Kinderen
alle pijlers
Contact vader - dreumes faciliteren
zondag 10 januari 2021 om 17:53
Hallo,
Ik heb een dochter van 13 maanden. Hierbij wat achtergrondinformatie voor zover dat me relevant lijkt: haar vader en ik hebben geen relatie gehad. Vader was een goede vriend van mij. Hij had destijds al de vriendin die hij gelukkig nu nog heeft. Om kort te gaan: ik was hun gezamenlijke extraatje, totdat ik onverhoeds zwanger bleek. Vader een zijn partner hebben geen kinderen samen.
Hij wilde dochter niet erkennen of gezag, maar wel contact. Er is ook geen sprake van co-ouderschap. Omdat ik belangrijk vind dat mijn dochter haar vader kent, heb ik dat toegejuicht. Maar ik heb sterk het vermoeden dochter er niet goed tegen de logeerpartijtjes bij papa opgewassen is, emotioneel gezien.
Aangezien we redelijk ver uit elkaars buurt wonen, hebben we de afspraak gemaakt dat dochter 1 x per 4 weken een lang van vrijdag tot maandag bij haar vader logeert. Dit hebben we vanaf 3 maanden geïntroduceerd. Ik was in de veronderstelling dat ze er zo 'smooth' in zo groeien. Maar helaas blijkt de realiteit anders. Wanneer ik haar dan maandags terugkrijg, is ze vervolgens anderhalf week heel moeilijk. Het voornaamste is onbedaarlijk huilen ik kan niet weglopen of ze ontsteekt erin. Ook wil ze niet slapen of naar bed, heel dwars. Het enige wat ze wil is constant bij op de bank zitten, spelen wil ze nauwelijks. Dit duurt dan ruim anderhalve en daarna is ze weer haar blije zelf.
Persoonlijk ervaar ik dit als zeer slopend, want ik werk 32 uur thuis, maar vooral voor mijn dochter vind ik het heel verdrietig. Ik ben ook bang dat dit haar ontwikkeling belemmert, iedere 4 week anderhalve week van de wereld, dat zal vast niet bevorderlijk werken.
Ik heb dit aangekaart bij vader en vriendin, maar zij zien het probleem niet. Ik daarentegen wil de omgang anders gaan vormgeven. Mijn idee: 1 x in de 6 weken naar vader, maar tussentijds meer contactmomenten. Volgens mij het het aangetoond dat frequentere korte momentjes bijdragen aan het creëren van een band. Ik wil dochter wel een middag langsbrengen en later ophalen. Ook heb ik al eens voorgesteld dat vader hier een vaste dag in de week, na het werk, komt eten. Dan kan hij zijn dochter zien en het verzorgingsritueel doen. Helaas vind zijn vriendin dat niet goed en het kost hem, naar zijn zeggen, teveel benzine.
Anyhow. Zelfpersoonlijk ervaar ik dit als een hele penibele situatie. Ik ben er bijna zeker van dat vader niet akkoord zal gaan. Toch voel ik de noodzaak in te grijpen, voor het welzijn van dochter. Wie wil meedenken over hoe ik dit aanpak, of kan vormgeven?. Inzichten welkom.
Ik heb een dochter van 13 maanden. Hierbij wat achtergrondinformatie voor zover dat me relevant lijkt: haar vader en ik hebben geen relatie gehad. Vader was een goede vriend van mij. Hij had destijds al de vriendin die hij gelukkig nu nog heeft. Om kort te gaan: ik was hun gezamenlijke extraatje, totdat ik onverhoeds zwanger bleek. Vader een zijn partner hebben geen kinderen samen.
Hij wilde dochter niet erkennen of gezag, maar wel contact. Er is ook geen sprake van co-ouderschap. Omdat ik belangrijk vind dat mijn dochter haar vader kent, heb ik dat toegejuicht. Maar ik heb sterk het vermoeden dochter er niet goed tegen de logeerpartijtjes bij papa opgewassen is, emotioneel gezien.
