Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap, tieners, afspraken
dinsdag 19 maart 2024 om 08:24
Mijn vriend en ik hebben allebei een co-ouderschap en allebei 2 tieners. We wonen niet samen maar op de dagen dat de kinderen bij hun andere ouders zijn we wel vaak samen, meestal in zijn huis. Gisteren zat ik in het huis van mijn vriend te werken, hij was naar zijn werk, en zijn kinderen bij hun moeder. Om een uur of 3 kwam zijn dochter binnen stormen met een vriendinnetje. Ze gingen naar haar kamer, waar ze luidruchtig gingen gamen/giebelen. Het huis is niet groot, dus helaas had ik hier veel last van, met als gevolg dat ik eigenlijk niet goed verder kon werken. Ik heb er ook niets van gezegd, omdat ik dat mijn plaats niet vond (ik zat tenslotte in hun huis te werken).
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
dinsdag 19 maart 2024 om 16:45
Absoluut! Maar met het gevaar dat ik overgevoelig/overbeschermend ben, ik kan me wel indenken dat het heel anders voelt of als kind met twee ouders onder één dak je uit logeren gaat dan dat je in een gescheiden situatie pendelt tussen twee huizen en daar (al dan niet wisselend) niet topprioriteit bent. Ik heb een overactieve fantasie, ik zie dan een kind met een rugzakje die bij huis 1 even had moeten bellen want de ouder en stiefouder gingen net even lekker kinderloze dingen doen en bij huis 2 komt het ook niet zo lekker uit want ouder heeft het druk met werk en daten en andere dingen.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:47
Familiefeesten missen? Wat vertel je je vrienden?hamertje schreef: ↑19-03-2024 16:42Verdriet dat je ouders niet samenzijn? Dat je in twee huizen leeft? Dat je altijd moet nadenken over waar je je spullen hebt, welk verhaal je aan je vrienden vertelt, dat je familiefeesten mist, je moet splitsen. Ook als de scheiding harmonieus is en kinderen een prima band met ouders hebben, lijkt het mij altijd verdrietig(er) dan in een situatie opgroeien met twee liefhebbende ouders in één huis.
Ik denk niet dat onvoorwaardelijk van je kinderen houden en er voor ze zijn alléén zit in de deur voor ze openhebben, maar denk wel dat het een belangrijk signaal kán zijn die toch uitstraalt 'jij bent hier niet altijd welkom, ik heb een leven voor mezelf waar jij in stoort, dus kondig je komst aan'.
Wat een vreemd beeld heb jij van een scheiding.
Mijn ex en ik zijn in volledige harmonie gescheiden, er was helemaal geen sprake van bovenstaande. Je hele post is een enorme ver van mijn bed show.
Mijn kinderen zijn en waren 24-7 welkom in mijn leven alleen niet altijd onaangekondigd in mijn huis als ze bij hun vader hoorden te zijn. Onvoorwaardelijkheid of "storen" staat daar compleet los van.
...
dinsdag 19 maart 2024 om 16:48
GeweldigWeer schreef: ↑19-03-2024 16:37Erg flauwe opmerking en totaal onnodig. Dus even concreet vanuit jouw visie: kinderen bepalen en hebben altijd ‘voorrang’, want zij hebben immers nooit gevraagd geboren te worden en is het daarom alleen al altijd papa en mama’s schuld!?
Nee, vreemde conclusie trek je.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
dinsdag 19 maart 2024 om 16:48
hamertje schreef: ↑19-03-2024 16:42Verdriet dat je ouders niet samenzijn? Dat je in twee huizen leeft? Dat je altijd moet nadenken over waar je je spullen hebt, welk verhaal je aan je vrienden vertelt, dat je familiefeesten mist, je moet splitsen. Ook als de scheiding harmonieus is en kinderen een prima band met ouders hebben, lijkt het mij altijd verdrietig(er) dan in een situatie opgroeien met twee liefhebbende ouders in één huis.
Ik denk niet dat onvoorwaardelijk van je kinderen houden en er voor ze zijn alléén zit in de deur voor ze openhebben, maar denk wel dat het een belangrijk signaal kán zijn die toch uitstraalt 'jij bent hier niet altijd welkom, ik heb een leven voor mezelf waar jij in stoort, dus kondig je komst aan'.
Natuurlijk is een gelukkig kern gezin te prefereren boven het hebben van gescheiden ouders, maar de meeste kinderen kunnen er echt prima mee dealen hoor. Zeker zoals bij ons ruim 8 jaar na de scheidingen. Het ergste verdriet is wel voorbij en de kinderen weten al lang dat we onvoorwaardelijk van ze houden. Dat wordt echt niet ineens minder als we vragen om een simpel appje als ze langskomen.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:48
Zo is het. En als stiefmoeder, met net een slapeloze periode achter de rug omdat mijn stiefkinderen zich niet welkom voelen bij hun moeder (mind you), ben ik ook niet iemand die als een hitsige puber zonder consequenties wil neuken, hell no.Stientje schreef: ↑19-03-2024 16:39Het is heel vervelend dat jij een flink trauma hebt opgelopen van de scheiding van je ouders. Maar wij zijn niet jouw ouders. Wij zijn niet perfect, maar ook niet in- en in- egoïstisch. Wij zijn moeders die wikken en wegen en twijfelen, dingen misschien groter maken dan ze zijn omdat ze met behoorlijke schuldgevoelens kampen, die proberen de balans te vinden die voor iedereen werkt, die nota bene adviezen vragen op een anoniem forum en/of hun eigen ervaring delen met anderen.
Let's be honest, zouden moeders die alleen maar hun eigen pleziertjes voorop zetten zonder oog voor hun (stief)kinderen überhaupt twijfels hebben over deze situatie? Zouden die tijd besteden aan een topic als dit? Nee hoor, die hadden stiefdochter gewoon het gat van de deur gewezen en haar vertelt dat ze niet welkom was op de dagen dat ze bij moeder slaapt. Juist het feit dat wij nadenken over wat de beste methode is in deze situaties, maakt ons geen slechte moeders.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:49
Geen vreemd beeld, ervaring én wat ik om me heen zie gebeuren, maar (gelukkig) niet jouw beeld. Fijn om te lezen dat het anders kan en ervaren wordt door kinderen.Rooss4.0 schreef: ↑19-03-2024 16:47Familiefeesten missen? Wat vertel je je vrienden?
Wat een vreemd beeld heb jij van een scheiding.
Mijn ex en ik zijn in volledige harmonie gescheiden, er was helemaal geen sprake van bovenstaande. Je hele post is een enorme ver van mijn bed show.
Mijn kinderen zijn en waren 24-7 welkom in mijn leven alleen niet altijd onaangekondigd in mijn huis als ze bij hun vader hoorden te zijn. Onvoorwaardelijkheid of "storen" staat daar compleet los van.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:50
Lijkt me erg gezond dat een kind voelt dat de ouder ook andere prioriteiten heeft buiten het kind zelf.hamertje schreef: ↑19-03-2024 16:45Absoluut! Maar met het gevaar dat ik overgevoelig/overbeschermend ben, ik kan me wel indenken dat het heel anders voelt of als kind met twee ouders onder één dak je uit logeren gaat dan dat je in een gescheiden situatie pendelt tussen twee huizen en daar (al dan niet wisselend) niet topprioriteit bent. Ik heb een overactieve fantasie, ik zie dan een kind met een rugzakje die bij huis 1 even had moeten bellen want de ouder en stiefouder gingen net even lekker kinderloze dingen doen en bij huis 2 komt het ook niet zo lekker uit want ouder heeft het druk met werk en daten en andere dingen.
Hier was de regel gewoon àltijd appen als je naar huis kwam. Dus en kind en ik en dus ook op dagen dat het eigenlijk bij vader was.
En ja, ik had het wel eens druk met werk. Zou wat zijn als ik mijn werk niet zou doen, omdat het prinsje er een week is. En ook wel eens druk met daten. Of met mijn moeder naar de intratuin. Of met collega’s naar de kroeg (en dan kreeg ik heel lief van kind de OV rijden van het nachtnet en veilig reizen tips
). Dat appje verwacht ik van iedereen die naar mijn huis komt. En stuur ik dus zelf ook.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:50
Als dat aan de orde zou zijn, waar dan ook dan geef ik je groot gelijk maar ik denk (hoop?) dat dit niet al te vaak voorkomt.
En heel eerlijk, als ouders zo in elkaar steken denk ik zomaar dat ze samen ook niet zo'n hele lekkere ouder-match waren geweest.
...
dinsdag 19 maart 2024 om 16:52
Oke, dus in jouw fantasie is een kind van gescheiden ouders zo'n beetje ouderloos geworden? Inderdaad overactief, zou ik zeggen ja.hamertje schreef: ↑19-03-2024 16:45Absoluut! Maar met het gevaar dat ik overgevoelig/overbeschermend ben, ik kan me wel indenken dat het heel anders voelt of als kind met twee ouders onder één dak je uit logeren gaat dan dat je in een gescheiden situatie pendelt tussen twee huizen en daar (al dan niet wisselend) niet topprioriteit bent. Ik heb een overactieve fantasie, ik zie dan een kind met een rugzakje die bij huis 1 even had moeten bellen want de ouder en stiefouder gingen net even lekker kinderloze dingen doen en bij huis 2 komt het ook niet zo lekker uit want ouder heeft het druk met werk en daten en andere dingen.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:53
Lief van je kind, die tipsSelene schreef: ↑19-03-2024 16:50Lijkt me erg gezond dat een kind voelt dat de ouder ook andere prioriteiten heeft buiten het kind zelf.
Hier was de regel gewoon àltijd appen als je naar huis kwam. Dus en kind en ik en dus ook op dagen dat het eigenlijk bij vader was.
En ja, ik had het wel eens druk met werk. Zou wat zijn als ik mijn werk niet zou doen, omdat het prinsje er een week is. En ook wel eens druk met daten. Of met mijn moeder naar de intratuin. Of met collega’s naar de kroeg (en dan kreeg ik heel lief van kind de OV rijden van het nachtnet en veilig reizen tips
Zeker goed om de wereld niet om kinderen te laten draaien, moet ik zelf wat meer loslaten na een periode met veel zorgen, dus wellicht is mijn beeld wat gekleurd op het moment.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:53
Stientje schreef: ↑19-03-2024 16:39Het is heel vervelend dat jij een flink trauma hebt opgelopen van de scheiding van je ouders. Maar wij zijn niet jouw ouders. Wij zijn niet perfect, maar ook niet in- en in- egoïstisch. Wij zijn moeders die wikken en wegen en twijfelen, dingen misschien groter maken dan ze zijn omdat ze met behoorlijke schuldgevoelens kampen, die proberen de balans te vinden die voor iedereen werkt, die nota bene adviezen vragen op een anoniem forum en/of hun eigen ervaring delen met anderen.
Let's be honest, zouden moeders die alleen maar hun eigen pleziertjes voorop zetten zonder oog voor hun (stief)kinderen überhaupt twijfels hebben over deze situatie? Zouden die tijd besteden aan een topic als dit? Nee hoor, die hadden stiefdochter gewoon het gat van de deur gewezen en haar vertelt dat ze niet welkom was op de dagen dat ze bij moeder slaapt. Juist het feit dat wij nadenken over wat de beste methode is in deze situaties, maakt ons geen slechte moeders.
Flink trauma
? Je maakt er nogal wat van hoor. Geen idee trouwens waarom je in de wij en ons-vorm spreekt, spreek gewoon voor jezelf.
Het dikgedrukte is juist waar ik in de eerste reactie op doelde; de mensen die dat zeggen. Dus niet de "even appen als je hier bent"-mensen.
Het zit blijkbaar diep, ik heb namelijk al die dingen niet gezegd dus het zal wel uit jouw eigen gedachtes voortkomen. Waar ik op aansla is het gelul en gemiemel (niet alleen van jou); je mág best wel eens egoïstisch zijn, daar ben je mens voor. Maar omwikkel dat niet in dom gelul over dat dát het beste is voor je kinderen. Wees gewoon eerlijk.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
dinsdag 19 maart 2024 om 16:54
hamertje schreef: ↑19-03-2024 16:45Absoluut! Maar met het gevaar dat ik overgevoelig/overbeschermend ben, ik kan me wel indenken dat het heel anders voelt of als kind met twee ouders onder één dak je uit logeren gaat dan dat je in een gescheiden situatie pendelt tussen twee huizen en daar (al dan niet wisselend) niet topprioriteit bent. Ik heb een overactieve fantasie, ik zie dan een kind met een rugzakje die bij huis 1 even had moeten bellen want de ouder en stiefouder gingen net even lekker kinderloze dingen doen en bij huis 2 komt het ook niet zo lekker uit want ouder heeft het druk met werk en daten en andere dingen.
Dit is inderdaad een overactieve fantasie. Er is altijd 1 ouder verantwoordelijk he, namelijk degene waar ze die week verblijven. Die heeft het dus niet 'druk met werk en daten', die is gewoon (zoveel mogelijk) thuis bij het kind. Jij doet net of kinderen van gescheiden ouders een soort zielige weesjes zijn die nergens meer welkom zijn. Man, ik heb jarenlang geen enkele hobby in de avonduren gehad want dat moest wekelijks en ik wilde ze nog niet 1 avond alleen laten.. pas toen de jongste 13 was ben ik begonnen aan een vaste sportavond (waarbij ik, jawel, maar liefst 1,5 uur van huis ben). Ik werk in de 'kinderweek' ook 4 dagen van de 5 thuis, zodat ik er voor ze ben als ze uit school komen.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:56
Haha inderdaad overactief, ik gaf het al aan. Maar niet geheel uit de lucht gegrepen, zie echt situaties om me heen waarbij beide ouders het (voornamelijk) druk hebben met andere zaken. En herkenbaar dat je (extra) veel thuis bent als je kinderen er die week zijn.Stientje schreef: ↑19-03-2024 16:54Dit is inderdaad een overactieve fantasie. Er is altijd 1 ouder verantwoordelijk he, namelijk degene waar ze die week verblijven. Die heeft het dus niet 'druk met werk en daten', die is gewoon (zoveel mogelijk) thuis bij het kind. Jij doet net of kinderen van gescheiden ouders een soort zielige weesjes zijn die nergens meer welkom zijn. Man, ik heb jarenlang geen enkele hobby in de avonduren gehad want dat moest wekelijks en ik wilde ze nog niet 1 avond alleen laten.. pas toen de jongste 13 was ben ik begonnen aan een vaste sportavond (waarbij ik, jawel, maar liefst 1,5 uur van huis ben). Ik werk in de 'kinderweek' ook 4 dagen van de 5 thuis, zodat ik er voor ze ben als ze uit school komen.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:56
dinsdag 19 maart 2024 om 16:59
En dan zat ik meestal alleen, omdat kind een groot en druk sociaal leven heefthamertje schreef: ↑19-03-2024 16:56Haha inderdaad overactief, ik gaf het al aan. Maar niet geheel uit de lucht gegrepen, zie echt situaties om me heen waarbij beide ouders het (voornamelijk) druk hebben met andere zaken. En herkenbaar dat je (extra) veel thuis bent als je kinderen er die week zijn.
dinsdag 19 maart 2024 om 16:59
Maar is dit ook echt zo of denk je dat zeker te weten?hamertje schreef: ↑19-03-2024 16:56Haha inderdaad overactief, ik gaf het al aan. Maar niet geheel uit de lucht gegrepen, zie echt situaties om me heen waarbij beide ouders het (voornamelijk) druk hebben met andere zaken. En herkenbaar dat je (extra) veel thuis bent als je kinderen er die week zijn.
Als je als ouder er ineens grotendeels alleen voor staat en je moet werken, wil af en toe even sporten en je gaat ook naar je hobbyclubje omdat je onder de mensen wilt zijn dan lijkt dat voor de buitenwacht heel veel met alle oordelen van dien.
Wil niet zeggen dat de kinderen het gevoel hebben dat ze nergens meer welkom zijn.
Ik denk dat we voorzichtig mogen zijn met onze conclusies, we kennen eigenlijk nooit het hele verhaal.
...
dinsdag 19 maart 2024 om 17:01
hamertje schreef: ↑19-03-2024 16:56Haha inderdaad overactief, ik gaf het al aan. Maar niet geheel uit de lucht gegrepen, zie echt situaties om me heen waarbij beide ouders het (voornamelijk) druk hebben met andere zaken. En herkenbaar dat je (extra) veel thuis bent als je kinderen er die week zijn.
Ja, en nu ze ouder worden ben ik juist vaak degene die alleen thuis zit. Zij niet hoor
dinsdag 19 maart 2024 om 17:03
Ja, er is iets met gescheiden ouders dat soms lijkt los te maken dat anderen er nogal wat oordelen over hebben ofzo. Alsof het per definitie wel verkeerd zal zijn, wat je doet. Terwijl het uitgangspunt andersom lijkt te zijn als je samen bent.Rooss4.0 schreef: ↑19-03-2024 16:59Maar is dit ook echt zo of denk je dat zeker te weten?
Als je als ouder er ineens grotendeels alleen voor staat en je moet werken, wil af en toe even sporten en je gaat ook naar je hobbyclubje omdat je onder de mensen wilt zijn dan lijkt dat voor de buitenwacht heel veel met alle oordelen van dien.
Wil niet zeggen dat de kinderen het gevoel hebben dat ze nergens meer welkom zijn.
Ik denk dat we voorzichtig mogen zijn met onze conclusies, we kennen eigenlijk nooit het hele verhaal.
dinsdag 19 maart 2024 om 17:04
Helaas weet ik dat van dichtbij wel zeker en met kinderen die daar last van hebben. Dat is geen interpretatie en ik vind het heel verdrietig.Rooss4.0 schreef: ↑19-03-2024 16:59Maar is dit ook echt zo of denk je dat zeker te weten?
Als je als ouder er ineens grotendeels alleen voor staat en je moet werken, wil af en toe even sporten en je gaat ook naar je hobbyclubje omdat je onder de mensen wilt zijn dan lijkt dat voor de buitenwacht heel veel met alle oordelen van dien.
Wil niet zeggen dat de kinderen het gevoel hebben dat ze nergens meer welkom zijn.
Ik denk dat we voorzichtig mogen zijn met onze conclusies, we kennen eigenlijk nooit het hele verhaal.
dinsdag 19 maart 2024 om 17:33
vooropgesteld: ieder huis heeft zijn eigen 'regels'. dus zonder oordeel, maar pure interesse.
Er zijn echt gezinnen, waar je meldt, wanneer je thuiskomt? elke dag? Ik was vandaag een uurtje eerder, dan gooi ik dat in de appgroep?
Hier alleen als je wil plots mee-eten of opgehaald van het station oid,
Er zijn echt gezinnen, waar je meldt, wanneer je thuiskomt? elke dag? Ik was vandaag een uurtje eerder, dan gooi ik dat in de appgroep?
Hier alleen als je wil plots mee-eten of opgehaald van het station oid,
dinsdag 19 maart 2024 om 18:05
Nee, niet elke dag, maar wel als het iets (heel) anders is, als ik bijvoorbeeld eerst de hele dag op werk zou zijn en dan besluit vanaf 10 uur thuis te gaan werken terwijl ik weet dat stiefdochter ook thuis is, dan meld ik dat even ja.Lila-Linda schreef: ↑19-03-2024 17:33vooropgesteld: ieder huis heeft zijn eigen 'regels'. dus zonder oordeel, maar pure interesse.
Er zijn echt gezinnen, waar je meldt, wanneer je thuiskomt? elke dag? Ik was vandaag een uurtje eerder, dan gooi ik dat in de appgroep?
Hier alleen als je wil plots mee-eten of opgehaald van het station oid,
dinsdag 19 maart 2024 om 18:20
Nog niets gelezen.
Vriendin van mij heeft de relatie uit door zulke issues. Ze woonden samen. Haar vriend vond dat zijn kinderen altijd welkom waren in zijn/hun huis.
Als ze bij hun moeder hadden gegeten en om 20:00 uur bij hun vader nog even tosti's kwamen eten, moest dat kunnen. Ook als vader op zakenreis was. Het was immers ook het huis van de kinderen. Dat vriendin dan de volgende ochtend ineens geen brood in huis had moest ze maar accepteren.
En dat ging van kwaad tot erger. Kind dat ineens onaangekondigd toch bij pa kwam slapen om 02:00 uur. Kinderen die letterlijk de koelkast leeg aten. Die heel erg vaak ineens weer niet kwamen eten terwijl zij voor vier gekookt had.
Sprak vriendin in de week dat de kinderen er niet waren af met vriendinnen, zaten zijn kinderen er weer bij een eisten de tv en afstandsbediening op.
Vriendin had geen eigen huis meer om naar toe te gaan. Uiteindelijk werd dat einde relatie.
Vriendin van mij heeft de relatie uit door zulke issues. Ze woonden samen. Haar vriend vond dat zijn kinderen altijd welkom waren in zijn/hun huis.
Als ze bij hun moeder hadden gegeten en om 20:00 uur bij hun vader nog even tosti's kwamen eten, moest dat kunnen. Ook als vader op zakenreis was. Het was immers ook het huis van de kinderen. Dat vriendin dan de volgende ochtend ineens geen brood in huis had moest ze maar accepteren.
En dat ging van kwaad tot erger. Kind dat ineens onaangekondigd toch bij pa kwam slapen om 02:00 uur. Kinderen die letterlijk de koelkast leeg aten. Die heel erg vaak ineens weer niet kwamen eten terwijl zij voor vier gekookt had.
Sprak vriendin in de week dat de kinderen er niet waren af met vriendinnen, zaten zijn kinderen er weer bij een eisten de tv en afstandsbediening op.
Vriendin had geen eigen huis meer om naar toe te gaan. Uiteindelijk werd dat einde relatie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
