Fris en fruitig na tropenjaren?

22-03-2021 10:32 173 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier nog niet aan de orde, want 22 weken zwanger van de derde ;-D

Maar een vraagje aan de moeders die uit de "tropenjaren" met kleine kinderen zijn: hebben jullie nu weer meer tijd om te sporten? Heb je het gevoel dat je weer fitter bent? Weer helemaal bijgeslapen? Niet meer die vervelende haaruitval na de bevalling maar weer een mooie coupe? ;)

Ik vraag dit omdat ik nieuwsgierig ben of ik na mijn 3 kinderen weer echt fit kan worden. Heb soms een beetje zo'n droombeeld voor me dat als de jongste een jaar of 2 is dat ik dan zelf weer lekker fit een keer op stap kan ofzo. Ben benieuwd of my expectations meet reality :P
Alle reacties Link kopieren
Positivevibes schreef:
23-03-2021 22:02
Dat is je eigen referentiekader.

Toen mijn kind lekker gesetteld was op het KDV en ik weer ging werken werd alles juist vele malen makkelijker. Thuiszitten met verlof vond ik de hel.
Als je werkt zorgt iemand anders voor je kindje. Ik vond juist zalig om te werken even weg van thuis en gewoon mezelf zijn.

Ik ben minder gaan werken toen ze naar de kleuters gingen toen vond ik pas met zwemles, kinderfeestjes, logopedie en alle andere verplichtingen dat werken soms heel onhandig te combineren was.

Die baby's stortte ik zo af en haalde ik eind van de middag weer op.
Vond wel de ochtenden stressen 2 baby's klaarmaken en zelf nog een beetje representatief voor de dag komen.
Alle reacties Link kopieren
Lollypop04 schreef:
22-03-2021 12:25
Oh jee, echt waar? Ik tel zo ongeveer af tot mijn jongste van nu 3 in december mag starten op school. Ik vind dat ik er eigenlijk nog wel van moet genieten enzo dus probeer elke woensdag weer dapper als de oudste op school is het bos in te gaan met hem. Maar ik verlang echt naar het moment dat ik weer eens alleen thuis ben. Heb allerlei plannen voor die vrije woensdagmorgen.. Maar eerst die tijd reserveren voor bijslapen begrijp ik...
Op zich lijkt het me ook heerlijk die ochtend voor mezelf alleen. Maar ik had me dit laatste jaar met peuter thuis toch wel echt heel anders voorgesteld. Ik wilde lekker allerlei gezellige uitstapjes maken samen. En nu komen we door de lockdown voorlopig niet veel verder dan een rondje wandelen en een speeltuintje en de supermarkt. :(

De nachten zijn hier trouwens nog steeds wisselend (peuter van 3 en kleuter van 5 slapen soms allebei door, soms allebei niet en soms een van de twee niet) dus ik ben nog steeds bijna altijd moe. :P
libe schreef:
23-03-2021 21:32
Ik vind het zo knap dat veel vrouwen er nog een baan bij kunnen hebben. Ik heb een zoontje van 7 maanden waar ik de hele dag mee bezig ben, ik run het huishouden, ik slaap slecht en ben elke avond doodop. Zou er echt geen baan bij kunnen hebben.
Toen ik nog geen kinderen had hoorde ik van sommige (vrouwelijke) collega's dat ze, ondanks hun normale werkdruk en deadlines, op het werk veel meer tot rust kwamen dan thuis met 1 of 2 baby's/peuters. Ik kon me daar echt geen voorstelling van maken.. tot ik zelf kinderen had :-D
Alle reacties Link kopieren
libe schreef:
23-03-2021 21:32
Ik vind het zo knap dat veel vrouwen er nog een baan bij kunnen hebben. Ik heb een zoontje van 7 maanden waar ik de hele dag mee bezig ben, ik run het huishouden, ik slaap slecht en ben elke avond doodop. Zou er echt geen baan bij kunnen hebben.

Ik kon er ook geen baan bij hebben, maar heb toch jarenlang vier dagen per week op twee of drie uur slaap het land doorgereisd. Het kan niet. Maar als het moet doe je het toch.
Alle reacties Link kopieren
libe schreef:
23-03-2021 21:32
Ik vind het zo knap dat veel vrouwen er nog een baan bij kunnen hebben. Ik heb een zoontje van 7 maanden waar ik de hele dag mee bezig ben, ik run het huishouden, ik slaap slecht en ben elke avond doodop. Zou er echt geen baan bij kunnen hebben.
Ik trok het huishouden ernaast niet. Doordat ik fulltime bleef werken kon ik dat fijn uitbesteden :-). Mijn kind was een huilbaby, zelfs als ik even met de hond er op uit kon gaan hoorde ik dat gehuil nog steeds in mijn hoofd. Ik kwam daar pas echt los van op mijn werk tussen de schreeuwende pubers. Die pubers kan ik wegfilteren maar zo’n krijsende baby... als ik nu, jaren later, langs een huis loop waaruit dat typische ‘overdrive’ huilen/krijsen klinkt van een newborn dan loopt het zweet mij weer spontaan over de rug. Geen grapje.

Slapeloosheid had ik al voor de komst van kind dus daar had ik al in modus in gevonden.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 schreef:
24-03-2021 00:46
Ik trok het huishouden ernaast niet. Doordat ik fulltime bleef werken kon ik dat fijn uitbesteden :-). Mijn kind was een huilbaby, zelfs als ik even met de hond er op uit kon gaan hoorde ik dat gehuil nog steeds in mijn hoofd. Ik kwam daar pas echt los van op mijn werk tussen de schreeuwende pubers. Die pubers kan ik wegfilteren maar zo’n krijsende baby... als ik nu, jaren later, langs een huis loop waaruit dat typische ‘overdrive’ huilen/krijsen klinkt van een newborn dan loopt het zweet mij weer spontaan over de rug. Geen grapje.

Slapeloosheid had ik al voor de komst van kind dus daar had ik al in modus in gevonden.

Oh, heel herkenbaar. Alsof het een soort van traumatisch is geweest
Alle reacties Link kopieren
lemoos2 schreef:
24-03-2021 00:46
maar zo’n krijsende baby... als ik nu, jaren later, langs een huis loop waaruit dat typische ‘overdrive’ huilen/krijsen klinkt van een newborn dan loopt het zweet mij weer spontaan over de rug. Geen grapje.

het is bij mij ook nooit weggegaan
Alle reacties Link kopieren
libe schreef:
23-03-2021 21:32
Ik vind het zo knap dat veel vrouwen er nog een baan bij kunnen hebben. Ik heb een zoontje van 7 maanden waar ik de hele dag mee bezig ben, ik run het huishouden, ik slaap slecht en ben elke avond doodop. Zou er echt geen baan bij kunnen hebben.
Dat komt omdat je alle tijd hebt, heb je die niet doe je dingen sneller, anders of niet. Ik was juist blij dat ik kon gaan werken, zeker bij de eerste moest er zo aan wennen altijd te zorgen thuis. En dat voor iemand die in de zorg werkt :-D
Friezin71 schreef:
24-03-2021 07:59
Oh, heel herkenbaar. Alsof het een soort van traumatisch is geweest
Ik denk zeker dat dat traumatisch is. Ik heb geen fulltime huilbaby gehad, maar het triggert me nog steeds wel eens als ik een baby hoor huilen.
Alle reacties Link kopieren
geel_aapje schreef:
22-03-2021 10:32
Hier nog niet aan de orde, want 22 weken zwanger van de derde ;-D

Maar een vraagje aan de moeders die uit de "tropenjaren" met kleine kinderen zijn: hebben jullie nu weer meer tijd om te sporten? Heb je het gevoel dat je weer fitter bent? Weer helemaal bijgeslapen? Niet meer die vervelende haaruitval na de bevalling maar weer een mooie coupe? ;)

Ik vraag dit omdat ik nieuwsgierig ben of ik na mijn 3 kinderen weer echt fit kan worden. Heb soms een beetje zo'n droombeeld voor me dat als de jongste een jaar of 2 is dat ik dan zelf weer lekker fit een keer op stap kan ofzo. Ben benieuwd of my expectations meet reality :P
Wow ik zit op de week af in hetzelfde (geweldige!) schuitje en durf deze vraag nog niet te stellen :proud: maar stiekem kijk ik er naar uit om na de bevalling mn lijf en de controle daarover weer terug te hebben. We houden het dus bij 3 :lol:
Alle reacties Link kopieren
Lonkaa schreef:
24-03-2021 14:53
Wow ik zit op de week af in hetzelfde (geweldige!) schuitje en durf deze vraag nog niet te stellen :proud: maar stiekem kijk ik er naar uit om na de bevalling mn lijf en de controle daarover weer terug te hebben. We houden het dus bij 3 :lol:
psssst je quote het OT
Alle reacties Link kopieren
libe schreef:
23-03-2021 21:32
Ik vind het zo knap dat veel vrouwen er nog een baan bij kunnen hebben. Ik heb een zoontje van 7 maanden waar ik de hele dag mee bezig ben, ik run het huishouden, ik slaap slecht en ben elke avond doodop. Zou er echt geen baan bij kunnen hebben.
Werk geeft juist structuur aan de dag, het huis wordt niet vies als je niet thuis bent, en tijdens werkuren zorg iemand anders voor het kind.

Nu we vanuit huis werken vind ik voor het eerst in mijn leven het huishouden veel werk, alles wordt constant vies, er moet drie keer per dag thuis gegeten worden.... Weliswaar hebben we een huishoudelijke hulp maar die is ook periodes niet geweest het afgelopen jaar. Ik zal echt blij zijn wat dat betreft als iedereen overdag weer op werk/school/kdv zit.
Alle reacties Link kopieren
Mijn oudste was ook zo'n intense krijser. Als de baby nu alleen die kant al op gaat breekt het zweet me al uit. Vreselijk.

En ik kom op m'n werk idd heerlijk tot rust, ondanks de werkdruk, deadlines en zeurpieten aan de lijn.
Alle reacties Link kopieren
captain_hindsight schreef:
24-03-2021 09:11
Ik denk zeker dat dat traumatisch is. Ik heb geen fulltime huilbaby gehad, maar het triggert me nog steeds wel eens als ik een baby hoor huilen.
Traumatisch is het zeker. Onze dochter (nu bijna 1) krijste 6 maanden lang 14 uur per dag. Dusdanig traumatisch dat zowel man als ik EMDR therapie gevolgd hebben. De scherpe randjes zijn er af, mijn lijf schiet niet meer in de paniekstand, niet meer zweten en misselijk als ze huilt, maar ik loop thuis nog steeds met oordoppen in en daar een koptelefoon overheen als kind een slechte dag heeft.

We zitten nog aan het begin van de tropenjaren, maar het is voor ons nu al duidelijk dat er geen 2e komt. We zitten dit uit, maar dit nooit meer.

Moet wel zeggen dat het allemaal al iets makkelijker is nu ze zichzelf kan verplaatsen en met wijzen beter kan aangeven wat ze wil. Nog een jaar of 3 te gaan, dan gaat ze naar school en neem ik 3 weken vrij om bij te slapen. Ik bestel de ballonnen en de vlag alvast.
Alle reacties Link kopieren
Gatonegro schreef:
01-05-2021 08:54
Traumatisch is het zeker. Onze dochter (nu bijna 1) krijste 6 maanden lang 14 uur per dag. Dusdanig traumatisch dat zowel man als ik EMDR therapie gevolgd hebben. De scherpe randjes zijn er af, mijn lijf schiet niet meer in de paniekstand, niet meer zweten en misselijk als ze huilt, maar ik loop thuis nog steeds met oordoppen in en daar een koptelefoon overheen als kind een slechte dag heeft.

We zitten nog aan het begin van de tropenjaren, maar het is voor ons nu al duidelijk dat er geen 2e komt. We zitten dit uit, maar dit nooit meer.

Moet wel zeggen dat het allemaal al iets makkelijker is nu ze zichzelf kan verplaatsen en met wijzen beter kan aangeven wat ze wil. Nog een jaar of 3 te gaan, dan gaat ze naar school en neem ik 3 weken vrij om bij te slapen. Ik bestel de ballonnen en de vlag alvast.
Ach! Mijn laatste huilde ook veel, op het hoogtepunt liep ik rondjes met haar rond terwijl ze krijste en ik huilde en er een huilende peuter & gillende dreumes op de bank zaten. En zelfs toen zeiden mensen nog ‘oh dat klinkt best zwaar! Maar verder toch lekker, een paar maanden vrij? En zo fijn middenin de zomer!’

Ik vond kantoor echt veilige haven in die tijd.
Gatonegro schreef:
01-05-2021 08:54
Traumatisch is het zeker. Onze dochter (nu bijna 1) krijste 6 maanden lang 14 uur per dag. Dusdanig traumatisch dat zowel man als ik EMDR therapie gevolgd hebben. De scherpe randjes zijn er af, mijn lijf schiet niet meer in de paniekstand, niet meer zweten en misselijk als ze huilt, maar ik loop thuis nog steeds met oordoppen in en daar een koptelefoon overheen als kind een slechte dag heeft.

We zitten nog aan het begin van de tropenjaren, maar het is voor ons nu al duidelijk dat er geen 2e komt. We zitten dit uit, maar dit nooit meer.

Moet wel zeggen dat het allemaal al iets makkelijker is nu ze zichzelf kan verplaatsen en met wijzen beter kan aangeven wat ze wil. Nog een jaar of 3 te gaan, dan gaat ze naar school en neem ik 3 weken vrij om bij te slapen. Ik bestel de ballonnen en de vlag alvast.
Dat klinkt zo zwaar. Mijn kinderen waren volgens mij geen huilbaby's, maar ook geen vrolijke, tevreden baby's (dat werden ze toen ze konden praten en lopen/kruipen). Ik krijg nog steeds zweetaanvallen als ik een jonge baby van iemand anders hoor huilen (en mijn kinderen zijn al een stuk ouder).
Alle reacties Link kopieren
Verkeerd topic
Alle reacties Link kopieren
Na mijn 1e, lukte het qua beweging nog wel om te sporten. Al hoewel het goed eten er vaak bij inschoot in de eerste jaren. Even gauw een broodje naar binnen proppen en koud geworden koffie.
Toen de 2e er ook was, had ik geen tijd meer voor sporten. Ik werkte namelijk in de zorg, vooral s' avonds, snachts en weekenden. Daardoor had ik geen oppas nodig, maar dus ook nooit tijd voor mezelf laat staan sporten.
Sinds ze beide naar school gaan is daar weer tijd voor.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren
Bijna een jaar geleden postte ik hier en inmiddels ben ik een 3e kind rijker, is de rust redelijk teruggekeerd en speelt de vraag van TO bij mij. Als ik in de spiegel kijk zie ik, na 5 jaar bijna fulltime zwanger/borstvoeding: grauwe kringen, steeds meer grijze haren en nog net niet het lijf dat ik wil. Als ik in mijn hoofd kijk zie ik allerlei mogelijkheden, privé en werk. Ik voel me weer wat vrijer nu ik weet dat deze klus erop zit :-D Maar tegelijkertijd weet ik niet waar ik moet beginnen o_o
Alle reacties Link kopieren
Lonkaa schreef:
23-02-2022 08:08
Bijna een jaar geleden postte ik hier en inmiddels ben ik een 3e kind rijker, is de rust redelijk teruggekeerd en speelt de vraag van TO bij mij. Als ik in de spiegel kijk zie ik, na 5 jaar bijna fulltime zwanger/borstvoeding: grauwe kringen, steeds meer grijze haren en nog net niet het lijf dat ik wil. Als ik in mijn hoofd kijk zie ik allerlei mogelijkheden, privé en werk. Ik voel me weer wat vrijer nu ik weet dat deze klus erop zit :-D Maar tegelijkertijd weet ik niet waar ik moet beginnen o_o
Gewoon bij het begin: tijd voor jezelf regelen :lol:
Alle reacties Link kopieren
Lonkaa schreef:
23-02-2022 08:08
Bijna een jaar geleden postte ik hier en inmiddels ben ik een 3e kind rijker, is de rust redelijk teruggekeerd en speelt de vraag van TO bij mij. Als ik in de spiegel kijk zie ik, na 5 jaar bijna fulltime zwanger/borstvoeding: grauwe kringen, steeds meer grijze haren en nog net niet het lijf dat ik wil. Als ik in mijn hoofd kijk zie ik allerlei mogelijkheden, privé en werk. Ik voel me weer wat vrijer nu ik weet dat deze klus erop zit :-D Maar tegelijkertijd weet ik niet waar ik moet beginnen o_o
je hebt jezelf 5 jaar tijd flink wat aangedaan :)
Dat is net in 1x weg, neem er de tijd voor!
Waar krijg jij energie van?
Alle reacties Link kopieren
Ja ik wil zo veel! Te veel om met 3 kleintjes in één keer te doen. Sporten, goede fijne mooie kleren, qualitytime met gezin, qualitytime met man, stap verder in carrière...

Dus nu doe ik van alles een beetje :-)
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring is dat het echt zoveel makkelijker is geworden sinds de kinderen naar school gaan. Ze hebben overdag genoeg te doen en zoveel meer interactie dan thuis. Daar kunnen ze hun energie kwijt en hebben sociale contacten.

Daarnaast worden ze er een stuk zelfstandiger van. Dus ze kunnen zelf eten, naar de wc en kleding aantrekken etc. Je gaat van verzorger meer naar begeleider zeg maar.

Ook scheelt het dat ze vanaf een bepaalde leeftijd even alleen thuis kunnen blijven. Hoeveel efficiënter is het om zonder kinderen "even snel" boodschappen te doen of iets op te halen etc.

En daarna komt dat ze ook zelf mobiel worden. En je dus niet meer hoeft te halen en brengen omdat ze op de fiets gaan.

Natuurlijk wordt jezelf ouder. En kosten oudere kinderen ook tijd en energie. Maar ik ervaar het als veel meer ontspannen.

Begrijp ook weinig van mensen die na jaren van zelfstandige kinderen nog aan een nakomertje beginnen. Die fases heb je dan toch wel gehad en allang meegemaakt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven