Kinderen
alle pijlers
Ernstige Faalangst dochter 7 jr
dinsdag 25 augustus 2020 om 17:29
hi
Mijn dochter is vanaf klein af aan een meisje dat snel huilt, dingen eng vindt en veel bevestiging nodig heeft.
Op het kinderdag verblijf durfde ze niet voor zichzelf op te komen, durfde niets te vragen aan de juf.
Op de kleuterschool had zij vriendinnetjes maar tegen de juf praten, in een groep of klein groepje was erg spannend.
Ze heeft een haar extra gedaan(november kind) en ze groeide in haar zelfvertrouwen.
Mijn dochte4 is thuis, op bso, bij vriendjes prima zichzelf. Het is een ander soort kind. Ik heb de juf er vaker opgewezen en erkennen dit ook. Juffen zien ook dat ze een sociaal lief meisje is die ondanks huilen etc goed ligt in de groep.
In groep 3 was het veel huilen, niets durven te vragen aan de juf, tegen taken opzitten, bang voor nieuwe dingen te leren. Het meisje kan goed leren en had maar korte uitleg nodig. Hierdoor kreeg zij pluswerk. Dit maakte haar nog onzekerder. Ze durfde niets te vragen aan de juf. Wel aan een paar vriendinnetjes.
Ik heb met school gesproken om haar maar minder druk te geven, maar meer te richten op zelfverzekerd en ze kreeg minder plus werk. Ze voelde zich fijn. De cito toetsen zijn hoog en daarom is er besloten dat zij toch weer extra werk kreeg en maar moest leren vragen.
Op school is er een boekje gegeven die ze kan gebruiken om iets te schrijven als ze iets niet durft te vragen.
Het advies was hulp te zoeken. Ik ben naar de huisarts geweest en gezien het peobleem kreeg ik een verwijzing naar ggz. Die zagen geen probleem die ernstig was en daarom adviseerde ze een weerbaarheidstrainining
Deze weerbaaheidstraining hebben we gevolgd. Er kwam uit dat ze kampt met faalangst op het gebied van presteren. (Je blijkt verschillende soorten te hebben).
Advies was extra ondersteuning bij cjg.
Ik heb een gesprekje gehad met cjg. Heel het verhaal verteld aan een gezinscoach en orthopedagoog.
Ik heb verteld wat ik allemaal doe
1. Moeilijke dingen aangaan(niet naar school willen omdat zij die dag rekenen krijgt en ze snapt het niet of de weekopdracht is niet af)
2. Stimuleren vragen te stellen
3. Praten over school, adviezen geven wat ze kan doen
4 . Belonen als ze iets dappers gedaan heeft
Etc.
Zij gaven aan dat ik voldoende doe, en het probleem niet thuis is maar op school en dat de school dit moet oppakken. Dit is ook gecommuniceerd met school.
Op school kreeg ik steeds meer terug dat mijn dochter weer eens huilde en dat dit straks echt niet meer kon in groep 4
Uiteindelijk heb ik het initiatief genomen om met de intern begeleider te praten want de opmerkingen van de juf gingen mij echt tever. De faalangst van mijn dochter vergt mij erg veel. Huilend naar school brengen, positief dingen labelen, alle dingen waar ze mee zit bespreken en advies geven.
De intern begeleider nam het serieus en mijn dochter werd voorin de klas gezet, juf was opeens zeer vriendelijk en kon ook positieve dingen vertellen ipv negatieve zaken over hoe erg me dochter huilt, bevriest, niet het antwoord durft te zeggen.
Mijn dochter gaat nu naar groep 4.
Volgejde week start de les. Mijn dochter heeft contact gehad met vriendjes uit de klas. Dit om ook te zorgen dat er geen grote afstand is met school zodra zij weer start.
In de eerste week zal ik van de intern begeleider een afspraak krijgen om.met de juf en haar om tafel te gaan om te kijken om mijn dochter goed te steunen in de klas.
Inmiddels al weer toch haar aangemeld voor als zij 8 jr is voor een faalangst cursus. We hebben december een gesprek (november wordt zij 8 jr).
