Kinderen
alle pijlers
Dreumes 20 maanden oud heeft intense driftbuien.
zondag 19 september 2021 om 08:02
Ik weet niet hoe ik om moet gaan met de driftbuien van mijn zoon. ‘S ochtends wil hij de I-pad om Bing te kijken, prima dan kan ik douchen etc. Ondertussen verschoon/wassen, kleed ik hem aan en krijgt hij een fles pap. Ik vertel dan aan zoon, “we gaan zo naar de crèche, Ik ga de IPad uit doen”. Ik krijg geen respons. Ik zet alvast mijn tas en zijn tas in de auto en ik vraag of zoon de iPad uit wil doen ik wacht 2 minuten en dan zeg ik, ga jij de iPad uitdoen anders gaat mama de iPad uitdoen, ik tel dan 123 oké mama gaat de iPad uitdoen, dan is zoon helemaal van slag. Ik neem hem mee en zet hem boos in de autostoel, nadat ik heel veel klappen en schoppen heb geïncasseerd. Ik doe een muziekje op in de auto. Bij de tijd als we bij de crèche aankomen is hij rustig en gaat hij rustig naar binnen, alsof er niets is gebeurd.
Ik had aan zijn leidsters gevraagd of hij ook zo is op de groep, de leidster gaf aan dat hij op de groep ook driftbuien heeft, maar dan laten ze hem uitrazen en geven hem daarin geen aandacht. Ze zeggen dat hij een pittig karakter heeft.
Ik moet ‘s ochtends weg ik heb geen tijd om hem uit te laten razen.
Ik heb contact gehad met een opvoedkundige en die gaf aan dat ik van te voren moet uitleggen wat wij gaan doen, een momentje in de ochtend als hij wakker wordt knuffelen en met zoon praten. Dat doe ik, maar daar trekt zoon zich niets van aan.
Ik heb ook het idee dat hij beter naar zijn vader luistert, die legt niets uit en roept zijn naam en zoon komt.
Ik ben echt ten einde raad. Hoe doorbreek ik deze cirkel?
Ik had aan zijn leidsters gevraagd of hij ook zo is op de groep, de leidster gaf aan dat hij op de groep ook driftbuien heeft, maar dan laten ze hem uitrazen en geven hem daarin geen aandacht. Ze zeggen dat hij een pittig karakter heeft.
Ik moet ‘s ochtends weg ik heb geen tijd om hem uit te laten razen.
Ik heb contact gehad met een opvoedkundige en die gaf aan dat ik van te voren moet uitleggen wat wij gaan doen, een momentje in de ochtend als hij wakker wordt knuffelen en met zoon praten. Dat doe ik, maar daar trekt zoon zich niets van aan.
Ik heb ook het idee dat hij beter naar zijn vader luistert, die legt niets uit en roept zijn naam en zoon komt.
Ik ben echt ten einde raad. Hoe doorbreek ik deze cirkel?
zondag 19 september 2021 om 18:02
Miek_ schreef: ↑19-09-2021 12:47Geen schermen in de ochtend, die van mij wordt ook boos als de telefoon/Ipad/tv uitgaat. Zet hem dan even in zijn ledikant/op zijn kamer met wat speelgoed en een muziekje op als je moet douchen en jezelf moet klaarmaken.
Driftbuien zijn verder volkomen normaal, mijn 3 jarige heeft ze ook regelmatig als hij gefrustreerd is. Probeer ze consequent mogelijk te zijn en verder kan je er weinig tegen doen. Het hoort er echt bij.
Precies. Weg met die iPad ! En pas je ritueel aan. Douchen niet in de ochtend bijvoorbeeld
zondag 19 september 2021 om 18:18
Driftbuien horen er gewoon bij. Jij hoeft daardoor niet in de stress te schieten. Hij kan het gewoon nog niet met woorden af. Ik lees echt geen raar gedrag van je zoon.
Geef woorden aan zijn gevoel maar stick to the plan. Geef hem structuur en duidelijkheid dan weet hij wat er komt.
Klopt het dat je erg onzeker bent? Heb je ook iets van video interactie begeleiding gehad? Dat kan heel erg helpen om de interactie tussen jou en je kind te observeren.
Geef woorden aan zijn gevoel maar stick to the plan. Geef hem structuur en duidelijkheid dan weet hij wat er komt.
Klopt het dat je erg onzeker bent? Heb je ook iets van video interactie begeleiding gehad? Dat kan heel erg helpen om de interactie tussen jou en je kind te observeren.
zondag 19 september 2021 om 19:35
Kan je zoon al goed praten of nog niet? Vaak geeft het veel frustratie als dat nog niet (goed) lukt.
Ik zou verder ook die iPad eruit gooien en accepteren dat driftbuien erbij horen. Veel afleiden, spelletjes van maken, grapjes, etc. En soms is het gewoon even wat het is. Echt vermijden heeft weinig zin, zo'n driftbui dient ook om emoties kwijt te kunnen dus ze moeten er doorheen. Vaak zie je dat als de bui is geweest, kind ineens heel meewerkend en rustig is.
Ik zou verder ook die iPad eruit gooien en accepteren dat driftbuien erbij horen. Veel afleiden, spelletjes van maken, grapjes, etc. En soms is het gewoon even wat het is. Echt vermijden heeft weinig zin, zo'n driftbui dient ook om emoties kwijt te kunnen dus ze moeten er doorheen. Vaak zie je dat als de bui is geweest, kind ineens heel meewerkend en rustig is.
zondag 19 september 2021 om 19:45
Ik heb nooit een ipad of tv aangehad in de ochtend. Hier speelden ze gewoon op hun kamer terwijl ik douchte of ik zorgde ervoor eerder gedoucht te zijn dan dat ze wakker waren.
Tijd voor een ander ritme dus in de ochtend. Ik deed de ochtenden altijd alleen, man was al vroeg weg voor werk, en dat ging echt prima zonder schermen. Als je zorgt zelf al klaar te zijn voordat kind wakker is, is er toch ook helemaal geen tijd voor tv kijken? Wassen, aankleden en eten en huppetee naar de opvang.
En als kind heel vroeg wakker is, dan gewoon laten spelen met iets of samen douchen, dat heb ik ook een tijd gedaan met de jongste die vaak al om 6.30 uur aan de dag begon.
Tijd voor een ander ritme dus in de ochtend. Ik deed de ochtenden altijd alleen, man was al vroeg weg voor werk, en dat ging echt prima zonder schermen. Als je zorgt zelf al klaar te zijn voordat kind wakker is, is er toch ook helemaal geen tijd voor tv kijken? Wassen, aankleden en eten en huppetee naar de opvang.
En als kind heel vroeg wakker is, dan gewoon laten spelen met iets of samen douchen, dat heb ik ook een tijd gedaan met de jongste die vaak al om 6.30 uur aan de dag begon.
zondag 19 september 2021 om 19:47
Snap dat dit vermoeiend is TO! Heb meerdere topics van je gevolgd en snap dat je soms gewoon even klaar bent. Goed dat je een opvoedkundige hebt ingeschakeld.
Wat goed zou zijn te beseffen: als je een advies of strategie inzet gaat het nooit direct effect geven. Op deze leeftijd (en de komende jaren) is het herhalen herhalen herhalen. Daarmee geef je grenzen aan en zal uiteindelijk voor je kind in de loop van de dagen/ weken niet elke keer diezelfde grens weer opgezocht moeten worden. Maar nooit na de eerste of tweede keer.
Dus wat deze situatie betreft iPad eruit of accepteren dat hij het even moeilijk heeft na het uitzetten (en dan wel zoals anderen zeiden met concrete en kortdurende voorbereiding). En voor de rest onthouden: het heeft niet altijd direct effect en komende jaren blijf je bijsturen, wat soms soepel gaat en ook met regelmaat wat tegengas kan geven. Dit is het opvoeden tot hun 18e
Wat goed zou zijn te beseffen: als je een advies of strategie inzet gaat het nooit direct effect geven. Op deze leeftijd (en de komende jaren) is het herhalen herhalen herhalen. Daarmee geef je grenzen aan en zal uiteindelijk voor je kind in de loop van de dagen/ weken niet elke keer diezelfde grens weer opgezocht moeten worden. Maar nooit na de eerste of tweede keer.
Dus wat deze situatie betreft iPad eruit of accepteren dat hij het even moeilijk heeft na het uitzetten (en dan wel zoals anderen zeiden met concrete en kortdurende voorbereiding). En voor de rest onthouden: het heeft niet altijd direct effect en komende jaren blijf je bijsturen, wat soms soepel gaat en ook met regelmaat wat tegengas kan geven. Dit is het opvoeden tot hun 18e
roos1228 wijzigde dit bericht op 19-09-2021 19:48
0.60% gewijzigd
zondag 19 september 2021 om 20:12
Mijn kind was ook altijd zo vroeg wakker (uur of 5) en de ipad/tv was een uitkomst hoor. Op die leeftijd kon ik kind niet alleen laten spelen, dan brak hij de boel af of zichzelf in een of andere klimpartij. Dus dan zat hij in bed bij ons filmpjes te kijken. Met wat meer slaap was ik de rest van de dag ook beter te genieten.
Zou het werken als hij tot een bepaalde tijd op de ipad mag, daarna een vast programma op tv ( iets van 5 a 10 minuten) om hem los te weken en daarna weg te gaan? Zodat hij zo leert dat jullie na bijvoorbeeld Sesamstraat (bestaat dat nog?) weg gaan, als vast ritueel.
Zou het werken als hij tot een bepaalde tijd op de ipad mag, daarna een vast programma op tv ( iets van 5 a 10 minuten) om hem los te weken en daarna weg te gaan? Zodat hij zo leert dat jullie na bijvoorbeeld Sesamstraat (bestaat dat nog?) weg gaan, als vast ritueel.
zondag 19 september 2021 om 20:17
Maar dit is toch niet te vergelijken? 0630 is in mijn ogen helemaal niet vroeg met kleine kinderen en een normale tijd om op te staan. Dan moet TO dus om 0500 opstaan ( of eerder) om klaar te zijn als kind wakker wordt ( met als risico kind nog vroeger wakker te maken).dannas schreef: ↑19-09-2021 19:45Ik heb nooit een ipad of tv aangehad in de ochtend. Hier speelden ze gewoon op hun kamer terwijl ik douchte of ik zorgde ervoor eerder gedoucht te zijn dan dat ze wakker waren.
Tijd voor een ander ritme dus in de ochtend. Ik deed de ochtenden altijd alleen, man was al vroeg weg voor werk, en dat ging echt prima zonder schermen. Als je zorgt zelf al klaar te zijn voordat kind wakker is, is er toch ook helemaal geen tijd voor tv kijken? Wassen, aankleden en eten en huppetee naar de opvang.
En als kind heel vroeg wakker is, dan gewoon laten spelen met iets of samen douchen, dat heb ik ook een tijd gedaan met de jongste die vaak al om 6.30 uur aan de dag begon.
zondag 19 september 2021 om 20:24
Frederika-Jael schreef: ↑19-09-2021 19:52Hoort bij de leeftijd. Net als volwassenen kunnen kindjes ook een ochtend humeur hebben. Hier moeten jullie helaas doorheen.
Mijn kindjes hadden s ochtends geen tablet oid, en al dit soort dingen gedaan. Toch heftige driftbuien.
Hier was de jongste nogal van de driftbuien. Vooral toen hij doorkreeg dat hij nooit iets leuks ging doen in de ochtend. Dat hij gewoon mee heen en weer moest om broer en zus weg te brengen.
Wilde geen jas, geen schoenen of niet in de kinderwagen. Rigoureus de routine omgooien wilde hier nog wel eens helpen. In plaats van jassen aandoen in de gang haalde ik de jassen naar de keuken. Vandaaruit naar de bijkeuken/schuur en zo in het zitje van de fiets. Die ochtend niet brullen omdat hij de kinderwagen in de gang zag staan. Hij zat zingend op de fiets.
En TO, er is geen kind dat na zijn puberteit nog driftbuien heeft hoor! En tussen peutertijd en puberteit gaat het bij de meesten ook een tijdje veel makkelijker.
zondag 19 september 2021 om 22:17
Een kind heeft vooral behoefte zich begrepen te voelen. Met mijn zoontje (2,5) speelde/speelt dit ook, en wat ik dan doe voelde in het begin tegenstrijdig, maar werkt wel: ik erken wat hij wil en voelt. Dus ik probeer hem niet af te leiden, maar zeg juist: "Jij wilde echt heel graag nog meer Bing kijken hè?" (hier ook een Bing liefhebber!) "Dat snap ik, Bing is ook echt super leuk, het liefst wil je de hele dag kijken!". Het voelt tegennatuurlijk, want je denkt dat je hiermee de strijd erger maakt, maar hij voelt zich gehoord en daardoor is er meer begrip. Ik blijf wel consequent, uit is uit, maar ik toon begrip voor zijn emoties daarover.
Ik ga ook vaak even 'mee' in zijn wereld, voor ik die van hem 'afpak'; "Huh, ligt het ijsje van Bing nou op de grond? Hoe kan dat?", zodat hij gaat vertellen en even uit zijn tv-trance komt.
Ik heb veel aan de tips van How2Talk2Kids, die volg ik op Instagram. Hele praktische tips met duidelijke voorbeelden. Er is ook een boek en een cursus.
De driftbuien horen ook wel echt bij de leeftijd natuurlijk, ik zeg niet dat dit een wondermiddel is, maar ik geloof oprecht dat deze benadering werkt.
Ik ga ook vaak even 'mee' in zijn wereld, voor ik die van hem 'afpak'; "Huh, ligt het ijsje van Bing nou op de grond? Hoe kan dat?", zodat hij gaat vertellen en even uit zijn tv-trance komt.
Ik heb veel aan de tips van How2Talk2Kids, die volg ik op Instagram. Hele praktische tips met duidelijke voorbeelden. Er is ook een boek en een cursus.
De driftbuien horen ook wel echt bij de leeftijd natuurlijk, ik zeg niet dat dit een wondermiddel is, maar ik geloof oprecht dat deze benadering werkt.
maandag 20 september 2021 om 21:28
Ik zou in elk geval geen 8 opties geven tot ‘stoppen met i-pad’. Kind snapt niet dat er geen poging 9 en 10 en 11 meer komen (waarbij hij ondertussen gewoon door kan kijken).
Ik zou kiezen voor een filmpje dat hij kan afkijken (welke dus in de tijd past in de tijd tussen opstaan/weggaan), tenzij hij de filmpjes zelf aan en uitzet.
Liever nog zou ik kiezen voor de televisie: dan kijken ze gewoon 1 programma, en kun je duidelijk maken dat de televisie uitgaat als Sesamstraat oid is afgelopen.
Dan tv ook gewoon uit, desnoods kwartiertje eerder opstaan, zodat je kind even de kans kunt geven om uit te razen na het uitdoen van de tv.
Ik zou kiezen voor een filmpje dat hij kan afkijken (welke dus in de tijd past in de tijd tussen opstaan/weggaan), tenzij hij de filmpjes zelf aan en uitzet.
Liever nog zou ik kiezen voor de televisie: dan kijken ze gewoon 1 programma, en kun je duidelijk maken dat de televisie uitgaat als Sesamstraat oid is afgelopen.
Dan tv ook gewoon uit, desnoods kwartiertje eerder opstaan, zodat je kind even de kans kunt geven om uit te razen na het uitdoen van de tv.
maandag 20 september 2021 om 21:30
Deze zin valt me op. Vertel je het hem terwijl je voor hem staat en eerst contact maakt door hem bijvoorbeeld even aan de tikken of vertel je het terwijl je toevallig ondertussen ook iets anders aan het doen bent/tas naar auto brengen oid?Ik vertel dan aan zoon, “we gaan zo naar de crèche, Ik ga de IPad uit doen”. Ik krijg geen respons
maandag 20 september 2021 om 21:35
Ik lees nergens dat kind van TO al zo vroeg wakker is?Voornu schreef: ↑19-09-2021 20:17Maar dit is toch niet te vergelijken? 0630 is in mijn ogen helemaal niet vroeg met kleine kinderen en een normale tijd om op te staan. Dan moet TO dus om 0500 opstaan ( of eerder) om klaar te zijn als kind wakker wordt ( met als risico kind nog vroeger wakker te maken).
Overigens waren ze bij mij ook wel eens eerder wakker en dan zaten ze tussen ons in op bed tv te kijken terwijl wij een soort van verder sliepen/dommelden. In de tv zitten ze toch minder dan in een ipad is mijn ervaring.
maandag 20 september 2021 om 22:01
Eens. Nadeel van iPad vind ik dat ze er elke 3 seconden een nieuwe filmpje voor kunnen zetten, de 1 nog hysterischer dan de ander. Bij tv is het toch wat rustiger, gewoon een poging tot ‘geconcentreerd’ 1 programma kijken.dannas schreef: ↑20-09-2021 21:35Ik lees nergens dat kind van TO al zo vroeg wakker is?
Overigens waren ze bij mij ook wel eens eerder wakker en dan zaten ze tussen ons in op bed tv te kijken terwijl wij een soort van verder sliepen/dommelden. In de tv zitten ze toch minder dan in een ipad is mijn ervaring.
dinsdag 21 september 2021 om 00:10
Eens, maar tegelijkertijd is een papfles dan weer iets waar hij een beetje groot voor wordt. In plaats van papfles en iPad zou ik hem aan tafel laten zelf late. eten: pap met een lepel, of iets anders wat hij zelf kan (leren). Dan heeft hij ook wat te doenFrizz schreef: ↑19-09-2021 09:18Je hebt te hoge verwachtingen van je kind. Omgaan met tijd, met een iPad, luisteren, dat past allemaal niet bij deze leeftijd. En volgend jaar ook nog niet.
Heb je mensen met kinderen in dezelfde leeftijd om je heen? Misschien kan je wat meekijken. Lees vooral ook veel artikelen over kinderen en opvoeden.
Eva Bronsveld heeft een aantal hele fijne!
dinsdag 21 september 2021 om 18:53
TO, even mijn ervaring wat hielp om de de dag, alleen, met twee kleintjes (1.5 en 3 jaar) een beetje gezellig te starten.
Stressen en roepen van "nog even" werkte van geen kanten, bordje pap erin, aankleden, schoenen aan, ik was gewoon te gehaast.
Tot ik bedacht wat ik leuk vind, en dat was leuke liedjes opzetten of mijn muziek bij het wakker worden. Een vrolijke moeder geeft ook lachende kindjes.
Niet hup hup in de auto, maar op de fiets naar het kdv (2 locaties), over de bruggen, langs de bomen, de ganzen. 20 minuten genieten op de fiets en ik zelf relaxed op werk. Of de auto 10 min. verder parkeren en nog even samen stappen.
Mijn situatie was echt niet gemakkelijk: een tijdelijke woning zonder netwerk in de buurt, ik net een ft baan en man eerst thuis, ineens op missie, half jaar ver weg in de bush.
Moraal van het verhaal: als jij de dag start met iets waar jij blij van wordt, muziek, een pannenkoek, een bloem of een tekening voor de juf, dan voelt jouw zoontje dat. Natuurlijk was ik niet elke dag happy, maar 20 min. samen naar het kdv en werk was zo positief. Je ziet nu alleen wat moet en wat zoontje moet doen. En niet wat jullie blij maakt.
Stressen en roepen van "nog even" werkte van geen kanten, bordje pap erin, aankleden, schoenen aan, ik was gewoon te gehaast.
Tot ik bedacht wat ik leuk vind, en dat was leuke liedjes opzetten of mijn muziek bij het wakker worden. Een vrolijke moeder geeft ook lachende kindjes.
Niet hup hup in de auto, maar op de fiets naar het kdv (2 locaties), over de bruggen, langs de bomen, de ganzen. 20 minuten genieten op de fiets en ik zelf relaxed op werk. Of de auto 10 min. verder parkeren en nog even samen stappen.
Mijn situatie was echt niet gemakkelijk: een tijdelijke woning zonder netwerk in de buurt, ik net een ft baan en man eerst thuis, ineens op missie, half jaar ver weg in de bush.
Moraal van het verhaal: als jij de dag start met iets waar jij blij van wordt, muziek, een pannenkoek, een bloem of een tekening voor de juf, dan voelt jouw zoontje dat. Natuurlijk was ik niet elke dag happy, maar 20 min. samen naar het kdv en werk was zo positief. Je ziet nu alleen wat moet en wat zoontje moet doen. En niet wat jullie blij maakt.
Alles sal reg kom
dinsdag 21 september 2021 om 19:24
Om 0530.dannas schreef: ↑20-09-2021 21:35Ik lees nergens dat kind van TO al zo vroeg wakker is?
Overigens waren ze bij mij ook wel eens eerder wakker en dan zaten ze tussen ons in op bed tv te kijken terwijl wij een soort van verder sliepen/dommelden. In de tv zitten ze toch minder dan in een ipad is mijn ervaring.
Goede tips lees ik hier, hoop dat je er wat aan hebt TO!
zaterdag 25 september 2021 om 10:15
Je zegt zelf dat het lastig is dat hij 2 verschillende huishoudens met elk een set regels heeft. Vader is korter en strenger dan jij. Dus in plaats van dat jij dan ook wat strenger en consequenter wordt, en het daardoor meer gelijk aan elkaar is en dus duidelijker, ga je juist compenseren en sta je meer toe? Das natuurlijk dan juist niet handig. En consequent en duidelijk/streng zijn hoeft helemaal niet boos, dat kan ook gewoon rustig met duidelijke woorden. Doet vader blijkbaar ook, en daarbij ben je toch ook niet bang dat hij de boeman wordt?DuchessMeganMarkle schreef: ↑19-09-2021 11:35Ik heb al iemand van de opvoedpoli thuis gehad, die geeft aan, dat het normaal gedrag is en ik moet wat strenger zijn. Maar het komt ook dat zoon twee verschillende huishoudens heeft met allebei verschillende regels. Ik compenseer het door veel te lief te zijn en zoon vaak zijn zin te geven. Zijn vader zit er veel korter op en die heeft geen zin in gedoe en oma vertroetelt hem. Ik wil ook niet als de altijd boze moeder overkomen, dus ik geef zoon ook zijn zin.
