Kinderen
alle pijlers
De juni baby"s 2006 "kruipen" naar de meeting (deel 6)
vrijdag 6 april 2007 om 12:48
Ja ik heb je mail gezien, zal zo even reageren.
Ik vind ons centrum wel erg leuk! Vooral op zaterdag hebben ze bijna altijd iets georganiseerd, van een halve kinderboerderij, draaimolens of een springkussen. Erg kindgericht maar wat wil je in zo'n wijk. En tis gewoon superhandig om die winkels (letterlijk) om de hoek te hebben.
Ik was vergeten door te geven dat we vorige week bij het CB zijn geweest; Jano doet het goed maar mag wat meer eten... hij lijkt dus echt op papa ;) Hij is 71 cm en 8700 gram.
Pfff vermoeiende dag vandaag maar mijn weekje vakantie ligt op de loer! :D
vrijdag 6 april 2007 om 22:20
Hoi,
Even kort, ik kan het vivaforum even niet meer zien... (eh.. ik heb net deel 5 opgeslagen op de computer voordat het weg is en deel 6 t/m blz 15) al met al weer een heel klusje. Ben dus een beetje uitgecomputerd. Wie belangstelling heeft kan het altijd van me krijgen, maar op msn is wat lastig, want het zijn nogal grote bestanden en je hebt niet zoveel opslag. Ik ben nu al met 3 adressen lid geloof ik.
Groetjes
Carry
Even kort, ik kan het vivaforum even niet meer zien... (eh.. ik heb net deel 5 opgeslagen op de computer voordat het weg is en deel 6 t/m blz 15) al met al weer een heel klusje. Ben dus een beetje uitgecomputerd. Wie belangstelling heeft kan het altijd van me krijgen, maar op msn is wat lastig, want het zijn nogal grote bestanden en je hebt niet zoveel opslag. Ik ben nu al met 3 adressen lid geloof ik.
Groetjes
Carry
zaterdag 7 april 2007 om 10:18
Zo even snel cb-update. (ook voor schema, kan irene alles in 1 keer doen)
Ties was iets afgevallen sinds de extra keer wegen, 6960 gram bij 72 cm. Maar dat kwam waarschijnlijk door het ziek zijn. Dus over 3 weken weer keertje wegen en dan kijken of het inderdaad weegdipje was of dat we iets anders moeten doen. Hij komt nu wel erg ver onder de onderste lijn, terwijl hij met lengte gemiddeld is. Maar ja meneer kan ook geen twee tellen stilzitten.
En het zitten begint te komen, hij zit wel goed op zijn billen, niet op zijn rug (als je stukje bilspleet ziet is het goed) maar rug is nog niet sterk genoeg om recht te blijven zitten.
Ties was iets afgevallen sinds de extra keer wegen, 6960 gram bij 72 cm. Maar dat kwam waarschijnlijk door het ziek zijn. Dus over 3 weken weer keertje wegen en dan kijken of het inderdaad weegdipje was of dat we iets anders moeten doen. Hij komt nu wel erg ver onder de onderste lijn, terwijl hij met lengte gemiddeld is. Maar ja meneer kan ook geen twee tellen stilzitten.
En het zitten begint te komen, hij zit wel goed op zijn billen, niet op zijn rug (als je stukje bilspleet ziet is het goed) maar rug is nog niet sterk genoeg om recht te blijven zitten.
zaterdag 7 april 2007 om 22:16
Hoi,
ben ik ook weer eens.
Zijn jullie allemaal aan het genieten van het paasweekend? Ik doe mijn best, maar mijn werk laat me niet erg los... Ik was gisteren vrij maar heb gisteren en vandaag tot nu toe 21 telefoontjes gehad/gepleegd voor het werk. En de dag is nog niet om... Fijn hoor, die diensten...
Dank voor jullie bemoedigende woorden over Vik. Het komt wel goed hoor. En 12/9, bilspleet genoeg, want hij is heel handig tijdens het zitten. Hij kan zich compleet voorover buigen om een stuk speelgoed te pakken. Gisteren viel hij daarbij per ongeluk om, brullen, maar meestal is hij vanuit zit verbluffend handig.
Hier ook weer even een nogal forse relatiedip. Ruzie maken zit niet zo in ons, maar het gaat niet echt lekker. Ik heb zelfs vannacht in het logeerbed geslapen... (Nou ja, dat was ook wel een beetje omdat ik wist dat ik nog telefoon zou krijgen, maar dat heb ik Caroman niet verteld...)
Sylvia, ik betwijfel of een tweede kind "slechter" is voor je relatie dan een eerste... Kleine kinderen, of het er nu eentje is of meer, betekent gewoon even tropenjaren. We komen er allemaal wel doorheen... En ik vind het heel goed dat jouw vriend tenminste ook ziet dat er wat aan de hand is en er iets mee doet, zoals dat verrassingsavondje!
12/9 ik was vanmorgen bij een vriendin met een junibaby die echt te weinig aankomt. Ze zijn al eens met hem bij de kinderarts geweest, maar die gaf toen als enige advies een schepje voeding meer in de fles, en twee weken daarna was-ie wel aangekomen. Maar nu in twee maanden maar 110 gram en nu moeten ze weer heen. Als ik hem zo zie denk ik dat ik het wel snap: het is een heel beweeglijk kereltje (kruipen, staan)... Wel grappig want hij was duidelijk veel kleiner en ieler dan Vik, maar wel stoer hoor, zichzelf tot staan trekken aan de tafel!
Enne, doe toch maar dat gekookte eitje (ik kan er voor jullie allemaal wel eentje koken, onze kippen zijn fanatiek momenteel, drie eitjes per dag... (Niet per kip natuurlijk, we hebben er drie...)). Met mijn gewicht gaat het helemaal niet goed. Een week of vier geleden ben ik maar eens gestopt met snoepen - in elk geval me die hele repen chocola enzo. Gewoon drie maaltijden per dag en tussendoor alleen af en toe iets. Sinds dat moment ben ik al twee kilo aangekomen... Frustrerend!!!
Carry, super dat je deel 5 hebt opgeslagen, ik wil 'm wel hebben (ik weet niet hoeveel MB het wordt maar als het meer dan 3 is moet je even een seintje geven, dan geef ik je een ander mailadres).
Quint, heerlijk vooruitzicht, zo'n knuffelweekje!
Ireen, pas je wel heel goed op jezelf? Je baas kan er niets aan doen dat hij uit de running is, maar als je collega en jij nu ook nog gaan uitvallen omdat jullie te veel hooi op je vork gestapeld krijgen, komt het helemaal niet meer goed! Neem voldoende rust en als het niet kan, dan kan het niet hè! (Ik weet het, zo zit je niet in elkaar, maar je eigen gezondheid is belangrijker dan je werk!)
Risotje, lekker vakantie, gaan jullie nog leuke dingen doen?
Carneool, fijn dat je via zo'n binnenbocht terecht kunt. En praten met iemand die ook verstand heeft van autisme lijkt me de goede weg. Per slot van rekening speelt dat wel even stevig mee hier. Ook fijn dat je schoonouders jou ook goed opvangen. Zij zullen het ook wel even moeilijk hebben met alles.
DDDJ en Harlekijn, er begint iemand luid te huilen boven, dus voor jullie alleen groetjes!
Caro
ben ik ook weer eens.
Zijn jullie allemaal aan het genieten van het paasweekend? Ik doe mijn best, maar mijn werk laat me niet erg los... Ik was gisteren vrij maar heb gisteren en vandaag tot nu toe 21 telefoontjes gehad/gepleegd voor het werk. En de dag is nog niet om... Fijn hoor, die diensten...
Dank voor jullie bemoedigende woorden over Vik. Het komt wel goed hoor. En 12/9, bilspleet genoeg, want hij is heel handig tijdens het zitten. Hij kan zich compleet voorover buigen om een stuk speelgoed te pakken. Gisteren viel hij daarbij per ongeluk om, brullen, maar meestal is hij vanuit zit verbluffend handig.
Hier ook weer even een nogal forse relatiedip. Ruzie maken zit niet zo in ons, maar het gaat niet echt lekker. Ik heb zelfs vannacht in het logeerbed geslapen... (Nou ja, dat was ook wel een beetje omdat ik wist dat ik nog telefoon zou krijgen, maar dat heb ik Caroman niet verteld...)
Sylvia, ik betwijfel of een tweede kind "slechter" is voor je relatie dan een eerste... Kleine kinderen, of het er nu eentje is of meer, betekent gewoon even tropenjaren. We komen er allemaal wel doorheen... En ik vind het heel goed dat jouw vriend tenminste ook ziet dat er wat aan de hand is en er iets mee doet, zoals dat verrassingsavondje!
12/9 ik was vanmorgen bij een vriendin met een junibaby die echt te weinig aankomt. Ze zijn al eens met hem bij de kinderarts geweest, maar die gaf toen als enige advies een schepje voeding meer in de fles, en twee weken daarna was-ie wel aangekomen. Maar nu in twee maanden maar 110 gram en nu moeten ze weer heen. Als ik hem zo zie denk ik dat ik het wel snap: het is een heel beweeglijk kereltje (kruipen, staan)... Wel grappig want hij was duidelijk veel kleiner en ieler dan Vik, maar wel stoer hoor, zichzelf tot staan trekken aan de tafel!
Enne, doe toch maar dat gekookte eitje (ik kan er voor jullie allemaal wel eentje koken, onze kippen zijn fanatiek momenteel, drie eitjes per dag... (Niet per kip natuurlijk, we hebben er drie...)). Met mijn gewicht gaat het helemaal niet goed. Een week of vier geleden ben ik maar eens gestopt met snoepen - in elk geval me die hele repen chocola enzo. Gewoon drie maaltijden per dag en tussendoor alleen af en toe iets. Sinds dat moment ben ik al twee kilo aangekomen... Frustrerend!!!
Carry, super dat je deel 5 hebt opgeslagen, ik wil 'm wel hebben (ik weet niet hoeveel MB het wordt maar als het meer dan 3 is moet je even een seintje geven, dan geef ik je een ander mailadres).
Quint, heerlijk vooruitzicht, zo'n knuffelweekje!
Ireen, pas je wel heel goed op jezelf? Je baas kan er niets aan doen dat hij uit de running is, maar als je collega en jij nu ook nog gaan uitvallen omdat jullie te veel hooi op je vork gestapeld krijgen, komt het helemaal niet meer goed! Neem voldoende rust en als het niet kan, dan kan het niet hè! (Ik weet het, zo zit je niet in elkaar, maar je eigen gezondheid is belangrijker dan je werk!)
Risotje, lekker vakantie, gaan jullie nog leuke dingen doen?
Carneool, fijn dat je via zo'n binnenbocht terecht kunt. En praten met iemand die ook verstand heeft van autisme lijkt me de goede weg. Per slot van rekening speelt dat wel even stevig mee hier. Ook fijn dat je schoonouders jou ook goed opvangen. Zij zullen het ook wel even moeilijk hebben met alles.
DDDJ en Harlekijn, er begint iemand luid te huilen boven, dus voor jullie alleen groetjes!
Caro
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
zondag 8 april 2007 om 11:33
Caro, ook voor je een hele dikke *;!!! Het valt weer niet mee allemaal. Je schrijft dat ruziemaken niet in jullie zit, heel herkenbaar. Wij hadden voordat ik zwanger werd nog nooit ruzie gehad. Inmiddels is die fase voorgoed voorbij.... En merk ik dat je met ruzie toch dingen eruit gooit, waar je later over doorpraat. Dus het ruziemaken zelf is nog steeds niet fijn, maar het opent wel de dialoog. Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat ruziemaken gezond is (heb zo vaak de opmerking gekregen: ruziemaken hoort erbij, alsof het niet normaal was dat wij nooit ruzie hadden). Maar als je op een andere manier spanning hebt, kan het heel erg opluchten.
Ik hoop dat de lucht inmiddels is geklaard is en dat je met àl je mannen van Pasen aan het genieten bent (zonder werktelefoontjes.....).
Carry, ook ik ontvang GRAAG deel 5. Weet je wat? Dan maak ik wel een 2e msn aan en zet ik 'm erop. Of ik verstuur 'm met m'n msn-adres, kijken of ie het Word doc net als de foto's automatisch op lage resolutie zet.... (zal wel weer niet, als je het wèl wilt, gebeurt het niet).
Quintie, er zitten absoluut leuke winkels en wat ze organiseren klinkt ook hartstikke leuk. Ik vind alleen de bouwstijl niet zo knus. Ik was er ook eind van de middag, dus er was veel schaduw op een zonovergoten dag, zal er ook wel mee te maken hebben. Geniet je al van je vakantie?!
Ik heb van een collega een driewielertje gekregen, met duwstang. Er zit ook een riempje op, zodat ik Kari kan vastzetten aan het stoeltje. We hebben haar erin gezet en door de tuin en zelfs over het pleintje achter ons huis gereden. Ze vindt het geweldig! Zit helemaal te kraaien van plezier en in haar handjes te klappen. Ik zal er snel foto's van maken en op haar website zetten.
De avondfles gaat er weer veel beter in. We laten de pap eruit. Heeft ze kennelijk niet nodig om lekker te slapen, ze werd vanmorgen om 9 uur wakker.... De nachten ervoor moest ze heel erg hoesten en rond middernacht ook nog wel, maar de rest van de nacht was ze stil. Die Tussikind van VSM werkt echt heel goed!
Gisteren kwam E ineens met het voorstel om kraanwater te gaan gebruiken voor haar fles (jaja, we kookten nog steeds het water). Ik wilde dat al máánden, maar hij was er nog niet klaar voor. En ik weet dat ik 'm dan niet moet pushen. Hij had gisteren zelf wat van het gekookte water geproefd en dat smaakte wat kalkachtig. Dus nu gebruiken we gewoon water en dat gaat prima.
E stoomt ook nog iedere dag de flessen en de speentjes. Ik heb ze al eens in de vaatwasser gedaan, maar toen heeft hij alles eruit gehaald voordat hij ging draaien (de vaatwasser is nl. zijn domein). Ach, kan ook niet zoveel kwaad. Daar is hij op een gegeven moment ook wel weer klaar mee!
Morgen gaan we met mijn ouders, mijn zus en kids naar Blijdorp. Hoop dat het een beetje te doen is.... Mijn zwager gaat niet mee.
En woensdag gaat Kari bij mijn ouders logeren, zodat ik woensdagavond lekker met mijn vriendinnetje uit eten kan. Dat is al veeeeeeeel te lang geleden! Bijna een jaar... Mijn andere vriendin loopt op alledag, die is 19 april uitgerekend. Ze heeft het best zwaar. Als ik dat zo hoor, denk ik: dan viel het bij mij best mee. Met 38 weken reed ik nog naar hen toe om uit eten te gaan. We hebben toen best een end gelopen naar en van het restaurant. Dat krijgt zij al een tijdje niet meer voor elkaar.
Ik ga eens kijken of klein meisje al op bed wil. Volgens mij heeft ze net een fruithap gekregen (het was mijn beurt om uit te slapen vanmorgen).
Groetjes!
Irene
Ik hoop dat de lucht inmiddels is geklaard is en dat je met àl je mannen van Pasen aan het genieten bent (zonder werktelefoontjes.....).
Carry, ook ik ontvang GRAAG deel 5. Weet je wat? Dan maak ik wel een 2e msn aan en zet ik 'm erop. Of ik verstuur 'm met m'n msn-adres, kijken of ie het Word doc net als de foto's automatisch op lage resolutie zet.... (zal wel weer niet, als je het wèl wilt, gebeurt het niet).
Quintie, er zitten absoluut leuke winkels en wat ze organiseren klinkt ook hartstikke leuk. Ik vind alleen de bouwstijl niet zo knus. Ik was er ook eind van de middag, dus er was veel schaduw op een zonovergoten dag, zal er ook wel mee te maken hebben. Geniet je al van je vakantie?!
Ik heb van een collega een driewielertje gekregen, met duwstang. Er zit ook een riempje op, zodat ik Kari kan vastzetten aan het stoeltje. We hebben haar erin gezet en door de tuin en zelfs over het pleintje achter ons huis gereden. Ze vindt het geweldig! Zit helemaal te kraaien van plezier en in haar handjes te klappen. Ik zal er snel foto's van maken en op haar website zetten.
De avondfles gaat er weer veel beter in. We laten de pap eruit. Heeft ze kennelijk niet nodig om lekker te slapen, ze werd vanmorgen om 9 uur wakker.... De nachten ervoor moest ze heel erg hoesten en rond middernacht ook nog wel, maar de rest van de nacht was ze stil. Die Tussikind van VSM werkt echt heel goed!
Gisteren kwam E ineens met het voorstel om kraanwater te gaan gebruiken voor haar fles (jaja, we kookten nog steeds het water). Ik wilde dat al máánden, maar hij was er nog niet klaar voor. En ik weet dat ik 'm dan niet moet pushen. Hij had gisteren zelf wat van het gekookte water geproefd en dat smaakte wat kalkachtig. Dus nu gebruiken we gewoon water en dat gaat prima.
E stoomt ook nog iedere dag de flessen en de speentjes. Ik heb ze al eens in de vaatwasser gedaan, maar toen heeft hij alles eruit gehaald voordat hij ging draaien (de vaatwasser is nl. zijn domein). Ach, kan ook niet zoveel kwaad. Daar is hij op een gegeven moment ook wel weer klaar mee!
Morgen gaan we met mijn ouders, mijn zus en kids naar Blijdorp. Hoop dat het een beetje te doen is.... Mijn zwager gaat niet mee.
En woensdag gaat Kari bij mijn ouders logeren, zodat ik woensdagavond lekker met mijn vriendinnetje uit eten kan. Dat is al veeeeeeeel te lang geleden! Bijna een jaar... Mijn andere vriendin loopt op alledag, die is 19 april uitgerekend. Ze heeft het best zwaar. Als ik dat zo hoor, denk ik: dan viel het bij mij best mee. Met 38 weken reed ik nog naar hen toe om uit eten te gaan. We hebben toen best een end gelopen naar en van het restaurant. Dat krijgt zij al een tijdje niet meer voor elkaar.
Ik ga eens kijken of klein meisje al op bed wil. Volgens mij heeft ze net een fruithap gekregen (het was mijn beurt om uit te slapen vanmorgen).
Groetjes!
Irene
zondag 8 april 2007 om 13:44
even vanaf de computer van schoonpapa.
We zijn de paasdagen lekker daar, dat betekend 's avonds een lekker wijntje met een film en 's ochtends uitslapen (nou ja iig niet 's nachts eruit).
Irene, dat E nog alles uitkookt, nou ja hij doet het iig wel zelf en verlangd niet dat jij het voor hem doet.
het zou morgen weer heerlijk weer worden dus dat zit dan alvast mee. Veel plezier!
En ik geloof dat je de gegevens van Nils veregeten bent, ik zal ze als ik weer thuis ben wel ff mailen.
Caro, 21 telefoontjes :o, wow das niet mis. Jammer dat het nu niet zo lekker gaat, kom donderdag anders maar lekker langs met de jongens, er staat iig 1 ledikant klaar. (Thijn slaapt echt niet meer tussen de middag).
12/9, afgevallen, ja als ze erg begegenlijk zijn gebeurt dat wel vaker. Gelukkig doen ze er dan ook niet al te spastisch over op het cb. Dat van die bilspleet wist ik niet, hebben ze hier ook niet naar gekeken of wel gekeken maar niets gezegt, ik zal er binnen kort eens op letten.
Carry, wat een klus, ik ben er 1x aan begonnen en ben toen maar gestopt want het is echt monnikenwerk.
Hier gaat het super, Nils gaat nu bij alles staan en als hij dan iets vast heeft is het net een bankschroef dat krijg je niet zomaar weer los, hij staat dan ook geregeld met 1 hand vast allerlei acrobatische toeren uit te halen. En als hij eens valt of stoot is het ff huilen en weer door gaan.
Als hij samen met z'n broer speelt hebben ze vaak de grootste lol, alleen als je dan gaat kijken wat ze doen blijkt Thijn hem vaak op z'n hoofd te "slaan", en maar lachen met z'n 2-en. Hoe kan je het dan verbieden met dat doet zeer.
Hebben jullie dat ook dat je af en toe naar het gezichtje kijken en gewoon ziet dat ze ouder/wijzer zijn geworden. Nils heeft net weer zo'n "sprong" gemaakt en heeft echt een wijs gezicht.
Zo ik zal me weer bij de familie voegen
We zijn de paasdagen lekker daar, dat betekend 's avonds een lekker wijntje met een film en 's ochtends uitslapen (nou ja iig niet 's nachts eruit).
Irene, dat E nog alles uitkookt, nou ja hij doet het iig wel zelf en verlangd niet dat jij het voor hem doet.
het zou morgen weer heerlijk weer worden dus dat zit dan alvast mee. Veel plezier!
En ik geloof dat je de gegevens van Nils veregeten bent, ik zal ze als ik weer thuis ben wel ff mailen.
Caro, 21 telefoontjes :o, wow das niet mis. Jammer dat het nu niet zo lekker gaat, kom donderdag anders maar lekker langs met de jongens, er staat iig 1 ledikant klaar. (Thijn slaapt echt niet meer tussen de middag).
12/9, afgevallen, ja als ze erg begegenlijk zijn gebeurt dat wel vaker. Gelukkig doen ze er dan ook niet al te spastisch over op het cb. Dat van die bilspleet wist ik niet, hebben ze hier ook niet naar gekeken of wel gekeken maar niets gezegt, ik zal er binnen kort eens op letten.
Carry, wat een klus, ik ben er 1x aan begonnen en ben toen maar gestopt want het is echt monnikenwerk.
Hier gaat het super, Nils gaat nu bij alles staan en als hij dan iets vast heeft is het net een bankschroef dat krijg je niet zomaar weer los, hij staat dan ook geregeld met 1 hand vast allerlei acrobatische toeren uit te halen. En als hij eens valt of stoot is het ff huilen en weer door gaan.
Als hij samen met z'n broer speelt hebben ze vaak de grootste lol, alleen als je dan gaat kijken wat ze doen blijkt Thijn hem vaak op z'n hoofd te "slaan", en maar lachen met z'n 2-en. Hoe kan je het dan verbieden met dat doet zeer.
Hebben jullie dat ook dat je af en toe naar het gezichtje kijken en gewoon ziet dat ze ouder/wijzer zijn geworden. Nils heeft net weer zo'n "sprong" gemaakt en heeft echt een wijs gezicht.
Zo ik zal me weer bij de familie voegen
maandag 9 april 2007 om 15:13
maandag 9 april 2007 om 21:51
Ik moet nog bellen voor een afspraak,morgen doe ik dat.
Amber heeft absoluut geen tekenen van autisme,maar dit is dan ook een vader op zoon vorm gelukkig.
Carneool, *; ik hoop dat je snel terecht kunt.
En gelukkig is Amber een meisje... Hoef je je in elk geval daarover geen zorgen te maken.
Amber heeft absoluut geen tekenen van autisme,maar dit is dan ook een vader op zoon vorm gelukkig.
Carneool, *; ik hoop dat je snel terecht kunt.
En gelukkig is Amber een meisje... Hoef je je in elk geval daarover geen zorgen te maken.
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
maandag 9 april 2007 om 22:00
Caro, ook voor je een hele dikke *;!!! Het valt weer niet mee allemaal. Je schrijft dat ruziemaken niet in jullie zit, heel herkenbaar. Wij hadden voordat ik zwanger werd nog nooit ruzie gehad. Inmiddels is die fase voorgoed voorbij.... En merk ik dat je met ruzie toch dingen eruit gooit, waar je later over doorpraat. Dus het ruziemaken zelf is nog steeds niet fijn, maar het opent wel de dialoog. Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat ruziemaken gezond is (heb zo vaak de opmerking gekregen: ruziemaken hoort erbij, alsof het niet normaal was dat wij nooit ruzie hadden). Maar als je op een andere manier spanning hebt, kan het heel erg opluchten.
Ik hoop dat de lucht inmiddels is geklaard is en dat je met àl je mannen van Pasen aan het genieten bent (zonder werktelefoontjes.....).
Irene, je hebt gelijk, ruzie maken kan ook opluchten. Bijkomend probleem is alleen dat Caroman zich heel snel onzeker voelt bij kritiek, al helemaal als het van mij komt. Ik ben dus toch altijd heel voorzichtig met wat ik zeg, ook als ik boos ben, want voor je het weet is hij weer een week van slag omdat hij denkt dat hij helemaal niets goed doet.
Vanmiddag begon hij over een huis, dat hij op Funda gezien had, en blijkbaar keek ik iets te negatief, want ik kreeg meteen weer naar mijn hoofd dat ik altijd zo negatief reageer. Toen heb ik toch wel even gezegd dat ik dit weekend niet erg in mijn hum was en daarom misschien wat negatief overkwam, om iets wat vrijdagavond gebeurde. Okee, hij snapte dat hij toen niet erg aardig geweest was, het was even een uurtje goed, en daarna is hij weer "op slot gegaan" en heeft nu al een paar uur niets meer tegen met gezegd... Nou, hij zoekt het maar uit...
Ik hoop dat de lucht inmiddels is geklaard is en dat je met àl je mannen van Pasen aan het genieten bent (zonder werktelefoontjes.....).
Irene, je hebt gelijk, ruzie maken kan ook opluchten. Bijkomend probleem is alleen dat Caroman zich heel snel onzeker voelt bij kritiek, al helemaal als het van mij komt. Ik ben dus toch altijd heel voorzichtig met wat ik zeg, ook als ik boos ben, want voor je het weet is hij weer een week van slag omdat hij denkt dat hij helemaal niets goed doet.
Vanmiddag begon hij over een huis, dat hij op Funda gezien had, en blijkbaar keek ik iets te negatief, want ik kreeg meteen weer naar mijn hoofd dat ik altijd zo negatief reageer. Toen heb ik toch wel even gezegd dat ik dit weekend niet erg in mijn hum was en daarom misschien wat negatief overkwam, om iets wat vrijdagavond gebeurde. Okee, hij snapte dat hij toen niet erg aardig geweest was, het was even een uurtje goed, en daarna is hij weer "op slot gegaan" en heeft nu al een paar uur niets meer tegen met gezegd... Nou, hij zoekt het maar uit...
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
maandag 9 april 2007 om 22:01
Caro, ook voor je een hele dikke *;!!! Het valt weer niet mee allemaal. Je schrijft dat ruziemaken niet in jullie zit, heel herkenbaar. Wij hadden voordat ik zwanger werd nog nooit ruzie gehad. Inmiddels is die fase voorgoed voorbij.... En merk ik dat je met ruzie toch dingen eruit gooit, waar je later over doorpraat. Dus het ruziemaken zelf is nog steeds niet fijn, maar het opent wel de dialoog. Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat ruziemaken gezond is (heb zo vaak de opmerking gekregen: ruziemaken hoort erbij, alsof het niet normaal was dat wij nooit ruzie hadden). Maar als je op een andere manier spanning hebt, kan het heel erg opluchten.
Ik hoop dat de lucht inmiddels is geklaard is en dat je met àl je mannen van Pasen aan het genieten bent (zonder werktelefoontjes.....).
Irene, je hebt gelijk, ruzie maken kan ook opluchten. Bijkomend probleem is alleen dat Caroman zich heel snel onzeker voelt bij kritiek, al helemaal als het van mij komt. Ik ben dus toch altijd heel voorzichtig met wat ik zeg, ook als ik boos ben, want voor je het weet is hij weer een week van slag omdat hij denkt dat hij helemaal niets goed doet.
Vanmiddag begon hij over een huis, dat hij op Funda gezien had, en blijkbaar keek ik iets te negatief, want ik kreeg meteen weer naar mijn hoofd dat ik altijd zo negatief reageer. Toen heb ik toch wel even gezegd dat ik dit weekend niet erg in mijn hum was en daarom misschien wat negatief overkwam, om iets wat vrijdagavond gebeurde. Okee, hij snapte dat hij toen niet erg aardig geweest was, het was even een uurtje goed, en daarna is hij weer "op slot gegaan" en heeft nu al een paar uur niets meer tegen met gezegd... Nou, hij zoekt het maar uit...
Ik hoop dat de lucht inmiddels is geklaard is en dat je met àl je mannen van Pasen aan het genieten bent (zonder werktelefoontjes.....).
Irene, je hebt gelijk, ruzie maken kan ook opluchten. Bijkomend probleem is alleen dat Caroman zich heel snel onzeker voelt bij kritiek, al helemaal als het van mij komt. Ik ben dus toch altijd heel voorzichtig met wat ik zeg, ook als ik boos ben, want voor je het weet is hij weer een week van slag omdat hij denkt dat hij helemaal niets goed doet.
Vanmiddag begon hij over een huis, dat hij op Funda gezien had, en blijkbaar keek ik iets te negatief, want ik kreeg meteen weer naar mijn hoofd dat ik altijd zo negatief reageer. Toen heb ik toch wel even gezegd dat ik dit weekend niet erg in mijn hum was en daarom misschien wat negatief overkwam, om iets wat vrijdagavond gebeurde. Okee, hij snapte dat hij toen niet erg aardig geweest was, het was even een uurtje goed, en daarna is hij weer "op slot gegaan" en heeft nu al een paar uur niets meer tegen met gezegd... Nou, hij zoekt het maar uit...
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
maandag 9 april 2007 om 22:05
... dus als dit tekenend is voor de sfeer de komende dagen, dan vlucht ik donderdag graag, Harlekijn. Ik moet overigens wel met de jongens naar de kapper donderdagmiddag. Bij Vik kan het nu echt niet meer, zijn pony hangt tot onder zijn neus... :? Hij smeert er steeds eten in en het is echt geen gezicht. Het moet eraf! Maik gaat ook, handig dat ze zo'n kapper hebben die op het kdv komt knippen (maar wel net op een dag dat ze er niet heen gaan, zodat we er wel speciaal voor op pad moeten). Of moeten jouw jongens ook?
Overigens, de teller van de werktelefoontjes staat inmiddels op 33... Leuk, zo'n vrij weekendje... Gelukkig maar één telefoontje 's nachts, dat is ook wel eens anders.
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
maandag 9 april 2007 om 22:08
P.S. Leuk, 12/9, om me te wijzen op dat topic over zittend spelen. Dat staat helemaal vol met enge dingen die er met je kind kunnen gebeuren wanneer het niet leert kruipen. Van schrik ben ik ermee begonnen om Vik toch, brullend en wel, af en toe een kwartier op zijn buik te laten liggen. En zowaar, vandaag kreeg hij het, brullend en wel, voor elkaar om zichzelf een kwart slag te draaien op het kleed. Er zit wat beweging in! (Om dit door te zetten moeten we wel oordopjes in huis halen want het zint meneer he-le-maal niet....)
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
dinsdag 10 april 2007 om 18:26
dinsdag 10 april 2007 om 18:38
Ik had vandaag aandeelhoudersvergadering en ja hoor, belde het kdv dat Kari had overgegeven en veel huilde. Mijn moeder had de kinderen van mijn zus en ze gingen naar Beeld & Geluid, dus die kon niet inspringen. E had gelukkig geen afspraken dus zou eventueel wel naar huis kunnen. Ik heb toch gevraagd of ze het nog even wilden aankijken. In bed leggen was geen optie, daar brulde ze de hele boel bij elkaar. Maar in de box lag ze redelijk rustig. Toen ik om half 2 belde (de vergadering ging maar door en door, pffff, wat een lange zit....), ging het eigenlijk best goed. Ze hadden geen boterham gegeven, maar wel een fles die bleef binnen. Na het opruimen en eten was het al over drieën en de binnenstad van Rotterdam stond flink vast (het is daar één groot zooitje, bij het station in de buurt) dus in overleg met mijn collega's besloten direct naar huis te gaan. Uiteindelijk stapte ik om 15.45 uur in de auto. Om 16 uur belde het kdv weer, of ik Kari wat vroeger kon halen. Ik zei dat ik al onderweg was. Om 16.15 uur was ik bij ze. In de auto viel ze al in slaap. Nog even haar vieze kleertjes uitgetrokken (ze zat ònder de ligavlekken, vind ik helemaal niet erg, ze had tenminste liga gegeten!), pyjamaatje aan en hup in bed. Daar ligt ze nu al 2 uur lekker te pitten.
Ik denk dat ze gewoon oververmoeid was. Ze was nl. verder best vrolijk. We zijn gisteren met mijn ouders, mijn zus en haar kids naar Blijdorp geweest en hebben daarna bij mijn ouders gegeten. Dus èn kinderen om haar heen, èn de drukke mensenmassa, èn de dieren, èn in een andere omgeving eten.... En dan ook nog eens vanmorgen om 7.30 uur al uit je bed getrokken worden!
Het was wel heerlijk gisteren. Lekker weer, het was druk maar goed te doen en het was gezellig. Toen we wat gingen drinken, zat Kari op de tafel. Ik dronk een bekertje water en dat wilde ze ook wel! Dus heeft ze ook uit mijn bekertje gedronken, zo'n schattig gezicht. Met haar petje op tegen de zon, in haar roze jasje.... Cute! Dat drinken gaat haar trouwens heel goed af. Een tijdje geleden boog ze haar hoofdje naar voren, maar nu weet ze dat ze haar hoofdje recht moet houden en het bekertje/glas moet kantelen (oftwel laten kantelen, zelf vertikt ze het nog om ook maar iets van een fles of beker vast te houden).
Oh en tataratatataaaaa: Kari kan zwaaien. Ze doet het nog wel op de koninklijke manier, met haar handje naar zich toe, maar ze zwaait wel. Ze had vanmorgen op het kdv alle ouders die kindjes brachten uitgezwaaid. En toen ik zei: zwaai maar naar Sabrina en zwaai maar naar Dana deed ze dat heel braaf, met een trotse glimlach om haar mond.
Ik denk dat ze gewoon oververmoeid was. Ze was nl. verder best vrolijk. We zijn gisteren met mijn ouders, mijn zus en haar kids naar Blijdorp geweest en hebben daarna bij mijn ouders gegeten. Dus èn kinderen om haar heen, èn de drukke mensenmassa, èn de dieren, èn in een andere omgeving eten.... En dan ook nog eens vanmorgen om 7.30 uur al uit je bed getrokken worden!
Het was wel heerlijk gisteren. Lekker weer, het was druk maar goed te doen en het was gezellig. Toen we wat gingen drinken, zat Kari op de tafel. Ik dronk een bekertje water en dat wilde ze ook wel! Dus heeft ze ook uit mijn bekertje gedronken, zo'n schattig gezicht. Met haar petje op tegen de zon, in haar roze jasje.... Cute! Dat drinken gaat haar trouwens heel goed af. Een tijdje geleden boog ze haar hoofdje naar voren, maar nu weet ze dat ze haar hoofdje recht moet houden en het bekertje/glas moet kantelen (oftwel laten kantelen, zelf vertikt ze het nog om ook maar iets van een fles of beker vast te houden).
Oh en tataratatataaaaa: Kari kan zwaaien. Ze doet het nog wel op de koninklijke manier, met haar handje naar zich toe, maar ze zwaait wel. Ze had vanmorgen op het kdv alle ouders die kindjes brachten uitgezwaaid. En toen ik zei: zwaai maar naar Sabrina en zwaai maar naar Dana deed ze dat heel braaf, met een trotse glimlach om haar mond.
dinsdag 10 april 2007 om 18:46
Caro, zal ik E vragen om wat trainingstips? Zo komisch, hij legt altijd aan Kari uit hoe ze iets moet doen. De kruiptraining was tot nu toe de klapper. 'Kijk Kari, dan doe je dit met je handjes en armpjes, en tegelijkertijd dit met je beentjes, 1 - 2 - 3 en 1 - 2 - 3'. Hilarisch. Maar het werkte wel! Inmiddels is hij haar aan het leren hoe ze weer naar haar knietjes komt als ze bij de bank of poef is gaan staan. Dat gaat razendsnel trouwens, komt ze aangekropen en floep, staat ze.
33 telefoontjes, mijn hemel. Geef mij zo'n baan (NOT!).
Die onzekerheid herken ik wel hoor. Ik merk bij E dat onverwachte dingen hem in paniek brengen. Zoals vanmorgen, toen ik belde dat Kari ziek was en of hij eventueel naar huis kon als de nood aan de man was. Dat gaat 'm dan te snel, hij moet dan echt even aan het idee wennen. Want hij klonk geïrriteerd en ietwat verwijtend toen ik zei dat ik niet weg kon. Maar toen ik hem later sprak, was er geen vuiltje meer aan de lucht.
Het heeft natuurlijk ook te maken met de spanning op mijn werk. Hij vindt dat ik veel te hard loop voor mijn bedrijf en had vanmorgen denk ik weer even zoiets van: o ja, nou moet ik weer opdraven omdat het bedrijf voorgaat. Nog een kater van toen hij ziek was en Kari moest opvangen.
Overigens zei mijn collega: als je weg moet, moet je weg, dan neem ik het wel over. Lief van haar. Toen ik dat tegen E zei (dat ik wel weg kon als het echt moest) merkte ik dat hij al wat minder geïrriteerd was.
33 telefoontjes, mijn hemel. Geef mij zo'n baan (NOT!).
Die onzekerheid herken ik wel hoor. Ik merk bij E dat onverwachte dingen hem in paniek brengen. Zoals vanmorgen, toen ik belde dat Kari ziek was en of hij eventueel naar huis kon als de nood aan de man was. Dat gaat 'm dan te snel, hij moet dan echt even aan het idee wennen. Want hij klonk geïrriteerd en ietwat verwijtend toen ik zei dat ik niet weg kon. Maar toen ik hem later sprak, was er geen vuiltje meer aan de lucht.
Het heeft natuurlijk ook te maken met de spanning op mijn werk. Hij vindt dat ik veel te hard loop voor mijn bedrijf en had vanmorgen denk ik weer even zoiets van: o ja, nou moet ik weer opdraven omdat het bedrijf voorgaat. Nog een kater van toen hij ziek was en Kari moest opvangen.
Overigens zei mijn collega: als je weg moet, moet je weg, dan neem ik het wel over. Lief van haar. Toen ik dat tegen E zei (dat ik wel weg kon als het echt moest) merkte ik dat hij al wat minder geïrriteerd was.
