Kinderen
alle pijlers
Gewenst zwanger/ongewenst alleenstaand
dinsdag 30 april 2019 om 20:49
Hoi Allemaal,
Na een enorm gevoel van eenzaamheid en verdriet mezelf toch maar hier aangemeld met de hoop ervaring op te doen, wellicht contacten te vinden met mensen die ook deze situatie kennen of gekend hebben en het ultieme doel om beter met de situatie om te leren gaan.
Ik kan geen andere plek vinden waar dit bericht goed bij past.. alleen het topic BAM moeders maar dat is toch weer heel iets anders.. mocht ik het beter ergens anders kunnen plaatsen dan hoor ik het graag!
Zo kort mogelijk samengevat mijn situatie:
Ik ben 31 jaar en nu 25 weken zwanger. Na 7 jaar huwelijk waarin ik dacht dat alles goed zat zijn we samen bewust zwanger geraakt. Na 3 maanden zwangerschap bleek mijn inmiddels ex man al een tijd een behoorlijke burn out/depressie te hebben.
Hij was/is niet gelukkig in Nederland ( is vanuit het buitenland hierheen geemigreerd ivm onze relatie 7 jaar terug) en kan hier niet aarden. Hij heeft besloten terug te gaan naar land van herkomst en is dan ook 2 maanden geleden vertrokken.
Het ziet er niet naar uit dat hij nog terug komt en we zijn dan ook inmiddels gescheiden daar ik alleen verder moet. ( mee gaan was absoluut geen optie).
Ondanks dat ik ontzettend blij ben met mijn straks geboren zoontje heb ik ook heel veel verdriet. Dit is niet hoe ik het voor mij had gezien en ik hou nog steeds van mijn ex en mis hem ontzettend ondanks het feit dat hij mij zo heeft laten barsten.
We hebben wekelijks contact via berichten en hij geeft aan contact te willen houden met mij en ons kind, iets wat ik toejuich maar ondanks dat zal hij fysiek niet tot weinig aanwezig zijn dankzij de enorme afstand.
Gelukkig heb ik een grote familie en een vriendengroep die voor mij klaar staat en ben ik dus nooit echt alleen. Ondanks mijn vrienden en familie is er niemand om mij heen die echt kan begrijpen wat ik doormaak en hoe ik mij voel ( ellendig, soms moedig, soms blij, soms intens verdrietig en dat allemaal door elkaar)
Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb kunnen vertellen en ben beniewd naar de ervaringsverhalen van jullie!
Ps: ik kom uit omgeving Haarlem, misschien zijn er meer meiden met een vergelijkbare situatie die contact willen en een beetje van dezelfde leeftijd zijn?
Liefs, Gullum
Na een enorm gevoel van eenzaamheid en verdriet mezelf toch maar hier aangemeld met de hoop ervaring op te doen, wellicht contacten te vinden met mensen die ook deze situatie kennen of gekend hebben en het ultieme doel om beter met de situatie om te leren gaan.
Ik kan geen andere plek vinden waar dit bericht goed bij past.. alleen het topic BAM moeders maar dat is toch weer heel iets anders.. mocht ik het beter ergens anders kunnen plaatsen dan hoor ik het graag!
Zo kort mogelijk samengevat mijn situatie:
Ik ben 31 jaar en nu 25 weken zwanger. Na 7 jaar huwelijk waarin ik dacht dat alles goed zat zijn we samen bewust zwanger geraakt. Na 3 maanden zwangerschap bleek mijn inmiddels ex man al een tijd een behoorlijke burn out/depressie te hebben.
Hij was/is niet gelukkig in Nederland ( is vanuit het buitenland hierheen geemigreerd ivm onze relatie 7 jaar terug) en kan hier niet aarden. Hij heeft besloten terug te gaan naar land van herkomst en is dan ook 2 maanden geleden vertrokken.
Het ziet er niet naar uit dat hij nog terug komt en we zijn dan ook inmiddels gescheiden daar ik alleen verder moet. ( mee gaan was absoluut geen optie).
Ondanks dat ik ontzettend blij ben met mijn straks geboren zoontje heb ik ook heel veel verdriet. Dit is niet hoe ik het voor mij had gezien en ik hou nog steeds van mijn ex en mis hem ontzettend ondanks het feit dat hij mij zo heeft laten barsten.
We hebben wekelijks contact via berichten en hij geeft aan contact te willen houden met mij en ons kind, iets wat ik toejuich maar ondanks dat zal hij fysiek niet tot weinig aanwezig zijn dankzij de enorme afstand.
Gelukkig heb ik een grote familie en een vriendengroep die voor mij klaar staat en ben ik dus nooit echt alleen. Ondanks mijn vrienden en familie is er niemand om mij heen die echt kan begrijpen wat ik doormaak en hoe ik mij voel ( ellendig, soms moedig, soms blij, soms intens verdrietig en dat allemaal door elkaar)
Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb kunnen vertellen en ben beniewd naar de ervaringsverhalen van jullie!
Ps: ik kom uit omgeving Haarlem, misschien zijn er meer meiden met een vergelijkbare situatie die contact willen en een beetje van dezelfde leeftijd zijn?
Liefs, Gullum
dinsdag 30 april 2019 om 21:38
Snap ik, houden van stopt niet ineens. Maar nu heeft hij ervoor gekozen niet bij jullie te zijn. Dat geeft verdriet terwijl je heel blij zou moeten kunnen zijn omdat je moeder wordt
Je hoeft niet overal iets van te vinden.
dinsdag 30 april 2019 om 21:43
Kolere, hou eens even op zeg. TO een deurmat? Wat een ontzettend onvriendelijke reactie.Whatsinaname1988 schreef: ↑30-04-2019 21:35TO sorry maar wat gedraag jij je als een deurmat zeg. Die vent rent weg bij zijn zwangere vrouw en jij houdt nog contact met hem?
Hoop echt dat je snel kan scheiden en kan zorgen dat hij hem niet erkend en geen gezag krijgt voor je kind ineens ontvoert wordt.
Die man is ook de vader van hun kind he?
dinsdag 30 april 2019 om 21:43
Deurmat haha.. ik ben absoluut geen deurmat.. ga er vanuit dat je het idd niet onaardig bedoelt.. het contact is minimaal en komt vanuit zijn kant en is alleen m.b.t. de zwangerschap. De situatie is natuurlijk gecompliceerder dan even wegrennen bij je zwangere vrouw.. er spelen psychische problemen mee en nog wat andere zaken. Naar zijn land van herkomst te verhuizen is voor mij om zowel medische als prive redenen helaas niet mogelijk.. dit was anders voor ons beide een droomoplossing geweest.Whatsinaname1988 schreef: ↑30-04-2019 21:35TO sorry maar wat gedraag jij je als een deurmat zeg. Die vent rent weg bij zijn zwangere vrouw en jij houdt nog contact met hem?
Hoop echt dat je snel kan scheiden en kan zorgen dat hij hem niet erkend en geen gezag krijgt voor je kind ineens ontvoert wordt.
dinsdag 30 april 2019 om 21:43
Nog maar een positief ervaringsverhaal dan:
Ik zit inmiddels niet meer in jouw situatie... maar 10 jaar geleden zat ik in een beetje vergelijkbare situatie.
Ik was zwanger en alleenstaand. Tijdens de zwangerschap heb ik me vaak ellendig en eenzaam gevoeld.
Gelukkig was dat vanaf het moment dat mijn zoon is geboren voorbij. Wat heb ik genoten van mijn baby en het moederschap.
Inmiddels heeft mijn zoon een hele lieve stiefvader en halfbroertje. Heel leuk ook om het nu samen met een partner te doen. Veel mensen zeggen ook dat ze dat zo fijn voor me vinden. Mij doet het alleen maar realiseren dat ik hele mooie fijne en bijzondere herinneringen heb aan mijn single mom periode
Ik zit inmiddels niet meer in jouw situatie... maar 10 jaar geleden zat ik in een beetje vergelijkbare situatie.
Ik was zwanger en alleenstaand. Tijdens de zwangerschap heb ik me vaak ellendig en eenzaam gevoeld.
Gelukkig was dat vanaf het moment dat mijn zoon is geboren voorbij. Wat heb ik genoten van mijn baby en het moederschap.
Inmiddels heeft mijn zoon een hele lieve stiefvader en halfbroertje. Heel leuk ook om het nu samen met een partner te doen. Veel mensen zeggen ook dat ze dat zo fijn voor me vinden. Mij doet het alleen maar realiseren dat ik hele mooie fijne en bijzondere herinneringen heb aan mijn single mom periode
)
dinsdag 30 april 2019 om 21:53
Bedankt voor je positieve verhaal! Dat doet mij echt goed! Heeft de vader van je zoontje ook nooit contact gehad met hem? Wat super dat je nu weer gelukkig bent met iemand!maledive schreef: ↑30-04-2019 21:43Nog maar een positief ervaringsverhaal dan:
Ik zit inmiddels niet meer in jouw situatie... maar 10 jaar geleden zat ik in een beetje vergelijkbare situatie.
Ik was zwanger en alleenstaand. Tijdens de zwangerschap heb ik me vaak ellendig en eenzaam gevoeld.
Gelukkig was dat vanaf het moment dat mijn zoon is geboren voorbij. Wat heb ik genoten van mijn baby en het moederschap.
Inmiddels heeft mijn zoon een hele lieve stiefvader en halfbroertje. Heel leuk ook om het nu samen met een partner te doen. Veel mensen zeggen ook dat ze dat zo fijn voor me vinden. Mij doet het alleen maar realiseren dat ik hele mooie fijne en bijzondere herinneringen heb aan mijn single mom periode
Ik hoop dat mijn ex op wat voor manier dan ook een rol zal spelen in mijn zoontjes leven. Het is ruim 9 uur vliegen dus mocht hij in land van herkomst blijven dan wordt fysiek contact lastig maar wellicht via video bellen etc op latere leeftijd en in het begin doormiddel van fotos en videos.. ik probeer het los te laten en wel te zien hoe het gaat lopen.
Ik denk alleen dat het voor een kind belangrijk is om altijd te kunnen zien waar je precies vandaan komt en wie je ouders zijn. Zolang er contact is hoop ik dat deel in iedergeval aan mijn zoontje te kunnen meegeven.
dinsdag 30 april 2019 om 21:53
Beter nog, voordat ze zwanger raakte dit kunnen bedenken. Maarja het is wat het is.
dinsdag 30 april 2019 om 21:54
Hallo TO. Wat zwaar! Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten alleen was ik zwanger in het buitenland. Ex kreeg een zware depressie en er bleek nog vanalles aan de hand wat er nu niet toe doet. Ik ben uiteindelijk alleen gaan wonen en later teruggekomen naar Nederland met mijn dochter.
Het is zwaar, ik vond het ook moeilijk dat hij niets met me kon/wilde delen. Maar daar ben ik in gegroeid en het is helemaal goed gekomen.
Dochter is nu op de middelbare school, vader speelt op eigen verzoek geen rol in haar leven en mijn vriend is al 10 jaar een soort van vader. Wij hebben ons daar een weg in gezocht.
Ik kan je alleen heel veel sterkte en moed toewensen. Het komt goed, met jou en met je kind.
Het is zwaar, ik vond het ook moeilijk dat hij niets met me kon/wilde delen. Maar daar ben ik in gegroeid en het is helemaal goed gekomen.
Dochter is nu op de middelbare school, vader speelt op eigen verzoek geen rol in haar leven en mijn vriend is al 10 jaar een soort van vader. Wij hebben ons daar een weg in gezocht.
Ik kan je alleen heel veel sterkte en moed toewensen. Het komt goed, met jou en met je kind.
dinsdag 30 april 2019 om 21:58
NEE! Niet doen hoor. Grote kans als je in eenmaal met je kind in het buitenland zit, je door de lokale wetten niet meer met je kind kan vertrekken. En dan zit je daar tot je kind 18 is, in een vreemd land zonder familie of vrienden...
dinsdag 30 april 2019 om 22:04
Ja een deurmat ja. Hij rent weg bij z’n zwangere vrouw en zij moet maar begrip tonen... en of hij echt een vader is zal de tijd gaan leren maar ik heb zo’n vermoeden van niet.
dinsdag 30 april 2019 om 22:06
Enig begrip voor psychische problemen is jou vreemd?Whatsinaname1988 schreef: ↑30-04-2019 22:04Ja een deurmat ja. Hij rent weg bij z’n zwangere vrouw en zij moet maar begrip tonen... en of hij echt een vader is zal de tijd gaan leren maar ik heb zo’n vermoeden van niet.
