Kinderen
alle pijlers
Gezinsdynamiek 1 kind
donderdag 4 maart 2021 om 13:35
Het blijft bij ons waarschijnlijk bij 1 kindje. Daar kan ik prima mee leven, maar ik merk dat in mijn hoofd het een beetje abstract blijft hoe het gezinsleven met 1 kind is.
Waarschijnlijk voel ik toch een soort (ongegronde?) angst dat dochter zich op den duur eenzaam gaat voelen. Nou weet ik heel goed dat broers/zussen nergens een garantie voor zijn, mijn broer en ik tolereerde elkaar hooguit tijdens onze jeugd. En toch blijft het me bezighouden, dan denk ik aan bijvoorbeeld Sinterklaasavond enz. Moet ik haar iets extra's bieden omdat ze geen broertjes of zusjes zal hebben?
Ik weet ook niet precies wat voor verhalen ik verwacht te horen, maar toch ben ik benieuwd hoe het gaat in gezinnen met 1 kind.
Voor alle duidelijkheid, ik bedoel geen topic te starten over de voordelen van 1 kind, of over hoe zielig het is voor kinderen die enig kind zijn...
Waarschijnlijk voel ik toch een soort (ongegronde?) angst dat dochter zich op den duur eenzaam gaat voelen. Nou weet ik heel goed dat broers/zussen nergens een garantie voor zijn, mijn broer en ik tolereerde elkaar hooguit tijdens onze jeugd. En toch blijft het me bezighouden, dan denk ik aan bijvoorbeeld Sinterklaasavond enz. Moet ik haar iets extra's bieden omdat ze geen broertjes of zusjes zal hebben?
Ik weet ook niet precies wat voor verhalen ik verwacht te horen, maar toch ben ik benieuwd hoe het gaat in gezinnen met 1 kind.
Voor alle duidelijkheid, ik bedoel geen topic te starten over de voordelen van 1 kind, of over hoe zielig het is voor kinderen die enig kind zijn...
zaterdag 6 maart 2021 om 12:05
Waarom vind je man het niet goed voor zoon?
En zegt hij daarmee niet indirect dat het voor jou ook niet goed was?
zaterdag 6 maart 2021 om 12:07
Man is bang te ie te verwend wordt. Daar kan ik mij wat bij voorstellen. Soort overtuiging met wat hij denkt dat het beste is. Ik ben goed terechtgekomen. En over mij heeft ie weinig klachten.
zaterdag 6 maart 2021 om 12:13
zaterdag 6 maart 2021 om 12:58
zaterdag 6 maart 2021 om 14:33
Hangt toch ook weer van de ouders af? Ik heb helemaal niet ervaren dat er op mij een gigantische druk lag om te voldoen aan een of ander ideaalbeeld en ook niet dat ik altijd de show stal.blijfgewoonbianca schreef: ↑06-03-2021 12:58Je steelt als enig kind niet alleen de show, alles wat je uitvreet is ook naar jou te herleiden. En alle “ hoop “ ( of toekomstbeeld, of hoe je het wilt noemen ) is ook op jou gevestigd.
En hangt natuurlijk deels van het kind af, ik was niet zo’n uitvreter. En als, dan kreeg ik een keer op mijn donder, was dat ook weer klaar.
zaterdag 6 maart 2021 om 14:49
Hangt toch welerg van je ouders af of ze dat erg hebben en laten blijken.blijfgewoonbianca schreef: ↑06-03-2021 12:58Je steelt als enig kind niet alleen de show, alles wat je uitvreet is ook naar jou te herleiden. En alle “ hoop “ ( of toekomstbeeld, of hoe je het wilt noemen ) is ook op jou gevestigd.
Voordeel van enig kind zijn is dat je niet vergeleken wordt en moeilijker bent dan je makkelijkere broer of zus. Mijn ouders vonden mijn broer makkelijker en spraken dat ook uit. Dat gevoel dat ik maar lastig was heeft me heel lang parten gespeeld.
zaterdag 6 maart 2021 om 15:11
Ik heb echt een trauma door mijn populaire sportieve broer die zo goed in het gezin paste, in tegenstelling tot mij, de stuud. Ken best veel mensen die last hebben gehad van een broer of zus die meer gezien werd of beter presteerde etc. Het heeft ook zo z’n nadelen, broers of zussen hebben. Net als enig kind zijn. Elk voordeel heb z’n nadeelaikidoka schreef: ↑06-03-2021 14:49Hangt toch welerg van je ouders af of ze dat erg hebben en laten blijken.
Voordeel van enig kind zijn is dat je niet vergeleken wordt en moeilijker bent dan je makkelijkere broer of zus. Mijn ouders vonden mijn broer makkelijker en spraken dat ook uit. Dat gevoel dat ik maar lastig was heeft me heel lang parten gespeeld.
zaterdag 6 maart 2021 om 17:12
Mwah, het enige wat ik hoop is dat zoon later zijn draai kan vinden in het volwassen leven en hoe, dat is niet aan mij, maar aan hem en zijn evenuele partner.blijfgewoonbianca schreef: ↑06-03-2021 12:58Je steelt als enig kind niet alleen de show, alles wat je uitvreet is ook naar jou te herleiden. En alle “ hoop “ ( of toekomstbeeld, of hoe je het wilt noemen ) is ook op jou gevestigd.
zaterdag 6 maart 2021 om 17:19
En als kind van mijn ouders en met 3 broertjes ben ik in een behoorlijk competitieve omgeving opgegroeid.MissPiglet schreef: ↑06-03-2021 14:33Hangt toch ook weer van de ouders af? Ik heb helemaal niet ervaren dat er op mij een gigantische druk lag om te voldoen aan een of ander ideaalbeeld en ook niet dat ik altijd de show stal.
En hangt natuurlijk deels van het kind af, ik was niet zo’n uitvreter. En als, dan kreeg ik een keer op mijn donder, was dat ook weer klaar.
zaterdag 6 maart 2021 om 20:22
Hier 1 kind.
Ze is 11 inmiddels.
Heeft dagen dat ze geen behoefte heeft aan andere kinderen / andere dagen weer veel behoefte. Ze kan heel goed alleen zijn.
Opgegroeid in een familie zonder kinderen van haar leeftijd. Van mijn kant was ze de jongste. Van vriend zijn tak is ze nu het oudste achterkleinkind, degene die na haar komen zijn net 5 geworden.
Ik sta niet heel de dag over haar te jubelen. Zij maakt ook fouten, daar is ze een mens voor. Ze hoeft ook niet perfect te zijn omdat ze toevallig het enige kind is dat ik gekregen heb. Haalt ze een 4? Dan is dat zo. Leuk is anders, maar als je je best maar gedaan hebt.
Wij doen hier met eten wel vaak : meeste stemmen gelden.
we hebben eten voor meerdere dagen in huis. Dochter vraagt wat eten we. Vriend zegt we hebben keus uit ... vandaag wil ik dit maken. Soms zegt ze nee daar heb ik geen trek in. Mama heb jij daar trek in? Als ik dan ook nee zeg dan kiezen we iets anders hhahaha. En dan eten we de dag erna wat de bedoeling was.
In haar jongere jaren is ze zeker verwend op haar verjaardagen en sint. Het was een echt speelgoed kind, dus daar heeft ze ook ladingen van. Maar ze kon ook goed NEE aanhoren als ik een keer zei dat ze iets niet mocht.
Tegenwoordig is ze alleen nog maar blij met tablet en een pop-it.
Vakanties is ze vaak bij ons. Ze zoekt geen anderen op. Zeker voor de corona toen we allebei veel op kantoor werkten. Dan wou ze gewoon bij ons zijn. Vond ze gezellig.
De eerste jaren vond ik het moeilijk dat ze alleen zou blijven. Nu inmiddels al lang niet meer. Het is wat het is. En dan moet je het beste er van maken
Ze is 11 inmiddels.
Heeft dagen dat ze geen behoefte heeft aan andere kinderen / andere dagen weer veel behoefte. Ze kan heel goed alleen zijn.
Opgegroeid in een familie zonder kinderen van haar leeftijd. Van mijn kant was ze de jongste. Van vriend zijn tak is ze nu het oudste achterkleinkind, degene die na haar komen zijn net 5 geworden.
Ik sta niet heel de dag over haar te jubelen. Zij maakt ook fouten, daar is ze een mens voor. Ze hoeft ook niet perfect te zijn omdat ze toevallig het enige kind is dat ik gekregen heb. Haalt ze een 4? Dan is dat zo. Leuk is anders, maar als je je best maar gedaan hebt.
Wij doen hier met eten wel vaak : meeste stemmen gelden.
we hebben eten voor meerdere dagen in huis. Dochter vraagt wat eten we. Vriend zegt we hebben keus uit ... vandaag wil ik dit maken. Soms zegt ze nee daar heb ik geen trek in. Mama heb jij daar trek in? Als ik dan ook nee zeg dan kiezen we iets anders hhahaha. En dan eten we de dag erna wat de bedoeling was.
In haar jongere jaren is ze zeker verwend op haar verjaardagen en sint. Het was een echt speelgoed kind, dus daar heeft ze ook ladingen van. Maar ze kon ook goed NEE aanhoren als ik een keer zei dat ze iets niet mocht.
Tegenwoordig is ze alleen nog maar blij met tablet en een pop-it.
Vakanties is ze vaak bij ons. Ze zoekt geen anderen op. Zeker voor de corona toen we allebei veel op kantoor werkten. Dan wou ze gewoon bij ons zijn. Vond ze gezellig.
De eerste jaren vond ik het moeilijk dat ze alleen zou blijven. Nu inmiddels al lang niet meer. Het is wat het is. En dan moet je het beste er van maken
zondag 7 maart 2021 om 01:54
Hier enigskind en het enigge waar ik heel veel aan gehad heb als kind is een zeer betrokken moeder die altijd naar me luisterde, grenzen stelde, me troostte, me vertelde hoe het grote mensen leven in elkaar zat, me geleerd heeft hoe met geld om te gaan en normen en waarden heeft geleerd.
Ja ik heb ook alles gekregen wat mn hartje begeerde. Niet direct op afroep (want daar was gewoon geen geld voor) maar ik heb wel alles gehad wat ik op mijn verlanglijstjes zette. Mijn nichtje was veel bij ons, ik mocht altijd vriendinnetjes meenemen en mochten altijd blijven slapen/mee-eten etc. Ik ben niet veel 'alleen' geweest maar ik merk wel dat ik me heel erg prima alleen kan redden. Soms heb ik voor mijn beroep cursussen. Ik zie daar vaak 'kliekjes' van mensen die elkaar kennen uit het vak en dan afspreken dat ze samen die cursus gaan doen zodat ze elkaar hebben in de groep. Ik ben altijd alleen (kleine organisatie) en dat kan ik prima. Voel me dan ook niet een muurbloempje ofzo, ik kijk gewoon waar ik een aandeel kan hebben en sluit aan en meng me in de groep. Dat was vroeger op school ook al. Ik heb niemand nodig om me zeker te voelen.
Ja ik heb ook alles gekregen wat mn hartje begeerde. Niet direct op afroep (want daar was gewoon geen geld voor) maar ik heb wel alles gehad wat ik op mijn verlanglijstjes zette. Mijn nichtje was veel bij ons, ik mocht altijd vriendinnetjes meenemen en mochten altijd blijven slapen/mee-eten etc. Ik ben niet veel 'alleen' geweest maar ik merk wel dat ik me heel erg prima alleen kan redden. Soms heb ik voor mijn beroep cursussen. Ik zie daar vaak 'kliekjes' van mensen die elkaar kennen uit het vak en dan afspreken dat ze samen die cursus gaan doen zodat ze elkaar hebben in de groep. Ik ben altijd alleen (kleine organisatie) en dat kan ik prima. Voel me dan ook niet een muurbloempje ofzo, ik kijk gewoon waar ik een aandeel kan hebben en sluit aan en meng me in de groep. Dat was vroeger op school ook al. Ik heb niemand nodig om me zeker te voelen.
zondag 7 maart 2021 om 08:12
Klopt wat je zegt. Maar wellicht wanneer jouw broer enig kind was geweest, had hij die verantwoording wel gevoeld om in Nederland te blijven.
zondag 7 maart 2021 om 08:19
Maar dan blijft het punt staan dat een broer of zus hebben helemaal niet betekent dat je later samen voor jullie ouders zorgt (of leuk gezelschap hebt).
zondag 7 maart 2021 om 08:43
Hier ook een enig kind (letterlijk en figuurlijk ) Voor mij een erg interessant topic en veel herkenning. Zoontje is inmiddels 7 jaar en eigenlijk niet gemaakt om alleen met zijn vader en moeder op te groeien. Hij houdt van reuring, hoe meer hoe beter, van gezelligheid, grote groepen mensen bij elkaar etc. Hij is erg ondernemend en kan echt niet alleen zijn. Kan zich ook totaal niet alleen vermaken. Als gevolg hiervan is hij veel bij vriendjes. Eigenlijk allemaal gezinnen met 3 kinderen. We wonen in een kinderrijke wijk en vrijwel altijd is er wel iemand om mee te spelen. Als dat niet het geval is, heeft hij echt een slechte dag. We houden overigens veel rekening met hem. Denk meer dan als er wel meer kinderen waren geweest. We willen bijvoorbeeld wel een groter huis, maar deze wijk met vriendjes is tot nu toe reden geweest om het niet te doen. We zoeken vakanties uit met grote kans op Nederlandse kinderen etc.
Enig kind zijn is tot nu toe de grootste uitdaging in zijn leven geweest. We hadden het graag anders gezien, maar het leven is niet maakbaar.
Enig kind zijn is tot nu toe de grootste uitdaging in zijn leven geweest. We hadden het graag anders gezien, maar het leven is niet maakbaar.
zondag 7 maart 2021 om 09:09
Met verwennen ben je als ouder gewoon zelf bij. Je kan je kind ook laten zien dat er mensen zijn die het minder hebben en dat volle aandacht gewoon niet altijd haalbaar is. Daar heb je geen tweede kind voor nodig.
Als je nog een kind wil doe je dat naar mijn mening vooral voor jezelf en niet voor een reeds bestaand kind.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 7 maart 2021 om 09:30
Ondanks dat ik siblings heb voel ik ook de verantwoordelijkheid om in de buurt van mijn ouders te blijven. Omdat de rest verder weg ging wonen... Ik heb wel eens aan emigratie gedacht maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen.
zondag 7 maart 2021 om 09:37
Grappig, mijn dochter gaat nooit naar de nederlandse kinderen toe op vakantie. Die vindt ze vaak vervelend.liefpief schreef: ↑07-03-2021 08:43Hier ook een enig kind (letterlijk en figuurlijk ) Voor mij een erg interessant topic en veel herkenning. Zoontje is inmiddels 7 jaar en eigenlijk niet gemaakt om alleen met zijn vader en moeder op te groeien. Hij houdt van reuring, hoe meer hoe beter, van gezelligheid, grote groepen mensen bij elkaar etc. Hij is erg ondernemend en kan echt niet alleen zijn. Kan zich ook totaal niet alleen vermaken. Als gevolg hiervan is hij veel bij vriendjes. Eigenlijk allemaal gezinnen met 3 kinderen. We wonen in een kinderrijke wijk en vrijwel altijd is er wel iemand om mee te spelen. Als dat niet het geval is, heeft hij echt een slechte dag. We houden overigens veel rekening met hem. Denk meer dan als er wel meer kinderen waren geweest. We willen bijvoorbeeld wel een groter huis, maar deze wijk met vriendjes is tot nu toe reden geweest om het niet te doen. We zoeken vakanties uit met grote kans op Nederlandse kinderen etc.
Enig kind zijn is tot nu toe de grootste uitdaging in zijn leven geweest. We hadden het graag anders gezien, maar het leven is niet maakbaar.
Zij trekt enorm naar kinderen uit Engeland.
Lijkt me heel erg als je kind zich niet zelf kan vermaken. Is dat altijd al zo geweest?
Zijn de vriendjes ook vaak bij jullie thuis?
zondag 7 maart 2021 om 11:02
zondag 7 maart 2021 om 11:15
Dochter kon op haar 7e idd al een beetje basis engels en kon dus duidelijk maken wat ze wou.
We schrokken er zelf van. Maar blijkbaar had het kijken naar engelse kinder tv daar voor gezorgd (daar keek ze zelf als kleuter heel graag naar, want dat was grappig, een andere taal)
zondag 7 maart 2021 om 11:36
Grappig om te lezen. Mijn zoontje is nog een peuter maar verder precies hetzelfde. Dit is net een soort kijkje in de toekomst.liefpief schreef: ↑07-03-2021 08:43Hier ook een enig kind (letterlijk en figuurlijk ) Voor mij een erg interessant topic en veel herkenning. Zoontje is inmiddels 7 jaar en eigenlijk niet gemaakt om alleen met zijn vader en moeder op te groeien. Hij houdt van reuring, hoe meer hoe beter, van gezelligheid, grote groepen mensen bij elkaar etc. Hij is erg ondernemend en kan echt niet alleen zijn. Kan zich ook totaal niet alleen vermaken. Als gevolg hiervan is hij veel bij vriendjes. Eigenlijk allemaal gezinnen met 3 kinderen. We wonen in een kinderrijke wijk en vrijwel altijd is er wel iemand om mee te spelen. Als dat niet het geval is, heeft hij echt een slechte dag. We houden overigens veel rekening met hem. Denk meer dan als er wel meer kinderen waren geweest. We willen bijvoorbeeld wel een groter huis, maar deze wijk met vriendjes is tot nu toe reden geweest om het niet te doen. We zoeken vakanties uit met grote kans op Nederlandse kinderen etc.
Enig kind zijn is tot nu toe de grootste uitdaging in zijn leven geweest. We hadden het graag anders gezien, maar het leven is niet maakbaar.
Overigens vind ik het soms vooral jammer dat zoon geen oudere broer of zus heeft. Hij is in mijn ogen zelf meer een jongere dan een oudere broer. Maar hij is mijn eerste kind dus ja, dat gaat niet met terugwerkende kracht