Kinderen
alle pijlers
Dochter denkt dat ze transgender is
woensdag 10 maart 2021 om 12:15
Hallo allemaal,
Mijn dochter van net 12 (groep 8) is nogal aan het puberen. Ze is lichamelijk al vrij volwassen en ook voor de rest al wat verder dan de gemiddelde 12-jarige bij haar op school. Ook heeft ze het altijd al wat moeilijker met zichzelf gehad dan bijvoorbeeld mijn oudste dochter of ikzelf op die leeftijd.
Het laatste jaar is ze nogal bezig met lhtb en dat soort dingen. Op een gegeven moment dacht ze dat ze lesbisch was, toen weer bi, maar meestal is ze verliefd op jongens. Ik denk dan echt: meisje, waarom ben je daar nu al zo erg mee bezig. Het maakt toch helemaal niet uit en je komt er vanzelf wel achter. Dit zeg ik niet op die manier tegen haar overigens. Het is volgens mij voor een groot deel aangewakkerd door TikTok en aanverwante social media. Maar daar zitten haar klasgenoten/vriendinnen ook op en die zijn daar niet mee bezig.
Maar goed. Vandaag kwam ze opeens naar me toe en vertelde huilend dat ze er al maanden over nadenkt en dat ze denkt dat ze transgender is. Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee hoe ik daarmee om moet gaan. Niet omdat ik niet achter haar sta als het zo zou zijn, maar omdat er geen enkele aanwijzing voor is of is geweest. Ze is altijd heel meisjesachtig geweest, als peuter zelfs extreem (alleen rokjes en jurkjes aan willen, bij een broek ging ze door het lint), altijd met meisjesspeelgoed spelen, make-up, nagellak, prinsessenjurken, 100 keer omkleden per dag en het liefst in rokjes, niet met jongens omgaan maar juist alleen maar vriendinnen hebben. Qua sport dansen en turnen. Jongensdingen heeft ze nooit iets van moeten hebben en ze het is/was ook zo’n typisch “jongens zijn stom”-meisje.Ook heeft ze totaal geen moeite met haar borsten en andere ontwikkelingen van haar lichaam en vindt ze ze juist mooi. Kortom: ik geloof gewoon echt niet dat het zo is, maar wil haar natuurlijk wel serieus nemen over haar gevoel. Ze zat er echt mee. Ik begrijp dat het gewoon een lastige leeftijd is, ze heeft het op school niet altijd makkelijk met veel gedoe in de klas en nu met corona en geen kinderen hier in de buurt heeft de vervelling toegeslagen (en ze vindt niks leuk wat ik aanbied te gaan doen). Ze heeft dus ook gewoon teveel tijd om te piekeren.
Hoe ga ik hiermee om? Ik heb haar gezegd dat ik altijd achter haar zal staan, maar heb haar wel gezegd dat ik niet zo goed weet hoe te reageren omdat alles de andere kant op wijst, het dus een complete verrassing is. En omdat het dus een complete verrassing was, weet ik dus niet of ik wel goed heb gereageerd. Ze voelt zich denk ik niet helemaal serieus genomen. Aan de andere kant wil ik er ook niet teveel in meegaan, omdat ze wel vaker van dit soort fases heeft.
Wat zouden jullie doen? Wat tegen haar te zeggen? Haar met iemand laten praten (wat ze niet wil, dat heb ik wel eens voorgesteld bij andere dingen die speelden) of juist zelf iemand zoeken die me kan vertellen wat het juiste is (ook omdat ze wel vaker niet helemaal goed in haar vel zit)? Of het gewoon maar even zo laten in de hoop dat het overwaait?
Alvast bedankt voor de reacties!
Mijn dochter van net 12 (groep 8) is nogal aan het puberen. Ze is lichamelijk al vrij volwassen en ook voor de rest al wat verder dan de gemiddelde 12-jarige bij haar op school. Ook heeft ze het altijd al wat moeilijker met zichzelf gehad dan bijvoorbeeld mijn oudste dochter of ikzelf op die leeftijd.
