 uur’ je kind zelf willen spreken? Bang dat ex liegt en ze halverwege gestrand zijn? Hoezo is die autorit van 10 uur relevant?

Eindeloos rekken van het weigeren en ‘mijn gevoel zegt me dat ik me aan het ouderschapsplan moet houden’. Allemaal drama.

Ik zal wel ontaard zijn maar als mijn puber van toen 12 naar het buitenland gaat met school verwacht ik echt geen ‘goed aangekomen’ berichtje. Als de boot gezonken was had ik het vast al gehoord.
Drama schoppen is toch wat anders dan op een forum schrijven dat je dat niet leuk vond?
Ik snap ook niet zo, dat je een telefoontje bij aankomst wilt. Maar ik vind wel dat TO er prima aan doet om nee te antwoorden op het verzoek af te wijken van de afspraken.
Thordïs schreef:
08-01-2021 13:23
Nee dat doet ze niet. Ze twijfelt en overlegt, opent een topic, legt het bij kind. Er is nog geen nee gezegd
Daarom zeg ik: goed als ze nee zegt.
Alle reacties Link kopieren
belgali schreef:
08-01-2021 13:16
Ik besef ook dat het erg moeilijk is als 1 kant niet meebeweegt met jouw behoeftes en dan wel vraagt om het wel omgekeerd te doen.
Dan moet je als een kant zich heel stug opstelt al bijna een superheld zijn om dan jezelf maar helemaal weg te cijferen in het belang van het kind. Dus ook al zeg ik dat je dat wel moet doen, ik besef wel degelijk dat dat heel moeilijk kan zijn. Dus uiteraard mag jij je kind missen als ze langer dan 2 weken weg is. Maar dat mag dat kind dus niet voelen.
Maar dat zou dus in overleg kunnen. Oké, jij wilt drie weken, maar dan wil ik meer contact. Zoiets?

Ik ben zo gruwelijk blij dat ik geen co-ouderschap heb (geen scheiding ook). Ik ben geen moeder (geweest) die een strak dagschema had voor iedere dag. Ik leef op flexibiliteit (uiteraard zijn er dingen die gewoon op bepaalde tijdstippen moeten gebeuren). Ik zou denk ik diepongelukkig worden van zo'n schema waarin niet van afgeweken kan worden. Dat meen ik serieus. Ik had een vriendin die elke dag om 10 u fruithapje had staan, daar werd niet van afgeweken en omheen gepland. Ik keek wel wanneer fruithapje het beste uitkwam. Ik zou echt niets kunnen met zo'n star ouderschapsplan waar nooit meer van afgeweken mag worden omdat het nu eenmaal is vastgelegd. Iemand schreef dat het pas drie jaar geleden is vastgelegd. Nou en? Ik weet nu ook niet waar ik over drie jaar sta. Voor hetzelfde geld heb ik dan een dikke erfenis waardoor de rondreis van een maand door Australië werkelijkheid zou kunnen worden. Als er dingen veranderen moet daar over gesproken kunnen worden zonder dat iemand gelijk met het plan om de oren geslagen wordt omdat hij er toen anders over dacht.
Alle reacties Link kopieren
Melofkim schreef:
08-01-2021 13:10
Ik zou niet weten waarom. Ook als je uit elkaar gaat, kun je afspraken maken die aansluiten bij wensen van ouders. Dus ook wbt hoe lang zij maximaal zonder hun kind willen. Daarom zijn er allerlei regelingen. Week op week af. Ik kan ook ex-en die per dag wisselen zodat zij en hun kind elkaar om de dag kunnen zien. Afspraken maak je op basis van wat de ouders willen en goed is voor het kind. In dit geval is de afspraak: max 2 weken zonder de andere ouder.

Waarom is het belangrijker dat vader 3 weken weg wil dan dat moeder max 2 wil?
Om de dag?!! Pffff had er niet aan moeten denken als kind. Het zou ouders sieren als ze hun kinderen zelfstandig opvoeden en niet hun eigen gemis en behoeftes voor laten gaan.
Dat heen en weer gesleep slaat nergens op. Jullie moesten zo nodig een kind samen, kunnen het blijkbaar samen niet meer doorzetten gun dan zo’n kind in ieder geval twee stabiele basissen. En laat dat niet onnodig door elkaar heen lopen. Als ik bij papa ben is dat m’n thuis, gelden zijn regels en als ik bij mama ben andersom. Contact met de andere ouder mag altijd als kind dat wil, niet omdat ouder dat wil.
Klaar mee
Alle reacties Link kopieren
Melofkim schreef:
08-01-2021 13:24
Drama schoppen is toch wat anders dan op een forum schrijven dat je dat niet leuk vond?
Ik snap ook niet zo, dat je een telefoontje bij aankomst wilt.
Ik ook niet. Kind is dan pas net weg.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat de slechte communicatie en verstandhouding hier veel roet in het eten (en flexibiliteit) strooit.
Maar dat is natuurlijk niet het probleem van het kind.

Want ik ben het hartgrondig eens met dat je flexibel moet kunnen zijn als co- ouders, en dus ook eens afwijkt van het plan zoals dat ooit is vastgelegd.
Alle reacties Link kopieren
Thordïs schreef:
08-01-2021 13:07
Ik ook. Maar als je gescheiden bent is dat niet meer zo heel relevant. Als een kind dat te lang vindt wel, maar als een kind het helemaal prima vindt is het feit dat moeders het niet trekt niet zo ter zake doende. Een kind moet zich vrij kunnen voelen om bij de ene of de andere ouder te zijn zonder rekening te houden met de afwezige ouder wat mij betreft. Je kind belasten met dat jij het mist is niet eerlijk. Ik zou het ook de hel vinden maar ik zou daar geen rekening mee houden qua afspraken als andere afspraken mijn kind beter uitkomen
Jawel hoor, zeker wel relevant. Dan spreek je dus gewoon af in het ouderschapsplan dat kind nooit langer dan 2 weken aaneengesloten de ouders niet ziet. Daar belast je helemaal niemand mee, verder. Is juist voor alle partijen heel duidelijk.
Am Yisrael Chai!
justagirly schreef:
08-01-2021 13:35
Ik denk dat de slechte communicatie en verstandhouding hier veel roet in het eten (en flexibiliteit) strooit.
Maar dat is natuurlijk niet het probleem van het kind.

Want ik ben het hartgrondig eens met dat je flexibel moet kunnen zijn als co- ouders, en dus ook eens afwijkt van het plan zoals dat ooit is vastgelegd.
Eens
Alle reacties Link kopieren
belgali schreef:
08-01-2021 13:10
Die van mij (nu 16) wil eind van het jaar 3 weken op uitwisseling naar Nepal. Dan ga ik haar ook zeker weten missen. Maar tegelijk gun ik haar de ervaring. Dus die dingen weeg je altijd tegen mekaar af. In het dagdagelijkse leven moet ik er ook niet aan denken van haar twee weken niet te horen. Zien is weer een ander ding, want nu ze ouder is, houdt ze wel contact via telefoon en app - dus dan sta je toch nog in touch. Ik ben dus ook blij dat toen mijn dochter nog klein was, mijn ex ten minste niet zo'n hork was dat ie mijn dochter niet liet (video)bellen .
Dit vind ik zelf ook wat anders, uiteraard zou mijn kind ook naar Nepal mogen. En wellicht zelfs ook 3 weken op vakantie met de vader maar niet als kind dan niet aan de telefoon mag komen of dat soort onzin. Dan gaat vader maar lekker 2 weken zoals we overeengekomen zijn.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Ik vind drie weken ook te lang. Dat is volgens mij in al die jaren ook maar een keer voorgekomen. Meestal spraken we af dat de normale regeling doorging in vakanties, met uitzondering van de weken dat ze daadwerkelijk met een ouder op vakantie waren. Vanaf een jaar of 10/12 is contact houden makkelijker, dan heeft het kind een eigen telefoon. Daarvoor wilde ik altijd wel minimaal een berichtje als ze veilig waren aangekomen, en een halverwege de vakantie. De kinderen hadden ook niet behoefte aan meer contact, omdat ze je toch altijd weer even extra missen na een telefoontje.
Alle reacties Link kopieren
*niet alles gelezen*

Ik zou korte metten maken. Kind mag gerust drie weken mee, maar krijgt een eigen mobiel mee en die mag ze ook gebruiken. Klaar.

En dan zou ik een abonnement regelen en whatsapp installeren. Mijn dochter is best vaak zonder ons weggeweest. En dan kregen we via whatsapp altijd door de dag heen foto's van dingen die ze tegenkwam en mooi vond, of apart. Zelden tekst trouwens, maar door die foto's reisden we een beetje mee. Het is gewoon hartstikke leuk om een foto te krijgen van uitzicht op zee, een halve boom, bruggetje, etalage (een tas van 9000 euro) en van het stuk taart op het terras.

Andersom doen wij iets vergelijkbaars. Die van ons is inmiddels al wat ouder en blijft wel eens alleen thuis als wij een weekendje weg gaan. En zij krijgt dan ook foto's van de stad waar we dan zijn. En van het eten. Een menukaart. Een apart uithangbord.

