Kinderen
alle pijlers
Eindelijk thuis uit ziekenhuis, maar zonder kind...
dinsdag 18 maart 2008 om 08:20
Afgelopen woensdag ben ik na 37 weken zwangerschap, via een keizersnede bevallen van mijn eerste kindje. Aangezien ik zwangerschapsvergiftiging heb gehad, heeft mijn zoontje een groeiachterstand opgelopen. Hij is 44 cm groot en had een geboortegewicht van 2025 gram. Gelukkig is hij verder gezond! Nu ben ik gisteren na een ziekenhuisopname van 2 weken thuisgekomen......zonder kind! Aangezien hij nog niet voldoende zelfstandig kan drinken en nog lichttherapie krijgt voor 'geel zien', mag hij voorlopig nog niet naar huis. In eerste instantie was ik best blij dat ik naar huis mocht, maar nu, eenmaal thuis, voel ik me verscheurd. Natuurlijk weet ik verstandelijk wel dat het beter voor hem is om in het ziekenhuis te zijn, maar voor mijn gevoel klopt het gewoon helemaal niet. Maandenlang zat hij lekker in mijn buik en ineens wordt hij eruit gesneden, naar de kinderafdeling gebracht en kan ik hem 2 keer daags 20 minuten bezoeken. Toen ik zelf nog in het ziekehuis lag, kon ik verder natuulijk ook niets voor hem doen, maar het gaf me in ieder geval het gevoel dat ik bij hem in de buurt was. Naast mijn bed had ik een tv schermpje, waardoor ik de hele dag gezapig naar mijn kindje kon kijken. Nu voelt mijn lichaam en mijn huis leeg en ben ik een hormonaal en emotioneel wrak. Ergens voelt het alsof ik mijn kind in de steek heb gelaten. Ik besef heel goed dat wij heel gelukkig mogen zijn dat wij een (relatief) gezond kindje hebben. Ik word dagelijks op de kinderafdeling geconfronteerd met ouders die in veel vreselijkere situaties zitten, maar soms vind ik mezelf zo ontzettend zielig!! Straks komt de kraamhulp, waar ik nog 2 dagen recht op heb. Ook zo iets, geen idee wat ik haar zou moeten laten doen!! Zit ik hier met een kraamhulp, zonder baby.
Toch fijn om even mijn gevoel van me te kunnen afschrijven! Misschien zijn er vrouwen die mijn situatie en gevoel herkennen of begrijpen....
Toch fijn om even mijn gevoel van me te kunnen afschrijven! Misschien zijn er vrouwen die mijn situatie en gevoel herkennen of begrijpen....
vrijdag 21 maart 2008 om 18:28
Ik heb op een gegeven moment zelf gevraagd of de sonde eruit mocht. Juno dronk alles goed, maar er was wel wat geduld voor nodig. En wat bleek, de verpleegsters dachten al snel 'ach het is druk, ik geef hem wel wat door de sonde'. Voora 1 stagiare, die heeft een week voor hem gezorgd en vertelde steeds dat hij niet goed dronken het grootste deel van zijn voeding door de sonde moest.
Maar steeds als ik of Eowman er was dronk hij zijn fles leeg.
Ben toen 24 uur in het ziekenhuis gebleven en hij heeft álle voedingen zelf gedronken, liet af en toe 5 cc staan, maar dat mocht. En toen mocht de sonde eruit.
Verpleegkundige die hem eruit haalde bevestigde mijn vermoeden, want ze zei zelf dat de sonde voor verpleegkundigen vaak erg makkelijk was en dat het beter was dat hij eruit ging, zodat hij niet meer onnodig gebruikt werd.
En hier dronk Juno op zaterdag voor het eerst alle voedingen. Daarna moest hij idd 2 dagen sondevrij zijn en dinsdags mocht hij meer naar huis.
Maar steeds als ik of Eowman er was dronk hij zijn fles leeg.
Ben toen 24 uur in het ziekenhuis gebleven en hij heeft álle voedingen zelf gedronken, liet af en toe 5 cc staan, maar dat mocht. En toen mocht de sonde eruit.
Verpleegkundige die hem eruit haalde bevestigde mijn vermoeden, want ze zei zelf dat de sonde voor verpleegkundigen vaak erg makkelijk was en dat het beter was dat hij eruit ging, zodat hij niet meer onnodig gebruikt werd.
En hier dronk Juno op zaterdag voor het eerst alle voedingen. Daarna moest hij idd 2 dagen sondevrij zijn en dinsdags mocht hij meer naar huis.
vrijdag 21 maart 2008 om 18:42
Marieke, het klinkt alsof het heel goed gaat met je zoontje! Dat hij van zich laat horen als hij honger heeft is echt een heel goed teken! (ik sprong een gat in de lucht toen ik hoorde dat Hugo begon te piepen als het tijd was om te eten. Ben zelden zo trots geweest!)
Bij zowel Steijn als Hugo mocht de sonde er uit blijven nadat ze hem er zelf uitgetrokken hadden. Dit gebeurde meerdere keren per dag, maar de laatste keer hebben ze besloten het zo te laten. Het gekke was dat ik echt iets miste toen ik ze sondeloos zag, maar niet meteen doorhad dat die snertsonde eruit was! (hoe bedoel je, gewenning?)
Steijn was 2500 gram toen hij naar huis mocht en zat volgens de verpleging op 7 voedingen van ik dacht 55cc per keer. Ik moet wel zeggen dat du moment dat hij thuis was hij weer op de acht voedingen zat.
Hugo was net geen 2200 gram toen hij naar huis mocht en zat op acht voedingen van 50 per keer. Het kan ook 45cc zijn geweest, maar dat weet ik echt niet meer. Het ziekenhuis had een minimale intake als beleid en dat hield in dat ze per dag een bepaald minimum moesten halen wat betreft het zelf drinken. De marge was redelijk ruim, aangezien ze ongeveer een voeding per dag niet zelf hoefden te drinken. Steijn was op twee dagen minimale intake gezet, Hugo op drie. De reden dat Hugo het drie dagen zelf moest volhouden, was dat de verpleging verbaasd was over zijn drinkgedrag. De ene dag dronk hij nog geen drie voedingen zelf, een dag later dronk hij alles en liet ook nog eens flink van zich horen als het tijd voor een fles was!
Steijn en Hugo dronken trouwens ook heel weinig uit de borst elke keer. Ik legde ze twee keer per dag aan, maar meestal dronken ze maar 10 of 20cc. Steijn heeft een keer het gepresteerd om 65cc te drinken in een ruk (ik kreeg bijna een appelflauwte van de hoeveelheid!), maar heeft de rest van de avond en nacht voor pampus gelegen. Arm ventje was helemaal uitgeput van de borstvoeding!
Eowynn, ik vind het eigenlijk bijna genant om te lezen dat ze zo makkelijk met de sonde omgingen bij Juno! Heel goed dat je 24 uur bent gebleven!
Bij zowel Steijn als Hugo mocht de sonde er uit blijven nadat ze hem er zelf uitgetrokken hadden. Dit gebeurde meerdere keren per dag, maar de laatste keer hebben ze besloten het zo te laten. Het gekke was dat ik echt iets miste toen ik ze sondeloos zag, maar niet meteen doorhad dat die snertsonde eruit was! (hoe bedoel je, gewenning?)
Steijn was 2500 gram toen hij naar huis mocht en zat volgens de verpleging op 7 voedingen van ik dacht 55cc per keer. Ik moet wel zeggen dat du moment dat hij thuis was hij weer op de acht voedingen zat.
Hugo was net geen 2200 gram toen hij naar huis mocht en zat op acht voedingen van 50 per keer. Het kan ook 45cc zijn geweest, maar dat weet ik echt niet meer. Het ziekenhuis had een minimale intake als beleid en dat hield in dat ze per dag een bepaald minimum moesten halen wat betreft het zelf drinken. De marge was redelijk ruim, aangezien ze ongeveer een voeding per dag niet zelf hoefden te drinken. Steijn was op twee dagen minimale intake gezet, Hugo op drie. De reden dat Hugo het drie dagen zelf moest volhouden, was dat de verpleging verbaasd was over zijn drinkgedrag. De ene dag dronk hij nog geen drie voedingen zelf, een dag later dronk hij alles en liet ook nog eens flink van zich horen als het tijd voor een fles was!
Steijn en Hugo dronken trouwens ook heel weinig uit de borst elke keer. Ik legde ze twee keer per dag aan, maar meestal dronken ze maar 10 of 20cc. Steijn heeft een keer het gepresteerd om 65cc te drinken in een ruk (ik kreeg bijna een appelflauwte van de hoeveelheid!), maar heeft de rest van de avond en nacht voor pampus gelegen. Arm ventje was helemaal uitgeput van de borstvoeding!
Eowynn, ik vind het eigenlijk bijna genant om te lezen dat ze zo makkelijk met de sonde omgingen bij Juno! Heel goed dat je 24 uur bent gebleven!
vrijdag 21 maart 2008 om 18:44
Vergeten: De sonde hoefde niet meer terug in hun neusjes toen ze 16 dagen oud waren. Zonder de sonde gingen ze echt met sprongen vooruit wat drinken betreft!
Ik hoop zo voor je dat je zoontje snel naar huis mag! Het klink om heel eerlijk te zijn alsof het niet heel lang meer gaat duren...(ik wil je echt geen valse hoop geven!)
Ik hoop zo voor je dat je zoontje snel naar huis mag! Het klink om heel eerlijk te zijn alsof het niet heel lang meer gaat duren...(ik wil je echt geen valse hoop geven!)
vrijdag 21 maart 2008 om 18:49
Wederom goed nieuws gehad vanavond! De sonde gaat er waarschijnlijk morgen uit en dan zou hij na de pasen naar huis mogen. Voorwaarde is wel dat hij goed blijft drinken en zijn gewicht blijft toenemen. Het liefst willen ze zien dat hij boven de 2200 gram komt, maar dat zal hij wel niet helemaal redden (weegt nu 2065 gram) Ik ben zo blij, voel me helemaal euforisch! 
vrijdag 21 maart 2008 om 19:36
:
Ik heb het idee dat die sonde er ook wel uitkan als je kindje op een dag maar 5cc laat staan. 'Resten' noemde ze dat bij ons, geen idee of dat een algemene term is. Maar dat mochten we dan proberen bij de volgende voeding extra te geven. Als je het me nu zou vragen, is het eigenlijk best onzin. Een keer 5cc laten staan is toch ook geen ramp. Maar zij van het ziekenhuis hebben er vast meer kijk op.
Hoi hoi,
Ben ff aan het bijlezen. Bij ons was 'resten' ook een term. Ik begreep dat ze niet meer dan 1 voeding totaal mocht overslaan. Dus alle restjes bij elkaar bedraagt niet meer dan 1 voeding. Op moment dat ze dat had bereikt mocht ze naar huis.
Ff verder lezen
vrijdag 21 maart 2008 om 19:42
Hoi Marieke,
Goed nieuws idd.
Even over het gemak met sonde. Ik weet dat de verpleegsters de sonde ook snachts gebruiken om de kindjes te voeden. Dus dan laten ze de kindjes slapen, krijgen wel schone broek en temperatuur, maar voeding gaat gewoon via de neus. Scheelt ze weer waarschijnlijk.
Groetjes
Goed nieuws idd.
Even over het gemak met sonde. Ik weet dat de verpleegsters de sonde ook snachts gebruiken om de kindjes te voeden. Dus dan laten ze de kindjes slapen, krijgen wel schone broek en temperatuur, maar voeding gaat gewoon via de neus. Scheelt ze weer waarschijnlijk.
Groetjes
