Geboren in de jaren 70, 80 of 90? Donorkind?

Bamboetafeltje dinsdag 23 januari 2024 om 15:35

Geen idee of ik bij de goede pijler zit.

Allereerst een tip:

https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt

Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.

Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.

Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.

Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.

Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.

De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.

De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.

Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.

Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.

Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.

Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.

Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D

bamboetafeltje wijzigde dit bericht op 02-05-2024 12:48

15.45% gewijzigd

Bamboetafeltje donderdag 25 januari 2024 om 08:50

apiejapie schreef: ↑
25-01-2024 08:42
Dat is toch totaal een andere vorm, pleegouder zijn? Bij je eigen kinderen (biologisch, via een donor en ook bij adoptie) is het kind van jouzelf, om het zo maar te zeggen. Ben jij als ouder verantwoordelijk en maak jij de beslissingen. Pleegzorg is totaal anders. Je hebt met biologische familie te maken, een eventueel netwerk, instanties enz. De keuze om pleegouder te worden als alternatief voor een zaaddonor loopt mank, het is namelijk een totaal andere vorm van ouderschap invulling willen geven.

Ja maar het ging juist niet om “eigen”. DNA was niks in die tijd. Het ging puur om opvoeding. Een Eicel of zaadcel was een stom bouwsteentje . Dus zo werd er niet gedacht.

Lila-Linda donderdag 25 januari 2024 om 08:52

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 08:50
Ja maar het ging juist niet om “eigen”. DNA was niks in die tijd. Het ging puur om opvoeding. Een Eicel of zaadcel was een stom bouwsteentje . Dus zo werd er niet gedacht.

even een Controlevraag: weet jij wat pleegouderschap inhoudt??
Dat is in mijn optiek iets totaal anders dan donor/adoptie

apiejapie donderdag 25 januari 2024 om 08:58

Waterflesje schreef: ↑
25-01-2024 08:41
Als geadopteerd kind (zonder te weten wie mijn ouders zijn) herken ik je boosheid TO. Het is zo belangrijk om te weten wat je wortels zijn, op wie je lijkt, van wie je bepaald karaktertrekken hebt geerfd.
Goed dat je een therapeut hebt. De tijden zijn enorm veranderd en de rechten van een kind hebben gelukkig een veel prominenetere plek gekregen.
Ik heb me gerealiseerd dat mijn ouders echt dachten dat het het beste was om alle gegevens te vernietigen. Alle papieren, alle foto’s, alle kleding, knuffels, herinneringen.
We hebben er gelukkig veel over gepraat en dat hielp.
Ik gun jou ook zulke gesprekken met je ouders.

Sterkte!

En misschien zit daar ook wel een deel van het antwoord op de vraag die meermaals gesteld is: wat heeft to nodig? Misschien zou het haar al helpen als ze voelt dat er ruimte mag zijn naar de wens om meer te weten over haar biologische achtergrond. Waar kom ik biologisch gezien vandaan? Zijn er bepaalde karaktereigenschappen die ik heb die ik niet herken van mijn ouders, maar die van de zaaddonor vandaan komen. Dat soort vragen. Als ze die zou mogen bespreken en wellicht onderzoeken, zou er dan meer ruimte voor lucht komen en minder voor wrok?

Bamboetafeltje donderdag 25 januari 2024 om 09:01

Ik heb mijn donor gevonden evenals halfbroers en zussen. Vanuit mijn ouders is daar nul interesse in. Letterlijk nul.

apiejapie donderdag 25 januari 2024 om 09:02

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 08:50
Ja maar het ging juist niet om “eigen”. DNA was niks in die tijd. Het ging puur om opvoeding. Een Eicel of zaadcel was een stom bouwsteentje . Dus zo werd er niet gedacht.

Dat is toch precies wat ik zeg? Pleegouders zijn is toch totaal anders dan een kind dat van 'jou' is (al denk ik in het algemeen al niet in termen als dat een kind van iemand is, maar om even duidelijk te maken). De situatie van een pleegkind/pleegouder is anders dan een kind dat 'van jezelf' is, en dan bedoel ik een 100% biologisch kind, een kind mbv een donor, een kind verwekt met hulp van UIU enz. To zegt dat pleegkinderen een alternatief zijn voor donorkinderen, maar het is niet vergelijkbaar,dat was mijn punt.

BuzzieBee donderdag 25 januari 2024 om 09:02

Griebus67 schreef: ↑
25-01-2024 08:33
Wat een stuitende arrogantie spreekt er uit dit bericht.

Ik hoop voor alle donorkinderen dat ze niet in jouw handen vallen als ze meer informatie willen. Je zegt ze te willen helpen, maar je dramt alleen maar door over je eigen gevoelens en negeert die van een ander volledig.

Je kunt je dus niet alleen niet inleven in de motieven en gevoelens van je ouders, maar ook niet in die van je lotgenoten.

Dit is echt pathologisch hoor, hoe jij je hierin opstelt.

Het heeft geen zin om hier verder op te reageren. De TO zit zo enorm vast in haar eigen emotie en woede dat ze in het geheel niet openstaat voor meningen van anderen. Elk donorkind MOET het erg vinden. Ook als deze donorkinderen precies hetzelfde hebben meegemaakt en de gevoelens en de woede van de TO totaal niet hebben of zich erin herkennen. Maar ook mensen die donorzaad overwegen MOETEN een andere keuze maken, want zie wat er van TO is geworden. Een woedend rancuneus iemand. Doen die mensen dat niet maken ze een lege keuze. Normaal denkende mensen weten dat mensen die op natuurlijke wijze geen kinderen kunnen krijgen weten dat het traject waar ze inzitten alles is behalve een 'lege' keuze maken. Deze mensen gaan jaren door een hel van de medische wereld heen. We kennen allemaal genoeg mensen die 'natuurlijk' zwanger zijn geworden met daadwerkelijk een leeg hoofd.

Maar hey, stap erover heen. Je man heeft geen levend zaad, dus kop omhoog en lijden. Leer je leven lang leven met je verdriet kinderloos te blijven. No way dat je zaad van een andere man gaat gebruiken. Je gaat maar iets met pleegzorg doen. Ofzo. Idem als je (bijvoorbeeld) lesbienne zou zijn en je je levenspartner hebt ontmoet. Echt niet dat je zwanger mag raken van het zaad van een man! Die heb je niet, dus moet het een donor worden en no way in Hell dat de TO daar achter staat. Lijden! Had je maar niet lesbisch moeten zijn. Oh ik weet het! Pleegzorg is extreem zwaar en totaal anders dan ouderschap. Open een gastouderbureau! dan doe je ook 'iets' met kinderen (die laatste was sarcastisch uiteraard).

Wat we hier ook zeggen, de TO komt echt niet uit haar cirkel. Heeft geen enkel vermogen tot inleving. Kortom, kansloos en psychische hulp hier is volkomen gefaald. Ze zegt wel dat ze het accepteert, maar ze doet het niet. Acceptatie is de rust in iets vinden. Ik weet het niet, of ik moet er al meer dan 30 pagina's overheen hebben gelezen, maar zie jij iets, echt ook maar iets van 'berusting'?

buzziebee wijzigde dit bericht op 25-01-2024 09:05

2.96% gewijzigd

Griebus67 donderdag 25 januari 2024 om 09:03

Nope.

Bamboetafeltje donderdag 25 januari 2024 om 09:06

BuzzieBee schreef: ↑
25-01-2024 09:02
Het heeft geen zin om hier verder op te reageren. De TO zit zo enorm vast in haar eigen emotie en woede dat ze in het geheel niet openstaat voor meningen van anderen. Elk donorkind MOET het erg vinden. Ook als deze donorkinderen precies hetzelfde hebben meegemaakt en de gevoelens en de woede van de TO totaal niet hebben of zich erin herkennen. Maar ook mensen die donorzaad overwegen MOETEN een andere keuze maken, want zie wat er van TO is geworden. Een woedend rancuneus iemand. Doen die mensen dat niet maken ze een lege keuze. Normaal denkende mensen weten dat mensen die op natuurlijke wijze geen kinderen kunnen krijgen weten dat het traject waar ze inzitten alles behalve een 'lege' keuze maken. Deze mensen gaan jaren door een hel van de medische wereld heen. Maar hey, stap erover heen. Je man heeft geen levend zaad, dus kop omhoog en lijden. Leer je leven lang leven met je verdriet kinderloos te blijven. No way dat je zaad van een andere man gaat gebruiken. Je gaat maar iets met pleegzorg doen. Ofzo. Idem als je (bijvoorbeeld) lesbienne zou zijn en je je levenspartner hebt ontmoet. Echt niet dat je zwanger mag raken van het zaad van een man! Die heb je niet, dus moet het een donor worden en no way in Hell dat de TO daar achter staat. Lijden! Had je maar niet lesbisch moeten zijn. Oh ik weet het! Pleegzorg is extreem zwaar en totaal anders dan ouderschap. Open een gastouderbureau! (die laatste was sarcastisch uiteraard).

Wat we hier ook zeggen, de TO komt echt niet uit haar cirkel. Heeft geen enkel vermogen tot inleving. Kortom, kansloos en psychische hulp hier is volkomen gefaald. Ze zegt wel dat ze het accepteert, maar ze doet het niet. Acceptatie is de rust in iets vinden. Ik weet het niet, of ik moet er al meer dan 30 pagina's overheen hebben gelezen, maar zie jij iets, echt ook maar iets van 'berusting'?

Nee hoor elk donorkind moet natuurlijk zijn of haar eigen mening erover hebben. Dat schrijf ik ook steeds. Geen idee waarom je het verdraait. Ik schrijf juist alles over mijn eigen situatie. Daarnaast snap ik nog steeds niet zo goed hoe jij hier je mening over kan geven omdat je geen donorkind bent of hebt.

slekire donderdag 25 januari 2024 om 09:07

Ik vind het vooral angstaanjagend te bedenken hoe ze dan was voordat ze rust en acceptatie had gevonden door de jarenlange therapie

Griebus67 donderdag 25 januari 2024 om 09:08

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 09:06
Nee hoor elk donorkind moet natuurlijk zijn of haar eigen mening erover hebben. Dat schrijf ik ook steeds. Geen idee waarom je het verdraait. Ik schrijf juist alles over mijn eigen situatie. Daarnaast snap ik nog steeds niet zo goed hoe jij hier je mening over kan geven omdat je geen donorkind bent of hebt.

Ze geeft niet haar mening maar beschrijft de mening van haar vriend. Die donorkind is. Léés jij wel?

-Rosings- donderdag 25 januari 2024 om 09:11

Andere mensen, die geen donorkind zijn, hebben ook een mening omdat de meeste mensen inlevingsvermogen, empathie en een bredere kijk op de wereld hebben dan alleen hun eigen leven.

apiejapie donderdag 25 januari 2024 om 09:12

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 09:01
Ik heb mijn donor gevonden evenals halfbroers en zussen. Vanuit mijn ouders is daar nul interesse in. Letterlijk nul.

Geen interesse in de zin van "maar wij hebben alleen interesse in onze eigen kinderen, want dat zijn de kinderen waarvan we houden"? Of geen interesse waarmee je bedoelt dat je voelt dat jij daar eigenlijk ook geen interesse in zou mogen hebben? Want bij die tweede snap ik dat jij je eigen keuze zou willen maken. Jouw invulling wilt geven in hoe jij met jouw familie-relaties (in brede zin) om wilt gaan. En als je dan van je ouders te horen krijgt of het gevoel krijgt dat het onzin is dat te onderzoeken, dan snap ik dat dat wringt. Dan is er geen ruimte voor jouw gevoel en jouw vragen. Voelt wellicht misschien als afwijzing in wat jij nodig hebt. Dat zij allesbepalend willen zijn (eerst in hoe zij ouderschap vorm geven en nu ook voor jou beslissen hoe jij met jouw familierelaties omgaat). En komt dat misschien dat jullie tegenover elkaar komen te staan, jij en je ouders? Zij beslissen dit en dat, ik krijg geen ruimte om het anders te voelen en onderzoeken, dat vind ik belachelijk, dus de keuze van hen destijds is schadelijk voor mij, ik keur daarmee doorschap af want het brengt ellende? Zou dat jouw gedachtegang of gevoel kunt omschrijven misschien? Al dan niet bewust?
Dat zou ik wel kunnen begrijpen. Het is echter niet helemaal kloppend dan. Het is niet bij voorbaat fout om een donorkind op de wereld te zetten, het is pijnlijk als er voor de bijkomende gevoelens geen ruimte mag zijn. En ik denk dat iedereen hier dat ook wel begrijpt. Los van of ze, als ze zelf donorkind zijn, deze gevoels ook zo ervaren. Want ook al ben je een donorkind, het kán dat je met vragen zit over je biologische achtergrond, maar het kán ook dat het je niks doet. Dat is begrijpelijk, lijkt me.
Maar ik denk dat je eens na moet gaan waar jouw echte pijn zit: bij het feit dat je een donorkind bent, of bij het feit dat je ouders voor je bepalen hoe (on)belangrijk biologische banden voor jou zijn.

apiejapie wijzigde dit bericht op 25-01-2024 09:17

0.05% gewijzigd

emanina donderdag 25 januari 2024 om 09:14

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 09:01
Ik heb mijn donor gevonden evenals halfbroers en zussen. Vanuit mijn ouders is daar nul interesse in. Letterlijk nul.

Het is de donor van je ouders, niet jouw donor, toch?

Geen motto

BuzzieBee donderdag 25 januari 2024 om 09:19

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 09:06
Nee hoor elk donorkind moet natuurlijk zijn of haar eigen mening erover hebben. Dat schrijf ik ook steeds. Geen idee waarom je het verdraait. Ik schrijf juist alles over mijn eigen situatie. Daarnaast snap ik nog steeds niet zo goed hoe jij hier je mening over kan geven omdat je geen donorkind bent of hebt.

Werkelijk!? Kun je even aangeven in de posts van mij over wat mijn vriend me zegt je vind dat hij een eigen mening mag hebben? En LEES je inderdaad wel? Begrijp je ook dat je mensen en DUS de ouders van mijn vriend bestempeld als egoistische leeghoofden en dat voor hem enorm aanstootgevend is? Snap je dat? Ik geloof het namelijk niet. Ik geloof er geen moer van

apiejapie donderdag 25 januari 2024 om 09:21

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 09:06
Nee hoor elk donorkind moet natuurlijk zijn of haar eigen mening erover hebben. Dat schrijf ik ook steeds. Geen idee waarom je het verdraait. Ik schrijf juist alles over mijn eigen situatie. Daarnaast snap ik nog steeds niet zo goed hoe jij hier je mening over kan geven omdat je geen donorkind bent of hebt.

Zo dan, jij mag wel voor anderen bepalen over meningen maar anderen niet? Jij geeft aan dat mensen die een kind hadden gewild ook wel voor adoptie of pleegzorg hadden kunnen kiezen, maar mag je van jezelf daar dan wel een visie over hebben als je zelf geen adoptiekind of pleegkind bent?

Bamboetafeltje donderdag 25 januari 2024 om 09:22

BuzzieBee schreef: ↑
25-01-2024 09:19
Werkelijk!? Kun je even aangeven in de posts van mij over wat mijn vriend me zegt je vind dat hij een eigen mening mag hebben? En LEES je inderdaad wel? Begrijp je ook dat je mensen en DUS de ouders van mijn vriend bestempeld als egoistische leeghoofden en dat voor hem enorm aanstootgevend is? Snap je dat? Ik geloof het namelijk niet. Ik geloof er geen moer van

Dat staat echt nergens dat ik iets over jouw vriend vindt of zijn ouders. Ik vertel alleen over mijn eigen situatie.

rosanna08 donderdag 25 januari 2024 om 09:24

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 09:22
Dat staat echt nergens dat ik iets over jouw vriend vindt of zijn ouders. Ik vertel alleen over mijn eigen situatie.

Je bent heel duidelijk over hoe je naar het ontstaan van donorkinderen denkt in het algemeen. Natuurlijk heb je het dan ook over de ouders van andere donorkinderen.

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Poeszie donderdag 25 januari 2024 om 09:27

emanina schreef: ↑
25-01-2024 09:14
Het is de donor van je ouders, niet jouw donor, toch?

Dat is een semantische discussie. Maar hij heeft wel haar genetisch materiaal gedoneerd, dus je zou ook kunnen zeggen dat het haar donor is. En ik vind het ook wel lastig hoe ik dat moet noemen. Ik zeg vaak donorvader. Maar dan worden sommige mensen weer getriggerd door het woord vader.

BuzzieBee donderdag 25 januari 2024 om 09:27

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 09:22
Dat staat echt nergens dat ik iets over jouw vriend vindt of zijn ouders. Ik vertel alleen over mijn eigen situatie.

Wat het maar waar dat je dat deed. Want dat is nu net wat je NIET doet. Je zet iedereen die destijds die keuze heeft gemaakt neer als leeghoofdige egoistische mensen die een gruwelijke onmenselijke daad hebben begaan. En dus de ouders van mijn vriend. En dus, als je dat in het echte leven zou zeggen zou hij je een naar onempatisch, irrationeel vervelend mens vinden. (en meer maar dan krijg ik een ban) Immers, zijn ouders hadden nee kunnen zeggen want niemand heeft een pistool tegen hun hoofd gezet. DAT is wat je zegt. Niets anders. Je hebt inderdaad helemaal niets over de mening van mijn partner geschreven. Want dat komt je helemaal niet goed uit omdat hij compleet anders denkt en voelt. Zo simpel zit het.

En het is ook zo simpel dat je om die reden absoluut niet in staat bent, noch de juiste persoon bent om andere mensen te helpen. Juist OMDAT je het alleen vanuit je zelf kunt bekijken en niet vanuit het oogpunt van een ander. Ik zou willen afsluiten met 'don't give up the day job'.....

buzziebee wijzigde dit bericht op 25-01-2024 09:32

13.72% gewijzigd

Lariba donderdag 25 januari 2024 om 09:29

emanina schreef: ↑
25-01-2024 09:14
Het is de donor van je ouders, niet jouw donor, toch?

Dat vind ik een sneer die niet nodig is. Als ze 'mijn (bio-)vader' zou schrijven kreeg ze daar ook weer opmerkingen over.

Ik ben het niet eens met veel van de toon die TO hier aanslaat. Maar ik kan me voorstellen dat ze boos en verdrietig is dat haar ouders er ook nu nog niet over willen praten en dus ook geen interesse tonen in iets dat voor haar heel belangrijk is.

S-Groot donderdag 25 januari 2024 om 09:31

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 09:06
Nee hoor elk donorkind moet natuurlijk zijn of haar eigen mening erover hebben. Dat schrijf ik ook steeds. Geen idee waarom je het verdraait. Ik schrijf juist alles over mijn eigen situatie. Daarnaast snap ik nog steeds niet zo goed hoe jij hier je mening over kan geven omdat je geen donorkind bent of hebt.

Mag ik even lachen

. Jij bent degene die de hele tijd aan het verdraaien is hier. Er is werkelijk geen eer aan te behalen om een discussie met jou aan te gaan. Je zit compleet vast, houdt obsessief vast aan je 'inzicht' dat je ooit gekregen hebt in therapie en daar verder in komen is echt geen optie. Nou veel plezier met dat 'inzicht' met je leven te verdedigen en met de zogenaamde rust die je ervaart.

Het lijkt er meer op dat dit een heel apart copingmechanisme is van je, lekker de discussie aangaan, van je aftrappen en vooral blijven verkondigen hoe vreselijk 'die mensen' zijn. Ik zou je aanraden om hulp te zoeken om een gezondere manier te vinden, maar dat is paarlen voor de zwijnen. Dus nogmaals veel plezier ermee dan maar.

Vlag donderdag 25 januari 2024 om 09:36

Wat verdrietig en ingrijpend voor je dat je er op deze manier achter moest komen, TO. Ik denk inderdaad dat we voor de eeuwwisseling te weinig oog hebben gehad voor de emoties van het kind bij dergelijke vruchtbaarheidsbehandelingen. Ongelofelijk ook dat er destijds anoniem gedoneerd mocht worden. Het zegt veel over hoe we er in die tijd naar keken, inderdaad als niet meer dan een missend bouwsteentje.

Dat gezegd hebbende: wat jij nu doormaakt, dat geldt niet voor ieder donorkind. Ik heb een goede vriend die “donorkind” is, hij wist dat al wel vanaf redelijk jonge leeftijd. Hij heeft geen enkele interesse in op zoek gaan naar zijn biologische afkomst. Zijn (niet-biologische) vader is gewoon zijn vader, omdat die hem al bijna 40 jaar met liefde heeft opgevoed.

Ik zeg niet dat dat beter is, of dat jij het ook zo moet zien. Maar ik wil maar aangeven dat niet álle donorkinderen hetzelfde tegen deze kwestie aankijken.

-Rosings- donderdag 25 januari 2024 om 09:36

TO's mening over het donorschap van vroeger: niet mee eens want tijdsgeest en goede intenties van ouders

TO's mening over haar ouders en bijhorende verdriet en boosheid: mee eens, haar ouders lijken er nu niet goed mee om gaan en dat is niet ok. (en krijgen daar door de cirkel van boosheid ook de kans niet meer voor)

TO lijkt die twee willekeurig door elkaar te gebruiken.

BuzzieBee donderdag 25 januari 2024 om 09:37

Bamboetafeltje schreef: ↑
25-01-2024 09:06
Nee hoor elk donorkind moet natuurlijk zijn of haar eigen mening erover hebben. Dat schrijf ik ook steeds.

Gewoon, alleen even om me te laten zien dat ik niet kan lezen. Gewoon 1, echt maar 1 reactie van jou in dit hele topic waarin je dat accepteert en zegt dat je het oke vind dat een donorkind met een ander gevoel prima is. En dat gevoel mag hebben.

Poeszie donderdag 25 januari 2024 om 09:39

Lariba schreef: ↑
25-01-2024 09:29
Dat vind ik een sneer die niet nodig is. Als ze 'mijn (bio-)vader' zou schrijven kreeg ze daar ook weer opmerkingen over.

Ik ben het niet eens met veel van de toon die TO hier aanslaat. Maar ik kan me voorstellen dat ze boos en verdrietig is dat haar ouders er ook nu nog niet over willen praten en dus ook geen interesse tonen in iets dat voor haar heel belangrijk is.

Eens en eens

Actieve topics