Het laatste jaar is ze nogal bezig met lhtb en dat soort dingen. Op een gegeven moment dacht ze dat ze lesbisch was, toen weer bi, maar meestal is ze verliefd op jongens. Ik denk dan echt: meisje, waarom ben je daar nu al zo erg mee bezig. Het maakt toch helemaal niet uit en je komt er vanzelf wel achter. Dit zeg ik niet op die manier tegen haar overigens. Het is volgens mij voor een groot deel aangewakkerd door TikTok en aanverwante social media. Maar daar zitten haar klasgenoten/vriendinnen ook op en die zijn daar niet mee bezig.
Maar goed. Vandaag kwam ze opeens naar me toe en vertelde huilend dat ze er al maanden over nadenkt en dat ze denkt dat ze transgender is. Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee hoe ik daarmee om moet gaan. Niet omdat ik niet achter haar sta als het zo zou zijn, maar omdat er geen enkele aanwijzing voor is of is geweest. Ze is altijd heel meisjesachtig geweest, als peuter zelfs extreem (alleen rokjes en jurkjes aan willen, bij een broek ging ze door het lint), altijd met meisjesspeelgoed spelen, make-up, nagellak, prinsessenjurken, 100 keer omkleden per dag en het liefst in rokjes, niet met jongens omgaan maar juist alleen maar vriendinnen hebben. Qua sport dansen en turnen. Jongensdingen heeft ze nooit iets van moeten hebben en ze het is/was ook zo’n typisch “jongens zijn stom”-meisje.Ook heeft ze totaal geen moeite met haar borsten en andere ontwikkelingen van haar lichaam en vindt ze ze juist mooi. Kortom: ik geloof gewoon echt niet dat het zo is, maar wil haar natuurlijk wel serieus nemen over haar gevoel. Ze zat er echt mee. Ik begrijp dat het gewoon een lastige leeftijd is, ze heeft het op school niet altijd makkelijk met veel gedoe in de klas en nu met corona en geen kinderen hier in de buurt heeft de vervelling toegeslagen (en ze vindt niks leuk wat ik aanbied te gaan doen). Ze heeft dus ook gewoon teveel tijd om te piekeren.
Hoe ga ik hiermee om? Ik heb haar gezegd dat ik altijd achter haar zal staan, maar heb haar wel gezegd dat ik niet zo goed weet hoe te reageren omdat alles de andere kant op wijst, het dus een complete verrassing is. En omdat het dus een complete verrassing was, weet ik dus niet of ik wel goed heb gereageerd. Ze voelt zich denk ik niet helemaal serieus genomen. Aan de andere kant wil ik er ook niet teveel in meegaan, omdat ze wel vaker van dit soort fases heeft.
Wat zouden jullie doen? Wat tegen haar te zeggen? Haar met iemand laten praten (wat ze niet wil, dat heb ik wel eens voorgesteld bij andere dingen die speelden) of juist zelf iemand zoeken die me kan vertellen wat het juiste is (ook omdat ze wel vaker niet helemaal goed in haar vel zit)? Of het gewoon maar even zo laten in de hoop dat het overwaait?
Alvast bedankt voor de reacties!
woensdag 10 maart 2021 om 12:51
woensdag 10 maart 2021 om 12:52
Ik zou met haar naar een psycholoog gaan. Of ze nu transgender is of niet, het klinkt sowieso alsof ze behoorlijk worstelt met haar identiteit. Logisch in de puberteit, maar ze lijkt wel heel erg te worstelen en zich niet comfortabel te voelen binnen zichzelf. Een psycholoog of orthopedagoog kan daar goed in ondersteunen. Haar, en jou trouwens ook. Veel sterkte met de situatie.
woensdag 10 maart 2021 om 12:53
Ook al is het een fase, dan nog is die echt. Dus neem haar serieus, en vraag wat ZIJ wil. Want zij als mens is het enige wat telt.
Of ze nu transgender is of denkt te zijn, of bi, lesbisch, hetero, of wat dan ook, zorg dat ze weet dat je onvoorwaardelijk van haar houdt, haar serieus neemt, en voor haar klaarstaat als ze wil praten, of geregeld wil hebben dat ze met iemand anders kan praten.
Ik denk dat dit een heel lastige tijd is om puber te zijn. Je normale leven (wat al verwarrend genoeg is op die leeftijd) ligt grotendeels op z'n gat, en het digitale leven is 1 grote schijnwereld.
Jezelf informeren door contact te zoeken met een specialist, is denk ik sowieso een goed idee. En hou haar aangesloten.
Of ze nu transgender is of denkt te zijn, of bi, lesbisch, hetero, of wat dan ook, zorg dat ze weet dat je onvoorwaardelijk van haar houdt, haar serieus neemt, en voor haar klaarstaat als ze wil praten, of geregeld wil hebben dat ze met iemand anders kan praten.
Ik denk dat dit een heel lastige tijd is om puber te zijn. Je normale leven (wat al verwarrend genoeg is op die leeftijd) ligt grotendeels op z'n gat, en het digitale leven is 1 grote schijnwereld.
Jezelf informeren door contact te zoeken met een specialist, is denk ik sowieso een goed idee. En hou haar aangesloten.
woensdag 10 maart 2021 om 12:56
Ik weet niet of ik dat hier mag plaatsen maar ik kwam gisteren een website tegen speciaal voor jongere kinderen: genderpraatjes.nl
Volgens mij ook van Tranvisie
Misschien heeft ze daar wat aan?
Die hype herken ik ook, zeker bij mijn dochter (bijna 13) en haar peers. Mijn dochter valt vooralsnog op meiden, maar dat is al jaren, dus denk dat het geen fase is, maar misschien ook wel. Ik vind het allemaal prima en dat weet ze ook en we praten er regelmatig over, waarbij de nadruk ligt: alles kan en het ligt open, het is niet nodig om beslissingen te nemen. Als je dochter echt transgender is dan ligt het anders natuurlijk, dan is er wellicht een andere weg te gaan.
Volgens mij ook van Tranvisie
Misschien heeft ze daar wat aan?
Die hype herken ik ook, zeker bij mijn dochter (bijna 13) en haar peers. Mijn dochter valt vooralsnog op meiden, maar dat is al jaren, dus denk dat het geen fase is, maar misschien ook wel. Ik vind het allemaal prima en dat weet ze ook en we praten er regelmatig over, waarbij de nadruk ligt: alles kan en het ligt open, het is niet nodig om beslissingen te nemen. Als je dochter echt transgender is dan ligt het anders natuurlijk, dan is er wellicht een andere weg te gaan.
woensdag 10 maart 2021 om 13:00
Misschien gewoon het gesprek aangaan, wat hen/zhij voelt, wat de reden is dat hen/zhij denkt transgender te zijn? En tijdig hulp zoeken van zo'n genderteam. Misschien is het een fase, misschien ook niet - en in dat laatste geval zou het nogal sneu zijn als hen/zhij vol de puberteit ingaat terwijl dat voorkomen had kunnen worden.
gamayun wijzigde dit bericht op 11-03-2021 14:06
2.33% gewijzigd
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
woensdag 10 maart 2021 om 13:07
Ik haak anders al af bij de eerste zin: It is commonly acknowledged that while biological sex is genetically determined, gender is a social construct.Gamechanger schreef: ↑10-03-2021 12:46‘ Why do so many teenage girls want to change gender?’ Wellicht interessant artikel om door te nemen, TO.
https://www.prospectmagazine.co.uk/maga ... le-to-male
Het is zeker niet algemeen aanvaard.
woensdag 10 maart 2021 om 13:09
Wow, herkenning hier. Niet bij mijn kinderen want die heb ik niet maar bij een bevriend stel en hun dochter. Dochterlief is 11 en is sinds een jaartje extreem bezig met lesbisch zijn, hetero zijn, transgender zijn etc. Doodnormale meid in mijn ogen, die altijd verliefd is op jongens. Echter, zeiden het bevriende stel, denken zij ook dat door Social media en dan vooral tiktok en YouTube dit aangewakkerd wordt. Alle coming of age series op Netflix hebben tegenwoordig een homo of transgender. Het leeft. En kinderen die uitvinden wie zij zijn, vragen zich nu ook dit hardop af.
Hoe zij ermee omgaan? Net als jij, steunend en vooral zeggen dat het belangrijk is dat je je goed voelt bij jezelf, ongeacht sekse of seksuele voorkeur. Ze waren eerst beetje bang dat als ze zo steunend zijn dat ze juist een soort van aanmoedigen, maar daar hadden ze goed over nagedacht dat dat niet zo is. Je verandert geaardheid niet door aanmoedigen. Dus moraal van het verhaal: steun vooral de ontdekkingsreis en stel je open en nieuwsgierig op. Stel vragen zoals: Waarom denk je dat je transgender bent? Wat weet je ervan? Hoe lang voel je je al zo? En blijf benadrukken dat er geen goed of fout is.
Geef aan dat er opties zijn, maar gezien de ingrijpende beslissingen die dit met zich mee brengt, dat het nu nog te vroeg is om daar stappen in te zetten.
Hoe zij ermee omgaan? Net als jij, steunend en vooral zeggen dat het belangrijk is dat je je goed voelt bij jezelf, ongeacht sekse of seksuele voorkeur. Ze waren eerst beetje bang dat als ze zo steunend zijn dat ze juist een soort van aanmoedigen, maar daar hadden ze goed over nagedacht dat dat niet zo is. Je verandert geaardheid niet door aanmoedigen. Dus moraal van het verhaal: steun vooral de ontdekkingsreis en stel je open en nieuwsgierig op. Stel vragen zoals: Waarom denk je dat je transgender bent? Wat weet je ervan? Hoe lang voel je je al zo? En blijf benadrukken dat er geen goed of fout is.
Geef aan dat er opties zijn, maar gezien de ingrijpende beslissingen die dit met zich mee brengt, dat het nu nog te vroeg is om daar stappen in te zetten.
zonnedauwregenboog wijzigde dit bericht op 10-03-2021 13:12
6.13% gewijzigd
- Fight for your right to party -
woensdag 10 maart 2021 om 13:11
Dan zou ik er zeker op terug komen en het niet laten overwaaien. Het gevoel om serieus genomen te worden is belangrijk. Ook als het een fase is. Iets in deze trant is denk ik wel prima:
JonathanStrange schreef: ↑10-03-2021 12:35leg haar uit dat ze alles met je mag bespreken, en dat je je best gaat doen om het te begrijpen en haar te helpen, maar dat ze soms ook moet begrijpen dat je niet alles meteen begrijpt en weet en soms ook nieuwe dingen moet leren. Dat jullie het samen gaan doen.
woensdag 10 maart 2021 om 13:12
dochter heeft helemaal niet aangegeven dat zij graag met 'hen' aangesproken wil worden, dus ik denk dat je hier de plank een beetje mis slaat.Gamayun schreef: ↑10-03-2021 13:00Misschien gewoon het gesprek aangaan, wat hen voelt, wat de reden is dat hen denkt transgender te zijn? En tijdig hulp zoeken van zo'n genderteam. Misschien is het een fase, misschien ook niet - en in dat laatste geval zou het nogal sneu zijn als hen vol de puberteit ingaat terwijl dat voorkomen had kunnen worden.
TO, vraag inderdaad eens aan je dochter wat zij graag zou willen nu. wil ze het even laten bezinken, wil ze eens in gesprek met de huisarts etc.
daarnaast kan je zelf hulp zoeken om haar goed te kunnen begeleiden. en dan bedoel ik niet specifiek in haar als transgender, maar gewoon haar als persoon. het klinkt alsof ze in de knoop zit met zichzelf en wel wat ondersteuning kan gebruiken.
woensdag 10 maart 2021 om 13:18
Dit klinkt als: de hoeveelheid beroepen die er nu zijn is verwarrend voor jongeren en doet ze geen gunsten, we gaan weer terug naar boer of fabrieksarbeider.RoamingZombie schreef: ↑10-03-2021 12:27Sorry, maar die hokjes bestaan gewoon en zijn nodig ook om de wereld begrijpelijk te maken. Iedereen, zonder uitzondering, denkt in hokjes. Sommige meer hokjes dan anderen maar hokjes zijn het nog steeds.
Pubertijd is verwarrend en die transgender discussie vertroebelt het water alleen maar, is zwaar overtrokken op sommige vlakken, en doet de jongeren geen gunsten.
het is maar goed dat er meer bewustwording is.
Ik zie daar geen probleem in, dat is de wereld waarin we nu leven en die we steeds inclusiever willen maken.
Wat iedere persoon die worstelt met de identiteit zegt is dat het zo'n opluchting was toen ze hun 'aard' herkenden. Het feit dat dit kind bang is om transgender te zijn zegt heel veel.
Namelijk dat ze 'iets' moet zijn dat niet bij haar past en haar vorm nog niet heeft gevonden. En dat is logisch, want ze is nog jong.
Ik zou alles ter kennisgeving aannemen in dit geval en indien gewenst wat andere kleding kopen.
woensdag 10 maart 2021 om 13:21
Dit heb ik ook gezien bij een kind in mijn omgeving. Ik dacht toen ook (net als jij): "Het maakt toch niet uit, het is sowieso goed." Maar zo'n kind wil het blijkbaar voor zichzelf duidelijk hebben. Ik denk dat sommige kinderen/pubers/mensen het zelf fijn vinden om te weten in welk "hokje" ze horen.Watain schreef: ↑10-03-2021 12:15Het laatste jaar is ze nogal bezig met lhtb en dat soort dingen. Op een gegeven moment dacht ze dat ze lesbisch was, toen weer bi, maar meestal is ze verliefd op jongens. Ik denk dan echt: meisje, waarom ben je daar nu al zo erg mee bezig. Het maakt toch helemaal niet uit en je komt er vanzelf wel achter.
woensdag 10 maart 2021 om 13:24
Lesbisch, hetero, transgender etc. is allemaal doodnormaal.ZonnedauwRegenboog schreef: ↑10-03-2021 13:09Wow, herkenning hier. Niet bij mijn kinderen want die heb ik niet maar bij een bevriend stel en hun dochter. Dochterlief is 11 en is sinds een jaartje extreem bezig met lesbisch zijn, hetero zijn, transgender zijn etc. Doodnormale meid in mijn ogen, die altijd verliefd is op jongens.
woensdag 10 maart 2021 om 13:30
Dit. Sommige meiden denken wat verder en zien dat er voor mannen een ander speelveld is dan voor vrouwen.Gamechanger schreef: ↑10-03-2021 12:46‘ Why do so many teenage girls want to change gender?’ Wellicht interessant artikel om door te nemen, TO.
https://www.prospectmagazine.co.uk/maga ... le-to-male
Dus ze willen de rol van man, de willen niet in wat zij als 'vrouwelijk' zien opgroeien.
Of zien zichzelf niet als kwetsbaar, wat de maatschappij toch wel graag ziet en benadrukt bij jonge meisjes
(denk aan het liedje just a girl van no doubt'
Can't do the little things
I hold so dear
Cause it's all those little things that I fear
I'm just a girl living in captivity
.....
Cause they won't let me drive late at night)
Lee's maar eens de Twitter draadjes 'wat zou je doen als er een paar dagen geen mannen op de wereld zijn' oid.
Er wordt alleen maar gesproken over vrijheid, 's nachts veilig buiten kunnen lopen, etc.
Jonge meisjes voelen dat heel goed aan.
woensdag 10 maart 2021 om 13:50
woensdag 10 maart 2021 om 13:58
Poe het lijkt me lastig om tiener te zijn in deze tijd. Toen ik rond die leeftijd was, twijfelde ik ook aan mijn geaardheid. Dat kwam bij mij omdat ik ineens besefte dat er meerdere keuzes zijn. En dan was ik nog wel opgegroeid met ouders met een bevriend homoseksueel stel. Nadenken over dit soort dingen en je eigen identiteit uitvinden horen wel bij de leeftijd. Ik kan me voorstellen dat social media en tiktok best een invloed daarop kan hebben, jongeren spiegelen zich daar toch aan. Het lijkt me een moeilijke situatie, je wil dat soort gevoelens niet bagatelliseren, maar ook niet een groot ding maken van iets dat hoort bij de pubertijd.
woensdag 10 maart 2021 om 14:04
Je dochter worstelt met wie ze is, en dat is op zich niet vreemd op deze leeftijd. Juist als ze het niet als vanzelfsprekend ervaart dat ze cis en hetero is, kan de zoektocht moeilijk zijn.
Als volwassene kun je dan denken dat alles oke is en het vanzelf wel goed komt, maar die onrust van niet weten wie je precies bent en de twijfel over waar je bijhoort en of je wel normaal bent, zijn op haar leeftijd gewoon grote vragen. Transgender zijn is een manier om dat ongemak te plaatsen. Het kan een fase zijn, of niet. Dat maakt voor dit moment niet zo uit nog, want het belangrijkst is dat zij zich gesteund en serieus genomen voelt. Voor haast maken met hormoontherapie zie ik geen aanleiding in je tekst; ik denk dat haar behoefte veel meer ligt op het gebied van acceptatie en interesse dan praktische stappen richting transitie. Misschien komt dat nog, misschien niet.
Wat iemand anders zei over samen met haar te onderzoeken, te blijven praten, ruimte geven voor wat zij wil, lijkt mij de beste weg.
En door jezelf te informeren laat je ook zien dat je haar serieus neemt, en dat je haar taal spreekt. Dat lijkt me fijn voor haar maar ook voor jou.
Als ik lees hoe je haar beschrijft en dat ze geen hulp wil, lijkt mij een teken dat deze ontdekking nog erg pril is. Het gaat misschien vooral over een taal vinden om zichzelf te beschrijven, een gemeenschap om bij te horen, een hokje dat past.
Het kan zijn dat ze transgender is, maar het kan ook dat ze (zoals pubers geneigd zijn) er zwart-wit kijkt naar de bestaande hokjes. Waardoor het lijkt alsof ze niet in het hokje 'vrouw' of 'hetero' hoort, omdat ze daar een bepaald beeld bij heeft.
Heeft je dochter hechte vriendschappen? Een groep peers waarbij ze zich op haar gemak voelt?
De huisarts zou ik inschakelen als ze langdurig of heftig ongelukkig is, of dat nou met gender te maken heeft of niet.
Als volwassene kun je dan denken dat alles oke is en het vanzelf wel goed komt, maar die onrust van niet weten wie je precies bent en de twijfel over waar je bijhoort en of je wel normaal bent, zijn op haar leeftijd gewoon grote vragen. Transgender zijn is een manier om dat ongemak te plaatsen. Het kan een fase zijn, of niet. Dat maakt voor dit moment niet zo uit nog, want het belangrijkst is dat zij zich gesteund en serieus genomen voelt. Voor haast maken met hormoontherapie zie ik geen aanleiding in je tekst; ik denk dat haar behoefte veel meer ligt op het gebied van acceptatie en interesse dan praktische stappen richting transitie. Misschien komt dat nog, misschien niet.
Wat iemand anders zei over samen met haar te onderzoeken, te blijven praten, ruimte geven voor wat zij wil, lijkt mij de beste weg.
En door jezelf te informeren laat je ook zien dat je haar serieus neemt, en dat je haar taal spreekt. Dat lijkt me fijn voor haar maar ook voor jou.
Als ik lees hoe je haar beschrijft en dat ze geen hulp wil, lijkt mij een teken dat deze ontdekking nog erg pril is. Het gaat misschien vooral over een taal vinden om zichzelf te beschrijven, een gemeenschap om bij te horen, een hokje dat past.
Het kan zijn dat ze transgender is, maar het kan ook dat ze (zoals pubers geneigd zijn) er zwart-wit kijkt naar de bestaande hokjes. Waardoor het lijkt alsof ze niet in het hokje 'vrouw' of 'hetero' hoort, omdat ze daar een bepaald beeld bij heeft.
Heeft je dochter hechte vriendschappen? Een groep peers waarbij ze zich op haar gemak voelt?
De huisarts zou ik inschakelen als ze langdurig of heftig ongelukkig is, of dat nou met gender te maken heeft of niet.
What a nuanced anxiety
woensdag 10 maart 2021 om 14:08
Herkenbaar hier. Ook een oudste die twijfelt, terwijl ik op basis van jeugd en interesses van oudste totaal niet twijfel. Het is een kind met zowel jongensachtige, als meisjesachtige interesses, altijd geweest, maar duidelijk meer meisje in mijn ogen. Zeker vanaf een jaar of 3. Nu sinds een jaar erg onzeker over haar lijf.
Alles met LHBTI is interessant..., zit nu ook in zo'n genderappgroep...
Ik benadruk dus maar, dat het mij nier uitmaakt, maar stimuleer nog geen afspraken met een poli o.i.d., daar zijn ook enorme wachtlijsten, dus dat scheelt groei en ontdek tijd hoop ik.
Alles met LHBTI is interessant..., zit nu ook in zo'n genderappgroep...
Ik benadruk dus maar, dat het mij nier uitmaakt, maar stimuleer nog geen afspraken met een poli o.i.d., daar zijn ook enorme wachtlijsten, dus dat scheelt groei en ontdek tijd hoop ik.
woensdag 10 maart 2021 om 14:23
Ik vind het verkeerd dat mensen hier gaan lopen speculeren of ze/hij echt transgender is of dat het iets anders kan zijn. TO, ik zou contact opnemen met de huisarts en meer advies inwinnen bij de genderpolie. Verder is het beeld dat bijvoorbeeld een transgenderman vroeger bijvoorbeeld echt een 'tomboy' als meisje moet zijn geweest achterhaald. Soms is dat wel het geval, maar vaak ook niet.
Ik zou in ieder geval niet je kind te veel een bepaalde richting op sturen, alleen aangeven dat je er altijd voor haar/hem bent ongeacht gender.
Ik zou in ieder geval niet je kind te veel een bepaalde richting op sturen, alleen aangeven dat je er altijd voor haar/hem bent ongeacht gender.
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
woensdag 10 maart 2021 om 14:40
Er is een nieuwe doelgroep in de transgenderzorg, afgelopen tijd in het nieuws geweest. Vooral meisjes die een jongen willen worden. Sociale media speelt daar waarschijnlijk wel een rol bij. In de UK zijn ze daarom gestopt met puberteitsremmers voorschrijven, omdat er nog niet genoeg bekend is over hoe deze groep over 10 jaar zich voelt. Zijn ze dan tevreden of hebben ze spijt?
In Nederland gaat het wel door omdat de gevolgen van geen puberteitsremmers geven ook heel groot zijn.
Een vriend van mij heeft deze gevoelens ook, slikt nu hormonen, is daar blij mee, maar wil mogelijk geen geslachtsoperatie. (Want je kan dan nooit meer kinderen krijgen).
Het blijven heftige beslissingen, omdat je toch aan een (jong) lichaam sleutelt. Ik zou haar serieus nemen, ik denk dat als je dat niet doet het alleen maar averechts werkt, maar wel heel goed letten op andere dingen die ook aan de hand kunnen zijn.
In Nederland gaat het wel door omdat de gevolgen van geen puberteitsremmers geven ook heel groot zijn.
Een vriend van mij heeft deze gevoelens ook, slikt nu hormonen, is daar blij mee, maar wil mogelijk geen geslachtsoperatie. (Want je kan dan nooit meer kinderen krijgen).
Het blijven heftige beslissingen, omdat je toch aan een (jong) lichaam sleutelt. Ik zou haar serieus nemen, ik denk dat als je dat niet doet het alleen maar averechts werkt, maar wel heel goed letten op andere dingen die ook aan de hand kunnen zijn.
nena1996 wijzigde dit bericht op 10-03-2021 14:54
0.39% gewijzigd
woensdag 10 maart 2021 om 14:48
Ik moet zeggen dat het wel mooi is dat het tegenwoordig gewoon bespreekbaar is. Ongetwijfeld hebben de (social) media daar een rol bij gespeeld, maar nog niet zo lang geleden zat je er toch maar mooi mee als je dit soort gevoelens had die maar "raar" gevonden werden (als je er überhaupt al over durfde te praten). Terwijl het in de basis altijd al heeft bestaan natuurlijk. Mensen zijn niet opeens veranderd omdat er een keer iets over op televisie komt. Kan je nagaan hoeveel levens er eigenlijk zijn verwoest omdat mensen met zichzelf in de knoop zaten.
woensdag 10 maart 2021 om 14:55
violetskies schreef: ↑10-03-2021 14:23Ik vind het verkeerd dat mensen hier gaan lopen speculeren of ze/hij echt transgender is of dat het iets anders kan zijn. TO, ik zou contact opnemen met de huisarts en meer advies inwinnen bij de genderpolie. Verder is het beeld dat bijvoorbeeld een transgenderman vroeger bijvoorbeeld echt een 'tomboy' als meisje moet zijn geweest achterhaald. Soms is dat wel het geval, maar vaak ook niet.
Ik zou in ieder geval niet je kind te veel een bepaalde richting op sturen, alleen aangeven dat je er altijd voor haar/hem bent ongeacht gender.
Ik speculeer niet maar er is wél wat aan de hand in de transgenderzorg.
