Kinderen
alle pijlers
Geslacht van baby vertellen
donderdag 31 januari 2008 om 21:32
Hoi, ik wilde jullie graag een vraag, of beter: een paar vragen voorleggen.
Vertellen jullie voor de geboorte het geslacht van de baby aan ouders/schoonouders/vrienden/buren,... ? (In de veronderstelling natuurlijk dat jullie dat zelf weten).
Vertellen jullie het aan sommigen wel, aan anderen niet?
Bijvoorbeeld aan de ene ouder wel, aan de andere niet? En zo ja, waarom?
Kan er ook een beetje 'bijgeloof' meespelen, bijvoorbeeld dat het ongeluk zou kunnen brengen als je het aan iedereen vertelt?
Alvast bedankt voor elke reactie!
Vertellen jullie voor de geboorte het geslacht van de baby aan ouders/schoonouders/vrienden/buren,... ? (In de veronderstelling natuurlijk dat jullie dat zelf weten).
Vertellen jullie het aan sommigen wel, aan anderen niet?
Bijvoorbeeld aan de ene ouder wel, aan de andere niet? En zo ja, waarom?
Kan er ook een beetje 'bijgeloof' meespelen, bijvoorbeeld dat het ongeluk zou kunnen brengen als je het aan iedereen vertelt?
Alvast bedankt voor elke reactie!
donderdag 31 januari 2008 om 21:37
Ik ben niet zo'n iemand die het pas na 3 maanden wil vertellen. Kan ook niet, iedereen weet dat we al 3 jaar in het ziekenhuis bezig zijn dus krijg af en toe de vraag : en?
Daarnaast willen mijn man en ik, mocht het zo ver zijn graag willen weten wat het wordt. Makkelijk bij de inrichting van het kamertje en de kleertjes. Ik ben een behoorlijke flapuit, dus familie mag het wat mij betreft weten.
De naam willen we toch bij ons houden. Want de namen die we hebben komen in Nederland niet of nauwelijks voor, en dat vind ik leuk, dat ze dat pas op het kaartje lezen, of net na de geboorte.
De keuze moet iedereen voor zichzelf maken, maar wij hebben dit op voorhand al besloten.
Daarnaast willen mijn man en ik, mocht het zo ver zijn graag willen weten wat het wordt. Makkelijk bij de inrichting van het kamertje en de kleertjes. Ik ben een behoorlijke flapuit, dus familie mag het wat mij betreft weten.
De naam willen we toch bij ons houden. Want de namen die we hebben komen in Nederland niet of nauwelijks voor, en dat vind ik leuk, dat ze dat pas op het kaartje lezen, of net na de geboorte.
De keuze moet iedereen voor zichzelf maken, maar wij hebben dit op voorhand al besloten.
donderdag 31 januari 2008 om 21:38
Wij hebben het alleen aan onze 2 beste vrienden verteld. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel heel moeilijk vond om het niet van de daken te schreeuwen, maar acteraf gezien was ik wel blij dat we het toch geheim hebben gehouden. Het maakte het moment van vertellen toch wel heel speciaal en de reacties ook.
donderdag 31 januari 2008 om 21:41
Tsja, er zijn een heleboel bijgeloven. Zo mocht ik van mijn Surinaamse collega niet naar een begrafenis van een oma van een andere collega toen ik zwanger was. Zou niet goed zijn voor ons kindje. Ik ben wel gegaan, want ikzelf geloof daar niet in.. Ieder zijn keuze, maar zo zou je een heleboel dingen kunnen verbieden.
Succes met je afwegingen!
donderdag 31 januari 2008 om 21:46
Ik vind ook dat het geslacht weten niks afdoet aan de verrassing, die komt nog in de vorm van de naam 
De naam vantevoren vertellen vind ik dan inderdaad wel wat anders. Het maakt het ook voor jezelf zo definitief, het zou het lastig maken om je dan op het laatste moment te bedenken.. (nou ja, lastig, je hebt natuurlijk alle recht om je te bedenken) En dan is het toch nog een verrassing..
De naam vantevoren vertellen vind ik dan inderdaad wel wat anders. Het maakt het ook voor jezelf zo definitief, het zou het lastig maken om je dan op het laatste moment te bedenken.. (nou ja, lastig, je hebt natuurlijk alle recht om je te bedenken) En dan is het toch nog een verrassing..
donderdag 31 januari 2008 om 22:06
Vertellen jullie het aan sommigen wel, aan anderen niet?
Bijvoorbeeld aan de ene ouder wel, aan de andere niet? En zo ja, waarom?
~[i]Zeker bij ouders zou ik dat niet doen. Waarom zou je het uberhaupt aan de ene ouder wel en de andere niet vertellen? Stel dat ze van elkaar horen hoe of wat, zou ik in ieder geval niet leuk vinden.. i]
Dat is precies wat bij ons het probleem is, Zonnetje. De dochter van mijn man heeft het aan haar moeder, de vriend van haar moeder, en schoonouders verteld maar niet aan haar eigen vader. Haar uitleg is dat ze altijd een betere band gehad heeft met haar moeder. Maar dat legt niet uit waarom ze het wel aan haar schoonouders verteld heeft en niet aan haar eigen vader. Ze zegt dat ze hem niet wil uitsluiten, maar feitelijk doet ze dat dus wel.
Ik vroeg me af waarom ze het nu nog altijd niet wil vertellen, misschien speelt er een of ander bijgeloof?? Bijvoorbeeld dat het geen geluk brengt om zoiets aan veel mensen te vertellen, en misschien is ze bang dat ze het al aan te veel mensen verteld heeft? Ik zoek dus eigenlijk naar een manier om het te begrijpen.
Bijvoorbeeld aan de ene ouder wel, aan de andere niet? En zo ja, waarom?
~[i]Zeker bij ouders zou ik dat niet doen. Waarom zou je het uberhaupt aan de ene ouder wel en de andere niet vertellen? Stel dat ze van elkaar horen hoe of wat, zou ik in ieder geval niet leuk vinden.. i]
Dat is precies wat bij ons het probleem is, Zonnetje. De dochter van mijn man heeft het aan haar moeder, de vriend van haar moeder, en schoonouders verteld maar niet aan haar eigen vader. Haar uitleg is dat ze altijd een betere band gehad heeft met haar moeder. Maar dat legt niet uit waarom ze het wel aan haar schoonouders verteld heeft en niet aan haar eigen vader. Ze zegt dat ze hem niet wil uitsluiten, maar feitelijk doet ze dat dus wel.
Ik vroeg me af waarom ze het nu nog altijd niet wil vertellen, misschien speelt er een of ander bijgeloof?? Bijvoorbeeld dat het geen geluk brengt om zoiets aan veel mensen te vertellen, en misschien is ze bang dat ze het al aan te veel mensen verteld heeft? Ik zoek dus eigenlijk naar een manier om het te begrijpen.
donderdag 31 januari 2008 om 22:14
Wij hebben tegen iedereen vol gehouden (en dus ook echt tegen IEDEREEN) dat we t niet wisten omdat ze t bij de 20 wk echo niet konden zien (wat ook zo was) maar dat we bij 27 wk een pretecho hadden laten maken wist niemand! Ook geen vragen, niet dat gevist en letten op je reactie!
Iedereen zette in op een jongen en wij wisten.... t is een meisje! Ik vond t zelf heel leuk om te weten, leuke dingetjes te kopen maar ook heerlijk om t voor anderen spannend te houden en al die speculaties te horen en ondertussen in ons vuistje te lachen!!!
Iedereen zette in op een jongen en wij wisten.... t is een meisje! Ik vond t zelf heel leuk om te weten, leuke dingetjes te kopen maar ook heerlijk om t voor anderen spannend te houden en al die speculaties te horen en ondertussen in ons vuistje te lachen!!!
donderdag 31 januari 2008 om 22:18
Voyager, ik begrijp niet wat je precies bedoelt. Je bent natuurlijk niet meer verrast bij een jong of een meisje, maar het is gewoon leuk om te weten/horen wat het wordt.:
Wat ik dus nooit snap: wat nou verrassing???? Je weet toch dat het OF een jongetje OF een meisje gaat worden? Ben je dan meer verrast als het een jongetje blijkt te zijn? Of een meisje??
donderdag 31 januari 2008 om 22:47
Wat ik bedoel is: waarom zou je het niet vertellen?? (wij hebben het gelijk verteld aan iedereen). Het is toch sowieso geen verrassing? je weet dat het een meisje of een jongetje is geworden, maar toch moet je dan verrast reageren. "Oohhhh wat een verrassing, een jongetje!!!!" Maar als het een meisje was geweest was het "Ooohhh wat een verrassing, een meisje!!" Snap je?
He, waarom ben ik nou niet gezegend met het vermogen alles kort en bondig, liefst in een zin uit te leggen???
He, waarom ben ik nou niet gezegend met het vermogen alles kort en bondig, liefst in een zin uit te leggen???
donderdag 31 januari 2008 om 22:56
donderdag 31 januari 2008 om 23:03
ik moest op mijn werk al vertellen dat we bezich waren voor een kleintje. mijn moeder dat er een wens was. met 8 wkn de rest van de familie en met 13 de rest. ik weet waarom we het zo hebben gedaan.
ik zou me toch verspreken wat het word dus heb ik het aan iedereen verteld dat we toen een meisje kregen.
ik zou me toch verspreken wat het word dus heb ik het aan iedereen verteld dat we toen een meisje kregen.
donderdag 31 januari 2008 om 23:08
Wij hebben aan iedereen verteld dat we een dochter kregen. Was juist leuk om te doen. Na de bevalling zag ik het mij niet zo snel vertellen en nu kon ik het zelf doen. Uiteindelijk vindt iedereen leuk om te horen wat het wordt. Maar wat maakt het uit of dat nu voor of na de geboorte pas is. En verder denk ik niet dat het iemand een barst uitmaakt wat we krijgen. Net zoals mij dat niet heel erg boeit bij anderen. Het is een gegeven, een weetje. Iedereen is wel nieuwsgierig en bij ons kregen ze het dan na 20 wkn ipv 40 weken te horen. Vond het wel leuk om de naam voor me te houden (alhoewel ouders en beste vrienden die ook wisten).
donderdag 31 januari 2008 om 23:10
Ik ben een enorme flapuit. Maar toch hebben wij niet verteld dat ik zwanger was van een meisje. Het was ons geheimpje, dat maakte het extra speciaal. Eén directe collega wist het en het was erg fijn om af en toe met haar vrijuit te kunnen praten.
Mijn ouders, zus en schoonfamilie wilden het onder geen beding weten, ze wilden verrast worden (zelfs met 'maar' 2 'smaken' kan het toch nog een verrassing zijn, al vinden sommigen dat kennelijk niet).
Mijn ouders, zus en schoonfamilie wilden het onder geen beding weten, ze wilden verrast worden (zelfs met 'maar' 2 'smaken' kan het toch nog een verrassing zijn, al vinden sommigen dat kennelijk niet).
vrijdag 1 februari 2008 om 08:03
vrijdag 1 februari 2008 om 08:55
Wij hebben het in RL alleen aan de ouders verteld toen we na de 20 wkn echo het geslacht hadden ontdekt. Verder vertellen wij het niemand tot aan de geboorte. Ik vind het ook wel heel leuk dat iedereen in je omgeving zo gaat speculeren. Op mijn werk gaan bij wijze van de weddenschappen al in het rond. Ze denken het allemaal aan me te kunnen zien...haha. De helft heeft dan toch echt een nieuw brilletje nodig En gelukkig kunnen wij makkelijk onze mond houden, heb nog geen moment gehad dat ik me bijna versprak. Over 15 weken zal iedereen het te weten komen 
En gelukkig kunnen wij makkelijk onze mond houden, heb nog geen moment gehad dat ik me bijna versprak. Over 15 weken zal iedereen het te weten komen
vrijdag 1 februari 2008 om 09:09
Eens. En wat ik nog raarder vind is dat het kennelijk alleen maar een 'verrassing' is als je het geslacht pas verklapt als het kind geboren is. Net alsof je het geslacht zelf bepaald hebt als je het eerder vertelt. Ik heb het ook aan iederen verteld. Naam niet, dat vind ik nou wel een echte verrassing:
Wat ik bedoel is: waarom zou je het niet vertellen?? (wij hebben het gelijk verteld aan iedereen). Het is toch sowieso geen verrassing? je weet dat het een meisje of een jongetje is geworden, maar toch moet je dan verrast reageren. "Oohhhh wat een verrassing, een jongetje!!!!" Maar als het een meisje was geweest was het "Ooohhh wat een verrassing, een meisje!!" Snap je?
He, waarom ben ik nou niet gezegend met het vermogen alles kort en bondig, liefst in een zin uit te leggen???
.
vrijdag 1 februari 2008 om 10:29
Ik heb 't aan iedereen verteld dat ik zwanger was bij 7,5 week; gewoon omdat ik te blij was om 't nog voor me te kunnen houden!
't Geslacht heb ik ook verteld en waarom niet?
Ik hou niet zo van dat geheimzinnige...
En ook heb ik aan een aantal mensen die me erg dierbaar zijn de namen verteld.
(Ik geloof dat ze in 't buitenland helemaal "niet moeilijk doen" over 't vertellen van 't geslacht van de baby overigens.)
't Geslacht heb ik ook verteld en waarom niet?
Ik hou niet zo van dat geheimzinnige...
En ook heb ik aan een aantal mensen die me erg dierbaar zijn de namen verteld.
(Ik geloof dat ze in 't buitenland helemaal "niet moeilijk doen" over 't vertellen van 't geslacht van de baby overigens.)