Aangezien we redelijk ver uit elkaars buurt wonen, hebben we de afspraak gemaakt dat dochter 1 x per 4 weken een lang van vrijdag tot maandag bij haar vader logeert. Dit hebben we vanaf 3 maanden geïntroduceerd. Ik was in de veronderstelling dat ze er zo 'smooth' in zo groeien. Maar helaas blijkt de realiteit anders. Wanneer ik haar dan maandags terugkrijg, is ze vervolgens anderhalf week heel moeilijk. Het voornaamste is onbedaarlijk huilen ik kan niet weglopen of ze ontsteekt erin. Ook wil ze niet slapen of naar bed, heel dwars. Het enige wat ze wil is constant bij op de bank zitten, spelen wil ze nauwelijks. Dit duurt dan ruim anderhalve en daarna is ze weer haar blije zelf.
Persoonlijk ervaar ik dit als zeer slopend, want ik werk 32 uur thuis, maar vooral voor mijn dochter vind ik het heel verdrietig. Ik ben ook bang dat dit haar ontwikkeling belemmert, iedere 4 week anderhalve week van de wereld, dat zal vast niet bevorderlijk werken.
Ik heb dit aangekaart bij vader en vriendin, maar zij zien het probleem niet. Ik daarentegen wil de omgang anders gaan vormgeven. Mijn idee: 1 x in de 6 weken naar vader, maar tussentijds meer contactmomenten. Volgens mij het het aangetoond dat frequentere korte momentjes bijdragen aan het creëren van een band. Ik wil dochter wel een middag langsbrengen en later ophalen. Ook heb ik al eens voorgesteld dat vader hier een vaste dag in de week, na het werk, komt eten. Dan kan hij zijn dochter zien en het verzorgingsritueel doen. Helaas vind zijn vriendin dat niet goed en het kost hem, naar zijn zeggen, teveel benzine.
Anyhow. Zelfpersoonlijk ervaar ik dit als een hele penibele situatie. Ik ben er bijna zeker van dat vader niet akkoord zal gaan. Toch voel ik de noodzaak in te grijpen, voor het welzijn van dochter. Wie wil meedenken over hoe ik dit aanpak, of kan vormgeven?. Inzichten welkom.
maandag 11 januari 2021 om 10:14
Dus je wilt wel graag een rol voor hem, als vader. Besef je dat je dan ook vast zit aan haar, een rol voor haar als stiefmoeder?
Als je kijkt naar de behoeften van jullie dochter op dit moment, is die behoefte volgens mij 'geen logeerpartijen', en waarschijnlijk zelfs 'contact is helemaal niet nodig'.
Als je wilt kijken naar de behoeften van je dochter, dan zou ik nu het contact afbreken, en later, als dochter wel contact wil (en dus groot genoeg is om dat zelf aan te geven), een bezoekregeling afspreken. Bezoek, dus geen logeerpartijen als je geen contact met vaders vriendin wilt.
maandag 11 januari 2021 om 10:16
Ik heb twee mensen als voogd aangewezen. Deze zijn heel nauw in de opvoeding betrokken en zien mijn dochter dagelijks.
maandag 11 januari 2021 om 10:21
maandag 11 januari 2021 om 10:47
Dit. Hij wil wel de lusten en niet de lasten. Zo werkt het niet met kinderen. Zelfs het investeren van tijd en reiskosten, wat eigenlijk het enige is dat je van hem vraagt in het belang van je kind notabene, is hem teveel. Dan verdien je ook geen bezoekjes of logeerpartijtjes hoor.
maandag 11 januari 2021 om 11:05
Wat bedoel je, degenen die als beoogd voogd zijn aangewezen zijn niet de vader en zijn vriendin.
Ik ga bezien hoe het contact tussen vader en kind kan worden vormgegeven, met als doel meer contactmomenten tussen vader en dochter. En als het hem allemaal te veel (moeite, tijd, geld) kost, jammer voor hem dan.
maandag 11 januari 2021 om 11:06
Heel eerlijk? Ik vind het zielig. No way dat ik mijn kind één keer in de 4 weken naar een voor haar vreemd persoon zou brengen. De vader kent ze wel (dus vreemd is even overdreven) maar ik denk dat kindjes van 13 maanden iemand niet zo goed herkennen die ze maar zo weinig zien.
Als hij wel contact wil doet de vader er ook maar wat moeite voor. Ik zou dit echt direct afkappen.(de logeerpartijen eens per 4 weken)
Jij hebt alle rechten hé. En het lijkt erop alsof hij alleen de lusten niet de lasten wil.
Dan maar de confrontatie aan gaan met vader. Je kind staat op één.
Gewoon wat vaker elkaar zien is beter denk ik. Dan kan ze wennen aan hem.
En als ze ouder is en ze heeft wat meer besef van dingen dan kun je altijd weer kijken.
Op je strepen staan hoor. Dit is niet goed voor de dochter.
Als hij wel contact wil doet de vader er ook maar wat moeite voor. Ik zou dit echt direct afkappen.(de logeerpartijen eens per 4 weken)
Jij hebt alle rechten hé. En het lijkt erop alsof hij alleen de lusten niet de lasten wil.
Dan maar de confrontatie aan gaan met vader. Je kind staat op één.
Gewoon wat vaker elkaar zien is beter denk ik. Dan kan ze wennen aan hem.
En als ze ouder is en ze heeft wat meer besef van dingen dan kun je altijd weer kijken.
Op je strepen staan hoor. Dit is niet goed voor de dochter.
maandag 11 januari 2021 om 11:21
Maar heb je ook gevraagd wat juridisch zijn rechten zijn als hij haar na jouw overlijden wel zou willen erkennen en zorg op zich nemen? Die vraag beantwoord je niet. Als hij de zorg kan opeisen zou ik het nog belangrijker vinden dat ze vertrouwd raken met elkaar op regelmatige basis.MalinaF schreef: ↑11-01-2021 11:05Wat bedoel je, degenen die als beoogd voogd zijn aangewezen zijn niet de vader en zijn vriendin.
Ik ga bezien hoe het contact tussen vader en kind kan worden vormgegeven, met als doel meer contactmomenten tussen vader en dochter. En als het hem allemaal te veel (moeite, tijd, geld) kost, jammer voor hem dan.
maandag 11 januari 2021 om 11:23
Strikt juridisch gezien is het aanwijzen van een voogd op niets gebaseerd in jou situatie. Bij overlijden kijkt men eerst of er nog een andere ouder is. Als vader dan aangeeft het kind te willen hebben gaat het naar hem. Tenzij kan worden aangetoond dat hij ongeschikt zou zijn. Dat hij ook nog regelmatige omgang heeft of heeft gehad maakt dat alleen maar sterker.MalinaF schreef: ↑11-01-2021 11:05Wat bedoel je, degenen die als beoogd voogd zijn aangewezen zijn niet de vader en zijn vriendin.
Ik ga bezien hoe het contact tussen vader en kind kan worden vormgegeven, met als doel meer contactmomenten tussen vader en dochter. En als het hem allemaal te veel (moeite, tijd, geld) kost, jammer voor hem dan.
Het aanwijzen van voogden maakt niet dat voorbij kan worden gegaan aan de rechten van biologische ouders.
Op dit moment heb je 3 keuzes
- jij hebt volledig gezag en bepaald wat en hoe je het wilt. Daarmee kan je wel jullie relatie verspelen waardoor hij straks geen of minimaal contact meer wil hebben. Een blijvende goede samenwerking tussen jullie is in ieders belang ook voor de toekomst.
- vader kan ten aller tijde vervangende toestemming vragen en alsnog erkenning of gezag afdwingen (via de rechtbank). En jij kunt hem op dezelfde manier dwingen.
Denk ook aan de toekomst (erkenning is ook alimentatie en een erfenis etc).
Als je geen zeggenschap wilt hou de situatie dan zoals die nu is. Jij geeft aan dat er vaker korte contactmomenten zijn.
maandag 11 januari 2021 om 11:30
Als de man echter géén relatie met de moeder heeft, of “slechts” samenwoont met de moeder, verwerft hij de status van juridisch vader niet automatisch. In die gevallen moet de man het kind erkennen. Dit kan door vóór, of na de geboorte aangifte te doen bij de burgerlijke stand van de gemeente. Doet de man dat niet, of geeft de vrouw geen toestemming, dan komt er geen familierechtelijke betrekking tussen vader en kind vast te staan. Dat betekent niet, dat een (biologische) vader geen rechten (of verplichtingen) heeft ten opzichte van het kind.
Als een vader zijn kind (nog) niet heeft erkend, maar wel betrokken is bij de verzorging en opvoeding, kan hij aanspraak maken op bepaalde rechten, zoals het recht op contact met zijn kind. Er is in dat geval namelijk sprake van “family life”. Dit is vastgelegd in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens geeft een omschrijving van “family life”. Kort samengevat, heeft iedereen die in een nauwe, persoonlijke betrekking staat tot het kind, recht op omgang. Dit geldt dus ook voor de biologische vader, zelfs als erkenning niet heeft plaatsgevonden. Overigens heeft een biologisch vader niet alleen rechten, maar ook plichten. Zo kan de moeder van het kind om een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding (ook wel kinderalimentatie) vragen.
Als een man zijn kind wél erkend heeft, heeft hij (in beginsel) ook recht op contact/omgang. Hij hoeft daarvoor geen “family life” aan te tonen. Het kind wordt door erkenning bovendien erfgenaam van de vader, en net als de biologische vader heeft de juridische vader plichten ten opzichte van het kind, zoals een onderhoudsplicht.
Als een vader zijn kind (nog) niet heeft erkend, maar wel betrokken is bij de verzorging en opvoeding, kan hij aanspraak maken op bepaalde rechten, zoals het recht op contact met zijn kind. Er is in dat geval namelijk sprake van “family life”. Dit is vastgelegd in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens geeft een omschrijving van “family life”. Kort samengevat, heeft iedereen die in een nauwe, persoonlijke betrekking staat tot het kind, recht op omgang. Dit geldt dus ook voor de biologische vader, zelfs als erkenning niet heeft plaatsgevonden. Overigens heeft een biologisch vader niet alleen rechten, maar ook plichten. Zo kan de moeder van het kind om een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding (ook wel kinderalimentatie) vragen.
Als een man zijn kind wél erkend heeft, heeft hij (in beginsel) ook recht op contact/omgang. Hij hoeft daarvoor geen “family life” aan te tonen. Het kind wordt door erkenning bovendien erfgenaam van de vader, en net als de biologische vader heeft de juridische vader plichten ten opzichte van het kind, zoals een onderhoudsplicht.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 11 januari 2021 om 11:40
Hij KAN dat opeisen. Daar ben ik mij van bewust. Je laatste zin, beginnend met 'als' kwalificeer ik derhalve als understatement.Due-scimmie schreef: ↑11-01-2021 11:21Maar heb je ook gevraagd wat juridisch zijn rechten zijn als hij haar na jouw overlijden wel zou willen erkennen en zorg op zich nemen? Die vraag beantwoord je niet. Als hij de zorg kan opeisen zou ik het nog belangrijker vinden dat ze vertrouwd raken met elkaar op regelmatige basis.
Maar hypothetisch gezien: om nou mijn eigen sterfelijkheid als argument te gebruiken om willens en wetens contact te forceren, gaat me te ver. Ook een vader die geen erkenning of gezag heeft, en dat ook niet ambieert, kan na overlijden van de hoofdverzorger het kind opeisen: in theorie. Ongeacht de situatie kan hij dat. Dus of ik ze nou wel of niet vertrouwd met elkaar laat worden: hij kan dat recht bij mijn overlijden gaan inroepen.
maandag 11 januari 2021 om 11:43
Dit is me allemaal bekend. En daar roep ik de discussie nu meteen een halt toe, want het was mijn vraag niet. Ik zal de verscheidene tips die hier zijn gegeven in overweging nemen. Van contact afkappen tot handreikingen doen. Ik heb geen behoefte aan juridische procedures met de vader, en hij zit daar zelf ook niet op te wachten. Dat soort procedures kosten immers tijd en geld, en dat wil hij niet spenderen.evelien2010 schreef: ↑11-01-2021 11:23Strikt juridisch gezien is het aanwijzen van een voogd op niets gebaseerd in jou situatie. Bij overlijden kijkt men eerst of er nog een andere ouder is. Als vader dan aangeeft het kind te willen hebben gaat het naar hem. Tenzij kan worden aangetoond dat hij ongeschikt zou zijn. Dat hij ook nog regelmatige omgang heeft of heeft gehad maakt dat alleen maar sterker.
Het aanwijzen van voogden maakt niet dat voorbij kan worden gegaan aan de rechten van biologische ouders.
Op dit moment heb je 3 keuzes
- jij hebt volledig gezag en bepaald wat en hoe je het wilt. Daarmee kan je wel jullie relatie verspelen waardoor hij straks geen of minimaal contact meer wil hebben. Een blijvende goede samenwerking tussen jullie is in ieders belang ook voor de toekomst.
- vader kan ten aller tijde vervangende toestemming vragen en alsnog erkenning of gezag afdwingen (via de rechtbank). En jij kunt hem op dezelfde manier dwingen.
Denk ook aan de toekomst (erkenning is ook alimentatie en een erfenis etc).
Als je geen zeggenschap wilt hou de situatie dan zoals die nu is. Jij geeft aan dat er vaker korte contactmomenten zijn.
maandag 11 januari 2021 om 12:06
Dit zou ik ook doen. Dan heb je een deskundige achter je staan.Rilena schreef: ↑11-01-2021 08:16Laat je adviseren door een (ortho)pedagoog voordat je de brief schrijft.
En leg je niet vast in die zin ' over een half jaar is ze... en dan doen we...'
Volg altijd je kind!
Mijne is 2, ziet oma elke week vanaf geboorte, maar logeren lukt niet. Hij trekt het niet. Oma vindt het de stress bij hem niet waard en zegt komt wel. Wanneer? Dat gaan we zien.
maandag 11 januari 2021 om 12:14
Lees eens wat beter. Jij kan wel geen behoeftes aan juridische procedures hebben maar dat doet er helemaal niet toe. Jij bent je dochter en jezelf in de voet aan het schieten. Of je deze mededeling nu wel of niet uitkomt.MalinaF schreef: ↑11-01-2021 11:43Dit is me allemaal bekend. En daar roep ik de discussie nu meteen een halt toe, want het was mijn vraag niet. Ik zal de verscheidene tips die hier zijn gegeven in overweging nemen. Van contact afkappen tot handreikingen doen. Ik heb geen behoefte aan juridische procedures met de vader, en hij zit daar zelf ook niet op te wachten. Dat soort procedures kosten immers tijd en geld, en dat wil hij niet spenderen.
maandag 11 januari 2021 om 12:18
En je laatste zin klopt dus nietMalinaF schreef: ↑11-01-2021 11:40Hij KAN dat opeisen. Daar ben ik mij van bewust. Je laatste zin, beginnend met 'als' kwalificeer ik derhalve als understatement.
Maar hypothetisch gezien: om nou mijn eigen sterfelijkheid als argument te gebruiken om willens en wetens contact te forceren, gaat me te ver. Ook een vader die geen erkenning of gezag heeft, en dat ook niet ambieert, kan na overlijden van de hoofdverzorger het kind opeisen: in theorie. Ongeacht de situatie kan hij dat. Dus of ik ze nou wel of niet vertrouwd met elkaar laat worden: hij kan dat recht bij mijn overlijden gaan inroepen.
maandag 11 januari 2021 om 12:31
Eerlijk gezegd kan ik het niet los van elkaar zien.
Hij heeft een dochter en erkent haar niet. Dat zou jij niet eens hoeven vragen en moet je ook niet doen, Iemand die verantwoordelijkheid heeft doet dit uit zichzelf.
Nu is je dochter overstuur. Dus deze regeling zou ik direct stoppen. Dat kan met een simpele mededeling. Je hoeft geen toestemming van iemand die zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Of deze tegemoet te treden. Dat belang is er niet voor je dochter als je haar eigenwaarde wil meegeven.
Ik vind de kennis oplossing die iemand hier opperde nog de allerbeste. En verder rolmodellen in haar leven van mensen die er echt voor haar zijn zoals je vertrouwenspersonen die je als haar voogd zou willen zien als er iets gebeurt.
Hij heeft een dochter en erkent haar niet. Dat zou jij niet eens hoeven vragen en moet je ook niet doen, Iemand die verantwoordelijkheid heeft doet dit uit zichzelf.
Nu is je dochter overstuur. Dus deze regeling zou ik direct stoppen. Dat kan met een simpele mededeling. Je hoeft geen toestemming van iemand die zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Of deze tegemoet te treden. Dat belang is er niet voor je dochter als je haar eigenwaarde wil meegeven.
Ik vind de kennis oplossing die iemand hier opperde nog de allerbeste. En verder rolmodellen in haar leven van mensen die er echt voor haar zijn zoals je vertrouwenspersonen die je als haar voogd zou willen zien als er iets gebeurt.
maandag 11 januari 2021 om 12:35
Maar dat is het toch ook gewoon? Hij vind haar blijkbaar niet belangrijk genoeg om in te willen staan voor haar welzijn, of verantwoordelijkheid te dragen, of dat ze van hem erft bijvoorbeeld. Maar hij wil wel contact. En hij wil wel dat zijn vriendin ook overal bij betrokken wordt.MalinaF schreef: ↑11-01-2021 09:37Ja, ik heb dat niet willen erkennen als een regelrechte afwijzing jegens mijn dochter gezien. Daarna kwam alle ellende met de dame, dus mijn wens om mijn autonomie op te geven, is niet zo groot. Bovendien wordt hier ook al gezegd dat erkenning hem meer handvaten geeft, en ik vertrouw zijn oordeel niet goed genoeg om hem die zorgeloos toe te vertrouwen. Dat zegt mijn hoofd, in mijn hart zou ik het heel fijn vinden als hij haar zou erkennen.
Jammer dan. Op deze manier is het niet het beste voor je dochter blijkbaar. Dan komt hij maar alleen (en alleen) bij jou op bezoek. En anders maar niet en later als ze wat ouder is om te zeggen wat ze zelf wil maar weer toch?
maandag 11 januari 2021 om 12:49
Als reactie op:
Er word door sommigen geopperd om het kind een middag langs te brengen en daar zelf bij te blijven, omdat ik de primaire hechtingsfiguur ben. Voor mij hoeft het niet, maar ik kan het ook snappen dat vader niet constant naar mij wil komen. Dus in return wil ik dochter daar ook wel naartoe brengen, maar (vooral in den beginne) zal ik daar bij zijn.
Maar het gaat toch niet om jou? Het gaat om hoe je je kind op de beste manier door deze situatie loodst.
Gezien dat hij het kind niet erkend heeft, geen gezag heeft, heb je de mogelijkheid om helemaal in belang dochter te denken.
Probeer te kijken wat het belang nu is en leg je niet vast voor de toekomst.
Er word door sommigen geopperd om het kind een middag langs te brengen en daar zelf bij te blijven, omdat ik de primaire hechtingsfiguur ben. Voor mij hoeft het niet, maar ik kan het ook snappen dat vader niet constant naar mij wil komen. Dus in return wil ik dochter daar ook wel naartoe brengen, maar (vooral in den beginne) zal ik daar bij zijn.
Maar het gaat toch niet om jou? Het gaat om hoe je je kind op de beste manier door deze situatie loodst.
Gezien dat hij het kind niet erkend heeft, geen gezag heeft, heb je de mogelijkheid om helemaal in belang dochter te denken.
Probeer te kijken wat het belang nu is en leg je niet vast voor de toekomst.
maandag 11 januari 2021 om 12:50
maandag 11 januari 2021 om 12:53
Ik vind het goed van TO dat ze zo nuchter en weloverdenkend reageert op de reacties in dit topic. Niet emotioneel.
Zo komt TO ook over hoe ze haar contact en overwegingen richting vader en vriendin omschrijft.
Ook dat TO het belang van dochter voorop stelt om dochter contact te laten opbouwen met vader, wat op zich een heel goed streven is (en daarbij haar trots dat vader niets wil betalen en zij steeds degene is die moet reizen/betalen en dat vader kindje niet erkend heeft).
Belang voor dochter met de slaapweekenden is een heel ander verhaal. Maar het was wel met de beste bedoelingen. Dus om te zeggen 'dat ze haar dochter te grabbel gooit' vind ik erg kwetsend richting TO.
Ze is nu wel aan het nadenken hoe ze het onveilige gevoel van contact gaat aanpassen.
En laten we idd hopen voor dochter dat dit niet teveel invloed op haar heeft/gaat krijgen dat tot nu toe zo gebeurd is. Je zal wel denken dat dochter daar niet zo overstuur was, anders hadden vader en vriendin het vast al eerder afgekapt/ingekort. Dus dat maakt het wel weer iets minder erg. En dat het nu stopt is al heel erg mooi. Verleden kun je toch niet meer veranderen.
Succes TO met de hele situatie en het afwegen van wat het beste is voor je dochter.
Zo komt TO ook over hoe ze haar contact en overwegingen richting vader en vriendin omschrijft.
Ook dat TO het belang van dochter voorop stelt om dochter contact te laten opbouwen met vader, wat op zich een heel goed streven is (en daarbij haar trots dat vader niets wil betalen en zij steeds degene is die moet reizen/betalen en dat vader kindje niet erkend heeft).
Belang voor dochter met de slaapweekenden is een heel ander verhaal. Maar het was wel met de beste bedoelingen. Dus om te zeggen 'dat ze haar dochter te grabbel gooit' vind ik erg kwetsend richting TO.
Ze is nu wel aan het nadenken hoe ze het onveilige gevoel van contact gaat aanpassen.
En laten we idd hopen voor dochter dat dit niet teveel invloed op haar heeft/gaat krijgen dat tot nu toe zo gebeurd is. Je zal wel denken dat dochter daar niet zo overstuur was, anders hadden vader en vriendin het vast al eerder afgekapt/ingekort. Dus dat maakt het wel weer iets minder erg. En dat het nu stopt is al heel erg mooi. Verleden kun je toch niet meer veranderen.
Succes TO met de hele situatie en het afwegen van wat het beste is voor je dochter.
dinsdag 12 januari 2021 om 16:52
MalinaF schreef: ↑11-01-2021 11:05Wat bedoel je, degenen die als beoogd voogd zijn aangewezen zijn niet de vader en zijn vriendin.
Ik ga bezien hoe het contact tussen vader en kind kan worden vormgegeven, met als doel meer contactmomenten tussen vader en dochter. En als het hem allemaal te veel (moeite, tijd, geld) kost, jammer voor hem dan.
Als jou wat overkomt bepaalt de rechter. Dan kan jij aangewezen hebben wie je wilt maar als vader dan het kind wil dan krijgt hij het zeker als hij kan aantonen een band en omgang met het kind te hebben. Daar zit je nu zelf voor te zorgen door hem omgang te geven.
Ik zou echt kappen met aan die man te trekken. Vraag jezelf eens af waarom je dat precies doet? Je dochter is er op deze leeftijd helemaal niet bij gebaat. Je ként die mensen nauwelijks. Weet je überhaupt hoe ze voor haar zorgen tijdens zo'n weekend? Je hebt je totaal niet verdiept in wat een passende omgangsregeling is voor deze leeftijd. Je mag wat meer verantwoordelijkheid nemen voor je kind. Als die man vader wil zijn dan moet hij zelf maar met een voorstel komen dat past bij haar leeftijd. Ik zou het er als ik jou was gewoon bij laten en je kind alleen opvoeden. Als je kind 16 is kan ze hem zelf opzoeken.
