Kinderen
alle pijlers
Fris en fruitig na tropenjaren?
maandag 22 maart 2021 om 10:32
Hier nog niet aan de orde, want 22 weken zwanger van de derde
Maar een vraagje aan de moeders die uit de "tropenjaren" met kleine kinderen zijn: hebben jullie nu weer meer tijd om te sporten? Heb je het gevoel dat je weer fitter bent? Weer helemaal bijgeslapen? Niet meer die vervelende haaruitval na de bevalling maar weer een mooie coupe?
Ik vraag dit omdat ik nieuwsgierig ben of ik na mijn 3 kinderen weer echt fit kan worden. Heb soms een beetje zo'n droombeeld voor me dat als de jongste een jaar of 2 is dat ik dan zelf weer lekker fit een keer op stap kan ofzo. Ben benieuwd of my expectations meet reality
Maar een vraagje aan de moeders die uit de "tropenjaren" met kleine kinderen zijn: hebben jullie nu weer meer tijd om te sporten? Heb je het gevoel dat je weer fitter bent? Weer helemaal bijgeslapen? Niet meer die vervelende haaruitval na de bevalling maar weer een mooie coupe?
Ik vraag dit omdat ik nieuwsgierig ben of ik na mijn 3 kinderen weer echt fit kan worden. Heb soms een beetje zo'n droombeeld voor me dat als de jongste een jaar of 2 is dat ik dan zelf weer lekker fit een keer op stap kan ofzo. Ben benieuwd of my expectations meet reality
dinsdag 23 maart 2021 om 22:12
Als je werkt zorgt iemand anders voor je kindje. Ik vond juist zalig om te werken even weg van thuis en gewoon mezelf zijn.Positivevibes schreef: ↑23-03-2021 22:02Dat is je eigen referentiekader.
Toen mijn kind lekker gesetteld was op het KDV en ik weer ging werken werd alles juist vele malen makkelijker. Thuiszitten met verlof vond ik de hel.
Ik ben minder gaan werken toen ze naar de kleuters gingen toen vond ik pas met zwemles, kinderfeestjes, logopedie en alle andere verplichtingen dat werken soms heel onhandig te combineren was.
Die baby's stortte ik zo af en haalde ik eind van de middag weer op.
Vond wel de ochtenden stressen 2 baby's klaarmaken en zelf nog een beetje representatief voor de dag komen.
dinsdag 23 maart 2021 om 22:39
Op zich lijkt het me ook heerlijk die ochtend voor mezelf alleen. Maar ik had me dit laatste jaar met peuter thuis toch wel echt heel anders voorgesteld. Ik wilde lekker allerlei gezellige uitstapjes maken samen. En nu komen we door de lockdown voorlopig niet veel verder dan een rondje wandelen en een speeltuintje en de supermarkt.Lollypop04 schreef: ↑22-03-2021 12:25Oh jee, echt waar? Ik tel zo ongeveer af tot mijn jongste van nu 3 in december mag starten op school. Ik vind dat ik er eigenlijk nog wel van moet genieten enzo dus probeer elke woensdag weer dapper als de oudste op school is het bos in te gaan met hem. Maar ik verlang echt naar het moment dat ik weer eens alleen thuis ben. Heb allerlei plannen voor die vrije woensdagmorgen.. Maar eerst die tijd reserveren voor bijslapen begrijp ik...
De nachten zijn hier trouwens nog steeds wisselend (peuter van 3 en kleuter van 5 slapen soms allebei door, soms allebei niet en soms een van de twee niet) dus ik ben nog steeds bijna altijd moe.
dinsdag 23 maart 2021 om 22:48
Toen ik nog geen kinderen had hoorde ik van sommige (vrouwelijke) collega's dat ze, ondanks hun normale werkdruk en deadlines, op het werk veel meer tot rust kwamen dan thuis met 1 of 2 baby's/peuters. Ik kon me daar echt geen voorstelling van maken.. tot ik zelf kinderen had
dinsdag 23 maart 2021 om 23:14
Ik kon er ook geen baan bij hebben, maar heb toch jarenlang vier dagen per week op twee of drie uur slaap het land doorgereisd. Het kan niet. Maar als het moet doe je het toch.
woensdag 24 maart 2021 om 00:46
Ik trok het huishouden ernaast niet. Doordat ik fulltime bleef werken kon ik dat fijn uitbesteden . Mijn kind was een huilbaby, zelfs als ik even met de hond er op uit kon gaan hoorde ik dat gehuil nog steeds in mijn hoofd. Ik kwam daar pas echt los van op mijn werk tussen de schreeuwende pubers. Die pubers kan ik wegfilteren maar zo’n krijsende baby... als ik nu, jaren later, langs een huis loop waaruit dat typische ‘overdrive’ huilen/krijsen klinkt van een newborn dan loopt het zweet mij weer spontaan over de rug. Geen grapje.
Slapeloosheid had ik al voor de komst van kind dus daar had ik al in modus in gevonden.
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 24 maart 2021 om 07:59
lemoos2 schreef: ↑24-03-2021 00:46Ik trok het huishouden ernaast niet. Doordat ik fulltime bleef werken kon ik dat fijn uitbesteden . Mijn kind was een huilbaby, zelfs als ik even met de hond er op uit kon gaan hoorde ik dat gehuil nog steeds in mijn hoofd. Ik kwam daar pas echt los van op mijn werk tussen de schreeuwende pubers. Die pubers kan ik wegfilteren maar zo’n krijsende baby... als ik nu, jaren later, langs een huis loop waaruit dat typische ‘overdrive’ huilen/krijsen klinkt van een newborn dan loopt het zweet mij weer spontaan over de rug. Geen grapje.
Slapeloosheid had ik al voor de komst van kind dus daar had ik al in modus in gevonden.
Oh, heel herkenbaar. Alsof het een soort van traumatisch is geweest
woensdag 24 maart 2021 om 08:08
woensdag 24 maart 2021 om 09:03
Dat komt omdat je alle tijd hebt, heb je die niet doe je dingen sneller, anders of niet. Ik was juist blij dat ik kon gaan werken, zeker bij de eerste moest er zo aan wennen altijd te zorgen thuis. En dat voor iemand die in de zorg werkt
woensdag 24 maart 2021 om 14:53
Wow ik zit op de week af in hetzelfde (geweldige!) schuitje en durf deze vraag nog niet te stellen maar stiekem kijk ik er naar uit om na de bevalling mn lijf en de controle daarover weer terug te hebben. We houden het dus bij 3geel_aapje schreef: ↑22-03-2021 10:32Hier nog niet aan de orde, want 22 weken zwanger van de derde
Maar een vraagje aan de moeders die uit de "tropenjaren" met kleine kinderen zijn: hebben jullie nu weer meer tijd om te sporten? Heb je het gevoel dat je weer fitter bent? Weer helemaal bijgeslapen? Niet meer die vervelende haaruitval na de bevalling maar weer een mooie coupe?
Ik vraag dit omdat ik nieuwsgierig ben of ik na mijn 3 kinderen weer echt fit kan worden. Heb soms een beetje zo'n droombeeld voor me dat als de jongste een jaar of 2 is dat ik dan zelf weer lekker fit een keer op stap kan ofzo. Ben benieuwd of my expectations meet reality
woensdag 24 maart 2021 om 15:02
woensdag 24 maart 2021 om 16:16
Werk geeft juist structuur aan de dag, het huis wordt niet vies als je niet thuis bent, en tijdens werkuren zorg iemand anders voor het kind.
Nu we vanuit huis werken vind ik voor het eerst in mijn leven het huishouden veel werk, alles wordt constant vies, er moet drie keer per dag thuis gegeten worden.... Weliswaar hebben we een huishoudelijke hulp maar die is ook periodes niet geweest het afgelopen jaar. Ik zal echt blij zijn wat dat betreft als iedereen overdag weer op werk/school/kdv zit.
zaterdag 1 mei 2021 om 08:54
Traumatisch is het zeker. Onze dochter (nu bijna 1) krijste 6 maanden lang 14 uur per dag. Dusdanig traumatisch dat zowel man als ik EMDR therapie gevolgd hebben. De scherpe randjes zijn er af, mijn lijf schiet niet meer in de paniekstand, niet meer zweten en misselijk als ze huilt, maar ik loop thuis nog steeds met oordoppen in en daar een koptelefoon overheen als kind een slechte dag heeft.captain_hindsight schreef: ↑24-03-2021 09:11Ik denk zeker dat dat traumatisch is. Ik heb geen fulltime huilbaby gehad, maar het triggert me nog steeds wel eens als ik een baby hoor huilen.
We zitten nog aan het begin van de tropenjaren, maar het is voor ons nu al duidelijk dat er geen 2e komt. We zitten dit uit, maar dit nooit meer.
Moet wel zeggen dat het allemaal al iets makkelijker is nu ze zichzelf kan verplaatsen en met wijzen beter kan aangeven wat ze wil. Nog een jaar of 3 te gaan, dan gaat ze naar school en neem ik 3 weken vrij om bij te slapen. Ik bestel de ballonnen en de vlag alvast.
zaterdag 1 mei 2021 om 11:37
Ach! Mijn laatste huilde ook veel, op het hoogtepunt liep ik rondjes met haar rond terwijl ze krijste en ik huilde en er een huilende peuter & gillende dreumes op de bank zaten. En zelfs toen zeiden mensen nog ‘oh dat klinkt best zwaar! Maar verder toch lekker, een paar maanden vrij? En zo fijn middenin de zomer!’Gatonegro schreef: ↑01-05-2021 08:54Traumatisch is het zeker. Onze dochter (nu bijna 1) krijste 6 maanden lang 14 uur per dag. Dusdanig traumatisch dat zowel man als ik EMDR therapie gevolgd hebben. De scherpe randjes zijn er af, mijn lijf schiet niet meer in de paniekstand, niet meer zweten en misselijk als ze huilt, maar ik loop thuis nog steeds met oordoppen in en daar een koptelefoon overheen als kind een slechte dag heeft.
We zitten nog aan het begin van de tropenjaren, maar het is voor ons nu al duidelijk dat er geen 2e komt. We zitten dit uit, maar dit nooit meer.
Moet wel zeggen dat het allemaal al iets makkelijker is nu ze zichzelf kan verplaatsen en met wijzen beter kan aangeven wat ze wil. Nog een jaar of 3 te gaan, dan gaat ze naar school en neem ik 3 weken vrij om bij te slapen. Ik bestel de ballonnen en de vlag alvast.
Ik vond kantoor echt veilige haven in die tijd.
zaterdag 1 mei 2021 om 15:58
Dat klinkt zo zwaar. Mijn kinderen waren volgens mij geen huilbaby's, maar ook geen vrolijke, tevreden baby's (dat werden ze toen ze konden praten en lopen/kruipen). Ik krijg nog steeds zweetaanvallen als ik een jonge baby van iemand anders hoor huilen (en mijn kinderen zijn al een stuk ouder).Gatonegro schreef: ↑01-05-2021 08:54Traumatisch is het zeker. Onze dochter (nu bijna 1) krijste 6 maanden lang 14 uur per dag. Dusdanig traumatisch dat zowel man als ik EMDR therapie gevolgd hebben. De scherpe randjes zijn er af, mijn lijf schiet niet meer in de paniekstand, niet meer zweten en misselijk als ze huilt, maar ik loop thuis nog steeds met oordoppen in en daar een koptelefoon overheen als kind een slechte dag heeft.
We zitten nog aan het begin van de tropenjaren, maar het is voor ons nu al duidelijk dat er geen 2e komt. We zitten dit uit, maar dit nooit meer.
Moet wel zeggen dat het allemaal al iets makkelijker is nu ze zichzelf kan verplaatsen en met wijzen beter kan aangeven wat ze wil. Nog een jaar of 3 te gaan, dan gaat ze naar school en neem ik 3 weken vrij om bij te slapen. Ik bestel de ballonnen en de vlag alvast.
dinsdag 6 juli 2021 om 08:04
Na mijn 1e, lukte het qua beweging nog wel om te sporten. Al hoewel het goed eten er vaak bij inschoot in de eerste jaren. Even gauw een broodje naar binnen proppen en koud geworden koffie.
Toen de 2e er ook was, had ik geen tijd meer voor sporten. Ik werkte namelijk in de zorg, vooral s' avonds, snachts en weekenden. Daardoor had ik geen oppas nodig, maar dus ook nooit tijd voor mezelf laat staan sporten.
Sinds ze beide naar school gaan is daar weer tijd voor.
Toen de 2e er ook was, had ik geen tijd meer voor sporten. Ik werkte namelijk in de zorg, vooral s' avonds, snachts en weekenden. Daardoor had ik geen oppas nodig, maar dus ook nooit tijd voor mezelf laat staan sporten.
Sinds ze beide naar school gaan is daar weer tijd voor.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
woensdag 23 februari 2022 om 08:08
Bijna een jaar geleden postte ik hier en inmiddels ben ik een 3e kind rijker, is de rust redelijk teruggekeerd en speelt de vraag van TO bij mij. Als ik in de spiegel kijk zie ik, na 5 jaar bijna fulltime zwanger/borstvoeding: grauwe kringen, steeds meer grijze haren en nog net niet het lijf dat ik wil. Als ik in mijn hoofd kijk zie ik allerlei mogelijkheden, privé en werk. Ik voel me weer wat vrijer nu ik weet dat deze klus erop zit Maar tegelijkertijd weet ik niet waar ik moet beginnen
woensdag 23 februari 2022 om 08:57
Gewoon bij het begin: tijd voor jezelf regelenLonkaa schreef: ↑23-02-2022 08:08Bijna een jaar geleden postte ik hier en inmiddels ben ik een 3e kind rijker, is de rust redelijk teruggekeerd en speelt de vraag van TO bij mij. Als ik in de spiegel kijk zie ik, na 5 jaar bijna fulltime zwanger/borstvoeding: grauwe kringen, steeds meer grijze haren en nog net niet het lijf dat ik wil. Als ik in mijn hoofd kijk zie ik allerlei mogelijkheden, privé en werk. Ik voel me weer wat vrijer nu ik weet dat deze klus erop zit Maar tegelijkertijd weet ik niet waar ik moet beginnen
woensdag 23 februari 2022 om 09:18
je hebt jezelf 5 jaar tijd flink wat aangedaanLonkaa schreef: ↑23-02-2022 08:08Bijna een jaar geleden postte ik hier en inmiddels ben ik een 3e kind rijker, is de rust redelijk teruggekeerd en speelt de vraag van TO bij mij. Als ik in de spiegel kijk zie ik, na 5 jaar bijna fulltime zwanger/borstvoeding: grauwe kringen, steeds meer grijze haren en nog net niet het lijf dat ik wil. Als ik in mijn hoofd kijk zie ik allerlei mogelijkheden, privé en werk. Ik voel me weer wat vrijer nu ik weet dat deze klus erop zit Maar tegelijkertijd weet ik niet waar ik moet beginnen
Dat is net in 1x weg, neem er de tijd voor!
Waar krijg jij energie van?
donderdag 24 februari 2022 om 15:27
Mijn ervaring is dat het echt zoveel makkelijker is geworden sinds de kinderen naar school gaan. Ze hebben overdag genoeg te doen en zoveel meer interactie dan thuis. Daar kunnen ze hun energie kwijt en hebben sociale contacten.
Daarnaast worden ze er een stuk zelfstandiger van. Dus ze kunnen zelf eten, naar de wc en kleding aantrekken etc. Je gaat van verzorger meer naar begeleider zeg maar.
Ook scheelt het dat ze vanaf een bepaalde leeftijd even alleen thuis kunnen blijven. Hoeveel efficiënter is het om zonder kinderen "even snel" boodschappen te doen of iets op te halen etc.
En daarna komt dat ze ook zelf mobiel worden. En je dus niet meer hoeft te halen en brengen omdat ze op de fiets gaan.
Natuurlijk wordt jezelf ouder. En kosten oudere kinderen ook tijd en energie. Maar ik ervaar het als veel meer ontspannen.
Begrijp ook weinig van mensen die na jaren van zelfstandige kinderen nog aan een nakomertje beginnen. Die fases heb je dan toch wel gehad en allang meegemaakt.
Daarnaast worden ze er een stuk zelfstandiger van. Dus ze kunnen zelf eten, naar de wc en kleding aantrekken etc. Je gaat van verzorger meer naar begeleider zeg maar.
Ook scheelt het dat ze vanaf een bepaalde leeftijd even alleen thuis kunnen blijven. Hoeveel efficiënter is het om zonder kinderen "even snel" boodschappen te doen of iets op te halen etc.
En daarna komt dat ze ook zelf mobiel worden. En je dus niet meer hoeft te halen en brengen omdat ze op de fiets gaan.
Natuurlijk wordt jezelf ouder. En kosten oudere kinderen ook tijd en energie. Maar ik ervaar het als veel meer ontspannen.
Begrijp ook weinig van mensen die na jaren van zelfstandige kinderen nog aan een nakomertje beginnen. Die fases heb je dan toch wel gehad en allang meegemaakt.