Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap, tieners, afspraken
dinsdag 19 maart 2024 om 08:24
Mijn vriend en ik hebben allebei een co-ouderschap en allebei 2 tieners. We wonen niet samen maar op de dagen dat de kinderen bij hun andere ouders zijn we wel vaak samen, meestal in zijn huis. Gisteren zat ik in het huis van mijn vriend te werken, hij was naar zijn werk, en zijn kinderen bij hun moeder. Om een uur of 3 kwam zijn dochter binnen stormen met een vriendinnetje. Ze gingen naar haar kamer, waar ze luidruchtig gingen gamen/giebelen. Het huis is niet groot, dus helaas had ik hier veel last van, met als gevolg dat ik eigenlijk niet goed verder kon werken. Ik heb er ook niets van gezegd, omdat ik dat mijn plaats niet vond (ik zat tenslotte in hun huis te werken).
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
dinsdag 19 maart 2024 om 18:28
Met mijn eigen op kamers wonende kinderen die nog heel veel spullen hier hadden ook afspraken gemaakt.
Eén van hen kwam gerust om 23:45 doordeweeks nog even iets halen. Of op zondagochtend om 08:00 even zijn schaatsen zoeken op zolder. Daar hebben we meer afgesproken dat ze in nood altijd welkom zijn. Dat ze op tijden waarop ze kunnen verwachten dat dat voor ons ongelegen komt hun komst even aankondigen of overleggen. Ik wil best even een paar schaatsen in de schuur leggen zodat ze die in alle rust kunnen ophalen.
Eén van hen kwam gerust om 23:45 doordeweeks nog even iets halen. Of op zondagochtend om 08:00 even zijn schaatsen zoeken op zolder. Daar hebben we meer afgesproken dat ze in nood altijd welkom zijn. Dat ze op tijden waarop ze kunnen verwachten dat dat voor ons ongelegen komt hun komst even aankondigen of overleggen. Ik wil best even een paar schaatsen in de schuur leggen zodat ze die in alle rust kunnen ophalen.
dinsdag 19 maart 2024 om 18:35
Wat naar voor je vriendin! En vreemd dat haar vriend het zo heeft laten oplopen, dat was met een paar simpele afspraken toch wel te voorkomen geweest.
Interessant dat je het hebt over kinderen die op kamers wonen. Ik denk dat de meeste mensen het wel normaal vinden dat die ook even wat laten horen als ze langs willen komen toch (net zoals je andersom ook niet zomaar hun studentenhuis binnenstapt)? Kind heeft zelf gekozen uit huis te gaan en de consequentie is dan dat je het even laat weten als je bij je ouders langsgaat (of niet hoor, ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de meningen hier).
Interessant dat je het hebt over kinderen die op kamers wonen. Ik denk dat de meeste mensen het wel normaal vinden dat die ook even wat laten horen als ze langs willen komen toch (net zoals je andersom ook niet zomaar hun studentenhuis binnenstapt)? Kind heeft zelf gekozen uit huis te gaan en de consequentie is dan dat je het even laat weten als je bij je ouders langsgaat (of niet hoor, ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de meningen hier).
dinsdag 19 maart 2024 om 18:43
Stientje schreef: ↑19-03-2024 18:35Wat naar voor je vriendin! En vreemd dat haar vriend het zo heeft laten oplopen, dat was met een paar simpele afspraken toch wel te voorkomen geweest.
Interessant dat je het hebt over kinderen die op kamers wonen. Ik denk dat de meeste mensen het wel normaal vinden dat die ook even wat laten horen als ze langs willen komen toch (net zoals je andersom ook niet zomaar hun studentenhuis binnenstapt)? Kind heeft zelf gekozen uit huis te gaan en de consequentie is dan dat je het even laat weten als je bij je ouders langsgaat (of niet hoor, ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de meningen hier).
Kinderen op kamers haalde ik even aan omdat zij precies tussen de situatie van co-ouderschap en 'thuis bij beide ouders wonen' inzitten. Zij hebben meestal thuis nog een (bijna) volledig ingerichte kamer tot hun beschikking en 'wonen' daar dus ook nog.
Ze hebben zelf de keus gemaakt om in twee huizen te wonen, waar bij kinderen in co-ouderschap de keuze voor hen gemaakt is.
Bij ons waren ze altijd welkom, en nu nog steeds. Twee wonen nu echt op zichzelf, maar heel klein, dus hebben ze hier nog wel spullen staan. Ze hebben geen ingerichte kamer meer hier. Afspraak is dat ze welkom zijn zolang we wakker zijn. Ze begrijpen ook dat ze hun bezoekje kort houden als wij druk zijn met iets of met bezoek of zo.
dinsdag 19 maart 2024 om 18:50
Oh nee, die hebben een sleutel en zijn altijd welkomStientje schreef: ↑19-03-2024 18:35Wat naar voor je vriendin! En vreemd dat haar vriend het zo heeft laten oplopen, dat was met een paar simpele afspraken toch wel te voorkomen geweest.
Interessant dat je het hebt over kinderen die op kamers wonen. Ik denk dat de meeste mensen het wel normaal vinden dat die ook even wat laten horen als ze langs willen komen toch (net zoals je andersom ook niet zomaar hun studentenhuis binnenstapt)? Kind heeft zelf gekozen uit huis te gaan en de consequentie is dan dat je het even laat weten als je bij je ouders langsgaat (of niet hoor, ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de meningen hier).
Als ze mee willen eten of me nodig hebben, hoor ik het graag van te voren
dinsdag 19 maart 2024 om 18:59
Ik vind het gesprek dat TO met partner heeft gehad die meer dan normaal, en ik sta overigens ook aan kant van vriend TO.
Ik verbaas me ook echt over de reacties waarbij de deur voor kinderen wagenwijd open moet staan, je ten alle tijd ten dienst van je kinderen moet staan in een gescheiden situatie. Om nog maar niet te spreken over het beeld wat mensen hebben van kinderen van gescheiden ouders, kinderen met rugzakjes voor de deur terwijl de ouders maar onbeperkt sex hebben omdat het hun 'vrije' tijd is die andere stellen toch ook niet hebben.
Ik vraag me af in hoeverre dit beeld reëel is, en kan me hier totaal niets bij indenken! Over het algemeen staat bij de meeste gescheiden ouders alles in het teken van de kinderen zodra kind bij die ouder is, en wordt in mijn omgeving al het werk, sociale activiteiten etc. juist om tijd met de kinderen heen gepland.
Kinderen van gescheiden ouders zijn niet ZO zielig dat zij totaal geen regels meer nodig hebben en te pas en te onpas maar bij de ouder kunnen binnenstappen die de verantwoording op dat moment helemaal niet heeft.
Hier zijn de kinderen bij de ouder waar ze willen zijn, dus geen afgesproken co-ouderschap. Wel verwachten we daarover communicatie, bij wie ben je? Waar eet je mee?
Dat is niet alleen om praktische redenen, maar ook gewoon omdat de ouder waar het kind is de verantwoording draagt. Als vader met kind heeft afgesproken dat er geen vrienden mee naar huis komen omdat er huiswerk gemaakt moet worden, en kind besluit zich dan maar bij mij te verschansen is gewoon niet de bedoeling.
Juist doordat de kinderen groter worden en de afspraken meer versoepelen is het goed dat ze leren communiceren.
Soms checken ex en ik ook even bij elkaar wat kind gecommuniceerd heeft en of dat klopt, omdat ook misbruik maken van het idee dat je moeder denkt dat je bij vader bent en visa versa bij het puberen hoort.
Als kinderen onverhoopt langskomen terwijl ze normaliter bij vader zouden zijn dan appen ze even. Niet omdat ik er een heel wild leven op na hou, sterker nog ik ben mega saai. Maar om simpele reden net als die van TO.
Zodat ik de mogelijkheid heb om te reageren dat ik aan het werk ben dus dat ze zachtjes moeten doen, of dat ik er niet ben etc.
En wat me helemaal een loedermoeder maakt is dat die ene dag in de 14 dagen dat ze wel beiden bij hun vader zijn, ik daar helemaal naartoe leef! En zelfs met ze heb afgesproken dat ze niet voor het eten terug mogen komen.
Gewoon omdat ik wil eten waar ik zin in heb, niet wil zorgen voor anderen, en geen gezeur wil over wanneer ik begin met koken.
Gelukkig ben ik gescheiden, want als ik nog samen was geweest met mijn ex had ik dat helemaal niet kunnen doen.
Ik verbaas me ook echt over de reacties waarbij de deur voor kinderen wagenwijd open moet staan, je ten alle tijd ten dienst van je kinderen moet staan in een gescheiden situatie. Om nog maar niet te spreken over het beeld wat mensen hebben van kinderen van gescheiden ouders, kinderen met rugzakjes voor de deur terwijl de ouders maar onbeperkt sex hebben omdat het hun 'vrije' tijd is die andere stellen toch ook niet hebben.
Ik vraag me af in hoeverre dit beeld reëel is, en kan me hier totaal niets bij indenken! Over het algemeen staat bij de meeste gescheiden ouders alles in het teken van de kinderen zodra kind bij die ouder is, en wordt in mijn omgeving al het werk, sociale activiteiten etc. juist om tijd met de kinderen heen gepland.
Kinderen van gescheiden ouders zijn niet ZO zielig dat zij totaal geen regels meer nodig hebben en te pas en te onpas maar bij de ouder kunnen binnenstappen die de verantwoording op dat moment helemaal niet heeft.
Hier zijn de kinderen bij de ouder waar ze willen zijn, dus geen afgesproken co-ouderschap. Wel verwachten we daarover communicatie, bij wie ben je? Waar eet je mee?
Dat is niet alleen om praktische redenen, maar ook gewoon omdat de ouder waar het kind is de verantwoording draagt. Als vader met kind heeft afgesproken dat er geen vrienden mee naar huis komen omdat er huiswerk gemaakt moet worden, en kind besluit zich dan maar bij mij te verschansen is gewoon niet de bedoeling.
Juist doordat de kinderen groter worden en de afspraken meer versoepelen is het goed dat ze leren communiceren.
Soms checken ex en ik ook even bij elkaar wat kind gecommuniceerd heeft en of dat klopt, omdat ook misbruik maken van het idee dat je moeder denkt dat je bij vader bent en visa versa bij het puberen hoort.
Als kinderen onverhoopt langskomen terwijl ze normaliter bij vader zouden zijn dan appen ze even. Niet omdat ik er een heel wild leven op na hou, sterker nog ik ben mega saai. Maar om simpele reden net als die van TO.
Zodat ik de mogelijkheid heb om te reageren dat ik aan het werk ben dus dat ze zachtjes moeten doen, of dat ik er niet ben etc.
En wat me helemaal een loedermoeder maakt is dat die ene dag in de 14 dagen dat ze wel beiden bij hun vader zijn, ik daar helemaal naartoe leef! En zelfs met ze heb afgesproken dat ze niet voor het eten terug mogen komen.
Gewoon omdat ik wil eten waar ik zin in heb, niet wil zorgen voor anderen, en geen gezeur wil over wanneer ik begin met koken.
Gelukkig ben ik gescheiden, want als ik nog samen was geweest met mijn ex had ik dat helemaal niet kunnen doen.
dinsdag 19 maart 2024 om 19:09
Lila-Linda schreef: ↑19-03-2024 18:50Oh nee, die hebben een sleutel en zijn altijd welkom
Als ze mee willen eten of me nodig hebben, hoor ik het graag van te voren
Dan gaat het bij jullie waarschijnlijk in goede harmonie. De regels kwamen hier pas toen het niet zo lekker liep met de ene. Andere nooit problemen gehad.
dinsdag 19 maart 2024 om 20:06
Ja, renate-2009, die verantwoordelijkheid die je als ouder draagt, op het moment dat een kind almaar kan binnenlopen, is idd ook nog een punt dat wat onderbelicht is gebleven. Want hoe doe je dat alleen al als je er simpelweg niet bent? Of idd als beide ouders denken dat het kind bij de ander is? Of als kind de ouders op deze manier een beetje tegen elkaar uitspeelt?
dinsdag 19 maart 2024 om 20:24
Oh ja, dat deed stiefzoon in het begin ook nog weleens. Dat hij dan vóór zijn bijbaantje om 6.00 uur 's ochtends even iets kwam halen dat hij 's avonds nodig had. Of hij kwam juist 's avonds heel laat. Terwijl zijn moeder en wij op precies twee straten bij elkaar vandaan wonen, dus het was niet een kwestie van 'anders moet ik een kwartier omfietsen' ofzo. Dan ben je dus niet alleen wakker, maar zit je ook rechtop in je bed (je af te vragen of er wordt ingebroken), want zachtjes is hij dan ook niet. Toen heeft vriend het met hem ook gehad over rekening met elkaar houden. Het is ook gewoon een heel puberaal moment van even teveel aan jezelf en te weinig aan je omgeving denken. Dat soort gesprekken zouden niet anders zijn als zijn ouders niet gescheiden waren geweest, alleen zou het dan om andere dingen zijn gegaan, maar de essentie blijft hetzelfde, namelijk dat je een beetje rekening houdt met elkaar.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑19-03-2024 18:28Met mijn eigen op kamers wonende kinderen die nog heel veel spullen hier hadden ook afspraken gemaakt.
Eén van hen kwam gerust om 23:45 doordeweeks nog even iets halen. Of op zondagochtend om 08:00 even zijn schaatsen zoeken op zolder. Daar hebben we meer afgesproken dat ze in nood altijd welkom zijn. Dat ze op tijden waarop ze kunnen verwachten dat dat voor ons ongelegen komt hun komst even aankondigen of overleggen. Ik wil best even een paar schaatsen in de schuur leggen zodat ze die in alle rust kunnen ophalen.
dinsdag 19 maart 2024 om 21:55
meisje85 schreef: ↑19-03-2024 20:06Ja, renate-2009, die verantwoordelijkheid die je als ouder draagt, op het moment dat een kind almaar kan binnenlopen, is idd ook nog een punt dat wat onderbelicht is gebleven. Want hoe doe je dat alleen al als je er simpelweg niet bent? Of idd als beide ouders denken dat het kind bij de ander is? Of als kind de ouders op deze manier een beetje tegen elkaar uitspeelt?
Wij hadden een tijdje terug zo’n situatie. Vriend en ik waren een weekend weg en zijn zoon was met vrienden bij ons thuis gaan hangen en wilden blijven slapen, ondanks dat vriend had aangegeven dat niet goed te vinden (was een groepje wat wildere jongens en die wilde hij gewoon niet zonder toezicht de hele nacht in huis). Moeder dacht dat wij er gewoon waren en het goed vonden maar dat zat toch even wat anders. Goed communiceren tussen beide ouders is hierbij echt wel cruciaal.
woensdag 20 maart 2024 om 07:30
de ouder met 'dienst', zorgt dat hij/zij weet waar het kind uithangtmeisje85 schreef: ↑19-03-2024 20:06Ja, renate-2009, die verantwoordelijkheid die je als ouder draagt, op het moment dat een kind almaar kan binnenlopen, is idd ook nog een punt dat wat onderbelicht is gebleven. Want hoe doe je dat alleen al als je er simpelweg niet bent? Of idd als beide ouders denken dat het kind bij de ander is? Of als kind de ouders op deze manier een beetje tegen elkaar uitspeelt?
woensdag 20 maart 2024 om 07:33
Ik heb er nog wat over na lopen denken, en wat mij het meest tegen staat, is het idee dat iemand (ik/kind, wie dan ook) niet de vrijheid voelt om altijd naar zijn thuis te gaan.
Altijd welkom te zijn
Ik hoop echt, dat ook mijn volwassen kinderen altijd weten, dat ze hun sleutel mogen gebruiken en thuis mogen komen
Voor de gezelligheid, of omdat ze een knuffel nodig hebben of wat dan ook
En tja, als ze dat onaangekondigd doen, lopen ze het risico dat ik niet thuis ben, of bloot door de kamer dans. Maar dat is dan het risico dat zij zelf nemen
Maar Welkom zijn ze altijd.
Altijd welkom te zijn
Ik hoop echt, dat ook mijn volwassen kinderen altijd weten, dat ze hun sleutel mogen gebruiken en thuis mogen komen
Voor de gezelligheid, of omdat ze een knuffel nodig hebben of wat dan ook
En tja, als ze dat onaangekondigd doen, lopen ze het risico dat ik niet thuis ben, of bloot door de kamer dans. Maar dat is dan het risico dat zij zelf nemen
Maar Welkom zijn ze altijd.
woensdag 20 maart 2024 om 07:42
Ja ok, dat lijkt me logisch, maar wat als de ouder met dienst weet dat het kind in het huis van de ander is, terwijl die een weekend weg is of gewoon een dag naar z'n werk? Of terwijl die ouder niet eens weet dat die andere ouder weg is. Wat dan? Weten waar kind uithangt is nog weer wat anders dan dat je ook een oogje in het zeil kunt houden, want als ouder met dienst kun je dat oogje in het andere huis niet in het zeil houden. En ja, natuurlijk kunnen pubers een tijd alleen zijn, daar gaat het helemaal niet om, het gaat er om dat er ook wel altijd een ouder verantwoordelijk moet kunnen zijn en dat is nogal lastig, onder het dak van een ander.Lila-Linda schreef: ↑20-03-2024 07:30de ouder met 'dienst', zorgt dat hij/zij weet waar het kind uithangt
woensdag 20 maart 2024 om 07:45
maar dat heb je ook, als je puber zegt bij een vriendje te zijnmeisje85 schreef: ↑20-03-2024 07:42Ja ok, dat lijkt me logisch, maar wat als de ouder met dienst weet dat het kind in het huis van de ander is, terwijl die een weekend weg is of gewoon een dag naar z'n werk? Of terwijl die ouder niet eens weet dat die andere ouder weg is. Wat dan? Weten waar kind uithangt is nog weer wat anders dan dat je ook een oogje in het zeil kunt houden, want als ouder met dienst kun je dat oogje in het andere huis niet in het zeil houden. En ja, natuurlijk kunnen pubers een tijd alleen zijn, daar gaat het helemaal niet om, het gaat er om dat er ook wel altijd een ouder verantwoordelijk moet kunnen zijn en dat is nogal lastig, onder het dak van een ander.
zijn die ouders wel thuis??
op een bepaald moment moet je met je puber een band opgebouwd hebben, waar je op kunt vertrouwen
woensdag 20 maart 2024 om 07:45
Ik vind het ' de verantwoordelijke ouder' zo raar. Je bent toch gewoon altijd verantwoordelijk voor je kinderen? En ik heb moeite met dat stiefouders gaan bepalen hoe er met de kinderen omgegaan gaat worden.
Dat er regels zijn, is prima. Maar wel regels die je ook zelf voor je kinderen zou maken als die stiefouder er niet zou zijn.
Dat er regels zijn, is prima. Maar wel regels die je ook zelf voor je kinderen zou maken als die stiefouder er niet zou zijn.
woensdag 20 maart 2024 om 07:46
Als vriend dit per se wil voorkomen moet hij geen weekend weg gaan. Bij afwezigheid van niet gescheiden ouders zijn uit de hand gelopen feestjes ook niet bepaald een zeldzaamheid ofzo.Stientje schreef: ↑19-03-2024 21:55Wij hadden een tijdje terug zo’n situatie. Vriend en ik waren een weekend weg en zijn zoon was met vrienden bij ons thuis gaan hangen en wilden blijven slapen, ondanks dat vriend had aangegeven dat niet goed te vinden (was een groepje wat wildere jongens en die wilde hij gewoon niet zonder toezicht de hele nacht in huis). Moeder dacht dat wij er gewoon waren en het goed vonden maar dat zat toch even wat anders. Goed communiceren tussen beide ouders is hierbij echt wel cruciaal.
anoniem_66f12e42e6b3c wijzigde dit bericht op 20-03-2024 07:47
0.07% gewijzigd
woensdag 20 maart 2024 om 07:46
Misschien is hierin ook wel gewoon een verschil in perceptie. Ik heb ook een sleutel van mijn ouders' huis, maar zal die alleen in geval van nood gebruiken. Dat was al zo vanaf dat ik het huis uit ging. Maar op geen enkel moment heb ik me bij hen ooit niet-welkom.Lila-Linda schreef: ↑20-03-2024 07:33Ik heb er nog wat over na lopen denken, en wat mij het meest tegen staat, is het idee dat iemand (ik/kind, wie dan ook) niet de vrijheid voelt om altijd naar zijn thuis te gaan.
Altijd welkom te zijn
Ik hoop echt, dat ook mijn volwassen kinderen altijd weten, dat ze hun sleutel mogen gebruiken en thuis mogen komen
Voor de gezelligheid, of omdat ze een knuffel nodig hebben of wat dan ook
En tja, als ze dat onaangekondigd doen, lopen ze het risico dat ik niet thuis ben, of bloot door de kamer dans. Maar dat is dan het risico dat zij zelf nemen
Maar Welkom zijn ze altijd.
woensdag 20 maart 2024 om 07:54
Hahahaha, hoe dit topic uit de hand is gelopen… gescheiden ouders mogen nu niet eens meer een werkend weg want als kind daar dan misbruik van maakt is het de schuld van de ouder
woensdag 20 maart 2024 om 08:01
Nee, de boodschap is dat je dit niet echt kunt voorkomen en er ook bij hoort. Net als dat wij stiekem een feestje gaven als ouders op vakantie waren.
woensdag 20 maart 2024 om 08:06
Nou, wat een dijenkletser he.
Waar zeg ik dat je geen weekend weg mag? Maar als je gaat dan kan het zijn dat je tiener een feestje bouwt.
Het verhaal over de ongewenste logeerpartij heeft niets te maken met wel of niet gescheiden zijn.
woensdag 20 maart 2024 om 08:08
Over die verantwoordelijkheid: natuurlijk heb je die altijd. En natuurlijk zijn pubers vaak weg en heb je de helft van de tijd geen idee waar ze zijn. En natuurlijk zijn de pubers hier weleens een nacht of langer alleen. Het heeft ook helemaal niks met wantrouwen te maken. Maar het gaat er om dat het kinderen zijn en die nu eenmaal wel nog een volwassene nodig hebben zo nu en dan, maar dan moet wel duidelijk zijn wie op dat moment - ik noem het dan maar de - hoofdverantwoordelijke is. Ik kan het niet beter uitleggen dan dit, maar misschien is het nu juist een situatie die voor gescheiden ouders herkenbaar is en niet zo makkelijk voor te stellen voor niet gescheiden ouders?
woensdag 20 maart 2024 om 08:09
Maar toen je puber was? tiener? toen kon je toch altijd binnenwandelen?meisje85 schreef: ↑20-03-2024 07:46Misschien is hierin ook wel gewoon een verschil in perceptie. Ik heb ook een sleutel van mijn ouders' huis, maar zal die alleen in geval van nood gebruiken. Dat was al zo vanaf dat ik het huis uit ging. Maar op geen enkel moment heb ik me bij hen ooit niet-welkom.
zonder overleg?
Ik bel mijn ouders ook voor ik langskom, die kunnen niet goed tegen onverwachte situaties
Maar mijn man gaat bij zijn ouders langs wanneer het hem uitkomt, en dat vinden ze allemaal prima. Ik vind dat echt mooi, hoop dat wij dat later ook zo hebben.
woensdag 20 maart 2024 om 08:12
niks mis met een hoofdverantwoordelijke die weet waar de puber uithangt. Of dat nou op een sportveld is, in de kroeg, bij een vriendje of in het andere huismeisje85 schreef: ↑20-03-2024 08:08Over die verantwoordelijkheid: natuurlijk heb je die altijd. En natuurlijk zijn pubers vaak weg en heb je de helft van de tijd geen idee waar ze zijn. En natuurlijk zijn de pubers hier weleens een nacht of langer alleen. Het heeft ook helemaal niks met wantrouwen te maken. Maar het gaat er om dat het kinderen zijn en die nu eenmaal wel nog een volwassene nodig hebben zo nu en dan, maar dan moet wel duidelijk zijn wie op dat moment - ik noem het dan maar de - hoofdverantwoordelijke is. Ik kan het niet beter uitleggen dan dit, maar misschien is het nu juist een situatie die voor gescheiden ouders herkenbaar is en niet zo makkelijk voor te stellen voor niet gescheiden ouders?
Pubers moeten nog wel melden waar ze zijn.
woensdag 20 maart 2024 om 08:14
Ik reageerde op jouw post over je volwassen kinderen waarmee je een vergelijking maakte met welkom voelen, waardoor ik zei dat welkom voelen voor mij daar niet in zit. Maar je bedoelt dat het voor mij wellicht anders zou zijn geweest als ik als tiener niet altijd binnen kon wandelen? Tja, daar weten we het antwoord niet op he. Net zoals jij niet weet hoe je kinderen het hadden ervaren als jij gescheiden was geweest en je kinderen het even hadden moeten laten weten als ze langs wilden komen.Lila-Linda schreef: ↑20-03-2024 08:09Maar toen je puber was? tiener? toen kon je toch altijd binnenwandelen?
zonder overleg?
woensdag 20 maart 2024 om 08:16
dat laatste is niet universeel hoormeisje85 schreef: ↑20-03-2024 08:14Ik reageerde op jouw post over je volwassen kinderen waarmee je een vergelijking maakte met welkom voelen, waardoor ik zei dat welkom voelen voor mij daar niet in zit. Maar je bedoelt dat het voor mij wellicht anders zou zijn geweest als ik als tiener niet altijd binnen kon wandelen? Tja, daar weten we het antwoord niet op he. Net zoals jij niet weet hoe je kinderen het hadden ervaren als jij gescheiden was geweest en je kinderen het even hadden moeten laten weten als ze langs wilden komen.
In mijn omgeving lopen pubers juist bij beide ouders in&uit
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
