Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap, tieners, afspraken
dinsdag 19 maart 2024 om 08:24
Mijn vriend en ik hebben allebei een co-ouderschap en allebei 2 tieners. We wonen niet samen maar op de dagen dat de kinderen bij hun andere ouders zijn we wel vaak samen, meestal in zijn huis. Gisteren zat ik in het huis van mijn vriend te werken, hij was naar zijn werk, en zijn kinderen bij hun moeder. Om een uur of 3 kwam zijn dochter binnen stormen met een vriendinnetje. Ze gingen naar haar kamer, waar ze luidruchtig gingen gamen/giebelen. Het huis is niet groot, dus helaas had ik hier veel last van, met als gevolg dat ik eigenlijk niet goed verder kon werken. Ik heb er ook niets van gezegd, omdat ik dat mijn plaats niet vond (ik zat tenslotte in hun huis te werken).
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
woensdag 20 maart 2024 om 11:48
Die afspraken zijn in de meeste gevallen gemaakt toen kind jonger was en andere behoeftes had. En toen werkte het.belgali schreef: ↑20-03-2024 10:45Ik snap best dat "schema" en "verdeling" e.d. gevoelsmatig vieze woorden zijn. En ik hoop dat het ook woorden zijn die niemand gebruikt in conversaties met zijn/haar kinderen.
Maar in de basis IS er gewoon een afspraak gemaakt tussen ex-partners. En op die basis zijn ook weer financiële afspraken gemaakt. Dus het is niet zo gek dat sommige mensen daarom ook liefst zo clean mogelijk volgens die afspraken leven. Want als er bijvoorbeeld weinig financiële speelruimte is, of er zijn erg rechtlijnige ouders die staan op 50/50 tijd, dan maken goede afspraken betere vrienden. Niet iedereen is namelijk even flexibel van huis uit.
Daarom gebruiken sommige mensen die termen hier ook denk ik. Omdat het een gegeven is waarmee ze moeten leven - de consequentie van de scheiding. Maar ik ben het eens dat het woorden zijn die niet in het hoofd van het kind zich zouden moeten nestelen. En die nooit gebruikt moeten worden in de zin van "ik ben deze week niet emotioneel beschikbaar voor jou".
Maar behoeftes van kinderen veranderen enorm naarmate ze ouder worden. Het lijkt mij niet heel gek dat je op een gegeven moment die afspraken van tig jaar geleden aanpast zodat ze blijven aansluiten bij de behoeften van je kind.
woensdag 20 maart 2024 om 11:52
Dat is het andere huis toch ook? Je laat hem toch niet op straat staan, hij heeft een thuis om naar toe te gaan?Lila-Linda schreef: ↑20-03-2024 11:40helemaal met je eens
Enige waar ik tegen ageer, is dat een kind niet altijd welkom zou zijn. Of alleen onder voorwaarden Welkom
En dat lijkt me voor een kind niet de juiste boodschap
Het is zijn thuis he? niet alleen een paar muren. het is de plek waar het zichzelf kan zijn, veilig kan voelen etc.
Niet waar je moet appen om toegang te krijgen
Mijn keus zou het ook niet zijn, hier waren alle kinderen 24/7 welkom bij beide ouders, maar was er wel even kort overleg om te kijken of de ander niet op het kind zat te wachten, er niet stiekem vette ruzie was geweest wat kind probeerde te ontlopen, etc. Wij vonden het belangrijk om te checken of beiden idd akkoord waren met de eigen plannen van het kind. Niet omdat het niet welkom was, maar omdat je zicht wilt houden.
Voor andere ouders en kinderen werkt die strikte scheiding wellicht wel. Je hoopt dat het zo besloten is omdat het het beste bij het kind past, maar als het is om spanning en gedoe te voorkomen is dat indirect net zo goed in belang van het kind.
Ik denk dat we elkaar daarin niet zo de maat moeten nemen.
woensdag 20 maart 2024 om 12:00
Ja, deze klopte achteraf niet, dat heb ik later gerectificeerd. De kinderen woonden bij mij en waren 2 avonden/nachten in de week bij hun vader, dat kun je geen co-ouderschap noemen.
Ik heb nooit aan de kinderen uit hoeven leggen dat hun behoeften gelimiteerd waren, dat waren ze ook niet. Ze waren gewoon bij hun vader, klaar.
Er is nooit sprake geweest van naar mij toe komen als ze daar waren en vice versa. Het was eenvoudigweg geen onderwerp. De kinderen snappen me time en privacy trouwens heel goed.
Toen ze weer full time bij me kwamen wonen spraken ze daar ook hun zorg wel over uit. Ze vonden het jammer voor mij dat ik geen alleen-tijd meer had.
Ikzelf vind dat trouwens niet (meer).
Komt ook doordat ik niet meer date maar een steady relatie heb.
...
woensdag 20 maart 2024 om 12:02
dat is zo - ik weet ook niet in welke fase alle meeschrijvers hier zitten, maar wilde enkel duiden waarom het vocabulaire soms zo kan zijnSuniva schreef: ↑20-03-2024 11:48Die afspraken zijn in de meeste gevallen gemaakt toen kind jonger was en andere behoeftes had. En toen werkte het.
Maar behoeftes van kinderen veranderen enorm naarmate ze ouder worden. Het lijkt mij niet heel gek dat je op een gegeven moment die afspraken van tig jaar geleden aanpast zodat ze blijven aansluiten bij de behoeften van je kind.
gelukkig is in ons geval altijd een flexibele opstelling mogelijk geweest die meebewoog met de behoeftes van ons kind en met onze eigen behoeftes - maar aangezien ik in het algemeen een neurotische planner ben (was ik ook geweest in een klassiek gezin dus) hadden wij o.a. een gedeelde kalender en een gezamenlijk appgroepje
daardoor was gelijk afgevangen dat dat onderlinge overleg (wat in een bepaalde fase van de pubertijd zeker nodig is) er altijd was
nogmaals: er is niet slechts 1 goede manier en wat iemand al zei: alleen al het feit dat je er over nadenkt of iets wel passend is voor alle betrokken partijen is toch al positief ?
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 20 maart 2024 om 12:07
Dankjewel voor je mooie verwoording en toevoeging!patchouli_ schreef: ↑20-03-2024 10:50Toegang tot eigen huis beperken of daar afspraken over maken zijn twee verschillende dingen
........
Het is allemaal niet zo zwart/wit.
Ik durf met mijn hand op mijn hart te zeggen dat het ondanks afspraken absoluut geen koude bedoening is!
Al van kleins af aan nemen we de kinderen hand in hand mee in de afspraken.
We bespreken hoe ze het ervaren, of ze gemaakte afspraken graag anders zouden zien, of papa en mama onderling nog dingen kunnen aanpakken etc. Maar juist die afspraken geeft ieder in het geheel duidelijkheid en wordt er o.a voorkomen dat een kind kan gaan 'zwerven' tussen ons, of dat vader denkt dat ik het in de gaten heb en andersom.
Dat neemt niet weg dat onze kinderen gewoon kunnen puberen, hun streken uithalen onder het (ik durf het woord bijna niet te typen want over alles wordt hier blijkbaar gevallen) 'gezag' van de ouder die op dat moment de 'verantwoording' heeft.
Niets is beklemmender voor een puber dan wanneer ik als moeder alles in de gaten houd wanneer ze bij vader zijn (omdat mijn verantwoording voor de kinderen er nu eenmaal altijd hoort te zijn) en andersom.
Dat is de reden waarom er met woorden als verantwoording wordt gesproken.
Als de kinderen ruzie hebben en ze appen of bellen mij, laat ik het ze ook oplossen met vader want ze zijn daar op dat moment.
En als ze dan zeggen dat papa het niet begrijpt of het volgens hun niet eerlijk oplost, laat ik ze opnieuw in gesprek gaan met hun vader, en dat doet vader andersom ook. Anders krijg je kinderen die leren dat het okee is om problemen niet op te lossen met degene om wie het draait, maar hun gelijk te halen daar waar het hun uitkomt. (en mogelijk ouders tegen elkaar opzet, wat in een gescheiden gezin net iets makkelijker gebeurd dan in een goed huwelijk)
De kinderen hebben nog nooit bij 1 van de ouders voor de deur gestaan om vervolgens geweigerd te worden.
Wel hebben ze echt wel een keer van 1 van de ouders gehoord dat ze het bij andere ouder doorbrengen omdat er door de andere ouder andere plannen gemaakt zijn waardoor die geen toezicht kan houden.
Een goede en heldere communicatie is essentieel, en onze kinderen ervaren de scheiding/omgang etc. als heel prettig omdat ze zelf alle inbreng hebben.
Door die heldere communicatie groei je mee met de kinderen, daar waar ze voorheen juist heel erg vasthielden aan om het weekend naar papa en niet vaker, veranderen die behoeftes nu ze puberen.
Wanneer ze straks oud genoeg zijn om zonder toezicht te kunnen zal het net als in een 'gewoon' gezin zo zijn dat er dan even gecommuniceerd wordt of je thuis eet/slaapt of niet, en of ze dan bij vader, vriend of vriendin hangen maakt tegen die tijd niet meer uit.
woensdag 20 maart 2024 om 12:09
Ik ben zelf kind van gescheiden ouders en mijn man ook. Dus nee, ik beschouw gebroken gezinnen, in welke situatie dan ook, zeker niet als afwijkend of tweederangs.patchouli_ schreef: ↑20-03-2024 11:37Ik denk ook dat we af moeten van het idee dat kinderen van gescheiden ouders per definitie zielig zijn. En ook dat dit gecompenseerd moet worden met zaken die je in een traditioneel gezin nooit toe zou staan.
Kinderen van ruziënde ouders, die zijn niet te benijden. Maar als gescheiden ouders het goed geregeld hebben met elkaar, dan kunnen kinderen daar prima mee opgroeien. Of dat nu met strakke afspraken is of met lossere; als deze keuzes door de ouders samen en passend bij hun kinderen en hun leefsituatie gemaakt zijn, dan is daar niks mis mee.
Het helpt ook niet om gescheiden ouders als afwijkende of tweederangs opvoedsituatie te blijven zien. De realiteit is dat heel veel kinderen niet opgroeien in een traditioneel gezin en dat ook traditionele gezinnen heel erg van elkaar kunnen verschillen.
Ja, opgroeien met gescheiden ouders is niet ideaal, maar dat is opgroeien in armoe ook niet. Of met een ouder die fysiek of psychisch ziek is. Of met een sibling die bovengemiddeld veel aandacht van je ouders vraagt. Of in een te kleine woning. Of met ouders die beiden hard werken in hun restaurant en maar 1 of 2 avonden per week thuis zijn. Of met ouders die beiden meer dan fulltime werken, een fantastisch inkomen hebben, maar onder te streep te weinig tijd, aandacht en energie hebben voor hun kinderen.
Kinderen worden nu eenmaal niet zonder problemen en uitdagingen groot en die zijn voor ieder kind anders. Goed voor je kinderen zorgen houdt in dat je ze helpt om de ongemakken des levens daar waar mogelijk geen invloed te laten hebben op hun welzijn en ontwikkeling, en daar waar dat niet lukt, ze daar bij te steunen en mee om te leren gaan.
Wel lees ik hier meer reacties van kinderen van gescheiden ouders die net als ik nogal verdrietig worden van het principe 'alleen welkom bij calamiteiten en in mijn week'. Zeker als de argumenten daarvoor allemaal met 'ik' beginnen, doet dat best pijn.
En dat kan wel iets zijn om over na te denken als (stief)ouder als je je ergert als je (stief)kinderen thuiskomen op een moment dat het jou niet uitkomt.
woensdag 20 maart 2024 om 13:27
Er is in dit hele topic exact 1 persoon geweest die gezegd heeft dat haar kinderen alleen welkom waren bij calamiteiten. Dat was Roos, en die heeft later aangegeven dat haar kinderen maar 2 avonden/nachten bij vader waren in die periode en dat er van een co-ouderschap helemaal geen sprake was. Ik vind het totaal niet raar dat ze die avonden claimde als ‘haar tijd’, en zo te horen vonden en vinden haar kinderen het ook geen enkel probleem.
De anderen, waar wel een 50/50 situatie is, die geven over het algemeen aan: kinderen zijn van harte welkom op de dagen dat ze bij de andere ouder zijn, maar stuur indien mogelijk van te voren wel even een appje zodat vader/moeder/stiefouder rekening kan houden met je komst en ook zodat de andere ouder weet dat je niet thuis zal zijn. Ik kan nog steeds niet inzien wat er zielig is aan het verzoek aan pubers om gewoon even te communiceren over waar ze uithangen.
De anderen, waar wel een 50/50 situatie is, die geven over het algemeen aan: kinderen zijn van harte welkom op de dagen dat ze bij de andere ouder zijn, maar stuur indien mogelijk van te voren wel even een appje zodat vader/moeder/stiefouder rekening kan houden met je komst en ook zodat de andere ouder weet dat je niet thuis zal zijn. Ik kan nog steeds niet inzien wat er zielig is aan het verzoek aan pubers om gewoon even te communiceren over waar ze uithangen.
woensdag 20 maart 2024 om 13:29
nee hoor, er is ook door anderen gezegd, dat pubers wel even kunnen wachten, ook met verdrietStientje schreef: ↑20-03-2024 13:27Er is in dit hele topic exact 1 persoon geweest die gezegd heeft dat haar kinderen alleen welkom waren bij calamiteiten. Dat was Roos, en die heeft later aangegeven dat haar kinderen maar 2 avonden/nachten bij vader waren in die periode en dat er van een co-ouderschap helemaal geen sprake was. Ik vind het totaal niet raar dat ze die avonden claimde als ‘haar tijd’, en zo te horen vonden en vinden haar kinderen het ook geen enkel probleem.
De anderen, waar wel een 50/50 situatie is, die geven over het algemeen aan: kinderen zijn van harte welkom op de dagen dat ze bij de andere ouder zijn, maar stuur indien mogelijk van te voren wel even een appje zodat vader/moeder/stiefouder rekening kan houden met je komst en ook zodat de andere ouder weet dat je niet thuis zal zijn. Ik kan nog steeds niet inzien wat er zielig is aan het verzoek aan pubers om gewoon even te communiceren over waar ze uithangen.
woensdag 20 maart 2024 om 13:38
Lila-Linda schreef: ↑20-03-2024 13:29nee hoor, er is ook door anderen gezegd, dat pubers wel even kunnen wachten, ook met verdriet
Volgens mij valt dat best wel mee. Ik heb alleen gelezen dat ouders nu eenmaal niet altijd alles uit hun handen kunnen laten vallen voor pubers met verdriet. Ik kan persoonlijk bijvoorbeeld niet uit een belangrijke meeting weglopen omdat er een puber liefdesverdriet heeft. Ik kan dan uiteraard wel met haar afspreken dat ik haar na de meeting zie, maar op stel en sprong alles laten vallen, dat gaat niet. Dit heeft ook helemaal niks met co-ouderschap te maken natuurlijk, maar gewoon met het feit dat ouders een leven hebben waarin verschillende dingen om aandacht vechten. En dat betekent soms dat kinderen een paar uur moeten wachten.
woensdag 20 maart 2024 om 13:46
jij brengt nu een nuance aan, die de poster niet aanbrachtStientje schreef: ↑20-03-2024 13:38Volgens mij valt dat best wel mee. Ik heb alleen gelezen dat ouders nu eenmaal niet altijd alles uit hun handen kunnen laten vallen voor pubers met verdriet. Ik kan persoonlijk bijvoorbeeld niet uit een belangrijke meeting weglopen omdat er een puber liefdesverdriet heeft. Ik kan dan uiteraard wel met haar afspreken dat ik haar na de meeting zie, maar op stel en sprong alles laten vallen, dat gaat niet. Dit heeft ook helemaal niks met co-ouderschap te maken natuurlijk, maar gewoon met het feit dat ouders een leven hebben waarin verschillende dingen om aandacht vechten. En dat betekent soms dat kinderen een paar uur moeten wachten.
woensdag 20 maart 2024 om 13:55
Ik weet niet meer over welke post en van wie dit gaat. Maar er zijn natuurlijk verschillende manieren waarop je iets kan interpreteren..
woensdag 20 maart 2024 om 13:57
? Je kon jezelf een paar pagina's terug nog vinden in de striktere benadering van je vriend. Het argument daarvoor was dat hij dan dingen in huis kon doen die anders buitenshuis moesten.Stientje schreef: ↑20-03-2024 13:27Er is in dit hele topic exact 1 persoon geweest die gezegd heeft dat haar kinderen alleen welkom waren bij calamiteiten. Dat was Roos, en die heeft later aangegeven dat haar kinderen maar 2 avonden/nachten bij vader waren in die periode en dat er van een co-ouderschap helemaal geen sprake was. Ik vind het totaal niet raar dat ze die avonden claimde als ‘haar tijd’, en zo te horen vonden en vinden haar kinderen het ook geen enkel probleem.
De anderen, waar wel een 50/50 situatie is, die geven over het algemeen aan: kinderen zijn van harte welkom op de dagen dat ze bij de andere ouder zijn, maar stuur indien mogelijk van te voren wel even een appje zodat vader/moeder/stiefouder rekening kan houden met je komst en ook zodat de andere ouder weet dat je niet thuis zal zijn. Ik kan nog steeds niet inzien wat er zielig is aan het verzoek aan pubers om gewoon even te communiceren over waar ze uithangen.
Beetje tegenstrijdig.
woensdag 20 maart 2024 om 13:58
woensdag 20 maart 2024 om 14:03
De striktere benadering van mijn vriend is dat ze eerst even appen en niet onaangekondigd binnen lopen. Niet dat ze helemaal niet meer welkom zijn. Maar goed, het is me al lang duidelijk dat er hier mensen zijn die alles negatief opvatten..
woensdag 20 maart 2024 om 14:13
Vooropgesteld, ik heb werkelijk helemaal niks tegen gescheiden ouders die hun best doen. Echt niet
Ik leg ook niks verkeerd uit ofzo. Ik heb natuurlijk ook vriendinnen die hun stinkende best doen met de kinderen van een andere-man etcetc.
En daar hebben hele fijne gesprekken over. Ook over hoe moeilijk dat vaak is
Waar ik wel moeite mee heb, en dat is in elke situatie zo. Of je nou voor het eerst getrouwd bent of voor de 7e keer. Is als mensen verkapt hun eigen belangen verkopen als iets wat het best is voor de kinderen.
En natuurlijk iedere ouder klooit maar een beetje aan, maar wees gewoon eerlijk. Dan krijg je ook minder anti-reacties.
Moeten appen voor je naar je huisgaat is in het belang van ouder die zich gestoord voelt/belemmerd. Niet lekker-duidelijk voor de puber
Ik leg ook niks verkeerd uit ofzo. Ik heb natuurlijk ook vriendinnen die hun stinkende best doen met de kinderen van een andere-man etcetc.
En daar hebben hele fijne gesprekken over. Ook over hoe moeilijk dat vaak is
Waar ik wel moeite mee heb, en dat is in elke situatie zo. Of je nou voor het eerst getrouwd bent of voor de 7e keer. Is als mensen verkapt hun eigen belangen verkopen als iets wat het best is voor de kinderen.
En natuurlijk iedere ouder klooit maar een beetje aan, maar wees gewoon eerlijk. Dan krijg je ook minder anti-reacties.
Moeten appen voor je naar je huisgaat is in het belang van ouder die zich gestoord voelt/belemmerd. Niet lekker-duidelijk voor de puber
woensdag 20 maart 2024 om 14:24
Het gaat 2 kanten op. Voor de ouder is het prettig om te weten of en wanneer de pubers langs gaan komen. Voor de pubers is het prettig dat als ze langskomen, er geen situatie ontstaat waarbij het echt slecht uitkomt en de puber zich dus misschien niet welkom voelt. En ja, ik doel onder andere op ‘(stief)moeder zit geconcentreerd in moeilijke call en puber stormt binnen en gaat luidruchtig gamen’. (en nog even voor de mensen die denken dat ik zeur, het was een performance gesprek met een buitenlandse medewerker, dus echt wel iets waarbij je niet gestoord wil worden)
Door een appje van te voren kan dat voorkomen worden, want dan kan de ouder aangeven vanaf welk tijdstip puber langs kan komen (want call is afgelopen), of de ouder kan zelf even ergens anders heen gaan voor die moeilijke call. Is dat nu echt zo schadelijk? In een goede ouder-kind relatie lopen ze er echt geen trauma van op dat dingen een keer niet precies gaan zoals puber het gewild had. Ook pubers moeten leren dat ze rekening moeten houden met anderen.
Door een appje van te voren kan dat voorkomen worden, want dan kan de ouder aangeven vanaf welk tijdstip puber langs kan komen (want call is afgelopen), of de ouder kan zelf even ergens anders heen gaan voor die moeilijke call. Is dat nu echt zo schadelijk? In een goede ouder-kind relatie lopen ze er echt geen trauma van op dat dingen een keer niet precies gaan zoals puber het gewild had. Ook pubers moeten leren dat ze rekening moeten houden met anderen.
woensdag 20 maart 2024 om 14:29
In je OP heb je het toch echt over toestemming vragen, dat is wezenlijk anders dan een appje sturen om te laten weten waar je bent/dat je komt. Ik vind niets mis met rekening houden met elkaar en elkaar op de hoogte stellen.
woensdag 20 maart 2024 om 14:41
Nou, ik zit met allerlei niveaus in calls en hoe belangrijk het thema ook is, altijd is er wel iemand die een paar tellen orde op zaken moet stellen in huis of daarbuiten. Als er buiten een of andere lawaaimaker is dan zeg je toch ook, sorry ik moet even mijn raam dicht doen, ben in 3 tellen terug. Hoe vaak er wel geen kat door het beeld wandelt, blaffende hond moet toegesproken, de call van de thuiswerkende partner te horen is wegens hard lachen, of een deurbel gaat, altijd is er wel wat. En anders heb je altijd nog de 'oh shit de WiFi is slecht, ik verbind even opnieuw escape'.Stientje schreef: ↑20-03-2024 14:24Het gaat 2 kanten op. Voor de ouder is het prettig om te weten of en wanneer de pubers langs gaan komen. Voor de pubers is het prettig dat als ze langskomen, er geen situatie ontstaat waarbij het echt slecht uitkomt en de puber zich dus misschien niet welkom voelt. En ja, ik doel onder andere op ‘(stief)moeder zit geconcentreerd in moeilijke call en puber stormt binnen en gaat luidruchtig gamen’. (en nog even voor de mensen die denken dat ik zeur, het was een performance gesprek met een buitenlandse medewerker, dus echt wel iets waarbij je niet gestoord wil worden)
Door een appje van te voren kan dat voorkomen worden, want dan kan de ouder aangeven vanaf welk tijdstip puber langs kan komen (want call is afgelopen), of de ouder kan zelf even ergens anders heen gaan voor die moeilijke call. Is dat nu echt zo schadelijk? In een goede ouder-kind relatie lopen ze er echt geen trauma van op dat dingen een keer niet precies gaan zoals puber het gewild had. Ook pubers moeten leren dat ze rekening moeten houden met anderen.
En dan zet je heel even je geluid/beeld uit en maan je even tot stilte. Alsof op kantoor iedereen altijd stilletjes langs een belhok loopt.
woensdag 20 maart 2024 om 14:51
dat je afspraken maakt over Overlast snap ik, dus is de boodschap richting puber: als je thuiskomt en wil gamen, check of anderen er last van kunnen hebbenStientje schreef: ↑20-03-2024 14:24Het gaat 2 kanten op. Voor de ouder is het prettig om te weten of en wanneer de pubers langs gaan komen. Voor de pubers is het prettig dat als ze langskomen, er geen situatie ontstaat waarbij het echt slecht uitkomt en de puber zich dus misschien niet welkom voelt. En ja, ik doel onder andere op ‘(stief)moeder zit geconcentreerd in moeilijke call en puber stormt binnen en gaat luidruchtig gamen’. (en nog even voor de mensen die denken dat ik zeur, het was een performance gesprek met een buitenlandse medewerker, dus echt wel iets waarbij je niet gestoord wil worden)
Door een appje van te voren kan dat voorkomen worden, want dan kan de ouder aangeven vanaf welk tijdstip puber langs kan komen (want call is afgelopen), of de ouder kan zelf even ergens anders heen gaan voor die moeilijke call. Is dat nu echt zo schadelijk? In een goede ouder-kind relatie lopen ze er echt geen trauma van op dat dingen een keer niet precies gaan zoals puber het gewild had. Ook pubers moeten leren dat ze rekening moeten houden met anderen.
De boodschap is niet: check of je thuis mag komen
woensdag 20 maart 2024 om 14:53
Of de boodschap is: communiceer en overleg even. Zoals normale mensen doen.Lila-Linda schreef: ↑20-03-2024 14:51dat je afspraken maakt over Overlast snap ik, dus is de boodschap richting puber: als je thuiskomt en wil gamen, check of anderen er last van kunnen hebben
De boodschap is niet: check of je thuis mag komen
woensdag 20 maart 2024 om 14:55
Normale mensen hebben een thuis waar ze op een normale manier gewoon naar binnen kunnen
Daar is geen overleg voor nodig
MIjn gezin weet niet dat ik NU thuis ben, en ik weet niet waar de rest uithangt.
Maar dat komt echt goed hoor vandaag
woensdag 20 maart 2024 om 14:58
Wat wordt er dan van de puber verwacht? Hoe lang vooraf moet er geappt worden? Het antwoord kan ook nee, komt nu niet uit zijn?
Dus gewoon een verkapte vorm van toestemming vragen voor toegang tot je eigen huis alleen dan heet het overleggen.
woensdag 20 maart 2024 om 14:59
En omdat het bij jou zo gaat moet het maar bij iedereen zo gaan? Nogal aanmatigend.Lila-Linda schreef: ↑20-03-2024 14:55Normale mensen hebben een thuis waar ze op een normale manier gewoon naar binnen kunnen
Daar is geen overleg voor nodig
MIjn gezin weet niet dat ik NU thuis ben, en ik weet niet waar de rest uithangt.
Maar dat komt echt goed hoor vandaag
woensdag 20 maart 2024 om 15:00
Van de puber? Iedereen hier doet dat, even appen dat ie eraan komt/later komt/niet komt/what ever.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
