dochter (3) wil alleen maar mama

26-12-2007 21:31 9 berichten
Alle reacties Link kopieren
Onze dochter van 3 zit weer in een nieuwe fase (hoop ik). Bij alles wat er moet gebeuren wil ze dat mama het doet. Papa mag eigenlijk helemaal niets doen. Aankleden, schoenen aantrekken, optillen, buggy duwen etc etc. Alles moet ik doen. Zelf als papa gaat werken, wil ze hem af en toe geen kus geven. Alleen maar mama. Wie herkent dit? Is dit gewoon een fase? Hoe zijn jullie ermee omgegaan? Moet ik boos worden, haar ervoor straffen of gewoon niets doen en niet reageren. Nu geef ik haar altijd haar zin omdat ik denk, waar maak ik me eigenlijk druk om, ik doe dit of dat wel even. Maar is dit wel de goede manier?? Als ik het mijn vriend namelijk laat doen wordt ze hysterisch. Ik weet het eigenlijk niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet wel zeker dat dit een fase is .. zoals kinderen een tijd lang de NEE fase hebben hebben ze ook deze fase :



Ik denk dat je moet volhouden dat papa dit gewoon doet. En dat ze gewoon geen keuze heeft daarin.

Of papa of gewoon niet , dan maar zonder schoenen in de buggy, krijgt t vanzelf wel koude voeten en mag papa ze alsnog aan doen en zo niet jammer dan , dan maar koude voeten.



De moeder van mijn oppaskindjes paste gewoon deze techniek toe en uiteindelijk werkt het.

Als je alles blijft doen voor der , dan denkt ze straks dat alles wel mag van mama..
Alle reacties Link kopieren
Het is inderdaad gewoon een fase, niet teveel aandacht aan schenken. Mijn zoontje is ook 3 en heeft die fases met vlagen. Als hij driftig begint te krijsen dat papa iets moet doen is meestal mijn laconieke antwoord dat hij dan nu even pech heeft en dat mama het nu doet. Helpt niks tegen het krijsen hoor, maar geeft voor hem wel aan dat hij door krijsen niet zijn zin krijgt.



Hij krijgt alleen zijn 'zin' als hij 's nachts angstig wakker wordt uit een droom en dan papa wil, dan ga ik niet koste wat kost hem troosten, dan wordt papa gehaald.
Alle reacties Link kopieren
Vleermuis28 schreef op 26 december 2007 @ 21:36:

Ik weet wel zeker dat dit een fase is .. zoals kinderen een tijd lang de NEE fase hebben hebben ze ook deze fase :



Ik denk dat je moet volhouden dat papa dit gewoon doet. En dat ze gewoon geen keuze heeft daarin.

Of papa of gewoon niet , dan maar zonder schoenen in de buggy, krijgt t vanzelf wel koude voeten en mag papa ze alsnog aan doen en zo niet jammer dan , dan maar koude voeten.




Sorry, tot dit stuk was ik het hartstikke met je eens maar dit gaat echt nergens over. Zonder schoenen in de buggy? Straffen en haar het dus opdwingen dat ze papa moet laten doen? Hoe graag wil je het verergeren tot het een probleem word?

Jullie moeten er juist geen aandacht aan schenken, als ze wil dat jij het doet, doe jij het gewoon. Maar papa moet net even doen alsof het hem niet interesseert, zonder kusje weglopen bijvoorbeeld, juist niet haar schoenen willen knopen enz. Ik durf te wedden dat ze het heel snel zat is. Ze vindt de reactie die ze van papa en jou krijgt op het moment dat ze papa "weigert" geweldig, dat is macht, dat is leuk, ze beseft dat ze de mensen en de wereld om haar heen kan beinvloeden. Op het moment dat papa gewoon wegloopt is voor haar de lol eraf, dan is er geen reactie meer. Dus zal ze gauw weer papa willen. Voor de rest is het gewoon een fase, ene dag ben jij in, volgende dag hij weer, heel gezond en je moet je er vooral niks van aantrekken het heeft namelijk niks met jou te maken!





.
Alle reacties Link kopieren
mmmm.. de moed zakt me een beetje in de schoenen...

Mijn dochter van net 2 vertoont al zolang ik me kan herinneren dit gedrag en ik hoop steeds dat het minder zal worden.... Iedereen zegt tegen me dat het een fase is bla bla bla maar ondertussen wordt het allen maar erger. We hebben alles geprobeerd; toegeven dus niet te veel strijd om voeren, wel 'dwingen' om dingen met papa te doen, maar het maakt niets uit... en dat gekrijs... ik kan er gewoon zo slecht tegen en geef dan maar weer toe...

Ik ben nu zwanger van de tweede (pas 3 mnd) en maak me nu al 'zorgen' hoe dat starks dan moet als de baby er is en ik mezelf niet in tweeen kan splitsen...
Herkenbaar, alleen duurt die fase hier al 3 jaar en dan heb ik ook nog een zoontje van 2, die nogal mama-minded is. We proberen er geen aandacht aan te besteden en laten mijn vriend gewoon bepaalde vaste dingen doen (hij doet nu de kinderen al een half jaar in bad en negeert de hysterische buien). Soms word ik er weleens een beetje moe van, dat er bij alles om mama geroepen wordt en dat papa niets mag, maar ik ga er nog steeds vanuit dat het ooit wel minder zal worden. Mijn vriend vestigt nu maar alle hoop op baby nummer 3 die binnenkort geboren wordt ;-).
Alle reacties Link kopieren
@Anky, Fee27, hebben jullie het al eens geprobeerd dat papa helemaal geen aandacht aan de kinderen schenkt? Ben benieuwd, anders gooi ik het ff in de groep ;-) Studeer pedagogiek dus ben wel benieuwd wat mijn docenten/medestudenten hier van zeggen haha
Wel geprobeerd Ambrosia, maar resultaat was dat vriend gewoon stelselmatig genegeerd werd. Maar als je het in de groep wilt gooien: heel graag! Ben altijd benieuwd naar een oordeel van de deskundigen.

Overigens boeken we wel vooruitgang hoor (dat verlies ik nog weleens uit het oog). Toen ik na de geboorte van jongste na een jaar gelukkig weer werk had en weer ging werken heeft dochter een paar weken lang elke morgen dat ik ging werken een uur lang huilend voor de deur gestaan. Ze hield dit verbazingwekkend lang vol, maar tegenwoordig mag ik gewoon werken :) .
Alle reacties Link kopieren
@Anky, ik ga het zeker in de groep gooien, vooral omdat we het er toevallig laatst over hebben gehad. Het enige punt is dat ik natuurlijk niet kan zien hoe jullie je gedragen tegenover elkaar, jullie houding, wat er gezegd wordt enz. Dus dan is het wel lastig om tips te geven maar ik ga t zeker even aan mijn medestudenten/docente voorleggen. Dat wordt dan wel na de kerstvakantie dus na volgende week.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven