Kinderen
alle pijlers
Dreumes wil alleen tussenin slapen
vrijdag 7 mei 2021 om 08:48
De titel zegt het al. Onze dreumes slaapt sinds twee maanden alleen nog tussen ons in. Overdag slaapt hij prima en ‘s avonds valt hij ook in slaap in zijn eigen bed.
Na een paar uur wordt hij wakker en is dan verdrietig, hij wordt dan ook niet rustig totdat hij tussen ons in ligt. Daarna slaapt hij vrij snel verder.
Als we hem steeds weer terugleggen of weggaan dan raakt hij flink overstuur, dit doen we dus maar niet meer.
Is dit herkenbaar voor mensen? En is het een fase die ineens weer over kan zijn?
Ik dacht eerst dat het een fase was maar aangezien het nu al twee maanden duurt begin ik te twijfelen
Hij krijgt momenteel veel tanden en heeft daar ook last van.
Na een paar uur wordt hij wakker en is dan verdrietig, hij wordt dan ook niet rustig totdat hij tussen ons in ligt. Daarna slaapt hij vrij snel verder.
Als we hem steeds weer terugleggen of weggaan dan raakt hij flink overstuur, dit doen we dus maar niet meer.
Is dit herkenbaar voor mensen? En is het een fase die ineens weer over kan zijn?
Ik dacht eerst dat het een fase was maar aangezien het nu al twee maanden duurt begin ik te twijfelen
Hij krijgt momenteel veel tanden en heeft daar ook last van.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:03
vrijdag 7 mei 2021 om 13:14
vrijdag 7 mei 2021 om 13:18
nee hoor
Het verschil tussen mening en oordeel, is dat een mening vanuit jezelf is. Een oordeel over een ander
aangezien JIJ geen directe last hebt, van hun opvoeding, is het dus een oordeel
en dat mag hoor, maar zeg het gewoon eerlijk. Jij vindt hun manier niet oke.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:25
Ik denk dat die vriendin dat zelf ook niet leuk vond, maar blijkbaar was voor hun het alternatief nog slechter.Mina81 schreef: ↑07-05-2021 12:53Nog even een toevoeging: een vriendin van mij ging bij kind liggen tot hij sliep. Dat liep op een gegeven moment echt de spuigaten uit, kind ging half 8 naar bed, zij dus ook. Papa werd niet geaccepteerd. Tot een uur of 9 want kind merkte het als ze vertrok. En toen kwam nr 2.. dus half 7 met kind 2 naar boven, half 8 met kind nr 1..
Geen oordeel maar: lijkt me vreselijk!! Elke avond... je hebt ook nog zelf een leven toch? Kopje koffie ergens drinken ging niet want ze moest half 8 naar bed. Ook altijd drama met oppas als ze toch ergens heen gingen savonds...
Iedere ouder heeft (ga ik vanuit) het liefst dat hun kind zonder morren naar bed gaat, iedereen ‘s nachts heerlijk slaapt en ‘s ochtends vrolijk wakker wordt. Helaas werkt dat gewoon niet altijd zo.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:25
Haha, dat moment waarvan je weet dat het een keer komt in een discussie.
Ik denk dan: pick your battles...
Wat is de toegevoegde waarde van een strijd aangaan en een kind dwingen om in zijn eigen bed te slapen?
Disciipline en tucht! Grenzen stellen?
Natuurlijk is het ook voor elk kind weer anders.
Nee, je wilt ook niet dat kinderen by default in ouders bed slapen. Ik slaap in de regel toch wel slechter en lekker voor het sexleven is het ook niet. Aan de andere kant: kinderen vindden het heerlijk en als ik wel weer in slaap val vind ik het zelf ook wel snoezig.
Ik heb ook wel eens een gekalmeerd kind dat tussen in was gedoken na een uur weer "uit bed geschopt", omdat ik zelf niet kon slapen. Uhh pardon: duidelijk gemaakt dat het superwarm was met zijn 3en, dat kind mij al 3x met zijn beentjes in mijn gezicht had geschopt in zijn slaap en dat ik niet kon slapen en dat hij daarom terug moest in zijn eigen bed.
Meestal gaat dat ook gewoon prima. Het is dus niet zo zwart-wit met: als je dat eenmaal toelaat, dan kom je er nooit meer vanaf. VAak is het gewoon makkerlijker voor ons allemaal om het kind wel tussen ons in te laten slapen "als de nood aan de man is". En de avond daarop, dan slaapt het kind in principe gewoon weer in zijn eigen bed. DAt is dan wel het uitgangspunt. Maar als dat dan tijdens de nacht niet lukt, nou, dan komt het kind lekker bij ons ouders in bed. Maar meestal gaat dat slapen in eigen bed prima. Juist omdat het kind weet dat we niet moeilijk doen als ze het wel echt weil.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:27
Dat ligt toch wat genuanceerder. Ik voel met vriendin mee. Vind het zwaar voor haar. De "last" die ik ervaar is dat ik vriendin amper zie omdat ze geen tijd heeft om af te spreken.lilalinda schreef: ↑07-05-2021 13:18nee hoor
Het verschil tussen mening en oordeel, is dat een mening vanuit jezelf is. Een oordeel over een ander
aangezien JIJ geen directe last hebt, van hun opvoeding, is het dus een oordeel
en dat mag hoor, maar zeg het gewoon eerlijk. Jij vindt hun manier niet oke.
Ik heb er zeker een mening over, maar oordeel niet.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:28
Ik ga het gewoon accepteren dat het nu zo is en dat hij vanzelf wel in zijn eigen bed gaat slapen tzt. Kost mij minder energie dan toch maar blijven proberen etc.
We hebben namelijk echt veel geprobeerd. Er naast zitten, terug leggen, geruststellen etc. Het hielp allemaal even, na een uur of paar uur werd hij weer wakker en konden we opnieuw beginnen.
Ik wil dat hij zich veilig voelt en zolang hij het niet kan uitleggen met taal moet het maar zo.
Fijn dat het sommige ouders wel is gelukt om hun kind gerust te stellen en in eigen bed te laten slapen. Ieder mens is weer anders.
We hebben namelijk echt veel geprobeerd. Er naast zitten, terug leggen, geruststellen etc. Het hielp allemaal even, na een uur of paar uur werd hij weer wakker en konden we opnieuw beginnen.
Ik wil dat hij zich veilig voelt en zolang hij het niet kan uitleggen met taal moet het maar zo.
Fijn dat het sommige ouders wel is gelukt om hun kind gerust te stellen en in eigen bed te laten slapen. Ieder mens is weer anders.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:33
captain_hindsight schreef: ↑07-05-2021 13:30Ja, stel je voor. Dat levert ellende op! Kinderen aan wiens behoeften tegemoet wordt gekomen!
vrijdag 7 mei 2021 om 13:33
Grenzeloos zijn is idd ook een soort van ouderschapsstijl. Voor kinderen een ramp want ze mogen het zelf uitzoeken. Voor ouders in de loop der jaren ook een ramp want het worden draken van kinderen.
Tip: volg 'demamavan' op Insta. Moeder van 8. Hecht en leuk gezin met duidelijke grenzen waar het hele gezin wel bij vaart. Super leuke kinderen.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:34
En de wensen/behoeften van de ouder? Waar blijven die?captain_hindsight schreef: ↑07-05-2021 13:30Ja, stel je voor. Dat levert ellende op! Kinderen aan wiens behoeften tegemoet wordt gekomen!
vrijdag 7 mei 2021 om 13:43
vrijdag 7 mei 2021 om 13:45
Met dit in mijn achterhoofd heb ik doorgebeten hoor. Haar gedrag wel steeds erger eigenlijk. Het krijsen werd elke nacht erger. En ik weet heus wel wat over toelaten, grenzen stellen, rituelen.MarvelousMrsMaisel schreef: ↑07-05-2021 11:15Ja. Als een kind weet dat er iets te halen valt (bij de ouders in bed slapen), dan zal ie met dat gedrag doorgaan. Totdat je stopt met belonen.
Je denkt nu 'we slapen beter want we hoeven niet naast een krijsend kind te zitten'. Maar je zou ook even kunnen doorbijten en dan helemaal geen krijsend kind meer hebben.
Ik wist bijvoorbeeld ook dat als ik een weekje op kamp was geweest dat er 2 maanden gedoe was.
Meeveren bleek, oh eureka, de oplossing te zijn. Halleluja, praise the lord.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 07-05-2021 13:46
0.91% gewijzigd
vrijdag 7 mei 2021 om 13:45
Niet straffen en belonen betekent niet dat er geen grenzen zijn. Zoals ik zei, je verwart het met laissez-faire. Lees je eens in over onvoorwaardelijk opvoeden. Je hebt geen straffen en belonen nodig om je kind te begeleiden naar volwassenheid. Straffen en belonen is ook vrij ouderwets, nog gebaseerd op het idee van conditionering. Met grenzen aangeven door te straffen en belonen leer je je kind niet vanuit intrinsieke behoeften keuzes te maken, je leert je kind eigenlijk een heel basaal niveau van redeneren, nl: ik doe dat niet, want dan krijg ik straf. Of ik doe dat wel, want dan krijg ik een beloning.2Italy2 schreef: ↑07-05-2021 13:33Grenzeloos zijn is idd ook een soort van ouderschapsstijl. Voor kinderen een ramp want ze mogen het zelf uitzoeken. Voor ouders in de loop der jaren ook een ramp want het worden draken van kinderen.
Tip: volg 'demamavan' op Insta. Moeder van 8. Hecht en leuk gezin met duidelijke grenzen waar het hele gezin wel bij vaart. Super leuke kinderen.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:46
Dan verschillen we van mening.captain_hindsight schreef: ↑07-05-2021 13:38Meestal niet op de eerste plek als je kinderen hebt.
Overigens sluit het één het ander ook niet uit natuurlijk.
Als de ouders lekker in hun vel zitten, uitgerust zijn, werk en vrije tijd goed geregeld hebben krijg je automatisch kinderen die ook lekker mee draaien.
Zijn de ouders moe, gestresst, hebben ze zorgen dan heeft dat onherroepelijk zijn weerslag op de kinderen.
Of een kind dan wel of niet bij zijn ouders slaapt moet iedereen zelf weten. Het kind moet het denk ik niet afdwingen zodat de ouder toegeeft om van het gezeur af te zijn. Maar goed, ieder zijn ding.
Ik wilde altijd gewoon slapen, kind dr tussen was bij mij 0 slaap met als gevolg een sjaggie/slaapwandelende moeder.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:46
het rare is, dat als je ouder(s) wordt, dan je dan die eerste tijden heel goed alle wensen tegelijk kunt handelen
dat gaat vrij natuurlijk, als je openstaat voor de natuur mee te laten helpen. Een baby is behoorlijk gebouwd op samensmelten met ma(/pa)
Pas als je een baby regels/richtlijnen/slaaptijden en bedjes oplegt. Wordt het lastiger en vermoeiender
vrijdag 7 mei 2021 om 13:49
Bij mijn kinderen leverde het dwingen in hun eigen bed slapen ouders op die moe en gestrest waren, en bij ons slapen niet.2Italy2 schreef: ↑07-05-2021 13:46Dan verschillen we van mening.
Als de ouders lekker in hun vel zitten, uitgerust zijn, werk en vrije tijd goed geregeld hebben krijg je automatisch kinderen die ook lekker mee draaien.
Zijn de ouders moe, gestresst, hebben ze zorgen dan heeft dat onherroepelijk zijn weerslag op de kinderen.
Je redenering gaat twee kanten op.
En ik wil niet mijn kinderen opvoeden tot een gehoorzaamheidsmachine.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:50
Ik heb het over grenzeloze ouders.Sága schreef: ↑07-05-2021 13:45Niet straffen en belonen betekent niet dat er geen grenzen zijn. Zoals ik zei, je verwart het met laissez-faire. Lees je eens in over onvoorwaardelijk opvoeden. Je hebt geen straffen en belonen nodig om je kind te begeleiden naar volwassenheid. Straffen en belonen is ook vrij ouderwets, nog gebaseerd op het idee van conditionering. Met grenzen aangeven door te straffen en belonen leer je je kind niet vanuit intrinsieke behoeften keuzes te maken, je leert je kind eigenlijk een heel basaal niveau van redeneren, nl: ik doe dat niet, want dan krijg ik straf. Of ik doe dat wel, want dan krijg ik een beloning.
Opvoeden is niet straffen en belonen. Wel liefdevol grenzen stellen. Door dat de doen groeit je kind uit tot een mooi evenwichtig persoontje.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:50
Misschien?Mina81 schreef: ↑07-05-2021 12:36Hier 2 kinderen, allebei nog nooit 1 nacht in mijn bed geslapen. Eerste kind een week of 4 in eigen wieg op mijn kamer en daarna op eigen kamer, 2e kind vanaf 2e nacht op eigen kamer.
Ze hebben er nooit naar gevraagd ook dat scheelt misschien wel. Ik denk dat als je het eenmaal een keer hebt toegestaan dat het dan lastig is om weer "af te leren".
Wij sliepen allemaal beter in eigen bed op eigen kamer. Ieder zn beslissing.
Dat is de kern hoor.
Ik weet dat het beter is, want ik heb het nog nooit geprobeerd.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:52
Wacht maar tot ze een jaar of 16 zijn. Als je dan hun natuur altijd volgt, hell. Dan woon jij op kamers bij je pubers.lilalinda schreef: ↑07-05-2021 13:46het rare is, dat als je ouder(s) wordt, dan je dan die eerste tijden heel goed alle wensen tegelijk kunt handelen
dat gaat vrij natuurlijk, als je openstaat voor de natuur mee te laten helpen. Een baby is behoorlijk gebouwd op samensmelten met ma(/pa)
Pas als je een baby regels/richtlijnen/slaaptijden en bedjes oplegt. Wordt het lastiger en vermoeiender
vrijdag 7 mei 2021 om 13:52
Dat doet volgens mij iedereen hier in dit topic.
Alleen liggen de grenzen niet overal op dezelfde plek.
