Drama om kleuter naar school te brengen

15-06-2021 09:20 77 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames,

Mijn zoontje van 4 gaat nu 5 weken naar de basisschool. Het wennen ging goed. Beetje verlegen, maar hij vond het leuk en deed het goed. Toen hij eenmaal fulltime naar school ging, werd het moeilijk. Elke dag is het brengen en afscheid een drama. Hij wil niet het plein op (houdt zich vast aan het hek), wil niet bij zijn klas verzamelen, niet alleen naar binnen enz. Ik ben dus in overleg elke dag samen met hem de school in gegaan en afgezet bij de klas. Dat is soms goed gegaan, maar de laatste weken is het hard huilen en achter mij aan rennen. Ik heb echt alles al geprobeerd. Ik geef nooit toe, ben begripvol, streng, verzin een beloning, praat veel. Niks werkt. Ik vind het zelf ook niet meer leuk om elke dag mijn kind zo achter te laten. De juf moet hem letterlijk tegenhouden en meetrekken. Dit werkt toch ook averechts?
Iemand de tip?? Wordt het beter??
Ik zou gewoon nog even geduldig zijn. 3 maanden terug is er een baby bij gekomen, en na 2 maanden moest hij naar school. Dat zijn een hoop veranderingen voor zo'n kleintje. Hij is nog flink aan het wennen aan alle veranderingen. En grote kans dat hij gewoon thuis wilt blijven bij mama en zijn nieuwe broertje of zusje. Of misschien is hij wel jaloers dat de baby wel thuis mag blijven. Er zijn allemaal onschuldige verklaringen waar geen oplossingen voor zijn behalve hem de tijd te geven om te wennen aan zijn nieuwe leven.
Alle reacties Link kopieren
Onze oudste had er ook veel moeite mee. We tekenden uiteindelijk elke dag een hartje op haar pols en mijn pols. Met het verhaal: als we daar op drukken, denken we even aan elkaar❤️ Dat hielp haar echt!

Verder denk ik ook dat het gewoon een beetje veel is. Hele dagen school, net een baby in huis. Dat is best heftig ❤️
Misschien kan je kind 1 dag per week thuis blijven?
En probeer eens of iemand anders je kind kan brengen/halen, kijken hoe dat gaat.
Alle reacties Link kopieren
Groep 1 was overigens na een voorval
(Kind had mijn zoontje uit het niets gebeten en echt hard )
En mijn ex verliet mij in de vakantie voordat hij dus naar groep 1 ging

Groep 2 was een lastige klas met een herrieschopper die uiteindelijk van school af is gegaan

Groep 3 en 4 zoontje is extreem zwaar dyslexie dus gevoel dat hij niets kon en schaamte

Nu heeft hij gelukkig redelijk zijn plekje gevonden
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor alle tips!
Niemand in mijn omgeving had dit probleem, dus kan er ook niet over praten.
Mijn vriend brengt hem elke vrijdag, dan doet hij het ook. Soms iets minder dramatisch. Hij hangt wel meer aan mij.
Ik breng hem met de baby, die kan ik niet thuis laten. Ik had nog bedacht dat het misschien minder wordt, zodra hij ook naar de opvang gaat. Dan gaat mijn zoontje ook mee hem wegbrengen. Dit heb ik ook uitgelegd.
Een vader wilde mijn zoontje een keer mee naar binnen nemen. Dat wilde hij niet. De juf wil hij ook geen hand geven. Hij wil niemand voelen zegt ie. Prima.
Ik probeerde af te bouwen door tot de deur mee te lopen, maar hij vertikt het om naar binnen te lopen. Ik ga niet trekken en duwen aan mijn kind. Alhoewel dat nu wel gebeurt door de juf dan.
Ik ben inderdaad bang dat hij geen kind voor school is ofzo en dit zo blijft...
Alle reacties Link kopieren
Hij doet het overigens super met de baby. Totaal geen jaloezie of problemen. Hij is dol op zijn broertje. Maar goed, misschien onderliggend speelt het mee inderdaad. Hij zegt er in ieder geval niets over.
Alle reacties Link kopieren
Oja en ik was bang als ik hem dagen thuis ging houden, hij helemaal moeilijk went? Ik heb hem vorige week voor het eerst 1 dag thuis gehouden om even bij te komen.
Alle reacties Link kopieren
Oh doet me denken aan mijn neefje. Tranen met tuiten altijd als hij afscheid moet nemen als tante hem hier brengt voor een oppasdagje. Zij kan dan ook moeilijk weg en geeft hem nog extra knuffel en kus maar kind nog steeds in tranen. Hij geeft dan aan dat hij mee wil met haar of niet achtergelaten wil worden.

5 minuten later zit hij spelend aan tafel. Gezellig kletsen met ons en huilt niet meer. Zo gauw zijn moeder weg is gaat het alweer.

Als je zeker weet dat er niks aan de hand is, dan gaat het hopelijk snel beter.
Alle reacties Link kopieren
Wat naar he! Mijn oudste vond het afscheid in het begin ook lastig. Ik heb voor hem met lippenstift een kus op een papiertje gegeven en deze geplastificeerd. Zodat hij altijd een dikke kus van mama bij zich heeft. Dit vond hij een heel fijn idee. En nu, inmiddels gaat hij heel graag maar school, vindt hij de kus nog steeds fijn om bij zich te hebben.

Ook heeft hier de corona tijd geholpen. Waar we eerder de kinderen in de klas brachten en op de stoel zetten (waar hij niets te doen had) zetten we ze nu op het plein af, waar hij eerst mag spelen en dan al spelend met juf en de rest naar binnen gaat. Zo heeft hij direct wat te doen en hoeft niet te wachten. Misschien kan juf aan het eind van de dag met hem afspreken wat hij gaat doen als hij binnenkomt? Een taakje geven bij binnenkomst?
Alle reacties Link kopieren
Oreo_ schreef:
15-06-2021 10:02
Oja en ik was bang als ik hem dagen thuis ging houden, hij helemaal moeilijk went? Ik heb hem vorige week voor het eerst 1 dag thuis gehouden om even bij te komen.

Gaat hij 5 dagen naar school?

Hoe is hij als hij uit school komt?

Je zou hem een tijdje (totdat je verlof afgelopen is/baby ook naar de opvang gaat bijvoorbeeld) structureel een dag of dagdeel thuis kunnen houden. Dan wordt het niet gelinkt of beloond aan zijn gedrag.

Uiteindelijk raken ze echt wel gewend.
Een baby erbij (ook al is hij er blij mee en lief voor) en naar school gaan, zijn grote veranderingen voor een kind.
Alle reacties Link kopieren
Oreo_ schreef:
15-06-2021 09:57
Ik ben inderdaad bang dat hij geen kind voor school is ofzo en dit zo blijft...
Daar zou ik niet meteen bang voor zijn hoor. Hoe kinderen in de kleuterklas zijn hoeft niks te zeggen over hoe het later gaat. Mijn dochter huilde ook veel op school, niet tijdens het wegbrengen, maar op andere momenten. Nu heeft ze het enorm naar haar zin op school en in de klas en dat was de voorgaande jaren ook zo.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Het gaat vast vanzelf beter worden! Ik zie op het schoolplein veel kleuters die in het begin moeite hebben met naar school gaan en de eerste weken echt huilen bij het afscheid.

Mijn dochter startte vorige jaar januari op school en heeft ook weken gehuild en aan mij gehangen bij het afscheid. Eenmaal begonnen met de schooldag ging het dan best goed, maar het afscheid wat echt moeilijk. Ook de overgang van schoo naar BSO vond het heel lastig in het begin, dus daar ook veel gehuild.

Toen kwam Corona en na Corona mochten we niet meer mee de klas is, en werd het afscheid kort op het schoolplein. Had ik niet gedacht, maar dat hielp echt. Het afscheid zo kort mogelijk houden, en er snel doorheen. Hoe langer ik bleef hangen, hoe meer zij in haar verdriet bleef.

Nu inmiddels gaat ze blij en huppelend naar school elke dag. Het helpt ook als ze wat vastere vriendjes maken en zich daar wat aan vast kunnen houden na een tijdje. Inmiddels rent ze 's ochtend het plein op, op zoek naar haar BFF's en heeft ze al geen tijd meer om nog naar me te zwaaien. En als ik haar bij de BSO kom ophalen wil ze niet mee naar huis, want dan is ze net lekker aan het spelen haha. Kortom, geef het de tijd, komt echt vast goed!
Alle reacties Link kopieren
Poeszie schreef:
15-06-2021 09:39
Is er nog een andere ouder? Wat gebeurt er als hij/zij je zoontje wegbrengt? Misschien dat het patroon daarmee doorbroken kan worden?
Dit wilde ik ook voorstellen. Toen mijn dochter in groep 1 zal was dat voor een klasgenootje het enige dat hielp. Het meisje is toen tijdelijk door haar vader naar school gebracht en dat was veel minder drama. Opa bracht haar ook wel eens. Uiteindelijk is het wel goedgekomen.

Vergeet niet dat je zoon heel veel heeft meegemaakt de afgelopen periode. Waarschijnlijk mocht hij eerst niet meer naar de opvang, daarna werd er een nieuwe baby geboren en toen moest hij ineens naar school. Dat zal vast allemaal meespelen.
Thalas schreef:
15-06-2021 09:38
Ik heb mijn kind jarenlang naar school moeten dwingen. Dat was voor ons allebei een hel. Je kind is net begonnen, dus het kan gewoon een kwestie van wennen zijn. Maar: als je kind over een paar weken nog steeds op deze manier naar school gaat, zou ik een andere school zoeken. Laat je niet in slaap sussen met het idee dat dit normaal is, dat je kind gewoon wat harder moet worden of dat jij te slap bent. Als dit blijft, zoek dan een plek die beter bij hem past.

Dit lijkt me geen goed advies. Ik zou eerst in kaart brengen wat het probleem is voordat je ervan uit gaat dat het aan de plek/de school ligt. Dat het kind dit gedrag laat zien bij het wegbrengen wil niet gelijk zeggen dat het geen goede match is met de school, het kan ook een uiting zijn van iets anders dat op dit moment naar voren komt. De overgang van kdv naar grote school, veel meer weg zijn van huis, andere kinderen, etc. Of hij prefereert thuis gewoon boven alles. Mijn kind heeft dat ook. Heeft het naar zijn zin op school, doet het ook goed daar maar als je hem vraagt of hij liever naar school gaat of thuis blijft, kiest hij altijd voor thuis. Op het kdv was dat ook al zo, heeft op 3 verschillende gezeten (vanwege verhuizing) en naar geen enkele ging hij met veel plezier omdat hij altijd liever thuis bleef.

Wat wel denk ik goed is om in de gaten te houden, of het geen gewoonte gaat worden dat het gewoon elke dag brullen en drama is bij het wegbrengen. Dan kan het denk ik helpen om, zoals iemand eerder ook al schreef, met hem af te spreken dat hij morgen niet huilt en dan bijv een sticker krijgt. En dat steeds vaker, tot hij inziet dat hij eigenlijk net zo goed zonder brullen naar binnen kan gaan.
Alle reacties Link kopieren
haaspaas schreef:
15-06-2021 10:59
Dit lijkt me geen goed advies.

Het lijkt me uitermate goed advies. Uiteindelijk maakt het geen bal uit of het aan je kind ligt of aan de school. Als je kind ongelukkig blijft, zoek dan verder naar een plek waar het níet ongelukkig is. Ik heb mijn kind acht jaar lang ongelukkig zien zijn op school, dat had niet gehoeven als ik minder aarzelend was geweest in mijn beslissingen.
Alle reacties Link kopieren
Wat mijn kinderen fijn vinden is grip op de week. Dus ik maakte zelf een soort overzicht met plaatjes waaruit bleek of er een lange of korte dag was op school en of er BSO was. Ook het weekend was aangegeven. Anders hadden ze geen idee of ze naar school moesten of niet.

Misschien kun je ook zoiets maken voor de schooldag: afscheid nemen, spelen, fruit, spelen, lunch, spelen, naar huis. Zoiets?

Een taakje voor in de ochtend in de klas vind ik ook een super tip!
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
Och en zo'n sticker... Je kunt gedrag veranderen met stickers of met stokslagen, maar het gevoel of je ergens thuishoort, geaccepteerd wordt of je je ergens prettig voelt, daar doet een sticker niets voor. Een probleem dat je niet meer ziet, is er nog steeds.
Alle reacties Link kopieren
En een met Thalas: als het te lang duurt en lijkt te komen voor een minder fijn gevoel op school dan gewoon een andere school zoeken.

Maar zover ben je nu nog lang niet. Eerst wat dingen uit proberen en vaak gaat het na de zomer ook opeens een stuk beter.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
Thalas schreef:
15-06-2021 11:04
Het lijkt me uitermate goed advies. Uiteindelijk maakt het geen bal uit of het aan je kind ligt of aan de school. Als je kind ongelukkig blijft, zoek dan verder naar een plek waar het níet ongelukkig is. Ik heb mijn kind acht jaar lang ongelukkig zien zijn op school, dat had niet gehoeven als ik minder aarzelend was geweest in mijn beslissingen.
:hug:

Heb je een goede VO school gevonden?
Hier een goed (en ook wel nodig) tussenjaar gehad en volgend jaar naar een kleine mavo/havo school. Ik ben erg benieuwd maar heb er wel vertrouwen in.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
Youk79 schreef:
15-06-2021 11:08
:hug:

Heb je een goede VO school gevonden?
Hier een goed (en ook wel nodig) tussenjaar gehad en volgend jaar naar een kleine mavo/havo school. Ik ben erg benieuwd maar heb er wel vertrouwen in.

Ik twijfel. Het was lastig kiezen op basis van online avonden. Maar we hebben een alternatief achter de hand, alleen is deze alternatieve school erg ver weg. We hebben met elkaar afgesproken dat als de huidige keus niet de school is, ze naar de alternatieve school gaat. We gaan niet meer ongelukkig zitten wezen.
Alle reacties Link kopieren
En dank voor je knuffel :)
Alle reacties Link kopieren
Dat is sowieso al vooruitgang.

Ik vond de online avonden ook heel lastig. Was blij dat ik het jaar daarvoor al geweest was en dat ik mensen uit de omgeving kende die positief waren. Verder is het ook altijd kwestie van geluk of pech met de klas en mentor.
Ik duim voor jullie! Ze heeft echt wel een fijne plek verdiend na al dat gedoe.
Het is zoals het is
Thalas schreef:
15-06-2021 11:04
Het lijkt me uitermate goed advies. Uiteindelijk maakt het geen bal uit of het aan je kind ligt of aan de school. Als je kind ongelukkig blijft, zoek dan verder naar een plek waar het níet ongelukkig is. Ik heb mijn kind acht jaar lang ongelukkig zien zijn op school, dat had niet gehoeven als ik minder aarzelend was geweest in mijn beslissingen.

Tsja, ik vind dat er een nogal groot verschil is tussen 8 jaar lang een ongelukkig kind naar school brengen en een kleuter die een paar weken drama maakt waarvan je niet weet waar het aan ligt. Ik vind ook: als het aan de school ligt, moet je daar iets aan doen. Maar als het drama zich op elke school voordoet, is de school het probleem dus niet dus vind je de oplossing ook niet in van school switchen. Maar nogmaals, 8 jaar is niet te vergelijken met een paar weken.
Alle reacties Link kopieren
Hoe komt hij uit school? Is hij dan blij en zichzelf? Of moe, hangerig? Wil hij dan heel veel bij je zijn en 'plakken' of is ie gewoon ok?

Heb je hem al eens gevraagd wat hij nodig heeft om goed naar school te gaan? En hoe je dat in kleine stapjes zou kunnen doen? Verwachten dat het soepel gaat is nog een veel te grote stap, maar wat zou hem wel al lukken?

Hij wil niemand anders voelen, dat is een interessante uitspraak. Waarom niet? Wil hij jouw hand nog kunnen voelen. Wil hij jou nog om zich heen kunnen ruiken? Wil hij niemand voelen, omdat ze hem kunnen dwingen of meetrekken? Als het het laatste is, kun je hem vragen hoe het hem zou lukken om zonder die dwingende hand de klas in te gaan?
Alle reacties Link kopieren
Iedere 8 jaar begint met een paar weken.
Alle reacties Link kopieren
Youk79 schreef:
15-06-2021 11:15
Dat is sowieso al vooruitgang.

Ik vond de online avonden ook heel lastig. Was blij dat ik het jaar daarvoor al geweest was en dat ik mensen uit de omgeving kende die positief waren. Verder is het ook altijd kwestie van geluk of pech met de klas en mentor.
Ik duim voor jullie! Ze heeft echt wel een fijne plek verdiend na al dat gedoe.

Dank! Wij duimen ook :)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven