Kinderen
alle pijlers
Derde kindje
dinsdag 26 december 2017 om 20:21
Hallo allemaal,
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
donderdag 17 september 2020 om 11:46
donderdag 17 september 2020 om 12:04
Ja, dat is ook wat we besloten hebben: we gaan even een lijstje maken met manieren waarop we de problemen voor kunnen zijn (dus een paar wat-als scenario's uitwerken). Als we aan die punten kunnen voldoen, dus we hebben het idee dat we die wat-als scenario's goed zouden kunnen handelen, dan gaan we daarna zonder die 'bagage' praten over hoe en wat. Als we er achter komen dat we die wat-als scenario's niet aan zouden kunnen, dan gaat het hele feest sowieso niet door, want hij heeft er bij de tweede een depressie mee gestart, en zo'n heftige tijd voor hem is het absoluut niet weer waard. Zo proberen we vooraf alvast alert te zijn en het mee te nemen in de keuze. Januari zijn we er uit, dan gaan we er voor of gaat er definitief een knoop inlilly1980 schreef: ↑17-09-2020 11:02
BO2 lastig, ik snap dat dat moeilijk voor hem was.Mijn eerste was ook heel goed bij mij te troosten en moeilijk bij mijn man de eerste 1,5 jaar. Met de tweede was het juist meer andersom. Het hoeft dus echt niet weer te gebeuren, maar ja dat weet je niet van tevoren. Misschien vanaf het begin heel erg alert op zijn en gelijk verdelen met dingen?
woensdag 10 februari 2021 om 09:15
Ik zie dat hier al heel lang niet geschreven is, maar wil toch even een update plaatsen. We hebben in de zomer besloten dat we de derde toch een kans wilden geven en het een half jaar zouden proberen. En vorige week had ik een positieve zwangerschapstest! Spannend, nu hopen dat het goed blijft gaan (ik heb twee maanden geleden een vroege miskraam gehad).
Ik ben benieuwd hoe het met jullie is en of jullie een beslissing hebben genomen om er wel of niet voor te gaan.
Ik ben benieuwd hoe het met jullie is en of jullie een beslissing hebben genomen om er wel of niet voor te gaan.
woensdag 10 februari 2021 om 19:06
Gefeliciteerd Worteltaart! Ik hoop dat je een hele leuke september-oktoberbaby krijgt
Hier hebben we besloten om het idee over leeftijdsverschil los te laten. Kinderen zijn nu 2 en 4; ik wil nog steeds graag een derde, maar man weet het niet zeker. Ook niet zeker genoeg van niet om nu definitieve anticonceptie toe te laten passen, dus we laten het voor nu even en bekijken het per moment.
Hier hebben we besloten om het idee over leeftijdsverschil los te laten. Kinderen zijn nu 2 en 4; ik wil nog steeds graag een derde, maar man weet het niet zeker. Ook niet zeker genoeg van niet om nu definitieve anticonceptie toe te laten passen, dus we laten het voor nu even en bekijken het per moment.
donderdag 11 februari 2021 om 20:08
Ja, lastig he. Maar ik denk dat een groter leeftijdsverschil niet verkeerd hoeft te zijn, al zit je in totaal natuurlijk wel langer in de kleine kinderen.
Bij ons zijn de kinderen als de kleine komt 3,5 en 5,5, dat vind ik nog wel een mooi leeftijdsverschil. En zelf ben ik dan 40, dat voelde voor mij toch ook wel als een leeftijdsgrens. Maar goed, eerst maar eens kijken waar dit zwangerschapsavontuur ons gaat brengen!
Bij ons zijn de kinderen als de kleine komt 3,5 en 5,5, dat vind ik nog wel een mooi leeftijdsverschil. En zelf ben ik dan 40, dat voelde voor mij toch ook wel als een leeftijdsgrens. Maar goed, eerst maar eens kijken waar dit zwangerschapsavontuur ons gaat brengen!
vrijdag 12 februari 2021 om 18:21
Gefeliciteerd!
Hier inmiddels ook 8 weken zwanger in inderdaad de 12e ronde ná de miskraam Hoe typisch
~ It takes a rad mama to be a father too ~
maandag 15 februari 2021 om 12:19
Worteltaart wat een geweldig nieuws zeg! Echt leuk om te lezen. Hoe voel je je? Al kwaaltjes?
Bam ook gefeliciteerd! Wat bijzonder in ronde 12, alsof het echt zo moet zijn he. Ben blij voor je!
Laura wat spannend dat je ook een keuze gaat maken. Hoe gaat het met je zoontje?
Hier onlangs 40 jaar geworden. We zouden dan definitief een keuze maken. Ik wil alleen heel graag de vaccinatie hebben en bij zwangerschap raden ze voor nu af. Dus wacht dat sowieso maar eerst nog even af. Hopelijk kan ik die rond de zomer krijgen. Hier is ook nog geen beslissing genomen. Ik weet in ieder geval voor mijzelf dat ik heel graag wil. Ik wilde af en toe nog weleens twijfelen, maar dat heb ik echt steeds minder. En weet vooral heel zeker dat ik het wil. We hebben 4 embryo's en dus maar 4 kansen. Dus als manlief uiteindelijk ook zou willen, wat ik echt nog niet weet, dan zijn de kansen ook maar beperkt. Heel spannend dus. Maar voel zo sterk dat ik echt nog een kindje zou willen Denk dat mijn kinderen het ook heel leuk zouden vinden.
Hoe gaat het met de anderen?
Bam ook gefeliciteerd! Wat bijzonder in ronde 12, alsof het echt zo moet zijn he. Ben blij voor je!
Laura wat spannend dat je ook een keuze gaat maken. Hoe gaat het met je zoontje?
Hier onlangs 40 jaar geworden. We zouden dan definitief een keuze maken. Ik wil alleen heel graag de vaccinatie hebben en bij zwangerschap raden ze voor nu af. Dus wacht dat sowieso maar eerst nog even af. Hopelijk kan ik die rond de zomer krijgen. Hier is ook nog geen beslissing genomen. Ik weet in ieder geval voor mijzelf dat ik heel graag wil. Ik wilde af en toe nog weleens twijfelen, maar dat heb ik echt steeds minder. En weet vooral heel zeker dat ik het wil. We hebben 4 embryo's en dus maar 4 kansen. Dus als manlief uiteindelijk ook zou willen, wat ik echt nog niet weet, dan zijn de kansen ook maar beperkt. Heel spannend dus. Maar voel zo sterk dat ik echt nog een kindje zou willen Denk dat mijn kinderen het ook heel leuk zouden vinden.
Hoe gaat het met de anderen?
vrijdag 5 maart 2021 om 08:40
Helaas is mijn zwangerschap vorige week geëindigd in een miskraam.. Na een twijfelachtige echo waarbij wel een kloppend hartje te zien was, maar het eigenlijk te klein was voor de duur van de zwangerschap waren we al erg onzeker en een paar dagen later ging het dus mis. Heel verdrietig.
Nu toch weer omschakelen dat het bij onze twee jongens zal blijven, want ik denk niet dat ik het nog een keer aandurf.. (hoewel ik het graag zou willen als ik zou weten dat de volgende zwangerschap goed zou gaan..).
Nu toch weer omschakelen dat het bij onze twee jongens zal blijven, want ik denk niet dat ik het nog een keer aandurf.. (hoewel ik het graag zou willen als ik zou weten dat de volgende zwangerschap goed zou gaan..).
donderdag 18 maart 2021 om 09:23
donderdag 18 maart 2021 om 09:34
Hier hebben wij van de week hét gesprek gehad. En we hebben besloten om ervoor te gaan. Waar ik zelf de afgelopen jaren nog weleens twijfelde ook zelf, ben ik er nu 100% van overtuigd dat ik het heel graag wil. Dat gevoel is na de beslissing alleen nog maar sterker geworden. Dat maakt dat ik ook wel een beetje bang wordt voor een teleurstelling, wat als het niet lukt. We hebben nog 4 embryo's in de vriezer bij het Erasmus MC. Als het met 1 van deze 4 niet wordt, dan houdt het op. Ik ga geen nieuwe IVF ronde met hormonen meer doen. De embryo's zijn doorgaans op volgorde van kwaliteit ingevroren, dus ik er ga vanuit dat wat er nu nog is, wel minder van kwaliteit is. Maar realiseer me heel goed wat ik nu al heb, twee mooie kindjes, dat ik daar ook al heel blij mee ben. Maar oh wat is dat verlangen groot voor nog een kindje. Ik vind het heel spannend dat na lange tijd wikken en wegen einde van het jaar/begin volgend jaar het eindelijk duidelijk zal worden. Ik ben daar ook heel erg aan toe. De vliering ligt nog vol met baby spullen, dan kan ik hoe dan ook gaan opruimen op een gegeven moment. En uiteindelijk is mijn man toch wel veranderd qua mening. Al doet hij het nog steeds meer omdat ik het graag wil, maar hij staat er wel volledig achter. Aangezien ik eerst mijn vaccinatie wil hebben, komen we na de zomer uit.
Hoe gaat het bij de anderen?
Hoe gaat het bij de anderen?
zondag 21 maart 2021 om 08:02
Lilly, wat leuk dat jullie de knoop hebben doorgehakt , en spannend natuurlijk! Ik hoop dat het gaat lukken!
Hier gaat het wel. De miskraam is nu 3 weken geleden. Het leven gaat ook gewoon door met twee kinderen, maar het voelt af en toe wel leeg. Ik voel ook heel intens dat ik ontzettend blij en dankbaar ben voor de twee kinderen die we al hebben, maar als je dan toch eenmaal de stap hebt genomen en weer zwanger bent, is het verdrietig dat het zo eindigt. Gek genoeg had ik bij alle overwegingen van wel of niet voor een derde gaan met dit scenario nog niet echt rekening gehouden. Het heeft wat tijd nodig om het een plekje te geven. En ergens zou ik het zelf nog wel opnieuw een kans willen geven, maar mijn man vindt het nu echt wel klaar, dus denk niet dat dat nog gaat gebeuren..
Hier gaat het wel. De miskraam is nu 3 weken geleden. Het leven gaat ook gewoon door met twee kinderen, maar het voelt af en toe wel leeg. Ik voel ook heel intens dat ik ontzettend blij en dankbaar ben voor de twee kinderen die we al hebben, maar als je dan toch eenmaal de stap hebt genomen en weer zwanger bent, is het verdrietig dat het zo eindigt. Gek genoeg had ik bij alle overwegingen van wel of niet voor een derde gaan met dit scenario nog niet echt rekening gehouden. Het heeft wat tijd nodig om het een plekje te geven. En ergens zou ik het zelf nog wel opnieuw een kans willen geven, maar mijn man vindt het nu echt wel klaar, dus denk niet dat dat nog gaat gebeuren..
maandag 22 maart 2021 om 06:16
Snap ik Worteltaart. Heb je al eens eerder een miskraam gehad? Ik heb zelf twee miskramen gehad en af en toe denk ik ook: dat nooit weer (bij eentje was ik al 14 weken en dat vond ik erger dan bevallen). Maar ik weet ook dat het bij ons een reële kans is dat het anders loopt.
Spannend Lily, ik duim!
Hier gaat het goed. Zoals m’n gevoel nu is, wil ik er nog steeds voor gaan. Maar ik zit dus wel te wijken en te wegen of ik eerst die vaccinatie moet gaan halen of niet. Want ik ben 37 en wil ook niet eeuwig meer wachten. En ik heb net promotie gekregen op m’n werk en daar zouden ze niet echt blij zijn als ik weer zwanger zou zijn, gok ik. Al kunnen ze het me ook niet verbieden natuurlijk.
Spannend Lily, ik duim!
Hier gaat het goed. Zoals m’n gevoel nu is, wil ik er nog steeds voor gaan. Maar ik zit dus wel te wijken en te wegen of ik eerst die vaccinatie moet gaan halen of niet. Want ik ben 37 en wil ook niet eeuwig meer wachten. En ik heb net promotie gekregen op m’n werk en daar zouden ze niet echt blij zijn als ik weer zwanger zou zijn, gok ik. Al kunnen ze het me ook niet verbieden natuurlijk.
maandag 22 maart 2021 om 09:02
Worteltaart, wat verdrietig. Sterkte!
Hier in elk geval besloten dat de spiraal er uit gaat, omdat ik idioot veel bloed verlies bij mijn menstruatie, en dat mijn normale leven in de weg zit (lees: ik durf de deur niet uit, 2 dagen per maand). We gaan dus een tijd met condooms verder, en hebben beide wel helder dat we wel een derde zouden willen, maar dat we het spannend vinden omdat het ook nieuwe spanning en stress meebrengt, en het afwachten is hoe goed mijn man daarop reageert. Blijft dus nog even spannend
Hier in elk geval besloten dat de spiraal er uit gaat, omdat ik idioot veel bloed verlies bij mijn menstruatie, en dat mijn normale leven in de weg zit (lees: ik durf de deur niet uit, 2 dagen per maand). We gaan dus een tijd met condooms verder, en hebben beide wel helder dat we wel een derde zouden willen, maar dat we het spannend vinden omdat het ook nieuwe spanning en stress meebrengt, en het afwachten is hoe goed mijn man daarop reageert. Blijft dus nog even spannend
maandag 14 juni 2021 om 16:47
Laura, wat ontzettend spannend! Leuk dat je man het nu wel ziet zitten en zeker gezien wat jullie eerder hebben meegemaakt helemaal spannend! Hoe gaat het met je zoontje? En natuurlijk ook je dochtertje?
Hier hebben we intake ziekenhuis gehad in mei en we mochten starten wanneer wij willen. Ik wil heel graag mijn 2 vaccinaties hebben gehad, dus komen uit op begin september een eerste terugplaatsing, als ik dat even zo uitreken met mijn cyclussen. Zaterdag eerste vaccinatie gehad, 19 juni de 2e. In aug hebben we vakantie. Even nog genieten deze zomer. We hopen (man intussen ook !) heel erg dat het mag gaan lukken. Maar ik kijk ook heel erg uit naar duidelijkheid. We hebben 4 kansen en als het niet lukt, kunnen we dat hoofdstuk afsluiten.
Hier hebben we intake ziekenhuis gehad in mei en we mochten starten wanneer wij willen. Ik wil heel graag mijn 2 vaccinaties hebben gehad, dus komen uit op begin september een eerste terugplaatsing, als ik dat even zo uitreken met mijn cyclussen. Zaterdag eerste vaccinatie gehad, 19 juni de 2e. In aug hebben we vakantie. Even nog genieten deze zomer. We hopen (man intussen ook !) heel erg dat het mag gaan lukken. Maar ik kijk ook heel erg uit naar duidelijkheid. We hebben 4 kansen en als het niet lukt, kunnen we dat hoofdstuk afsluiten.
maandag 14 juni 2021 om 17:47
Hier gaan we definitief niet voor een derde. En sinds we die knoop hebben doorgehakt is het alsof mijn man weer uit z'n depressieve periode komt: het zat hem enorm dwars en dat belemmerde hem enorm. Dus het is de goede keuze om het bij 2 te houden . Ik hoop dat jullie allemaal vlot zwanger worden en blijven!
donderdag 17 juni 2021 om 12:49
Laura, wat leuk dat jullie ervoor gaan, spannend hoor! Ik duim!
Lilly, fijn dat jullie nu ook een plan hebben! Ik duim voor jullie dat het gaat lukken!
BO2punt0, bij jullie ook een knoop doorgehakt. Ik herken het wel dat het nog bezig zijn met de keuze ook energie kost en dat het dan fijn is als er duidelijkheid is. Hoe voelt het voor jou? Ben je er zelf ook ok mee nu?
Hier gaat het redelijk goed. Ik had wat tijd nodig om de miskraam een plekje te geven, daarna ook weer veel gepraat met mijn man. Ik schreef eerder dat ik niet nog een keer wilde proberen na de miskraam, maar uiteindelijlk zijn we er de afgelopen twee maanden wel weer voor gegaan. Wel afgesproken dat dit de laatste maand zou zijn, ik zit nu op het wachtbankje, dus dat is nog even spannend, maar ik ga er vanuit dat het bij ons dus nu toch ook bij twee blijft. Maar daar heb ik vrede mee. Ik merkte dat het bezig zijn voor nog een kindje me dus ook energie kost. En we hebben het nu dus een jaar een kans gegeven, waarbij ik ook 2x zwanger ben geweest (de eerste keer in december kreeg ik een paar dagen na de positieve test al een bloeding, de tweede keer dus 8 weken zwanger geweest). Dus voor mijn verhaal 'klopt' het zo. Ik ben inmiddels ook 40 en wil niet eindeloos doorproberen met alle risico's van dien. We hebben tenslotte nu al zo'n mooi gezin en alles loopt goed nu. Natuurlijk had ik graag gewild dat de zwangerschap wel goed was gegaan, maar het is zoals het is..
Lilly, fijn dat jullie nu ook een plan hebben! Ik duim voor jullie dat het gaat lukken!
BO2punt0, bij jullie ook een knoop doorgehakt. Ik herken het wel dat het nog bezig zijn met de keuze ook energie kost en dat het dan fijn is als er duidelijkheid is. Hoe voelt het voor jou? Ben je er zelf ook ok mee nu?
Hier gaat het redelijk goed. Ik had wat tijd nodig om de miskraam een plekje te geven, daarna ook weer veel gepraat met mijn man. Ik schreef eerder dat ik niet nog een keer wilde proberen na de miskraam, maar uiteindelijlk zijn we er de afgelopen twee maanden wel weer voor gegaan. Wel afgesproken dat dit de laatste maand zou zijn, ik zit nu op het wachtbankje, dus dat is nog even spannend, maar ik ga er vanuit dat het bij ons dus nu toch ook bij twee blijft. Maar daar heb ik vrede mee. Ik merkte dat het bezig zijn voor nog een kindje me dus ook energie kost. En we hebben het nu dus een jaar een kans gegeven, waarbij ik ook 2x zwanger ben geweest (de eerste keer in december kreeg ik een paar dagen na de positieve test al een bloeding, de tweede keer dus 8 weken zwanger geweest). Dus voor mijn verhaal 'klopt' het zo. Ik ben inmiddels ook 40 en wil niet eindeloos doorproberen met alle risico's van dien. We hebben tenslotte nu al zo'n mooi gezin en alles loopt goed nu. Natuurlijk had ik graag gewild dat de zwangerschap wel goed was gegaan, maar het is zoals het is..
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in