Kinderen
alle pijlers
Gezinsleven maar meer feeling met zelfstandige types?
woensdag 23 december 2020 om 14:46
Sinds een tijd ben ik moeder en wonen we met ons gezin in een eensgezinswoning. Helemaal huisje, boompje, beestje en dat vind ik heerlijk! Ik houd in die zin wel van dit burgerlijke leventje.
Nu kom ik natuurlijk ook in de wereld van gezinnetjes terecht via de straat/wijk, het kinderdagverblijf en de speeltuin en ik merk dat veel ouders zich helemaal kunnen vinden in deze wereld. Zij zijn helemaal in hun element tussen de andere ouders en kinderen, en trekken dan ook snel naar elkaar toe. Ze staan met elkaar te kletsen, spreken af en de kinderen spelen met elkaar. In de speeltuin drinken ze samen koffie. En ik merk dat ik vaak een wat oncomfortabel, benauwend gevoel bij hen krijg. Ik voel me regelmatig ietwat ongemakkelijk bij deze sfeer, of dat nu hier in de straat, op het kinderdagverblijf of in de speeltuin is.
Ik merk dat ik me veel meer in mijn element voel bij mensen die wat meer hun eigen gang gaan. Ik heb meer met vrienden zonder kinderen, oude buren (jonge mensen zonder kids), of huidige buren die vaak alleenstaand zijn. Al deze mensen leven een wat zelfstandiger leven en ze zijn iets minder "burgerlijk".
Terwijl ik ook weleens een kletspraatje maak met andere ouders en dat dan best gezellig kan vinden. Ook zijn er wel een paar ouders (veelal familie) waar we mee afspreken en waarmee we over kinderkwesties kletsen en waar de kinderen samen spelen. En waarmee we koffie drinken
En dan heb ik het niet, dan vind ik dat gewoon leuk en gezellig.
Ik ben benieuwd of er andere ouders zijn die dit ook hebben? Dus: die meer feeling hebben met zelfstandige types dan met typische ouders zoals hierboven beschreven?
Nu kom ik natuurlijk ook in de wereld van gezinnetjes terecht via de straat/wijk, het kinderdagverblijf en de speeltuin en ik merk dat veel ouders zich helemaal kunnen vinden in deze wereld. Zij zijn helemaal in hun element tussen de andere ouders en kinderen, en trekken dan ook snel naar elkaar toe. Ze staan met elkaar te kletsen, spreken af en de kinderen spelen met elkaar. In de speeltuin drinken ze samen koffie. En ik merk dat ik vaak een wat oncomfortabel, benauwend gevoel bij hen krijg. Ik voel me regelmatig ietwat ongemakkelijk bij deze sfeer, of dat nu hier in de straat, op het kinderdagverblijf of in de speeltuin is.
Ik merk dat ik me veel meer in mijn element voel bij mensen die wat meer hun eigen gang gaan. Ik heb meer met vrienden zonder kinderen, oude buren (jonge mensen zonder kids), of huidige buren die vaak alleenstaand zijn. Al deze mensen leven een wat zelfstandiger leven en ze zijn iets minder "burgerlijk".
Terwijl ik ook weleens een kletspraatje maak met andere ouders en dat dan best gezellig kan vinden. Ook zijn er wel een paar ouders (veelal familie) waar we mee afspreken en waarmee we over kinderkwesties kletsen en waar de kinderen samen spelen. En waarmee we koffie drinken
En dan heb ik het niet, dan vind ik dat gewoon leuk en gezellig.Ik ben benieuwd of er andere ouders zijn die dit ook hebben? Dus: die meer feeling hebben met zelfstandige types dan met typische ouders zoals hierboven beschreven?
woensdag 23 december 2020 om 14:56
woensdag 23 december 2020 om 14:56
Nee, alle ouders zijn exact hetzelfde en jij bent een unicum. Alle ouders trekken alleen maar naar andere ouders en worden instant burgerlijk. Je snapt toch zelf ook wel dat dat niet zo is? Voor iemand die zelfstandigheid nastreeft heb je een behoorlijk beperkte blik als je niet verder kijkt dan de speeltuin, creche of straat. Jij bent juist een "typische ouder" met die gedachtengang.
Je richt je leven toch in zoals je dat zelf wil? Ik heb vrienden met kinderen, vrienden zonder kinderen, vrienden met uiteenlopende hobbies, interesses en beroepen. Sommige kende ik al voor ik moeder werd, veel vrienden ook nadat ik al een gezin had. Ik heb eigenlijk geen vriendinnen die vriendinnen zijn omdat we allebei moeder zijn.
Je richt je leven toch in zoals je dat zelf wil? Ik heb vrienden met kinderen, vrienden zonder kinderen, vrienden met uiteenlopende hobbies, interesses en beroepen. Sommige kende ik al voor ik moeder werd, veel vrienden ook nadat ik al een gezin had. Ik heb eigenlijk geen vriendinnen die vriendinnen zijn omdat we allebei moeder zijn.
woensdag 23 december 2020 om 14:59
Je hoeftniet in maar 1 cirkel te verkeren he?
Het is prettige als je je op meerdere plekken thuis kan voelen: kletsen met kdv-ouders over kindergeneuzel, maar ook bierpraat met vriendinnen of een diep gesprek over het leven met iemand.
Ik heb mezelf nooit een typische schoolpleinmoeder gevonden, maar deed wel mijn best om het er oke te hebben. Je moet er toch weleens wat tijd doorbrengen
Het is prettige als je je op meerdere plekken thuis kan voelen: kletsen met kdv-ouders over kindergeneuzel, maar ook bierpraat met vriendinnen of een diep gesprek over het leven met iemand.
Ik heb mezelf nooit een typische schoolpleinmoeder gevonden, maar deed wel mijn best om het er oke te hebben. Je moet er toch weleens wat tijd doorbrengen
woensdag 23 december 2020 om 15:02
Ik begrijp het! Ik heb het zelf ook. Ik krijg bij 'groepjes ouders' soms het gevoel er niet bij te horen. De gespreksonderwerpen vind ik dan saai of oppervlakkig. Dat komt dan vaak doordat er weinig gemeenschappelijke interesses zijn, los van de kinderen. Bij alleenstaanden speelt dat probleem minder.
woensdag 23 december 2020 om 15:03
Het kan best zijn dat je gewoon te weinig gemeen hebt met die andere ouders, waardoor het niet lekker loopt.
Bij die andere mensen heb je vaak meer gemeen dan enkel het ouderschap. Het is misschien ook wel iets waar je in moet groeien omdat je elkaar nog niet goed kent.
Bij die andere mensen heb je vaak meer gemeen dan enkel het ouderschap. Het is misschien ook wel iets waar je in moet groeien omdat je elkaar nog niet goed kent.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 23 december 2020 om 15:04
Want die hebben altijd de juiste interesses?Tardigrada schreef: ↑23-12-2020 15:02Ik begrijp het! Ik heb het zelf ook. Ik krijg bij 'groepjes ouders' soms het gevoel er niet bij te horen. De gespreksonderwerpen vind ik dan saai of oppervlakkig. Dat komt dan vaak doordat er weinig gemeenschappelijke interesses zijn, los van de kinderen. Bij alleenstaanden speelt dat probleem minder.
woensdag 23 december 2020 om 15:04
Huh? Want ouders hebben allemaal dezelfde interesses en die zijn allemaal anders dan de gemeenschappelijke interesses van alleenstaanden?Tardigrada schreef: ↑23-12-2020 15:02Ik begrijp het! Ik heb het zelf ook. Ik krijg bij 'groepjes ouders' soms het gevoel er niet bij te horen. De gespreksonderwerpen vind ik dan saai of oppervlakkig. Dat komt dan vaak doordat er weinig gemeenschappelijke interesses zijn, los van de kinderen. Bij alleenstaanden speelt dat probleem minder.
Is het niet zo dat je zowel binnen 'ouders' als binnen 'alleenstaanden' mensen met en zonder gemeenschappelijke interesses vindt?
Ik denk dat het gewoon een kwestie is van even je best doen om te zien wie er achter de koetjes en kalfjes op het schoolplein zit en daar wil je blijkbaar minder moeite voor doen dan om te kijken wie er achter de alleenstaande buurman zit.
woensdag 23 december 2020 om 15:08
Tsja, wat zegt dat over jou?Tardigrada schreef: ↑23-12-2020 15:02Ik begrijp het! Ik heb het zelf ook. Ik krijg bij 'groepjes ouders' soms het gevoel er niet bij te horen. De gespreksonderwerpen vind ik dan saai of oppervlakkig. Dat komt dan vaak doordat er weinig gemeenschappelijke interesses zijn, los van de kinderen. Bij alleenstaanden speelt dat probleem minder.
Dat je niet sociaal en flexibel genoeg bent om je open te stellen voor iets anders dan de blijkbaar nooit saaie en oppervlakkige gesprekken met andere mensen die buiten jouw kadertje vallen of zo?
woensdag 23 december 2020 om 15:12
woensdag 23 december 2020 om 15:14
Je kan de ouders ook uitkiezen hoor.Tardigrada schreef: ↑23-12-2020 15:12Nee, maar de andere ouders zijn mensen waar je mee in contact komt vanwege de kinderen. De alleenstaanden kies je zelf uit. Daarom heb je daar meer kans op aansluiting.
Dat je niet met iedereen op het schoolplein klikt is logisch maar je klikt ook niet met iedere alleenstaande buur.
woensdag 23 december 2020 om 15:14
Wat een dom gelul. Je doet neem ik aan ook vriendelijk tegen je buren, de postbode, de bakker, het kassameisje, de oude man bij de bushalte. Social talk heet dat. Op een schoolplein ga je toch niet bepreken dat je vent hem niet meer omhoog krijgt sinds ie een kind uit je doos heeft zien komen?Tardigrada schreef: ↑23-12-2020 15:12Nee, maar de andere ouders zijn mensen waar je mee in contact komt vanwege de kinderen. De alleenstaanden kies je zelf uit. Daarom heb je daar meer kans op aansluiting.
Maar alleenstaande ouders zijn anders dan niet alleenstaande ouders?
woensdag 23 december 2020 om 15:19
Ik ben inderdaad niet altijd sociaal en flexibel genoeg, maar soms lukt het wel aardig. Dan ben ik daarna wel wat vermoeider door de inspanning van het kletsen over koetjes en kalfjes en het aanpassen aan de ander. Ik doe dat dan voor de kinderen en voor het 'netwerken'. Maar de rest van wat je zegt klopt niet, want waaruit blijkt dan dat die gesprekken met mensen waarmee ik los van de kinderen een klik heb nooit saai en oppervlakkig zijn? Dat is toch niet realistisch? Alleen minder vaak, en als het gebeurt stuur je het gesprek makkelijk bij.LaFleurNoire schreef: ↑23-12-2020 15:08Tsja, wat zegt dat over jou?
Dat je niet sociaal en flexibel genoeg bent om je open te stellen voor iets anders dan de blijkbaar nooit saaie en oppervlakkige gesprekken met andere mensen die buiten jouw kadertje vallen of zo?
woensdag 23 december 2020 om 15:22
Klopt! Social talk doe ik zeker! Heel nuttig, maar het geeft minder voldoening dan echt inspirerende gesprekken en gemeenschappelijke interesses.LīlyRose schreef: ↑23-12-2020 15:14Wat een dom gelul. Je doet neem ik aan ook vriendelijk tegen je buren, de postbode, de bakker, het kassameisje, de oude man bij de bushalte. Social talk heet dat. Op een schoolplein ga je toch niet bepreken dat je vent hem niet meer omhoog krijgt sinds ie een kind uit je doos heeft zien komen?
Maar alleenstaande ouders zijn anders dan niet alleenstaande ouders?
Ik bedoel geen alleenstaande ouders, maar mensen zonder vaste relatie+kinderen (alleenstaanden)
woensdag 23 december 2020 om 15:25
Ja dat klopt, dat denk ik ook weleens
Je formuleert het alleen verkeerd: Ik wil niet nog bij een groepje horen waar ik niet meer bij hoor, ik wil juist bij het groepje horen waar ik nu zelf onderdeel van uitmaak (gezinsleven). Ik zou me eigenlijk juist graag ook comfortabel voelen tussen de gezinnen en het gezinnen-geklets. M'n gevoel werkt daarin niet mee en daar loop ik tegenaan.Voor iedereen die mij kort door de bocht vindt: ik snap natuurlijk ook wel dat de ouders waar ik het over heb ook gewoon individuen zijn met eigen interesses. Als ik ze 1 op 1 bij een cursus beeldhouwen zou treffen zou dit ook niet spelen.
Maar in een setting waar de kinderen centraal staan (dus gezinswijk, speeltuin, kinderdagverblijf etc.) staat het onderwerp "kinderen" en "gezinnen" centraal. Het uitgangspunt is anders en daar heb ik blijkbaar moeite mee ofzo? Ik baal daar zelf van... Ik wou dat ik me er prettig bij zou voelen aangezien ik ook wel een familiyman (woman) ben dus ik snap mijn eigen gevoel daarin niet.
