Kinderen
alle pijlers
Geboren in de jaren 70, 80 of 90? Donorkind?
dinsdag 23 januari 2024 om 15:35
Geen idee of ik bij de goede pijler zit.
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
Allereerst een tip:
https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt
Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.
Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.
Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.
Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.
Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.
De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.
De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.
Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.
Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.
Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.
Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.
Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D
bamboetafeltje wijzigde dit bericht op 02-05-2024 12:48
15.45% gewijzigd
donderdag 25 januari 2024 om 09:49
Dankjewel, dat is de kortere versie van wat ik hierboven ook al schreef, sneller uitgelegd. Hopelijk heeft to wat aan dit begrip. Want ik denk dat daar wat lucht naar haar hart kan zitten.-Rosings- schreef: ↑25-01-2024 09:36TO's mening over het donorschap van vroeger: niet mee eens want tijdsgeest en goede intenties van ouders
TO's mening over haar ouders en bijhorende verdriet en boosheid: mee eens, haar ouders lijken er nu niet goed mee om gaan en dat is niet ok. (en krijgen daar door de cirkel van boosheid ook de kans niet meer voor)
TO lijkt die twee willekeurig door elkaar te gebruiken.
donderdag 25 januari 2024 om 10:02
Omdat er meer bij komt kijken wellicht. Misschien willen ze de niet-biologische ouder niet tekort doen? Misschien zijn ze bang dat je je vader dan minder als vader aanziet en willen ze voor zichzelf het 'ideaalplaatje' in stand houden, tegen beter weten in?Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 03:28Maar enerzijds wordt er heel simpel over gedaan (vooral voor de conceptie natuurlijk) een klein lullig zaadje, niks bijzonders, enige wat telt is opvoeding. Als het dan allemaal zo klein en simpel is waarom dan niet vertellen en hoe zou dan zoiets simpels het leven van het kind overhoop kunnen gooien?
Dan kunnen de ouders toch gewoon een keer informeel op vakantie ofzo vertellen van oja weet je wat(...)
donderdag 25 januari 2024 om 10:13
Ja dat zijn dus wel argumenten die alleen over het belang van de ouders gaan.
donderdag 25 januari 2024 om 10:31
Poeszie schreef: ↑25-01-2024 09:27Dat is een semantische discussie. Maar hij heeft wel haar genetisch materiaal gedoneerd, dus je zou ook kunnen zeggen dat het haar donor is. En ik vind het ook wel lastig hoe ik dat moet noemen. Ik zeg vaak donorvader. Maar dan worden sommige mensen weer getriggerd door het woord vader.
Dat woord gebruik ik ook. Donor was hij voor mijn ouders, ik was bij die transactie niet betrokken (alleen het resultaat).
donderdag 25 januari 2024 om 10:37
En nogmaals TO, dáár 'mag' je best boos over zijn. Dat ze toen gekozen hebben voor een donor is één ding. Dat ze er jaren over gezwegen en / of gelogen hebben, daar zullen ze vast hun redenen voor gehad hebben. Maar dat ze nu, nu het toch is uitgekomen, jou er alleen mee laten worstelen zonder - nu dan toch maar - het gesprek aan te gaan, waarmee ze dus met alle nieuwe inzichten die er zijn wéér voor zichzelf kiezen, vind ik zeker wel verwijtbaar.
Zij hebben indertijd een beslissing genomen die nu consequenties heeft waar ze toen wellicht niet aan gedacht hebben. Dat het DNA-onderzoek zo'n vlucht zou nemen had 40 jaar geleden niemand zich kunnen voorstellen. Bij jou heeft kennelijk iemand zijn mond voorbij gepraat, en dat is natuurlijk een risico waar ze altijd al rekening mee hadden kunnen houden. Hoe dan ook, je mag van je ouders verwachten dat ze willen luisteren naar de gevolgen van hun keuzes voor jou. Niet om die keuzes te veranderen, want dat kan nou eenmaal niet meer. Maar zodat jij eventueel iets beter begrijpt waarom zij indertijd deze keuze gemaakt hebben en vooral zodat jij het gevoel hebt dat jouw kant van het verhaal óók gehoord en begrepen is.
lariba wijzigde dit bericht op 25-01-2024 10:44
37.45% gewijzigd
donderdag 25 januari 2024 om 10:41
Dit vind ik ronduit stuitend. Dat jouw ouders - in hun eigen belang - jouw ontstaan en daarmee de helft van jouw general die tijd hebben verzwegen is één ding. Tijdgeest, schaamte, allemaal niet zo fraai maar nog enigszins begrijpelijk.Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 09:01Ik heb mijn donor gevonden evenals halfbroers en zussen. Vanuit mijn ouders is daar nul interesse in. Letterlijk nul.
Maar dat ze nu, nu ze weten dat het voor jou heel belangrijk is, geen belangstelling tonen voor jouw ándere helft, dat verklaart voor mij absoluut jouw boosheid!
donderdag 25 januari 2024 om 10:47
Ik vermoed dat die granieten muur een stuk minder dik en hoog was geweest als ze een paar jaar geleden eens diep gezucht hadden en gezegd: 'Klopt, wat tante Miep zegt is waar. Kom eens op de koffie, dan hebben we het er verder over. Wat wil je weten?'
Ik heb bijvoorbeeld een kennis die in haar jeugd in verschillende buitenlanden heeft gewoond. Haar ouders vonden dat een mooi avontuur, zij voelde zich iedere keer op een nieuwe plek weer heel alleen en heeft nu het idee dat ze nergens echt 'hoort'. Zij heeft het daar alleen wel met haar ouders over kunnen hebben. Dat verandert niet het verdriet maar wel de boosheid.
lariba wijzigde dit bericht op 25-01-2024 10:50
30.43% gewijzigd
donderdag 25 januari 2024 om 10:48
Jij had er toch ook al een mening over voordat je überhaupt wist dat je een donorkind bent?Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 09:06Nee hoor elk donorkind moet natuurlijk zijn of haar eigen mening erover hebben. Dat schrijf ik ook steeds. Geen idee waarom je het verdraait. Ik schrijf juist alles over mijn eigen situatie. Daarnaast snap ik nog steeds niet zo goed hoe jij hier je mening over kan geven omdat je geen donorkind bent of hebt.
Mensen kunnen zomaar een mening hebben over zaken die ze niet zelf hebben meegemaakt.
Maar in dit specifieke geval, van BuzzieBee, schrijft ze over haar vriend, die wel een donorkind is.
Maar ja, die mening past jou niet hè, dus die diskwalificeer je zo snel mogelijk.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 25 januari 2024 om 10:50
Ik denk dat je het ook kan omdraaien. Omdat door ouders alsnog alles wordt doodgezwegen, is er steeds minder begrip voor ouders.
Ik heb dit zelf ook meegemaakt. Ik was niet eens zozeer boos op het gegeven zelf, of op de leugen, maar wel op het feit dat mijn moeder het dropte en er vervolgens een heel jaar niet naar vroeg. En toen ik er zelf weer over begon, ging het vooral over haar emotie en schaamte. Dat heeft een aantal jaren geduurd, voordat ze hier een open gesprek over kon voeren. Maar dat open gesprek is wel nodig. Het is ronduit treurig als ouders dit deel van hun kind niet willen zien/erkennen of het zelfs negeren
donderdag 25 januari 2024 om 10:52
Als je tegen je ouders net zo boos en verongelijkt bent als hier in dit topic, dan begrijp ik heel goed dat ze daar niet met jou over willen praten.Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 09:01Ik heb mijn donor gevonden evenals halfbroers en zussen. Vanuit mijn ouders is daar nul interesse in. Letterlijk nul.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 25 januari 2024 om 10:56
Mee eens. Gewoon op je 18e een officiële brief waarin staat vermeld dat je een kind bent van die en die biologische ouders.
Vroeger werd echt zoveel in de doofpot gestopt door mensen, reputatie was vroeger veel belangrijker dan dat het nu is. Schaamte in combinatie met het inmiddels achterhaalde idee dat wat niet weer niet deert.
Lees maar eens het verhaal van Anne van Egmond, die werd door haar moeder totdat die stierf voorgelogen. Het gezichtsverlies was té pijnlijk om de waarheid te vertellen.
pioen00 wijzigde dit bericht op 25-01-2024 11:00
6.12% gewijzigd
donderdag 25 januari 2024 om 11:00
Dat is ook waar. Ik heb alle begrip voor de woede van TO. Ze blijft er alleen wel heel rigide in hangen in dit topic waardoor ik me weer afvraag hoe dat van invloed is op haar ouders. Maar goed, je hebt Viva en je hebt de werkelijkheid...Poeszie schreef: ↑25-01-2024 10:50Ik denk dat je het ook kan omdraaien. Omdat door ouders alsnog alles wordt doodgezwegen, is er steeds minder begrip voor ouders.
Ik heb dit zelf ook meegemaakt. Ik was niet eens zozeer boos op het gegeven zelf, of op de leugen, maar wel op het feit dat mijn moeder het dropte en er vervolgens een heel jaar niet naar vroeg. En toen ik er zelf weer over begon, ging het vooral over haar emotie en schaamte. Dat heeft een aantal jaren geduurd, voordat ze hier een open gesprek over kon voeren. Maar dat open gesprek is wel nodig. Het is ronduit treurig als ouders dit deel van hun kind niet willen zien/erkennen of het zelfs negeren
donderdag 25 januari 2024 om 11:01
Of ze is boos en verongelukt omdat ouders er niet over willen praten. Ken er genoeg die het doodzwijgen nadat ze het verteld hebben, ook bij niet boze kinderen.
poeszie wijzigde dit bericht op 25-01-2024 11:08
0.13% gewijzigd
donderdag 25 januari 2024 om 11:05
Dus je liegt over een héél belangrijk ding je hele leven lang tegen je kind(eren) die vervolgens daar boos over zijn en je gaat dát dan gebruiken om niet te willen praten. Je kan ook echt alles omdraaien he?
donderdag 25 januari 2024 om 11:06
Ja eens hoor. Ik kan me ook voorstellen dat TO zich in het dagelijks leven hier niet zo fel over uit, als er al veel mensen zijn met wie ze dit kan bespreken. Het is ook niet een onderwerp dat makkelijk besproken wordt door velen.
In het begin "moest" ik het van mijn moeder zelfs stil houden, want ze wilde dat anderen het niet te weten kwamen (ging weer over haar dus). In het begin ging ik daar braaf in mee, met als gevolg dat ik mijn ei niet kwijt kon. Tot ik me realiseerde dat dat te zot voor woorden was, dus heb ik tegen mijn moeder gezegd dat het aan mij was om mijn verhaal te delen (of juist niet)
donderdag 25 januari 2024 om 11:11
mwah die houding hebben ze natuurlijk ook zelf een heel groot aandeel in.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 25 januari 2024 om 11:49
Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 09:06Nee hoor elk donorkind moet natuurlijk zijn of haar eigen mening erover hebben. Dat schrijf ik ook steeds. Geen idee waarom je het verdraait. Ik schrijf juist alles over mijn eigen situatie. Daarnaast snap ik nog steeds niet zo goed hoe jij hier je mening over kan geven omdat je geen donorkind bent of hebt.
Dus als jij net zo blij was geweest met je bestaan en onverschillig tegenover je donorschap, dan had je moeder het eigenlijk best goed gedaan, in jouw ogen. (Of, als je dit moeilijk vindt, wat ik zo maar vermoed: stel dat jouw moeder de moeder van een blij donorkind was geweest).
Maar jij bent boos omdat je een donorkind bent, en dus heeft je moeder het niet goed gedaan volgens jou.
Zo kan je moeder het maar heel selectief en lastig goed doen, vind je niet? En zo is het nou eenmaal ook in het leven. Je neemt een keuze die bij jou past en je hoopt er het beste van. Voor hetzelfde geld was jij compleet onverschillig geweest over deze informatie en had je ook geen donor-siblings opgezocht. Dat kon jouw moeder onmogelijk van tevoren weten.
En dus zou het helpen, als jij je wat meer in je ouders kan verplaatsen, en gaat inzien dat zij gewoon voor HEN de beste keuze hebben gemaakt, met alle beste intenties die daarbij hoorden. En dat jij je er zo rottig over voelt, dat mag, maar dat gaat over de situatie, en niet over jouw ouders, lijkt me zo.
donderdag 25 januari 2024 om 11:50
En om hier nog even op door te gaan. Zeker in de tijd die in de quote wordt aangehaald, maar daarna volgens mij ook nog wel, was het heel normaal dat vrouwen stopten met werken zodra ze trouwden, of zelfs werden ontslagen. Ook ken ik verhalen van pastoors die langs de deuren kwamen om te vragen waar het nageslacht bleef als het allemaal niet snel genoeg ging.BuzzieBee schreef: ↑25-01-2024 07:36Ja natuurlijk konden ze kinderloos blijven. Maar hey, news for you, dat wilden ze niet! Ze wilden dolgraag kinderen. En dat mag. En ze hebben gehandeld in de tijdsgeest van toen. Met de wetenschap van toen. Zoals je kunt lezen op die website werd dat zelfs geadviseerd. En vanuit de kerk was het een taboe! En die druk was nog vele malen groter.
TO, het is heel makkelijk om in het hier en nu mensen te veroordelen om beslissingen die zij in het verleden hebben gemaakt, maar zolang je zelf niet op precies hetzelfde moment in dezelfde positie hebt gezeten weet je nooit welke beslissing je zelf zou hebben genomen. Het gaat hier om je ouders - dan mag je er denk ik toch wel vanuit gaan dat zij hun beslissing op dat moment met de beste bedoelingen hebben gemaakt.
Het is aan ons om het met de kennis van nu weer anders aan te pakken (en over 20 jaar zullen onze kinderen zich wel weer afvragen hoe we met zijn allen nu zo stom konden zijn
)
donderdag 25 januari 2024 om 11:53
Taskmaster schreef: ↑25-01-2024 11:49Dus als jij net zo blij was geweest met je bestaan en onverschillig tegenover je donorschap, dan had je moeder het eigenlijk best goed gedaan, in jouw ogen. (Of, als je dit moeilijk vindt, wat ik zo maar vermoed: stel dat jouw moeder de moeder van een blij donorkind was geweest).
Maar jij bent boos omdat je een donorkind bent, en dus heeft je moeder het niet goed gedaan volgens jou.
Zo kan je moeder het maar heel selectief en lastig goed doen, vind je niet? En zo is het nou eenmaal ook in het leven. Je neemt een keuze die bij jou past en je hoopt er het beste van. Voor hetzelfde geld was jij compleet onverschillig geweest over deze informatie en had je ook geen donor-siblings opgezocht. Dat kon jouw moeder onmogelijk van tevoren weten.
En dus zou het helpen, als jij je wat meer in je ouders kan verplaatsen, en gaat inzien dat zij gewoon voor HEN de beste keuze hebben gemaakt, met alle beste intenties die daarbij hoorden. En dat jij je er zo rottig over voelt, dat mag, maar dat gaat over de situatie, en niet over jouw ouders, lijkt me zo.
Ze is niet alleen (niet vooral?) boos omdat ze een donorkind is. Maar omdat haar ouders het doodzwijgen, haar niet erkennen, het nergens over willen hebben. Het is er niet voor ze. Haar ouders nemen ook niet de moeite om zich in haar te verplaatsen. Dan laat je inderdaad wat steken vallen als ouder. Het gaat juist wel ook over hoe haar ouders er mee omgaan (naast de situatie)
donderdag 25 januari 2024 om 11:56
Maar TO, IK ben dus wel een donorkind. En ik denk er heel anders over dan jij.Bamboetafeltje schreef: ↑25-01-2024 07:07Ik snap zelf ook niet zo goed waarom je hier post. Mag natuurlijk. Maar je kent een donorkind. Dat is iets heel anders dan zelf een donorkind zijn en voelen hoe dat is (waar dit topic voor bedoeld is)
Kan je je dat uberhaupt voorstellen? Dat niet alle donorkinderen het zo erg vinden als jij?
Dat sommige zoals de vriend van BuzzieBee en ikzelf en mijn broer het puur ter kennisgeving hebben aangenomen?
Dat het voor ons gewoon prima is?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
