Dreumes wil alleen tussenin slapen

07-05-2021 08:48 180 berichten
Alle reacties Link kopieren
De titel zegt het al. Onze dreumes slaapt sinds twee maanden alleen nog tussen ons in. Overdag slaapt hij prima en ‘s avonds valt hij ook in slaap in zijn eigen bed.
Na een paar uur wordt hij wakker en is dan verdrietig, hij wordt dan ook niet rustig totdat hij tussen ons in ligt. Daarna slaapt hij vrij snel verder.
Als we hem steeds weer terugleggen of weggaan dan raakt hij flink overstuur, dit doen we dus maar niet meer.
Is dit herkenbaar voor mensen? En is het een fase die ineens weer over kan zijn?

Ik dacht eerst dat het een fase was maar aangezien het nu al twee maanden duurt begin ik te twijfelen :)
Hij krijgt momenteel veel tanden en heeft daar ook last van.
*LaDolceVita* schreef:
07-05-2021 09:28
Even benieuwd, voor de mensen met meerdere kinderen: hoe doe je dat?
Wij hebben zeker een wens voor nog een kind maar ik vraag mij af hoe dat praktisch gezien dan gaat als zoon nog tussenin slaapt.
Paar jaar ertussen laten. Of een cosleeper ernaast. ;-)

Ik heb bij de eerste ook in begin zo moeilijk gedaan met per se op eigen kamer slapen. Lekker doorbijten zoals iemand dat noemde hierboven.
Nou, hielp helemaal niemand.

En geen van de 2 kinderen slaapt nog in ons bed. Oke, misschien de jongste max 2x per jaar als ze nachtmerrie heeft of heel ziek is.
Alle reacties Link kopieren
*LaDolceVita* schreef:
07-05-2021 09:28
Even benieuwd, voor de mensen met meerdere kinderen: hoe doe je dat?
Wij hebben zeker een wens voor nog een kind maar ik vraag mij af hoe dat praktisch gezien dan gaat als zoon nog tussenin slaapt.
Mijn jongste is een veel grotere plakker dan de oudste. Oudste heeft er eigenlijk nooit om gevraagd.

Overigens heeft er hier ook niemand structureel bij ons in bed geslapen omdat ik net als Doreia dan zelf de hele nacht wakker lig. Bij ons mocht het dus alleen als hij ziek was of zo.
Alle reacties Link kopieren
MarvelousMrsMaisel schreef:
07-05-2021 08:49
Ik ken iemand en die wil absoluut niet dat de kinderen bij hen in bed slapen. En dat gebeurt dus ook niet. Ik ken ook iemand die het 'liever niet heeft' en daar slaapt de kleuter dus continu bij in bed.

Kwestie van doorbijten.
Ik moet zeggen dat ik dat ook nooit gedaan heb, en altijd wel voet bij stuk kon houden als er weer eens zo’n fase was (vaak na ziekte of vakantie). Dat was dan ook wel het enige vlak waarop het resultaat had, dus ik ben ook een beetje geneigd te zeggen dat ik er geluk mee had. Mijn kinderen zijn bijvoorbeeld pas normaal groente gaan eten toen zij dat gingen doen, en ik het al jaren losgelaten had.
Of misschien hangt het meer samen en was die slaap een battle die ik wel wilde aangaan tot het bittere eind. Bij mij in bed was in ieder geval nooit een optie.
Alle reacties Link kopieren
Als je kind rustig slaapt bij jullie dan zou ik hem lekker in bed nemen, ik vind slaap belangrijker dan wie waar slaapt. Bij de buren werkte er 1× naar toe gaan en dan niet meer heel goed, was 2 nachten vervelend maar die dagen niet langer dan 10 minuten gehuild en daarna niet meer. Die van mij zouden dan echt uren huilen en van uitputting in slaap vallen in dreumes leeftijd.

Wij hebben een bed van 160 breed en een dekbed van 220, ruzie om het dekbed is er niet omdat we aan beide kanten overhouden en kind slaapt in het midden. We hebben 3 hoofdkussens in bed maar daar hebben ze als dreumes eigenlijk nooit op geslapen, maar de oudste is inmiddels 6 en gebruikt hem wel als die een enkele keer na een nachtmerrie bij ons slaapt.

Hier was het gewoon een fase, al duurde die wel langer dan andere fases. Het was niet met 2 maanden over oid, maar ze kregen zelf steeds minder de behoefte om dan naar ons te komen en vanaf ik denk 2,5 a 3 jaar sliepen ze bijna niet meer bij ons.
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
07-05-2021 09:28
Kinderen slapen hier pertinent ook niet in bed. Dan kan ik niet meer slapen namelijk.

Hier ging ik er naartoe. Kind bleef in bed liggen. Ik aaide over zijn bolletje en zei dan sussend met zachte rustige stem: niets aan de hand, alles is goed. Lekker slapen. Het is donker buiten. Het is nog niet opstaantijd. Iedereen slaapt nog. Jij mag ook nog slapen.

En dan op de grond gaan zitten neuriën, slaapliedje zingen. Tot hij weer in slaap was gevallen. En dan stiekem weg sluipen. Kost even tijd, maar dan is het wel voor altijd opgelost.
Bij jou was het voor altijd opgelost. Bij ons niet hoor.
Mijn peuter slaapt tussen ons in. Wij vinden het geen probleem. We slapen allemaal lekker en dat vinden we het belangrijkst. Voor ons werkt dit dus prima.
Alle reacties Link kopieren
Zoontje is bijna 4 en komt ook nog wel eens hoor. Ik heb het nooit erg gevonden. Hij heeft de eerste 3 maanden van zijn leven op mijn buik geslapen, anders sliep niemand. En tussendoor sliep hij ook bij ons.

Ik mocht dat als kind zijnde ook altijd, gedaan tot ik een jaar of 6/7 was. Hele warme herinneringen aan.
Alle reacties Link kopieren
golfje schreef:
07-05-2021 08:56
Alle drie mijn kinderen hebben de eerste jaren van hun leven vaak periodes bij ons in bed geslapen. Mijn motto was, maakt me niet uit wie waar slaapt, als we maar slapen. Wij sliepen prima met een kind in 't midden. We hebben ze wel altijd eerst in hun eigen bed gelegd. Daar sliepen ze dan soms door, soms wakker en dan bij ons.
En alle drie zijn ze er vanzelf mee gestopt toen ze ouder werden.
Precies dit!
Alle reacties Link kopieren
Onze peuter komt soms tussen ons in slapen en onze kleuter heel af en toe ook nog. En heel soms beide tegelijk. Dan slapen wij zelf niet zo heel goed meer, maar ja. Zelf in bed liggen, vind ik toch echt beter dan naast het bed van een van de kinderen zitten midden in de nacht (hebben we ook wel geprobeerd, maar dan was je zo een half uur verder en met een beetje pech, begon het gedoe een uur later weer, terwijl ze tussen ons in goed verder slapen na een nachtmerrie, bij ziekte slapen ze sowieso onrustig, maar dan is t gewoon niet anders.)
Mevrouw75 schreef:
07-05-2021 09:53
Bij jou was het voor altijd opgelost. Bij ons niet hoor.
Haha, nee, hier ook niet. Denk dat ik met de oudste echt zoveel nachten meerdere keren ernaast zat. Of mijn partner. Niets hielp. Maanden gebroken nachten.
Op gegeven moment is wel klaar.
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
07-05-2021 09:28
Kinderen slapen hier pertinent ook niet in bed. Dan kan ik niet meer slapen namelijk.

Hier ging ik er naartoe. Kind bleef in bed liggen. Ik aaide over zijn bolletje en zei dan sussend met zachte rustige stem: niets aan de hand, alles is goed. Lekker slapen. Het is donker buiten. Het is nog niet opstaantijd. Iedereen slaapt nog. Jij mag ook nog slapen.

En dan op de grond gaan zitten neuriën, slaapliedje zingen. Tot hij weer in slaap was gevallen. En dan stiekem weg sluipen. Kost even tijd, maar dan is het wel voor altijd opgelost.
Zo heb ik het ook gedaan.
Maar het is denk ik heel persoonlijk, als je er geen last van hebt kan ik me ook prima voorstellen dat je een kind lekker naast je laat slapen. Ik ben zelf een hele lichte slaper.
Venusss schreef:
07-05-2021 10:20
Zo heb ik het ook gedaan.
Maar het is denk ik heel persoonlijk, als je er geen last van hebt kan ik me ook prima voorstellen dat je een kind lekker naast je laat slapen. Ik ben zelf een hele lichte slaper.
Het ligt ook vooral aan het kind. Dit werkte dus gewoon niet bij mijn oudste.
*LaDolceVita* schreef:
07-05-2021 09:28
Even benieuwd, voor de mensen met meerdere kinderen: hoe doe je dat?
Wij hebben zeker een wens voor nog een kind maar ik vraag mij af hoe dat praktisch gezien dan gaat als zoon nog tussenin slaapt.
Baby sliep in de cosleeper, oudste bij ons. En we hebben een periode dat de jongste nog echt klein was het ledikant van de oudste ook bij ons op de kamer gehad, dan sliep hij beter en wij ook. Beter dan bij ons in bed.

Maar later: eentje bij de één en eentje bij de ander. Heel af en toe hebben ze nu s nachts een discussie wie er in het midden mag slapen ;-D
Maar dat komt zelden voor gelukkig want dan is 1m80 te klein met een schoolkind en een kleuter.
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde zelf echt niet dat kind bij ons in bed sliep. Dan slaap ik zelf niet. We hebben altijd een vast ritme gehad, inclusief herkenbaar ritueel voor het naar bed gaan. Kind wist echt prima wat zijn slaapplaats was. Uitzondering hierop was als hij ziek was, wat zelden gebeurde. Wat je ze niet aanwent, hoeft je ze ook niet af te wennen.
Ik spreek nu puur voor mezelf. Als mensen het geen probleem vinden, is er natuurlijk ook geen probleem. Maar ik wilde echt wel het bed voor onszelf houden.
jko
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 04-06-2021 19:54
99.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben ons bed ook altijd gebruikt als veilige plek voor de kinderen. En die zijn echt heel gewoon in hun eigen bed gaan slapen.
Jongste kwam op haar 13e, heel soms nog even bij mij kruipen, bij enge dromen of verdrietjes. Sliep ze weer een paar uur bij mij, Tot ik haar weglegde

Ik vind mijn kinderen een veilige basis geven, heel gezond
Onze peuter komt meestal ergens begin van de nacht bij ons. Merk het niet eens altijd. Hij slaapt ook in het midden. Wij gaan (zwanger nu) gewoon voor een groter bed en cosleeper. Baby dan aan mijn kant (geef borstvoeding en gebruiken delen ipv dekbed). Cosleeper als uitvalbescherming.

Er zijn vast kinderen bij wie het werkt om consequent te zijn, men doet altijd alsof dit bij ieder kind zou werken. Ik geloof daar niet zo in. Wij doen overigens niet aan laten huilen, hij huilt wel hoor, maar als we merken dat hij echt paniekerig is dan gaan we in zijn behoefte mee. Slaap zelf ook liever niet alleen, dus kan me goed voorstellen dat als hij snachts even wakker wordt ook ons op zoekt.
*LaDolceVita* schreef:
07-05-2021 08:52
Wat bedoel je precies? Je kind laten huilen?

Ja. Of er naast gaan zitten en troosten. Maar niet zelf in bed nemen. Als ie weet dat ie dat uiteindelijk toch altijd mag, leert ie niet te stoppen met het ongewenste gedrag tot ie z'n zin krijgt.
Mevrouw75 schreef:
07-05-2021 09:53
Bij jou was het voor altijd opgelost. Bij ons niet hoor.
Haha nee dat klinkt mij ook als een utopie!
Blijft leuk, van die ouders die alles al hun eigen verdienste zien.
anoniem_401375 wijzigde dit bericht op 07-05-2021 10:59
4.69% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
07-05-2021 10:56
Wij hebben ons bed ook altijd gebruikt als veilige plek voor de kinderen. En die zijn echt heel gewoon in hun eigen bed gaan slapen.
Jongste kwam op haar 13e, heel soms nog even bij mij kruipen, bij enge dromen of verdrietjes. Sliep ze weer een paar uur bij mij, Tot ik haar weglegde

Ik vind mijn kinderen een veilige basis geven, heel gezond
Dit is hier natuurlijk ook aan de hand. Tussen 7 uur tot 19 uur ben je ook welkom. Eerder niet, dan blijf je in bed en roep je ons. En kom ik meteen in je veilige slaapkamer in je veilige bed wat er aan de hand is.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
MarvelousMrsMaisel schreef:
07-05-2021 10:58
Ja. Of er naast gaan zitten en troosten. Maar niet zelf in bed nemen. Als ie weet dat ie dat uiteindelijk toch altijd mag, leert ie niet te stoppen met het ongewenste gedrag tot ie z'n zin krijgt.
Zo werkt het dus niet bij elk kind! Fijn dat het voor jullie wel werkt.
Alle reacties Link kopieren
Waarom moet een kind in zijn eigen bed slapen? Omdat dat zo hoort? Jij ligt toch ook met je partner in bed? Waarom?
Kijk eens naar bv Afrika. Daar ligt de hele familie in 1 bed.
Wij hebben gekozen voor een goede nachtrust en zoon heeft jaren bij ons in bed geslapen. Niks geen strijd, gewoon slapen. En op een dag was het klaar en ging hij naar zijn eigen bed.
Doe waar je je goed bij voelt niet wat de omgeving van je verwacht.
Alle reacties Link kopieren
Ikbenikenjijbentjij schreef:
07-05-2021 11:07
Waarom moet een kind in zijn eigen bed slapen? Omdat dat zo hoort? Jij ligt toch ook met je partner in bed? Waarom?
Kijk eens naar bv Afrika. Daar ligt de hele familie in 1 bed.
Wij hebben gekozen voor een goede nachtrust en zoon heeft jaren bij ons in bed geslapen. Niks geen strijd, gewoon slapen. En op een dag was het klaar en ging hij naar zijn eigen bed.
Doe waar je je goed bij voelt niet wat de omgeving van je verwacht.
Ik geloof ook niet dat to gebukt gaat onder wat de omgeving van haar verwacht.
Sága schreef:
07-05-2021 11:00
Zo werkt het dus niet bij elk kind! Fijn dat het voor jullie wel werkt.

Ik denk dat het voor elk kind wel werkt. Al zal de een het na twee nachten opgeven, en de ander na twee weken.

Maar goed, TO heeft al gezegd dat ze het helemaal prima vindt om het kind bij haar in bed te laten slapen. Maar dan zou ik zeggen: maak het dan ook het officiële bed van het kind. Als het kind er al ligt, hoef je het ook niet op te halen midden in de nacht.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven