Kinderen
alle pijlers
Communicatie tussen ex en mij. Zit ik fout?
vrijdag 18 februari 2022 om 08:26
Voorop, voor mij is het allemaal nieuw en ik weet van mijzelf dat ik hoge verwachtingen van andere kan hebben.
Ex en ik zijn sinds een paar maanden uit elkaar. Ik heb de kinderen volledig en ex ziet ze als hij komt om de hond uit te laten of als die incidenteel komt eten.
Kinderen zijn al ouder dus over het algemeen gaat dit wel. Ik werk meer dan fulltime. Voor mij is het af en toe wel echt hee druk. Ex werkt niet.
Ik ben geen zeikerd wat zorg van de kinderen betreft. Ik regel al zolang ik kinderen heb 80% van de zaken dus het is ook niet dat ik snel op andere of ex leun.
Gisteravond belde ik ex om dringend over iets wat de kinderen betreft te kunnen overleggen. Ex nam niet op. Ik appte hem of hij kon bellen dat ging niet antwoordde hij. Of er iets was en hij kon laat op de avond wel bellen.
Ik moest op dat moment zaken regelen en kon niet wachten. Laat maar zitten en ik regel het zelf wel heb ik hem doorgegeven. Vanochtend heb ik hem gezegd dat hij mij echt wel kent en weet dat ik niet voor iets onbenulligs bel en dat hij bereikbaar moet zijn voor als er iets is. Ik moet ook 24/7 er zijn voor de kinderen. Hij vond mij slecht communiceren. Ik had duidelijker moeten aangeven dat het dringend is.
Dit is niet de eerste keer. De vorige keer nam die niet op en ben ik halsoverkop van mijn werk moeten vertrekken om jongste te helpen. Toen ik hem later appte of die niet had gehoord dat ik had gebeld zei die jawel, was er dan iets? Nee ik bel je voor de lol drie keer binnen 5 minuten.
Moet ik mijn verwachtingen verlagen of wat?
Ex en ik zijn sinds een paar maanden uit elkaar. Ik heb de kinderen volledig en ex ziet ze als hij komt om de hond uit te laten of als die incidenteel komt eten.
Kinderen zijn al ouder dus over het algemeen gaat dit wel. Ik werk meer dan fulltime. Voor mij is het af en toe wel echt hee druk. Ex werkt niet.
Ik ben geen zeikerd wat zorg van de kinderen betreft. Ik regel al zolang ik kinderen heb 80% van de zaken dus het is ook niet dat ik snel op andere of ex leun.
Gisteravond belde ik ex om dringend over iets wat de kinderen betreft te kunnen overleggen. Ex nam niet op. Ik appte hem of hij kon bellen dat ging niet antwoordde hij. Of er iets was en hij kon laat op de avond wel bellen.
Ik moest op dat moment zaken regelen en kon niet wachten. Laat maar zitten en ik regel het zelf wel heb ik hem doorgegeven. Vanochtend heb ik hem gezegd dat hij mij echt wel kent en weet dat ik niet voor iets onbenulligs bel en dat hij bereikbaar moet zijn voor als er iets is. Ik moet ook 24/7 er zijn voor de kinderen. Hij vond mij slecht communiceren. Ik had duidelijker moeten aangeven dat het dringend is.
Dit is niet de eerste keer. De vorige keer nam die niet op en ben ik halsoverkop van mijn werk moeten vertrekken om jongste te helpen. Toen ik hem later appte of die niet had gehoord dat ik had gebeld zei die jawel, was er dan iets? Nee ik bel je voor de lol drie keer binnen 5 minuten.
Moet ik mijn verwachtingen verlagen of wat?
vrijdag 18 februari 2022 om 13:41
Je wil hem toch ook alleen thuis laten als je op vakantie gaat?
Je klinkt alsof je de touwtjes graag in armen houdt maar aan de andere kant wil je wel iemand waarop je kan leunen terwijl je gescheiden bent. De enige reden wanneer ik ex bel als de kinderen hier zijn is als we naar het ziekenhuis moeten en andersom is dat net zo. De ouder waarbij het kind niet is blijft ook gewoon thuis want ook als we nog samen waren geweest hadden we er niet samen gezeten. Verder regel ik de meeste dingen en breng hem.hjervan op de hoogte. Geluk van als de kinderen ouder worden, dan kun je ook een hoop met hen overleggen en ze helpen eigen keuzes te maken.
vrijdag 18 februari 2022 om 13:44
op dit moment hebben mijn kinderen prioriteit. Ze hebben zware jaren achter de rug. niet alleen de scheiding maar meerdere gebeurtenissen de jaren ervoor. Ik wil ze rust geven. Niet goedmaken wat er allemaal is gebeurt maar wel er voor ze zijn. Ik wil dat ze het leuk gaan hebben. Ze hebben meer meegemaakt dan het gemiddelde kind van hun leeftijd.
vrijdag 18 februari 2022 om 13:46
Vind ik ook. En weet je, mannen zijn nu eenmaal mannen. Die denken en voelen heel anders dan vrouwen. Laat het voor wat het is, want je kunt alleen maar accepteren. Als je bv voorheen vond dat je niet op hem kan leunen (terwijl veel mannen dit juist anders zullen ervaren) zal dit na een scheiding niet anders worden. Hij is wie hij is, en jij ook. Dus je kunt elkaar beter steunen op de momenten dat het écht nodig is. En inderdaad verder je steun en troost bij jezelf en je vrienden zoeken. En besef hoe heerlijk het is dat je zoon al 15 jaar is, waarschijnlijk wil hij heel graag z’n ruimte nemen op zijn leeftijd. Ik zou daarom meer investeren in goede open communicatie/band, das veel belangrijker om hem verder te helpen dan zoveel overbezorgdheid en controle tonen. Succes hoor…belgali schreef: ↑18-02-2022 13:39Daar zit misschien de echte pijn.
Dat leunen op een ander kan je best. Alleen niet meer op je ex. Ik gebruik daar mijn vriendenkring voor.
Dat stuk vrijheid mag je jezelf beginnen gunnen hé. Met een 15-jarige hoef je toch ook niet meer 24h aan te staan ? Je mag best wat strenger worden t.o.v. zelfredzaamheid van je kind. Als je werkt, werk je. En 's avonds kan je best een uurtje uit eten of eens een keer naar de film.
Ik denk dat als je wat meer werkt aan je eigen stukje, dat je dan steeds minder behoefte gaat hebben aan je ex als klankbord.
Mijn visie in het begin was ook "maar hij moet ook zijn deel doen". En dat is nu bijgesteld naar: ik geef aan wat het kind nodig heeft en hij doet er maar mee wat hij wil. Ik zal in zo'n geval altijd vangnet blijven voor mijn kind, maar ik heb geen persoonlijke verwachtingen meer.
vrijdag 18 februari 2022 om 13:46
als jij de kinderen hebt, dat betekent dat je co ouderschap hebt neem ik aan of in ieder geval een bepaalde mate verdeling van de zorg. Die verdeling heb ik niet.Nanouk schreef: ↑18-02-2022 13:41Je wil hem toch ook alleen thuis laten als je op vakantie gaat?
Je klinkt alsof je de touwtjes graag in armen houdt maar aan de andere kant wil je wel iemand waarop je kan leunen terwijl je gescheiden bent. De enige reden wanneer ik ex bel als de kinderen hier zijn is als we naar het ziekenhuis moeten en andersom is dat net zo. De ouder waarbij het kind niet is blijft ook gewoon thuis want ook als we nog samen waren geweest hadden we er niet samen gezeten. Verder regel ik de meeste dingen en breng hem.hjervan op de hoogte. Geluk van als de kinderen ouder worden, dan kun je ook een hoop met hen overleggen en ze helpen eigen keuzes te maken.
vrijdag 18 februari 2022 om 13:47
Wat is er toch telkens met die hond, die had in dit voorbeeld toch ook prima even ergens buiten kunnen blijven wachten bijvoorbeeld? Zodat puber zo nodig wel bij de buren naar binnen kon om op te warmen.
Ik vind je ex geen hele betrouwbare behulpzame factor in dit verhaal, maar ik vind jou op basis van je reacties ook wel overkomen als iemand die de dingen een beetje dramatischer en complexer maakt dan ze hoeven te zijn. Ook in je andere topic over hond en vakantie.
Soms kan het ook verslavend of fijn voelen om onmisbaar te zijn...
Ik vind je ex geen hele betrouwbare behulpzame factor in dit verhaal, maar ik vind jou op basis van je reacties ook wel overkomen als iemand die de dingen een beetje dramatischer en complexer maakt dan ze hoeven te zijn. Ook in je andere topic over hond en vakantie.
Soms kan het ook verslavend of fijn voelen om onmisbaar te zijn...
vrijdag 18 februari 2022 om 13:48
het is omdat er zo'n spanningsveld zit tussen het dagdagelijkse acute overal bovenop willen zitten dat je aan de ene kant hebt en dan het anderste uiterste ik ga twee weken weg en laat alles over aan een ex (die ik eigenlijk diep van binnen niet vertrouw)
alsof je ergens onbewust wil dat het fout gaat die twee weken, zodat je als redder-in-nood weer terug kan komen uit vakantie
Ik had vroeger zo'n collega. Die verzuchtte altijd "ze kunnen hier ook niets alleen". Ze hebben me weer in het weekend gebeld om dit of dat te doen (een of ander onnozel klusje). Die snapte ook niet dat ze telkens hem belden. Ja, omdat hij de gek was die het deed dus. De rest van de collega's antwoordden of niet in het weekend of zeiden "yep is mijn eerste werk op maandag". Collega vond het stiekem leuk dat hij onmisbaar was dus.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 18 februari 2022 om 13:49
ex vond tijdens ons huwelijk de zorg dragen van de kinderen al best zwaar, Dat is in de oorsprong ook 1 van de redenen dat ons huwelijk gestrand is. Ik kreeg hem niet bij de zorg van de kinderen getrokken en geloof mij dat heb ik geprobeerd. Hij vond dat ik te veel aandacht aan de zorg besteedde en te weinig aan hem. dan groei je uit elkaar en dan gaat alles de mist in zeg maar. Tegen de tijd dat we erachter kwamen wat er nou precies speelde was al te veel kapot.
vrijdag 18 februari 2022 om 13:49
Dat lijkt me niet, dat ze dat wil, en dat vind ik ook wel een erg vergezochte rare beschuldiging.belgali schreef: ↑18-02-2022 13:48het is omdat er zo'n spanningsveld zit tussen het dagdagelijkse acute overal bovenop willen zitten dat je aan de ene kant hebt en dan het anderste uiterste ik ga twee weken weg en laat alles over aan een ex (die ik eigenlijk diep van binnen niet vertrouw)
alsof je ergens onbewust wil dat het fout gaat die twee weken, zodat je als redder-in-nood weer terug kan komen uit vakantie
Ik had vroeger zo'n collega. Die verzuchtte altijd "ze kunnen hier ook niets alleen". Ze hebben me weer in het weekend gebeld om dit of dat te doen (een of ander onnozel klusje). Die snapte ook niet dat ze telkens hem belden. Ja, omdat hij de gek was die het deed dus. De rest van de collega's antwoordden of niet in het weekend of zeiden "yep is mijn eerste werk op maandag". Collega vond het stiekem leuk dat hij onmisbaar was dus.
In die twee weken is haar ex erop ingesteld dat hij voor zoon zorgt. Nu gaat hij er vanuit dat zij alles op zich neemt en hij nauwelijks verantwoordelijkheid draagt. Dat is het verschil en ik kan me voorstellen dat dat maakt dat ze dat wel aandurft.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 18 februari 2022 om 13:50
oh grappig - ik had dit nog niet gelezen toen ik mijn stukje typtestoepkrijt schreef: ↑18-02-2022 13:47
Soms kan het ook verslavend of fijn voelen om onmisbaar te zijn...
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 18 februari 2022 om 13:51
Precies wat ik hierboven ook typte.
Kan voor mensen een stukje eigenwaarde / bevestiging geven als zij de enige zijn die iets kunnen doen. En maar klagen hoe zwaar het is, maar uit handen geven willen ze ook niet echt.
Misschien eens interessant om bij jezelf te onderzoeken, TO. Het ego haalt soms gekke trucjes met ons uit
vrijdag 18 februari 2022 om 13:53
geen beschuldiging - een vraag tot introspectie en even nakijken of er zoiets aan de hand kan zijn
ze WIL het natuurlijk niet echt (actief) zo, maar er zit een stuk in haar controle/zorgdrang die het bijna een selffulfilling prophecy laat worden
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 18 februari 2022 om 13:56
introspectie zoals ik schreefstoepkrijt schreef: ↑18-02-2022 13:51Misschien eens interessant om bij jezelf te onderzoeken, TO. Het ego haalt soms gekke trucjes met ons uit
wij twee zitten wel op een lijn
maar alleen TO kan hierover gaan denken en kijken of er wat mee kan
alleen als je altijd hetzelfde aan input blijft geven, zal de output ook altijd hetzelfde blijven - dus er zijn wel knopjes waaraan ze zal moeten gaan draaien als ze wil dat het anders wordt
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 18 februari 2022 om 13:59
ik heb dit jaren geleden al eens bij therapie besproken. ik sta wel open voor een stukje zelfreflectie op zich. Therapeut had echter niet het idee dat dit zo was.stoepkrijt schreef: ↑18-02-2022 13:51Precies wat ik hierboven ook typte.
Kan voor mensen een stukje eigenwaarde / bevestiging geven als zij de enige zijn die iets kunnen doen. En maar klagen hoe zwaar het is, maar uit handen geven willen ze ook niet echt.
Misschien eens interessant om bij jezelf te onderzoeken, TO. Het ego haalt soms gekke trucjes met ons uit
wat ik wel van mijzelf herken is dat ik in een soort chronische overlevingsstand ga. ik zo'n periode ga ik me onbewust druk maken om onbenulligheden om de echt belangrijke zaken te vergeten. Ik ben eigenlijk al een jaar aan 1 stuk door alle ballen in de lucht te houden. Ik dacht in november in rustiger vaarwater te komen en toen kwam de scheiding erover heen. en dan ga ik overleven. controle houden over kleine dingen omdat ik anders het gevoel heb niks in de hand te hebben.
vrijdag 18 februari 2022 om 14:00
Eigenlijk begrijp ik nog steeds niet zo goed dat er geen omgangsregeling is, waarbij hij in ieder geval bv twee weekenden per maand verantwoordelijk is voor de kinderen. Zo houd je hem ook meer betrokken denk ik. En dat is nog afgezien van de broodnodige tijd voor de kinderen met hun vader.
Want nu komt het neer op: moeders heeft de volledige zorg voor de kinderen dus nu ben ik van mijn taak verlost.
Geef hem (en de kinderen) meer verantwoordelijkheid. Dat is wat ik bedoelde met een huissleutel voor hen. En zorg dat ze contact opnemen met hem als ze hun sleutel vergeten zijn. Jij werkt, hij niet.
Want nu komt het neer op: moeders heeft de volledige zorg voor de kinderen dus nu ben ik van mijn taak verlost.
Geef hem (en de kinderen) meer verantwoordelijkheid. Dat is wat ik bedoelde met een huissleutel voor hen. En zorg dat ze contact opnemen met hem als ze hun sleutel vergeten zijn. Jij werkt, hij niet.
vrijdag 18 februari 2022 om 14:00
Hij is chronisch ziek, zodanig dat hij niet kan werken.lisbeth schreef: ↑18-02-2022 13:28reden gisteren wil ik uit privacy niet hier neer zetten.
het kan zijn dat hij bezoek had, mag uiteraard. we zijn uit elkaar.
Oneerlijk misschien, maar dan is mijn probleem en dat moet ik zelf oplossen. Ik ben blij dat ik mijn kinderen bij mij heb. zonder ze zou ik ook maar eenzaam heb. Wat soms steekt is dat hij alle vrijheden kan nemen die hij wil en met niemand rekening hoeft te houden. Telefoon niet hoeft op te nemen als het hem niet uitkomt. Pppjes kan negeren als hij daar zin in heeft maar ik die optie niet heb.
deze situatie heeft voors en tegens. Ik heb altijd de kinderen dus ik hoef ze nooit te missen maar ik mis vaak wel een stuk vrijheid en leunen op een ander. Dit is echter voor alle partijen de beste optie.
En het steekt jou dat hij " alle vrijheden heeft"
Poeh.
vrijdag 18 februari 2022 om 14:01
Maar als hij twee weken voor een kind kan zorgen, waarom dan geen vaste weekendregeling? Daar snap ik niks van.
vrijdag 18 februari 2022 om 14:03
Ik zou beginnen met de buren en iedereen in je omgeving het nummer van ex te geven. (En eventueel een huissleutel leggen bij de buren.)
Aangezien hij meestal thuis is en jij overdag werkt proberen zij hem maar te bellen.
Daarenboven zou ik dat ook zo naar de kinderen communiceren.
Als jij aan 't werk bent bellen ze eerst pa maar.
Jij wordt alleen gebeld als pap na 3 keer bellen in 1 uur niet opneemt.
De eerste vraag de komende tijd als ze dus bellen is "heb je pap al gebeld of geappt met dit probleem?".
De jongste is 15.
Tenzij het huis in brand staat of ze op de SEH zitten kunnen ze zich écht wel een uurtje redden en wachten tot pap reageert.
Aangezien hij meestal thuis is en jij overdag werkt proberen zij hem maar te bellen.
Daarenboven zou ik dat ook zo naar de kinderen communiceren.
Als jij aan 't werk bent bellen ze eerst pa maar.
Jij wordt alleen gebeld als pap na 3 keer bellen in 1 uur niet opneemt.
De eerste vraag de komende tijd als ze dus bellen is "heb je pap al gebeld of geappt met dit probleem?".
De jongste is 15.
Tenzij het huis in brand staat of ze op de SEH zitten kunnen ze zich écht wel een uurtje redden en wachten tot pap reageert.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 18 februari 2022 om 14:05
Het siert je dat je zo naar jezelf wilt kijken!lisbeth schreef: ↑18-02-2022 13:59ik heb dit jaren geleden al eens bij therapie besproken. ik sta wel open voor een stukje zelfreflectie op zich. Therapeut had echter niet het idee dat dit zo was.
wat ik wel van mijzelf herken is dat ik in een soort chronische overlevingsstand ga. ik zo'n periode ga ik me onbewust druk maken om onbenulligheden om de echt belangrijke zaken te vergeten. Ik ben eigenlijk al een jaar aan 1 stuk door alle ballen in de lucht te houden. Ik dacht in november in rustiger vaarwater te komen en toen kwam de scheiding erover heen. en dan ga ik overleven. controle houden over kleine dingen omdat ik anders het gevoel heb niks in de hand te hebben.
En wat nu als je eens wat dieper in die behoefte aan controle duikt? Misschien proberen te accepteren dat er in het leven nu eenmaal weinig echt te controleren is?
Of is er iets anders wat je zou helpen om voor jezelf wat innerlijke rust terug te krijgen?
vrijdag 18 februari 2022 om 14:05
omgangsregeling is nu dat ik alle dagelijkse zorg op mij neem. omdat ex zijn ziekte progressief is en wisselvallig van aard is het niet te zeggen hoe hij zich per dag voelt. Qua vakanties is de regeling officieel dat als zijn gezondheid het toelaat hij bepaalde weken de zorg op zich neemt. De bedoeling is dat ex wekelijks bij ons eet, in de praktijk is dat minder ivm allerleid schema'sRosalind* schreef: ↑18-02-2022 14:00Eigenlijk begrijp ik nog steeds niet zo goed dat er geen omgangsregeling is, waarbij hij in ieder geval bv twee weekenden per maand verantwoordelijk is voor de kinderen. Zo houd je hem ook meer betrokken denk ik. En dat is nog afgezien van de broodnodige tijd voor de kinderen met hun vader.
Want nu komt het neer op: moeders heeft de volledige zorg voor de kinderen dus nu ben ik van mijn taak verlost.
Geef hem (en de kinderen) meer verantwoordelijkheid. Dat is wat ik bedoelde met een huissleutel voor hen. En zorg dat ze contact opnemen met hem als ze hun sleutel vergeten zijn. Jij werkt, hij niet.
vrijdag 18 februari 2022 om 14:06
Maar serieus, die kinderen hebben toch gewoon de leeftijd dat ze niet meer mee gaan in dit soort ‘onzin’ van ouders? Die bepalen toch zelf waar ze verblijven?
vrijdag 18 februari 2022 om 14:06
Natuurlijk wel. Twee van je kinderen zijn al volwassen toch? Je kan sowieso afspreken dat ze alleen appen als je bloedspoed is als je bijvoorbeeld op op je werk bent. Ook je 15 jarige kan je best negeren als hij onzin appt.lisbeth schreef: ↑18-02-2022 13:28reden gisteren wil ik uit privacy niet hier neer zetten.
het kan zijn dat hij bezoek had, mag uiteraard. we zijn uit elkaar.
Oneerlijk misschien, maar dan is mijn probleem en dat moet ik zelf oplossen. Ik ben blij dat ik mijn kinderen bij mij heb. zonder ze zou ik ook maar eenzaam heb. Wat soms steekt is dat hij alle vrijheden kan nemen die hij wil en met niemand rekening hoeft te houden. Telefoon niet hoeft op te nemen als het hem niet uitkomt. Pppjes kan negeren als hij daar zin in heeft maar ik die optie niet heb.
deze situatie heeft voors en tegens. Ik heb altijd de kinderen dus ik hoef ze nooit te missen maar ik mis vaak wel een stuk vrijheid en leunen op een ander. Dit is echter voor alle partijen de beste optie.
Honey, you should see me in a crown
vrijdag 18 februari 2022 om 14:07
Wat voor zorg hebben een 15 en 17 jarige dan nog? Wat vinden zij er van dat ze niet bij hun vader mogen zijn?lisbeth schreef: ↑18-02-2022 14:05omgangsregeling is nu dat ik alle dagelijkse zorg op mij neem. omdat ex zijn ziekte progressief is en wisselvallig van aard is het niet te zeggen hoe hij zich per dag voelt. Qua vakanties is de regeling officieel dat als zijn gezondheid het toelaat hij bepaalde weken de zorg op zich neemt. De bedoeling is dat ex wekelijks bij ons eet, in de praktijk is dat minder ivm allerleid schema's
