Derde kindje

Anoniem_361269 dinsdag 26 december 2017 om 20:21

Hallo allemaal,

Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.

Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????

Anoniem_300033 maandag 13 augustus 2018 om 19:25

Ikigai schreef: ↑
13-08-2018 16:24
Daarom zijn we op tijd begonnen. En als het niet was gelukt, dan was dat voor ons geen halszaak geweest.

We waren erg gelukkig voordat er kinderen kwamen. Nu zijn we volmaakt gelukkig met onze kinderen erbij, maar ik weet zeker dat we zonder hen ook een rijk en waardevol leven hadden geleefd.

De kracht ligt in het dankbaar zijn met wat je hebt.

hoe krijg je het je strot uit?

A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.

Anoniem_361269 maandag 13 augustus 2018 om 19:31

Malagueña schreef: ↑
13-08-2018 19:01
Kan me voorstellen dat je niet weet wat je moet met zo’n opmerking.. Kun je niet aangeven bij je man dat je dat soort opmerkingen verwarrend vindt en gewoon wil weten waar je aan toe bent? Of laat je het liever zo, zodat de deur nog een beetje open staat?

Weet ik niet zo goed. Ergens maakt mijn hart een klein sprongetje dan haha. Maargoed wat ik al zei, valse hoop houden ben ik ook zat. Ik weet het soms ook echt even niet meer, ik wil het het liefst allemaal loslaten. Op de een of andere manier lukt dat niet zo goed. Niet dat ik de hele dag door verbitterd denk van oh had ik maar een derde, helemaal niet zelfs. Maar kleine momenten zijn het. Maargoed ik snap mijn man nu ook even niet meer.
Ik heb maar gezegd dat ik er wel over na zal denken die box

Anoniem_374045 maandag 13 augustus 2018 om 19:37

Je kan ook gewoon alles verkopen/weggeven om het voor nu even los te laten en als er uiteindelijk toch nog weer een derde komt, lekker weer gaan shoppen

Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!

Anoniem_366925 maandag 13 augustus 2018 om 19:46

Chocoladestukjes schreef: ↑
13-08-2018 19:25
hoe krijg je het je strot uit?

Makkelijk gezegd inderdaad als het wel gewoon gelukt is.

nicole123 maandag 13 augustus 2018 om 19:50

EngeLiene schreef: ↑
13-08-2018 19:31
Weet ik niet zo goed. Ergens maakt mijn hart een klein sprongetje dan haha. Maargoed wat ik al zei, valse hoop houden ben ik ook zat. Ik weet het soms ook echt even niet meer, ik wil het het liefst allemaal loslaten. Op de een of andere manier lukt dat niet zo goed. Niet dat ik de hele dag door verbitterd denk van oh had ik maar een derde, helemaal niet zelfs. Maar kleine momenten zijn het. Maargoed ik snap mijn man nu ook even niet meer.
Ik heb maar gezegd dat ik er wel over na zal denken die box

Kun je in zo'n geval niet beter gewoon doorvragen met wat hij ermee bedoelt? En aangeven wat het met jou doet, terwijl je juist dacht nu duidelijkheid te hebben? Of vind je dat eng/confronterend?

nicole123 maandag 13 augustus 2018 om 19:51

Dubbel

Abejoha maandag 13 augustus 2018 om 19:53

Tiana_76 schreef: ↑
13-08-2018 19:46
Makkelijk gezegd inderdaad als het wel gewoon gelukt is.

Ja, als je niks mee maakt, is het zo makkelijk om vanaf de zijlijn een mening te hebben. Geen enkel uitzicht hebben of je wel ooit moeder zult worden, kan je gewoon gek van angst en depressief maken, hoe goed de rest van je leven ook is. Maar sommige mensen snappen dat duidelijk niet

Anoniem_361269 maandag 13 augustus 2018 om 19:56

nicole123 schreef: ↑
13-08-2018 19:50
Kun je in zo'n geval niet beter gewoon doorvragen met wat hij ermee bedoelt? En aangeven wat het met jou doet, terwijl je juist dacht nu duidelijkheid te hebben? Of vind je dat eng/confronterend?

