Kinderen
alle pijlers
Erg vervelend gedrag stiefzoon
maandag 22 juni 2020 om 23:53
Goed, het is al een tijd geleden sinds ik voor het laatst actief was hier. Toen was ik nog samen met ex, geloof ik.
Ik heb inmiddels een aantal jaar een fijne relatie met een leuke, lieve man. Mijn ex en ik hebben co- ouderschap over onze dochtertje, dat gaat prima.
Vriend heeft echter ook een zoon, die niks van mij wilde weten de eerste jaren. Waar ik eerst nog hoopte dat het na verloop van tijd zou bijtrekken, troostte ik mezelf later met de gedachte dat we in elk geval niet 24/7 op elkaars lip zaten. Hij kwam alleen in het weekend, waarvan ik ook nog 1 dag werkte, dus de ongemakkelijke momenten bleven beperkt.
Echter is de situatie nu veranderd door problemen van zijn moeder, waardoor hij niet thuis kon blijven wonen. Om die reden woont hij nu al sinds Maart bij ons. En het breekt me op.
Vriend gooit alles wat zoon doet op "ach hij is aan het puberen/ heeft het moeilijk met de situatie rondom zn moeder/ mist zn vrienden/ gaat door een moeilijke periode"
Maar het voelt voor mij alsof zoon me expres uitdaagt, en mij en zijn vader uit elkaar wil drijven.
Als vriend thuis is, doet zoon namelijk nooit rare dingen. Gedraagt zich zoals een gemiddelde puber dat doet, maar zoekt geen ruzie ofzo.
Zodra zijn vader het huis uit is, ben ik al op mn hoede, omdat ik niet weet wat er nu weer gaat komen. Een greep uit de dingen die hij de afgelopen maanden heeft gedaan:
Hij maakt bijvoorbeeld dingen stuk, en zegt vervolgens dat hij het niet gedaan heeft. Echt als in: pakt mok uit de kast, kijkt mij aan, laat hem vallen en loopt triomfantelijk weg.
Bestelt dingen online, op mijn naam, met achteraf betalen.
Maakt dingen kwijt, waarvan ik zeker weet dat het gewoon op een vaste plek lag. Doet vervolgens alsof ie geen idee heeft waar ik het over heb.
Dat zijn nog 'kleine' dingetjes.
De meest recente ontwikkelingen vind ik erger, maar daar ga ik later even verder op in.
Wat moet ik hier nou mee???
Ik heb inmiddels een aantal jaar een fijne relatie met een leuke, lieve man. Mijn ex en ik hebben co- ouderschap over onze dochtertje, dat gaat prima.
Vriend heeft echter ook een zoon, die niks van mij wilde weten de eerste jaren. Waar ik eerst nog hoopte dat het na verloop van tijd zou bijtrekken, troostte ik mezelf later met de gedachte dat we in elk geval niet 24/7 op elkaars lip zaten. Hij kwam alleen in het weekend, waarvan ik ook nog 1 dag werkte, dus de ongemakkelijke momenten bleven beperkt.
Echter is de situatie nu veranderd door problemen van zijn moeder, waardoor hij niet thuis kon blijven wonen. Om die reden woont hij nu al sinds Maart bij ons. En het breekt me op.
Vriend gooit alles wat zoon doet op "ach hij is aan het puberen/ heeft het moeilijk met de situatie rondom zn moeder/ mist zn vrienden/ gaat door een moeilijke periode"
Maar het voelt voor mij alsof zoon me expres uitdaagt, en mij en zijn vader uit elkaar wil drijven.
Als vriend thuis is, doet zoon namelijk nooit rare dingen. Gedraagt zich zoals een gemiddelde puber dat doet, maar zoekt geen ruzie ofzo.
Zodra zijn vader het huis uit is, ben ik al op mn hoede, omdat ik niet weet wat er nu weer gaat komen. Een greep uit de dingen die hij de afgelopen maanden heeft gedaan:
Hij maakt bijvoorbeeld dingen stuk, en zegt vervolgens dat hij het niet gedaan heeft. Echt als in: pakt mok uit de kast, kijkt mij aan, laat hem vallen en loopt triomfantelijk weg.
Bestelt dingen online, op mijn naam, met achteraf betalen.
Maakt dingen kwijt, waarvan ik zeker weet dat het gewoon op een vaste plek lag. Doet vervolgens alsof ie geen idee heeft waar ik het over heb.
Dat zijn nog 'kleine' dingetjes.
De meest recente ontwikkelingen vind ik erger, maar daar ga ik later even verder op in.
Wat moet ik hier nou mee???
dinsdag 23 juni 2020 om 09:55
Dus jullie leerden elkaar kennen tijdens de scheiding van zijn ouders, dat is natuurlijk niet echt de periode om te gaan daten, dus ik snap zijn woede en onmacht wel.
Daarnaast kwam hij al die tijd minimaal bij zijn vader thuis, alleen in het weekend, elk weekend of om het weekend?
Nu is zijn moeder ziek en zit hij verplicht bij jullie, bij zijn pa die hem niet echt heeft opgevoed en bij jou die hem niet moet.
Deze knul heeft hulp nodig, zijn gedrag gaat veel verder dan pubergedrag. Dit is frustratie, onmacht en verdriet.
Pa zou daar iets mee moeten doen maar dat had hij allang moeten doen.
Daarnaast kwam hij al die tijd minimaal bij zijn vader thuis, alleen in het weekend, elk weekend of om het weekend?
Nu is zijn moeder ziek en zit hij verplicht bij jullie, bij zijn pa die hem niet echt heeft opgevoed en bij jou die hem niet moet.
Deze knul heeft hulp nodig, zijn gedrag gaat veel verder dan pubergedrag. Dit is frustratie, onmacht en verdriet.
Pa zou daar iets mee moeten doen maar dat had hij allang moeten doen.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:09
En je partner gelooft je ook niet als je aangeeft dat zoon jou de schuld geeft van de scheiding en van de psychische toestand van zijn moeder? Heeft je partner dat nou echt nooit met zoon besproken?
Ik heb in mijn omgeving een paar pubers met gescheiden ouders. Kinderen waren wat jonger toen ouders gingen scheiden. Na een aantal jaar is 1 van de ouders gesprek aangegaan over de scheiding, bleek dat die kinderen heel veel zelf hadden ingevuld, en er na het gesprek ineens allemaal dingen op hun plek vielen... Het is laf om dit soort gesprekken met je kinderen uit de weg te gaan, zeker als ze deze leeftijd hebben. Natuurlijk hoef je niet alle details te bespreken en ga je zeker niet de ander zwart maken, maar dingen in perspectief zetten kan wel helpen.
Verder echt belachelijk dat je partner je niet gelooft.
En als je bang bent voor "recentelijke ontwikkelingen" dan klinkt dat wel er groot, als je partner dat al niet serieus neemt... Dan neemt hij de begeleiding van zijn zoon en zijn emoties dus kennelijk ook niet serieus. Gemiste kans
Ik heb in mijn omgeving een paar pubers met gescheiden ouders. Kinderen waren wat jonger toen ouders gingen scheiden. Na een aantal jaar is 1 van de ouders gesprek aangegaan over de scheiding, bleek dat die kinderen heel veel zelf hadden ingevuld, en er na het gesprek ineens allemaal dingen op hun plek vielen... Het is laf om dit soort gesprekken met je kinderen uit de weg te gaan, zeker als ze deze leeftijd hebben. Natuurlijk hoef je niet alle details te bespreken en ga je zeker niet de ander zwart maken, maar dingen in perspectief zetten kan wel helpen.
Verder echt belachelijk dat je partner je niet gelooft.
En als je bang bent voor "recentelijke ontwikkelingen" dan klinkt dat wel er groot, als je partner dat al niet serieus neemt... Dan neemt hij de begeleiding van zijn zoon en zijn emoties dus kennelijk ook niet serieus. Gemiste kans
dinsdag 23 juni 2020 om 10:24
dinsdag 23 juni 2020 om 10:24
Dit ga je niet winnen, en wil je waarschijnlijk ook niet winnen. Ik zou gaan latten.
Zijn gedrag opnemen om zijn vader te overtuigen, werkelijk? En dan? Dan kiest vader de kant van TO en wat dan? Natuurlijk kan zijn gedrag niet door de beugel maar hij kan niet naar zijn moeder. Dus? Een 17-jarige straffen en zo de situatie nog meer onhoudbaar maken? Hij heeft hulp nodig om de scheiding te verwerken maar of dat de situatie zo 1, 2, 3 oplost? Ik vrees van niet en zou voor mezelf en m´n dochter kiezen.
Eerlijk gezegd snap ik niet dat je gaat samenwonen als het niet klikt met elkaars kinderen.
Zijn gedrag opnemen om zijn vader te overtuigen, werkelijk? En dan? Dan kiest vader de kant van TO en wat dan? Natuurlijk kan zijn gedrag niet door de beugel maar hij kan niet naar zijn moeder. Dus? Een 17-jarige straffen en zo de situatie nog meer onhoudbaar maken? Hij heeft hulp nodig om de scheiding te verwerken maar of dat de situatie zo 1, 2, 3 oplost? Ik vrees van niet en zou voor mezelf en m´n dochter kiezen.
Eerlijk gezegd snap ik niet dat je gaat samenwonen als het niet klikt met elkaars kinderen.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:27
Opgenomen ivm psychische problemen, vandaar ook dat de zoon nu fulltime hier woont.
Overigens, Ik lees al een paar keer iets in de trant van "stiefmoeder die hem niet moet", maar dat is niet het geval. Ik vind zijn gedrag (wat ik al geschreven heb, plus de schep er bovenop van de afgelopen tijd) heel erg vervelend, maar als hij van die dagen heeft waarop hij gewoon tegen me praat, of met dochtertje speelt, Of gewoon geen gekke dingen doet, vind ik hem echt geen vervelende jongen. Dat heb ik ook diverse keren gezegd, op zo'n moment. Dat ik het fijn vindt als hij zo is en als we op een normale manier met elkaar om kunnen gaan. Dat ik het lief vindt dat hij tijd doorbrengt met dochtertje. Enz. Ik heb me al zo vaak opengesteld naar hem toe, maar steeds als ik me een beetje kwetsbaar opstel, komt er binnen de kortste keren weer een tegenreactie.
Met zn allen hulp lijkt inderdaad verstandiger dan hij alleen. Ik had er inderdaad niet bij stilgestaan dat we hem daardoor juist het gevoel geven dat het probleem bij hem ligt, maar als ik het zo lees, lijkt dat eigenlijk heel logisch.
Vriend moet inderdaad meer investeren in zijn zoon. Daar ben ik het 100% mee eens. Wat meer 1 op 1 tijd zou wellicht ook kunnen leiden tot wat meer vertrouwen van de kant van de zoon, zodat hij iets opener wordt?
Echter weet vriend lang niet alles wat zn zoon uitspookt. Ik vertel hem niet alles, omdat ik de zoon ergens toch ook wat in bescherming wil nemen ofzo. En sommige dingen wil ik gewoon niet noemen naar vriend, omdat het echt puur gerichte acties naar mij zijn nadat ik iets heb gezegd of gedaan. Dat voelt dan weer als iets tussen stiefzoon en mij om op te lossen.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:27
maar dat is een erg kinderachtig gevoel, dan spreekt je ego. Je ratio moet nu spreken
Want een strijd op ego's ga je zeker niet winnen.
Je tegenstander is 17 (pubers zijn meedogenloos) en hij is ZOON, je wint het niet van de ouder-kind-band
Dus: wees wijs, neem afstand
dinsdag 23 juni 2020 om 10:29
dinsdag 23 juni 2020 om 10:34
lolita666 schreef: ↑23-06-2020 10:27Echter weet vriend lang niet alles wat zn zoon uitspookt. Ik vertel hem niet alles, omdat ik de zoon ergens toch ook wat in bescherming wil nemen ofzo. En sommige dingen wil ik gewoon niet noemen naar vriend, omdat het echt puur gerichte acties naar mij zijn nadat ik iets heb gezegd of gedaan. Dat voelt dan weer als iets tussen stiefzoon en mij om op te lossen.
Hoe kunnen jij en jouw partner nu goed samen optrekken om deze situatie voor iedereen te verbeteren, als jij niet alles met hem deelt? Begin eens met openheid in je relatie, zodat jouw partner ook een realistisch beeld krijgt van de omvang van de problemen. Dan kunnen jullie daarna samen een plan trekken.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:34
Ja, dat was nadat hij zo'n beetje elk weekend heel vervelend bleef doen. Grote mond, mij volledig negeren enz. Hij was toen nog maar 12 of 13, dus Ik dacht dat het met wat tijd en gewenning wel goed zou komen. Maar hij bleef zo afstandelijk, dus toen had ik op den duur ook zoiets van: oke, hij is hier voor zijn vader, niet voor mij, en het is alleen maar in het weekend, dus laat het gaan...
dinsdag 23 juni 2020 om 10:39
Ik ben bang dat vriend heel erg boos wordt op zijn zoon als hij echt alles weet wat er is voorgevallen, en dat dat juist voor nog meer wrijving/ afstand tussen hen zorgt...Nummer*Zoveel schreef: ↑23-06-2020 10:34Hoe kunnen jij en jouw partner nu goed samen optrekken om deze situatie voor iedereen te verbeteren, als jij niet alles met hem deelt? Begin eens met openheid in je relatie, zodat jouw partner ook een realistisch beeld krijgt van de omvang van de problemen. Dan kunnen jullie daarna samen een plan trekken.
Ik zal de site van KOPP eens bezoeken, dankjewel.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:40
Maar waarom gingen jullie dan toch samenwonen?lolita666 schreef: ↑23-06-2020 10:34Ja, dat was nadat hij zo'n beetje elk weekend heel vervelend bleef doen. Grote mond, mij volledig negeren enz. Hij was toen nog maar 12 of 13, dus Ik dacht dat het met wat tijd en gewenning wel goed zou komen. Maar hij bleef zo afstandelijk, dus toen had ik op den duur ook zoiets van: oke, hij is hier voor zijn vader, niet voor mij, en het is alleen maar in het weekend, dus laat het gaan...
Al heb je daar nu niks aan, dat snap ik.
Het is een kind van je man waarvan je houdt, dus het zal echt geen slecht kind zijn. Probeer eens te bedenken waar zijn gedrag vandaan komt.
Ik lees nu dat zijn moeder opgenomen is. Die jongen heeft niet bepaald een makkelijke jeugd. Ik hoop dat zijn vader daar genoeg aandacht voor heeft (gehad). Ik denk dat het geen verkeerd idee was geweest al eerder hulp, om de scheiding en alle andere moeilijkheden te verwerken, in te schakelen.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:41
Als hij echt alles weet, zal hij misschien de ernst van de situatie een keer inzien en de emoties van zijn zoon serieus nemen. Je kan het toch inleiden met dat je je zorgen maakt over zoon, dat je niet wil dat hij boos op hem wordt, maar hem juist gaat omarmen en begeleiden
dinsdag 23 juni 2020 om 10:41
Ik zou vandaag nog tegen je partner zeggen dat jullie dit probleem echt samen moeten oplossen en dat jij denkt dat jullie daar professionele hulp bij nodig hebben. En dan kun je daar alsnog overleggen met de therapeut of je alle shit alsnog op tafel gaat gooien van wat hij heeft gedaan of dat het beter is om het te laten.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:43
Waar hangt hij uit?Vriend moet inderdaad meer investeren in zijn zoon. Daar ben ik het 100% mee eens. Wat meer 1 op 1 tijd zou wellicht ook kunnen leiden tot wat meer vertrouwen van de kant van de zoon, zodat hij iets opener wordt?
Ik vind het niet gek dat deze jongen ontspoort. Beide ouders zijn afwezig en zoon zit opgehokt met zijn stiefmoeder.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:45
Lijkt mij best duidelijk waar zijn gedrag vandaan komt.Rosalind schreef: ↑23-06-2020 10:40Maar waarom gingen jullie dan toch samenwonen?
Al heb je daar nu niks aan, dat snap ik.
Het is een kind van je man waarvan je houdt, dus het zal echt geen slecht kind zijn. Probeer eens te bedenken waar zijn gedrag vandaan komt.
Ik lees nu dat zijn moeder opgenomen is. Die jongen heeft niet bepaald een makkelijke jeugd. Ik hoop dat zijn vader daar genoeg aandacht voor heeft (gehad). Ik denk dat het geen verkeerd idee was geweest al eerder hulp, om de scheiding en alle andere moeilijkheden te verwerken, in te schakelen.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:51
Hieruit spreekt erg weinig vertrouwen van jou in je partner en van jou in zijn relatie met zijn zoon. Als je wil dat deze situatie verbetert, dan zal aan beiden gewerkt moeten worden, en dat begint echt met een open gesprek.
Als je het gesprek insteekt vanuit zorg, kom je al een heel eind. Lees de info over Kopp, zodat jij goed beslagen ten ijs komt, en jij jouw partner uit kunt leggen dat boosheid de situatie niet gaan helpen. Wat jullie wel nodig hebben is teamwork, duidelijke grenzen, en hulp.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:52
En zijn stiefmoeder ook niet.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:53
Je hebt een probleem met je partner waar die knul handig gebruik van maakt.
Wat is het nou voor onzin dat je hem dingen niet kunt of wil vertellen en wat respectloos dat hij jou niet gelooft.
Ik zou mezelf als winnaar uitroepen (als het dan toch om winnen of verliezen gaat) en een leuke stek voor mezelf en dochter gaan zoeken.
Wat is het nou voor onzin dat je hem dingen niet kunt of wil vertellen en wat respectloos dat hij jou niet gelooft.
Ik zou mezelf als winnaar uitroepen (als het dan toch om winnen of verliezen gaat) en een leuke stek voor mezelf en dochter gaan zoeken.
dinsdag 23 juni 2020 om 10:57
Ik vind wat TO beschrijft echt geen normaal gedrag hoor. Beginnend psychopaatje. Hulp lijkt me echt wel op zijn plaats en voor zo'n jongen wel het beste voor zijn verdere leven.SanneH01 schreef: ↑23-06-2020 00:53Doe vriendelijk en probeer begrip te hebben, praat met hem! Je hoeft hem er niet bij te naaien met camera's, wat een vervelende opties worden er hier gegeven. Het is een ongelukkig joch, probeer met hem te praten, schiet niet in de verdediging maar heb begrip. Als jij gewoon leuk blijkt te zijn dan ziet hij dat heus wel. Geef hem niet de macht om jullie uit te spelen tegen elkaar.
Camera's zodat pa eens echt door krijgt hoe zoon is lijkt me een prima idee. Hoe eerder hulp hoe beter en dat gaat pa pas doen als hij er van overtuigd is dat het ook echt nodig is.