Of het feit dat het kind ook gewoon recht op zijn vader heeft?
dinsdag 30 april 2019 om 22:09
Hoi to,
Ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt. Met het verschil dat wij niet bewust hebben gekozen voor een kind. Ik kwam achter de zwangerschap toen hij terug was in geboorteland. Hij is na een tijd opnieuw hierheen gekomen maar we wisten beiden dat dit niet voor altijd zou zijn. Toen dochter anderhalf was, moest hij echt weg.
Ik heb dus wél bewust gekozen voor een kind alleen. Ik denk dat dat het wat makkelijker maakt.
Toch mis ik wel de liefde delen, wat je zelf ook aangeeft.
Zo trots....en geen blikken kunnen wisselen. Ja dat is ruk.
Daarentegen: ik hoef niemand verantwoording af te leggen. Maak mijn eigen keuzes, houd geen rekening met derden. Pak dochter in de morgen om naar de Efteling te gaan.
Vader heeft sporadisch contact via de app. Hij belt niet, vraagt niets. Ja, dat vind ik erg stom, voor dochter. Maar geen slecht woord over hem, want het is geen kwade kerel. Ik denk dat het voor hem nóg zwaarder is.
Ik zou het zó weer doen. Sterker nog, ik heb deze week een 4e poging voor een tweede kind
Ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt. Met het verschil dat wij niet bewust hebben gekozen voor een kind. Ik kwam achter de zwangerschap toen hij terug was in geboorteland. Hij is na een tijd opnieuw hierheen gekomen maar we wisten beiden dat dit niet voor altijd zou zijn. Toen dochter anderhalf was, moest hij echt weg.
Ik heb dus wél bewust gekozen voor een kind alleen. Ik denk dat dat het wat makkelijker maakt.
Toch mis ik wel de liefde delen, wat je zelf ook aangeeft.
Zo trots....en geen blikken kunnen wisselen. Ja dat is ruk.
Daarentegen: ik hoef niemand verantwoording af te leggen. Maak mijn eigen keuzes, houd geen rekening met derden. Pak dochter in de morgen om naar de Efteling te gaan.
Vader heeft sporadisch contact via de app. Hij belt niet, vraagt niets. Ja, dat vind ik erg stom, voor dochter. Maar geen slecht woord over hem, want het is geen kwade kerel. Ik denk dat het voor hem nóg zwaarder is.
Ik zou het zó weer doen. Sterker nog, ik heb deze week een 4e poging voor een tweede kind
dinsdag 30 april 2019 om 22:11
Velma*Dinkley schreef: ↑30-04-2019 21:58NEE! Niet doen hoor. Grote kans als je in eenmaal met je kind in het buitenland zit, je door de lokale wetten niet meer met je kind kan vertrekken. En dan zit je daar tot je kind 18 is, in een vreemd land zonder familie of vrienden...
Nou, nou,nou, ik weet niet eens over welk land het gaat.
Of moet het meteen Iran zijn of zo? Kon ook zijn dat het om een ander EU-land gaat bv.
dinsdag 30 april 2019 om 22:29
Het land van de vader is geen eng land waar het eventueel niet kunnen uitreizen etc een gevaar zou kunnen vormen. Het is gewoon geen optie om daar te kunnen wonen zoals eerder aangegeven om zowel medische als persoonlijke redenenen. Een bezoek aan het land eventueel in de toekomst sluit ik niet uit maar dat is allemaal een zorg voor later. Eerst maar zien hoe het allemaal loopt en hoe het contact zal blijven of zijn met de tijd. Zoals ook aangegeven is het contact met schoonfamilie ook erg goed en beter dan het contact met ex. Ik ben dan ook dankbaar dat ik hen achter mij heb staan en dat mijn zoontje in iedergeval de kans zal hebben om de andere kant van zijn familie te leren kennen en zo ook een deel van zijn cultuur en achtergrond. Dit heeft niets te maken met wat ik de vader wel of niet gun maar wat ik mijn zoontje gun!
Ik wil later nooit hoeven te denken of te voelen dat ik er te weinig aan heb gedaan om mijn kind alle kansen te geven zowel zijn nederlandse achtergrond/cultuur als zijn andere kant/achtergrond en familie te leren kennen. Dat staat los van mijn eigen gevoel of verdriet over deze situatie
Ik wil later nooit hoeven te denken of te voelen dat ik er te weinig aan heb gedaan om mijn kind alle kansen te geven zowel zijn nederlandse achtergrond/cultuur als zijn andere kant/achtergrond en familie te leren kennen. Dat staat los van mijn eigen gevoel of verdriet over deze situatie
dinsdag 30 april 2019 om 22:33
Dat lees ik er helemaal niet uit eigenlijk.
dinsdag 30 april 2019 om 22:41
Helaas (?) heeft vader maar ongeveer een jaar contact gehouden.Gullum30 schreef: ↑30-04-2019 21:53Bedankt voor je positieve verhaal! Dat doet mij echt goed! Heeft de vader van je zoontje ook nooit contact gehad met hem? Wat super dat je nu weer gelukkig bent met iemand!
Ik hoop dat mijn ex op wat voor manier dan ook een rol zal spelen in mijn zoontjes leven. Het is ruim 9 uur vliegen dus mocht hij in land van herkomst blijven dan wordt fysiek contact lastig maar wellicht via video bellen etc op latere leeftijd en in het begin doormiddel van fotos en videos.. ik probeer het los te laten en wel te zien hoe het gaat lopen.
Ik denk alleen dat het voor een kind belangrijk is om altijd te kunnen zien waar je precies vandaan komt en wie je ouders zijn. Zolang er contact is hoop ik dat deel in iedergeval aan mijn zoontje te kunnen meegeven.
Mijn zoon is wel geboren in het land van zijn vader en we hebben daar ook nog een aantal jaar gewoond. Hij spreekt de taal nog en heeft herinneren aan zijn geboorteland.
Het is prima zo voor ons.
dinsdag 30 april 2019 om 22:44
Allereerst veel sterkte!
Wil ik je toch ook op het hart drukken dat je alles qua erkenning/gezag enz goed regelt. Ook niet-enge landen kunnen er vreemde regels op nahouden, als het gaat om (kinderen van) hun staatsburgers. Kan me voorstellen dat je hoofd daar nu niet naar staat, maar het is wel erg belangrijk om te weten wat de gevolgen van je keuzes mbt vaders rol kunnen zijn.
Wil ik je toch ook op het hart drukken dat je alles qua erkenning/gezag enz goed regelt. Ook niet-enge landen kunnen er vreemde regels op nahouden, als het gaat om (kinderen van) hun staatsburgers. Kan me voorstellen dat je hoofd daar nu niet naar staat, maar het is wel erg belangrijk om te weten wat de gevolgen van je keuzes mbt vaders rol kunnen zijn.
dinsdag 30 april 2019 om 22:49
Dat begrijp ik! Zolang de vader in het buitenland blijft wonen en geen vaste fysieke rol speelt in het dagelijks leven van ons zoontje zal er geen sprake zijn van erkenning of gezag. Niet omdat ik hem niet vertrouw hierin maar omdat ik het onzinnig vind erkenning of gezag te laten plaatsvinden wanneer er geen vaste fysieke vaderrol bestaat. Het contact etc kan ook zonder deze officiele regelingen en zal ik dan ook verder niet in de weg staan.nootboek schreef: ↑30-04-2019 22:44Allereerst veel sterkte!
Wil ik je toch ook op het hart drukken dat je alles qua erkenning/gezag enz goed regelt. Ook niet-enge landen kunnen er vreemde regels op nahouden, als het gaat om (kinderen van) hun staatsburgers. Kan me voorstellen dat je hoofd daar nu niet naar staat, maar het is wel erg belangrijk om te weten wat de gevolgen van je keuzes mbt vaders rol kunnen zijn.
dinsdag 30 april 2019 om 22:54
Jouw ex treft het met jou. Wat fijn dat je het allemaal over je heen durft te laten komen en als de tijd daar is, weer verder kijkt.Gullum30 schreef: ↑30-04-2019 22:49Dat begrijp ik! Zolang de vader in het buitenland blijft wonen en geen vaste fysieke rol speelt in het dagelijks leven van ons zoontje zal er geen sprake zijn van erkenning of gezag. Niet omdat ik hem niet vertrouw hierin maar omdat ik het onzinnig vind erkenning of gezag te laten plaatsvinden wanneer er geen vaste fysieke vaderrol bestaat. Het contact etc kan ook zonder deze officiele regelingen en zal ik dan ook verder niet in de weg staan.
Volgens mij gaat het jou allemaal best wel lukken...
