Kinderen
alle pijlers
Dilemma over kinderverjaardag
zondag 22 juni 2008 om 18:23
Deze week kreeg ik een uitnodiging in de bus voor de eerste verjaardag van het zoontje van een vriendin die ik eigenlijk meer een kennis zou noemen, maar waar zij zelf anders over denkt. Echt een officiële uitnodiging, met de vraag om af te melden als je niet komt, en een kado-tip (spaarpot).
Eerlijk gezegd krijg ik het er helemaal benauwd van. Ik heb geen zin in zo'n kinderverjaardag, wat bij haar een groots gebeuren gaat worden (pas op latere leeftijd moeder geworden en dolblij). Ik heb het manneke twee keer gezien in het afgelopen jaar, en haar zelf drie keer. Zo innig vind ik de vriendschap dus niet. Dat hoeft voor mij eerlijk gezegd ook niet, trouwens.
Maar wat te doen? Moet ik dan toch maar gaan om haar een plezier te doen, en er voor alle volgende jaren ook aan vast zitten? Terwijl ik niet die mate van betrokkenheid voel? En het trouwens op het moment ook helemaal niet zie zitten om in zo'n volle kamer bezoek dat ik allemaal niet ken, te zitten? Als het nu een hele goede vriendin was, zou ik er niet over piekeren. Maar nu weet ik echt niet hoe ik dit moet aanpakken. Zij zal zo teleurgesteld zijn als ik niet kom. Ze wil alles en iedereen bij elkaar hebben... gezellig. En ik voel niet datzelfde bij haar, bij hun. Poeh, wat moeilijk vind ik dit! Graag advies, ideeën....
Eerlijk gezegd krijg ik het er helemaal benauwd van. Ik heb geen zin in zo'n kinderverjaardag, wat bij haar een groots gebeuren gaat worden (pas op latere leeftijd moeder geworden en dolblij). Ik heb het manneke twee keer gezien in het afgelopen jaar, en haar zelf drie keer. Zo innig vind ik de vriendschap dus niet. Dat hoeft voor mij eerlijk gezegd ook niet, trouwens.
Maar wat te doen? Moet ik dan toch maar gaan om haar een plezier te doen, en er voor alle volgende jaren ook aan vast zitten? Terwijl ik niet die mate van betrokkenheid voel? En het trouwens op het moment ook helemaal niet zie zitten om in zo'n volle kamer bezoek dat ik allemaal niet ken, te zitten? Als het nu een hele goede vriendin was, zou ik er niet over piekeren. Maar nu weet ik echt niet hoe ik dit moet aanpakken. Zij zal zo teleurgesteld zijn als ik niet kom. Ze wil alles en iedereen bij elkaar hebben... gezellig. En ik voel niet datzelfde bij haar, bij hun. Poeh, wat moeilijk vind ik dit! Graag advies, ideeën....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 22 juni 2008 om 18:50
Elmervrouw, gewoon niet gaan, hoor. Lijkt me overduidelijk dat jij er gewoon geen zin in hebt. Nu ga je heel lang dubben over wat te doen, uit sociale druk zeg je straks ja en op de dag zelf denk je: fuk it ik ga toch niet en verzin je een kulsmoes. Gewoon netjes laten weten dat je niet komt. PUNT. De moeder van dit kindje vraagt of je even wilt laten weten hoe en wat, dus om moeilijke situaties uit de weg te gaan kun je inderdaad het beste een kaartje sturen om te melden dat je niet komt maar dat je deze mensen veel plezier wenst op die voor hun speciale dag. Dus, geen smoesje verzinnen, maar ook niet iemand tot op het bot beledigen, gewoon een beetje de reden ontwijken waarom je niet komt. En mocht ze je nou opbellen en vragen waarom je niet komt dan leg je gewoon uit wat je ook in je openingspost schrijft (grote happening, huis vol mensen enz, nu even niet aan jou besteed).
Ik heb zelf een tijd geleden besloten om in mijn sociale leven niet meer op iedere uitnodiging voor elk uitje in te gaan. Geeft enorm veel rust, kan ik je vertellen. Je hoeft echt niet altijd uit te leggen waarom je niet mee gaat, heb ik ontdekt. En, de ervaring leert dat als je 3 keer afmeldt ergens voor, en het houdt dan op dat het ook geen echte vriendschap is.
Ik heb zelf een tijd geleden besloten om in mijn sociale leven niet meer op iedere uitnodiging voor elk uitje in te gaan. Geeft enorm veel rust, kan ik je vertellen. Je hoeft echt niet altijd uit te leggen waarom je niet mee gaat, heb ik ontdekt. En, de ervaring leert dat als je 3 keer afmeldt ergens voor, en het houdt dan op dat het ook geen echte vriendschap is.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
zondag 22 juni 2008 om 18:51
Gewoon een kaart sturen lijkt me i.d.d. de beste oplossing. Juist al afbellen je zwakke punt is. Zet er desnoods iets op van 'sorry ik kan niet' of 'ik heb andere verplichtingen' - weet ik veel. Je hoeft niets uit te leggen. En mocht het gebeuren waar jij bang voor bent, dat zij belt om te vragen waarom je niet komt, kun je gerust zeggen dat dat privé is. Een groot woord wat een heleboel kan betekenen.
zondag 22 juni 2008 om 18:52
Gewoon zeggen dat je niet komt, kaartje sturen, klaar. Je hoeft toch geen reden op te geven waaróm je niet komt? Gewoon een kaartje, zeggen dat je er niet bij zult zijn en wens ze een fijn feestje toe. Geen toelichting, desnoods zeg je dat je 'andere plannen' hebt, dan lieg je niet, want die heb je ook, al is het maar omdat je op de bank wilt hangen.
Je kunt ook gewoon zeggen dat je er niet zoveel zin in hebt, omdat je kind in kwestie niet zo vaak gezien hebt en het dus niet zoveel meerwaarde heeft.
Simpel toch?
Je kunt ook gewoon zeggen dat je er niet zoveel zin in hebt, omdat je kind in kwestie niet zo vaak gezien hebt en het dus niet zoveel meerwaarde heeft.
Simpel toch?
zondag 22 juni 2008 om 18:56
Jawel hoor, je kunt nu gewoon een kaartje sturen naar de moeder. Gewoon een leuk lief kaartje, waarop je dus bedankt voor de invite en meldt dat je niet komt en ze veel plezier wenst op 12 juli met de lieve groeten van Elmervrouw. En op 11 juli doe je een kaart voor kindlief, eventueel met een bankbiljetje erin, op de bus. Van harte en een fijne dag gewenst en dat je maar een grote jongen mag worden (of was het een meisje) wederom met de lieve groeten van Elmervrouw.
Heel goed dat je hierover nadenkt, en het valt inderdaad niet mee. Maar het zijn hun verwachtingen, en daar voldoe jij nu even niet aan. Jammer dan. Voor hun dus. En des te beter voor jou als jij op 12 juli gewoon lekker doet waar jij zin in hebt in plaats van weg te kwijnen op een verjaarsfeestje waar jij je niet op je plek voelt.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
zondag 22 juni 2008 om 19:06
zondag 22 juni 2008 om 19:43
Helemaal met de rest eens. Nu een kaartje sturen met dank voor de uitnodiging, ik zal er niet zijn maar wens jullie een hele fijne dag. Reden hoef je niet te geven. En het kind wordt pas 1, dus die heeft toch geen benul van wanneer dat kaartje aankomt; nog een kaart met de verjaardag zou ik niet nodig vinden.
En een spaarpotje als kadotip vind ik gewoon onbeschoft. Ik zou zeker geen geld sturen, en zou daar ook niet in meegaan als ik wel zou gaan. Dat mensen dat normaal vinden..
En een spaarpotje als kadotip vind ik gewoon onbeschoft. Ik zou zeker geen geld sturen, en zou daar ook niet in meegaan als ik wel zou gaan. Dat mensen dat normaal vinden..
zondag 22 juni 2008 om 19:44
Mijn vriend zegt altijd 'ik heb een afspraak' als hij iets afzegt, en die afspraak kan ook met zichzelf zijn om te relaxen, te sporten, of om niet meer met die persoon af te spreken.. Mocht je haar bijvoorbeeld na je kaartje nog spreken (zien/ bellen) en de bekende stilte waarin niet gevraagd wordt waarom je niet kan maar wel verwacht dat je het uitlegt, kan je dat gewoon zeggen. Is niet liegen, wel antwoord geven, maar toch niks uitleggen. Ik kan in elk geval die stiltes nooit aan en ga dan van alles uitleggen, dus dit is een uitkomst.. 
zondag 22 juni 2008 om 20:05
Ik zou het ook zo doen; kaartje sturen met boodschap dat je niet kunt en voor zijn verjaardag nog een extra kaartje. En inderdaad; zeggen dat je een afspraak hebt als ze het je op de vrouw af vraagt.
Ik ken het probleem zelf ook met een vrouw die steeds haar kind met mijn kind wil laten spelen zodat zij zelf de handen vrij heeft (want het moet altijd hier). Nou, ik ben daar mee gestopt nadat het een paar keer was gebeurd. Ik zeg nu dat ik een afspraak heb. Ze mogen echt nog wel eens samen spelen maar niet elke week meerdere keren. Geen zin in. En dat is mijn goed recht vind ik. Dochter maalt er verder niet om, die heeft vriendinnetjes genoeg. Maar het voelt wel lullig ergens.
Ik ken het probleem zelf ook met een vrouw die steeds haar kind met mijn kind wil laten spelen zodat zij zelf de handen vrij heeft (want het moet altijd hier). Nou, ik ben daar mee gestopt nadat het een paar keer was gebeurd. Ik zeg nu dat ik een afspraak heb. Ze mogen echt nog wel eens samen spelen maar niet elke week meerdere keren. Geen zin in. En dat is mijn goed recht vind ik. Dochter maalt er verder niet om, die heeft vriendinnetjes genoeg. Maar het voelt wel lullig ergens.
zondag 22 juni 2008 om 21:30
Klein pakje sturen (bv met slab met mouwen of klein boekje van nijntje) briefje/kaartje erbij dat je niet kan (reden: totaal niet nodig, kom zeg, je hebt gewoon weleens plannen in t weekend! al is t maar de hele dag in het park hangen of weet ik veel)
Je schrijft erbij dat het pakje pas uitgepakt mag worden op de dag zelf, leuk voor op de kado-tafel....blabla
Ouders blij dat je aan ze en t kind hebt gedacht. Jij bent de ultiem attente kennis en it all end good!
Veel succes!
Je schrijft erbij dat het pakje pas uitgepakt mag worden op de dag zelf, leuk voor op de kado-tafel....blabla
Ouders blij dat je aan ze en t kind hebt gedacht. Jij bent de ultiem attente kennis en it all end good!
Veel succes!
zondag 22 juni 2008 om 22:40
Ik ga een nachtje slapen over al jullie reacties (meer blijft welkom), wil niets overhaast doen.
Een vraagje heb ik nog: vragen mensen dan nooit aan jullie waarom je niet komt, of iets niet doet?
Wat is eigenlijk een goede reden om iets niet te doen? (Even in het kader van mijn leermoment
)
Een vraagje heb ik nog: vragen mensen dan nooit aan jullie waarom je niet komt, of iets niet doet?
Wat is eigenlijk een goede reden om iets niet te doen? (Even in het kader van mijn leermoment
)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 22 juni 2008 om 22:54
nee eigenlijk niet, ik moet je ook eerlijk zeggen dat ik niet van dit soort vriendschappen heb elmervrouw, op de een of andere manier ben ik heel goed in die acuut te verbreken als ik er geen zin meer in heb. Ik steek alleen energie in mensen die me boeien, is echt een afspraak met mezelf. Elke dag heeft maar 24 uur, tijd is schaars en die besteed ik aan mensen die ik graag zie of om me heen heb (familie van vriend is een uitzondering, die zie ik graag, maar ik heb een hekel aan hun manier van verjaardag vieren maar daar doe ik dan voor vriend wel aan mee). Een goede reden om iets niet te doen is als je er tegen op ziet en die persoon ook eigenlijk niet de moeite waard vindt om energie in te steken. Ik doe echt wel dingen voor vrienden die ik zelf niet zo leuk vind, maar de wetenschap dat het voor die vriendin wel leuk is, is dan al weer leuk genoeg voor mij.
zondag 22 juni 2008 om 23:00
Het belangrijkste voor mij is dat ik heel duidelijk in mijn hoofd heb dat 'de afspraak' die ik heb belangrijker is dan wat ik nu afzeg (ook al heb ik dus geen afspraak, maar het gaat even om het voorstellingsvermogen). Als ze dan vragen waarom ik niet kom zeg ik gewoon op een toon alsof ik het ook heel jammer/ lastig vind: tja, ik kan niet, ik heb een andere afspraak. En dan gelijk doorgaan over wat anders, bijv: "maar we spreken gauw weer wat af", of "wat gaat zo'n jaar snel he" ofzo, maar gewoon niet stil blijven staan bij het moment. Niemand die dan nog durft te vragen 'wat voor afspraak dan', en anders nog: tja, iets belangrijks, of 'iets waar ik niet onderuit kan' ofzo. Zij heeft er geen reet mee te maken waarom jij niet kan! En dat geldt voor (bijna) iedereen, zeker voor kennissen.
(ik zit je wel advies te geven, maar ik vind dit dus ook altijd moeilijk, maar het werkt bij mij wel zo. Vaak doe ik ook nog even alsof ik in mijn agenda kijk en even peins, zodat ik die 'ik kan het ook niet helpen, maar het is belangrijk' toon even kan opdiepen. Zodra het een of twee keer bij iemand gelukt is zonder je uit te putten in uitleg en excuses hoef je alleen nog maar 'nee die dag lukt niet' ofzo te zeggen en dan accepteren ze dat gelijk, heb ik gemerkt.)
Succes!
(ik zit je wel advies te geven, maar ik vind dit dus ook altijd moeilijk, maar het werkt bij mij wel zo. Vaak doe ik ook nog even alsof ik in mijn agenda kijk en even peins, zodat ik die 'ik kan het ook niet helpen, maar het is belangrijk' toon even kan opdiepen. Zodra het een of twee keer bij iemand gelukt is zonder je uit te putten in uitleg en excuses hoef je alleen nog maar 'nee die dag lukt niet' ofzo te zeggen en dan accepteren ze dat gelijk, heb ik gemerkt.)
Succes!
zondag 22 juni 2008 om 23:17
Een goede reden om iets niet te doen:
Jij hebt hier geen zin in. Niet alleen omdat het hier om een kennis gaat maar ook omdat je geen zin hebt om daar een middag te zitten terwijl er allemaal vrouwen met kroost binnenkomen, al puffend en steunend over hoe zwaar ze het wel niet hebben: kinderen én een baan én een huishouden én een relatie. Poeh, poeh, nou, nou.
Waarschijnlijk ken je het overgrote deel (want kennis) niet en de kans is daardoor levensgroot dat er zo'n kwebbelkont naast je komt zitten en vraagt 'welke' van jou zijn.
En daar heb je geen zin in.
Leg dit gewoon uit aan die kennis van je. Ik neem aan dat zij weet van jouw situatie? Dit is weer zo'n gevalletje ruimte innemen. Als je haar duidelijk maakt wat voor wespennest zo'n kinderverjaardag voor jou is, moet ze wel accepteren dat jij niet komt.
Vertel haar niet dat kennis vs vriendin-verhaal. Zo eerlijk hoef je echt niet te zijn en is veel te beladen. Ze hoeft dus ook echt niet te weten dat als het om een goede vriendin van je zou gaan, je wel gekomen zou zijn.
Jij hebt hier geen zin in. Niet alleen omdat het hier om een kennis gaat maar ook omdat je geen zin hebt om daar een middag te zitten terwijl er allemaal vrouwen met kroost binnenkomen, al puffend en steunend over hoe zwaar ze het wel niet hebben: kinderen én een baan én een huishouden én een relatie. Poeh, poeh, nou, nou.
Waarschijnlijk ken je het overgrote deel (want kennis) niet en de kans is daardoor levensgroot dat er zo'n kwebbelkont naast je komt zitten en vraagt 'welke' van jou zijn.
En daar heb je geen zin in.
Leg dit gewoon uit aan die kennis van je. Ik neem aan dat zij weet van jouw situatie? Dit is weer zo'n gevalletje ruimte innemen. Als je haar duidelijk maakt wat voor wespennest zo'n kinderverjaardag voor jou is, moet ze wel accepteren dat jij niet komt.
Vertel haar niet dat kennis vs vriendin-verhaal. Zo eerlijk hoef je echt niet te zijn en is veel te beladen. Ze hoeft dus ook echt niet te weten dat als het om een goede vriendin van je zou gaan, je wel gekomen zou zijn.
maandag 23 juni 2008 om 11:05
Ja! Die kom ik de laatste tijd constant tegen, of ze vallen me nu pas op omdat ik er zo bewust mee bezig ben. Zal dat laatste wel zijn.
Ik ga een kaart sturen met zo ongeveer een tekst als 'Mijn hartelijke dank voor jullie uitnodiging, maar ik zal er niet bij zijn op de 12e. Ik wens jullie alvast een heel fijn feestje toe op deze bijzondere dag, en dat E. maar een grote jongen mag worden!'
Zoiets denk ik..
Weet nog niet of ik dan voor zijn verjaardag nog een speciaal kaartje voor hem ga sturen. Wat ik zeker niet ga doen, is er dan geld indoen, of een slabbetje of zoiets.
(Komen jullie, moeders, zulk soort uitnodigingen trouwens ook weleens tegen? Of vragen jullie zelf geld voor een verjaardag van je kindje? Daar kan ik me wel iets bij voorstellen als het basisschoolkinderen zijn of ouder, maar bij een éénjarige..)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 23 juni 2008 om 11:08
Nee, nog nooit gezien, wel gehoord dat dat steeds populaireder wordt, en ik ga er niet aan mee doen
Ik zou idd als je toch iets wil sturen een stoere romper oid meesturen. ( maat 80 zal wel goed zijn ongeveer ? ) ( geen idee eigenlijk mijn kind is erg klein die zat met 1 jaar nog in 68, vandaar dat ik 80 schat
)
Ik zou idd als je toch iets wil sturen een stoere romper oid meesturen. ( maat 80 zal wel goed zijn ongeveer ? ) ( geen idee eigenlijk mijn kind is erg klein die zat met 1 jaar nog in 68, vandaar dat ik 80 schat
)
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 23 juni 2008 om 11:33
In mijn omgeving worden kinderverjaardagen eigenlijk alleen gevierd in vrij kleine kring, met alleen familie en de meeste close vrienden/vriendinnen. En er wordt niet verwacht dat je er speciaal vrij voor neemt, wat ik dus ook niet doe en wat ik ook van niemand verwacht. En geld als kadotip vind ik echt belachelijk, voor zo'n hummel.
..
maandag 23 juni 2008 om 12:19
Uitnodigingen voor een 1-jarige vind ik al raar, helemaal naar volwassenen toe. Kadotip geld vind ik ook heel raar. Kan me er nog wel iets bij voorstellen als ik van ouders hoor dat ze graag iets groots willen kopen als een fiets ofzo en dus graag daarvoor een bijdrage willen, dan vind ik dat niet vervelend of raar. Ik kan me er iets bij voorstellen dat ouders dat liever hebben dan de 40e knuffel die op de grote hoop beland.
Maar zonder uitleg 'kadotip geld' vind ik raar.
En ik denk dat je tekst gewoon goed is, zoals je hem hier neerzette.
Zelf geef ik eigenlijk nooit uitleg, of desnoods zeg ik gewoon dat ik gewoon niets wil doen omdat het al zo druk is. Nooit commentaar op gehad. Als je gewoon duidelijk genoeg bent vragen mensen meestal niet door.
Maar zonder uitleg 'kadotip geld' vind ik raar.
En ik denk dat je tekst gewoon goed is, zoals je hem hier neerzette.
Zelf geef ik eigenlijk nooit uitleg, of desnoods zeg ik gewoon dat ik gewoon niets wil doen omdat het al zo druk is. Nooit commentaar op gehad. Als je gewoon duidelijk genoeg bent vragen mensen meestal niet door.