Dus ik zou dat ding vooral meegeven om als fototoestel te dienen. En als jij zelf dan af en toe een paar foto's krijgt weet je ook genoeg. En dan achteraf die foto's doorkijken en de vakantie bespreken. Heerlijke napret.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
Buffie schreef:
08-01-2021 13:29
Om de dag?!! Pffff had er niet aan moeten denken als kind. Het zou ouders sieren als ze hun kinderen zelfstandig opvoeden en niet hun eigen gemis en behoeftes voor laten gaan.
Dat heen en weer gesleep slaat nergens op. Jullie moesten zo nodig een kind samen, kunnen het blijkbaar samen niet meer doorzetten gun dan zo’n kind in ieder geval twee stabiele basissen. En laat dat niet onnodig door elkaar heen lopen. Als ik bij papa ben is dat m’n thuis, gelden zijn regels en als ik bij mama ben andersom. Contact met de andere ouder mag altijd als kind dat wil, niet omdat ouder dat wil.
Wat is dat nu weer voor onzin? Knappe jongen die mij ervan weerhoudt contact te zoeken met mijn bloedeigen kinderen als ik dat om wat voor reden dan ook wil. Sinds wanneer is het ineens bon ton geworden om te vinden dat je geen contact met je kinderen meer mag als je gescheiden bent?
Am Yisrael Chai!
fashionvictim schreef:
08-01-2021 14:56
Wat is dat nu weer voor onzin? Knappe jongen die mij ervan weerhoudt contact te zoeken met mijn bloedeigen kinderen als ik dat om wat voor reden dan ook wil. Sinds wanneer is het ineens bon ton geworden om te vinden dat je geen contact met je kinderen meer mag als je gescheiden bent?
Interessante visie wel. Wat als pa elke dag belt met z’n koters? En boos wordt als ze niet opnemen? Of gaat appen waarom ze niet reageren? En dan moeder inschakelt om te zorgen dat ze wel reageren? Ook als ze op vakantie zijn, ook als ze op visite zijn, ook als ze met moeder aan het bakken zijn? Mag dat allemaal onder het mom van ‘ik mag contact met mijn kinderen’?

Ik ken heel wat ouders die zo het leven van de andere ouder en hun kinderen verzieken
Alle reacties Link kopieren
Thordïs schreef:
08-01-2021 16:17
Interessante visie wel. Wat als pa elke dag belt met z’n koters? En boos wordt als ze niet opnemen? Of gaat appen waarom ze niet reageren? En dan moeder inschakelt om te zorgen dat ze wel reageren? Ook als ze op vakantie zijn, ook als ze op visite zijn, ook als ze met moeder aan het bakken zijn? Mag dat allemaal onder het mom van ‘ik mag contact met mijn kinderen’?

Ik ken heel wat ouders die zo het leven van de andere ouder en hun kinderen verzieken
Echt hoor, ik snap ook niet dat: ik moet en zal, want mijn kinderen...
Hoe moet dat toch met kinderen van ouders die voor werk langere tijd van huis weg zijn en waar niet elke dag contact is? Wat een enorme trauma's moeten die oplopen...
Alle reacties Link kopieren
Thordïs schreef:
08-01-2021 13:15
En er wordt verzocht om een wijziging van die afspraak. Dan is een ‘nee kan niet’ op zich prima. Maar niet een ‘kind wat wil jij?’ En vervolgens een drama schoppen over geen telefoon mee mogen geven.

Ik zit sinds een tijdje volop in de vechtscheidingen en kinderen die daarin zitten en het gaat doorgaans alleen over de ouders en hun emoties alleen wordt dat ernstig verpakt in ‘want dat is beter voor het kind’. Zo denken beide ouders ‘in het belang van het kind’ maar krijg je een kind wat verdrietig wordt omdat het niet met mama wil bellen maar liever wil zwemmen maar weet dat mama verdrietig wordt als ze niet belt, en als er dan ook nog eens een vader is die dat bellen ontmoedigt zit zo’n kind klem. Want moeder wil in belang van het kind bellen, vader wil in het belang van het kind álles gescheiden houden en kind wil gewoon zwemmen en zowel vader als moeder niet teleurstellen, maar er is geen uitweg want wel bellen/niet bellen, er is er altijd 1 boos of verdrietig
Ik begrijp niet goed waarom een ‘kind wat wil jij?’ helemaal niet zou kunnen of waarom dat geen rol kan spelen. Het komt er nu in veel reacties (niet alleen deze) op neer dat het kind geen inspraak heeft omdát haar ouders gescheiden zijn en er een ouderschapsplan is. Dat is toch ook sneu?
Alle reacties Link kopieren
(Of is dat omdat 10 jaar daar te jong voor is, want dat kan ik dus niet zo goed inschatten)
Alle reacties Link kopieren
Thordïs schreef:
08-01-2021 16:17
Interessante visie wel. Wat als pa elke dag belt met z’n koters? En boos wordt als ze niet opnemen? Of gaat appen waarom ze niet reageren? En dan moeder inschakelt om te zorgen dat ze wel reageren? Ook als ze op vakantie zijn, ook als ze op visite zijn, ook als ze met moeder aan het bakken zijn? Mag dat allemaal onder het mom van ‘ik mag contact met mijn kinderen’?

Ik ken heel wat ouders die zo het leven van de andere ouder en hun kinderen verzieken
Waarom zou een vader niet elke dag met zijn koters mogen bellen? Of appen? Het zijn toch zijn kinderen?

Ik ga er daarbij vanuit dat het gewoon normale appjes of gesprekken als "hoe was het op school?" "hoe ging je toets" en dat soort dingen zijn. Dat je gescheiden bent van je partner wil niet zeggen dat je ook scheidt van je kinderen, of althans dat zou het niet moeten betekenen. Dus natuurlijk mogen ouders hun kinderen bellen en kinderen hun ouders bellen als ze daar behoefte aan hebben.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
TinyTiny schreef:
08-01-2021 16:45
Echt hoor, ik snap ook niet dat: ik moet en zal, want mijn kinderen...
Hoe moet dat toch met kinderen van ouders die voor werk langere tijd van huis weg zijn en waar niet elke dag contact is? Wat een enorme trauma's moeten die oplopen...
Mijn vader was vroeger ook weleens langere tijd weg. En mijn moeder is ook een paar keer langere tijd in het buitenland geweest zonder ons. En dat was in een tijd waarin internet en mobiele telefoons überhaupt niet bestonden en bellen een godsvermogen kostte. Maar reken maar dat ik mijn ouders meermaals per week sprak, hoor. Niet elke dag, want dat was te duur denk ik, maar we hadden gewoon vaste momenten waarop mama of papa belde en dan zat ik soms uren vantevoren al naast de telefoon te wachten zo graag wilde ik haar spreken. En schrijven deden we wel elke dag, zowel ik naar haar als zij naar ons. Dan kreeg je eens in de zoveel tijd een hele dikke luchtpost envelop met allemaal losse briefjes van heel veel dagen erin.
Am Yisrael Chai!
fashionvictim schreef:
08-01-2021 17:37
Waarom zou een vader niet elke dag met zijn koters mogen bellen? Of appen? Het zijn toch zijn kinderen?

Ik ga er daarbij vanuit dat het gewoon normale appjes of gesprekken als "hoe was het op school?" "hoe ging je toets" en dat soort dingen zijn. Dat je gescheiden bent van je partner wil niet zeggen dat je ook scheidt van je kinderen, of althans dat zou het niet moeten betekenen. Dus natuurlijk mogen ouders hun kinderen bellen en kinderen hun ouders bellen als ze daar behoefte aan hebben.
Dat kan en mag als iedereen er blij van wordt. Maar het kan al snel een grote belasting worden voor de kinderen (oh ik heb papa/mama vandaag nog niet gesproken en dat moet wel). Ik zit veel bij jeugdzorg en raad voor kinderbeschermingsachtige toestanden en daar wordt dit echt niet ok gevonden bij scheidingen. Dat zijn dan wel vechtscheidingen, anders kom je daar niet terecht. Maar juist als de communicatie tussen ouders beroerd is moet je dat gewoon niet willen.
Ik vind 10 hier echt niet te jong voor. Ik lees vooral jouw issues met het missen van je kind. En geloof me die begrijp ik volledig. Maar heel hard, dat is jouw probleem. Laat haar lekker die 3 weken gaan. Spreek desnoods met je ex af dat als jij daarmee akkoord gaat, hij er voor zorgt dat jullie iedere week even kunnen bellen. Je kind missen is ruk, maar besef dat jouw kind altijd een ouder moet missen, dat is pas ruk!
Pillowww schreef:
08-01-2021 18:53
Ik vind 10 hier echt niet te jong voor. Ik lees vooral jouw issues met het missen van je kind. En geloof me die begrijp ik volledig. Maar heel hard, dat is jouw probleem. Laat haar lekker die 3 weken gaan. Spreek desnoods met je ex af dat als jij daarmee akkoord gaat, hij er voor zorgt dat jullie iedere week even kunnen bellen. Je kind missen is ruk, maar besef dat jouw kind altijd een ouder moet missen, dat is pas ruk!
Helemaal mee eens. Maak afspraken dat je op bepaalde dagen videobelt. En gun dochter een leuke vakantie.
Alle reacties Link kopieren
Mijn God, eerst was die man goed genoeg om een kind mee te maken.....
3 weken: het is geen peuter die je misschien daarna niet meer herkend.
Gun je dochter een leuke tijd, met haar vader....en doe niet zo moeilijk!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven