Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap: tieners willen soms niet naar vader
vrijdag 11 augustus 2023 om 15:33
Wie heeft er ervaring met co-ouderschap met tieners die niet altijd naar hun vader willen. Ik vraag me af of ik er goed mee omga.
Situatie: 3 tieners, sinds een jaar co-ouderschap. In principe week op/week af, maar ex heeft een zeer onregelmatig werkschema waardoor hij veel van huis is (op reis). Dit werkschema is altijd al zo geweest (ook voor de scheiding). In de praktijk zijn de kinderen dus veel vaker bij mij, gemiddeld iets van 70/30. Als het zijn week is, dan willen de kinderen niet altijd gaan. Dan wordt er moeilijk gedaan over de wissel, met spullen inpakken enz. En als ze eenmaal bij hem zijn, komen ze na school toch vaak hier hangen tot etenstijd. Het komt ook regelmatig voor dat ze een paar dagen eerder bij hem weggaan en naar mijn huis komen.
Mijn insteek: ik stimuleer en motiveer ze om naar hun vader te gaan, ik zeg vaak tegen hun dat het belangrijk is om tijd met hun vader te hebben. Echter, ik zal ze niet de deur wijzen, ze zijn altijd welkom in mijn huis. Ik wil er ook relaxed instaan omdat zij al tieners zijn.
Ex daarentegen is er gepikeerd over. Hij verwijt mij dat ik het niet goed aanpak, eist zijn tijd op met de kinderen. Het levert veel spanningen op voor de kinderen. Ik begrijp natuurlijk wel dat het vervelend is voor hem. Maar ik kan ze niet dwingen om te gaan.
Hoe praat ik hier over met de kinderen, en met ex?
Situatie: 3 tieners, sinds een jaar co-ouderschap. In principe week op/week af, maar ex heeft een zeer onregelmatig werkschema waardoor hij veel van huis is (op reis). Dit werkschema is altijd al zo geweest (ook voor de scheiding). In de praktijk zijn de kinderen dus veel vaker bij mij, gemiddeld iets van 70/30. Als het zijn week is, dan willen de kinderen niet altijd gaan. Dan wordt er moeilijk gedaan over de wissel, met spullen inpakken enz. En als ze eenmaal bij hem zijn, komen ze na school toch vaak hier hangen tot etenstijd. Het komt ook regelmatig voor dat ze een paar dagen eerder bij hem weggaan en naar mijn huis komen.
Mijn insteek: ik stimuleer en motiveer ze om naar hun vader te gaan, ik zeg vaak tegen hun dat het belangrijk is om tijd met hun vader te hebben. Echter, ik zal ze niet de deur wijzen, ze zijn altijd welkom in mijn huis. Ik wil er ook relaxed instaan omdat zij al tieners zijn.
Ex daarentegen is er gepikeerd over. Hij verwijt mij dat ik het niet goed aanpak, eist zijn tijd op met de kinderen. Het levert veel spanningen op voor de kinderen. Ik begrijp natuurlijk wel dat het vervelend is voor hem. Maar ik kan ze niet dwingen om te gaan.
Hoe praat ik hier over met de kinderen, en met ex?
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:18
Daarom wordt ook geadviseerd om bij co-ouderschap in beide woningen een zo compleet mogelijke eigen omgeving te hebben. En ja, dat kost meer maar is wel een voorwaarde om het goed te laten werken.Stormke81 schreef: ↑11-08-2023 15:53Ik kan het mij goed voorstellen. Goede band of niet, maar je leeft iedere week uit je koffer. Geen mens zou dat prettig vinden en toch vragen we het van kinderen. Ik vraag mij af of daar wel eens iemand bij stil staat.
Iedere keer nadenken. Heb ik niks vergeten, al mijn boeken en kleding mee. Is alles gewassen. Dat ze vaker bij jou zijn geeft rust. Ik vermoed dat je ex het los moet laten. Daarnaast zijn het tieners. Ga eens met zijn 5 in gesprek. Waar zit de pijn.
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:20
Ze vond het eng, ik stond om de hoek klaar voor t geval het zou escaleren. Dit gebeurde gelukkig niet. Ze hebben een gesprek gehad en uiteindelijk heeft vader het geaccepteerd.
Punt is: als ik het had aangekaart was hij 100% zeker uit z’n panty gegaan. Dat ik het gevoed zou hebben en zo verder. Nu kon hij dat niet beweren. Ik denk dat dochter hiervan gegroeid is, ze vind het makkelijker om dingen aan te kaarten nu (ze is 16), ook schoolgerelateerd bijvoorbeeld. Ze weet dat ik achter haar sta, dat ik er ben om op te vangen. Ik denk dat het goed is voor zelfstandigheid en zelfvertrouwen.
I’m coming up on infra-red
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:22
En waarschijnlijk wil hij jou de schuld geven.
Jij houdt de kinderen bij hem vandaan.
Dat heeft geen zin om te ontkennen want die ontkenning accepteert hij niet.
Dus wat je dan doet is overleg (of het nu met Whatsapp of aan de koffietafel is) afbreken: Als je wordt beschuldigd van iets dat totaal niet waar is, dan zit je namelijk niet meer in een gezamelijk overleg om een probleem op te lossen. Dan heeft de andere partij er een beschuldiging van gemaakt. En dat is een ander (ongelijkwaardig) gesprek.
En aangezien je gescheiden bent, kun je dat gewoon benoemen en weglopen: "Als ik wordt beschuldigd van dingen die niet waar zijn is heb ik geen gesprek, goedemiddag".
Jij houdt de kinderen bij hem vandaan.
Dat heeft geen zin om te ontkennen want die ontkenning accepteert hij niet.
Dus wat je dan doet is overleg (of het nu met Whatsapp of aan de koffietafel is) afbreken: Als je wordt beschuldigd van iets dat totaal niet waar is, dan zit je namelijk niet meer in een gezamelijk overleg om een probleem op te lossen. Dan heeft de andere partij er een beschuldiging van gemaakt. En dat is een ander (ongelijkwaardig) gesprek.
En aangezien je gescheiden bent, kun je dat gewoon benoemen en weglopen: "Als ik wordt beschuldigd van dingen die niet waar zijn is heb ik geen gesprek, goedemiddag".
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:23
Dit vat de situatie goed samen. Hij is vaak achterdochtig over wat ik tegen de kinderen zeg. Vraagt ook wat ik precies zeg. En ik ben niet streng genoeg volgens hem.Coolbest schreef: ↑11-08-2023 16:14‘Ex daarentegen is er gepikeerd over. Hij verwijt mij dat ik het niet goed aanpak, eist zijn tijd op met de kinderen.’
Het steekt natuurlijk dat ze liever bij jou zijn, en het is het makkelijkst om er dan van te maken dat dat vast door jou komt. Jij praat vast slecht over hem en geeft al snel ‘toe’ als ze niet willen.
Hoog tijd dat hij gaat inzien dat het om 3 pubers gaat met een eigen mening. Die gewoon zélf niet naar hem willen. Het vergt moed om echt naar de kern te gaan van het waarom. Het zou heel dapper zijn van hem als hij zich daarin kwetsbaar op durfde te stellen en durft te vragen wat HIJ kan doen om het bij hem leuker te maken.
Ik zou er ook op aansturen dat je kinderen zelf dit gesprek met hun vader aangaan, zonder jou erbij. Of nee, HIJ moet het gesprek aangaan.
Over dat de kinderen zelf het gesprek aangaan: dit vinden zij heel moeilijk. Uit loyalitiet, maar ook omdat ex niet makkelijk is. Als het verkeerd valt bij hem, zijn er "consequenties".
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:24
Dat is goed verlopen dan. Heel mooi.Raak444 schreef: ↑11-08-2023 16:20Ze vond het eng, ik stond om de hoek klaar voor t geval het zou escaleren. Dit gebeurde gelukkig niet. Ze hebben een gesprek gehad en uiteindelijk heeft vader het geaccepteerd.
Punt is: als ik het had aangekaart was hij 100% zeker uit z’n panty gegaan. Dat ik het gevoed zou hebben en zo verder. Nu kon hij dat niet beweren. Ik denk dat dochter hiervan gegroeid is, ze vind het makkelijker om dingen aan te kaarten nu (ze is 16), ook schoolgerelateerd bijvoorbeeld. Ze weet dat ik achter haar sta, dat ik er ben om op te vangen. Ik denk dat het goed is voor zelfstandigheid en zelfvertrouwen.
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:26
Nog extra toevoeging: mijn jongste heeft nu een weekend regeling bij mij. Dus om het week een weekend bij mij. Ik was trots dat hij zich zo veilig voelde dat hij dat bij mij durfde aan te kaarten. En ja, dat steekt wel, ik heb wat tranen gelaten (alleen, niet waar hij bij was) maar uiteindelijk gaat het om waar mijn kind gelukkig van wordt. Als hij meer rust vind bij zijn vader, dan is dat zo. De deur staat open als hij wil, wanneer dan ook. En ik denk (hoop) dat hij dat ook weet en voelt.
I’m coming up on infra-red
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:27
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:27
Mooi dat je dit benoemt, want het is natuurlijk een stuk makkelijker praten, wanneer je zelf de ‘favoriete’ ouder bent.Raak444 schreef: ↑11-08-2023 16:26Nog extra toevoeging: mijn jongste heeft nu een weekend regeling bij mij. Dus om het week een weekend bij mij. Ik was trots dat hij zich zo veilig voelde dat hij dat bij mij durfde aan te kaarten. En ja, dat steekt wel, ik heb wat tranen gelaten (alleen, niet waar hij bij was) maar uiteindelijk gaat het om waar mijn kind gelukkig van wordt. Als hij meer rust vind bij zijn vader, dan is dat zo. De deur staat open als hij wil, wanneer dan ook. En ik denk (hoop) dat hij dat ook weet en voelt.
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:27
Maar die consequentie is er dan ook voor je ex: dan zullen ze zeker niet meer langs willen.gowest schreef: ↑11-08-2023 16:23Dit vat de situatie goed samen. Hij is vaak achterdochtig over wat ik tegen de kinderen zeg. Vraagt ook wat ik precies zeg. En ik ben niet streng genoeg volgens hem.
Over dat de kinderen zelf het gesprek aangaan: dit vinden zij heel moeilijk. Uit loyalitiet, maar ook omdat ex niet makkelijk is. Als het verkeerd valt bij hem, zijn er "consequenties".
I’m coming up on infra-red
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:30
Ja dat is zeker makkelijker, het is niet dat ik zo fantastisch ben. Ik voel mezelf qua opvoeding niet beter dan ex. Hij pakt t anders aan dan ik en dat is voor het ene kind fijner dan voor de ander.
(Verder is t een lul trouwens, ben niet voor niks gescheiden
)
raak444 wijzigde dit bericht op 11-08-2023 16:32
Reden: Typfout
Reden: Typfout
0.64% gewijzigd
I’m coming up on infra-red
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:31
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:34
17 jaar en dan geen inbreng hebben waar je woont. Wekelijks al je zooi verplaatsen terwijl je al uitgaat, een baantje hebt, met vrienden afspreekt, misschien wel verkering hebt? misschien wel gaat studeren? Het zou ook mijn keuze niet zijn. Kinderen zitten al volop in de fase van losmaken op die leeftijd. Die band met je ouders is allang gevormd dus daarvoor is dat co-ouderschap echt niet meer nodig als het kind daar geen behoefte aan heeft. De enige optie is in gesprek met vader. Samen met de kinderen. Wensen en verwachtingen uitspreken. Uitgangspunt moet echt de voorkeur van de kinderen zijn, zeker voor de oudsten.,,,
Ik ging op kamers op mijn 17e….
Ik ging op kamers op mijn 17e….
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:42
Is er misschien een onpartijdig iemand die de kinderen (bewust de kinderen genoemd) hierbij kunnen betrekken zodat zij rustig met vader het gesprek kunnen aangaan?
Dan zit jij er niet als partijdig persoon bij en kan hij niet de schuldkaart gaan spelen en hebben de kinderen wel een veilige en onpartijdige haven bij het gesprek aanwezig.
Dan zit jij er niet als partijdig persoon bij en kan hij niet de schuldkaart gaan spelen en hebben de kinderen wel een veilige en onpartijdige haven bij het gesprek aanwezig.
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:45
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:47
gowest schreef: ↑11-08-2023 16:09Dat zou inderdaad beter zijn geweest.
Heel eerlijk, wist ik al bij het opzetten van het ouderschapsplan dat het hierop uit zou lopen. Ik heb er niks mee gedaan omdat vader gewoon week op week af wilde doen en ik hem dat niet wilde ontzeggen. Maar het was beter geweest als de kinderen mee hadden kunnen praten.
Als je dat al vermoedde was het nóg beter geweest je kinderen erbij te betrekken. Die zijn ook niet dom en kennen hun vader ook wel. Kans bestaat dat ze dan zelf al meteen hadden kunnen zeggen dat ze geen 50-50 wilden. Je hebt ze willens en wetens in een situatie geplaatst waarvan je zelf al dacht dat het niet ging werken en waar zij geen invloed op hebben gehad. Lekker dan.
We're just two lost souls
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:48
Hoewel ik vind dat KooktmetKnoflook goede tips geeft vind ik eigenlijk dat jij helemaal niet in dit gesprek betrokken moet worden. Ik vind dat je ex met de kinderen om de tafel moet en bij hen moet aangeven dat hij het vervelend vind dat ze zo weinig willen komen. En dan kunnen ze zelf met elkaar bedenken hoe ze de situatie naar ieders tevredenheid kunnen oplossen.
Jij zou hooguit die afspraak kunnen faciliteren en aan jouw kant de kinderen p het hart drukken dat dit gesprek er echt moet komen, dat er nu eenmaal een omgangsregeling ligt, dat hun vader zich terecht niet goed voelt bij ze weinig zien en dat ze dus met elkaar tot nieuwe afspraken moeten komen. Daar zou je aan jouw kant een consequentie aan kunnen hangen dat zolang ze dat gesprek met hun vader niet gevoerd hebben je geen gemor wil horen over niet gaan, maar dat jullie dan allemaal de bestaande omgangsregeling weer gewoon aan gaan houden.
Op die manier leg je het terug bij de kinderen en bij vader, en ben jij niet de boeman.
Zo zou ik het in ieder geval aanpakken.
Jij zou hooguit die afspraak kunnen faciliteren en aan jouw kant de kinderen p het hart drukken dat dit gesprek er echt moet komen, dat er nu eenmaal een omgangsregeling ligt, dat hun vader zich terecht niet goed voelt bij ze weinig zien en dat ze dus met elkaar tot nieuwe afspraken moeten komen. Daar zou je aan jouw kant een consequentie aan kunnen hangen dat zolang ze dat gesprek met hun vader niet gevoerd hebben je geen gemor wil horen over niet gaan, maar dat jullie dan allemaal de bestaande omgangsregeling weer gewoon aan gaan houden.
Op die manier leg je het terug bij de kinderen en bij vader, en ben jij niet de boeman.
Zo zou ik het in ieder geval aanpakken.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 11 augustus 2023 om 16:53
Je hebt helemaal gelijk.Kattentuintje schreef: ↑11-08-2023 16:47Als je dat al vermoedde was het nóg beter geweest je kinderen erbij te betrekken. Die zijn ook niet dom en kennen hun vader ook wel. Kans bestaat dat ze dan zelf al meteen hadden kunnen zeggen dat ze geen 50-50 wilden. Je hebt ze willens en wetens in een situatie geplaatst waarvan je zelf al dacht dat het niet ging werken en waar zij geen invloed op hebben gehad. Lekker dan.
Ik ben bij hem weggegaan om goede redenen. Ik had de hoop dat het voor hem een wake up call zou zijn voor zijn relatie met de kinderen. En dat is het ook wel geweest, het is zeker beter geworden, maar niet genoeg kennelijk. Ik denk ook niet dat het gelukt zou zijn als de kinderen hun voorkeur hadden uitgesproken. Ik denk dat hij toch week op week af had geeist.
Maar ik heb ze in deze situatie geplaatst en ik zie wat het met hun doet. En ik wil dat veranderen.
vrijdag 11 augustus 2023 om 17:00
Dit is meer hoe ex erin staat: er is een afspraak, geen gemor, je moet zorgen dat ze naar mij (vader) gaan.fashionvictim schreef: ↑11-08-2023 16:48Hoewel ik vind dat KooktmetKnoflook goede tips geeft vind ik eigenlijk dat jij helemaal niet in dit gesprek betrokken moet worden. Ik vind dat je ex met de kinderen om de tafel moet en bij hen moet aangeven dat hij het vervelend vind dat ze zo weinig willen komen. En dan kunnen ze zelf met elkaar bedenken hoe ze de situatie naar ieders tevredenheid kunnen oplossen.
Jij zou hooguit die afspraak kunnen faciliteren en aan jouw kant de kinderen p het hart drukken dat dit gesprek er echt moet komen, dat er nu eenmaal een omgangsregeling ligt, dat hun vader zich terecht niet goed voelt bij ze weinig zien en dat ze dus met elkaar tot nieuwe afspraken moeten komen. Daar zou je aan jouw kant een consequentie aan kunnen hangen dat zolang ze dat gesprek met hun vader niet gevoerd hebben je geen gemor wil horen over niet gaan, maar dat jullie dan allemaal de bestaande omgangsregeling weer gewoon aan gaan houden.
Op die manier leg je het terug bij de kinderen en bij vader, en ben jij niet de boeman.
Zo zou ik het in ieder geval aanpakken.
Maar hoe dan? Ik kan ze niet dwingen om te gaan. Maar ik snap wat je zegt, er moet een gesprek komen.
vrijdag 11 augustus 2023 om 17:03
Wacht even... hoezo?
Is hij afhankelijk van de vergoeding die hij krijgt als de kinderen bij hem zijn?
Ik val steeds weer van mn stoel.
vrijdag 11 augustus 2023 om 17:06
Niet mee eens. De kinderen zijn in deze omgangsvorm gedwongen, het voelt blijkbaar al de hele tijd als een consequentie om naar vader te gaan. Ik zou in gesprek gaan met moeder erbij. Omdat het lijkt alsof de kinderen bijna bang zijn van vader.fashionvictim schreef: ↑11-08-2023 16:48Hoewel ik vind dat KooktmetKnoflook goede tips geeft vind ik eigenlijk dat jij helemaal niet in dit gesprek betrokken moet worden. Ik vind dat je ex met de kinderen om de tafel moet en bij hen moet aangeven dat hij het vervelend vind dat ze zo weinig willen komen. En dan kunnen ze zelf met elkaar bedenken hoe ze de situatie naar ieders tevredenheid kunnen oplossen.
Jij zou hooguit die afspraak kunnen faciliteren en aan jouw kant de kinderen p het hart drukken dat dit gesprek er echt moet komen, dat er nu eenmaal een omgangsregeling ligt, dat hun vader zich terecht niet goed voelt bij ze weinig zien en dat ze dus met elkaar tot nieuwe afspraken moeten komen. Daar zou je aan jouw kant een consequentie aan kunnen hangen dat zolang ze dat gesprek met hun vader niet gevoerd hebben je geen gemor wil horen over niet gaan, maar dat jullie dan allemaal de bestaande omgangsregeling weer gewoon aan gaan houden.
Op die manier leg je het terug bij de kinderen en bij vader, en ben jij niet de boeman.
Zo zou ik het in ieder geval aanpakken.
Ik ben zelf man en gescheiden. De kinderen wilden om de week. En ik heb sindsdien een betere band met ze.
Dat zie ik hier echt niet gebeuren.
vrijdag 11 augustus 2023 om 17:09
Nee, we doen alles 50/50 maar omdat we wisten dat de kinderen vaker bij mij zouden zijn vanwege zijn werk (het komt neer op 70/30), hebben we afgesproken dat hij mij compenseert voor de extra verblijfskosten die ik heb.firstnamelastname schreef: ↑11-08-2023 17:03Wacht even... hoezo?
Is hij afhankelijk van de vergoeding die hij krijgt als de kinderen bij hem zijn?
Ik val steeds weer van mn stoel.
vrijdag 11 augustus 2023 om 17:13
Wij hebben financieel niks veranderd idd
I’m coming up on infra-red
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
