Kinderen
alle pijlers
Dreumes zo bang! Herkenbaar?
dinsdag 27 mei 2008 om 10:20
Tenminste, dat is wat ik denk. Hij is anderhalf en ik heb de idee dat hij de laatste tijd ergens of voor veel dingen bang is. Het begon een tijd geleden met zijn hoofdje op zijn schouder leggen en heel stilletjes blijven. Hij kon dan zo een paar minuten blijven zitten. Sinds vorige week wil hij niet meer in de kinderstoel. Hij houdt zijn beentjes stijf maar als ik hem er dan toch in heb, gaat direct zijn hoofdje weer op zijn schouder en blijft hij strak in de leegte staren. Hij huilt dan niet ofzo. Sinds gister is het helemaal vreemd. In de autostoel deed hij weer zo met zijn koppie. Eenmaal thuis heeft'ie best nog leuk gespeeld maar toen hij naar bed ging begon het. Hij werd helemaal hysterisch en wanneer ik hem neerlegde wist 'ie niet hoe snel hij weer rechtop moest zitten. Als hij al ging liggen begoef hij zijn gezichtje in het matras. Ik heb zijn blikken gevolgd en (misschien in zijn ogen) 'enge' schilderijtjes e.d. weggehaald, maar niets hielp. Op het laatst maar mee naar beneden genomen waar hij een stil was. Maar ook dan opeens kon hij ergens naar kijken, maakt niet uit waarnaar, en hysterisch beginnen te huilen. Zo sneu! Ik ben tot half 12 zo met hem beziggeweest, en omdat hij niet stil werd ben ik een eindje met hem gaan rijden in de auto. Toen sliep hij zo.
Ik moet er wel bij zeggen dat hij normaal gesproken nooit huilt, d.w.z. langer dan een minuut ofzo. hij is altijd stil te krijgen met troostende woordjes, een knuffel, een liedje of een schone broek.
Herkennen jullie dit?
Ik moet er wel bij zeggen dat hij normaal gesproken nooit huilt, d.w.z. langer dan een minuut ofzo. hij is altijd stil te krijgen met troostende woordjes, een knuffel, een liedje of een schone broek.
Herkennen jullie dit?
dinsdag 27 mei 2008 om 11:04
Geesten... ik ben wat dat betreft erg nuchter en wil daar eerlijk gezegd ook niet eens aan denken, maar soms zeg ik wel eens voor de grap tegen mijn man: het lijkt wel alsof hij spoken ziet.
Oorontsteking heb ik zelf ook aan gedacht, maar hij heeft geen voorkeur voor één schoudertje zeg maar, en zou hij ook niet naar zijn oortjes grijpen als hij pijn had? Of hoeft dat niet?
Oorontsteking heb ik zelf ook aan gedacht, maar hij heeft geen voorkeur voor één schoudertje zeg maar, en zou hij ook niet naar zijn oortjes grijpen als hij pijn had? Of hoeft dat niet?
dinsdag 27 mei 2008 om 11:05
Zoals ik het lees: is het niet gewoon uitproberen. Hij wil niet in de kinderstoel, overstrekt zich en bereikt ermee dat hij er niet in gaat. Autostoeltje idem en ja ze zijn klein maar oh zo slim, en geef je hem een vinger neemt hij al snel je hele hand! Kijk naar het bedverhaal, uiteindelijk krijgt hij wat hij wil......hij mag mee naar beneden.
Oorontsteking zou ik wel kunnen koppelen aan het bedverhaal, maar dan moet je ook wat aan hem merken als je z'n kleren aan en uit trekt (truien en t-shirts). Als je last heb van oorpijn komt er druk op het oor met het gaan liggen en ook met aan en uitkleden! Vaak willen ze ook minder eten.
Oorontsteking zou ik wel kunnen koppelen aan het bedverhaal, maar dan moet je ook wat aan hem merken als je z'n kleren aan en uit trekt (truien en t-shirts). Als je last heb van oorpijn komt er druk op het oor met het gaan liggen en ook met aan en uitkleden! Vaak willen ze ook minder eten.
Maar ik weet van dichtbij dat het kan. Anyway...om oorontsteking uit te sluiten zou ik toch eerst eens contact opnemen met de huisarts. Kwaad kan het niet tenslotte
dinsdag 27 mei 2008 om 11:09
Voor de oren kan je makkelijk even naar de huisarts. Ik heb geen idee of het grijpen naar de oren er persee bijhoordt.
Geesten lijkt me een stuk moeilijker achter te komen.
Misschien is het voor hem wel een manier om te laten merken dat hij iets niet wil. Mijn dochter van 17 maanden doet het vaak door haar hoofd helemaal weg te draaien.
Nu ze door heeft dat ze ook "nee" kan schudden is dat ineens een stuk minder
Geesten lijkt me een stuk moeilijker achter te komen.
Misschien is het voor hem wel een manier om te laten merken dat hij iets niet wil. Mijn dochter van 17 maanden doet het vaak door haar hoofd helemaal weg te draaien.
Nu ze door heeft dat ze ook "nee" kan schudden is dat ineens een stuk minder
dinsdag 27 mei 2008 om 11:14
Ja, om in ieder geval uit tesluiten dat het geen oorontsteking is ga ik maar ff naar de huisarts. Verder denk ik niet dat het uit proberen is. Hij gaat gewoon in de kinderstoel, ook al doet 'ie zo raar. En de autostoel heeft'ie juist geen hekel aan, dat vindt'ie juist fijn 
Ik probeer er juist heel goed op te letten dat dat niet gebeurt, want dan is inderdaad het hek van de dam.
Ik probeer er juist heel goed op te letten dat dat niet gebeurt, want dan is inderdaad het hek van de dam.
dinsdag 27 mei 2008 om 11:24
Dat deed mijn zoon ook heel laat. Hij was toch ruim twee toen hij een beetje begrijpend kon praten. Natuurlijk al wat eerder ja en nee, maar vlot was hij niet. Ik kan mij herinneren dat ik het ook het lastigst vond bij vervelende dingen. Wanneer ze blij zijn zie je dat direct en kan je ook wel herleiden waarom ze blij zijn en zo niet ook geen ramp.
Maar wanneer ze verdrietig of bang zijn en je weet niet waarom is dat er frustrerend. Ik hoop dat je er snel achter komt wat het is.
Overigens moest ik ook aan geesten denken, maar ik kijk denk ik teveel Ghost Whisperer
p.s. mijn zoon is nu bijna vijf en kan nog geen twee seconden zijn kaken op elkaar houden hoor. Van opstaan tot slapen gaan is het kwebbeldekwebbeldekwebbel
dinsdag 27 mei 2008 om 11:31
:
[...]
Dat deed mijn zoon ook heel laat. Hij was toch ruim twee toen hij een beetje begrijpend kon praten. Natuurlijk al wat eerder ja en nee, maar vlot was hij niet. Ik kan mij herinneren dat ik het ook het lastigst vond bij vervelende dingen. Wanneer ze blij zijn zie je dat direct en kan je ook wel herleiden waarom ze blij zijn en zo niet ook geen ramp.
Maar wanneer ze verdrietig of bang zijn en je weet niet waarom is dat er frustrerend. Ik hoop dat je er snel achter komt wat het is.
Overigens moest ik ook aan geesten denken, maar ik kijk denk ik teveel Ghost Whisperer
p.s. mijn zoon is nu bijna vijf en kan nog geen twee seconden zijn kaken op elkaar houden hoor. Van opstaan tot slapen gaan is het kwebbeldekwebbeldekwebbel
O gelukkg, dus met dat praten komt het ook wel goed? Haha, moet binnenkort weer naar het CB en weet nu al wat ze gaan zeggen.
Misschien bekijk ik het allemaal veel te ingewikkeld en haal ik er dingen bij die er niet zijn. Je gaat van alles denken. Ik vind het met dit soort gedrag aangeven dat 'ie iets niet wil inderdaad het meest logisch. Shame on me dat ik daar nog helemaal niet aan gedacht heb. 'k Ga eens goed opletten.
dinsdag 27 mei 2008 om 11:47
Hoi Dante,
Hoewel ik alweer een poosje uit de dreumesen ben, dacht ik bij je openingspost wel: hij is anderhalf, en dan is hij zich meer en meer bewust aan het worden van wie hij zelf is en wat buiten hem gebeurt, en dat is een heel verwerkingsproces natuurlijk.
Verder gaat hij in de gaten krijgen dat als hij zus doet, er vervolgens zo op gereageerd wordt, dus in die zin probeert hij misschien ook een beetje het effect op zijn gedrag uit.
Oorontsteking is natuurlijk iets wat je zo snel mogelijk moet uitsluiten, óf behandelen.
Ook het eventuele zien van dingen die wij als volwassenen niet (meer) zien, of een grote fantasie zou een mogelijkheid kunnen zijn. (Heb hier ervaring mee met mijn oudste kind) Alleen is dan de vraag waarom dat beangstigend zou zijn, dat is het idee dat de grote mensen eraan hebben gegeven. Het was voor mijn kind toen niet beangstigend, en het is vanzelf weer overgegaan. Op een gegeven moment hoorde ik er niks meer over. Toen ik hem er na een poosje naar vroeg, wist hij het ook niet meer.
Hoewel ik alweer een poosje uit de dreumesen ben, dacht ik bij je openingspost wel: hij is anderhalf, en dan is hij zich meer en meer bewust aan het worden van wie hij zelf is en wat buiten hem gebeurt, en dat is een heel verwerkingsproces natuurlijk.
Verder gaat hij in de gaten krijgen dat als hij zus doet, er vervolgens zo op gereageerd wordt, dus in die zin probeert hij misschien ook een beetje het effect op zijn gedrag uit.
Oorontsteking is natuurlijk iets wat je zo snel mogelijk moet uitsluiten, óf behandelen.
Ook het eventuele zien van dingen die wij als volwassenen niet (meer) zien, of een grote fantasie zou een mogelijkheid kunnen zijn. (Heb hier ervaring mee met mijn oudste kind) Alleen is dan de vraag waarom dat beangstigend zou zijn, dat is het idee dat de grote mensen eraan hebben gegeven. Het was voor mijn kind toen niet beangstigend, en het is vanzelf weer overgegaan. Op een gegeven moment hoorde ik er niks meer over. Toen ik hem er na een poosje naar vroeg, wist hij het ook niet meer.
