Kinderen
alle pijlers
Geboren in de jaren 70, 80 of 90? Donorkind?
dinsdag 23 januari 2024 om 15:35
Geen idee of ik bij de goede pijler zit.
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
bamboetafeltje wijzigde dit bericht op 02-05-2024 12:48
15.45% gewijzigd
donderdag 25 januari 2024 om 07:44
en wat heb jij nu nodig om je beter te voelen?Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 07:42Ik vind het erg dat ik een donorkind ben en dat er gelogen is.
donderdag 25 januari 2024 om 07:45
En je kiest ervoor om daarin te blijven hangen.Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 07:42Ik vind het erg dat ik een donorkind ben en dat er gelogen is.
Je kunt ook een andere keuze maken.
Maar blijkbaar mag jij wel je ouders verwijten dat ze geen andere keus hebben gemaakt, maar mag jou niet verweten worden dat je geen andere keus maakt.
Gokje: lijk je op je moeder?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 25 januari 2024 om 07:49
Er wordt toch gevraagd wat ik nou precies zo erg vind. Daar geef ik antwoord op.
donderdag 25 januari 2024 om 07:52
Ik heb met een therapeut al echt veel rust bereikt. Hier ook boven vermeld. Erg belangrijk was om te kunnen beschrijven hoe ik me voelde. Dat il dat in mijn eigen woorden kon doen. Dat was niet makkelijk en heeft zeker wel wat uren geduurd. Maar voelde achteraf ook echt heel fijn. Dit ben ik en zo voel ik me eronder. En ik hoef geen andere woorden te gebruiken omdat anderen het anders zien.
donderdag 25 januari 2024 om 07:53
Ik verwijt ze niks. Hun mening. Hun keus. Wel vind ik het erg dat het deze keuze is geweest. Dat is wat anders.
donderdag 25 januari 2024 om 07:59
maar er zit nog zo vreselijk veel boosheid in jeBamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 07:52Ik heb met een therapeut al echt veel rust bereikt. Hier ook boven vermeld. Erg belangrijk was om te kunnen beschrijven hoe ik me voelde. Dat il dat in mijn eigen woorden kon doen. Dat was niet makkelijk en heeft zeker wel wat uren geduurd. Maar voelde achteraf ook echt heel fijn. Dit ben ik en zo voel ik me eronder. En ik hoef geen andere woorden te gebruiken omdat anderen het anders zien.
dat zit je toch in de weg?
heb je met je therapeut besproken, hoe je daar vanaf gaat komen??
donderdag 25 januari 2024 om 08:04
Voor jouw situatie niet nee. In zn algemeenheid en betreffende de situatie van anderen wel.Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 07:52Ik heb met een therapeut al echt veel rust bereikt. Hier ook boven vermeld. Erg belangrijk was om te kunnen beschrijven hoe ik me voelde. Dat il dat in mijn eigen woorden kon doen. Dat was niet makkelijk en heeft zeker wel wat uren geduurd. Maar voelde achteraf ook echt heel fijn. Dit ben ik en zo voel ik me eronder. En ik hoef geen andere woorden te gebruiken omdat anderen het anders zien.
donderdag 25 januari 2024 om 08:04
Maar iedereen in je omgeving weet het nu toch wel? Ik zou nooit aan iemand vragen; goh ben je geadopteerd of een donorkind? Het zou niet eens in me opkomen.
En je gaat toch ook niet uit jezelf tegen een homosexueel stel (man of vrouw) die samen een kindje willen en daarmee bezig zijn zeggen dat ze een lege keuze maken? Denk aan collega’s oid. Ik ben dan echt oprecht alleen maar blij voor ze als dat lukt. Idem als ze een kind adopteren. Van een vriend die ik heb weet ik pas sinds een paar maanden dat hun zoon is geadopteerd. Het had me wellicht opgevallen als de jongen een andere huidskleur had dan de ouders, maar dat is niet het geval. Het is dat hij het me op een gegeven moment zelf eens vertelde tussen neus en lippen door. Maar uit mezelf zal ik nooit aan iemand vragen of een collega of wie dan ook geadopteerd is. Sterker nog, ik zal ook nooit aan collega's met en niet 'Nederlands' uiterlijk vragen waar 'ze vandaan komen'. Vroeger toen ik jong en onwetend was wellicht. Maar nadat ik een paar keer het antwoord kreeg 'uit Nederland' en nog naïever door ging vragen, 'maar je ouders dan?" heb ik dat wel afgeleerd. Waarom? Omdat het er geen moer toe doet. Een mens is en mens. En wat een mens maakt is niet waar hij of zij vandaan komt of wat zijn of haar achtergrond is of uit welke eicel en zaadcel hij of zij is ontstaan. Een mens maakt van zichzelf wat hij of zij tot mens maakt. Rugzakjes in welke vorm daargelaten.
Ik ben geen donorkind. Ik kende mijn beide ouders (zijn overleden). Ik leek dan ook heel erg veel op mijn vader qua uiterlijk. Maakt me dat een gelukkige jeugd hebbend? Welnee, mijn vader was een ongelofelijke klootzak en narcist. Ik had daar mijn leven lang in kunnen zwemmen. Maar ik besloot dat ik mijn eigen mens wilde worden. En het dus geen invloed meer te geven op de rest van mijn leven wat ik nog voor me had.
En je gaat toch ook niet uit jezelf tegen een homosexueel stel (man of vrouw) die samen een kindje willen en daarmee bezig zijn zeggen dat ze een lege keuze maken? Denk aan collega’s oid. Ik ben dan echt oprecht alleen maar blij voor ze als dat lukt. Idem als ze een kind adopteren. Van een vriend die ik heb weet ik pas sinds een paar maanden dat hun zoon is geadopteerd. Het had me wellicht opgevallen als de jongen een andere huidskleur had dan de ouders, maar dat is niet het geval. Het is dat hij het me op een gegeven moment zelf eens vertelde tussen neus en lippen door. Maar uit mezelf zal ik nooit aan iemand vragen of een collega of wie dan ook geadopteerd is. Sterker nog, ik zal ook nooit aan collega's met en niet 'Nederlands' uiterlijk vragen waar 'ze vandaan komen'. Vroeger toen ik jong en onwetend was wellicht. Maar nadat ik een paar keer het antwoord kreeg 'uit Nederland' en nog naïever door ging vragen, 'maar je ouders dan?" heb ik dat wel afgeleerd. Waarom? Omdat het er geen moer toe doet. Een mens is en mens. En wat een mens maakt is niet waar hij of zij vandaan komt of wat zijn of haar achtergrond is of uit welke eicel en zaadcel hij of zij is ontstaan. Een mens maakt van zichzelf wat hij of zij tot mens maakt. Rugzakjes in welke vorm daargelaten.
Ik ben geen donorkind. Ik kende mijn beide ouders (zijn overleden). Ik leek dan ook heel erg veel op mijn vader qua uiterlijk. Maakt me dat een gelukkige jeugd hebbend? Welnee, mijn vader was een ongelofelijke klootzak en narcist. Ik had daar mijn leven lang in kunnen zwemmen. Maar ik besloot dat ik mijn eigen mens wilde worden. En het dus geen invloed meer te geven op de rest van mijn leven wat ik nog voor me had.
buzziebee wijzigde dit bericht op 25-01-2024 08:19
63.93% gewijzigd
donderdag 25 januari 2024 om 08:12
Dan heb ik nog wel een vraag: vind je het erg dat je überhaupt leeft, dus dat ze gekozen hebben voor een zwangerschap door een anonieme donor, of vind je het erger dat ze je niet van jongs af aan eerlijk hebben verteld hoe het zat?Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 07:53Ik verwijt ze niks. Hun mening. Hun keus. Wel vind ik het erg dat het deze keuze is geweest. Dat is wat anders.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
donderdag 25 januari 2024 om 08:13
Daar ben ik van overtuigd. Ouders en donoren hadden goede intenties. Wat hierin verschil maakt is hoe ze er nu over denken. Veel ouders zijn opgeschoven in hun ideeën en zouden nu voor meer openheid kiezen, of hebben besloten om hun kinderen alsnog in te lichten. Andere ouders houden halsstarrig vast aan verouderde inzichten en adviezen en blijven volharden in geheimhouding.
Mijn ouder blijft aangeven het vooral heel erg te vinden dat het is uitgekomen. Daardoor voel ik me niet gerespecteerd.
donderdag 25 januari 2024 om 08:16
Dat snap ik wel, er is geen ruimte voor jouw gevoelens en geen inzicht.Keskus schreef: ↑25-01-2024 08:13Daar ben ik van overtuigd. Ouders en donoren hadden goede intenties. Wat hierin verschil maakt is hoe ze er nu over denken. Veel ouders zijn opgeschoven in hun ideeën en zouden nu voor meer openheid kiezen, of hebben besloten om hun kinderen alsnog in te lichten. Andere ouders houden halsstarrig vast aan verouderde inzichten en adviezen en blijven volharden in geheimhouding.
Mijn ouder blijft aangeven het vooral heel erg te vinden dat het is uitgekomen. Daardoor voel ik me niet gerespecteerd.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 25 januari 2024 om 08:18
en dat herken ik, en daar heb ik hulp bij gezochtKeskus schreef: ↑25-01-2024 08:13Daar ben ik van overtuigd. Ouders en donoren hadden goede intenties. Wat hierin verschil maakt is hoe ze er nu over denken. Veel ouders zijn opgeschoven in hun ideeën en zouden nu voor meer openheid kiezen, of hebben besloten om hun kinderen alsnog in te lichten. Andere ouders houden halsstarrig vast aan verouderde inzichten en adviezen en blijven volharden in geheimhouding.
Mijn ouder blijft aangeven het vooral heel erg te vinden dat het is uitgekomen. Daardoor voel ik me niet gerespecteerd.
en dat brengt rust
donderdag 25 januari 2024 om 08:20
Echt, zelfinzicht is zeg maar niet jouw ding hè.Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 07:53Ik verwijt ze niks. Hun mening. Hun keus. Wel vind ik het erg dat het deze keuze is geweest. Dat is wat anders.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 25 januari 2024 om 08:22
Dat laatste herken ik en daar heb ik hulp bij gezocht.Keskus schreef: ↑25-01-2024 08:13Daar ben ik van overtuigd. Ouders en donoren hadden goede intenties. Wat hierin verschil maakt is hoe ze er nu over denken. Veel ouders zijn opgeschoven in hun ideeën en zouden nu voor meer openheid kiezen, of hebben besloten om hun kinderen alsnog in te lichten. Andere ouders houden halsstarrig vast aan verouderde inzichten en adviezen en blijven volharden in geheimhouding.
Mijn ouder blijft aangeven het vooral heel erg te vinden dat het is uitgekomen. Daardoor voel ik me niet gerespecteerd.
Dat is ook iets wasrin ik bij mijn eigen kinderen probeer het anders te doen.
Ze de ruimte geven om kritiek op mij te hebben.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 25 januari 2024 om 08:22
En ik snap, ondanks dat ik zelf niet in die situatie zit, dat dan weer enorm goed. Als het nu was uitgekomen en ze hadden gezegd dat ze het vooral heel erg voor JOU vonden maar dat ze handelden in wat destijds echt zwaar werd geadviseerd en ze hadden gezegd dat als ze het over konden doen het heel anders hadden aangepakt naar jou was het voor jou nu heel anders. (dat is bij de ouders van mijn vriend het geval). Maar geen gehoor krijgen en vooral naar zichzelf kijken door tegen jou te zeggen dat ze het erg vinden dat het is uitgekomen is het ontkennen van jouw gevoel.Keskus schreef: ↑25-01-2024 08:13Daar ben ik van overtuigd. Ouders en donoren hadden goede intenties. Wat hierin verschil maakt is hoe ze er nu over denken. Veel ouders zijn opgeschoven in hun ideeën en zouden nu voor meer openheid kiezen, of hebben besloten om hun kinderen alsnog in te lichten. Andere ouders houden halsstarrig vast aan verouderde inzichten en adviezen en blijven volharden in geheimhouding.
Mijn ouder blijft aangeven het vooral heel erg te vinden dat het is uitgekomen. Daardoor voel ik me niet gerespecteerd.
donderdag 25 januari 2024 om 08:25
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 25-01-2024 10:59
Reden: ongepast
Reden: ongepast
6.34% gewijzigd
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
donderdag 25 januari 2024 om 08:33
Wat een stuitende arrogantie spreekt er uit dit bericht.Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 07:07Ik snap zelf ook niet zo goed waarom je hier post. Mag natuurlijk. Maar je kent een donorkind. Dat is iets heel anders dan zelf een donorkind zijn en voelen hoe dat is (waar dit topic voor bedoeld is)
Ik hoop voor alle donorkinderen dat ze niet in jouw handen vallen als ze meer informatie willen. Je zegt ze te willen helpen, maar je dramt alleen maar door over je eigen gevoelens en negeert die van een ander volledig.
Je kunt je dus niet alleen niet inleven in de motieven en gevoelens van je ouders, maar ook niet in die van je lotgenoten.
Dit is echt pathologisch hoor, hoe jij je hierin opstelt.
griebus67 wijzigde dit bericht op 25-01-2024 08:35
1.99% gewijzigd
donderdag 25 januari 2024 om 08:34
Echt VRESELIJKKeskus schreef: ↑25-01-2024 08:13Daar ben ik van overtuigd. Ouders en donoren hadden goede intenties. Wat hierin verschil maakt is hoe ze er nu over denken. Veel ouders zijn opgeschoven in hun ideeën en zouden nu voor meer openheid kiezen, of hebben besloten om hun kinderen alsnog in te lichten. Andere ouders houden halsstarrig vast aan verouderde inzichten en adviezen en blijven volharden in geheimhouding.
Mijn ouder blijft aangeven het vooral heel erg te vinden dat het is uitgekomen. Daardoor voel ik me niet gerespecteerd.
donderdag 25 januari 2024 om 08:36
Dat vind ik heel rot voor je, Keskus.Keskus schreef: ↑25-01-2024 08:13Daar ben ik van overtuigd. Ouders en donoren hadden goede intenties. Wat hierin verschil maakt is hoe ze er nu over denken. Veel ouders zijn opgeschoven in hun ideeën en zouden nu voor meer openheid kiezen, of hebben besloten om hun kinderen alsnog in te lichten. Andere ouders houden halsstarrig vast aan verouderde inzichten en adviezen en blijven volharden in geheimhouding.
Mijn ouder blijft aangeven het vooral heel erg te vinden dat het is uitgekomen. Daardoor voel ik me niet gerespecteerd.
donderdag 25 januari 2024 om 08:42
Dat is toch totaal een andere vorm, pleegouder zijn? Bij je eigen kinderen (biologisch, via een donor en ook bij adoptie) is het kind van jouzelf, om het zo maar te zeggen. Ben jij als ouder verantwoordelijk en maak jij de beslissingen. Pleegzorg is totaal anders. Je hebt met biologische familie te maken, een eventueel netwerk, instanties enz. De keuze om pleegouder te worden als alternatief voor een zaaddonor loopt mank, het is namelijk een totaal andere vorm van ouderschap invulling willen geven.Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 07:26Jawel die had je wel, je kon ook voor adoptie gaan of pleegkinderen (nature was immers in die tijd nul en nurture alles)
donderdag 25 januari 2024 om 08:49
Zo kom je totaal niet over. Je accepteert het niet, want je veroordeelt de keuze van een zaaddonor. Je gaat niet door met je leven, want er is veel wrok. En er vroeg in eerste instantie niemand om je mening, dat kwam pas toen je dit topic opende. Het is dus een mening die je verkondigt, nog voordat de vraag gesteld wordt. En dat mag best. Maar dan moet je het niet omdraaien en naar jezelf ook eerlijk zijn.Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 08:00Ik accepteer dat ik het ben en ga door met mijn leven. Als iemand vraagt hoe ik het vind dan geef ik daar antwoord op.
Het valt me op dat je oordeelt over de keuzes van je ouders. Zij hadden in jouw ogen anders moeten beslissen. Je vindt dat jij de ruimte moet krijgen om over donorschap een mening te mogen hebben. Maar diezelfde ruimte geef je niet aan anderen. Je ouders (sorry, je moeder enkel. Waarom eigenlijk geen boosheid naar je vader? Ze hebben deze keuze toch samen gemaakt?) hadden destijds een andere mening dan jij hebt maar daar is geen ruimte voor. Je lijkt boos te blijven totdat anderen jouw mening over zullen nemen. Maar dat gaat niet gebeuren. Er zijn namelijk veel te veel mensen dolblij dat ze zelf een kind mogen dragen met behulp van een donor, of een kind mogen opvoeden die hun vrouw draagt.
donderdag 25 januari 2024 om 08:50
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
