Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap: tieners willen soms niet naar vader
vrijdag 11 augustus 2023 om 15:33
Wie heeft er ervaring met co-ouderschap met tieners die niet altijd naar hun vader willen. Ik vraag me af of ik er goed mee omga.
Situatie: 3 tieners, sinds een jaar co-ouderschap. In principe week op/week af, maar ex heeft een zeer onregelmatig werkschema waardoor hij veel van huis is (op reis). Dit werkschema is altijd al zo geweest (ook voor de scheiding). In de praktijk zijn de kinderen dus veel vaker bij mij, gemiddeld iets van 70/30. Als het zijn week is, dan willen de kinderen niet altijd gaan. Dan wordt er moeilijk gedaan over de wissel, met spullen inpakken enz. En als ze eenmaal bij hem zijn, komen ze na school toch vaak hier hangen tot etenstijd. Het komt ook regelmatig voor dat ze een paar dagen eerder bij hem weggaan en naar mijn huis komen.
Mijn insteek: ik stimuleer en motiveer ze om naar hun vader te gaan, ik zeg vaak tegen hun dat het belangrijk is om tijd met hun vader te hebben. Echter, ik zal ze niet de deur wijzen, ze zijn altijd welkom in mijn huis. Ik wil er ook relaxed instaan omdat zij al tieners zijn.
Ex daarentegen is er gepikeerd over. Hij verwijt mij dat ik het niet goed aanpak, eist zijn tijd op met de kinderen. Het levert veel spanningen op voor de kinderen. Ik begrijp natuurlijk wel dat het vervelend is voor hem. Maar ik kan ze niet dwingen om te gaan.
Hoe praat ik hier over met de kinderen, en met ex?
Situatie: 3 tieners, sinds een jaar co-ouderschap. In principe week op/week af, maar ex heeft een zeer onregelmatig werkschema waardoor hij veel van huis is (op reis). Dit werkschema is altijd al zo geweest (ook voor de scheiding). In de praktijk zijn de kinderen dus veel vaker bij mij, gemiddeld iets van 70/30. Als het zijn week is, dan willen de kinderen niet altijd gaan. Dan wordt er moeilijk gedaan over de wissel, met spullen inpakken enz. En als ze eenmaal bij hem zijn, komen ze na school toch vaak hier hangen tot etenstijd. Het komt ook regelmatig voor dat ze een paar dagen eerder bij hem weggaan en naar mijn huis komen.
Mijn insteek: ik stimuleer en motiveer ze om naar hun vader te gaan, ik zeg vaak tegen hun dat het belangrijk is om tijd met hun vader te hebben. Echter, ik zal ze niet de deur wijzen, ze zijn altijd welkom in mijn huis. Ik wil er ook relaxed instaan omdat zij al tieners zijn.
Ex daarentegen is er gepikeerd over. Hij verwijt mij dat ik het niet goed aanpak, eist zijn tijd op met de kinderen. Het levert veel spanningen op voor de kinderen. Ik begrijp natuurlijk wel dat het vervelend is voor hem. Maar ik kan ze niet dwingen om te gaan.
Hoe praat ik hier over met de kinderen, en met ex?
vrijdag 11 augustus 2023 om 17:14
Ze hebben het ook vaak leuk bij hun vader. Dat moet gezegd worden. En ik denk dat de band wel verbeterd is. Maar hij heeft een minder leuke kant die het moeilijk maakt om dit soort dingen normaal te bespreken. Hij neemt het persoonlijk in plaats van te focussen op de gevoelens van de kinderen. En los van zijn persoonlijkheid - ze zijn het gewoon gewend om altijd bij mij te zijn. Misschien is het wel zo simpel.firstnamelastname schreef: ↑11-08-2023 17:06Niet mee eens. De kinderen zijn in deze omgangsvorm gedwongen, het voelt blijkbaar al de hele tijd als een consequentie om naar vader te gaan. Ik zou in gesprek gaan met moeder erbij. Omdat het lijkt alsof de kinderen bijna bang zijn van vader.
Ik ben zelf man en gescheiden. De kinderen wilden om de week. En ik heb sindsdien een betere band met ze.
Dat zie ik hier echt niet gebeuren.
vrijdag 11 augustus 2023 om 17:23
vrijdag 11 augustus 2023 om 17:36
Niet echt. We hebben ook geen familie in de buurt. Ik denk ook niet dat ex daarvoor open zou staan, eerlijk gezegd.Butterfly_fly schreef: ↑11-08-2023 16:42Is er misschien een onpartijdig iemand die de kinderen (bewust de kinderen genoemd) hierbij kunnen betrekken zodat zij rustig met vader het gesprek kunnen aangaan?
Dan zit jij er niet als partijdig persoon bij en kan hij niet de schuldkaart gaan spelen en hebben de kinderen wel een veilige en onpartijdige haven bij het gesprek aanwezig.
We hebben de scheiding via een mediator afgehandeld, en daar was hij achteraf ook niet tevreden over.
vrijdag 11 augustus 2023 om 17:40
Ik had gescheiden ouders in de tijd dat co-ouderschap nog niet zo’n ding was. Om de week een weekend naar pa. En noch mijn siblings, noch ik, waren daar al te blij mee. Gelukkig vond mijn moeder de stem van kinderen vanaf een jaar of 12 vrij zwaar wegen.
vrijdag 11 augustus 2023 om 18:00
De vader van mijn dochter -15 jaar- is ongeveer 8 jaar geleden 120 km verder weg gaan wonen waardoor co ouderschap een weekend regeling werd. Ging altijd prima, totdat vader besloot dat ze met de trein moest en niet meer gehaald werd. Kan ook prima. Nu zijn er binnen 3 jaar een broertje en zusje bijgekomen bij haar vader en nieuwe vrouw en gaat ze liever zo weinig mogelijk
Ik stimuleer haar om te blijven gaan, maar kan haar niet dwingen.
Ze is zelf het gesprek met haar vader aangegaan (leek mij naar hem ook het eerlijkst) en spreken ze zo nu en dan af om wat leuks te doen. Als er een familie aangelegenheid is, gaat ze ook.
Het leek mij belangrijk dat ze dit gesprek zelf met hem zou voeren omdat er anders allicht het idee kan gaan broeien dat ik ertussen zit, dat is absoluut niet zo.
Ik stimuleer haar om te blijven gaan, maar kan haar niet dwingen.
Ze is zelf het gesprek met haar vader aangegaan (leek mij naar hem ook het eerlijkst) en spreken ze zo nu en dan af om wat leuks te doen. Als er een familie aangelegenheid is, gaat ze ook.
Het leek mij belangrijk dat ze dit gesprek zelf met hem zou voeren omdat er anders allicht het idee kan gaan broeien dat ik ertussen zit, dat is absoluut niet zo.
vrijdag 11 augustus 2023 om 18:04
vrijdag 11 augustus 2023 om 18:11
Dat is dan goed aangepakt door je moeder. Hoe ging het toen verder met de band met je vader?Oude_Man_2 schreef: ↑11-08-2023 17:40Ik had gescheiden ouders in de tijd dat co-ouderschap nog niet zo’n ding was. Om de week een weekend naar pa. En noch mijn siblings, noch ik, waren daar al te blij mee. Gelukkig vond mijn moeder de stem van kinderen vanaf een jaar of 12 vrij zwaar wegen.
vrijdag 11 augustus 2023 om 18:14
Ik denk dat ik dat ook voorleg aan de kinderen. Dat ze erover kunnen nadenken hoe zij het willen inrichten. En dat ze dat kunnen bespreken met hun vader. En het kan voor iedereen anders zijn.
En dan zien we wel hoe het gaat. Ik kan altijd ondersteuning bieden in dat gesprek dat ze aangaan.
vrijdag 11 augustus 2023 om 18:16
Ze is niet zijn prioriteit geweest. Dat is echt jammer. Misschien komt het wel weer als ze wat ouder is.
vrijdag 11 augustus 2023 om 18:45
Dit lijkt me de juiste insteek.gowest schreef: ↑11-08-2023 18:14Ik denk dat ik dat ook voorleg aan de kinderen. Dat ze erover kunnen nadenken hoe zij het willen inrichten. En dat ze dat kunnen bespreken met hun vader. En het kan voor iedereen anders zijn.
En dan zien we wel hoe het gaat. Ik kan altijd ondersteuning bieden in dat gesprek dat ze aangaan.
En hou ook in gedachten dat niet alles maakbaar is: jij hebt alleen invloed hoe jij je tot je kinderen verhoudt. Sta achter ze, steun ze en laat weten dat jij er hoe dan ook voor ze bent. En je mag ook best door laten schemeren dat het voor jou ook lastig is om met vader te navigeren in deze situatie, maar dat je het eenvoudigweg niet in de hand hebt.
conversation = awareness
vrijdag 11 augustus 2023 om 18:45
Ik wens pa veel geluk om een 17-jarige te dwingen tot co-ouderschap.
Over een jaar is hij volwassen en kan hij desnoods het huis uit.
Ik zou hem dus vertellen dat hij het zelf maar regelt met de kinderen.
Of zijn werk gaat aanpassen en vaker thuis is / het gezelliger maakt tijdens die 4 à 5 dagen per 2 weken dat de kinderen bij hem (zouden) zijn.
Over een paar jaar zijn alle kinderen volwassen en kan hij weer gelijk welke werkuren maken.
Over een jaar is hij volwassen en kan hij desnoods het huis uit.
Ik zou hem dus vertellen dat hij het zelf maar regelt met de kinderen.
Of zijn werk gaat aanpassen en vaker thuis is / het gezelliger maakt tijdens die 4 à 5 dagen per 2 weken dat de kinderen bij hem (zouden) zijn.
Over een paar jaar zijn alle kinderen volwassen en kan hij weer gelijk welke werkuren maken.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 11 augustus 2023 om 18:48
Ik zou hem dat dus niet vertellen, dat is olie op het vuur gezien de situatie zoals TO die beschrijft.Wissewis schreef: ↑11-08-2023 18:45Ik wens pa veel geluk om een 17-jarige te dwingen tot co-ouderschap.
Over een jaar is hij volwassen en kan hij desnoods het huis uit.
Ik zou hem dus vertellen dat hij het zelf maar regelt met de kinderen.
Of zijn werk gaat aanpassen en vaker thuis is / het gezelliger maakt tijdens die 4 à 5 dagen per 2 weken dat de kinderen bij hem (zouden) zijn.
Over een paar jaar zijn alle kinderen volwassen en kan hij weer gelijk welke werkuren maken.
De kinderen kunnen dit zeggen, maar moeder helaas niet…
conversation = awareness
vrijdag 11 augustus 2023 om 19:51
Niet zo best. Inmiddels is de relatie met al zijn kinderen ergens tussen slecht en onbestaand. Ik heb hem al een tijdje definitief uit mijn leven gezet. Eerste wat ik nog van hem wil horen is een rouwadvertentie
vrijdag 11 augustus 2023 om 19:53
Vervelend. Heeft een van de kinderen wellicht een vriend of vriendin met een ouder die zou kunnen en willen bemiddelen als ze het niet zelf durven?
Ik zou ervoor waken dat jij de zwarte piet krijgt toegespeeld omdat je bij het gesprek aanwezig bent.
Heb je de kinderen gevraagd of zij dit gesprek met hun drieën aandurven?
zaterdag 12 augustus 2023 om 11:50
Is het niet de bedoeling dat beide ouders gewoon kleding hebben voor ze en alles wat ze nodig hebben, zodat er zo min mogelijk heen en weer moet?
Toch zeker bij kleine kinderen gaat dat zo in mijn omgeving, maar ik kan mij voorstellen dat tieners bepaalde kleding toch willen meenemen en het dan ingewikkelder wordt.
TO, misschien eens vragen aan de kinderen wat voor omgangsregeling ze zelf zouden voorstellen?
zaterdag 12 augustus 2023 om 12:05
Ik zou zijn "probleem" erkennen maar daarnaast wel aangeven dat het geen kleine kindjes meer zijn. Het zijn individuen die een leeftijd hebben dat ze zich ontwikkelen naar een eigen leven en dat het misschien beetje "dom" geweest is van jullie beiden (ook vooral zelf het boetekleed aantrekken) om hun geen inspraak te geven in hoe het past in hun leven.
Ze hebben namelijk geen leeftijd meer dat je ze maar bij het handje pakt en ze zich maar gewillig naar jullie wil voegen. Er mag en moet ook respect zijn naar hun toe, hun gevoel en hun leven en invulling daar van.
Dus nu is het moment om met allemaal om de tafel te gaan en een nieuwe invulling aan dingen te geven waarin de kinderen ook zeker iets te zeggen hebben en jullie eigenlijk naar hun invulling zullen moeten luisteren. Wel kan je de kinderen meegeven dat er wel iets van een bepaalde structuur in mag zitten, en het geen we zien het wel allegaartje wordt.
Wat kan werken is eerste boven genoemd gesprek aangaan dan iedereen de ruimte geven om een invulling naar hun wens te laten maken (vooral de kinderen) en daar een week later weer voor bij elkaar te komen en dan met respect gaan kijken naar wensen en mogelijkheden waar iedereen, maar vooral de kinderen want hun moeten steeds heen en weer en hebben ook een leven, zich goed bij voelt.
Ze hebben namelijk geen leeftijd meer dat je ze maar bij het handje pakt en ze zich maar gewillig naar jullie wil voegen. Er mag en moet ook respect zijn naar hun toe, hun gevoel en hun leven en invulling daar van.
Dus nu is het moment om met allemaal om de tafel te gaan en een nieuwe invulling aan dingen te geven waarin de kinderen ook zeker iets te zeggen hebben en jullie eigenlijk naar hun invulling zullen moeten luisteren. Wel kan je de kinderen meegeven dat er wel iets van een bepaalde structuur in mag zitten, en het geen we zien het wel allegaartje wordt.
Wat kan werken is eerste boven genoemd gesprek aangaan dan iedereen de ruimte geven om een invulling naar hun wens te laten maken (vooral de kinderen) en daar een week later weer voor bij elkaar te komen en dan met respect gaan kijken naar wensen en mogelijkheden waar iedereen, maar vooral de kinderen want hun moeten steeds heen en weer en hebben ook een leven, zich goed bij voelt.
Geniet van vandaag want je weet nooit of morgen je gegeven is...
zaterdag 12 augustus 2023 om 12:07
Want kinderen zijn bezit en moeten maar doen wat hun ouders willen. Kinderen moeten maar gedwee meegaan in de scheiding van hun ouders?
zaterdag 12 augustus 2023 om 12:21
Ik ken een koppel dat uit elkaar ging en zij gingen toen beide in dezelfde straat wonen. De omgangsregeling voor hun tienerdochter was eenvoudig: je gaat heen en weer zoals je wil. Soms zat ze een hele avond bij vader om dan toch nog bij moeder te gaan slapen, enz. Ze moest alleen wel op tijd laten weten bij wie ze ging eten, want anders wordt het wel moeilijk met de boodschappen. Vond ik wel een heel goede regeling.
zaterdag 12 augustus 2023 om 12:26
je kan ze niet dwingen, maar je kan wel gewoon met ze praten over het belang van afspraken nakomen. En over hoe dingen op hun vader overkomen. En je kan ze natuurlijk ook gewoon terug naar hun vader sturen als ze op zijn dagen bij jou aan komen kakken. In die zin geef ik vader gelijk: je hoeft natuurlijk niet te faciliteren dat ze de hele middag bij jou komen hangen op zijn dagen.
Als het mijn kinderen waren zou ik dus zeggen dat ze altijd welkom zijn, dat ik snap dat ze misschien liever hier zijn, maar dat dat pas kan als ze daar met hun vader over hebben gesproken en nieuwe afspraken met hun vader hebben gemaakt.
Nu is het natuurlijk wel makkelijk, ze gaan een gesprek uit de weg en doen gewoon waar ze zin in hebben. Maar zo werkt het niet in het leven, zo kunnen ze ook niet met andere mensen omgaan dus al helemaal niet met hun vader of moeder. En dat is wel jouw verantwoordelijkheid als opvoeder, om ze mee te geven hoe ze fatsoenlijk en redelijk en verantwoordelijk met dit soort kwesties om moeten gaan.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 12 augustus 2023 om 12:41
Hier gelukkig geen scheiding, maar mijn tieners zouden toch een hoop moeten meeslepen hoor. Chromebook van school, werkboeken / etui / rekenmachine, make-up (gaat ze van haar kleedgeld echt niet dubbel aanschaffen), sporttenue (huur zit bij clublidmaatschap in, maar dan krijg je dus één set), boeken van muziekles, muziekinstrument, etc.Rosanna1985 schreef: ↑12-08-2023 11:50Is het niet de bedoeling dat beide ouders gewoon kleding hebben voor ze en alles wat ze nodig hebben, zodat er zo min mogelijk heen en weer moet?
Toch zeker bij kleine kinderen gaat dat zo in mijn omgeving, maar ik kan mij voorstellen dat tieners bepaalde kleding toch willen meenemen en het dan ingewikkelder wordt.
Nog afgezien van het feit dat voor mijn dochter het ene shirtje écht het andere shirtje niet is. Voor zoon zou op beide adressen een stapel broeken en een stapel shirts nog wel kunnen.
zaterdag 12 augustus 2023 om 12:58
Wat ik lees is dat vader en moeder bij de scheiding ook niet het gesprek zijn aangegaan met hun kinderen. Die waren niet betrokken bij wie, waar en wanneer. Jij neemt je kind, groot of klein, serieus en ja dan kun je ze sturen in wat fatsoenlijk en redelijk is.fashionvictim schreef: ↑12-08-2023 12:26(-) Nu is het natuurlijk wel makkelijk, ze gaan een gesprek uit de weg en doen gewoon waar ze zin in hebben. Maar zo werkt het niet in het leven, zo kunnen ze ook niet met andere mensen omgaan dus al helemaal niet met hun vader of moeder. En dat is wel jouw verantwoordelijkheid als opvoeder, om ze mee te geven hoe ze fatsoenlijk en redelijk en verantwoordelijk met dit soort kwesties om moeten gaan.
TO en ex hebben zelf het voorbeeld gegeven om " doen waar ze zin in hebben" beetje zwart-wit gesteld. Kinderen / pubers moeten nu iets doen wat hun ouders niet kunnen?
Alles sal reg kom
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