Ik merk al weer hoe ze er tegenop ziet om naar school te gaan. Ik vertel haar positieve dingen dat de klas hetzelfde is, ik ga met haar mee, ze de juf al weleens als invaller heeft gehad en ze super aardig is etc.
Ik ben ten einde raad ik merk dat ik na zoveel hulp te hebben gezocht er gewoon onder doorga.
Ik heb boeken aangeschaft als how to talk to kids en nu weer een werkboek denken durven doen.
Een boek gekocht om voor te lezen over een meisje dat nooit fouten maakte
Ik heb positieve gedachten kaartjes die ik gebruik.
Ze heeft een magisch deurtje (Droomdeurtje) waar regelmatig een klein berichtje komt van haar "elfje". Als ik ben trots op je etc
Ik weet niet meer wat ik moet doen om haar bij zwemmen, school etc dr te ondersteunen.
Ik keek naar cursussen vka coaching bureaus maar dat is erg duur en wordt niet vergoed.
Zelf denk ik toch dat er meer is. Me kind heeft mooie scores en kan lekker leren. Dit alles belemmert haar zo erg!
Ik wil alleen een dinf en dat is dat ze er mee leert omgaan. Ik herken de vorm van faalangst bij mijzelf. Ik wou ook altijd het zo goed doen. Het werkte echter wel positief uit. Ik heb geen hoge verwachtingen .... het is fijn dat ze kan meekomen maar we gaan niks dwingen.
Wie herkent dit?
Wat kan ik doen?
Mijn dochter is vanaf klein af aan een meisje dat snel huilt, dingen eng vindt en veel bevestiging nodig heeft.
Op het kinderdag verblijf durfde ze niet voor zichzelf op te komen, durfde niets te vragen aan de juf.
Op de kleuterschool had zij vriendinnetjes maar tegen de juf praten, in een groep of klein groepje was erg spannend.
Ze heeft een haar extra gedaan(november kind) en ze groeide in haar zelfvertrouwen.
Mijn dochte4 is thuis, op bso, bij vriendjes prima zichzelf. Het is een ander soort kind. Ik heb de juf er vaker opgewezen en erkennen dit ook. Juffen zien ook dat ze een sociaal lief meisje is die ondanks huilen etc goed ligt in de groep.
In groep 3 was het veel huilen, niets durven te vragen aan de juf, tegen taken opzitten, bang voor nieuwe dingen te leren. Het meisje kan goed leren en had maar korte uitleg nodig. Hierdoor kreeg zij pluswerk. Dit maakte haar nog onzekerder. Ze durfde niets te vragen aan de juf. Wel aan een paar vriendinnetjes.
Ik heb met school gesproken om haar maar minder druk te geven, maar meer te richten op zelfverzekerd en ze kreeg minder plus werk. Ze voelde zich fijn. De cito toetsen zijn hoog en daarom is er besloten dat zij toch weer extra werk kreeg en maar moest leren vragen.
Op school is er een boekje gegeven die ze kan gebruiken om iets te schrijven als ze iets niet durft te vragen.
Het advies was hulp te zoeken. Ik ben naar de huisarts geweest en gezien het peobleem kreeg ik een verwijzing naar ggz. Die zagen geen probleem die ernstig was en daarom adviseerde ze een weerbaarheidstrainining
Deze weerbaaheidstraining hebben we gevolgd. Er kwam uit dat ze kampt met faalangst op het gebied van presteren. (Je blijkt verschillende soorten te hebben).
Advies was extra ondersteuning bij cjg.
Ik heb een gesprekje gehad met cjg. Heel het verhaal verteld aan een gezinscoach en orthopedagoog.
Ik heb verteld wat ik allemaal doe
1. Moeilijke dingen aangaan(niet naar school willen omdat zij die dag rekenen krijgt en ze snapt het niet of de weekopdracht is niet af)
2. Stimuleren vragen te stellen
3. Praten over school, adviezen geven wat ze kan doen
4 . Belonen als ze iets dappers gedaan heeft
Etc.
Zij gaven aan dat ik voldoende doe, en het probleem niet thuis is maar op school en dat de school dit moet oppakken. Dit is ook gecommuniceerd met school.
Op school kreeg ik steeds meer terug dat mijn dochter weer eens huilde en dat dit straks echt niet meer kon in groep 4
Uiteindelijk heb ik het initiatief genomen om met de intern begeleider te praten want de opmerkingen van de juf gingen mij echt tever. De faalangst van mijn dochter vergt mij erg veel. Huilend naar school brengen, positief dingen labelen, alle dingen waar ze mee zit bespreken en advies geven.
De intern begeleider nam het serieus en mijn dochter werd voorin de klas gezet, juf was opeens zeer vriendelijk en kon ook positieve dingen vertellen ipv negatieve zaken over hoe erg me dochter huilt, bevriest, niet het antwoord durft te zeggen.
Mijn dochter gaat nu naar groep 4.
Volgejde week start de les. Mijn dochter heeft contact gehad met vriendjes uit de klas. Dit om ook te zorgen dat er geen grote afstand is met school zodra zij weer start.
In de eerste week zal ik van de intern begeleider een afspraak krijgen om.met de juf en haar om tafel te gaan om te kijken om mijn dochter goed te steunen in de klas.
Inmiddels al weer toch haar aangemeld voor als zij 8 jr is voor een faalangst cursus. We hebben december een gesprek (november wordt zij 8 jr).
Ik merk al weer hoe ze er tegenop ziet om naar school te gaan. Ik vertel haar positieve dingen dat de klas hetzelfde is, ik ga met haar mee, ze de juf al weleens als invaller heeft gehad en ze super aardig is etc.
Ik ben ten einde raad ik merk dat ik na zoveel hulp te hebben gezocht er gewoon onder doorga.
Ik heb boeken aangeschaft als how to talk to kids en nu weer een werkboek denken durven doen.
Een boek gekocht om voor te lezen over een meisje dat nooit fouten maakte
Ik heb positieve gedachten kaartjes die ik gebruik.
Ze heeft een magisch deurtje (Droomdeurtje) waar regelmatig een klein berichtje komt van haar "elfje". Als ik ben trots op je etc
Ik weet niet meer wat ik moet doen om haar bij zwemmen, school etc dr te ondersteunen.
Ik keek naar cursussen vka coaching bureaus maar dat is erg duur en wordt niet vergoed.
Zelf denk ik toch dat er meer is. Me kind heeft mooie scores en kan lekker leren. Dit alles belemmert haar zo erg!
Ik wil alleen een dinf en dat is dat ze er mee leert omgaan. Ik herken de vorm van faalangst bij mijzelf. Ik wou ook altijd het zo goed doen. Het werkte echter wel positief uit. Ik heb geen hoge verwachtingen .... het is fijn dat ze kan meekomen maar we gaan niks dwingen.
Wie herkent dit?
Wat kan ik doen?
dinsdag 25 augustus 2020 om 17:39
Voor die groepstrainingen is ze ook nog wel erg jong, die zijn doorgaans meer voor kinderen in de bovenbouw. Mijn dochter had ook last van faalangstklachten en ik heb contact opgenomen met een psychologiepraktijk die daar (mede) in gespecialiseerd was. Het heeft haar heel goed geholpen. Ze gaat nu naar groep 7 en zit goed in haar vel, is lekker zelfverzekerd.
Overigens vind ik het wel wonderlijk dat er wordt gezegd dat huilen niet meer kan in groep 4.
Overigens vind ik het wel wonderlijk dat er wordt gezegd dat huilen niet meer kan in groep 4.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 25 augustus 2020 om 17:39
Heftig voor zowel je dochter als voor jullie als ouders.
Faalangst heeft te maken met het willen of moeten voldoen aan verwachtingen. Je dochter kan zelf bepaalde verwachtingen hebben, maar ook de ouders kunnen impliciet hun verwachtingen van een kind opleggen. Je hebt het zelf meerdere malen in je OP over dat ze een slim meisje is dat goed presteert. Slim zijn is niet alleen goed presteren en ik zou heel erg uitkijken met het label slim. Wat als ze een keer niet een goed cijfer haalt? Is ze dan niet meer slim? (Zo denken veel kinderen)
Ik zou in gaan zetten op een gedegen onderzoek. IQ, welbevinden en eventueel EMDR zou ik hier in meenemen.
Hopelijk komen jullie achter de oorzaak van de faalangst. Op deze manier door je schooltijd moeten is funest voor je welbevinden.
Faalangst heeft te maken met het willen of moeten voldoen aan verwachtingen. Je dochter kan zelf bepaalde verwachtingen hebben, maar ook de ouders kunnen impliciet hun verwachtingen van een kind opleggen. Je hebt het zelf meerdere malen in je OP over dat ze een slim meisje is dat goed presteert. Slim zijn is niet alleen goed presteren en ik zou heel erg uitkijken met het label slim. Wat als ze een keer niet een goed cijfer haalt? Is ze dan niet meer slim? (Zo denken veel kinderen)
Ik zou in gaan zetten op een gedegen onderzoek. IQ, welbevinden en eventueel EMDR zou ik hier in meenemen.
Hopelijk komen jullie achter de oorzaak van de faalangst. Op deze manier door je schooltijd moeten is funest voor je welbevinden.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:09
Kun je iets doen met veilig falen?
Bijvoorbeeld bordspelletjes, of een opdracht waarbij er geen beste uitkomst is? En die dan ook echt even benadrukken als leermoment?
Een klein beetje herkenning hier, afgelopen vakantie. Dochter drentelt over de camping maar speelt met niemand, hangt erg aan ons. Ze wacht in feite tot anderen haar aanspreken en er is altijd een excuus om geen vriendjes te zoeken.
Na een week die afwachtende houding aangezien te hebben heb ik haar eens ferm toegesproken.
Resultaat: hartstikke leuke vriendjes gevonden, helemaal mee opgetrokken, superleuk.
Het was echt een drempeltje dat in haar hoofd groter was dan in werkelijkheid.
Bijvoorbeeld bordspelletjes, of een opdracht waarbij er geen beste uitkomst is? En die dan ook echt even benadrukken als leermoment?
Een klein beetje herkenning hier, afgelopen vakantie. Dochter drentelt over de camping maar speelt met niemand, hangt erg aan ons. Ze wacht in feite tot anderen haar aanspreken en er is altijd een excuus om geen vriendjes te zoeken.
Na een week die afwachtende houding aangezien te hebben heb ik haar eens ferm toegesproken.
Resultaat: hartstikke leuke vriendjes gevonden, helemaal mee opgetrokken, superleuk.
Het was echt een drempeltje dat in haar hoofd groter was dan in werkelijkheid.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:10
Wat moet ik me daarbij voorstellen?SteunEndeToeverlaet schreef: ↑25-08-2020 18:09Kun je iets doen met veilig falen?
Bijvoorbeeld bordspelletjes, of een opdracht waarbij er geen beste uitkomst is? En die dan ook echt even benadrukken als leermoment?
Een klein beetje herkenning hier, afgelopen vakantie. Dochter drentelt over de camping maar speelt met niemand, hangt erg aan ons. Ze wacht in feite tot anderen haar aanspreken en er is altijd een excuus om geen vriendjes te zoeken.
Na een week die afwachtende houding aangezien te hebben heb ik haar eens ferm toegesproken.
Resultaat: hartstikke leuke vriendjes gevonden, helemaal mee opgetrokken, superleuk.
Het was echt een drempeltje dat in haar hoofd groter was dan in werkelijkheid.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:11
Mijn oudste gaat naar groep 3 en is vanaf kleine uk al faalangstig. Al merkbaar vanaf dat ze kan lopen. Niet zo heftig als bij jou, maar ook snel huilen als iets niet lukt of ze iets denkt niet te snappen.
Wat bij ons helpt is succes vieren en haar daar aan herinneren, 'eerst kon je dat nog niet, maar nu wel, goed zeg!', 'je vond het spannend, maar probeerde het toch, super!' Ik merk dat ze ver vooruit denkt, zo durfde ze niet te fietsen omdat ze al voor zich zag op welke manieren ze ging vallen.
In ons geval is haar basis positief, ze kan veel piepen, maar vergeet het ook zo weer en ervaart school als gezellig en leuk. Hoe is dat bij jou dochter?
Weet je, je herkent het bij jezelf, dus het zit ook echt in haar karakter. Dat zul je er niet 'uit' krijgen. Je kunt haar helpen om hier mee om te gaan, maar het is iets wat ze waarschijnlijk altijd in min of meerder mate moeilijk zal blijven vinden.
Wat bij ons helpt is succes vieren en haar daar aan herinneren, 'eerst kon je dat nog niet, maar nu wel, goed zeg!', 'je vond het spannend, maar probeerde het toch, super!' Ik merk dat ze ver vooruit denkt, zo durfde ze niet te fietsen omdat ze al voor zich zag op welke manieren ze ging vallen.
In ons geval is haar basis positief, ze kan veel piepen, maar vergeet het ook zo weer en ervaart school als gezellig en leuk. Hoe is dat bij jou dochter?
Weet je, je herkent het bij jezelf, dus het zit ook echt in haar karakter. Dat zul je er niet 'uit' krijgen. Je kunt haar helpen om hier mee om te gaan, maar het is iets wat ze waarschijnlijk altijd in min of meerder mate moeilijk zal blijven vinden.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:13
Dat hoeft niet per se, hoor. Ik herkende het ook van mezelf en ik ben ook altijd zo onzeker gebleven, maar mijn dochter is echt een heel stuk zelfverzekerder geworden de laatste twee jaar, veel meer dan ik ooit ben geweest. Dus het kan dat het zo blijft, maar het hoeft niet.PlayingTheAngel schreef: ↑25-08-2020 18:11
Weet je, je herkent het bij jezelf, dus het zit ook echt in haar karakter. Dat zul je er niet 'uit' krijgen. Je kunt haar helpen om hier mee om te gaan, maar het is iets wat ze waarschijnlijk altijd in min of meerder mate moeilijk zal blijven vinden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:18
Oh en maak je eigen falen ook zichtbaar. Dat JIJ dingen fout doet en de wereld niet vergaat kan helpen. Bij mijn meisje iig zeker. Ook fijn om iets te vinden waar ze goed in is, wat haar zelfvertrouwen geeft. Ik benadruk ook altijd dat je niet overal even goed in kunt zijn. Ik kan goed haren vlechten, papa niet, maar hij kan piano spelen en mama niet, bijvoorbeeld.
En sommige kinderen hebben baat bij een schop onder hun kont. Als ze iets voor zichzelf groot en spannend maken en niet durven. Dan kan het soms helpen om te toch te 'moeten' doen. Dat hangt natuurlijk erg van het kind en de situatie af. Soms push ik een beetje en kijk dan of dit de goede keuze is, soms zet ik dan door, en als ik merk dat er oprechte angst is natuurlijk niet.
En sommige kinderen hebben baat bij een schop onder hun kont. Als ze iets voor zichzelf groot en spannend maken en niet durven. Dan kan het soms helpen om te toch te 'moeten' doen. Dat hangt natuurlijk erg van het kind en de situatie af. Soms push ik een beetje en kijk dan of dit de goede keuze is, soms zet ik dan door, en als ik merk dat er oprechte angst is natuurlijk niet.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:29
Misschien heel simpel hoor maar ik zou een andere school gaan zoeken.
Ze zit er nu al jaren en blijkbaar voelt ze zich er niet veilig genoeg. Als ik zo hoor hoe de school hiermee omgaat is het geen school die aandacht heeft voor emotionele groei en ondersteuning.
Er zijn veel scholen die dat wél hebben. Wij hebben om deze reden voor de Vrije School gekozen, wat ook inderdaad zo uitpakt als we hoopten bij onze gevoelige oudste.
Je zegt dat ze thuis en met vriendjes (die ze ook voldoende heeft), wel zichzelf durft te zijn. Met haar is dus niks mis, iedereen heeft er inmiddels naar gekeken. Het ligt dan aan de school zou ik
concluderen.
Ze zit er nu al jaren en blijkbaar voelt ze zich er niet veilig genoeg. Als ik zo hoor hoe de school hiermee omgaat is het geen school die aandacht heeft voor emotionele groei en ondersteuning.
Er zijn veel scholen die dat wél hebben. Wij hebben om deze reden voor de Vrije School gekozen, wat ook inderdaad zo uitpakt als we hoopten bij onze gevoelige oudste.
Je zegt dat ze thuis en met vriendjes (die ze ook voldoende heeft), wel zichzelf durft te zijn. Met haar is dus niks mis, iedereen heeft er inmiddels naar gekeken. Het ligt dan aan de school zou ik
concluderen.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:38
Verbetering van zoiets valt ook een beetje samen met de aanpak van de leerkracht. Het is belangrijk dat je dochter feedback krijgt thuis en op school over haar inzet en niet over haar prestaties. Complimenten over het resultaat kunnen juist leiden tot onderprestatie en onzekerheid. Hiernaast kun je kijken hoeverre er wordt voldaan aan haar psychologische basisbehoeften en welke behoefte er nu onvervuld blijft.
Bazalt heeft mooie boeken over werken met een growth mindset en de leerkuil. Ik heb hier zelf mooie resultaten mee kunnen bereiken in mijn klas.
Een kindercoach kan je hierbij ondersteunen, het is alleen een vrij beroep dus niet altijd makkelijk om de juiste te vinden.
Bazalt heeft mooie boeken over werken met een growth mindset en de leerkuil. Ik heb hier zelf mooie resultaten mee kunnen bereiken in mijn klas.
Een kindercoach kan je hierbij ondersteunen, het is alleen een vrij beroep dus niet altijd makkelijk om de juiste te vinden.
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:42
dinsdag 25 augustus 2020 om 18:56
*TanteSjaan* schreef: ↑25-08-2020 17:39Heftig voor zowel je dochter als voor jullie als ouders.
Faalangst heeft te maken met het willen of moeten voldoen aan verwachtingen. Je dochter kan zelf bepaalde verwachtingen hebben, maar ook de ouders kunnen impliciet hun verwachtingen van een kind opleggen. Je hebt het zelf meerdere malen in je OP over dat ze een slim meisje is dat goed presteert. Slim zijn is niet alleen goed presteren en ik zou heel erg uitkijken met het label slim. Wat als ze een keer niet een goed cijfer haalt? Is ze dan niet meer slim? (Zo denken veel kinderen)
Ik zou in gaan zetten op een gedegen onderzoek. IQ, welbevinden en eventueel EMDR zou ik hier in meenemen.
Hopelijk komen jullie achter de oorzaak van de faalangst. Op deze manier door je schooltijd moeten is funest voor je welbevinden.
Eens.
Het kan zijn dat je dochter bepaalde verwachtingen waarneemt bij je, die jij jezelf niet bewust bent.
Ook nu heb je verwachtingen van haar, over hoe ze hier overheen groeit. Begrijpelijk, maar het voert wel de druk op.
Succes.
..
dinsdag 25 augustus 2020 om 20:20
dinsdag 25 augustus 2020 om 20:51
Na een week die afwachtende houding aangezien te hebben heb ik haar eens ferm toegesproken.
Dat het hebben van een leuke vakantie méér is dan ergens naar toegereden worden; als je daar bent mag ik verwachten dat je ook een kleine inspanning plegen om te maken dat je er plezier hebt. Je kunt niet passief afwachten tot andere mensen jouw vakantie leuk gaan maken: als je dat een week uitgebreid geprobeerd hebt en het werkt niet stap je er zelf maar op af.
Dat gekoppeld aan een resultaatverwachting in plaats van een inspanningsverplichting, was ongeveer wat er nodig was.
Ze hikte er gewoon tegenaan om onbekenden aan te spreken.
Ze heeft die avond vrienden gemaakt en de rest van de tijd was geweldig leuk.
Opvoeden is voor mij dus niet het voorkomen, vermijden en wegnemen van alles wat een kind een ongemakkelijk gevoel geeft. Soms een steuntje in de rug, en soms een duwtje.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
