Een tweede kind net zo leuk als de eerste?

14-08-2020 18:04 105 berichten
Alle reacties Link kopieren
Onze zoon is nu 8 maanden. Omdat hij met hulp van het ziekenhuis is ontstaan hebben we al vroeg gesproken over een eventuele tweede. Iets dat we beide graag willen. Deze week heb ik contact gezocht met het ziekenhuis en huisarts voor de doorverwijzing. Vanwege Corona is er een wachtlijst van 6 maanden, dus voorlopig zijn we nog niet aan de beurt.

Nou liep ik vanmiddag door het park zodat zoon een slaapje kon doen (het was binnen nog zo heet en in de wagen gaat het ook goed). Een passerende mevrouw was helemaal verrukt van hem. Terecht natuurlijk, want hij is ook het leukste kind ooit ;-)

Maar opeens bedacht ik me, leuker dan dit kind kan het toch nooit worden? Wat nou als het lukt voor een tweede (dat is immers nog maar eens goed afwachten) en dat er dan een 'meh' baby geboren wordt? We hebben nu zo onwijs de hoofdprijs, is een tweede ook altijd zo leuk?

(Onze hoofdprijs heeft nu trouwens honger en hij gaat voor het Viva forum, dus ik kom later reageren)
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
14-08-2020 21:54
TO vraagt toch om ervaringen of een tweede kind even leuk / lief is? Wat is hier off topic aan dan? Of mag alleen benoemd worden dat je altijd evenveel van je tweede kind houdt?

De eerste persoon die aangeeft dat dit niet altijd het geval is mag dat niet zeggen omdat ze zelf geen kinderen heeft, en ik mag het niet zeggen omdat het off topic is? Dus het moet allemaal " halleluja je hebt altijd een klik met je kind en je houdt er sowieso wel van" zijn?
Zó doe eens even rustig
Je leest iets wat ze helemaal niet bedoelt. Het is misschien een goed idee om over jouw probleem een topic te openen, want er zijn er misschien meer die het zo ervaren.
Frankly my dear, I don"t give a damn
lilalinda schreef:
14-08-2020 19:46
Nogmaals het zal vast voorkomen.
En het is gruwelijk. Maar ik een gezonde situatie (en gelukkig is dat vaak zo) gelukkig een uitzondering

Hoe ziet je zus het?
Ik vermoed dat het heel vaak voorkomt. Ik ken best wat verhalen en soms was het ook gewoon zichtbaar.
Alle reacties Link kopieren
mindervanmij schreef:
14-08-2020 21:54
TO vraagt toch om ervaringen of een tweede kind even leuk / lief is? Wat is hier off topic aan dan? Of mag alleen benoemd worden dat je altijd evenveel van je tweede kind houdt?

De eerste persoon die aangeeft dat dit niet altijd het geval is mag dat niet zeggen omdat ze zelf geen kinderen heeft, en ik mag het niet zeggen omdat het off topic is? Dus het moet allemaal " halleluja je hebt altijd een klik met je kind en je houdt er sowieso wel van" zijn?
Ik heb niemand gezegd dat ze het niet mocht zeggen

En ondertussen 4x gezegd dat het heus voorkomt.
Maar in normale situaties met normale ouders ontwikkelt een normale houden-van-band. Ook met kind 2

En ik gun je goeie hulp om te leren dat wat jij voelt niet normaal is.
Alle reacties Link kopieren
En nu ga ik wat anders doen, geen zin om schuld te krijgen van andermans trauma's en to's normale tppic te verkloten
Alle reacties Link kopieren
Dank voor de reacties!

Er zullen altijd ouders zijn die een voorkeur hebben voor een kind. Ik ga er niet bij voorbaat vanuit dat ons dat ook gaat gebeuren. We zijn alleen zo blij verrast met HOE leuk onze zoon is. Zo blij dat het gelukt is, en dan ook nog zo'n prachtexemplaar. Dat zorgt dat we ons extra realiseren hoe veel geluk we hebben.

De reacties over verschillende karakters/kinderen waren eigenlijk wat ik bedoelde. We hopen niet op zoon 2.0, we hopen op een PergaKind 2. En dat is natuurlijk weer een heel nieuw, eigen, kind.

Die reacties zorgen er voor dat het wat harder gaat kriebelen inmiddels :D Jammer dat de wachtlijst 6 maanden is!
Alle reacties Link kopieren
Yep, mijn 2e is net zo lief en knap! De 1e was ook al zo'n leuk kind, dat ik ook niet wist of het nog eens net zo goed kon gaan.
Maar dat is zeker het geval.
En wat echt fantastisch is; jouw 2 kinderen samen zien spelen en dan naar je man kijken en bedenken dat dit jullie kinderen zijn :heart:
.
Hier ook hoor. Twee totaal verschillende kinderen, en ik hou van allebei evenveel, om wie ze zijn.
En ja, ik behandel ze anders, want ze zijn anders. Ik denk dat ze er geen van beide gelukkig van geworden zouden zijn als ik er een soort standaardbehandeling op los had gelaten. Ik vind het juist leuk dat ze zo verschillend zijn.
Ik vind ze allebei even geweldig. Wel vond (en soms vind) ik het wel stukken intensiever, moeder zijn van twee ipv één.

Het eerste jaar niet trouwens en nu de jongste vier is ook niet meer zo heftig maar de jaren tussen 1 en 4 (jongste) vond ik vaak heel erg zwaar.
Alle reacties Link kopieren
Best humor om te bedenken dat iedereen zijn kind helemaal gewéldig vindt, terwijl andere het misschien een vreselijk jong vinden :proud:
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef:
15-08-2020 13:58
Best humor om te bedenken dat iedereen zijn kind helemaal gewéldig vindt, terwijl andere het misschien een vreselijk jong vinden :proud:
Dat is wel grappig. Wij zaten ons laatst in een restaurant te verbazen over een stel dat compleet idolaat leek van hun lawaaierige amper opgevoede peutertje. Toen moeder opstond bleek ze zwanger, dat vonden we zo opmerkelijk. Lukt het al niet echt met een kind, maak je er nog een.
Zelf vonden ze zichzelf waarschijnlijk topouders met een perfect peuterprinsje. En wij zijn natuurlijk ook maar verzuurde oude mensen die blij zijn als ze even zonder kinderen op vakantie kunnen :)
calvijn1 schreef:
15-08-2020 13:58
Best humor om te bedenken dat iedereen zijn kind helemaal gewéldig vindt, terwijl andere het misschien een vreselijk jong vinden :proud:
Gelukkig maar dat het niet andersom is ;)
Alle reacties Link kopieren
Wat ik wel zie in mijn omgeving is botsende karakters. De ouder kan het heel goed vinden met 1 van de kinderen, misschien omdat ze erg op elkaar lijken of elkaar gewoon goed begrijpen. Met het andere kind gaat het dan minder goed, de ouder zal ongetwijfeld even veel van het andere kind houden maar de karakters botsen meer en ze begrijpen elkaar minder goed waardoor er veel vaker ruzie en gedoe is.
Dat zie ik bij sommige gezinnen met kleine kinderen maar veel vaker bij gezinnen met oudere/volwassen kinderen. Soms is zo'n patroon ook heel erg ingeslepen waardoor je echt het zwarte schaap hebt (of die dat zo voelt) die meer buiten het gezin staat.
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef:
15-08-2020 13:58
Best humor om te bedenken dat iedereen zijn kind helemaal gewéldig vindt, terwijl andere het misschien een vreselijk jong vinden :proud:
Ja dat heeft de natuur goed bedacht :)

Maar eerlijk gezegd merk ik zelf vooral dat ik andere kinderen ook veel leuker ben gaan vinden nu ik zelf een kind heb. En ook als ik ze niet per se leuk vindt, dan ben ik toch veel toleranter naar zowel de kinderen als de ouders. Misschien omdat ik kinderen in zijn algemeenheid beter snap (of omdat ik nu weet dat vrij weinig echt aan de opvoeding ligt :P )
Alle reacties Link kopieren
KamilleT schreef:
15-08-2020 14:03
Dat is wel grappig. Wij zaten ons laatst in een restaurant te verbazen over een stel dat compleet idolaat leek van hun lawaaierige amper opgevoede peutertje. Toen moeder opstond bleek ze zwanger, dat vonden we zo opmerkelijk. Lukt het al niet echt met een kind, maak je er nog een.
Zelf vonden ze zichzelf waarschijnlijk topouders met een perfect peuterprinsje. En wij zijn natuurlijk ook maar verzuurde oude mensen die blij zijn als ze even zonder kinderen op vakantie kunnen :)
Dit soort reacties moet ik dus een beetje om lachen. Vrij weinig mensen vinden zichzelf topouders hoor, 'we doen allemaal maar wat' is de meest gehoorde kreet :) Fijn toch, dat die mensen zo dol zijn op hun kindje, ook zonder perfect gedrag.

En als niemand met een lawaaierige peuter nog een 2e kind zou mogen zouden er bijna alleen nog maar enig kinderen bestaan ;-)

Zelf heb ik toevallig een exemplaar waarmee je probleemloos 5 gangen in een sterrentent zou kunnen gaan eten maar ik heb geen enkele illusie dat dat aan ons of onze opvoeding ligt. Dat is nou gewoon geluk/toeval.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb twee jongens. En ze zijn allebei heel anders en soms ook hetzelfde met bepaalde dingen. Het is bij een tweede wel makkelijker omdat je nu dingen weet.

Ik wil nog wel één maar eerst verhuizen. Oh ja en man moet ook willen🤗😆.. die twijfelt nog.

Ik vind het heel gezellig met onze boys. En ze slapen beide goed dus dat is ook fijn. Ik vind het een verrijking van ons gezin.👶🏼👦🏼
Alle reacties Link kopieren
Positivevibes schreef:
15-08-2020 16:43
Dit soort reacties moet ik dus een beetje om lachen. Vrij weinig mensen vinden zichzelf topouders hoor, 'we doen allemaal maar wat' is de meest gehoorde kreet :) Fijn toch, dat die mensen zo dol zijn op hun kindje, ook zonder perfect gedrag.

En als niemand met een lawaaierige peuter nog een 2e kind zou mogen zouden er bijna alleen nog maar enig kinderen bestaan ;-)

Zelf heb ik toevallig een exemplaar waarmee je probleemloos 5 gangen in een sterrentent zou kunnen gaan eten maar ik heb geen enkele illusie dat dat aan ons of onze opvoeding ligt. Dat is nou gewoon geluk/toeval.
Ik heb er zelf ook een die als peuter/kleuter nogal wat geluid produceerde. Ik corrigeerde haar wel, maar je wordt er ook soort van immuun voor. Als ze bijv in huis anderhalf uur met haar knikkerbaan bezig was, hoorde ik dat al niet meer. Nu ik tien jaar verder ben, vallen geluiden van peuters (van anderen) me meer op. En zo’n tetterdetet peuter zou ik dus minimaal een keer zeggen dat je ook zacht kunt praten.
Jazeker is de tweede net zo leuk!
Mijn schoonmoeder zei het treffend: je denkt dat je een potje liefde over twee kinderen gaat verdelen, maar dat is niet zo. Er komt gewoon een potje bij!
Alle reacties Link kopieren
Elk kind is uniek, elke ouder vindt zijn eigen kind het meest geweldige kind dat er bestaat (terwijl anderen denken; wat een pieper:-).

Wat dat betreft ben ik het helemaal
Met Kamille eens. Natuurlijk vind je je eigen kind leuk maar of dat echt zo is voor anderen, dat is nog maar zeer de vraag. Daarnaast: kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen. En nee, dat betekent niet dat je minder van ze houdt maar die verheerlijking, die gaat er dan wel af;-)
Alle reacties Link kopieren
En verder eens. Een tweede of derde kind is Anders maar op eigen manier weer net zo leuk. Ook hier oprechte gelijkwaardige liefde
Voor alledrie
Alle reacties Link kopieren
Leuk topic! Ben zelf nu zwanger van nummer 2 en heb lang getwijfeld. Daarna duurde het ook nog eens lang, maar gelukkig toch gelukt! (maar dat is weer een ander verhaal ;)) Ook de gedachte dat de 2e nooit zo leuk zou kunnen zijn kwam voorbij. Nu ben ik vooral heeeeel nieuwsgierig. Ik vind het wel spannend ook, vooral de eerste periode. Want hoe is het voor grote broer om er ineens een baby bij te hebben? Doe ik hem dan niet te kort etc. Maar ik heb er inmiddels wel vertrouwen in dat dat goed gaat komen :) Hopelijk kunnen ze straks leuk met elkaar overweg.
Ik merk wel dat ik nu nog veel vergelijk tijdens de zwangerschap. Alles voelt nu zo anders als de eerste keer, dat zal straks misschien nog wel veel erger worden. :)
Durk schreef:
15-08-2020 21:55
Jazeker is de tweede net zo leuk!
Mijn schoonmoeder zei het treffend: je denkt dat je een potje liefde over twee kinderen gaat verdelen, maar dat is niet zo. Er komt gewoon een potje bij!
Dat is mooi gezegd :heart:
Alle reacties Link kopieren
isanthe schreef:
16-08-2020 11:13


Wat dat betreft ben ik het helemaal
Met Kamille eens. Natuurlijk vind je je eigen kind leuk maar of dat echt zo is voor anderen, dat is nog maar zeer de vraag. Daarnaast: kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen. En nee, dat betekent niet dat je minder van ze houdt maar die verheerlijking, die gaat er dan wel af;-)
ik weet ook niet waar die liefde vandaan komt.
De liefde naar je kind, is ook echt anders dan naar je ouders of partner

En is liefde naar een stiefkind dan even groot?? of adoptiekind? (jaja, moeilijke vragen)
Waar komt die liefde vandaan?
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
16-08-2020 13:36
ik weet ook niet waar die liefde vandaan komt.
De liefde naar je kind, is ook echt anders dan naar je ouders of partner

En is liefde naar een stiefkind dan even groot?? of adoptiekind? (jaja, moeilijke vragen)

Waar komt die liefde vandaan?

Ik denk dus van niet, omdat het niet 'eigen' is.
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef:
16-08-2020 13:44
Ik denk dus van niet, omdat het niet 'eigen' is.
ik merk bij een vriendin met een gezin met 1 adoptie en 2 "bio"-kinderen geen enkel verschil
Maar dat is nog echt onderdeel van jou& je partner, en blijvend, bij kinderen-uit-de-eerste-leg, moet je maar afwachten of het klikt, en als je bij je partner weggaat, zie je ze nooit meer, kan me voorstellen, dat je daardoor (onbewust) terughoudender bent?
Alle reacties Link kopieren
Ik kreeg 2 kinderen tegelijk. En omdat pas 4 dagen voor de bevalling werd geconstateerd dat het een tweeling was, was deze periode nogal hectisch en vooral een rollercoaster van emoties. Maar toen ze naast me lagen in hun wiegje en ik me bedacht dat ik hier absoluut niet op voorbereid was, was het meteen ook zó eigen. Zoveel liefde voor die 2 hummeltjes. Eind deze maand worden ze alweer 20 en natuurlijk hebben ze allebei hun mindere punten, maar ik kan met de hand op mijn hart zeggen dat ik geen voorkeur heb en dat ik van allebei evenveel houd.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven