Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap, tieners, afspraken
dinsdag 19 maart 2024 om 08:24
Mijn vriend en ik hebben allebei een co-ouderschap en allebei 2 tieners. We wonen niet samen maar op de dagen dat de kinderen bij hun andere ouders zijn we wel vaak samen, meestal in zijn huis. Gisteren zat ik in het huis van mijn vriend te werken, hij was naar zijn werk, en zijn kinderen bij hun moeder. Om een uur of 3 kwam zijn dochter binnen stormen met een vriendinnetje. Ze gingen naar haar kamer, waar ze luidruchtig gingen gamen/giebelen. Het huis is niet groot, dus helaas had ik hier veel last van, met als gevolg dat ik eigenlijk niet goed verder kon werken. Ik heb er ook niets van gezegd, omdat ik dat mijn plaats niet vond (ik zat tenslotte in hun huis te werken).
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
woensdag 20 maart 2024 om 08:22
meisje85 schreef: ↑20-03-2024 08:08Over die verantwoordelijkheid: natuurlijk heb je die altijd. En natuurlijk zijn pubers vaak weg en heb je de helft van de tijd geen idee waar ze zijn. En natuurlijk zijn de pubers hier weleens een nacht of langer alleen. Het heeft ook helemaal niks met wantrouwen te maken. Maar het gaat er om dat het kinderen zijn en die nu eenmaal wel nog een volwassene nodig hebben zo nu en dan, maar dan moet wel duidelijk zijn wie op dat moment - ik noem het dan maar de - hoofdverantwoordelijke is. Ik kan het niet beter uitleggen dan dit, maar misschien is het nu juist een situatie die voor gescheiden ouders herkenbaar is en niet zo makkelijk voor te stellen voor niet gescheiden ouders?
Mijn ex zou het niet waarderen als ik in ‘zijn’ weken de verantwoordelijkheid op me zou nemen eerlijk gezegd. Ik neem het uiteraard over als hij om wat voor reden dan ook niet beschikbaar is, maar verder wordt toch echt van me verwacht dat ik me die week op de achtergrond houdt.
Ik hoop dat je iets aan dit topic hebt gehad Stientje!
woensdag 20 maart 2024 om 08:32
Zeker! Ik ga het stieftopic vanaf nu volgen. Bedankt voor je bijdragen!
woensdag 20 maart 2024 om 08:35
100% dit.hamertje schreef: ↑19-03-2024 16:34Nee, niet elke scheiding is traumatisch, ja, soms is het beter.
Maar dan blijft verdriet toch bestaan? Dan is het toch nog steeds het allerfijnst als kinderen voelen dat hun ouders onvoorwaardelijk van hen houden en er voor hen zijn? Niet alleen parttime. En ook, dat stiefouders het niet storend vinden dat ze in en uitlopen.
Ik ben vast ouderwets, maar ik vind dat het gevoel van kinderen dus altijd voor dat van een stiefouder gaat. Jij bent volwassen en kiest voor deze rol, dan moet je zelf de water bij de wijn doen (in een ander huis gaan werken, wel het rooster van je stiefkinderen kennen, duidelijke afspraken maken aan de voorkant over lawaai in huis) en tja, het misschien gewoon fijn vinden dat die kinderen er zijn en niet als gedeeltelijke stoorzender.
woensdag 20 maart 2024 om 08:57
Ik vraag me wel af over welke leeftijd we het hebben? Een puber van 13 kun je nog duidelijk verdelen, maar hoe ouder ze worden, hoe meer flexibiliteit er van de ouders wordt gevraagd.Stientje schreef: ↑20-03-2024 08:22Mijn ex zou het niet waarderen als ik in ‘zijn’ weken de verantwoordelijkheid op me zou nemen eerlijk gezegd. Ik neem het uiteraard over als hij om wat voor reden dan ook niet beschikbaar is, maar verder wordt toch echt van me verwacht dat ik me die week op de achtergrond houdt.
Het kind gaat zelf verantwoordelijk worden voor zijn leven en daar horen steeds meer eigen keuzes bij. Ik vind wel dat je als ouder(s) daar in mee moet bewegen.
woensdag 20 maart 2024 om 09:12
Dit is echt zo'n bizarre wending.
Dit zijn toch echt hele verschillende situaties?
Wanneer je als stel samen bent, en je kiest ervoor om samen op vakantie te gaan kan het gebeuren dat je puber een feestje geeft.
Maar goed, je hebt dan ook samen de keus gemaakt om weg te gaan en de kinderen alleen achter te laten.
Wanneer je als gescheiden ouder de kinderen onderverdeeld hebt, en de andere ouder op dat moment verantwoordelijkheid draagt voor kind, dan ga je er niet vanuit dat kind in het lege huis komt feesten. Gewoonweg omdat het niet de plek is waar het kind dat weekend hoort te zijn.
Je kiest er als gescheiden ouder dan immers bewust voor om het weekend weg te gaan wanneer puber niet bij jou is.
Maar goed, ik vind het topic een erg bijzondere wending krijgen.
Waarbij dus binnen gescheiden gezinnen het niet mogelijk is om met afspraken te leven, want het is altijd ten nadele van de kinderen.
Terwijl er niets normaler is dan dat er binnen gezinnen (in welke samenstelling dan ook) het mogelijk moet zijn om afspraken te maken met elkaar waar iedereen zich prettig bij voelt.
Juist in de periode dat de kinderen een tienerleeftijd krijgen, en het ook voor hen heel prettig kan zijn om te weten waar ze aan toe zijn.
woensdag 20 maart 2024 om 09:16
In mijn geval een jonge tiener en een puber in de bovenbouw van het VO. Van kiezen voor 1 woonplek is nu nog geen sprake, maar we weten uiteraard dat dit op een gegeven moment kan gaan gebeuren.
woensdag 20 maart 2024 om 09:29
Dit. Wij waren vroeger bij mijn vader niet altijd welkom nadat hij ging samenwonen, ofja 1 van mijn broers maar dat raakte mij ook.Lila-Linda schreef: ↑20-03-2024 07:33Ik heb er nog wat over na lopen denken, en wat mij het meest tegen staat, is het idee dat iemand (ik/kind, wie dan ook) niet de vrijheid voelt om altijd naar zijn thuis te gaan.
Altijd welkom te zijn
Ik hoop echt, dat ook mijn volwassen kinderen altijd weten, dat ze hun sleutel mogen gebruiken en thuis mogen komen
Voor de gezelligheid, of omdat ze een knuffel nodig hebben of wat dan ook
En tja, als ze dat onaangekondigd doen, lopen ze het risico dat ik niet thuis ben, of bloot door de kamer dans. Maar dat is dan het risico dat zij zelf nemen
Maar Welkom zijn ze altijd.
Al was mijn thuis ook niet meer mijn thuis nadat mijn moeder een huis kocht met haar partner (ondanks dat ik al 20 was). Nu loop ik daar trouwens wel weer regelmatig gewoon binnen, maar als ik niet heb gezegd dat ik kom app ik of bel ik aan als beide auto's er staan. Is alleen ons mam er, gebruik ik gewoon de sleutel.
Al heb ik ook een stiefmoeder rol waarin het gecompliceerder is. Door oa de afstand tussen man en zijn ex zal zijn kind niet snel onverwachts langskomen en ze heeft geen sleutel. Wij hebben wel een sleutelkastje hangen waarvan ze wel de code weet. Maar willen onze sleutel niet in huis van zijn ex hebben om vele redenen die neit voor dit topic zijn.
woensdag 20 maart 2024 om 09:37
Natuurlijk kun/ moet je afspraken maken. Maar gescheiden kinderen mogen ook meer ruimte in gaan nemen als ze ouder worden. Dus leuk die ' verdeling ' maar als kinderen andere behoeften krijgen, ook wel eens alleen in een huis willen blijven voor dat feestje, of giebelen met een vriendin in een leeg huis, dan zou je daar flexibel in kunnen zijn.renate-2009 schreef: ↑20-03-2024 09:12Dit is echt zo'n bizarre wending.
Dit zijn toch echt hele verschillende situaties?
Wanneer je als stel samen bent, en je kiest ervoor om samen op vakantie te gaan kan het gebeuren dat je puber een feestje geeft.
Maar goed, je hebt dan ook samen de keus gemaakt om weg te gaan en de kinderen alleen achter te laten.
Wanneer je als gescheiden ouder de kinderen onderverdeeld hebt, en de andere ouder op dat moment verantwoordelijkheid draagt voor kind, dan ga je er niet vanuit dat kind in het lege huis komt feesten. Gewoonweg omdat het niet de plek is waar het kind dat weekend hoort te zijn.
Je kiest er als gescheiden ouder dan immers bewust voor om het weekend weg te gaan wanneer puber niet bij jou is.
Maar goed, ik vind het topic een erg bijzondere wending krijgen.
Waarbij dus binnen gescheiden gezinnen het niet mogelijk is om met afspraken te leven, want het is altijd ten nadele van de kinderen.
Terwijl er niets normaler is dan dat er binnen gezinnen (in welke samenstelling dan ook) het mogelijk moet zijn om afspraken te maken met elkaar waar iedereen zich prettig bij voelt.
Juist in de periode dat de kinderen een tienerleeftijd krijgen, en het ook voor hen heel prettig kan zijn om te weten waar ze aan toe zijn.
Mijn kinderen wilden helemaal niet meer de weekenden naar hun vader. Is dat zwaar voor mij, ga ik dat toch afdwingen of accepteer ik hun wens?
En er is een verschil tussen wat goed is voor de ouders en wat goed is voor de kinderen.
Kiezen voor jezelf is niet persé verkeerd, maar kijk er gewoon eerlijk naar.
woensdag 20 maart 2024 om 09:40
Ik vind het maar een koude bedoening, om woorden als 'onderverdeling', kind 'hoort' niet in eigen huis te zijn, 'diensten' te gebruiken.renate-2009 schreef: ↑20-03-2024 09:12Dit is echt zo'n bizarre wending.
Dit zijn toch echt hele verschillende situaties?
Wanneer je als stel samen bent, en je kiest ervoor om samen op vakantie te gaan kan het gebeuren dat je puber een feestje geeft.
Maar goed, je hebt dan ook samen de keus gemaakt om weg te gaan en de kinderen alleen achter te laten.
Wanneer je als gescheiden ouder de kinderen onderverdeeld hebt, en de andere ouder op dat moment verantwoordelijkheid draagt voor kind, dan ga je er niet vanuit dat kind in het lege huis komt feesten. Gewoonweg omdat het niet de plek is waar het kind dat weekend hoort te zijn.
Je kiest er als gescheiden ouder dan immers bewust voor om het weekend weg te gaan wanneer puber niet bij jou is.
Maar goed, ik vind het topic een erg bijzondere wending krijgen.
Waarbij dus binnen gescheiden gezinnen het niet mogelijk is om met afspraken te leven, want het is altijd ten nadele van de kinderen.
Terwijl er niets normaler is dan dat er binnen gezinnen (in welke samenstelling dan ook) het mogelijk moet zijn om afspraken te maken met elkaar waar iedereen zich prettig bij voelt.
Juist in de periode dat de kinderen een tienerleeftijd krijgen, en het ook voor hen heel prettig kan zijn om te weten waar ze aan toe zijn.
Alsof het over het runnen van een bedrijf gaat, in plaats van over de zorg voor kinderen. In 2 woningen leven is voor de meeste kinderen geen feest ofzo, zeker niet als ze ouder worden en al tig jaar met hun zooi moeten slepen.
En ja, als gescheiden ouders kan je een weekend weg gaan. En het risico dat je daarmee neemt is dan dat je kind, in jouw huis dat dus ook zijn huis is, een feestje viert. En dat hij dat dus niet aan de ouder 'van dienst' vertelt.
Ik vind het geen enkele legitimatie om je (stief)kind in de toegang tot zijn eigen huis te beperken.
woensdag 20 maart 2024 om 09:48
meisje85 schreef: ↑20-03-2024 07:46Misschien is hierin ook wel gewoon een verschil in perceptie. Ik heb ook een sleutel van mijn ouders' huis, maar zal die alleen in geval van nood gebruiken. Dat was al zo vanaf dat ik het huis uit ging. Maar op geen enkel moment heb ik me bij hen ooit niet-welkom.
Ik heb ook nog een sleutel, gebruik hem ook gewoon als ik op bezoek ga. Bij je ouders staat de deur immers altijd open.
Mijn kinderen hebben ook een sleutel en mogen die gewoon gebruiken. Dat ging bij de ene automatisch gewoon goed. De andere had daarin nog wat 'opvoeding' nodig. Altijd welkom zijn, betekent dat je in nood ook echt midden in de nacht mag komen en ons wakker mag maken.
'Midden in de nacht' komen om als een dief in de nacht je schaatsen of je Strategospel op te halen, of een stuk gereedschap te komen lenen konden we niet zo waarderen.
woensdag 20 maart 2024 om 09:58
Gewoon afspraken met mekaar maken waar iedereen zich senang bij voelt is toch prima. En in het ene huis zal dat zijn: joh, kom maar gewoon binnen wanneer je wil; altijd welkom. En in het andere huis zal dat zijn: Altijd welkom, maar stuur effe een appje. En nog ergens anders zal het puur op basis van stricte verdeling zijn, maar wordt er daarom niet minder van mekaar gehouden. Dat heeft vaak zoveel diverse achtergronden en daar kan je niet uit afleiden dat de ouders het slecht met hun kinderen voor hebben.
Wij hebben een gedeelde agenda in gmail. Vroeger zetten wij als ouders daar de "planning" in zodat kind kon raadplegen en wat overzicht kreeg over welk weekend waar was e.d. En nu vult kind haar eigen afspraken in qua school, bijbaan, hobby e.d. en mogen wij een 'uitnodiging' sturen voor een paasbrunch o.i.d. Dat klinkt als je het zo neerschrijft ook een beetje als een bedrijf zoals iemand zei, maar eerlijk: het is soms ook een heel geregel en juist door het zo overzichtelijk te maken hebben wij al die jaren heel weinig discussies gehad over vakanties/feestdagen/verjaardagen e.d. Het werkt bij ONS. En dat wil niet zeggen dat dat heiligmakend is en dat het overal zo moet. Verre van, ieder gezin - of het nu een klassiek gezin is of een samengesteld gezin of een eenoudergezin - probeert een modus te vinden die het beste bij hun past.
Wij hebben een gedeelde agenda in gmail. Vroeger zetten wij als ouders daar de "planning" in zodat kind kon raadplegen en wat overzicht kreeg over welk weekend waar was e.d. En nu vult kind haar eigen afspraken in qua school, bijbaan, hobby e.d. en mogen wij een 'uitnodiging' sturen voor een paasbrunch o.i.d. Dat klinkt als je het zo neerschrijft ook een beetje als een bedrijf zoals iemand zei, maar eerlijk: het is soms ook een heel geregel en juist door het zo overzichtelijk te maken hebben wij al die jaren heel weinig discussies gehad over vakanties/feestdagen/verjaardagen e.d. Het werkt bij ONS. En dat wil niet zeggen dat dat heiligmakend is en dat het overal zo moet. Verre van, ieder gezin - of het nu een klassiek gezin is of een samengesteld gezin of een eenoudergezin - probeert een modus te vinden die het beste bij hun past.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 20 maart 2024 om 10:05
Welke reden zit hierachter? Co-ouderschap betekent dat je samen de opvoeding doet, maar niet 50/50? Je blijft toch volledig de ouder van je kind? Hoe leg je aan je kind uit dat hun behoeften geselecteerd en gelimiteerd zijn?Rooss4.0 schreef: ↑19-03-2024 08:38Mijn mening hierover is duidelijk en rechtlijnig, zijn de kinderen bij moeder dan blijven ze bij moeder en gaan ze dus niét naar vader. En vice versa. Gewoon niet of er moet al iets ergs aan de hand zijn.
Toen mijn kinderen nog wat kleiner waren kwamen ze op vaders dagen niet hier thuis en ik was daar ook niet van gediend.
Ik zou het -in jouw geval- dus ook zeer waarderen als vader dit serieus oppakt en zeer duidelijke afspraken maakt met zijn kroost.
Je gaat naar je moeder, klaar.
woensdag 20 maart 2024 om 10:19
Dit ja. Ik word (als kind van gescheiden ouders) echt heel verdrietig van wat sommigen hier schrijven.Suniva schreef: ↑20-03-2024 09:40Ik vind het maar een koude bedoening, om woorden als 'onderverdeling', kind 'hoort' niet in eigen huis te zijn, 'diensten' te gebruiken.
Alsof het over het runnen van een bedrijf gaat, in plaats van over de zorg voor kinderen. In 2 woningen leven is voor de meeste kinderen geen feest ofzo, zeker niet als ze ouder worden en al tig jaar met hun zooi moeten slepen.
En ja, als gescheiden ouders kan je een weekend weg gaan. En het risico dat je daarmee neemt is dan dat je kind, in jouw huis dat dus ook zijn huis is, een feestje viert. En dat hij dat dus niet aan de ouder 'van dienst' vertelt.
Ik vind het geen enkele legitimatie om je (stief)kind in de toegang tot zijn eigen huis te beperken.
En dat kinderen bij beide ouders altijd welkom zijn kan ook een regel zijn hè.
Ik las hier van iemand dat ze in de week dat kinderen bij hun vader zijn niet 'gestoord wenst te worden'.
Gestoord door je eigen kinderen? Echt waar?
...
woensdag 20 maart 2024 om 10:19
Kind zit nu op kamers en heeft nog een kamer thuis. Toen ze opeens (wegens reistijd naar stage) weer doordeweeks enkele nachten bij mij thuis kwam slapen, stond ze niet opeens onaangekondigd op de stoep. Ze heeft eerst gebeld dat dat de bedoeling was. Niet om toestemming te vragen, want ze weet dat ze altijd welkom is hier. Maar wel om het even mee te delen, omdat dat bij ons gewoon is, dat je even communiceert over zulke veranderingen.
Ze is zelfstandig zat, dus ik hoef daar geen rekening mee te houden, maar dan weet ik dat ik wat extra boodschappen in huis haal. En dat het wel gezellig is als ik af en toe eens thuis ben om samen te eten en wat te kletsen.
Ze is zelfstandig zat, dus ik hoef daar geen rekening mee te houden, maar dan weet ik dat ik wat extra boodschappen in huis haal. En dat het wel gezellig is als ik af en toe eens thuis ben om samen te eten en wat te kletsen.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 20 maart 2024 om 10:20
hier zijn ze altijd welkom, het is ons huis. slapen is wel altijd bij ouder bij wie ze zijn en eten ook. en als het de week is dat ze bij hun vader zijn, leef ik wel wat anders. dus dan is mijn vriend hier of een groepje vrienden. in het weekend borrelen de kinderen hier soms met hun vrienden, dat wel in overleg want moet niet bijten met mijn bezoek. ik vind het heel onnatuurlijk ze de toegang te ontzeggen in de vader weken
woensdag 20 maart 2024 om 10:21
woensdag 20 maart 2024 om 10:45
Ik snap best dat "schema" en "verdeling" e.d. gevoelsmatig vieze woorden zijn. En ik hoop dat het ook woorden zijn die niemand gebruikt in conversaties met zijn/haar kinderen.
Maar in de basis IS er gewoon een afspraak gemaakt tussen ex-partners. En op die basis zijn ook weer financiële afspraken gemaakt. Dus het is niet zo gek dat sommige mensen daarom ook liefst zo clean mogelijk volgens die afspraken leven. Want als er bijvoorbeeld weinig financiële speelruimte is, of er zijn erg rechtlijnige ouders die staan op 50/50 tijd, dan maken goede afspraken betere vrienden. Niet iedereen is namelijk even flexibel van huis uit.
Daarom gebruiken sommige mensen die termen hier ook denk ik. Omdat het een gegeven is waarmee ze moeten leven - de consequentie van de scheiding. Maar ik ben het eens dat het woorden zijn die niet in het hoofd van het kind zich zouden moeten nestelen. En die nooit gebruikt moeten worden in de zin van "ik ben deze week niet emotioneel beschikbaar voor jou".
Maar in de basis IS er gewoon een afspraak gemaakt tussen ex-partners. En op die basis zijn ook weer financiële afspraken gemaakt. Dus het is niet zo gek dat sommige mensen daarom ook liefst zo clean mogelijk volgens die afspraken leven. Want als er bijvoorbeeld weinig financiële speelruimte is, of er zijn erg rechtlijnige ouders die staan op 50/50 tijd, dan maken goede afspraken betere vrienden. Niet iedereen is namelijk even flexibel van huis uit.
Daarom gebruiken sommige mensen die termen hier ook denk ik. Omdat het een gegeven is waarmee ze moeten leven - de consequentie van de scheiding. Maar ik ben het eens dat het woorden zijn die niet in het hoofd van het kind zich zouden moeten nestelen. En die nooit gebruikt moeten worden in de zin van "ik ben deze week niet emotioneel beschikbaar voor jou".
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 20 maart 2024 om 10:50
Toegang tot eigen huis beperken of daar afspraken over maken zijn twee verschillende dingen.Suniva schreef: ↑20-03-2024 09:40Ik vind het maar een koude bedoening, om woorden als 'onderverdeling', kind 'hoort' niet in eigen huis te zijn, 'diensten' te gebruiken.
Alsof het over het runnen van een bedrijf gaat, in plaats van over de zorg voor kinderen. In 2 woningen leven is voor de meeste kinderen geen feest ofzo, zeker niet als ze ouder worden en al tig jaar met hun zooi moeten slepen.
En ja, als gescheiden ouders kan je een weekend weg gaan. En het risico dat je daarmee neemt is dan dat je kind, in jouw huis dat dus ook zijn huis is, een feestje viert. En dat hij dat dus niet aan de ouder 'van dienst' vertelt.
Ik vind het geen enkele legitimatie om je (stief)kind in de toegang tot zijn eigen huis te beperken.
De onderverdeling van wie wanneer verantwoordelijk is, heeft ook een functie. Kinderen, ook pubers, hebben het toezicht van hun ouders nodig, ook over de ontwikkeling van hun zelfstandigheid. Dat doe je ook als je samen bent en pubers opvoedt.
Een onderverdeling met afspraken over hoe en wanneer naar de andere ouder, zorgt er voor dat beide ouders betrokken blijven, dat je als ouders er op kan vertrouwen dat iemand op dat moment de verantwoordelijkheid ook draagt en dat het kind in beeld blijft en niet onder de radar duikt.
Dat je dat als gescheiden ouders anders doet dan ouders die samen zijn lijkt me evident, dat dat voor kinderen soms lastig is ook.
Maar om dan maar geen afspraken te maken en het kind volledig zelf te laten bepalen waar het is, lijkt me de achterdeur uit.
Het risico dat het kind zich aan het gezag van ouders onttrekt, met verkeerde vrienden omgaat of risicovolle activiteiten er op na houdt of verzuimd van school ligt dan groot op de loer. Maar ook dat een kind wat niet goed in zijn vel zit zich ongezien kan isoleren of als het een meningsverschil of conflict heeft met een ouder het (leren) oplossen daarvan uit de weg gaat. Het is niet in belang van een kind om te gedogen dat ze zoveel buiten beeld kunnen zijn.
Uiteraard hangt wat er kan gebeuren af van hoe je kind is, en hoe oud, maar je bent en blijft als ouders verantwoordelijk voor hun welzijn en opvoeding. Dat lukt een stuk minder goed zonder zicht op je kind, als je toestaat dat een kind kan gaan ‘zwerven’ tussen zijn ouders en daar is waar het hem/haar op dat moment het meeste oplevert.
woensdag 20 maart 2024 om 11:33
De redenen die tot nu toe in dit topic zijn genoemd waren niet 'anders duikt het kind onder de radar'. Als dat dreigt dan moet je natuurlijk maatregelen nemen en krijgt het kind minder vrijheden. Maar dat doe je dan bij voorkeur toch ook samen met je ex, in plaats van ieder op eigen houtje, als in 'jouw beurt' deze week.patchouli_ schreef: ↑20-03-2024 10:50Toegang tot eigen huis beperken of daar afspraken over maken zijn twee verschillende dingen.
De onderverdeling van wie wanneer verantwoordelijk is, heeft ook een functie. Kinderen, ook pubers, hebben het toezicht van hun ouders nodig, ook over de ontwikkeling van hun zelfstandigheid. Dat doe je ook als je samen bent en pubers opvoedt.
Een onderverdeling met afspraken over hoe en wanneer naar de andere ouder, zorgt er voor dat beide ouders betrokken blijven, dat je als ouders er op kan vertrouwen dat iemand op dat moment de verantwoordelijkheid ook draagt en dat het kind in beeld blijft en niet onder de radar duikt.
Dat je dat als gescheiden ouders anders doet dan ouders die samen zijn lijkt me evident, dat dat voor kinderen soms lastig is ook.
Maar om dan maar geen afspraken te maken en het kind volledig zelf te laten bepalen waar het is, lijkt me de achterdeur uit.
Het risico dat het kind zich aan het gezag van ouders onttrekt, met verkeerde vrienden omgaat of risicovolle activiteiten er op na houdt of verzuimd van school ligt dan groot op de loer. Maar ook dat een kind wat niet goed in zijn vel zit zich ongezien kan isoleren of als het een meningsverschil of conflict heeft met een ouder het (leren) oplossen daarvan uit de weg gaat. Het is niet in belang van een kind om te gedogen dat ze zoveel buiten beeld kunnen zijn.
Uiteraard hangt wat er kan gebeuren af van hoe je kind is, en hoe oud, maar je bent en blijft als ouders verantwoordelijk voor hun welzijn en opvoeding. Dat lukt een stuk minder goed zonder zicht op je kind, als je toestaat dat een kind kan gaan ‘zwerven’ tussen zijn ouders en daar is waar het hem/haar op dat moment het meeste oplevert.
Bij niet gescheiden ouders kan dit ook dreigen en ook dan geef je je kind in gezamenlijk overleg minder vrijheid.
De argumenten in dit topic tot nu toe waren van het niveau weekend weg, in mijn blote kont rondparaderen, liggen stinken op de bank, visite ontvangen, winkelen met een vriendin, na de seks chips halen uit de keuken, eten wat ik wil en wanneer ik wil, enzovoort.
En dat is dus ook waar de niet zo begripvolle reacties op gebaseerd zijn.
woensdag 20 maart 2024 om 11:37
Ik denk ook dat we af moeten van het idee dat kinderen van gescheiden ouders per definitie zielig zijn. En ook dat dit gecompenseerd moet worden met zaken die je in een traditioneel gezin nooit toe zou staan.
Kinderen van ruziënde ouders, die zijn niet te benijden. Maar als gescheiden ouders het goed geregeld hebben met elkaar, dan kunnen kinderen daar prima mee opgroeien. Of dat nu met strakke afspraken is of met lossere; als deze keuzes door de ouders samen en passend bij hun kinderen en hun leefsituatie gemaakt zijn, dan is daar niks mis mee.
Het helpt ook niet om gescheiden ouders als afwijkende of tweederangs opvoedsituatie te blijven zien. De realiteit is dat heel veel kinderen niet opgroeien in een traditioneel gezin en dat ook traditionele gezinnen heel erg van elkaar kunnen verschillen.
Ja, opgroeien met gescheiden ouders is niet ideaal, maar dat is opgroeien in armoe ook niet. Of met een ouder die fysiek of psychisch ziek is. Of met een sibling die bovengemiddeld veel aandacht van je ouders vraagt. Of in een te kleine woning. Of met ouders die beiden hard werken in hun restaurant en maar 1 of 2 avonden per week thuis zijn. Of met ouders die beiden meer dan fulltime werken, een fantastisch inkomen hebben, maar onder te streep te weinig tijd, aandacht en energie hebben voor hun kinderen.
Kinderen worden nu eenmaal niet zonder problemen en uitdagingen groot en die zijn voor ieder kind anders. Goed voor je kinderen zorgen houdt in dat je ze helpt om de ongemakken des levens daar waar mogelijk geen invloed te laten hebben op hun welzijn en ontwikkeling, en daar waar dat niet lukt, ze daar bij te steunen en mee om te leren gaan.
Kinderen van ruziënde ouders, die zijn niet te benijden. Maar als gescheiden ouders het goed geregeld hebben met elkaar, dan kunnen kinderen daar prima mee opgroeien. Of dat nu met strakke afspraken is of met lossere; als deze keuzes door de ouders samen en passend bij hun kinderen en hun leefsituatie gemaakt zijn, dan is daar niks mis mee.
Het helpt ook niet om gescheiden ouders als afwijkende of tweederangs opvoedsituatie te blijven zien. De realiteit is dat heel veel kinderen niet opgroeien in een traditioneel gezin en dat ook traditionele gezinnen heel erg van elkaar kunnen verschillen.
Ja, opgroeien met gescheiden ouders is niet ideaal, maar dat is opgroeien in armoe ook niet. Of met een ouder die fysiek of psychisch ziek is. Of met een sibling die bovengemiddeld veel aandacht van je ouders vraagt. Of in een te kleine woning. Of met ouders die beiden hard werken in hun restaurant en maar 1 of 2 avonden per week thuis zijn. Of met ouders die beiden meer dan fulltime werken, een fantastisch inkomen hebben, maar onder te streep te weinig tijd, aandacht en energie hebben voor hun kinderen.
Kinderen worden nu eenmaal niet zonder problemen en uitdagingen groot en die zijn voor ieder kind anders. Goed voor je kinderen zorgen houdt in dat je ze helpt om de ongemakken des levens daar waar mogelijk geen invloed te laten hebben op hun welzijn en ontwikkeling, en daar waar dat niet lukt, ze daar bij te steunen en mee om te leren gaan.
woensdag 20 maart 2024 om 11:40
helemaal met je eenspatchouli_ schreef: ↑20-03-2024 11:37Ik denk ook dat we af moeten van het idee dat kinderen van gescheiden ouders per definitie zielig zijn. En ook dat dit gecompenseerd moet worden met zaken die je in een traditioneel gezin nooit toe zou staan.
Kinderen van ruziënde ouders, die zijn niet te benijden. Maar als gescheiden ouders het goed geregeld hebben met elkaar, dan kunnen kinderen daar prima mee opgroeien. Of dat nu met strakke afspraken is of met lossere; als deze keuzes door de ouders samen en passend bij hun kinderen en hun leefsituatie gemaakt zijn, dan is daar niks mis mee.
Het helpt ook niet om gescheiden ouders als afwijkende of tweederangs opvoedsituatie te blijven zien. De realiteit is dat heel veel kinderen niet opgroeien in een traditioneel gezin en dat ook traditionele gezinnen heel erg van elkaar kunnen verschillen.
Ja, opgroeien met gescheiden ouders is niet ideaal, maar dat is opgroeien in armoe ook niet. Of met een ouder die fysiek of psychisch ziek is. Of met een sibling die bovengemiddeld veel aandacht van je ouders vraagt. Of in een te kleine woning. Of met ouders die beiden hard werken in hun restaurant en maar 1 of 2 avonden per week thuis zijn. Of met ouders die beiden meer dan fulltime werken, een fantastisch inkomen hebben, maar onder te streep te weinig tijd, aandacht en energie hebben voor hun kinderen.
Kinderen worden nu eenmaal niet zonder problemen en uitdagingen groot en die zijn voor ieder kind anders. Goed voor je kinderen zorgen houdt in dat je ze helpt om de ongemakken des levens daar waar mogelijk geen invloed te laten hebben op hun welzijn en ontwikkeling, en daar waar dat niet lukt, ze daar bij te steunen en mee om te leren gaan.
Enige waar ik tegen ageer, is dat een kind niet altijd welkom zou zijn. Of alleen onder voorwaarden Welkom
En dat lijkt me voor een kind niet de juiste boodschap
Het is zijn thuis he? niet alleen een paar muren. het is de plek waar het zichzelf kan zijn, veilig kan voelen etc.
Niet waar je moet appen om toegang te krijgen
woensdag 20 maart 2024 om 11:46
Mijn reactie was dan ook een aanvulling, een andere insteek, geen herhaling van argumenten.Suniva schreef: ↑20-03-2024 11:33De redenen die tot nu toe in dit topic zijn genoemd waren niet 'anders duikt het kind onder de radar'. Als dat dreigt dan moet je natuurlijk maatregelen nemen en krijgt het kind minder vrijheden. Maar dat doe je dan bij voorkeur toch ook samen met je ex, in plaats van ieder op eigen houtje, als in 'jouw beurt' deze week.
Bij niet gescheiden ouders kan dit ook dreigen en ook dan geef je je kind in gezamenlijk overleg minder vrijheid.
De argumenten in dit topic tot nu toe waren van het niveau weekend weg, in mijn blote kont rondparaderen, liggen stinken op de bank, visite ontvangen, winkelen met een vriendin, na de seks chips halen uit de keuken, eten wat ik wil en wanneer ik wil, enzovoort.
En dat is dus ook waar de niet zo begripvolle reacties op gebaseerd zijn.
Maar daarop reagerend: De mensen die die argumenten geven zeggen toch niet dat als het echt nodig is, ex het maar uit moet zoeken met de kinderen? Ik vind het eerder een signaal dat ze het volste vertrouwen hebben in dat hun ex die verantwoordelijkheid prima kan dragen en dat hun kinderen goed onderdak zijn. Vaak worden dit soort strikte afspraken ook gemaakt omdat het overleg met de andere ouder helemaal niet zo soepel loopt en vooral voor gedoe en spanningen zorgt als er vanaf geweken moet worden.
Als beide ouders er achter kunnen staan dat strikte afspraken voor hun werken, wie zijn wij dan om te roepen dat hun kinderen zielig zijn?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
