Kinderen
alle pijlers
Doodvermoeiende fase (peuter)
donderdag 6 januari 2022 om 06:09
Zoontje van 2 jaar en 2 maanden zit echt in een verschrikkelijke fase. Ik ga er maar van uit dat het een fase is maar ik ben gewoon lichamelijk op. Ik ben dus ook opzoek naar wat tips
Zoontje vind echt niks goed. Is heel snel kwaad en de laatste dagen huilt hij bijna de hele dag door. Wilt niet getroost worden en gaat dan met spullen gooien of zijn zusje (11 maanden) omverduwen.
Voorbeeld; Vroeger vond hij een badje heerlijk, nu is het een ramp om hem uberhaupt erin te krijgen. Ik probeer vanalles, hem alleen erin te stoppen, zusje erbij, ik erbij, papa erbij, nieuw badspeelgoed, opa of oma die hem wassen. Het is gewoon een groot huil en schreeuw festijn geworden
Daarna is het dat hij sinds November totaal geen warm avondeten meer wilt. Eerst at hij de aardappeltjes, pasta en stukjes vlees nog wel op en liet hij de groenten staan, nu wilt hij helemaal niks meer terwijl hij voorheen echt ALLES at. Ik vraag me af of hij uberhaupt wel genoeg vitamines binnen krijgt want snoepgroentjes eet die dus ook niet. Fruit gaat er overigens gelukkig wel in maar daar heb ik dan ook alles mee gezegd.
En niet te spreken over die nachten dat ik er minsten 4 a 5x uit mag….
Het klinkt vast als gewoon peuter gedrag en ik kan niet wachten tot de kerstvakantie voorbij is en hij weer naar de peuterspeelzaal toe mag want ik kan wel die ochtenden wat rust gebruiken. Ik ben ook veelste bang dat mijn dochtertje zijn gedrag gaat overnemen want ze hoort niks anders dan alleen maar gehuil vanuit zijn kant
Zoontje vind echt niks goed. Is heel snel kwaad en de laatste dagen huilt hij bijna de hele dag door. Wilt niet getroost worden en gaat dan met spullen gooien of zijn zusje (11 maanden) omverduwen.
Voorbeeld; Vroeger vond hij een badje heerlijk, nu is het een ramp om hem uberhaupt erin te krijgen. Ik probeer vanalles, hem alleen erin te stoppen, zusje erbij, ik erbij, papa erbij, nieuw badspeelgoed, opa of oma die hem wassen. Het is gewoon een groot huil en schreeuw festijn geworden
Daarna is het dat hij sinds November totaal geen warm avondeten meer wilt. Eerst at hij de aardappeltjes, pasta en stukjes vlees nog wel op en liet hij de groenten staan, nu wilt hij helemaal niks meer terwijl hij voorheen echt ALLES at. Ik vraag me af of hij uberhaupt wel genoeg vitamines binnen krijgt want snoepgroentjes eet die dus ook niet. Fruit gaat er overigens gelukkig wel in maar daar heb ik dan ook alles mee gezegd.
En niet te spreken over die nachten dat ik er minsten 4 a 5x uit mag….
Het klinkt vast als gewoon peuter gedrag en ik kan niet wachten tot de kerstvakantie voorbij is en hij weer naar de peuterspeelzaal toe mag want ik kan wel die ochtenden wat rust gebruiken. Ik ben ook veelste bang dat mijn dochtertje zijn gedrag gaat overnemen want ze hoort niks anders dan alleen maar gehuil vanuit zijn kant
donderdag 6 januari 2022 om 09:53
O, verschrikkelijk. Zo ging dat hier dus ook ongeveer.Mevrouw75 schreef: ↑06-01-2022 09:45En je niet op je kop laten zitten als dat keuzegedoe niet echt werkt
De mijne ging daar alsnog mee aan de haal. Wil je a of b? Ik wil C!!!!
Optie 1) herhaal: Wil je a of b? IK WIL CCCCC!!!
Optie 2) goed, doen we C. Nee, ik wil tóch a! Prima, doen we a. Nee, toch C!! Keer zoveel en het tóch strijd is óf: Prima, kom ik terug als je er uit bent. NEE! Niet weggaan!!!!! En aan je been gaan hangen enzo. En nog gedoe maken.
Anyway: gedoe. Haha, ik kan het nu ze 7 is, keihard tegen haar gebruiken.
En ik kon op zich best dealen met weinig of slecht eten, maar er ontstond (toen was ze wel wat ouder, maar niet zo heel veel) altijd een gesprek (zonodig een monoloog
) over dát het vies was en waaróm het vies was. Konden we dus nog niet even rustig zelf eten.Hetzelfde met die leuke wekkers die zouden moeten aangeven wanneer de peuter mag opstaan, waar 'iedereen' altijd zo enthousiast over is. Nou, onze dame stond alsnog om kwart voor zes naast mijn bed. Verhaal te halen, want het duurde zó lang, dat ding was vast stuk.
Edit: Om dus maar aan te geven dat het altijd goed is om tips te krijgen én te geven (mits gevraagd!) maar dat lang niet alles overal en altijd werkt. Mijn moeder geeft nog altijd het voorbeeld dat ikzelf (eind jaren zeventig) altijd keurig in mijn stoel bleef zitten en dat mijn ouders het best wel raar vonden dat andere mensen hun kinderen zo'n tuigje om deden. Mijn middelste broer viel er echter na een paar minuten al bijna uit en die had dus de volgende dag een tuigje om. Dat werkte. Maar mijn jongste broer wist zelfs mét dat tuigje nog half uit de stoel te klimmen.
lariba wijzigde dit bericht op 06-01-2022 10:09
19.79% gewijzigd
donderdag 6 januari 2022 om 09:54
Naar hoe ik het inschat niet. Als ik haar neerzet rent ze eerst naar haar speelkeukentje en gaat rustig zitten tutten met haar speelgoed. Ze praat nog niet heel veel maar als ze honger of door heeft wijst ze naar haar eetstoel of de koelkast voor -toel en -elkTunamelt schreef: ↑06-01-2022 09:49Is dit niet toch honger dan? Dat ze eigenlijk liefst direct na het opstaan wil eten/drinken, zonder ook maar enig oponthoud? Mijn oudste had dit ook (en heeft het bij vlagen nog). Als hij een bekertje (lauwe) melk mag vóór het aankleden -- gewoon even boven op z'n kamer -- is er niets aan de hand. Ken je die snickers-reclame, "you're not yourself een you're hungry"? Hij kan er zo in meedoen.
Verder wel herkenbaar hoor TO. Waar mogelijk een autonome keuze geven, waar niet mogelijk (tandenpoetsen) snel en beslist handelen, driftbuien en getier negeren, en benoemen wanneer het wel gezellig gaat. En dat eten wordt meestal vanzelf weer beter. Maar het is wel vermoeiend, ja...
Ik zeg als ze aan het spelen is, en nu gaan we een schone luier aandoen en dan eten. Dan staat ze vrolijk op omdat ze het woord eten herkent, maar luier verschonen is het punt. Ik zou het normaal nog wel om proberen te draaien maar we gebruiken wasbare luiers en met de nachtluier past ze niet meer in haar stoel 
donderdag 6 januari 2022 om 09:56
Hmm nee dan heb ik niks gezegdPatatje15 schreef: ↑06-01-2022 09:54Naar hoe ik het inschat niet. Als ik haar neerzet rent ze eerst naar haar speelkeukentje en gaat rustig zitten tutten met haar speelgoed. Ze praat nog niet heel veel maar als ze honger of door heeft wijst ze naar haar eetstoel of de koelkast voor -toel en -elk
donderdag 6 januari 2022 om 09:58
Ik moest gewoon lachen omdat dit scenario precies op die manier hier thuis ook regelmatig gebeurtMevrouw75 schreef: ↑06-01-2022 09:45En je niet op je kop laten zitten als dat keuzegedoe niet echt werkt
De mijne ging daar alsnog mee aan de haal. Wil je a of b? Ik wil C!!!!
Optie 1) herhaal: Wil je a of b? IK WIL CCCCC!!!
Optie 2) goed, doen we C. Nee, ik wil tóch a! Prima, doen we a. Nee, toch C!! Keer zoveel en het tóch strijd is óf: Prima, kom ik terug als je er uit bent. NEE! Niet weggaan!!!!! En aan je been gaan hangen enzo. En nog gedoe maken.
Anyway: gedoe. Haha, ik kan het nu ze 7 is, keihard tegen haar gebruiken.
We hebben recent ook ontdekt dat onze peuter ontzettend last heeft van "you're not yourself when you're hungry". Honger wordt in alle toonaarden ontkent en eten wordt geweigerd
, maar als er dan eindelijk eenmal wat eten inzit is het meteen een stuk gezelliger in huis.
donderdag 6 januari 2022 om 10:09
Heerlijk topic! Op paar punten erg herkenbaar Vooral met slapen en zijn zin niet krijgen. Leeuwtje is bijna 2 en heeft een eigen wil. Slapen ging altijd zo makkelijk, maar nu rent ie weg als ie naar bed moet en daarna 10 a 15 minuten drama.
Eten: de ene dag als een bootwerker en de andere dag eet ie niks. Maak er geen strijd van heeft totaal geen zin. Gelukkig snapt hij oorzaak - gevolg al heel goed. Wij waarschuwen 2x en de 3x is er een consequentie. Dat werkt meestal, maar soms is het gewoon een dramabui
.
Maar die blikken van mijn zijn onbetaalbaar
, hij weet namelijk dondersgoed als ie iets niet mag en dan dan die paar seconden vantevoren dat snoetje. Ik moet altijd moeite doen om niet in lachten uit te barsten.
Laatst is ie in alleen in zijn romper naar buiten gegaan want schoenen en kleren waren niet nodig, na een minuut wilde ie naar binnen want koud. En sindsdien gaat de kleren weer makkelijker aan
Vooral met slapen en zijn zin niet krijgen. Leeuwtje is bijna 2 en heeft een eigen wil. Slapen ging altijd zo makkelijk, maar nu rent ie weg als ie naar bed moet en daarna 10 a 15 minuten drama. Eten: de ene dag als een bootwerker en de andere dag eet ie niks. Maak er geen strijd van heeft totaal geen zin. Gelukkig snapt hij oorzaak - gevolg al heel goed. Wij waarschuwen 2x en de 3x is er een consequentie. Dat werkt meestal, maar soms is het gewoon een dramabui
.Maar die blikken van mijn zijn onbetaalbaar
, hij weet namelijk dondersgoed als ie iets niet mag en dan dan die paar seconden vantevoren dat snoetje. Ik moet altijd moeite doen om niet in lachten uit te barsten. Laatst is ie in alleen in zijn romper naar buiten gegaan want schoenen en kleren waren niet nodig, na een minuut wilde ie naar binnen want koud. En sindsdien gaat de kleren weer makkelijker aan
donderdag 6 januari 2022 om 10:09
Herkenbaar. Wij hebben nu nr. 2 in die fase en eigenlijk lachen we er vooral om. Of in ieder geval, we maken het onszelf zo gemakkelijk als mogelijk. Wij zeggen op zoveel mogelijk dingen 'ja', tenzij echt niet mogelijk of als er echt een harde regel geldt.
Als peuters op 1 dag een broodkorstje, een stukje appel, 3 plakjes komkommer en een hapje worst eten, dan is dat prima. Dus eet je niet, dan niet. Vitamines? Wat zijn dat? Och, ik zet overdag met regelmaat wat fruit of groente neer en dat gaat vaak toch wel enigszins op.
Douchen/ badderen? 1x per week of bij echt vies.
Ga je niet in je autostoeltje? Dan blijf je lekker in de auto staan, en dan we ook niet naar huis.
Ga je dramatisch op de grond liggen? Haha, doei.
Als peuters op 1 dag een broodkorstje, een stukje appel, 3 plakjes komkommer en een hapje worst eten, dan is dat prima. Dus eet je niet, dan niet. Vitamines? Wat zijn dat? Och, ik zet overdag met regelmaat wat fruit of groente neer en dat gaat vaak toch wel enigszins op.
Douchen/ badderen? 1x per week of bij echt vies.
Ga je niet in je autostoeltje? Dan blijf je lekker in de auto staan, en dan we ook niet naar huis.
Ga je dramatisch op de grond liggen? Haha, doei.
.
donderdag 6 januari 2022 om 10:13
Och ja, dat snoetje wat ze dan kunnen trekken. Mijn man kan ook vaak niet boos worden, die moet altijd lachen.Leeuw32 schreef: ↑06-01-2022 10:09Maar die blikken van mijn zijn onbetaalbaar
Laatst is ie in alleen in zijn romper naar buiten gegaan want schoenen en kleren waren niet nodig, na een minuut wilde ie naar binnen want koud. En sindsdien gaat de kleren weer makkelijker aan
En wat betreft die kleding, ook herkenbaar. Eigenlijk een heerlijke fase ja
.
donderdag 6 januari 2022 om 10:20
Hier een keer in de bus echt onmogelijk gedrag. Wel bij het raam, niet bij het raam, op schoot, van schoot af, schoot deed 'pijn' aan de benen, de bus 'duwde' hem en moest stoppen (aka reed en bewoog en daardoor schommelde hij een beetje), bus stonk, en dat alles was heel emotioneel.
Voor me zo'n dame met een doorrookte stem die zich omdraaide en zei: 'je mag niet zo bleren hoor, staat daar op het bordje. Of heb je geld bij je voor de chauffeur, kost tien euro'.
Kind was er stil van en daarna nog heel lang met de Duplo in het spel gillende kinderen in de trein en bus die duizenden euro's boete kregen
Maar echt, het gaat voorbij.
donderdag 6 januari 2022 om 10:27
Lastig zeg! Ik herken het maar in beperkte mate, ik dacht dat onze peuter vrij lastig kon zijn maar het kan dus nog een stuk erger.
Wat bij ons wel helpt is grapjes maken. Onze peuter vindt "welles"-"nietes" roepen heel grappig, dus als ze iets weer eens niet wil dan roep ik met een gek stemmetje "welles" en dan gaat zij meestal "nietes" roepen en na een tijdje "welles"-"nietes" lukt het soms ineens toch. En verder afleiden en vooral niet teveel haast hebben. Bij ons is aankleden een drama, dus ik vertel dan verhaaltjes waarbij zij mag zeggen waar ze over moeten gaan en dan werkt ze ook beter mee. Soms wil ze niet naar boven om te slapen maar dan gaan we op de trap "treintje spelen" en na een paar minuten loopt ze dan toch zelf naar boven.
Over eten doe ik niet moeilijk, wil ze niet eten dan niet hoor. Ze gaat vanzelf wel eten als ze honger heeft. Ze gaat alleen in bad als het echt nodig is en ik laat haar ook weleens in bad alleen maar spelen zonder haartjes wassen en zo zodat ze het echt leuk blijft vinden. Geen staartje in, prima, dan maar een dagje niet. Het enige waar ik moeilijk over doe is verschonen, kleren aan en tanden poetsen, maar door dat te koppelen aan verhaaltjes vertellen en liedjes zingen gaat dat best redelijk.
Wat bij ons wel helpt is grapjes maken. Onze peuter vindt "welles"-"nietes" roepen heel grappig, dus als ze iets weer eens niet wil dan roep ik met een gek stemmetje "welles" en dan gaat zij meestal "nietes" roepen en na een tijdje "welles"-"nietes" lukt het soms ineens toch. En verder afleiden en vooral niet teveel haast hebben. Bij ons is aankleden een drama, dus ik vertel dan verhaaltjes waarbij zij mag zeggen waar ze over moeten gaan en dan werkt ze ook beter mee. Soms wil ze niet naar boven om te slapen maar dan gaan we op de trap "treintje spelen" en na een paar minuten loopt ze dan toch zelf naar boven.
Over eten doe ik niet moeilijk, wil ze niet eten dan niet hoor. Ze gaat vanzelf wel eten als ze honger heeft. Ze gaat alleen in bad als het echt nodig is en ik laat haar ook weleens in bad alleen maar spelen zonder haartjes wassen en zo zodat ze het echt leuk blijft vinden. Geen staartje in, prima, dan maar een dagje niet. Het enige waar ik moeilijk over doe is verschonen, kleren aan en tanden poetsen, maar door dat te koppelen aan verhaaltjes vertellen en liedjes zingen gaat dat best redelijk.
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
donderdag 6 januari 2022 om 10:30
Oh ja hahaha. Hij is nu 8 en nog steeds een angry Young man. Op het kdv was hij dat ook, wat dat betreft was hij overal hetzelfde. Heel snel beledigd en verontwaardigd en dan luidkeels verhaal halen.Lariba schreef: ↑06-01-2022 09:53O, verschrikkelijk. Zo ging dat hier dus ook ongeveer.
En ik kon op zich best dealen met weinig of slecht eten, maar er ontstond (toen was ze wel wat ouder, maar niet zo heel veel) altijd een gesprek (zonodig een monoloog
Hetzelfde met die leuke wekkers die zouden moeten aangeven wanneer de peuter mag opstaan, waar 'iedereen' altijd zo enthousiast over is. Nou, onze dame stond alsnog om kwart voor zes naast mijn bed. Verhaal te halen, want het duurde zó lang, dat ding was vast stuk.
Edit: Om dus maar aan te geven dat het altijd goed is om tips te krijgen én te geven (mits gevraagd!) maar dat lang niet alles overal en altijd werkt. Mijn moeder geeft nog altijd het voorbeeld dat ikzelf (eind jaren zeventig) altijd keurig in mijn stoel bleef zitten en dat mijn ouders het best wel raar vonden dat andere mensen hun kinderen zo'n tuigje om deden. Mijn middelste broer viel er echter na een paar minuten al bijna uit en die had dus de volgende dag een tuigje om. Dat werkte. Maar mijn jongste broer wist zelfs mét dat tuigje nog half uit de stoel te klimmen.
Hij doet wel zijn best hoor. Laatst hoorde ik hem tegen een vriendje preken. Dat als je naar oude mensen gaat je nooit mag zeggen dat het saai is en dat je honger hebt.
Super onbeleefd, voegde hij toe.
Ehhhhh... daar was hij dus zelf op aangesproken.
Maargoed to, langzaam maar zeker wordt het dus wel beter en dringt het door.
donderdag 6 januari 2022 om 10:44
donderdag 6 januari 2022 om 10:47
Oh, herkenbaar.Mevrouw75 schreef: ↑06-01-2022 09:45En je niet op je kop laten zitten als dat keuzegedoe niet echt werkt
De mijne ging daar alsnog mee aan de haal. Wil je a of b? Ik wil C!!!!
Optie 1) herhaal: Wil je a of b? IK WIL CCCCC!!!
Optie 2) goed, doen we C. Nee, ik wil tóch a! Prima, doen we a. Nee, toch C!! Keer zoveel en het tóch strijd is óf: Prima, kom ik terug als je er uit bent. NEE! Niet weggaan!!!!! En aan je been gaan hangen enzo. En nog gedoe maken.
Onze dochter had een hekel aan tandenpoetsen in de tijd dat ik dat als ouder nog bij haar moest doen.
De A-B keuze werd: Ik poets je tanden, of je gaat in de houdgreep en ik poets je tanden
We moeten niet doen alsof er echt een keuze is
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
donderdag 6 januari 2022 om 10:49
. Sterker nog, ik zou durven beweren dat het eerder omgekeerd is. Kinderen die zich in de basis veilig voelen durven zich het hardst af te zetten. Daarom zijn ze thuis ook vaak lastiger dan bij oma of op de opvang. Heel fijn.
donderdag 6 januari 2022 om 10:53
Ik had bij zoon die paar maanden de mazzel dat hij bij het poetsen heel hard ging brullen. Met zijn mond wijd open dus! Dus inderdaad: houdgreep (= liggend op schoot met één arm onder mijn oksel en de andere arm in mijn linkerhand) en even in 30 seconden alle tanden langs. Nog jaren later wilde hij af en toe in de 'babystand' gepoetst worden, dus echt een trauma is het kennelijk niet geworden.KooktMetKnoflook schreef: ↑06-01-2022 10:47Oh, herkenbaar.
Onze dochter had een hekel aan tandenpoetsen in de tijd dat ik dat als ouder nog bij haar moest doen.
De A-B keuze werd: Ik poets je tanden, of je gaat in de houdgreep en ik poets je tanden
We moeten niet doen alsof er echt een keuze is
donderdag 6 januari 2022 om 11:02
Bij mij was het wel echt houdgreep. Ik ging op haar zitten, met haar armen tussen mijn benen en dan met 1 hand mond open. Trauma is het hier ook niet, hoewel het echt wel forceren was. En de keus was er inderdaad ook of tandenpoetsen of houdgreep en tandenpoetsen.Lariba schreef: ↑06-01-2022 10:53Ik had bij zoon die paar maanden de mazzel dat hij bij het poetsen heel hard ging brullen. Met zijn mond wijd open dus! Dus inderdaad: houdgreep (= liggend op schoot met één arm onder mijn oksel en de andere arm in mijn linkerhand) en even in 30 seconden alle tanden langs. Nog jaren later wilde hij af en toe in de 'babystand' gepoetst worden, dus echt een trauma is het kennelijk niet geworden.
En echt enorm streng zijn we niet, met in man heeft daar wel opmerkingen over gekregen dat ons kind alles mag, maar streng hoeven we eigenlijk nooit te zijn, ons kind is echt hartstikke meegaand uiteindelijk.
donderdag 6 januari 2022 om 11:08
donderdag 6 januari 2022 om 11:10
donderdag 6 januari 2022 om 11:13
Voor mij wel. Liever niet natuurlijk, maar het is voor mij wel één van de dingen die uiteindelijk niet onderhandelbaar zijn. Net als een hand geven bij het oversteken. Of inderdaad zo af en toe een luier verschonen. (Herinner me nu wel dat ik voor zoon zodra het paste van die luierbroekjes heb gekocht. Daarmee konden we hem vaak staand verschonen en hoefde hij alleen bij een poepluier nog maar te liggen. Voor dat liggen had hij namelijk geen tijd.)
donderdag 6 januari 2022 om 12:09
Deze helpt hier echt niet. Dan is het koekje voor in bad gaan en zodra het op is en in bad willen doen begint het gewoon opnieuw. Ondertussen is het koekje al binnen.KooktMetKnoflook schreef: ↑06-01-2022 09:38Ik ben twee en ik zeg nee - fase?
Zo te lezen wel.
Hij merkt dat hij controle kan uitoefen op wat er met hem gebeurt - eten, douchen enzovoorts.
Wat vaak helpt is keuzes geven: Hij krijgt een koekje, wil hij dat vóór of na het douchen? Wat cool, hij mag zelf kiezen!
Wil hij eerst zijn gezicht of eerst zijn haar gewassen hebben?
Deel alles op in hele kleine keuzes, dat gaat vaak goed.
Wel echt superkleine keuzes die onmiddellijk effect hebben. Wil hij in het supermarktwagentje of zelf zo'n kinderwagentje?
Niet: Wil je nu dit dan mag je volgende week dat.
Ik probeer mijn dochtertje keuzes te geven maar ze maakt er of misbruik van of ze wil geen keuze maken.
Heb ook vaak gehad dat ze niet in de auto wil en ik zei oke dan gaat mama weg. Stap ik in de auto en doe net of dat ik weg ga. Maar dan staat ze te zwaaien met 2 handen daaaaaaag mama kom mij morgen maar halen. Zelfde als ze niet mee wil in de winkel bijvoorbeeld dan loop ik weg en kijk stiekem wat ze dan gaat doen. Nou ze vermaakt zich prima en vind het niet erg dat ik er niet ben.
Wil je niet in de autostoel oke dan blijven we staan en gaan niet naar huis of ...... . Zegt ze oke is prima maar blijft dan ook gerust een uur staan.
05-2019 wijzigde dit bericht op 06-01-2022 12:14
22.43% gewijzigd
Blijf in jezelf geloven !
donderdag 6 januari 2022 om 12:14
Ik herken letterlijk alles wat je zegt. Weet niet of het helpt, maar je bent dus zeker niet de enige die dit meemaakt!
Hier had het (bleek later, wist ik veel) ook te maken met het feit dat zoon een ontwikkelingsvoorsprong had en enorm gefrustreerd was. Heel veel meer loslaten en toegeven aan de drang naar autonomie. Denk aan het niet schoenen aan willen doen naar buiten in de tuin, dan maar niet. Kom je maar melden als je het koud hebt.
Inderdaad de hele tijd keuzes geven (die altijd leiden tot het door jou gewenste resultaat): ga je zelf de trap op of moet ik je tillen? Werkt ook niet altijd hoor, maar helpt een beetje.
Die auto in, zo herkenbaar...
Het wordt beter, dat kan ik je wel vertellen. Hou jezelf vooral staande in de tussentijd, dus inderdaad flexibel met eten e.d.
Hier had het (bleek later, wist ik veel) ook te maken met het feit dat zoon een ontwikkelingsvoorsprong had en enorm gefrustreerd was. Heel veel meer loslaten en toegeven aan de drang naar autonomie. Denk aan het niet schoenen aan willen doen naar buiten in de tuin, dan maar niet. Kom je maar melden als je het koud hebt.
Inderdaad de hele tijd keuzes geven (die altijd leiden tot het door jou gewenste resultaat): ga je zelf de trap op of moet ik je tillen? Werkt ook niet altijd hoor, maar helpt een beetje.
Die auto in, zo herkenbaar...
Het wordt beter, dat kan ik je wel vertellen. Hou jezelf vooral staande in de tussentijd, dus inderdaad flexibel met eten e.d.
donderdag 6 januari 2022 om 12:19
Mijn dochters waren ook zo!05-2019 schreef: ↑06-01-2022 12:09Deze helpt hier echt niet. Dan is het koekje voor in bad gaan en zodra het op is en in bad willen doen begint het gewoon opnieuw. Ondertussen is het koekje al binnen.
Ik probeer mijn dochtertje keuzes te geven maar ze maakt er of misbruik van of ze wil geen keuze maken.
Heb ook vaak gehad dat ze niet in de auto wil en ik zei oke dan gaat mama weg. Stap ik in de auto en doe net of dat ik weg ga. Maar dan staat ze te zwaaien met 2 handen daaaaaaag mama kom mij morgen maar halen. Zelfde als ze niet mee wil in de winkel bijvoorbeeld dan loop ik weg en kijk stiekem wat ze dan gaat doen. Nou ze vermaakt zich prima en vind het niet erg dat ik er niet ben.
Wil je niet in de autostoel oke dan blijven we staan en gaan niet naar huis of ...... . Zegt ze oke is prima maar blijft dan ook gerust een uur staan.
Wil je eerst een koekje voor het douchen? vreten ze gewoon op en dan weigeren te gaan douchen.
Nog buiten spelen na het eten als je alles geproefd hebt? 'Buiten is stom'
Samen een boekje lezen en dan lekker slapen? Drie boekjes later gewoon weer meteen naast het bed staan en zussen wekken.
Wij lieten dus veel gaan en als het echt moest gaven we weinig keuzes. resulteerde in net zo veel drama maar het ging sneller voorbij. Sterkte het is kut, blij dat t voorbij is!
donderdag 6 januari 2022 om 13:00
Het gaat met vlagen. De ene dag willen ze dolgraag in bad, de volgende krijsen ze de hele buurt bij elkaar. Wekenlang elke dag mandarijnen eten, en ineens moeten ze die niet meer.
Mijn dochter heeft een tijdje gehad dat ze zo ongeveer 1 keer per twee weken helemaal door het lint ging, dan was er niks meer mee te beginnen. En dat kon echt letterlijk om niks gaan. Ik haalde haar op op de opvang, holde blij naar me toe, begint ineens te krijsen en wil he-le-maal niks meer. Zelfs de peuterleidster stond verbijsterd te kijken. Het enige wat dan werkte, was gewoon doen wat nodig was (schoenen aan, spullen pakken), kind over mijn schouder en krijsend mee naar huis. En dan was het na een half uur over, en was het weer mijn normale lieve meisje.
Ik ben ook extreem makkelijk, wil je geen jas aan? Nou, dan niet. Ik neem hem wel mee, je merkt vanzelf dat het koud is. Wil je niet eten? Dan niet. En ik wil ook nog wel iets anders pakken, zolang het gewoon eten is en geen snoep. Er zijn een paar dingen echt belangrijk: schoenen aan buiten, tandenpoetsen, luier verwisselen als ik zeg dat dat nodig is, en bij me blijven op gevaarlijke plekken (bij de weg en zo). En heus nog wel wat dingen, die kapot kunnen of anderen pijn doen. Maar al die kleine dingen die alleen maar moeten omdat ik dat zo bedacht heb? Ik laat het.
Mijn dochter heeft een tijdje gehad dat ze zo ongeveer 1 keer per twee weken helemaal door het lint ging, dan was er niks meer mee te beginnen. En dat kon echt letterlijk om niks gaan. Ik haalde haar op op de opvang, holde blij naar me toe, begint ineens te krijsen en wil he-le-maal niks meer. Zelfs de peuterleidster stond verbijsterd te kijken. Het enige wat dan werkte, was gewoon doen wat nodig was (schoenen aan, spullen pakken), kind over mijn schouder en krijsend mee naar huis. En dan was het na een half uur over, en was het weer mijn normale lieve meisje.
Ik ben ook extreem makkelijk, wil je geen jas aan? Nou, dan niet. Ik neem hem wel mee, je merkt vanzelf dat het koud is. Wil je niet eten? Dan niet. En ik wil ook nog wel iets anders pakken, zolang het gewoon eten is en geen snoep. Er zijn een paar dingen echt belangrijk: schoenen aan buiten, tandenpoetsen, luier verwisselen als ik zeg dat dat nodig is, en bij me blijven op gevaarlijke plekken (bij de weg en zo). En heus nog wel wat dingen, die kapot kunnen of anderen pijn doen. Maar al die kleine dingen die alleen maar moeten omdat ik dat zo bedacht heb? Ik laat het.
donderdag 6 januari 2022 om 13:31
Oh geweldig die herkenning en wat een hoop berichten al!
Over het medische, we zijn 3 weken geleden bij de huisarts geweest die hem inderdaad volledig gecontroleerd had maar alles was in orde.
De vraag over het slapen in het algemeen: Dochtertje komt nog steeds 1x per nacht voor de fles en zoontje dus nu alweer meerdere keren per nacht voor een aaitje of wat dan ook maar ik vorm echt een goed team met mijn man dus we verdelen het wel eerlijk. Slopend is het wel
Ik heb alleen op de maandag echt een middagje alleen met onze zoon omdat de jongste dan naar de opvang gaat, maar ook hier precies hetzelfde gedrag.
Het is wat, die kleine draakjes. Ben allang blij ik dus niet de enige ben die in dit schuitje zit
Over het medische, we zijn 3 weken geleden bij de huisarts geweest die hem inderdaad volledig gecontroleerd had maar alles was in orde.
De vraag over het slapen in het algemeen: Dochtertje komt nog steeds 1x per nacht voor de fles en zoontje dus nu alweer meerdere keren per nacht voor een aaitje of wat dan ook maar ik vorm echt een goed team met mijn man dus we verdelen het wel eerlijk. Slopend is het wel
Ik heb alleen op de maandag echt een middagje alleen met onze zoon omdat de jongste dan naar de opvang gaat, maar ook hier precies hetzelfde gedrag.
Het is wat, die kleine draakjes. Ben allang blij ik dus niet de enige ben die in dit schuitje zit