Ik heb al vaak gesprekken gehad met zijn vader, het boeit die man helemaal niets, hoe die zoon moet opvoeden.
Mijn grootste angst is dat mijn zoon straks een “rotkind” wordt gevonden. De vrouwen van de consultatiebureau gaven aan dat veel te lief zijn en kind zijn zin geven, hij geen leuk kind van wordt.
En oma’s rol is slechts een bijrol, ook al is kind daar vaak dan nog weet een kind dat verschil heel goed. Oma’s horen nou eenmaal te vertroetelen.
Sowieso hebben kinderen bakken met loyaliteit naar beide ouders toe. Dus je hoeft echt niet bang te zijn dat hij je niet leuk gaat vinden als je strenger wordt. Sterker nog, kinderen houden juist van duidelijkheid.
zaterdag 25 september 2021 om 10:59
Het grootste probleem is volgens mij dat jij het ouderschap eigenlijk gewoon niet zo leuk vindt. Vanaf dat je kind geboren is valt me op dat je volkomen normaal baby, dreumes, peutergedrag als problematisch en moeilijk ervaart. En daar is bovenop gekomen dat je sinds je uit elkaar bent met je kinds vader ook enorm verongelijkt en bitter over je ex bent.
Ik denk dus dat je niet zozeer gebaat bent bij opvoedondersteuning, maar eerder bij therapie voor jezelf om de breuk te verwerken en daar niet zo bitter meer over te zijn en om te accepteren dat je nu eenmaal moeder bent terwijl je dat eigenlijk niet echt wilde. Dáár zit namelijk je grootste probleem volgens mij, je hebt nog steeds diep in je hart niet echt gekozen voor het moederschap en daarom verzet je je er zo tegen.
En meid, dan duren de komende jaren nog heeeeeeeeeeeeeel lang als je daar niet wat aan gaat doen, want je zoon gaat nooit meer weg.
en P.S. dit bedoel ik niet als aanval, maar echt als advies. Het is geen verwijt, je voelt nu eenmaal wat je voelt en met een goede psycholoog is dat best op te lossen.
Ik denk dus dat je niet zozeer gebaat bent bij opvoedondersteuning, maar eerder bij therapie voor jezelf om de breuk te verwerken en daar niet zo bitter meer over te zijn en om te accepteren dat je nu eenmaal moeder bent terwijl je dat eigenlijk niet echt wilde. Dáár zit namelijk je grootste probleem volgens mij, je hebt nog steeds diep in je hart niet echt gekozen voor het moederschap en daarom verzet je je er zo tegen.
En meid, dan duren de komende jaren nog heeeeeeeeeeeeeel lang als je daar niet wat aan gaat doen, want je zoon gaat nooit meer weg.
en P.S. dit bedoel ik niet als aanval, maar echt als advies. Het is geen verwijt, je voelt nu eenmaal wat je voelt en met een goede psycholoog is dat best op te lossen.
Am Yisrael Chai!
donderdag 18 november 2021 om 22:02
Ik lees jou bericht net pas omdat ik dit topic nodig had om de adviezen nog een keer te lezen.fashionvictim schreef: ↑25-09-2021 10:59Het grootste probleem is volgens mij dat jij het ouderschap eigenlijk gewoon niet zo leuk vindt. Vanaf dat je kind geboren is valt me op dat je volkomen normaal baby, dreumes, peutergedrag als problematisch en moeilijk ervaart. En daar is bovenop gekomen dat je sinds je uit elkaar bent met je kinds vader ook enorm verongelijkt en bitter over je ex bent.
Ik denk dus dat je niet zozeer gebaat bent bij opvoedondersteuning, maar eerder bij therapie voor jezelf om de breuk te verwerken en daar niet zo bitter meer over te zijn en om te accepteren dat je nu eenmaal moeder bent terwijl je dat eigenlijk niet echt wilde. Dáár zit namelijk je grootste probleem volgens mij, je hebt nog steeds diep in je hart niet echt gekozen voor het moederschap en daarom verzet je je er zo tegen.
En meid, dan duren de komende jaren nog heeeeeeeeeeeeeel lang als je daar niet wat aan gaat doen, want je zoon gaat nooit meer weg.
en P.S. dit bedoel ik niet als aanval, maar echt als advies. Het is geen verwijt, je voelt nu eenmaal wat je voelt en met een goede psycholoog is dat best op te lossen.
Het is pertinent niet waar dat ik de ouderschap niet leuk vind. Ik vind het leuk om moeder te zijn. Ik deel alleen de mindere kanten van het ouderschap waar ik mee struggle. Ik heb geen adviezen nodig op het gebied van wat mijn kind allemaal kan en hoe geweldig hij wel niet is.
Ik vind ook dat de “romantische” beeld rondom ouderschap bijgesteld mag worden. Het ouderschap is niet altijd makkelijk. Ik ervaar het als pittig en ik kom mezelf steeds weer tegen. Dat iets waar ik zelf mee aan de slag moet, dat hoef ik niet te projecteren op mijn zoon.
Opvoeden is geen makkelijke taak met een pittig kind die wij hebben en zeker als je uit elkaar bent met de vader, die een eigen opvoedingsstijl heeft, wat niet resoneert met de opvoedingsstijl die ik toepas en waar ik in geloof wat werkt voor onze kind.
De verbitterdheid naar mijn ex is puur gebaseerd op het feit, dat hij zijn verantwoordelijkheden als vader niet neemt en zich makkelijk van af maakt.
zondag 21 november 2021 om 16:08
Ouderschap is nooit gemakkeliik. Je weet namelijk nooit of je ergens goed aan doet of het resultaat zie je vaak pas heel veel later. Daarnaast krijg je soms (niet altijd) te maken met kinderen die zich elders misdragen, afwijkend gedrag vertonen enzovoort. Daarnaast verbindt een kind je ook nogeens voor bij eeuwig aan een ex, waarmee je anders helemaal geen contact meer zou hebben.DuchessMeganMarkle schreef: ↑18-11-2021 22:02Ik lees jou bericht net pas omdat ik dit topic nodig had om de adviezen nog een keer te lezen.
Het is pertinent niet waar dat ik de ouderschap niet leuk vind. Ik vind het leuk om moeder te zijn. Ik deel alleen de mindere kanten van het ouderschap waar ik mee struggle. Ik heb geen adviezen nodig op het gebied van wat mijn kind allemaal kan en hoe geweldig hij wel niet is.
Ik vind ook dat de “romantische” beeld rondom ouderschap bijgesteld mag worden. Het ouderschap is niet altijd makkelijk. Ik ervaar het als pittig en ik kom mezelf steeds weer tegen. Dat iets waar ik zelf mee aan de slag moet, dat hoef ik niet te projecteren op mijn zoon.
Opvoeden is geen makkelijke taak met een pittig kind die wij hebben en zeker als je uit elkaar bent met de vader, die een eigen opvoedingsstijl heeft, wat niet resoneert met de opvoedingsstijl die ik toepas en waar ik in geloof wat werkt voor onze kind.
De verbitterdheid naar mijn ex is puur gebaseerd op het feit, dat hij zijn verantwoordelijkheden als vader niet neemt en zich makkelijk van af maakt.
Uiteindelijk is opvoeden gewoon keihard werken en niet iets waarvoor je complimenten of iets terug krijgt.
Wellicht is het belangrijk om dat beeld bij te stellen. Dan kun je wellicht ook meer genieten van de mooie en leuke momenten. Er zijn hele makkelijke en hele bewerkelijke kinderen en als ouder heb je daar weinig invloed op. Het heeft ook geen zin om te vergelijken.
zondag 21 november 2021 om 18:35
Hi, goed je weer eens te zien. Ik meende het echt, het was echt geen aanval. Ik geloof je ook als je zegt dat je het ouderschap wel leuk vindt, het is volgens mij ook iets wat min of meer onbewust is. Ik lees echt vanaf dat je zoontje geboren is een soort weerstand bij je. Misschien is "niet leuk vinden" niet het juiste woord, maar misschien is het wel dat je je niet kunt overgeven aan het ouderschap. Er zit een bepaalde weerstand, een soort controledrang die jou enorm belemmert om echt van het ouderschap en van je zoon te genieten. En ik zou je zo gunnen dat je je meer zou kunnen overgeven, want dat maakt, zeker in je eentje, het leven als ouder zoveel makkelijker. En dan raakt je ex je ook zoveel minder.DuchessMeganMarkle schreef: ↑18-11-2021 22:02Ik lees jou bericht net pas omdat ik dit topic nodig had om de adviezen nog een keer te lezen.
Het is pertinent niet waar dat ik de ouderschap niet leuk vind. Ik vind het leuk om moeder te zijn. Ik deel alleen de mindere kanten van het ouderschap waar ik mee struggle. Ik heb geen adviezen nodig op het gebied van wat mijn kind allemaal kan en hoe geweldig hij wel niet is.
Ik vind ook dat de “romantische” beeld rondom ouderschap bijgesteld mag worden. Het ouderschap is niet altijd makkelijk. Ik ervaar het als pittig en ik kom mezelf steeds weer tegen. Dat iets waar ik zelf mee aan de slag moet, dat hoef ik niet te projecteren op mijn zoon.
Opvoeden is geen makkelijke taak met een pittig kind die wij hebben en zeker als je uit elkaar bent met de vader, die een eigen opvoedingsstijl heeft, wat niet resoneert met de opvoedingsstijl die ik toepas en waar ik in geloof wat werkt voor onze kind.
De verbitterdheid naar mijn ex is puur gebaseerd op het feit, dat hij zijn verantwoordelijkheden als vader niet neemt en zich makkelijk van af maakt.
Am Yisrael Chai!
zondag 21 november 2021 om 19:14
Er zit natuurlijk wel pijn bij jou. Dat is geen verwijt, van niemand niet. Maar ik snap goed wat FV zegt.DuchessMeganMarkle schreef: ↑18-11-2021 22:02Ik lees jou bericht net pas omdat ik dit topic nodig had om de adviezen nog een keer te lezen.
Het is pertinent niet waar dat ik de ouderschap niet leuk vind. Ik vind het leuk om moeder te zijn. Ik deel alleen de mindere kanten van het ouderschap waar ik mee struggle. Ik heb geen adviezen nodig op het gebied van wat mijn kind allemaal kan en hoe geweldig hij wel niet is.
Ik vind ook dat de “romantische” beeld rondom ouderschap bijgesteld mag worden. Het ouderschap is niet altijd makkelijk. Ik ervaar het als pittig en ik kom mezelf steeds weer tegen. Dat iets waar ik zelf mee aan de slag moet, dat hoef ik niet te projecteren op mijn zoon.
Opvoeden is geen makkelijke taak met een pittig kind die wij hebben en zeker als je uit elkaar bent met de vader, die een eigen opvoedingsstijl heeft, wat niet resoneert met de opvoedingsstijl die ik toepas en waar ik in geloof wat werkt voor onze kind.
De verbitterdheid naar mijn ex is puur gebaseerd op het feit, dat hij zijn verantwoordelijkheden als vader niet neemt en zich makkelijk van af maakt.
Zou je het voor jezelf willen onderzoeken? Wie weet wat het je brengt!
•
zondag 21 november 2021 om 19:47
Geen iPad, zelf s'avonds douchen en kind een bordje met pap laten eten.
Deed ik al heel snel met beide jongens.
Lekker bord havermout en dat ging al snel heel goed met zelf eten. Dan helpt ook met hun gevoel van groot zijn en zelf doen. Plus je hebt zelf je handen vrij dan. Gewoon rustig mee oefenen als je vrij bent en kijken hoe het gaat.
Maar ik zie niets afwijkends in het gedrag van je kind. Als ik mijn jongste zoon van twee jaar en een paar maanden een filmpje laat kijken is het voor hem ook moeilijk om eruit te komen.
Ik heb je ook gelezen toen je kind nog een baby was en het deed mij denken aan mijn oudste zoon. Was ook een pittig kind en als ik hem een filmpje liet kijken op mijn telefoon en hij moest uit, nou dan werd hij ook zo boos. Vreselijk. Dus dan maar geen filmpjes meer kijken, doei.
Het komt allemaal goed. Mijn oudste zoon is een lief kind waar je echt al wat mee af kan spreken. Het beste is consequent zijn, daar heeft mijn zoon ook behoefte aan.
Deed ik al heel snel met beide jongens.
Lekker bord havermout en dat ging al snel heel goed met zelf eten. Dan helpt ook met hun gevoel van groot zijn en zelf doen. Plus je hebt zelf je handen vrij dan. Gewoon rustig mee oefenen als je vrij bent en kijken hoe het gaat.
Maar ik zie niets afwijkends in het gedrag van je kind. Als ik mijn jongste zoon van twee jaar en een paar maanden een filmpje laat kijken is het voor hem ook moeilijk om eruit te komen.
Ik heb je ook gelezen toen je kind nog een baby was en het deed mij denken aan mijn oudste zoon. Was ook een pittig kind en als ik hem een filmpje liet kijken op mijn telefoon en hij moest uit, nou dan werd hij ook zo boos. Vreselijk. Dus dan maar geen filmpjes meer kijken, doei.
Het komt allemaal goed. Mijn oudste zoon is een lief kind waar je echt al wat mee af kan spreken. Het beste is consequent zijn, daar heeft mijn zoon ook behoefte aan.
