erfelijke afwijking

12-06-2008 18:13 21 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik heb een dilemma waar ik graag eens jullie mening over zou willen horen.

Ik ben een vrouw van 38 jaar en geboren met een schisis-hazenlip (in ernstige vorm lipkaakgehemelte spleet) Sinds kort heb ik een vriend en ik heb een kinderwens. Ik heb een erfelijksonderzoek laten doen en ik heb een kans van 1 op 7 dat ik ook een kindje met een schisis krijg.

Nu heb ik al besloten dat mocht ik ooit zwanger worden (natuurlijk al aan de oude kant ;-) wil ik een echo laten doen waarop je dit eventueel kan zien. Mocht het zo zijn dan is het kind met schisis van harte welkom, ik wil absoluut geen abortus.

En toch twijfel ik soms...wil ik dit mijn kindje aandoen...het is toch een stuk zorgelijker.

Wat is jullie mening en wat zouden jullie doen?



gr Karatekitty
Ik zou het kindje laten komen. Zou er niet eens over nadenken eerlijk gezegd.
Alle reacties Link kopieren
jij weet als geen ander hoe het is om te leven met deze afwijking (beetje naar woord, maar hopelijk vat je het niet verkeerd op). Ben jij gelukkig? Persoonlijk zou ik hier niet van afschrikken, deze kans, ze kunnen nu veel meer met chirurgie, je hebt nog altijd 6 op de 7 kans op een kind zonder een schisis en ik vind het het geen dermate grote afwijking dat ik zelf zou twijfelen over een kind. Maar ja, dit is mijn mening, wat zegt je vriend ervan?
Alle reacties Link kopieren
ik zou trouwens als dit bij mijn kind op een echo geconstateerd werd ook geen seconde twijfelen over een abortus hoor, zou misschien even schrikken praktisch gezien, ivm mogelijke operaties, kan het goed drinken etc, maar kind zou net zo welkom zijn als een kind zonder deze aandoening
Alle reacties Link kopieren
een abortus is ingrijpend, op het moment dat ze een echo maken en dan die afwijking kunnen zien, ben je toch al een eindje op weg? Nee, dan wil je dat echt niet doen.
Ben niet perse tegen een abortus, maar ligt absoluut wel aan de mate van de 'afwijking' die mn kindje dan zou hebben, en een hazelip zou daarbij niet aan de orde komen! Jeetje zeg, moeten we dan allemaal maar perfect zijn? Tuurlijk word je daar als kind mee gepest, zal ook niet zeggen dat het makkelijk is, maar is het geen hazelip dan is het wel een bril, beugel of rood haar waar je mee gepest word hoor. Ze zijn zover met de medische technologie, ik zou het niet eens in me op laten komen om daar over na te denken, maar goed, das mijn mening..
Alle reacties Link kopieren
Ik heb heel duidelijk gezegd dat ik GEEN abortus wil als blijkt dat het een hazelip heeft! Laat daar geen onduidelijkheid over bestaan en daar gaat dit topic niet over.

En het is wel iets anders dan een bril oid. Ik heb er jaren over gedaan om het netjes te krijgen en vooral m,n gebit was best lastig omdat ik nu eenmaal geen bot genoeg heb in de bovenkaak. En ik denk dat ik een ander persoon was geworden zonder die lip dus het heeft wel (veel) impact op je leven. Aan de andere kant wil ik het ook niet groter maken dan het is en ja ik ben over het algemeen een gelukkig mens.

Maar misschien ben ik wel een beetje bang dat ik het zelf niet aankan. Ik realiseer mij ook dat er veel ergere aandoeningen zijn en ook dat ik best kans heb op een gezond kindje.

Mijn vriend zou een kindje met hazelip zorgelijk vinden maar ook geen reden tot beeindiging van evt zwangerschap.



KK
Alle reacties Link kopieren
Carlice schreef op 12 juni 2008 @ 18:38:

een abortus is ingrijpend, op het moment dat ze een echo maken en dan die afwijking kunnen zien, ben je toch al een eindje op weg? Nee, dan wil je dat echt niet doen.




Inderdaad

Deze afwijking is meestal pas te zien op de 20 weken echo.

Dan is het wat laat voor een abortus.



Zelf zou ik nooit om die reden de zwangerschap afbreken.

Er is redelijk wat aan te doen tegenwoordig en voor de rest is het kindje gezond
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
klopt dat je schrhijft dat je absoluut geen abortus zou willen, maar daarna scrhijf je: en toch twijfel ik soms.... wil ik mijn kindje dit aandoen.

Bedoel je dat je daarom soms twijfelt of je wel aan een kindje durft te beginnen? Ik kan me wel voorstellen (voor zover je je kunt inleven) dat je zelf door een hoop ellende bent gegaan en dat wil je nooit een ander aandoen, zeker niet je eigen kind!
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad; ben je zelf gelukkig geworden? Heb jij een mens waardig bestaan? :)



Als je kindje er is zou er ook nog van alles kunnen gebeuren, met risico op 'vervormingen'.



Ik snap wel dat het moeilijk is dat je je eigen kindje zo iets zou áandoen', maar zo zie ik dat niet. Ieder kindje wat komt is bedoeld en gewild en heeft niet voor niets een plekje gekregen waar het geboren wordt.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt deze aandoening zelf ook. Kijk naar jezelf en ben je zelf gelukkig. Zoja dan zal je kind als hij/zij het heeft waarschijnlijk ook heel gelukkig worden. En goed dat je het niet laat aborteren tenzij het niet levensvatbaar is, maar dat is hier toch niet aan de orde? En gelukkig heb je de grootste kans op een kindje zonder hazenlip-schissis. Mijn kinderwens was te groot geweest om hierdoor niet voor kinderen te gaan. Maar dat ben ik.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me erg goed voorstellen dat dit iets is waar je je zorgen over maakt. Het is inderdaad niet niks een kans van 1 op 7. Aan de andere kant heb je een kans van 6 op 7 dat je kindje het niet heeft. Mocht dit toch zo zijn, dan kun jij, als geen ander, je kindje begeleiden, voorlichten, steunen en voorbereiden. Als jij het kindje kan liefhebben zoals het komt, leer je het kindje ook zichzelf lief te hebben zoals het is.
anoniem_60102 wijzigde dit bericht op 12-06-2008 19:09
Reden: tikfoutje
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
@Carlice, ja ik heb inderdaad soms twijfel of ik het aandurf. Aan de andere kant wil ik het zo graag, dat gevoel is zo sterk maar dat zal dat oergevoel wel zijn. Maar inderdaad die narigheid van al die operatie,s en behandelingen en het beoordeeld worden op je uiterlijk, dat zou ik mijn kindje graag willen besparen.
Ik heb idd gelezen dat je geen abortus wilt, maar het laatste zinnetje, "En toch twijfel ik soms...wil ik dit mijn kindje aandoen...het is toch een stuk zorgelijker."

Ik wil er alleen maar mee zeggen dat het voor kinderen niks uitmaakt of je nu een hazelip hebt of een bril of rood haar, ze vinden toch wel een reden om te pesten! Ik snap ook heus wel dat je het er moeilijk mee hebt gehad, maar kijk naar je leven nu, ben je tevreden, gelukkig? Ook snap ik heus wel dat je je kind van alle kwaad op de wereld wilt behoeden, zorgen dat ze geen onrecht aangedaan word. Dit was alleen MIJN visie erop.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er gewoon voor gaan jyj hebt ook recht op een kindje en iedereen heeft kans op een kindje met een afwyking
Alle reacties Link kopieren
Marieke1981 schreef op 12 juni 2008 @ 19:08:

Ik kan me erg goed voorstellen dat dit iets is waar je je zorgen over maakt. Het is inderdaad niet niks een kans van 1 op 7. Aan de andere kant heb je een kans van 6 op 7 dat je kindje het niet heeft. Mocht dit toch zo zijn, dan kun jij, als geen ander, je kindje begeleiden, voorlichten, steunen en voorbereiden. Als jij het kindje kan liefhebben zoals het komt, leer je het kindje ook zichzelf lief te hebben zoals het is.
Dat heb je heel mooi verwoord.
Alle reacties Link kopieren
@Maroon, okay nu begrijp ik je posting beter, ik wilde alleen voorkomen dat het een abortuskwestie zou worden. Bedankt voor je antwoord en idd pesten kan ieder kind overkomen. Ben zelf niet eens heel veel gepest trouwens.



KK
Alle reacties Link kopieren
Ik heb in mijn omgeving 13 jaar lang (tot nu dus) een meisje op zien groeien die ook met een ernstige vorm was geboren. Heel wat operaties, beugels en wat al niet meer verder moet ik zeggen dat het een bloedmooie meid (In de categorie lang, dun en lekker) is geworden. Ik sprak haar een paar weken geleden en complimenteerde haar met het feit dat ze er zich toch wel kranig doorheen heeft geslagen en nu op 13 jarige leeftijd een prachtige meid is. Ze gaf zelf aan dat al die ingrepen wel vervelend waren, maar ook makkelijk te vergeten. Ze is nooit door haar klasgenoten gepest, maar dwong eerder respect af door alle toestanden die ze moest doorstaan. En tegenwoordig zijn de technieken natuurlijk al stukken verbeterd t.o.v. "jouw tijd"(Sorry, je bent niet oud of zo, maar de techniek is razendsnel ontwikkeld ;-) ) Dus laat het geen belemmering voor je zijn om te proberen een kindje te krijgen.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
Alle reacties Link kopieren
Zuli: 'Recht' op een kindje? Dat vind ik een heel vreemde redenatie. Niemand heeft 'recht' op een kindje. Je kunt hooguit het geluk hebben een kind te krijgen.



Verder, t.o., ik denk dat je zelf het antwoord heel goed weet. Als jij liever niet geleefd had in plaats van je leven te leven met deze 'afwijking', dan is het inderdaad een idee. In alle andere gevallen lijkt mij een hazenlip geen reden voor een abortus. Ik heb misschien makkelijk praten want ik heb er geen, maar het lijkt me dat er wel te leven valt met een hazenlip, zeker met de mogelijkheden van tegenwoordig. Kortom: ik zou er gewoon voor gaan. Zelfs als die kans van 1 op 7 resulteert in een kindje met een hazenlip, kan er nog heel veel aan gedaan worden als dat (in jouw ogen) noodzakelijk is.
Alle reacties Link kopieren
Zuli: 'Recht' op een kindje? Dat vind ik een heel vreemde redenatie. Niemand heeft 'recht' op een kindje. Je kunt hooguit het geluk hebben een kind te krijgen.





Amen!
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Bedankt voor alle reacties...ik had nog een beetje gehoopt dat er misschien moeders waren op het forum die een schisiskindje hadden. En hoe het nu gaat qua begeleiding-schisisteams etc



KK

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven