Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap: tieners willen soms niet naar vader
vrijdag 11 augustus 2023 om 15:33
Wie heeft er ervaring met co-ouderschap met tieners die niet altijd naar hun vader willen. Ik vraag me af of ik er goed mee omga.
Situatie: 3 tieners, sinds een jaar co-ouderschap. In principe week op/week af, maar ex heeft een zeer onregelmatig werkschema waardoor hij veel van huis is (op reis). Dit werkschema is altijd al zo geweest (ook voor de scheiding). In de praktijk zijn de kinderen dus veel vaker bij mij, gemiddeld iets van 70/30. Als het zijn week is, dan willen de kinderen niet altijd gaan. Dan wordt er moeilijk gedaan over de wissel, met spullen inpakken enz. En als ze eenmaal bij hem zijn, komen ze na school toch vaak hier hangen tot etenstijd. Het komt ook regelmatig voor dat ze een paar dagen eerder bij hem weggaan en naar mijn huis komen.
Mijn insteek: ik stimuleer en motiveer ze om naar hun vader te gaan, ik zeg vaak tegen hun dat het belangrijk is om tijd met hun vader te hebben. Echter, ik zal ze niet de deur wijzen, ze zijn altijd welkom in mijn huis. Ik wil er ook relaxed instaan omdat zij al tieners zijn.
Ex daarentegen is er gepikeerd over. Hij verwijt mij dat ik het niet goed aanpak, eist zijn tijd op met de kinderen. Het levert veel spanningen op voor de kinderen. Ik begrijp natuurlijk wel dat het vervelend is voor hem. Maar ik kan ze niet dwingen om te gaan.
Hoe praat ik hier over met de kinderen, en met ex?
Situatie: 3 tieners, sinds een jaar co-ouderschap. In principe week op/week af, maar ex heeft een zeer onregelmatig werkschema waardoor hij veel van huis is (op reis). Dit werkschema is altijd al zo geweest (ook voor de scheiding). In de praktijk zijn de kinderen dus veel vaker bij mij, gemiddeld iets van 70/30. Als het zijn week is, dan willen de kinderen niet altijd gaan. Dan wordt er moeilijk gedaan over de wissel, met spullen inpakken enz. En als ze eenmaal bij hem zijn, komen ze na school toch vaak hier hangen tot etenstijd. Het komt ook regelmatig voor dat ze een paar dagen eerder bij hem weggaan en naar mijn huis komen.
Mijn insteek: ik stimuleer en motiveer ze om naar hun vader te gaan, ik zeg vaak tegen hun dat het belangrijk is om tijd met hun vader te hebben. Echter, ik zal ze niet de deur wijzen, ze zijn altijd welkom in mijn huis. Ik wil er ook relaxed instaan omdat zij al tieners zijn.
Ex daarentegen is er gepikeerd over. Hij verwijt mij dat ik het niet goed aanpak, eist zijn tijd op met de kinderen. Het levert veel spanningen op voor de kinderen. Ik begrijp natuurlijk wel dat het vervelend is voor hem. Maar ik kan ze niet dwingen om te gaan.
Hoe praat ik hier over met de kinderen, en met ex?
zaterdag 12 augustus 2023 om 16:38
Is het een idee dat de kinderen met z'n drieën een mail of brief schrijven aan hun vader en daarin hun gevoel delen?
Dat is minder spannend en confronterend dan het in z'n gezicht zeggen en het geeft vader de tijd om het te verwerken en erover na te denken.
Dan zouden ze een paar dagen later bv in gesprek kunnen, maar is de eerste hobbel genomen.
Dat is minder spannend en confronterend dan het in z'n gezicht zeggen en het geeft vader de tijd om het te verwerken en erover na te denken.
Dan zouden ze een paar dagen later bv in gesprek kunnen, maar is de eerste hobbel genomen.
zaterdag 12 augustus 2023 om 18:54
Goed idee.Barmsijs schreef: ↑12-08-2023 16:38Is het een idee dat de kinderen met z'n drieën een mail of brief schrijven aan hun vader en daarin hun gevoel delen?
Dat is minder spannend en confronterend dan het in z'n gezicht zeggen en het geeft vader de tijd om het te verwerken en erover na te denken.
Dan zouden ze een paar dagen later bv in gesprek kunnen, maar is de eerste hobbel genomen.
conversation = awareness
zondag 13 augustus 2023 om 08:58
fashionvictim schreef: ↑12-08-2023 12:26je kan ze niet dwingen, maar je kan wel gewoon met ze praten over het belang van afspraken nakomen.
Het zijn alleen niet hun afspraken, daar hebben de ouders enorme steken laten vallen en dat zullen ze nu recht moeten zetten.
zondag 13 augustus 2023 om 12:05
Oude_Man_2 schreef: ↑13-08-2023 10:43Het bekende verhaal van de juf op de basisschool “we spreken af dat we nu stil zijn”. Altijd zo bizar gevonden. Als je kinderen iets oplegt, doen, maar pretendeer geen afspraak te hebben
Precies. Iets opleggen heeft niets met een afspraak te maken.
zondag 13 augustus 2023 om 12:13
Mwoah, dat ben ik slechts deel met je eens. Als je niet uit elkaar bent beslis je ook voor je kinderen dat ze onder jouw dak wonen en daar hebben ze ook geen inspraak in, dus ik vind niet per se dat kinderen inspraak hoeven te hebben in het feit dat je co-ouderschap hebt. Het lijkt me immers vanzelfsprekend dat in een normale situatie, dus waar bijv. geen sprake is van mishandeling oid., de kinderen gewoon bij beide ouders blijven wonen.
Ik vind dus niet per se dat kinderen daar een keuze in hebben, als ik eerlijk ben. En als moeder zou ik ze dus ook geen keus laten om naar eigen believen te bepalen of ze tijd met hun vader doorbrengen, zij zijn immers niet van hun vader gescheiden als het goed is.
Am Yisrael Chai!
zondag 13 augustus 2023 om 12:40
Maar hier in Nederland worden kinderen boven de 12 dus wel gehoord, júist omdat hun stem ook recht heeft om gehoord te worden. Als bijvoorbeeld het gros van hun leven zich in de (woon)buurt van de ene ouder afspeelt, zou dat mee moeten spelen in de afspraken. Of wanneer de ene ouder de halve week niet thuis is (niet kan/wil zijn), hoeft een kind ook niet de helft van de tijd in een huis te zijn waar ze in eerste instantie al niet zouden willen zijn.fashionvictim schreef: ↑13-08-2023 12:13Mwoah, dat ben ik slechts deel met je eens. Als je niet uit elkaar bent beslis je ook voor je kinderen dat ze onder jouw dak wonen en daar hebben ze ook geen inspraak in, dus ik vind niet per se dat kinderen inspraak hoeven te hebben in het feit dat je co-ouderschap hebt. Het lijkt me immers vanzelfsprekend dat in een normale situatie, dus waar bijv. geen sprake is van mishandeling oid., de kinderen gewoon bij beide ouders blijven wonen.
Ik vind dus niet per se dat kinderen daar een keuze in hebben, als ik eerlijk ben. En als moeder zou ik ze dus ook geen keus laten om naar eigen believen te bepalen of ze tijd met hun vader doorbrengen, zij zijn immers niet van hun vader gescheiden als het goed is.
Hier mochten de kinderen van mijn man dat ook zelf bepalen. Zij wilden het gros van de tijd bij hun moeder gaan wonen (terwijl vader degene was die altijd thuis was). Ze komen hier gewoon af en toe aanwaaien (na overleg hoor). Ook allemaal pubers toen (nu jong volwassenen).
zondag 13 augustus 2023 om 13:08
Waarom niet om de tafel met vader erbij?gowest schreef: ↑11-08-2023 18:14Ik denk dat ik dat ook voorleg aan de kinderen. Dat ze erover kunnen nadenken hoe zij het willen inrichten. En dat ze dat kunnen bespreken met hun vader. En het kan voor iedereen anders zijn.
En dan zien we wel hoe het gaat. Ik kan altijd ondersteuning bieden in dat gesprek dat ze aangaan.
zondag 13 augustus 2023 om 13:51
Ik ben blij dat ik niet gedwongen ben hoor. Ik vertelde namelijk niet waarom, maar mocht gelukkig stoppen met de omgang. Wie weer wat er anders nog gebeurd was.fashionvictim schreef: ↑13-08-2023 12:13Mwoah, dat ben ik slechts deel met je eens. Als je niet uit elkaar bent beslis je ook voor je kinderen dat ze onder jouw dak wonen en daar hebben ze ook geen inspraak in, dus ik vind niet per se dat kinderen inspraak hoeven te hebben in het feit dat je co-ouderschap hebt. Het lijkt me immers vanzelfsprekend dat in een normale situatie, dus waar bijv. geen sprake is van mishandeling oid., de kinderen gewoon bij beide ouders blijven wonen.
Ik vind dus niet per se dat kinderen daar een keuze in hebben, als ik eerlijk ben. En als moeder zou ik ze dus ook geen keus laten om naar eigen believen te bepalen of ze tijd met hun vader doorbrengen, zij zijn immers niet van hun vader gescheiden als het goed is.
Waarom zou je geen keus laten?
zondag 13 augustus 2023 om 13:55
Ik zeg toch ook niet dat ze geen mening mogen hebben? Maar zij bepalen imo niet dat er een weekendregeling komt als de vader gewoon een normale vader is en co-ouderschap wil en kan hebben. Vader heeft immers ook recht op zijn kinderen.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑13-08-2023 12:40Maar hier in Nederland worden kinderen boven de 12 dus wel gehoord, júist omdat hun stem ook recht heeft om gehoord te worden. Als bijvoorbeeld het gros van hun leven zich in de (woon)buurt van de ene ouder afspeelt, zou dat mee moeten spelen in de afspraken. Of wanneer de ene ouder de halve week niet thuis is (niet kan/wil zijn), hoeft een kind ook niet de helft van de tijd in een huis te zijn waar ze in eerste instantie al niet zouden willen zijn.
Hier mochten de kinderen van mijn man dat ook zelf bepalen. Zij wilden het gros van de tijd bij hun moeder gaan wonen (terwijl vader degene was die altijd thuis was). Ze komen hier gewoon af en toe aanwaaien (na overleg hoor). Ook allemaal pubers toen (nu jong volwassenen).
Am Yisrael Chai!
zondag 13 augustus 2023 om 14:06
fashionvictim schreef: ↑13-08-2023 13:55Ik zeg toch ook niet dat ze geen mening mogen hebben? Maar zij bepalen imo niet dat er een weekendregeling komt als de vader gewoon een normale vader is en co-ouderschap wil en kan hebben. Vader heeft immers ook recht op zijn kinderen.
En dat geeft de kinderen de plicht wekelijks van huis te wisselen.
Ik vind het nogal wat voor een kind.
zondag 13 augustus 2023 om 14:15
Klopt, hier een stiefkind dat graag bij moeder wilde wonen, en niet vanwege een zak van een vader, maar kind trok het niet om te verhuizen, op de woensdag en om de vrijdag. Het is de eerste jaren goed gegaan, op de middelbare was het niet meer te doen. Ik zou er ook niet tegen kunnen, iedere keer je ‘koffer’ pakken. Laptop, favo-spijkerbroek, noem het maar op.
Dus stiefpuber kwam gezellig aanwaaien en is erg blij dat er niet werd gedwongen.
Voor diegene die hier tegen zijn: hou 1 huis asn voor de kinderen en ga zelf op en neer. Denk dan vooral aan je laptop, werkspullen, denk na over je kleding, sportkleding, make-up, schoenen. Dit maken kinderen dus mee. Als ze klein zijn, gaat t nog, hoewel het onrustig is. Bij pubers werkt het zelden. Het kan, maar ik hoor het niet vaak.
anoniem_64dd1d2a6a2da wijzigde dit bericht op 13-08-2023 19:14
Reden: Extra
Reden: Extra
27.93% gewijzigd
zondag 13 augustus 2023 om 14:17
Ik was 15 toen mijn ouders uit elkaar gingen. Ik had met mijn moeder zacht gezegd geen fijne band (mijn vader ging ook niet voor niks bij haar weg za'k maar zeggen). Mijn vader kreeg een huis aan de andere kant van de stad wat zou betekenen dat ik van school moest wisselen en dat vonden mijn ouders niet wenselijk en dus moest ik bij mijn moeder blijven wonen.
Die laatste jaren thuis waren echt verschrikkelijk. Ik heb mijn vader dat altijd kwalijk genomen, dat ik daarin niet gehoord werd. Dat hij wel kon ontsnappen en ik niet.
Die laatste jaren thuis waren echt verschrikkelijk. Ik heb mijn vader dat altijd kwalijk genomen, dat ik daarin niet gehoord werd. Dat hij wel kon ontsnappen en ik niet.
We're just two lost souls
zondag 13 augustus 2023 om 15:21
fashionvictim schreef: ↑13-08-2023 12:13Mwoah, dat ben ik slechts deel met je eens. Als je niet uit elkaar bent beslis je ook voor je kinderen dat ze onder jouw dak wonen en daar hebben ze ook geen inspraak in, dus ik vind niet per se dat kinderen inspraak hoeven te hebben in het feit dat je co-ouderschap hebt. Het lijkt me immers vanzelfsprekend dat in een normale situatie, dus waar bijv. geen sprake is van mishandeling oid., de kinderen gewoon bij beide ouders blijven wonen.
Ik vind dus niet per se dat kinderen daar een keuze in hebben, als ik eerlijk ben. En als moeder zou ik ze dus ook geen keus laten om naar eigen believen te bepalen of ze tijd met hun vader doorbrengen, zij zijn immers niet van hun vader gescheiden als het goed is.
Mag je vinden. Ik vind dat kinderen recht op beide ouders hebben en dat ze daar naarmate hun leeftijd vordert daar zelf steeds meer over te zeggen hebben.
Die kinderen hebben het maar te doen met ouders die maar voor ze beslissen dat zíj wel even lekker tussen twee huizen mogen pendelen (waarbij het dan ook nog eens bij de één een stuk minder prettig is dan bij de ander). Niet de ouders, nee de kinderen. Die ouders zouden zelf ook kunnen pendelen, maar nee, dat is te lastig hoor. En nee ik zou het zelf als ouder ook niet willen en veel te onrustig vinden, maar om er voor kinderen dan maar zo makkelijk overheen te stappen dat zij dat maar wel even moeten doen en zich aan 'de afspraak' dienen te houden: nee, dat is veel te kort door de bocht.
zondag 13 augustus 2023 om 15:46
Bedankt voor alle reacties.
De kinderen hebben recht op beide ouders en daarom was de insteek ook aanvankelijk: week op week af (tenzij ex er niet is omdat hij moet reizen voor werk). Dat vind ik zwaar wegen omdat het goed en belangrijk is om als kind je beide ouders in je dagelijkse leven te hebben.
Maar ik lees hier eigenlijk van iedereen die het heeft meegemaakt, als kind of als ouder, dat dat in de praktijk niet altijd werkt. Omdat je veel vraagt van een kind. Kan liggen aan het moeten verkassen om de zoveel tijd, of omdat het kind een betere band heeft met de ene ouder, of wat dan ook. Zeker voor tieners.
In ons geval: ik zie de spanningen en het verdriet dus ik wil dat het verandert. Het betekent ook niet dat vader uit beeld verdwijnt ofzo, gewoon dat we het anders gaan invullen als de kinderen aangeven dat te willen.
Ik heb het inmiddels bij de kinderen in de groep gegooid en ze gaan erover nadenken. We zullen zien.
De kinderen hebben recht op beide ouders en daarom was de insteek ook aanvankelijk: week op week af (tenzij ex er niet is omdat hij moet reizen voor werk). Dat vind ik zwaar wegen omdat het goed en belangrijk is om als kind je beide ouders in je dagelijkse leven te hebben.
Maar ik lees hier eigenlijk van iedereen die het heeft meegemaakt, als kind of als ouder, dat dat in de praktijk niet altijd werkt. Omdat je veel vraagt van een kind. Kan liggen aan het moeten verkassen om de zoveel tijd, of omdat het kind een betere band heeft met de ene ouder, of wat dan ook. Zeker voor tieners.
In ons geval: ik zie de spanningen en het verdriet dus ik wil dat het verandert. Het betekent ook niet dat vader uit beeld verdwijnt ofzo, gewoon dat we het anders gaan invullen als de kinderen aangeven dat te willen.
Ik heb het inmiddels bij de kinderen in de groep gegooid en ze gaan erover nadenken. We zullen zien.
zondag 13 augustus 2023 om 15:50
Ja maar wie bepaald of het een normale vader is?fashionvictim schreef: ↑13-08-2023 13:55Ik zeg toch ook niet dat ze geen mening mogen hebben? Maar zij bepalen imo niet dat er een weekendregeling komt als de vader gewoon een normale vader is en co-ouderschap wil en kan hebben. Vader heeft immers ook recht op zijn kinderen.
zondag 13 augustus 2023 om 15:53
Kinderen hebben recht op hun ouder( s) .fashionvictim schreef: ↑13-08-2023 13:55Ik zeg toch ook niet dat ze geen mening mogen hebben? Maar zij bepalen imo niet dat er een weekendregeling komt als de vader gewoon een normale vader is en co-ouderschap wil en kan hebben. Vader heeft immers ook recht op zijn kinderen.
Co- ouderschap ( steeds op en neer, steeds invoegen in een ander gezin) is voor veel kinderen afschuwelijk. Als ze willen kunnen ze gaan, vanaf een bepaalde leeftijd mogen ze daar echt wel zelf over mee beslissen.
zondag 13 augustus 2023 om 17:56
Helemaal prima. Maar belast kinderen niet met de suggestie van eigen verantwoordelijkheid door het een afspraak met de kinderen te noemen. Je legt ze iets op, en dat hoort vaak bij opvoeden. Maar dan ook niet gaan kletsen over het belang van je aan afspraken houden want het is niet hun afspraak. Het is het ouderlijk dictaat waar zij zich naar te voegen hebben in de mate dat de ouders gehoorzaamheid afdwingen.fashionvictim schreef: ↑13-08-2023 12:13Mwoah, dat ben ik slechts deel met je eens. Als je niet uit elkaar bent beslis je ook voor je kinderen dat ze onder jouw dak wonen en daar hebben ze ook geen inspraak in, dus ik vind niet per se dat kinderen inspraak hoeven te hebben in het feit dat je co-ouderschap hebt. Het lijkt me immers vanzelfsprekend dat in een normale situatie, dus waar bijv. geen sprake is van mishandeling oid., de kinderen gewoon bij beide ouders blijven wonen.
Ik vind dus niet per se dat kinderen daar een keuze in hebben, als ik eerlijk ben. En als moeder zou ik ze dus ook geen keus laten om naar eigen believen te bepalen of ze tijd met hun vader doorbrengen, zij zijn immers niet van hun vader gescheiden als het goed is.
zondag 13 augustus 2023 om 17:59
We gaan scheiden, maar het belang van de kinderen staat natuuuuuuuuurlijk voorop! Je weet wel…S-Groot schreef: ↑13-08-2023 15:21Mag je vinden. Ik vind dat kinderen recht op beide ouders hebben en dat ze daar naarmate hun leeftijd vordert daar zelf steeds meer over te zeggen hebben.
Die kinderen hebben het maar te doen met ouders die maar voor ze beslissen dat zíj wel even lekker tussen twee huizen mogen pendelen (waarbij het dan ook nog eens bij de één een stuk minder prettig is dan bij de ander). Niet de ouders, nee de kinderen. Die ouders zouden zelf ook kunnen pendelen, maar nee, dat is te lastig hoor. En nee ik zou het zelf als ouder ook niet willen en veel te onrustig vinden, maar om er voor kinderen dan maar zo makkelijk overheen te stappen dat zij dat maar wel even moeten doen en zich aan 'de afspraak' dienen te houden: nee, dat is veel te kort door de bocht.
zondag 13 augustus 2023 om 18:00
Ik ben de hemel nog steeds dankbaar dat ik beide ouders niet dagelijks in mijn leven had. Of dat zo vanzelfsprekend “goed” is waag ik hartstochtelijk te betwijfelen.gowest schreef: ↑13-08-2023 15:46Bedankt voor alle reacties.
De kinderen hebben recht op beide ouders en daarom was de insteek ook aanvankelijk: week op week af (tenzij ex er niet is omdat hij moet reizen voor werk). Dat vind ik zwaar wegen omdat het goed en belangrijk is om als kind je beide ouders in je dagelijkse leven te hebben.
Mooi, de kinderen en hun belangen voorop. Zo moet het.In ons geval: ik zie de spanningen en het verdriet dus ik wil dat het verandert. Het betekent ook niet dat vader uit beeld verdwijnt ofzo, gewoon dat we het anders gaan invullen als de kinderen aangeven dat te willen.
Ik heb het inmiddels bij de kinderen in de groep gegooid en ze gaan erover nadenken. We zullen zien.
zondag 13 augustus 2023 om 18:02
Het interessante van een recht is dat je ook kan kiezen het niet uit te oefenen, anders wordt dat “recht” een plicht. Hebben kinderen de “plicht” op twee ouders? Wel zodra gesproken wordt over de rechten van de ouders. Vader heeft recht op de ene week, moeder op de andere? Natuurlijk, fijn hoor, maar doe asjeblieft nooit alsof je de belangen van de kinderen voorop stelt zolang je praat over het recht van ouders op hun kinderen.
zondag 13 augustus 2023 om 18:04
Het omgekeerde, waar de kinderen op een plek blijven en de ouders wisselen, bevalt vaak om diverse redenen veel minder goed.S-Groot schreef: ↑13-08-2023 15:21Mag je vinden. Ik vind dat kinderen recht op beide ouders hebben en dat ze daar naarmate hun leeftijd vordert daar zelf steeds meer over te zeggen hebben.
Die kinderen hebben het maar te doen met ouders die maar voor ze beslissen dat zíj wel even lekker tussen twee huizen mogen pendelen (waarbij het dan ook nog eens bij de één een stuk minder prettig is dan bij de ander). Niet de ouders, nee de kinderen. Die ouders zouden zelf ook kunnen pendelen, maar nee, dat is te lastig hoor. En nee ik zou het zelf als ouder ook niet willen en veel te onrustig vinden, maar om er voor kinderen dan maar zo makkelijk overheen te stappen dat zij dat maar wel even moeten doen en zich aan 'de afspraak' dienen te houden: nee, dat is veel te kort door de bocht.
In het voorbeeld van TO, bijvoorbeeld, zouden de kinderen dan überhaupt geen optie hebben om meer voor de ene of voor de andere ouder te kiezen. Dus als de week met pa niet bevalt, dan is er geen uitwijkmogelijkheid.
Verder vinden kinderen het vaak helemaal niet leuk de de ouders dan elders, in andere huizen waar zij als kinderen nooit komen, een soort dubbelleven leiden.
zondag 13 augustus 2023 om 18:08
Opvallend genoeg vinden veel kinderen het helemaal niet zo’n probleem als ouders in een ongelukkig huwelijk blijven. Ook als ze als volwassenen anders beweren. En als een scheiding echt beter is voor de kinderen, zou je insteek moeten zijn een regeling te treffen die echt het beste is voor de kinderen. Of gewoon eerlijk zijn en niet beweren dat je kinderen het belangrijkste voor je zijn. Dat is niet zo politiek correct, maar wel zo eerlijk.nitflex schreef: ↑13-08-2023 18:04Het omgekeerde, waar de kinderen op een plek blijven en de ouders wisselen, bevalt vaak om diverse redenen veel minder goed.
In het voorbeeld van TO, bijvoorbeeld, zouden de kinderen dan überhaupt geen optie hebben om meer voor de ene of voor de andere ouder te kiezen. Dus als de week met pa niet bevalt, dan is er geen uitwijkmogelijkheid.
Verder vinden kinderen het vaak helemaal niet leuk de de ouders dan elders, in andere huizen waar zij als kinderen nooit komen, een soort dubbelleven leiden.
zondag 13 augustus 2023 om 18:13
Kinderen zijn geen bezit.
Kinderen hebben recht op hun ouders, niet andersom.
zondag 13 augustus 2023 om 18:32
Oude_Man_2 schreef: ↑13-08-2023 17:59We gaan scheiden, maar het belang van de kinderen staat natuuuuuuuuurlijk voorop! Je weet wel…
Inderdaad. We gaan ten eerste natuurlijk scheiden voor de kinderen, want bij elkaar blijven voor de kinderen is slecht en een ongelukkige ouder is ook zo slecht, als ik straks weer gelukkig ben is dat ook goed voor de kinderen... en qua in twee huizen leven, ach, kinderen zijn flexibel.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
