Kinderen
alle pijlers
Dreumes gaat eigen weg
vrijdag 11 maart 2022 om 10:10
Hallo allemaal,
Ik heb een eeneiige tweeling van 15 maanden. Hoewel er natuurlijk veel overeenkomsten zijn, zijn er ook heel erg veel verschillen.
De kleinste van de twee heeft even een paar dagen op de kinderafdeling gelegen ivm laag geboortegewicht. In die tijd heb ik haar natuurlijk dagelijks heel veel gezien.
In het contact valt me op dat ze altijd veel eigenzinniger is dan haar zus. Haar zus is erg afhankelijk, een echte knuffelkont en zoekt veel geborgenheid. Terwijl zij veel maar haar eigen weg gaat, ook goed zelf kan spelen en eigenlijk met name wil knuffelen als de troost nodig heeft. Als ze me even niet heeft gezien na een dag opvang krijg ik een grote glimlach van haar. Maar ze reageert minder op mijn uitnodigen tot spel dan haar zus. Ze gaat gewoon meer haar eigen gang.
Ik begrijp dat het ook enorm door het onderlinge tweelingvergelijk kom, maar soms ben ik bang of ze wel goed gehecht is. Of dat het iets over onze band zegt dat ze minder op mij als moeder leunt.
Hebben jullie ervaring met een dreumes die lekker zijn/haar eigen gang gaat?
Ik heb een eeneiige tweeling van 15 maanden. Hoewel er natuurlijk veel overeenkomsten zijn, zijn er ook heel erg veel verschillen.
De kleinste van de twee heeft even een paar dagen op de kinderafdeling gelegen ivm laag geboortegewicht. In die tijd heb ik haar natuurlijk dagelijks heel veel gezien.
In het contact valt me op dat ze altijd veel eigenzinniger is dan haar zus. Haar zus is erg afhankelijk, een echte knuffelkont en zoekt veel geborgenheid. Terwijl zij veel maar haar eigen weg gaat, ook goed zelf kan spelen en eigenlijk met name wil knuffelen als de troost nodig heeft. Als ze me even niet heeft gezien na een dag opvang krijg ik een grote glimlach van haar. Maar ze reageert minder op mijn uitnodigen tot spel dan haar zus. Ze gaat gewoon meer haar eigen gang.
Ik begrijp dat het ook enorm door het onderlinge tweelingvergelijk kom, maar soms ben ik bang of ze wel goed gehecht is. Of dat het iets over onze band zegt dat ze minder op mij als moeder leunt.
Hebben jullie ervaring met een dreumes die lekker zijn/haar eigen gang gaat?
vrijdag 11 maart 2022 om 10:14
Misschien komt dat omdat zij anders op de aarde is geland. Dat zij zich even heeft moeten richten op zichzelf in het ziekenhuis. Misschien klinkt het zweverig. Eerder anders gehecht, dan verkeerd. Gaat wel mooi inzicht in wat omstandigheden doen met gedrag en ontwikkeling. Niet alles is alleen maar biologie.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:14
Zelfstandig er op uit durven gaan is een teken van veilige hechting. Haar basis is zo solide dat ze dat lekker durft. Een afhankelijk kindje is voor ons als moeder bevestigend: jij hebt mij nodig en ik kan er actief zijn. Dat geeft een goed gevoel. Dat je ene dochter dat niet van je vraagt zegt niks over haar basis.
Volgens mij ben je een hartstikke lieve moeder. Dreumes klinkt gewoon als een heel ander type dan haar zus
.
Volgens mij ben je een hartstikke lieve moeder. Dreumes klinkt gewoon als een heel ander type dan haar zus
.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:17
Mijn oudste heeft toen hij een maand oud was 3 weken op de IC gelegen zonder mogelijkheid tot knuffelen. En hij is nog altijd (ondertussen 17) een enorme knuffelkont. Dochter was kerngezond maar is altijd al veel minder knuffelig geweest. Die wil gewoon de wereld ontdekken en dat was al zo toen ze een dreumes was en nu op haar 15e is dat nog steeds zo.
Ik zou me echt niet druk maken over niet goed gehecht zijn door een ziekenhuisopname. Bij mijn kinderen is het dus weer precies andersom, dus ik denk echt dat het meer karakter is dan geen goede hechting. Voor dat laatste is wel wat meer nodig dan een ziekenhuisopname.
En alleen maar leuk toch dat het twee eigen kinderen zijn, met hun eigen karakter en wensen en behoeftes? Dat maakt het hebben van meerdere kinderen juist zo leuk, vind ik. Dat ze ondanks dezelfde genenpool waar ze uit ontstaan zijn, toch zo enorm verschillend kunnen zijn.
Ik zou me echt niet druk maken over niet goed gehecht zijn door een ziekenhuisopname. Bij mijn kinderen is het dus weer precies andersom, dus ik denk echt dat het meer karakter is dan geen goede hechting. Voor dat laatste is wel wat meer nodig dan een ziekenhuisopname.
En alleen maar leuk toch dat het twee eigen kinderen zijn, met hun eigen karakter en wensen en behoeftes? Dat maakt het hebben van meerdere kinderen juist zo leuk, vind ik. Dat ze ondanks dezelfde genenpool waar ze uit ontstaan zijn, toch zo enorm verschillend kunnen zijn.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:19
Ja hier sluit ik me bij aan. Mijn kinderen, hoewel geen meerlingen, zijn ook heel anders terwijl ik daar evenveel van hou en mee geknuffeld heb. Dit lijkt me echt een karaktertrek. Volgens mij is de hechtingsperiode ook veel langer dan een periode ziekenhuis na de geboorte, en daar was je er toch ook gewoon voor haar?K0koro schreef: ↑11-03-2022 10:14Zelfstandig er op uit durven gaan is een teken van veilige hechting. Haar basis is zo solide dat ze dat lekker durft. Een afhankelijk kindje is voor ons als moeder bevestigend: jij hebt mij nodig en ik kan er actief zijn. Dat geeft een goed gevoel. Dat je ene dochter dat niet van je vraagt zegt niks over haar basis.
Volgens mij ben je een hartstikke lieve moeder. Dreumes klinkt gewoon als een heel ander type dan haar zus
vrijdag 11 maart 2022 om 10:19
vrijdag 11 maart 2022 om 10:22
denk dat het ook een fase is, zou het niet 'onderverdelen', zo van die gaat haar eigen gang, die is aanhankelijker. Daardoor wordt het op een gegeven moment steeds meer 'zichtbaar', maar je ziet dan wat je hebt bepaald dat je ziet en je gedrag bevestigd dat ook weer mss zijn de 'rollen' binnenkort weer meer omgedraaid
mss zijn de 'rollen' binnenkort weer meer omgedraaid
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
vrijdag 11 maart 2022 om 10:31
Heel herkenbaar hoor. Ik heb een eeneiige tweeling die qua karakter heel erg verschillen. De een was altijd veel aanhankelijker dan de ander, hij wilde bijvoorbeeld altijd gedragen worden, terwijl z'n broer zelf wilde lopen. Hij had altijd heimwee (logeren ergens was een drama) terwijl z'n broer het leuk vond. Naar de opvang en later naar school was altijd huilen terwijl z'n broer er naast stond te springen omdat hij wel zin had. Ondertussen zijn het allebei eigenwijze pubers, die allebei hun eigen gang gaan, maar zie je dit verschil nog steeds wel een beetje. M'n aanhankelijke baby komt bijvoorbeeld nog steeds een knuffel halen voordat hij gaat slapen terwijl z'n broer veel meer in z'n eigen wereld leeft en even snel weltrusten zwaait aan het eind van de dag. De band met allebei is anders, maar niet minder hecht of sterk. Gewoon anders. Komt vast goed!
vrijdag 11 maart 2022 om 11:36
Ik lees een mooi verhaal, over een leuk en prachtig kind. Gewoon een normaal kind met een eigen, mooi karakter, en absoluut geen gestoorde hechting.
Grappig, ik had de laatste alinea dan ook nooit verwacht deze zorg van je te lezen.
De meisjes doen me aan mijn grootmoeder en haar eeneiige tweelingzus denken. De ene zó aanhankelijk, zelfs soms haast nog emotioneel áfhankelijk (van mijn oma nu). En mijn oma zo op zichzelf, eropuit gaand en wat afstandelijker, en zeker ook altijd op een prettige manier de leiding genomen, als ze samen voor moeilijke dingen stonden.
Ze zijn allebei goed terecht gekomen, mooie warme mensen, vol liefde om zich heen.
Ik zou het als iets zien dat een voordeel is, voor beide zusjes; hun karakters vullen elkaar aan, en op die manier kunnen ze later nog heel veel steun aan elkaar hebben.
Grappig, ik had de laatste alinea dan ook nooit verwacht deze zorg van je te lezen.
De meisjes doen me aan mijn grootmoeder en haar eeneiige tweelingzus denken. De ene zó aanhankelijk, zelfs soms haast nog emotioneel áfhankelijk (van mijn oma nu). En mijn oma zo op zichzelf, eropuit gaand en wat afstandelijker, en zeker ook altijd op een prettige manier de leiding genomen, als ze samen voor moeilijke dingen stonden.
Ze zijn allebei goed terecht gekomen, mooie warme mensen, vol liefde om zich heen.
Ik zou het als iets zien dat een voordeel is, voor beide zusjes; hun karakters vullen elkaar aan, en op die manier kunnen ze later nog heel veel steun aan elkaar hebben.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:37