Dat zou wel beter zijn denk ik. Maar ja dat blijft confronterend. Ik denk zelf dat hij mij niet wil pushen om alles hup, weg te doen.
Wat ik vooral lastig vind is dat hij aangeeft dat hij het prima vindt zo, als hij nu een keuze zou moeten maken dat het dan een nee is en hij denkt dat het zo blijft. Maar dat hij niet kan zeggen dat dat over een jaar nog zo is (hij denkt van wel) en ook medisch nog niets definief wil maken. Maargoed, ik kan hem niet dwingen tot een definitieve ja of nee als dit is hoe hoj het voelt. Het maakt alleen dat ik nog steeds een sprankje hoop houd terwijl dat misschien (hoogstwaarschijnlijk ?!) onterecht is en ik het daardoor niet echt af kan sluiten.

Ik ga denk ik wel wat spullen wegdoen.
Niet alles want ik denk dat Mn zusje ook nog een kindje wil dus dan zou het altijd daar nog heen kunnen.

Anoniem_361269 maandag 13 augustus 2018 om 19:59

Abejoha schreef: ↑
13-08-2018 19:53
Ja, als je niks mee maakt, is het zo makkelijk om vanaf de zijlijn een mening te hebben. Geen enkel uitzicht hebben of je wel ooit moeder zult worden, kan je gewoon gek van angst en depressief maken, hoe goed de rest van je leven ook is. Maar sommige mensen snappen dat duidelijk niet

Of willen dat gewoon niet snappen. En kramen dan onzin uit.
Maargoed als ik zeg dat ii graag nog een kindje wil dan schijn ik ook een hebberd te zijn. Geloof me, het was voor iedereen makkelijker geweest als die wens er niet was. Maarja gevoel en verstand zijn soms 2 dingen.
Die wens voor een derde kan net zo sterk zijn weet ik nu (hoewel het anders is als je wel al kinderen hebt dan wanneer je een kinderwens hebt en het lukt niet).

Anoniem_667969d00e896 maandag 13 augustus 2018 om 20:27

EngeLiene schreef: ↑
13-08-2018 18:38
Oh dat laatste herken ik ook LauraRoar!
En wat heftig van de afgebroken zwangerschap, ik snap dat zo’n risico meespeelt en je onzeker kan maken.

Manlief zei net: zullen we de box verkopen? Als je het niet wilt hoeft het niet hoor (ding neemt erg veel ruimte in op de zolder en hebben we bij beiden amper gebruikt). Mocht het nodig zijn kopen we er gewoon weer 1.
Uhm, mocht het nodig zijn??? Dat soort opmerkingen kan ik dus niks mee he

O hier precies zo. Hij kan gerust grappen als ze allebei druk zijn: ‘Nou, zullen we die derde maar erbij doen schat?’ Maar goed, we hebben er laatst wat serieuzer over gepraat en toen zei hij dat hij echt niet denkt dat hij van mening verandert. En dat is heel verdrietig voor mij, maar voorlopig ga ik er wel vanuit. Ik zie zo’n eerder grapje ook niet als een ‘mixed signal’, meer als een luchtig dingetje.

Ik denk dat jouw man ook denkt: doe die box nou maar weg, dan hebben we het er nog wel een keer over... Denk je niet?

Abejoha maandag 13 augustus 2018 om 20:35

EngeLiene schreef: ↑
13-08-2018 19:59
Of willen dat gewoon niet snappen. En kramen dan onzin uit.
Maargoed als ik zeg dat ii graag nog een kindje wil dan schijn ik ook een hebberd te zijn. Geloof me, het was voor iedereen makkelijker geweest als die wens er niet was. Maarja gevoel en verstand zijn soms 2 dingen.
Die wens voor een derde kan net zo sterk zijn weet ik nu (hoewel het anders is als je wel al kinderen hebt dan wanneer je een kinderwens hebt en het lukt niet).

Nee, je bent zeker geen hebberd! Een diep verlangen is niet voor iedereen even goed te begrijpen, maar ik snap je wel

Anoniem_300033 maandag 13 augustus 2018 om 20:51

Ik vind het ook zo bijzonder dat onze cultuur echt zo gericht is op 2 kinderen dat je bijna aan je eigen wens gaat twijfelen. Ik denk dat cultuur een grote invloed heeft op het aantal kinderen dat je krijgt. Ik denk dat mensen veel eerder de stap van 1 naar 2 durven wagen dan van 2 naar 3.

Ik ben zelf ook veel angstiger, heb het idee dat mensen ook kritischer zijn, als je dan een keertje moe bent dat je dan te horen krijgt van ja maar je hebt ook 3 kinderen he.

A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.

Anoniem_361269 maandag 13 augustus 2018 om 20:55

En ook wat je ervaringen zijn misschien. Ik kom zelf uit een gezin van drie en heb de genoemde bezwaren nooit zo ervaren (te weinig aandacht, drie is teveel, te weinig ruimte. Wij hadden een normale eengezinswoning vroeger). Man komt uit een gezin van 2 en lijkt 3 kinderen erg druk.

Anoniem_300033 maandag 13 augustus 2018 om 21:08

EngeLiene schreef: ↑
13-08-2018 20:55
En ook wat je ervaringen zijn misschien. Ik kom zelf uit een gezin van drie en heb de genoemde bezwaren nooit zo ervaren (te weinig aandacht, drie is teveel, te weinig ruimte. Wij hadden een normale eengezinswoning vroeger). Man komt uit een gezin van 2 en lijkt 3 kinderen erg druk.

Ik ben enigst kind (met 2 oudere halfbroers) opgegroeid in een villa, alles kon. Wij hebben het heel goed maar niet zo goed. Man komt uit een gezin van 2 met heel veel leeftijd ertussen. Dus ik denk dat je daar zeker gelijk in hebt.

A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.

nicole123 maandag 13 augustus 2018 om 21:20

Je omgeving speelt zeker mee in hoe je het ervaart en of je wel of geen opmerkingen krijgt over je keuzes en gezinssamenstelling. Mijn man en ik komen beiden uit een gezin van 3 en ook in onze directe omgeving komen gezinnen van 3 meer voor dan gezinnen van 2. Voor ons is een gezin met 3 kinderen dus ook iets doodgewoons, helemaal niet erg groot of druk. Toen ik zwanger was van de derde heb ik wel opmerkingen gekregen van 'goh, dat je het nog aandurft', maar dat was omdat ik bij de eerste twee zwangerschappen 9 maanden enorm beroerd ben geweest (bij deze gaat het gelukkig ietsje beter), niet om het krijgen van de derde op zich.

Anoniem_667969d00e896 maandag 13 augustus 2018 om 21:21

Ik kom zelf uit gezin met twee kinderen en man ook. Maar we hebben zelf allebei geen goeie band met onze broers en zijn allebei vrij eenzaam geweest in onze jeugd door ouders met bedrijf aan huis. Ik denk dat daar mijn wens vandaan komt, ik miste bij ons thuis reuring omdat we ook ver bij iedereen vandaan woonden. En mijn ouders waren ook een beetje wars van centerparcs en andere kindvriendelijke vakanties, dus dat herinner ik me ook niet als heel leuk.

Ik wil het voor onze kinderen echt anders doen. En ik hou van chaos en een huis vol gezelligheid. Het is hier best wel zoete inval van mensen die komen aanwaaien en mee eten. Een derde kind zou daar prima tussen passen. Een vierde ook

Maar het zal wel bij twee blijven. Ik kan het man niet echt kwalijk nemen want toen we wat kregen, had ik geen idee of ik überhaupt kinderen wilde. We waren jong, en hebben eerst een tijd samen gefeest en gereisd. Pas toen de eerste werd geboren, dacht ik: ja, dit is het voor mij, nu wil ik er een heleboel

Anoniem_667969d00e896 maandag 13 augustus 2018 om 21:22

nicole123 schreef: ↑
13-08-2018 21:20
Je omgeving speelt zeker mee in hoe je het ervaart en of je wel of geen opmerkingen krijgt over je keuzes en gezinssamenstelling. Mijn man en ik komen beiden uit een gezin van 3 en ook in onze directe omgeving komen gezinnen van 3 meer voor dan gezinnen van 2. Voor ons is een gezin met 3 kinderen dus ook iets doodgewoons, helemaal niet erg groot of druk. Toen ik zwanger was van de derde heb ik wel opmerkingen gekregen van 'goh, dat je het nog aandurft', maar dat was omdat ik bij de eerste twee zwangerschappen 9 maanden enorm beroerd ben geweest (bij deze gaat het gelukkig ietsje beter), niet om het krijgen van de derde op zich.

Wat fijn dat je beter voelt, zelfs al is het maar ‘iets’.

Anoniem_361269 maandag 13 augustus 2018 om 21:55

Oh wat fijn idd dat je je minder beroerd voelt!
Dat is hetgeen waar ik zelf het meest tegenop zou zien, weer spugen en misselijk en hondsmoe.

En ik heb ook gehad hoor dat ik niet wist of ik überhaupt kinderen wilde. Hier ook gefeest en gereisd maarja, nu ben ik niet meer te stoppen haha (nee geintje, 3 zou echt genoeg zijn).

Nijntje* maandag 13 augustus 2018 om 22:03

Ik merk dat ik enorm veel verbaasde reacties heb gekregen op mijn derde zwangerschap. Ook mensen die meteen doorvragen of we dan nog meer kinderen willen. En mensen die hun respect uitspreken voor het feit dat ik zometeen werk en de zorg voor drie kinderen combineer. Echt alsof de heeeeele wereld gaat veranderen.

Anoniem_300033 maandag 13 augustus 2018 om 22:11

Ik had ook nooit ideeën over het aantal kinderen dat ik wilde, of trouwen. Ik was daar nooit zo mee bezig maar na de eerste dacht ik dat 3 wel leuk zou zijn.

anoniem_300033 wijzigde dit bericht op 13-08-2018 22:41

71.84% gewijzigd

A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.

nicole123 maandag 13 augustus 2018 om 22:14

Dank jullie wel! Het is wel een reden geweest dat ik best een tijd eraan getwijfeld heb of ik wel een derde wilde en er pas aan toe was toen de jongste 2,5 was. Ik wilde eerst weer een paar jaar genieten van me weer prettig voelen en normaal kunnen functioneren op mijn werk en in het gezin, ipv me snel weer in die zwangerschaps-ellende te storten. Dus wat dat betreft had mijn man hier mee moeten schrijven, hij heeft een tijd in de onzekerheid gezeten of ik er nog voor wilde gaan, terwijl hij zelf al heel lang wist dat hij graag 3 kinderen wilde.

Eze woensdag 15 augustus 2018 om 11:47

EngeLiene schreef: ↑
13-08-2018 18:38
Oh dat laatste herken ik ook LauraRoar!
En wat heftig van de afgebroken zwangerschap, ik snap dat zo’n risico meespeelt en je onzeker kan maken.

Manlief zei net: zullen we de box verkopen? Als je het niet wilt hoeft het niet hoor (ding neemt erg veel ruimte in op de zolder en hebben we bij beiden amper gebruikt). Mocht het nodig zijn kopen we er gewoon weer 1.
Uhm, mocht het nodig zijn??? Dat soort opmerkingen kan ik dus niks mee he

Maar waarom vraag je hem dan niet rechtstreeks hoe hij dat bedoelt, en waarom vertel je hem niet waarom je dit moeilijk vindt?

Anoniem_361269 woensdag 15 augustus 2018 om 12:04

Eze schreef: ↑
15-08-2018 11:47
Maar waarom vraag je hem dan niet rechtstreeks hoe hij dat bedoelt, en waarom vertel je hem niet waarom je dit moeilijk vindt?

Omdat we die gesprekken keer op keer voeren. Hij is een beetje leef bij de dag en ik kan niet in de toekomst kijken.
Hij kan t niet voor 100% uitsluiten maar neigt naar nee. En hij steekt zn kop in t zand, wil het er niet over hebben.
En ik heb al zovaak aangegeven dat ik het moeilijk vind. Weet je, we passen supergoed bij elkaar maar wat dit soort dingen betreft zijn we compleet verschillend en lijken we niet te kunnen communiceren.

Ik wilde eerder kinderen dan hij. Hij wilde ze ook wel maar wist nog niet wanneer. En we konden het er ook niet over hebben gewoon. Hij zei ineens van de een op andere dag oké, nu wil ik ook.

Anoniem_371963 woensdag 15 augustus 2018 om 12:38

Lijkt me echt lastig als je over dit soort belangrijke dingen niet kunt communiceren. Pijnlijk dat hij steeds toespelingen maakt, terwijl hij weet hoe groot jouw wens is.

Ik zou de neiging krijgen om het dan maar voor mezelf af te sluiten. Alle spullen verkopen/wegdoen en voor mezelf dan maar het besluit nemen. Afspraak maken voor een sterilisatie om te zien of dat een reactie opwekt. Zoiets.

Ik kan me voorstellen dat die onzekerheid en de manier waarop hij zijn troef uitspeelt je relatie geen goed doen.

Anoniem_361269 woensdag 15 augustus 2018 om 13:16

Onze relatie is verder prima, dankje.
En welke debiel gaat er nu een afspraak tot sterilisatie maken om reactie uit te lokken? Lekker passief agressief zeg

Actieve topics