Kinderen
alle pijlers
Dochter van ruim 2 snachts wakker tussen 1 en 4
woensdag 2 januari 2008 om 11:13
Hallo allemaal,
Waarschijnlijk zal ik vast de enige niet zijn, maar ik ben te moe om uit te zoeken of er al een onderwerp is geplaatst. En als ik al iets vergelijkbaars kan lezen, herken ik 'ons' er niet in.
Mijn dochter is 14 september 2 jaar geworden. Sinds november is ze iedere nacht wakker tussen 1 en 4, soms iets korter. 1 dag in de week heeft ze een dag dat ze wel snachts door slaapt, maar derest is ze altijd wakker en krijst ze de hele boel bij elkaar.
We hebben al van alles geprobeerd. Wel uit bed halen, niet uit bed halen, warme melk geven. Weer terug leggen, met als gevolgd dat ze 3 straten verderop kunnen mee genieten.
De laatste weken leggen we haar ongeacht de siutatie terug, zeggen niks. Aai over dr bol en weglopen. Gaat ze gillen en om de de vijf minuten herhalen we het 'ritueel' op advies van velen...maar nu zijn we dan toch op het punt gekomen dat we aan het eind van onze latijn zijn en met onze handen in het haar zitten van ellende. Wanneer houd dit ooit op. Dit duurt al zo ontzettend lang, we worden er letterlijk gek van.
Overdag hebben we absoluut geen problemen met haar, is ze gezellig, leert, knutselt, kortom een leuke meid.
Hoe gaan jullie hiermee om, misschien zijn er nog tips die ik niet weet. Hoe houd ik mijn dochter bijvoorbeeld in bed.
Dit lucht in ieder geval al enorm op.
Hopelijk krijg ik wat ervaringen te lezen....
Linnos
Waarschijnlijk zal ik vast de enige niet zijn, maar ik ben te moe om uit te zoeken of er al een onderwerp is geplaatst. En als ik al iets vergelijkbaars kan lezen, herken ik 'ons' er niet in.
Mijn dochter is 14 september 2 jaar geworden. Sinds november is ze iedere nacht wakker tussen 1 en 4, soms iets korter. 1 dag in de week heeft ze een dag dat ze wel snachts door slaapt, maar derest is ze altijd wakker en krijst ze de hele boel bij elkaar.
We hebben al van alles geprobeerd. Wel uit bed halen, niet uit bed halen, warme melk geven. Weer terug leggen, met als gevolgd dat ze 3 straten verderop kunnen mee genieten.
De laatste weken leggen we haar ongeacht de siutatie terug, zeggen niks. Aai over dr bol en weglopen. Gaat ze gillen en om de de vijf minuten herhalen we het 'ritueel' op advies van velen...maar nu zijn we dan toch op het punt gekomen dat we aan het eind van onze latijn zijn en met onze handen in het haar zitten van ellende. Wanneer houd dit ooit op. Dit duurt al zo ontzettend lang, we worden er letterlijk gek van.
Overdag hebben we absoluut geen problemen met haar, is ze gezellig, leert, knutselt, kortom een leuke meid.
Hoe gaan jullie hiermee om, misschien zijn er nog tips die ik niet weet. Hoe houd ik mijn dochter bijvoorbeeld in bed.
Dit lucht in ieder geval al enorm op.
Hopelijk krijg ik wat ervaringen te lezen....
Linnos
woensdag 2 januari 2008 om 11:41
woensdag 2 januari 2008 om 12:06
Hoi Star,
Ja, ze wordt rustig als ze ons ziet. Waardoor we vaak ook weer denken dat ze ons uit test. Ze slaapt sinds september in een groter bed en ze kan er dus uit. Dit doet ze ook. Nachtlampje aan helpt niet.
Misschien speelt zeker de laatste maand de feestmaand mee, te druk, te veel indrukken en allemaal verwerken snachts. Ook logisch, maar je wordt er zo moedeloos van.
Ja, ze wordt rustig als ze ons ziet. Waardoor we vaak ook weer denken dat ze ons uit test. Ze slaapt sinds september in een groter bed en ze kan er dus uit. Dit doet ze ook. Nachtlampje aan helpt niet.
Misschien speelt zeker de laatste maand de feestmaand mee, te druk, te veel indrukken en allemaal verwerken snachts. Ook logisch, maar je wordt er zo moedeloos van.
woensdag 2 januari 2008 om 13:45
Hoi Lisa,
Overdag wil ze niet meer slapen, een keer in de zoveel weken doet ze het, maar niet meer elke dag. Dit doet ze al een maand of 3 niet meer.
Ze gaat rond 19.00 uur / 19.30 naar bed, ze is dan ook echt moe. Je merkt ook niet aan haar dat ze moe is overdag, ze is gewoon gezellig. Net of ze geen slaap nodig heeft.
Star, als ze wil kan ze lekker spelen in haar kamertje. Aan speelgoed geen gebrek dus.
We hebben een tijdje gedacht dat het misschien te druk voor haar is. Maar al blijven we lekker een paar dagen thuis, knutselen, leuke dingen voor haar dus alleen maar en het belangrijkste de grote de RRR-en. Het helpt niet.
Overdag wil ze niet meer slapen, een keer in de zoveel weken doet ze het, maar niet meer elke dag. Dit doet ze al een maand of 3 niet meer.
Ze gaat rond 19.00 uur / 19.30 naar bed, ze is dan ook echt moe. Je merkt ook niet aan haar dat ze moe is overdag, ze is gewoon gezellig. Net of ze geen slaap nodig heeft.
Star, als ze wil kan ze lekker spelen in haar kamertje. Aan speelgoed geen gebrek dus.
We hebben een tijdje gedacht dat het misschien te druk voor haar is. Maar al blijven we lekker een paar dagen thuis, knutselen, leuke dingen voor haar dus alleen maar en het belangrijkste de grote de RRR-en. Het helpt niet.
woensdag 2 januari 2008 om 13:52
Hoi Linnos,
Oh wat waardeloos he! Mijn dochter is inmiddels al 4, maar heeft het totdat ze anderhalf was gedaan (dus wel wat jonger dan jouw dochter). Ook zij sliep op die leeftijd al niet meer overdag. We hebben van alles geprobeerd, maar uiteindelijk ging het om onduidelijke reden zomaar vanzelf over. DE tip kan ik je an ook niet geven, anders dan zorgen dat je toch aan je slaap komt (vroeg naar bed, wisseldiensten, oordopjes).
Wat wij op een gegeven moment hebben gedaan (en je zult zelf moeten inschatten of dat met een dochter van 2 nog kan en past en of ze er niet uit klimt) is een campingbedje al de avond van te voren klaar zetten. Als het gebrul begon (en dan weet je vaak wel of er echt iets is of dat het gewoontebrullen is) brachten we haar naar beneden, in het campingbed (in slaapzak) en lieten we haar daar brullen. Dan hoor je het nog wel wat natuurlijk, maar niet zo prominent aanwezig. Toen merkten we ook dat ze ook af en toe wel stil was, of ging spelen, en groot voordeel was dat wij wel konden slapen. Als je zeker weet dat er niets aan de hand is, een prima optie.
Ik ken je gevoel van wanhoop. En ook die extreme vermoeidheid, die op alles wat je doet zijn impact heeft. Drama. Dat kun je best een poos volhouden op je tandvlees, zeker als beeb nog klein is, maar zo al een paar jaar (in ons geval was het anderhalf jaar) is echt erg lang.
Toen dochter ging slapen werd ik - gek genoeg - door het nachten kunnen doorslapen juist een aantal weken NOG erger moe dan ik al was. Daarna werd het beter.
Sterkte er mee!
Kastanje
Oh wat waardeloos he! Mijn dochter is inmiddels al 4, maar heeft het totdat ze anderhalf was gedaan (dus wel wat jonger dan jouw dochter). Ook zij sliep op die leeftijd al niet meer overdag. We hebben van alles geprobeerd, maar uiteindelijk ging het om onduidelijke reden zomaar vanzelf over. DE tip kan ik je an ook niet geven, anders dan zorgen dat je toch aan je slaap komt (vroeg naar bed, wisseldiensten, oordopjes).
Wat wij op een gegeven moment hebben gedaan (en je zult zelf moeten inschatten of dat met een dochter van 2 nog kan en past en of ze er niet uit klimt) is een campingbedje al de avond van te voren klaar zetten. Als het gebrul begon (en dan weet je vaak wel of er echt iets is of dat het gewoontebrullen is) brachten we haar naar beneden, in het campingbed (in slaapzak) en lieten we haar daar brullen. Dan hoor je het nog wel wat natuurlijk, maar niet zo prominent aanwezig. Toen merkten we ook dat ze ook af en toe wel stil was, of ging spelen, en groot voordeel was dat wij wel konden slapen. Als je zeker weet dat er niets aan de hand is, een prima optie.
Ik ken je gevoel van wanhoop. En ook die extreme vermoeidheid, die op alles wat je doet zijn impact heeft. Drama. Dat kun je best een poos volhouden op je tandvlees, zeker als beeb nog klein is, maar zo al een paar jaar (in ons geval was het anderhalf jaar) is echt erg lang.
Toen dochter ging slapen werd ik - gek genoeg - door het nachten kunnen doorslapen juist een aantal weken NOG erger moe dan ik al was. Daarna werd het beter.
Sterkte er mee!
Kastanje
woensdag 2 januari 2008 om 14:10
Hé Linnos!
Ken je nog van de rammelende eierstokken....., hoef niet te vragen hoe het met je is...: MOE., balen joh.
Onze dochter is van 12 september en heeft ook wel eens slaapproblemen..., gelukkig niet zo erg als jullie kleine meid. Wij ervaren het echt als uitproberen. Met oudjaarsnacht heeft ze bijvoorbeeld met haar broer in ons bed mogen slapen vanwege het lawaai aan de voorkant van het huis. Gisteravond dus gelijk brullen, krijsen, schreeuwen, gillen. Wij gebruiken standaard dezelfde tactiek als jullie, alleen dan niet om de 5 minuten terugleggen (platleggen) en zachtjes dwingend zeggen: "Je moet nu gaan slapen.", maar om de 20 minuten. Met de oudste hebben we wel eens de fout gemaakt om hem uit bed te pakken, iets te drinken te geven, bij hem te gaan zitten. Een beetje met als gevolg het probleem wat jullie hebben. Nu met onze kleine meid is het eigenlijk na één á twee keer "proberen" klaar. Ze weet het resultaat: geen. Het gebeurt dus eigenlijk nog maar zelden.... (alleen na een niet consequente situatie als bv. met oud en nieuw).
Hoop voor jullie dat het met volhouden gewoon ophoudt. Is bij onze oudste uiteindelijk ook gelukt, als je maar steeds dezelfde tactiek gebruikt. Zodra je iets verandert of uit vermoeidheid toegeeft geeft je het signaal dat het krijsen zin heeft. Weet dat het slopend is. Bij oudste heeft het ook wel anderhalve maand geduurd denk ik.
Op een 2008 met veel slaapuurtjes dan maar!
Liefs Mondy (zzzupermom)
Ken je nog van de rammelende eierstokken....., hoef niet te vragen hoe het met je is...: MOE., balen joh.
Onze dochter is van 12 september en heeft ook wel eens slaapproblemen..., gelukkig niet zo erg als jullie kleine meid. Wij ervaren het echt als uitproberen. Met oudjaarsnacht heeft ze bijvoorbeeld met haar broer in ons bed mogen slapen vanwege het lawaai aan de voorkant van het huis. Gisteravond dus gelijk brullen, krijsen, schreeuwen, gillen. Wij gebruiken standaard dezelfde tactiek als jullie, alleen dan niet om de 5 minuten terugleggen (platleggen) en zachtjes dwingend zeggen: "Je moet nu gaan slapen.", maar om de 20 minuten. Met de oudste hebben we wel eens de fout gemaakt om hem uit bed te pakken, iets te drinken te geven, bij hem te gaan zitten. Een beetje met als gevolg het probleem wat jullie hebben. Nu met onze kleine meid is het eigenlijk na één á twee keer "proberen" klaar. Ze weet het resultaat: geen. Het gebeurt dus eigenlijk nog maar zelden.... (alleen na een niet consequente situatie als bv. met oud en nieuw).
Hoop voor jullie dat het met volhouden gewoon ophoudt. Is bij onze oudste uiteindelijk ook gelukt, als je maar steeds dezelfde tactiek gebruikt. Zodra je iets verandert of uit vermoeidheid toegeeft geeft je het signaal dat het krijsen zin heeft. Weet dat het slopend is. Bij oudste heeft het ook wel anderhalve maand geduurd denk ik.
Op een 2008 met veel slaapuurtjes dan maar!
Liefs Mondy (zzzupermom)
woensdag 2 januari 2008 om 15:28
Oeh mijn ouders zouden hierover mee kunnen praten 
Mijn broertje was ook zo erg. Ze hebben toen op een gegeven moment, toen ze het ook zó zat waren, hem op zolder gelegd, oordoppen in gedaan en hebben hem laten krijsen. Na 3 nachten gehuil heeft ie nooit meer 's nachts gehuild Waarschijnlijk dus verwend... en vragend om aandacht...
Mijn broertje was ook zo erg. Ze hebben toen op een gegeven moment, toen ze het ook zó zat waren, hem op zolder gelegd, oordoppen in gedaan en hebben hem laten krijsen. Na 3 nachten gehuil heeft ie nooit meer 's nachts gehuild Waarschijnlijk dus verwend... en vragend om aandacht...
woensdag 2 januari 2008 om 15:50
Ik geloof niet zo in verwend en vragen om aandacht bij kinderen die klein zijn. Mijn zoontje sliep zo slecht drama's wakker huilen gillen etc. Als hij bij ons in bed lag ontspande zijn hele lijfje en sliep hij. Dus ja hij heeft heel lang bij ons in bed geslapen zo sliepen we tenminste allemaal. Op een dag (hij was geloof ik 4 of 5) was het over.
Ik heb er nooit spijt van gehad dat we het zo hebben opgelost want zo sliepen we tenminste. Alle andere dingen als laten huilen, rrr, enzo hielpen niet. En je wordt zo moe en moedeloos van slaaptekort. Zoals mijn huisarts toen zei, je kind komt wel aan zijn slaap maar jullie niet. Hij had zelf ook een hele slechte slaper gehad en zijn kind had ook gewoon bij hun in bed geslapen.
Maar niet iedereen is hier voorstander van, maar mijn ervaringen hiermee zijn niet slecht.
Ik heb er nooit spijt van gehad dat we het zo hebben opgelost want zo sliepen we tenminste. Alle andere dingen als laten huilen, rrr, enzo hielpen niet. En je wordt zo moe en moedeloos van slaaptekort. Zoals mijn huisarts toen zei, je kind komt wel aan zijn slaap maar jullie niet. Hij had zelf ook een hele slechte slaper gehad en zijn kind had ook gewoon bij hun in bed geslapen.
Maar niet iedereen is hier voorstander van, maar mijn ervaringen hiermee zijn niet slecht.
maandag 7 januari 2008 om 11:31
Hoi Puk,
Sinds 2 nachten slaapt onze dochter ook eventjes in bed. Het gaat om de laatste uurtjes voor ze sochtends wakker wordt want savonds valt ze wel gewoon in slaap in haar eigen bed. We merken duidelijk resultaat. Ze valt in slaap en we leggen haar als ze diep genoeg in slaap is weer terug.
OVerdag hebben we een gezelliger kind en wij komen ook aan onze rust toe, we zien wel hoe het verder loopt, als ze oud en wijs is kan ze alles beter begrijpen en uitleggen....
Bedankt voor al jullie tips!
Linnos
Sinds 2 nachten slaapt onze dochter ook eventjes in bed. Het gaat om de laatste uurtjes voor ze sochtends wakker wordt want savonds valt ze wel gewoon in slaap in haar eigen bed. We merken duidelijk resultaat. Ze valt in slaap en we leggen haar als ze diep genoeg in slaap is weer terug.
OVerdag hebben we een gezelliger kind en wij komen ook aan onze rust toe, we zien wel hoe het verder loopt, als ze oud en wijs is kan ze alles beter begrijpen en uitleggen....
Bedankt voor al jullie tips!
Linnos
