Een tweede kind net zo leuk als de eerste?

14-08-2020 18:04 105 berichten
Alle reacties Link kopieren
Onze zoon is nu 8 maanden. Omdat hij met hulp van het ziekenhuis is ontstaan hebben we al vroeg gesproken over een eventuele tweede. Iets dat we beide graag willen. Deze week heb ik contact gezocht met het ziekenhuis en huisarts voor de doorverwijzing. Vanwege Corona is er een wachtlijst van 6 maanden, dus voorlopig zijn we nog niet aan de beurt.

Nou liep ik vanmiddag door het park zodat zoon een slaapje kon doen (het was binnen nog zo heet en in de wagen gaat het ook goed). Een passerende mevrouw was helemaal verrukt van hem. Terecht natuurlijk, want hij is ook het leukste kind ooit ;-)

Maar opeens bedacht ik me, leuker dan dit kind kan het toch nooit worden? Wat nou als het lukt voor een tweede (dat is immers nog maar eens goed afwachten) en dat er dan een 'meh' baby geboren wordt? We hebben nu zo onwijs de hoofdprijs, is een tweede ook altijd zo leuk?

(Onze hoofdprijs heeft nu trouwens honger en hij gaat voor het Viva forum, dus ik kom later reageren)
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring is dat liefde en geluk onbeperkt vermenigvuldigd kunnen worden :heart:
Alle reacties Link kopieren
O ja hoor, ik heb gewoon twee wonderkinderen. O nee, niet echt. Maar ze zijn allebei wel echt heel erg leuk. Liefde genoeg hier hoor, daar kunnen ook nog de stiefkinderen bij. Maar eerlijk: dat is wel een beetje anders natuurlijk, zeker omdat er geen kleintjes meer bij zijn.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vivapimpelmees schreef:
16-08-2020 13:57
Ik kreeg 2 kinderen tegelijk. En omdat pas 4 dagen voor de bevalling werd geconstateerd dat het een tweeling was, was deze periode nogal hectisch en vooral een rollercoaster van emoties.
Zo, dat moet best heftig zijn geweest!
Alle reacties Link kopieren
Nu heb ik niet zo heel veel ervaring aangezien mijn tweede kind net 3 dagen oud is, maar ik vind het al heel leuk hoe zijn zus er in mee gaat. Ik heb al een dochter van 6, dus ze maakt alles bewust meer. Naar haar broertje is ze heel lief en zorgzaam. Prachtig om te zien :heart:
Als je eerste zo goed gelukt is dan wil je toch dat iemand kan zeggen dat is mijn grote broer!!
Alle reacties Link kopieren
ontbijtkoekje schreef:
19-08-2020 12:00
Nu heb ik niet zo heel veel ervaring aangezien mijn tweede kind net 3 dagen oud is, maar ik vind het al heel leuk hoe zijn zus er in mee gaat. Ik heb al een dochter van 6, dus ze maakt alles bewust meer. Naar haar broertje is ze heel lief en zorgzaam. Prachtig om te zien :heart:
Gefeliciteerd met jullie zoon!
Wij hebben ook een wat groter leeftijdsverschil en het is echt heerlijk. Dat zorgzame is hier tot nu toe grotendeels gebleven (al wordt er ook mee 'opgevoed' ; neehee, dat mag jij niet pakken)
.
Alle reacties Link kopieren
Ingewikkeld dit..heb alle reacties gelezen...Mijn schoonmoeder heeft wel 1 kind dat wat dichterbij staat zoals ze het noemt. Wil niet zeggen dat ze dat kind 'voortrekt' maar met hem (mijn man) ontwikkelen zich vaak de meeste gesprekken. Zo denk ik ook dat ik de meest dichtbij staande schoondochter ben. Niet omdat we dezelfde mening zijn toegedaan, maar omdat we dezelfde 'hardheidsgraad' hebben. We zitten er niet mee als een ander een andere mening of idee ergens over heeft. Mijn man doet ook het minst zijn best om bij haar in het gevlij te komen, ik denk dat ze dat verfrissend vindt. Ook ik kan aardig botsen met haar, maar we weten wat we aan elkaar hebben, duidelijkheid. De andere schoonkinderen laten wat minder van zichzelf zien, komen ook beiden uit een andere cultuur (gezins- en qua achtergrond), ik denk dat het daarmee te maken heeft. (gewoon gelukkige mensen hoor, maar mijn schoonmoeder kan zich nogal houten deur achtig opstellen of teveel je zwakke plek benadrukken. Ik zeg dan dat ze daar nu wel weer mee mag stoppen, de anderen zeggen niks... Ik heb ook het idee dat ze ons kind het leukste vindt, hij is echt anders dan de andere drie en lijkt het meest op haar kind qua uiterlijk, maar again, ze trekt hem niet voor, past zelfs vaker op de andere kleinkinderen, is daar vaker etc...misschien heb ik het mis...Maar zoals ze over hem praat, praat ze over de andere kinderen niet (of althans, niet tegen ons)

Mijn moeder was vroeger het meest bezig met nummer 3, mijn jongere zusje. Die heeft allerlei ziektes en om haar goed te begeleiden en gezondachtig te houden, moest mijn moeder er veel tijd en aandacht in investeren. Nu we lang en breed volwassen zijn, heb ik het idee dat mijn moeder het meest naar mijn oudere zus trekt. Zij lijken ook het meest op elkaar momenteel. Ik vind dat prima want zij wonen ook het dichtst bij elkaar. Zij kan ook duidelijk beter overweg met mijn zus haar kinderen dan met mijn zoon. Misschien verandert dat nog, misschien niet...

Ik ken het dus van beide kanten,behalve van mijn eigen kant. Ik kan me ook niet voorstellen dat het ons nog een keer zo goed gaat lukken, maar gelukkig hoeft dat ook niet. Wij willen gewoon 1 kind en nu is ons gezin compleet :)
Doreia* schreef:
14-08-2020 18:16
Onze eerste is heel wijs. Onze tweede een rappe clown. Het is zo verschillend en zo leuk. En samen gaan ze door dik en dun.
Zo'n setje heb ik ook inderdaad.

Op één of andere manier had ik een soort kopie van de oudste verwacht. Rationeel weet ik ook wel dat dat nergens op slaat.
Maar het bleek een geheel eigen wezentje te zijn die in niks op de oudste lijkt en ook een ander type opvoeding vergt.

Maar ik heb nooit het gevoel dat ik de ene leuker vind dan de andere of zo. Ja, op momenten wel maar dan soms de één en soms de andere, en soms vind ik ze beide niet leuk ;-D
Alle reacties Link kopieren
Een tweede kind kan wel het tegenovergestelde karakter hebben van je eerste. Binnenkind versus buitenkind, hyperactief versus erg rustig.
Mijn kindjes zijn allebei even lief en leuk, op hun eigen manier natuurlijk. En samen zijn ze dubbel zo leuk. Alleen al het zien van hun liefde voor elkaar, maakt me nog verliefder. :love:
Alle reacties Link kopieren
hondenmens schreef:
22-08-2020 15:34
Een tweede kind kan wel het tegenovergestelde karakter hebben van je eerste. Binnenkind versus buitenkind, hyperactief versus erg rustig.
Mijn jongste dochter van 15, is het type meisje waar ik als 15 jarige een hekel aan had. En weet je, ze is heel leuk, houd intens van haar en ik denk nu genuanceerder
Zelf heb ik 1 kind, dus ik kan niet meepraten of een tweede net zo leuk is.
Maar ik heb een beroep waar ik veel mensen 1 op 1 spreek en ik ken meerdere mensen die spijt hebben van hun (meestal tweede) kind. Minder leuk, gaat niet goed samen met eerste kind, meer werk, kost meer geld enz. Vaak durven mensen dit ook niet te zeggen, het is niet sociaal wenselijk en uit schuldgevoel.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
22-08-2020 16:27
Mijn jongste dochter van 15, is het type meisje waar ik als 15 jarige een hekel aan had. En weet je, ze is heel leuk, houd intens van haar en ik denk nu genuanceerder
Fijn dat het goed gekomen is.
Mijn nicht hoopte op meisjes, want jongens vond ze te druk. En wat kreeg ze: Twee jongens. Waarvan 1 rustige. De ander is precies waar ze zo voor vreesde. Niet luisteren, met deuren slaan. Ik weet niet hoe ze er nu over denkt.
Alle reacties Link kopieren
Pinkwin schreef:
22-08-2020 16:45
Zelf heb ik 1 kind, dus ik kan niet meepraten of een tweede net zo leuk is.
Maar ik heb een beroep waar ik veel mensen 1 op 1 spreek en ik ken meerdere mensen die spijt hebben van hun (meestal tweede) kind. Minder leuk, gaat niet goed samen met eerste kind, meer werk, kost meer geld enz. Vaak durven mensen dit ook niet te zeggen, het is niet sociaal wenselijk en uit schuldgevoel.
Wat een onzin zeg. Er zullen ook voldoende kinderen of ouders zijn die spijt hebben dat ze maar 1 kind hebben. Of altijd alleen zijn gebleven. Het is maar net wie je spreekt en wat je wilt horen.

Als je aan een 2e begint weet je toch waar je aan begint? En natuurlijk is een baby wat extra werk. Maar kinderen kunnen zoveel aan elkaar hebben en van elkaar leren.
hondenmens schreef:
22-08-2020 16:56
Fijn dat het goed gekomen is.
Mijn nicht hoopte op meisjes, want jongens vond ze te druk. En wat kreeg ze: Twee jongens. Waarvan 1 rustige. De ander is precies waar ze zo voor vreesde. Niet luisteren, met deuren slaan. Ik weet niet hoe ze er nu over denkt.
Druk zijn hangt meer van karakter af dan van sekse.
Pinkwin schreef:
22-08-2020 16:45
Zelf heb ik 1 kind, dus ik kan niet meepraten of een tweede net zo leuk is.
Maar ik heb een beroep waar ik veel mensen 1 op 1 spreek en ik ken meerdere mensen die spijt hebben van hun (meestal tweede) kind. Minder leuk, gaat niet goed samen met eerste kind, meer werk, kost meer geld enz. Vaak durven mensen dit ook niet te zeggen, het is niet sociaal wenselijk en uit schuldgevoel.
Ik vind mijn tweede kind wel heel erg veel werk en een forse uitdaging.

Maar wel net zo leuk als de oudste, en hun dynamiek is ook heel leuk. Niet altijd overigens ;-D
Alle reacties Link kopieren
Pinkwin schreef:
22-08-2020 16:45
Zelf heb ik 1 kind, dus ik kan niet meepraten of een tweede net zo leuk is.
Maar ik heb een beroep waar ik veel mensen 1 op 1 spreek en ik ken meerdere mensen die spijt hebben van hun (meestal tweede) kind. Minder leuk, gaat niet goed samen met eerste kind, meer werk, kost meer geld enz. Vaak durven mensen dit ook niet te zeggen, het is niet sociaal wenselijk en uit schuldgevoel.
Goh, wat een toeval, massaal spijt van een 2e kind en dat vertellen ze iemand met maar 1 kind
Pinkwin schreef:
22-08-2020 16:45
Zelf heb ik 1 kind, dus ik kan niet meepraten of een tweede net zo leuk is.
Maar ik heb een beroep waar ik veel mensen 1 op 1 spreek en ik ken meerdere mensen die spijt hebben van hun (meestal tweede) kind. Minder leuk, gaat niet goed samen met eerste kind, meer werk, kost meer geld enz. Vaak durven mensen dit ook niet te zeggen, het is niet sociaal wenselijk en uit schuldgevoel.
Ik vind dit maar een sterk verhaal. Zal best voorkomen, maar meer dan spijt geen kind, spijt überhaupt kinderen, of andere vormen van spijt dat geloof ik weer niet.
Alle reacties Link kopieren
hondenmens schreef:
22-08-2020 16:56
Fijn dat het goed gekomen is.
Mijn nicht hoopte op meisjes, want jongens vond ze te druk. En wat kreeg ze: Twee jongens. Waarvan 1 rustige. De ander is precies waar ze zo voor vreesde. Niet luisteren, met deuren slaan. Ik weet niet hoe ze er nu over denkt.
Ik hoopte op jongens (vroeger al op een broertje, maar dat werden zusjes) en de oudste is een jongen. Een echt moederskindje die bloemen voor me plukt en later met me wil trouwen :love:

Nu ze er is, schaam ik me er nogal voor, maar ik was best een beetje teleurgesteld dat de 2e een meisje ging zijn. Maar ze is toch echt net zo geweldig leuk als haar grote broer.
JenBarber schreef:
22-08-2020 19:22
Ik vind dit maar een sterk verhaal. Zal best voorkomen, maar meer dan spijt geen kind, spijt überhaupt kinderen, of andere vormen van spijt dat geloof ik weer niet.
Haha, een sterk verhaal, dat mag natuurlijk. Het is echt waar. Je hoeft het ook niet te geloven :D
lilalinda schreef:
22-08-2020 19:11
Goh, wat een toeval, massaal spijt van een 2e kind en dat vertellen ze iemand met maar 1 kind
Die mensen weten niet dat ik "maar" 1 kind heb, zei vertellen mij hun verhaal, ik niet aan hen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dat nog nooit van iemand gehoord.
Alle reacties Link kopieren
Ik was er ook bezorgd over: ga ik Zoon 2 even leuk vinden als Zoon 1? Het antwoord is ja!

Maar... mijn band met Zoon 2 heeft wel moeten ontwikkelen. Met die pasgeboren baby had ik gewoon niet zo'n eigen ritueeltjes / spelletjes / humor als ik toen met Zoon 1 wel al had.

Maar ze zijn allebei fantastisch. En de band die die twee broertjes onderling hebben... :heart:
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
16-08-2020 13:36
ik weet ook niet waar die liefde vandaan komt.
De liefde naar je kind, is ook echt anders dan naar je ouders of partner

En is liefde naar een stiefkind dan even groot?? of adoptiekind? (jaja, moeilijke vragen)
Waar komt die liefde vandaan?
Ik ken een stel dat 4 kinderen heeft, waarvan 2 eigen en 2 geadopteerd. Het maakt hen niks uit. Zelf ben ik ook geadopteerd. Mijn moeder wist al op haar 16e dat ze wilde adopteren. Ze wilde liever een thuis bieden voor een kind dat geen toekomst had in land van herkomst.
Alle reacties Link kopieren
Pinkwin schreef:
23-08-2020 16:45
Haha, een sterk verhaal, dat mag natuurlijk. Het is echt waar. Je hoeft het ook niet te geloven :D
Hmm, ik betwijfel dit toch sterk. Ik weet niet precies wat voor beroep je hebt, maar ik gok dat ik in dezelfde hoek zit. Nog nooit heb ik het gehoord; wel dat ze het zwaar vonden, wat niet gek is, gezien het feit dat ze bij ons terecht komen....
En ja spijt kan, maar dat ligt meestal niet aan het pure feit dat het een tweede kind is.
.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven